ลั่วปิงยิ้มและกล่าวว่า “แต่ละครออนไลน์เรื่องนี้ต้นทุนต่ำ นักแสดงก็ไม่ได้มีชื่อเสียงอะไร มันไม่ได้เป็นหนังหรือละครฟอร์มใหญ่ของซิงเฉินมีเดีย”
“ผมรู้ว่าละครเรื่องนี้เป็นที่นิยมบนอินเทอร์เน็ตขณะนี้ แล้วยังถูกเรียกว่าเป็นละครเรื่องแรกที่นางรองสวยกว่านางเอก”
“และเป็นเพราะนางรอง พระเอกกับนางเอกของละครเรื่องนี้จึงได้รับความนิยมเพียงเล็กน้อย”
“อ้อ นางรองคนนี้เหมือนจะเป็นนักแสดงใหม่ ถ้าเราฝึกฝนให้ดี ขอเพียงมอบหมายละครดีๆ ให้เธอเล่นสักเรื่อง ให้เธอเล่นบทนางเอก เธอจะต้องดังเป็นพลุแตกอย่างแน่นอน”
เมื่อได้ยินการรายงานของลั่วปิง หยางเฉินก็ยิ้มออกมา
คิดไม่ถึงว่าละครออนไลน์ต้นทุนต่ำเรื่องนี้ดังขึ้นมาได้เพราะเซี่ยเหอ
แต่พอคิดถึงคะแนนความสวยที่สูงลิบของเซี่ยเหอ หยางเฉินก็พอเข้าใจได้
เซี่ยเหอเป็นคนสวยอยู่แล้ว ตอนถ่ายละครก็มีนักออกแบบเสื้อผ้ามืออาชีพสวมใส่ให้เธออีกชั้น มันก็ยิ่งสมบูรณ์แบบมากขึ้น
“เพิ่มเงินค่าตัวให้นางรองคนนี้อีกเท่าตัว”
หยางเฉินเอ่ยปากทันที “อีกอย่าง ค่าตัวของพระเอก ลดลงครึ่งหนึ่ง!”
“ท่านประธาน เพิ่งค่าตัวนางรองอีกเท่าตัวไม่ใช่เรื่องใหญ่ แต่ลดค่าตัวของพระเอกครึ่งหนึ่ง ไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่หรือเปล่า?”
ลั่วปิงถามอย่างระมัดระวัง
หยางเฉินกล่าวขึ้น “คุณก็บอกแล้วว่า พระเอกคนนี้ไม่ได้เป็นที่นิยมมากสักเท่าไร กลับกลายเป็นว่าเป็นที่นิยมน้อยเพราะละครออนไลน์เรื่องนี้ ถ้าค่าตัวใหม่ลดลงครึ่งหนึ่ง เขาจะออกจากทีมงานละครไหม?”
ลั่วปิงส่ายหน้า “นี่คือโอกาสของเขา ไม่มีทางออกเด็ดขาด”
“มันหมายความว่า ต่อให้ไม่ให้เงินค่าตัวเขาแม้แต่บาทเดียว เขาก็จะยังอยู่ในทีมงานละคร ถูกต้องไหม?” หยางเฉินถามอีกครั้ง
ลั่วปิงพยักหน้า
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นก็ทำตามที่ผมบอกแล้วกัน” หยางเฉินกล่าว
แม้ว่าลั่วปิงจะยังงุนงงอยู่บ้าง แต่เขาก็ตอบตกลงทันที
ในเวลานี้ โทรศัพท์มือถือของลั่วปิงดังขึ้นอีกครั้ง ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน โทรศัพท์ของเขาดังขึ้นหลายครั้ง แต่ทุกครั้งก็ถูกลั่วปิงกดตัดสาย
“คุณรับโทรศัพท์ก่อน” หยางเฉินกล่าว
ลั่วปิงจึงรับโทรศัพท์อย่างรีบร้อน แต่หลังจากที่เขาฟังได้ไม่กี่คำใบหน้าก็ถอดสีทันที “คุณว่าอะไรนะ? มีคนตกลงมาตายที่สถานที่ก่อสร้าง? สองคน?”
หยางเฉินที่กำลังอารมณ์ดี หลังจากได้ยินที่ลั่วปิงคุยโทรศัพท์ สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมากทันที
เมื่อครู่เขายังกำชับลั่วปิงว่าต้องมองเรื่องความปลอดภัยในสถานที่ก่อสร้างเป็นอันดับแรก ก็เกิดอุบัติเหตุขึ้นในสถานที่ก่อสร้างเสียแล้ว แถมยังมีคนเสียชีวิตสองคนอีกด้วย
“รีบไปจัดการกับสถานที่เกิดเหตุให้เร็วที่สุด มอบหมายให้คนที่เชื่อถือได้ไปปิดกั้นสถานที่เกิดเหตุทันที!”
