ราชันเทพเก้าสุริยัน Nine Sun God King – ตอนที่ 767 จันทราชักนำและดวงดาวสายลม

ตอนที่ 767 จันทราชักนำและดวงดาวสายลม
ได้ทราบว่าสามารถแกะสลักอักขระ สีหน้าของบรรดาอาจารย์จารึก
ต่างผ่อนคลายได้มาก
“แล้วมีเวลาเพียงใดให้พวกเราแกะสลักมัน?” อาจารย์จารึกเต๋าวัย
กลางคนกล่าวถาม
“ข้าจะปล่อยฝูงสัตว์อสูรดวงดาวในทันที หลังทำการสังหารพวกมัน
ได้ จึงเป็นช่วงเวลาครึ่งชั่วยามที่จะเว้นไป ก่อนข้าจะปลดปล่อยฝูง
สัตว์อสูรดวงดาวอีกครั้งหนึ่ง”
“ระยะเวลาครึ่งชั่วยามถือเป็นการพักในตัว กระนั้น ก็ขึ้นอยู่กับผู้
แข่งขันว่าคิดอยากพักหรือแกะสลักอักขระ!” เจี้ยนสือเทียนกล่าว
สีหน้ายินดีของบรรดาอาจารย์จารึกพลันเลือนหาย เพราะระยะเวลา
เท่านั้น มันไม่พอให้พวกเขาได้แกะสลักอักขระ
ฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลงต่างมองกันเอง พลางสนทนาผ่านเสียง
สื่อสาร
“พวกเราสังหารชุดแรกก่อน จากนั้นจึงค่อยแกะสลักอักขระ!” เจี้ยน
หลิงหลงกล่าว
“ตามนั้น!” ฉินหยุนก็คิดเช่นเดียวกับเจี้ยนหลิงหลง
ฉินหยุนยังไม่อาจตัดสินใจได้ ว่าตนเองควรแกะสลักอักขระใด เขา
คิดต้องการทราบสถานการณ์ก่อน
เจี้ยนสือเทียนบินขึ้นฟ้า อาจารย์จารึกทั้งหลายต่างกระทำเช่นเดียวกัน
พวกเขาควบคุมอาวุธลึกล้ำผลึกแก้วจากด้านบนนั้น พร้อมเข้าสังหาร
สัตว์อสูรดวงดาว
“ข้าจะปลดปล่อยสัตว์อสูรดวงดาวแล้ว!” เจี้ยนสือเทียนตะโกน เขา
โยนหอคอยของตนออก มันเริ่มขยายขนาดขึ้นอย่างรวดเร็ว
อย่างกะทันหัน พื้นแผ่นดินพลันสั่นไหว ฝูงสัตว์อสูรดวงดาวได้ร่วง
หล่นจากส่วนล่างของหอคอย มันราวกับน้ำตกสีดำสนิท ฝูงสัตว์
อสูรดวงดาวเหล่านี้เป็นหมาป่ า ขนาดตัวพวกมันราวกระทิงโตเต็ม
วัย กล่าวได้ว่าเป็นสัตว์อสูรดวงดาวร่างเล็ก ไม่ช้า เวทีการแข่งขัน
เบื้องล่างจึงกลายเป็นสถานที่อัดแน่นด้วยหมาป่ าสีดำฝูงใหญ่
เวลานี้ บรรดาอาจารย์จารึกต่างควบคุมอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของ
ตนเอง บุกเข้าโจมตีใส่ฝูงหมาป่ าสีดำที่เบื้องล่าง
ฉินหยุนใช้งานเคล็ดวิชาเทวะควบคุมต่ออุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้ว ที่
เขาได้รับคือกระบี่ยาว ภายใต้เขาควบคุม มันจึงบินเร็วรี่เข้าสับฟันใส่
ร่างหมาป่ าสีดำเหล่านั้น
อาจารย์จารึกส่วนใหญ่ที่นี่ ต่างเป็นราชันยุทธ์และจักรพรรดิยุทธ์
