Super God Gene – ตอนที่ 2698
หานเซิ่นใช้การเทเลพอร์ตหลบหลีกการโจมตีครั้งต่อไปของเรดบลัดเดม่อน ความเร็วในการตอบสนองของเรดบลัดเดม่อนนั้นช้าลงอย่างเห็นได้ชัด ด้วยความเร็วที่ลดลงไป ทำให้หานเซิ่นมีโอกาสที่จะหลบหลีกการโจมตีของมัน
ถึงแม้หานเซิ่นจะยังเป็นฝ่ายที่ถูกไล่ต้อนโดยเรดบลัดเดม่อน แต่เขาก็เริ่มจะปกป้องตัวเองจากการโจมตีของเจ้าซีโน่เจเนอิคได้
“นี่คัมภีร์นภาอำพันได้ผลอย่างนั้นหรอ? แต่มันดูอ่อนแอกว่าที่เราคิดเอาไว้มาก มันแค่ลดความเร็วของเรดบลัดเดม่อนลงเพียงแค่นิดเดียวเท่านั้น….” ถึงแม้หานเซิ่นจะคิดกับมันในทางลบ แต่เขาก็ค่อนข้างดีใจกับผลลัพธ์ที่ออกมา
ถึงแม้ศัตรูจะอ่อนแอลงไปกว่าเดิมเพียงแค่นิดเดียว แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้เขาสามารถต่อสู้ต่อไปได้ เขาจะไม่ถูกฆ่าโดยเรดบลัดเดม่อน และนั่นหมายความว่าเขาสามารถ่วงเวลาจนคนของเผ่าเวรี่ไฮมาช่วยได้
แต่เมื่อเวลาผ่านไป หานเซิ่นก็สังเกตเห็นว่าพลังของเรดบลัดเดม่อนยังคงลดลงไปเรื่อยๆ โซ่สสารสีแดงของมันเบาบางลงไป และพวกมันก็เริ่มแหลกสลาย
“เกิดอะไรขึ้น?” หานเซิ่นสับสน
ถ้านี่เป็นพลังของคัมภีร์นภาอำพัน แบบนั้นมันก็เป็นอะไรที่น่ากลัวจริงๆนั่นแหละ มันทำให้แม้แต่โซ่สสารที่เป็นแก่นแท้ของพลังระดับเทพเจ้าอ่อนพลังลง
แสงที่ส่องสว่างออกมาจากร่างกายของเรดบลัดเดม่อนเริ่มจะมัวลง และร่างกายของมันก็ดูเหมือนจะกำลังเปลี่ยนแปลง เจ้าซีโน่เจเนอิคเริ่มจะขยายใหญ่ขึ้น มันเหมือนกับการมองดูนักเพาะกายค่อยๆเปลี่ยนกลายเป็นคนอ้วนคนหนึ่ง ร่างกายของมันใหญ่โตขึ้น แต่ความแข็งแกร่งและความเร็วของมันกลับลดลง
การต่อสู้เป็นอะไรที่ง่ายขึ้นสำหรับหานเซิ่น เขายังคงไม่สามารถเอาชนะเรดบลัดเดม่อนได้ แต่เขาสามารถปกป้องตัวเองได้แล้ว เขาไม่จำเป็นต้องเทเลพอร์ตหนีอีกต่อไป
หลังจากนั้นหานเซิ่นก็เห็นโซ่สสารของเรดบลัดเดม่อนระเบิดราวกับดอกไม้ไฟ พลังชีวิตรั่วไหลออกมาร่างของศัตรูราวกับลมที่รั่วจากลูกโป่ง
“นี่…นี่…มันคงจะไม่ได้ตกจากระดับเทพเจ้ามาเป็นครึ่งเทพหรอกใช่ไหม?” หานเซิ่นไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง แต่นั่นก็ดูเหมือนจะเป็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น มันไม่มีคำอธิบายอื่นที่จะสมเหตุสมผล พลังชีวิตของเรดบลัดเดม่อนในตอนนี้ดูเหมือนกับระดับราชันมากกว่า และพลังของมันก็ไม่เพียงพอที่จะก่อให้เกิดโซ่สสารอีกต่อไป มันดูไม่เหมือนระดับเทพเจ้าเลยสักนิดเดียว
ปัง!
