Super God Gene – ตอนที่ 2512
แมวน้อยมีขนาดพอๆกับฝ่ามือเท่านั้น มันดูน่ารักมากๆและขาของมันก็เป็นสีชมพู การตัดกันระหว่างขนสีชมพูและขนสีขาวเป็นอะไรที่ดูค่อนข้างน่ารัก
ผู้หญิงคนนั้นอุ้มแมวขึ้นมาจากพื้นและวางมันในมือของเธอ หานเซิ่นสามารถเห็นมือของผู้หญิงคนนั้นในวิดีโอ นิ้วมือของเธอยาวและละเอียดอ่อน ผิวของเธอดูไร้ที่ติ มือของเธอดูงดงามมากๆ ถึงแม้เธอจะไม่มีประดับอย่างเช่นแหวนอยู่
เธอเอาแมวขาวตัวน้อยไปวางในภาชนะโปร่งใสอย่างหนึ่ง หลังจากนั้นเธอก็ใส่ถุงมือที่มักจะใช้กันในการทำการทดลอง เธอนำเข็มออกมาและฉีดของเหลวบางอย่างเข้าไปในตัวแมวน้อย
หลังจากที่ได้รับการฉีดยา แมวน้อยก็หลับไป หลังจากนั้นวิดีโอก็ยังคงจับภาพแมวที่หลับไหล ดูเหมือนว่าผู้หญิงคนแค่ยืนอยู่นิ่งๆและถือกล้องเอาไว้อย่างมั่นคง
แต่หลังจากผ่านไปสักพัก หานเซิ่นก็รู้สึกตัวว่าผู้หญิงคนนั้นคงจะไม่สามารถยืนนิ่งแบบนั้นไปได้ตลอด เธอจะต้องตั้งกล้องเอาไว้ที่มุมหนึ่งและปล่อยให้มันทำงานต่อไป
เนื่องจากบนหน้าจอไม่มีอะไรเกิดขึ้นมากนัก หานเซิ่นจึงตัดสินใจกรอไปข้างหน้า หลังจากนั้นเขาก็สังเกตได้ถึงบางสิ่งที่น่าตกใจ แมวสีขาวที่หลับใหลอยู่นั้นตัวใหญ่ขึ้นเป็น 2 เท่าในชั่วข้ามคืน วิดีโอจบลงไปทั้งแบบนั้น
หานเซิ่นเปิดวิดีโอที่ 2 ภาพที่ปรากฎให้เห็นดูเหมือนเดิม เขาสามารถเห็นแมวตัวน้อยในภาชนะโปร่งใส แต่ไม่นานหลังจากนั้นแมวน้อยก็ตื่นขึ้นและผู้หญิงคนนั้นก็ปรากฏตัวอีกครั้ง เธอฉีดยาใส่แมวตัวน้อยอีกเข็ม
แมวตัวน้อยที่เพิ่งตื่นขึ้นมาหลับไปอีกครั้ง ผู้หญิงคนนั้นลูบหัวของสิ่งมีชีวิตตัวน้อยและพูดด้วยเสียงที่ปลอบโยน
“เด็กดีของข้า เจ้าต้องทนให้ได้ แม่เชื่อในตัวเจ้า”
ฉีดยา…หลับ…ฉีดยา…หลับ
กระบวนการนี้ดำเนินต่อไปเป็นเวลายาวนานกว่า 7 วันจนแมวตัวน้อยตัวใหญ่ขึ้นจนมีขนาดเท่ากับเสือตัวเต็มวัย
ขณะที่มันตัวใหญ่ขึ้น แมวตัวน้อยก็เริ่มจะดูคุ้นเคยมากขึ้นเรื่อยๆ
‘นั่นมันเจ้าเสือขาวไม่ใช่หรอ?’ หานเซิ่นคิด แต่เขาไม่ได้ประหลาดใจกับเรื่องนี้
หลังจากนั้นกระบวนการก็ยังคงดำเนินต่อไป แมวตัวน้อยไม่ได้ใช้เวลาในตอนที่ตื่นขึ้นมามากนัก มันหลับใหลภายใต้ผลของการฉีดยาซะส่วนใหญ่