กระนั้น ยามเมื่อใช้พลังจิตควบคุมอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้ว พวกเขาไม่
อาจทำได้ดีทัดเทียมฉินหยุน อย่างดีที่สุด พวกเขาก็เพียงมีพลังจิต
ระดับหนึ่ง และหากนำมาเทียบเปรียบ พลังจิตของพวกเขาแทบไม่
ต่างอะไรกับฉินหยุน
หมาป่ าสีดำไม่ใช่ง่ายสังหาร เพราะอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วมีกำลังไม่
เพียงพอ บางครั้ง พวกมันก็ไม่อาจเฉือนหั่นเข้าถึงผิวหนังหมาป่ าได้
ที่ทำได้ ก็ต้องผ่านการสับฟันหลายต่อหลายครั้ง หลังเฉือนทะลวง
ผ่านชั้นผิวหนังหมาป่ าสีดำ อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วจึงค่อยโจมตีใส่
ร่างหมาป่าสีดำ
ถัดจากนั้น อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วจะถ่ายเทพลังจิตปริมาณมหาศาล
สู่ร่างหมาป่ าสีดำ พร้อมตราชื่อเอาไว้ภายในผลึกแก้วแกนกลาง
ขั้นตอนทั้งหมดค่อนข้างซับซ้อน หากไม่ทำอย่างถูกต้อง นามนั้นจะ
ไม่อาจปรากฏที่ผลึกแก้วแกนกลางในช่วงเวลาที่สังหารพวกมันได้
ฉินหยุนเองก็รู้สึก ว่าการทำเช่นนี้ค่อนข้างสิ้นเปลืองพลัง ทว่า เพื่อให้
ได้รับอันดับหนึ่ง เขาต้องลงแรงอย่างเต็มที่ รางวัลคือผลึกแก้วแกน
กลางจำนวนหนึ่งหมื่น หากเขาได้รับ อย่างนั้นมันจะช่วยเหลือตัวเขา
มหาศาล
เจี้ยนหลิงหลงมีพลังจิตเลิศล้ำเช่นเดียวกัน จำนวนของสัตว์อสูร
ดวงดาวหมาป่าสีดำที่นางสังหารได้ แทบไม่น้อยหน้าไปกว่าอาจารย์
จารึกเต๋าผู้ใด ฉินหยุนย่อมถูกนำหน้า อย่างไรแล้วเขาก็ยังไม่ก้าวถึง
ขอบเขตวรยุทธ์ลึกล้ำ ตอนนี้เขาเพียงปรารถนาที่จะก้าวสู่ระดับ
ถัดไปโดยเร็ว หากได้ฝึกฝนแก่นเต๋าลึกล้ำ พลังจิตของเขาย่อม
เพิ่มขึ้นอย่างมหาศาล
สุดท้ายแล้ว กว่าครึ่งชั่วยามได้ผ่านพ้น สัตว์อสูรดวงดาวสองพันตัว
ถูกสังหารสิ้น เจี้ยนสือเทียนนำคนเข้ามาเก็บรวบรวมผลึกแก้ว
แกนกลาง เริ่มนับจำนวน บรรดาอาจารย์จารึกเริ่มไปพัก แทบไม่มี
ผู้ใดลงมือแกะสลัก มีเพียงแต่ฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลงที่แกะสลัก
อักขระ
บรรดาอาจารย์จารึกเต๋าต่างคิด ว่าไม่มีเหตุผลใดต้องลงแรงแกะสลัก
อักขระ เพราะเวลามีน้อยเกินไป และก่อนหน้า พวกเขาได้สังหาร
หมาป่าไปหลายต่อหลายตัว พลังจิตจำนวนมหาศาลถูกใช้งาน หาก
ยังต้องแกะสลักอักขระบนอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้ว อย่างนั้นพวกเขาก็
ต้องสูญเสียพลังจิตเพิ่ม เวลาพักมีเพียงครึ่งชั่วยาม ด้วยเวลาเพียง
เท่านั้น พวกเขาไม่มีทางแกะสลักอักขระใดที่ดีออกมาได้แน่
สำหรับฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลง ครึ่งชั่วยามกล่าวได้ว่ากระชั้นชิด
เพราะพวกเขาเองก็ต้องการพัก ฉินหยุนคิดอยากแกะสลักอักขระที่ดี
เขาต้องการแกะสลักอักขระสองประเภท หนึ่งคืออักขระจันทรา
นามว่าอักขระจันทราชักนำ มันสามารถดึงสิ่งของจากผู้อื่นได้ และ
อย่างที่สอง คืออักขระดวงดาวนามว่า อักขระดวงดาวสายลม มัน
สามารถสร้างสายลมที่สลายพลังจิต
อักขระเหล่านี้เขาได้รับจากประตูจารึก ฉินหยุนครอบครองจารึก
วิญญาณจ้าวดวงดาวและนายหญิงจันทรา ดังนั้นแล้ว เขาจึงสามารถ
แกะสลักอักขระเหล่านี้ได้ในเวลาอันสั้น เจี้ยนหลิงหลงแกะสลัก
อักขระเต๋า พวกมันมีอำนาจแข็งแกร่งไม่ยิ่งหย่อน
หลายคนต่างได้เห็นฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลงขะมักเขม้นแกะสลัก
อักขระ พวกเขาต้องเผยความอึ้งทึ่ง เพราะก่อนหน้า เจี้ยนหลงหลิงมี
ท่าทีคิดอยากสังหารเด็กหนุ่มผู้นั้นปานจะขาดใจ กระนั้นตอนนี้
คล้ายทั้งสองไปด้วยกันได้ดี
เจี้ยนสือเทียนเริ่มประกาศจำนวนนับผลึกแก้วแกนกลางในรอบแรก
กลุ่มของฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลง ได้ผลึกแก้วแกนกลางสามสิบ
ห้าก้อน ฉินหยุนได้รับสิบ และเจี้ยนหลิงหลงได้รับยี่สิบห้า ความ
แตกต่างกระจ่างชัด กลุ่มอื่นที่คะแนนสูงที่สุดคือหกสิบก้อน พวก
เขาคือกลุ่มอาจารย์จารึกเต๋าจากตระกูลเจี้ยนทั้งสองคน
ครึ่งชั่วยามผ่านพ้นในพริบตา! เจี้ยนสือเทียนเริ่มปล่อยฝูงสัตว์อสูร
ดวงดาวอีกกลุ่มหนึ่ง การล่าล้างสังหารรอบที่สองเริ่มขึ้น ทันทีเมื่อ
เริ่ม ผู้คนต่างต้องร้องออกอย่างตื่นตะลึงต่อเรื่องราวที่เผยตรงหน้า
ฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลงไม่ลงมือใด ทั้งสองยังคงแกะสลักอักขระ
บนอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้ว นี่คือสิ่งที่ฉินหยุนและเจี้ยนหลิงหลงเห็น
พ้องต้องกัน ไม่เพียงแต่คิดอยากแกะสลักอักขระที่ดี พวกเขายัง
ต้องการพักผ่อนอย่างเพียงพอเพื่อฟื้นฟูพลังจิตด้วย ดังนั้นแล้ว ทั้ง
สองจึงตัดสินใจไม่ลงมือใดในรอบที่สอง!