หานเซิ่นยังคงถือโล่เมดูซ่าส์เกซอยู่และใช้มันป้องกันการโจมตีต่อไป พลังของพวกเขาเสมอกัน และหานเซิ่นก็ไม่ได้ถูกส่งกระเด็นออกไปเหมือนกับครั้งก่อนๆ
“ว้าว! คัมภีร์นภาอำพันร้ายกาจอะไรขนาดนี้ มันทำให้เรดบลัดเดม่อนตกจากระดับเทพเจ้ามาสู่ระดับราชัน นั่นเป็นอะไรที่น่ากลัว…” หานเซิ่นรู้สึกดีใจ
ถึงแม้กุนซือไวท์จะสันนิษฐานว่ามันเป็นวิชาจีโนที่น่ากลัวมากๆ แต่หานเซิ่นก็ไม่ได้คาดคิดว่าคัมภีร์นภาอำพันจะทรงพลังถึงขนาดนี้ มันได้กลับตาลปัตรโลหิตชีพจรของสิ่งมีชีวิตระดับเทพเจ้าและส่งมันกลับไปสู่ระดับราชัน
ใบหน้าของเรดบลัดเดม่อนเต็มไปด้วยความตกตะลึง มันไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
“ตอนนี้เมื่อพวกเราทั้งคู่เป็นระดับราชันเหมือนกัน ความสนุกก็จะเริ่มต้นขึ้น”
ดวงตาของหานเซิ่นเริ่มเป็นประกาย เขาถูกไล่ต้อนโดยเรดบลัดเดม่อนมาเป็นเวลานาน และเขาก็เกือบจะถูกฆ่าตายหลายครั้ง ตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาจะปลดปล่อยความโกรธจากการเป็นฝ่ายที่ถูกกระทำ
“ตายซะ!” หานเซิ่นคำราม เขากระโจนเข้าหาเรดบลัดเดม่อนราวกับเสือ
ประสบการณ์การต่อสู้และจิตใจของเรดบลัดเดม่อนยังคงเป็นระดับเทพเจ้าขั้นทรูก็อต แต่พลังของมันถูกลดลงมาสู่ระดับครึ่งเทพ หานเซิ่นกำลังใช้เซ็ตอะพอลโลและวิญญาณอสูร เขาใช้พลังระดับเทพเจ้าในการต่อสู้กับมัน
ถึงแม้จิตใจและทักษะการต่อสู้ของเรดบลัดเดม่อนจะแข็งแกร่ง แต่พลังที่เหนือกว่าอย่างเด็ดขาดของหานเซิ่นก็เพียงพอจะพลิกสถานการณ์มาเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบ และประสบการณ์ในการต่อสู้และจิตใจของหานเซิ่นก็ไม่ได้อ่อนแอเช่นกัน แถมหลังจากที่ได้ต่อสู้กับเรดบลัดเดม่อนมาระยะหนึ่ง ประสบการณ์ในการต่อสู้ของเขาก็เพิ่มสูงขึ้นอีก ความรู้ของเขาเกี่ยวกับวิธีการต่อสู้ของเรดบลัดเดม่อนนั้นคงจะเหนือกว่าที่คนของเวรี่ไฮรู้เสียอีก
ก่อนหน้านี้หานเซิ่นขาดพลังที่จะต่อสู้กับเรดบลัดเดม่อน แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว หานเซิ่นเป็นฝ่ายที่ได้เปรียบในเรื่องของพลัง และเขาก็คิดจะใช้ความได้เปรียบนั้นในการบดขยี้ศัตรู ธนูงูหกคอร์ของเขาถูกยิงออกไปอย่างต่อเนื่อง ลูกธนูทั้งหมดพุ่งไปเจาะร่างของเรดบลัดเดม่อนและทำให้มันอ่อนแอลงไปอีก
หานเซิ่นไม่รู้ว่าพลังของคัมภีร์นภาอำพันจะคงอยู่เป็นเวลานานแค่ไหน ดังนั้นเขาจะมัวชักช้าไม่ได้ เขาตั้งใจจะฆ่าเรดบลัดเดม่อนโดยเร็วที่สุด
การต่อสู้ในตอนแรกของพวกเขาใช้เวลาเพียงแค่ไม่กี่นาทีเท่านั้น และในการต่อสู้ตอนนี้ก็ไม่ใช้เวลานานเช่นกัน ภายในสามนาทีเรดบลัดเดม่อนถูกลูกธนูไม่รู้กี่ดอก รูเกิดขึ้นตามเปลือกของมันมากขึ้นเรื่อยๆ และมันก็มีเลือดไหลออกมาทุกหนทุกแห่ง
คัมภีร์นภาอำพันไม่ได้แค่ทำให้เรดบลัดเดม่อนอ่อนแอลงเท่านั้น มันยังทำให้โลหิตชีพจรกลับตาลปัตร เรดบลัดเดม่อนในตอนนี้แตกต่างไปจากระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟที่มันเคยเป็น