แต่ร่างกายของมันก็ยังคงใหญ่โตขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้มันตัวใหญ่โตกว่าเสือขาวที่อาศัยอยู่บนเกาะแห่งนี้มาก
ในวันที่ 23 ผู้หญิงคนนั้นค้นพบว่าเจ้าแมวน้อยมีเห็ดเล็กๆขึ้นบนหัวของมัน ถึงแม้เห็ดนั้นจะมีขนาดเท่าเม็ดถั่ว ผู้หญิงคนนั้นก็ต้องประหลาดใจและพูดขึ้นว่า “ลูกแม่ทำได้สำเร็จ”
หลังจากวันนั้นแมวขาวและเห็ดก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ และการทดลองของผู้หญิงคนนั้นก็ยังคงดำเนินต่อไป
ในวันที่ 37 แมวขาวกลายเป็นสัตว์ที่ตัวใหญ่เหมือนกับช้างแมมมอธ ภาชนะโปร่งใสไม่สามารถบรรจุมันได้อีกต่อไป ขณะที่มันยังคงหลับอยู่ เธอเปิดภาชนะโปร่งใสและไปยืนข้างแมวขาวยักษ์ มันเหมือนกับว่าเธอกำลังถ่ายเซลฟี่ เธอถ่ายวิดีโอของตัวเองกับแมว
นี่เป็นครั้งแรกที่หานเซิ่นได้เห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น ก่อนหน้านี้เขาแค่ได้ยินเสียงและได้เห็นมือของเธอเท่านั้น
เมื่อเขาเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น เขาก็อดไม่ได้ที่จะตะโกนออกมา “นั่นมัน?”
ผู้หญิงในวิดีโอสวมใส่ชุดแลปสีขาว เธอมีผมม้าและสวมใส่แว่นตาสีดำ เธอคือผู้หญิงที่ถูกกักขังอยู่ที่ภูเขาสองโลก แต่เธอในภาพวิดีโอดูเหมือนกับเป็นคนละคนกับในตอนที่หานเซิ่นพบ ในภาพวิดีโอนั้นเธอดูอ่อนโยนถึงแม้เมื่อเทียบกับคนธรรมดาทั่วไปแล้ว ลักษณะนิสัยของเธอจะยังดูห่างเหินและสงวนตัว
‘นั่นเป็นยานอวกาศของเธออย่างนั้นหรอ? นี่เธอเคยอยู่ที่นี่มาก่อน? เธอออกไปจากที่นี่ได้ยังไง?’ หานเซิ่นคิดอย่างตื่นเต้น
ถ้าผู้หญิงคนนั้นเคยอยู่ที่นี่และหนีออกไปได้ แบบนั้นเขาก็ควรจะออกไปได้เช่นเดียวกัน แต่หานเซิ่นไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นออกไปจากที่นี่ได้ยังไง
และหานเซิ่นยังสงสัยเกี่ยวกับว่าทำไมเธอถึงไม่เอาหนูทดลองของเธอไปด้วยในตอนที่เธอจากไป
วิดีโอสุดท้ายจบลงด้วยภาพของผู้หญิงคนนั้นกับแมวถ่ายเซลฟี่ด้วยกัน
‘เวรเอ้ย! นี่เธอถ่ายต่ออีกหน่อยไม่ได้หรือยังไง?’ หานเซิ่นคิดอย่างไม่พอใจ แต่อย่างน้อยๆเขาก็ได้รู้ว่ามีหนทางที่จะออกไปจากที่นี่ นั่นถือว่าเป็นข่าวดี