“พี่สาวหลิงหลง รอบที่สามท่านรับหน้าที่สังหาร ข้าจะรับหน้าที่
สกัดผู้อื่นเอาไว้เอง ฮ่าฮ่าฮ่า!” ฉินหยุนส่งเสียงสื่อสารบอกต่อเจี้ยน
หลิงหลง
“ย่อมได้ เพราะอย่างไรกฎก็ไม่ได้กล่าวว่าพวกเราไม่อาจขวางทาง
ผู้อื่น!” เจี้ยนหลิงหลงกล่าวตอบ
รอบที่สองสิ้นสุดลงแล้ว
แม้เจี้ยนหลิงหลงและฉินหยุนเข้าร่วม อย่างดีที่สุด พวกเขาคงได้รับ
ราวสามสิบผลึกแก้ว ดังนั้น อาจารย์จารึกผู้อื่นจึงไม่ใส่ใจแต่อย่างใด
ต่อเรื่องที่คนทั้งสองไม่เข้าร่วม ชัดเจนว่าหลังผ่านพ้นรอบที่สอง ฉิน
หยุนและเจี้ยนหลิงหลงจึงมีอันดับรั้งท้าย ตกอยู่อันดับที่ห้าสิบ
“ต่อให้แกะสลักอักขระที่ดีออกมาได้ แล้วจะยังใช้งานอันใด? อย่างดี
ก็แค่สังหารสัตว์อสูรดวงดาวได้มากขึ้นเล็กน้อย!”
“เป็นเช่นนั้น ช่างโง่เขลานัก! นี่ต้องเป็นความคิดของเจี้ยนหลิงหลง
เป็นแน่!”
“สตรีก็เป็นเช่นนี้ ไว้ผมยาว ทว่าความคิดตื้นเขิน!”
กลุ่มอาจารย์จารึกต่างเริ่มทำการเย้ยหยันต่อเจี้ยนหลิงหลงจากระยะไกล
ฉินหยุนพอได้ยิน เขามีโทสะโกรธแค้นแทนเจี้ยนหลิงหลง เขากล่าว
คำออก “พวกเจ้าตาเฒ่าโอหังอวดดี รอสักประเดี๋ยว ไม่ช้าพวกเราจะ
ให้พวกเจ้าได้ทราบ ว่าผู้ใดกันที่มีความคิดตื้นเขิน!”
“โอ้ เจ้าปีศาจน้อย เจ้ากำลังคิดสวมบทวีรบุรุษปกป้องบุปผาอย่างนั้น
หรือ?” หนึ่งในชายวัยกลางคนระเบิดเสียงหัวเราะดังออก “เจ้าปีศาจ
น้อยเอ๋ย ตัวเจ้ายังมีกลิ่นนมแม่ติดอยู่ที่ปากด้วยซ้ำ กระนั้นกลับคิด
อยากเอาใจเจี้ยนหลิงหลงอย่างนั้นหรือ?”
“หรือมันไม่ทราบว่าเจี้ยนหลิงหลงอารมณ์ร้ายเพียงใด? นางมีชื่อเสียง
เป็นสตรีภูเขาไฟอันโด่งดัง!” หนึ่งในกลุ่มอาจารย์จารึกเต๋าตระกูล
เจี้ยนกล่าวคำขึ้น
“เจ้าปีศาจน้อย ตัวเจ้าคิดอยากปกป้องเจี้ยนหลิงหลง กระนั้นนางหา
ได้มีเมตตาโอบอ้อมใดแก่เจ้าไม่ นี่ไม่คิดรู้สึกว่าน่าละอายบ้างเลย
หรือไร?” อาจารย์จารึกวัยกลางคนอีกหนึ่งคนแค่นเสียงกล่าวคำดัง
เจี้ยนหลิงหลงจึงแค่นเสียงดังขึ้น พร้อมขยับเข้ามาข้างกายฉินหยุน
ก่อนจะจูบที่ริมฝีปาก นางกล่าวคำดัง “ข้าย่อมมีความโอบอ้อม พวก
เจ้ายังจะกล่าวอันใด?”
สีหน้าอาจารย์จารึกวัยกลางคนนิ่งค้าง ใบหน้านั้นคล้ายเพิ่งกลืนยา
ขมที่สุดในชีวิตเข้าไป!