ขณะที่หานเซิ่นยังคงยิงธนูใส่มันต่อไป เขาเห็นแสงสีแดงของเรดบลัดเดม่อนแว็บขึ้นมา มันเริ่มจะก่อตัวเป็นโซ่สสารอีกครั้ง
“โอ้ไม่นะ! พลังของคัมภีร์นภาอำพันกำลังจะหายไป” หานเซิ่นตกใจ เขาไม่กล้าจะชักช้า เขารวบรวมพลังและตรงเข้าไปหาเรดบลัดเดม่อน เขาต้องการจะฆ่ามันก่อนที่พลังของมันจะกลับคืนมา โชคดีที่หานเซิ่นได้สร้างความเสียหายอย่างหนักกับเรดบลัดเดม่อนเรียบร้อยแล้ว
…
เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อรีบไปที่เจลเดม่อนฮอลล์อย่างเร่งรีบ ในตอนที่พวกเธอไปถึง คนของฝ่ายตรวจการก็ได้มาเพื่อทำการปิดระบบป้องกันของเจลเดม่อนฮอลล์เรียบร้อยแล้ว
“เกิดอะไรขึ้นข้างในนั้น? นี่หานเซิ่นอยู่ข้างในนั้นหรือเปล่า?” เอ็กซ์ควิสิทถามด้วยความเร่งรีบ
“ข้าไม่รู้ ในตอนที่ระบบป้องกันของเจลเดม่อนฮอลล์ทำงาน มันก็ตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสมบูรณ์ พวกเราจะต้องรอจนกระทั่งปิดระบบป้องกันให้ได้ก่อน พวกเราถึงจะเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นข้างใน” เวรี่ไฮชายที่เป็นคนของฝ่ายตรวจการพูด
“ถ้าอย่างนั้นยังมัวรออะไรอยู่อีก? รีบไปปิดมันเร็วเข้า!” หลี่เคอเอ๋อพูด
เวรี่ไฮชายคนนั้นส่ายหัวและพูด “พวกเรายังปิดระบบป้องกันไม่ได้ พวกเราจะต้องรอจนกระทั่งผู้อาวุโสโอเพ่นสกายมาถึงที่นี่”
“ทำไมกัน?” เอ็กซ์ควิสิทและหลี่เคอเอ๋อถามพร้อมๆกัน
“ระบบป้องกันของเจลเดม่อนฮอลล์ทำงานขึ้นมา นั่นหมายความว่าเรดบลัดเดม่อนที่อยู่ภายในคลุ้มคลั่งเรียบร้อยแล้ว พลังของมันเป็นระดับเทพเจ้าขั้นพริมิทีฟ แต่ถึงอย่างนั้นลำพังแค่พลังของพวกเราไม่เพียงพอจะรับมือกับมัน พวกเราจำเป็นต้องรอให้ผู้อาวุโสโอเพ่นสกายมาถึงที่นี่ก่อนที่พวกเราจะปิดระบบป้องกัน” เวรี่ไฮชายคนนั้นอธิบาย
“พวกเราไม่มีเวลามากังวลเกี่ยวกับเรื่องนั้น รีบปิดระบบป้องกัน! หานเซิ่นยังคงอยู่ในนั้น! การช่วยเขาเป็นอะไรที่สำคัญกว่า” หลี่เคอเอ๋อพูด
เวรี่ไฮคนนั้นส่ายหัวและพูด “มันผ่านมากว่าครึ่งชั่วโมงแล้ว ตั้งแต่ที่ระบบป้องกันของเจลเดม่อนฮอลล์เริ่มทำงาน ถ้าหานเซิ่นอยู่ภายในนั้น เขาก็คงจะถูกเรดบลัดเดม่อนฆ่าตายไปเรียบร้อยแล้ว มันไม่มีประโยชน์อะไรที่พวกเราจะปิดระบบป้องกันในตอนนี้ พวกเราควรจะรอให้ผู้อาวุโสโอเพ่นสกายมาถึงที่นี่ก่อน”
เอ็กซ์ควิสิทไม่ได้โต้เถียงอะไร เธอเทเลพอร์ตผ่านชายคนนั้นไป เธอกำลังจะกดปุ่มเพื่อปิดระบบป้องกันของเจลเดม่อนฮอลล์
เวรี่ไฮชายสองคนตกใจกับเรื่องนี้ พวกเขาเคลื่อนที่เข้าไปเพื่อจะหยุดเธอ แต่มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมาเพื่อหยุดพวกเขาเอาไว้
“ปล่อยให้นางปิดมัน” ผู้อาวุโสโอเพ่นสกายพูดขณะที่เทเลพอร์ตมาอยู่ข้างพวกเขา ในตอนที่ผู้อาวุโสโอเพ่นสกายได้ยินข่าว เขาก็รีบมาที่นี่อย่างเร็วที่สุด แต่มันผ่านไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ด้วยเหตุนั้นมันคงจะสายเกินไปแล้ว