“กัปตัน! นี่มันแย่แล้ว… กัปตัน! มีบางสิ่งขึ้นมาบนเกาะ!” โจรสลัดคนหนึ่งตะโกนขณะที่เคาะประตูห้องของหานเซิ่น
หานเซิ่นปิดวิดีโอและออกไปจากห้อง เขาตรงไปที่ห้องควบคุมและที่นั่นเขาก็ได้เห็นสิ่งมีชีวิตกลุ่มหนึ่งโผล่ออกมาจากทะเลสีดำ พวกมันเหมือนกับงูดำ ขนาดตัวของพวกมันหนาเหมือนกับถังบาร์เรล หัวงูของมันเมื่ออ้าปากดูสี่เหลี่ยมอย่างน่าประหลาด มันมีเขี้ยวเป็นจำนวนมาก พวกมันดูน่าเกลียดน่ากลัว
“มันมีสิ่งมีชีวิตอยู่ในทะเลสีดำ?” หานเซิ่นตกใจ พลังกรดของทะเลสีดำนั้นวาฬขาวยังไม่สามารถทนได้ มันยากที่จะจินตนาการได้ว่าสิ่งมีชีวิตแบบไหนกันสามารถมีชีวิตอยู่ในทะเลนั้นได้
เมื่อเหล่างูประหลาดขึ้นมาจากน้ำ พวกมันก็เริ่มกินเห็ดที่อยู่บนเกาะ
ถึงแม้มันจะมีเห็ดอยู่เป็นจำนวนมาก แต่งูสีดำพวกนั้นก็มีกันอยู่เป็นจำนวนมากเช่นกัน
“เหมียว!” เสือขาวโฉบลงมาจากท้องฟ้าและกวัดแกว่งกรงเล็บของมัน ร่างกายของงูหลายตัวถูกฉีกขาดในชั่วพริบตา
งูที่ได้รับบาดเจ็บมีเลือดสีดำไหลออกมา แต่ร่างกายที่ถูกฉีกขาดของพวกมันยังคงพยายามจู่โจมเสือขาว
เสือขาวตบอุ้งมือของมันลงมาใส่หัวของงูดำจนเละเป็นเยลลี่
เสือขาวดูเหมือนจะไม่มีพลังที่ใช้สำหรับโจมตีในวงกล้าง แต่พละกำลังและความเร็วของมันก็น่าประทับใจมากๆ ความสามารถของมันดูเหมือนจะเป็นระดับเทพเจ้า
เสือขาวขยับตัวและกลายเป็นกลุ่มของเสือขาวที่โฉบลงมาจู่โจมฝูงงูประหลาด
หานเซิ่นรู้ว่าจากความเร็วของเสือขาวว่านั่นไม่ใช่ร่างโคลน เสือเพียงแค่เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนทิ้งภาพติดตาเอาไว้ สายตาของเขาไม่สามารถมองตามความเร็วของมันได้ทัน
ทุกหนทุกแห่งที่เสือขาวเคลื่อนที่ไป หัวสีดำก็ขาดออกจากร่างของงู ภายในเวลาไม่กี่นาทีพื้นก็เกลื่อนไปด้วยร่างกายที่ถูกฉีกขาดของงูหลายร้อยตัว งูที่เหลือรอดนั้นพากันหนีกลับลงไปในทะเลสีดำ
ร่างกายของงูดำที่ตายนั้นเน่าเปื่อยอย่างรวดเร็ว พวกมันสลายกลายเป็นของเหลวสีดำบนพื้น ของเหลวส่วนใหญ่ค่อยๆไหลกลับลงไปในทะเลสีดำ ขณะที่ของเหลวที่เหลือแห้งอยู่บนเกาะ
หลังจากที่งูดำประหลาดทั้งหมดกลับลงไปในทะเลสีดำหมดแล้ว เสือขาวก็คำรามใส่ทะเลเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่จะกลับเข้าไปในป่าเห็ด