ต่อหน้าผู้คนนับแสนที่นี่ เจี้ยนหลิงหลงถึงขั้นกล้าจูบเด็กหนุ่มที่
ตรงหน้า! เรื่องนี้เป็นผลให้หลายผู้คนต่างต้องเผยสีหน้างงงันกันสุด
ขั้วหัวใจ ผู้คนตระกูลเจี้ยนที่รู้จักเจี้ยนหลิงหลงเป็นอย่างดี เวลานี้
พวกเขาคือผู้ตื่นตะลึงอย่างถึงที่สุด เรื่องราวที่เกิดขึ้นยากเกินเชื่อได้
ว่าสตรีดุร้ายร้อนแรงเช่นเจี้ยนหลิงหลง จะถึงขั้นเปิดเผยถึงเพียงนี้!
ฉินหยุนเองก็ไม่คิด ว่าเจี้ยนหลิงหลงจะจูบที่ริมฝีปากเขาเช่นนี้!
ตอนนี้เอง กลุ่มคนตระกูลเจี้ยนต่างคิด ว่าเจี้ยนหลิงหลงกระทำไปก็
เพราะความโกรธ!
เจี้ยนหลิงหลงแกะสลักอักขระที่ดีไปบ้าง นางโบกอุปกรณ์ลึกล้ำ
ผลึกแก้วในมือพลางยิ้มภาคภูมิกล่าวคำ “พวกเราย่อมต้องได้รับ
อันดับหนึ่ง ข้าได้แกะสลักอักขระเต๋าที่อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของข้า
พวกเจ้าจงรอรับชม!”
“หลิงหลง เท่าที่ข้าทราบ เจ้าไม่คล้ายมีอักขระเต๋าที่ดีอันใด โดยเฉพาะ
กับอักขระเต๋าที่เพิ่มพูนพลังจิต!” อาจารย์จารึกเต๋าชราจากตระกูล
เจี้ยนแค่นเสียงขึ้นจมูก
“เหอะ พวกเราย่อมไม่หวาดกลัวเจ้า” ชายวัยกลางคนตระกูลเจี้ยนอีก
หนึ่งหัวเราะดัง
“หลิงหลง เจ้าควรยอมรับความผิดพลาด และกลับมาช่วยงานพวก
เราแกะสลักเส้นสว่าง!”
เจี้ยนหลิงหลงหาได้โกรธใดไม่ กลับกัน นางเผยยิ้มบาง “พวกเจ้าคิด
ว่านครเซียนยุทธภัณฑ์ถี่เหนียวเช่นพวกเจ้างั้นหรือ? พวกเขามอบ
อักขระเต๋าที่ดีแก่ข้ามากมายนัก!”
เรื่องนี้เป็นความจริง เพราะปิงชิงส่งคำสั่งออกไป ว่าให้มอบความสำคัญ
แก่เจี้ยนหลิงหลง ดังนั้นแล้ว อาจารย์จารึกเต๋าของนครเซียนยุทธภัณฑ์
จึงส่งมอบอักขระเต๋าที่ดีให้แก่เจี้ยนหลิงหลงเป็นของกำนัล!
บรรดาอาจารย์จารึกเต๋าตระกูลเจี้ยนต่างต้องทึ่ง! พวกเขาคิด ว่าหลัง
ไปยังนครเซียนยุทธภัณฑ์ เจี้ยนหลิงหลงก็ยังจะได้รับแต่งานแกะสลัก
เส้นสว่าง เป็นพวกเขาไม่คาดคิด ว่าอาจารย์จารึกเต๋าของนครเซียน
ยุทธภัณฑ์ จะถึงขั้นส่งมอบอักขระเต๋าที่ล้ำค่าให้แก่เจี้ยนหลิงหลง!
ช่วงเวลาพักผันผ่านอย่างรวดเร็ว
ผู้คนเวลานี้มีแรงใจพร้อมออกศึกอีกครั้ง พวกเขาเหล่านี้ล้วนคาดหวัง
ถึงรอบที่สาม เพราะในรอบที่สาม เจี้ยนหลิงหลงย่อมลงมือ นอกจาก
นี้ นางยังได้แกะสลักอักขระเต๋าไว้ที่อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้ว!
ยอดฝีมือทั้งหลายต่างคาดหวังได้เห็นศักยภาพเลิศล้ำจากเจี้ยนหลิง
หลง เด็กหนุ่มเช่นฉินหยุนถูกเมินเฉยอย่างสมบูรณ์ เพราะเจี้ยนหลิง
หลงครอบครองจารึกวิญญาณจ้าวเต๋า นางสามารถแกะสลักอักขระ
เต๋าที่ดีในระยะเวลาอันสั้น
เพียงเรื่องดังกล่าว ก็มากพอให้ผู้คนต่างเชื่อ ว่าอุปกรณ์ลึกล้ำผลึก
แก้วของนางแข็งแกร่งขึ้นมาก และของเด็กหนุ่มนาม “เชี่ยวหยุน”
อย่างดีก็คงเป็นอักขระวิญญาณทั่วไป ไม่มีผู้ใดให้ความสนใจเขา
แม้แต่น้อย
หากกล่าวถึงความยาก อย่างนั้นอักขระดวงดาวและจันทราที่ฉินหยุน
แกะสลักจึงยากที่สุดแล้ว ดังนั้น อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของเขาจึง
แข็งแกร่งมากล้ำ
เจี้ยนสือเทียนปลดปล่อยสัตว์อสูรดวงดาวหมาป่ าสีดำออกมาอีกสอง
พันตัว
“เริ่มได้!” เจี้ยนสือเทียนประกาศดัง บรรดาอาจารย์จารึกต่างลงมือ
ปลดปล่อยอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของตนอย่างพร้อมเพรียง
อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของเจี้ยนหลิงหลงและฉินหยุน ย่อมร่วมทาง
บินไปในครั้งนี้ด้วย ยิ่งไปกว่านั้น พวกมันยังเผยแสงสว่างไสว นี่
เป็นผลมาจากอักขระที่แกะสลักไว้บนตัวอุปกรณ์
เรื่องราวที่น่าทึ่งยิ่งกว่า คืออุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของฉินหยุนไม่ได้
มุ่งตรงสังหารสัตว์อสูรดวงดาว กลับกัน มันหมุนวนกลับขึ้นสู่พื้นที่
สูง! ระหว่างการหมุนวน มันได้ปลดปล่อยพลังการชักนำ ก่อนจะ
บังคับนำเอาอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วผู้อื่นเข้ามาใกล้ โดยจะยกเว้นไว้
เพียงแต่อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของเจี้ยนหลิงหลง ส่วนของผู้อื่นนั้น
ราวกับพวกมันถูกจับเอาไว้พร้อมเคลื่อนเข้าหาฉินหยุนจนนิ่งค้าง
อาจารย์จารึกหลายต่อหลายคนต่างมองกันเองราวผู้โง่งม! บรรดา
อาจารย์จารึกต่างสบถก่นด่าอย่างโกรธแค้น! ถัดจากนั้น พวกเขาจึง
เร่งร้อนพยายามควบคุมอุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของตนกลับคืน ทว่า
มันไม่อาจทำได้สำเร็จ!
ฟึ่บ ฟึ่บ ฟึ่บ!
อุปกรณ์ลึกล้ำผลึกแก้วของเจี้ยนหลิงหลงสร้างความน่าทึ่ง มันระเบิด
เอาคลื่นพลังก่อเกิดเป็นร่างดาบ เหล่านี้คือพลังจิตที่แปรเปลี่ยนเป็น
ภาพจำแลง พวกมันทะยานเข้าสู่ตัวของสัตว์อสูรดวงดาวหมาป่าสีดำ
ก่อนจะเข้าสังหารพวกมันจำนวนมากไปในเวลาอันสั้น!
ฝูงชนที่รับชมต่างเริ่มพูดคุยกันเสียงดัง บ้างก็สบถต่อกลุ่มของเจี้ยน
หลิงหลงที่ก่อการไร้ยางอาย บ้างก็ต้องทึ่งยามได้เห็นพลังอันแปลก
ประหลาดของอักขระที่ถูกแกะสลักลงไป