“อะไรนะ? นักข่าวจากสถานีโทรทัศน์ไปถึงสถานที่เกิดเหตุแล้ว?”
“เป็นไปได้ยังไง? ไหนคุณบอกว่าอุบัติเหตุเกิดขึ้นเมื่อห้านาทีก่อน? แค่ห้านาทีเท่านั้น ทำไมนักข่าวไปถึงสถานที่เกิดเหตุแล้วล่ะ?”
ลั่วปิงตกใจและโมโหในทันใด เขาได้กลิ่นของแผนการร้ายอยู่แล้ว รีบกล่าวในทันที “ปิดกั้นสถานที่เกิดเหตุ ห้ามไม่ให้นักข่าวคนใดเข้าไปในสถานที่เกิดเหตุ!”
ลั่วปิงสั่งการเสร็จก็วางหูโทรศัพท์ทันที
“ท่านประธาน…”
ลั่วปิงกำลังจะอธิบายก็ถูกหยางเฉินตัดบท “ผมพอจะรู้คร่าวๆ แล้ว อย่าเพิ่งพูดเรื่องไร้สาระ ตอนนี้ไปที่สถานที่ก่อสร้างก่อน ผมจะไปกับคุณด้วย!”
ระหว่างทางลั่วปิงได้กล่าวด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “เรื่องนี้ต้องมีบางอย่างผิดปกติแน่ หลังเกิดเหตุแค่ห้านาทีนักข่าวจากสถานีโทรทัศน์ก็ไปถึงแล้ว มันไม่ปกติ”
“นอกเสียจากว่า นักข่าวจะรู้ล่วงหน้าเรื่องอุบัติเหตุในสถานที่ก่อสร้าง”
หยางเฉินหรี่ตาลงเล็กน้อยและถามว่า “โครงการเมืองจิ่วโจวไปทำให้ใครเสียผลประโยชน์หรือเปล่า? หรือไม่ก็ช่วงนี้เยี่ยนเฉินกรุ๊ปได้ไปล่วงเกินใครบ้างหรือเปล่า?”
ลั่วปิงครุ่นคิดสักพักก็ส่ายหน้าและกล่าวว่า “โครงการเมืองจิ่วโจวอยู่ในย่านชานเมือง ถ้าไม่ใช่เพราะโครงการเมืองจิ่วโจว ที่ดินในย่านชานเมืองจะเป็นที่รกร้างว่างเปล่า ไม่มีมูลค่าอะไรเลย”
“หมายความว่า โครงการเมืองจิ่วโจวจะทำให้ที่ดินในเขตชานเมืองและพื้นที่โดยรอบมีมูลค่าการลงทุนขนาดใหญ่ ดังนั้นจึงไม่มีทางไปทำให้ใครเสียผลประโยชน์ได้”
“ส่วนเรื่องไปล่วงเกินใครนั้นก็ไม่มี ตอนนี้มีไม่กี่บริษัทที่กล้ามาขัดขาเมืองจิ่วโจว”
หยางเฉินหรี่ตาลงและพูดว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็อาจเป็นไปได้ว่าผมไปล่วงเกินใคร”
ลั่วปิงตกตะลึงไปในทันที อ้าปากแต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร สุดท้ายก็ต้องเงียบไว้
“ตอนนี้ไปตรวจสอบคนงานสองคนที่ตกลงมาตายว่าช่วงนี้พวกเขาติดต่อกับใครบ้าง สภาพจิตใจมีความผิดปกติใดๆ หรือเปล่า รวมถึงเรื่องสุขภาพร่างกายของพวกเขาด้วย ไปตรวจสอบอย่างละเอียด”
หยางเฉินออกคำสั่ง เนื่องจากเรื่องนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว และมันอาจจะไม่ใช่อุบัติเหตุ แต่เป็นการวางแผน เขาย่อมต้องทำการตรวจสอบอย่างชัดเจน
ลั่วปิงรีบโทรศัพท์สั่งให้คนไปตรวจสอบทันที
ก่อนที่ทั้งสองจะไปถึงสถานที่ก่อสร้าง ลั่วปิงก็ได้รับโทรศัพท์และรู้เบาะแสบางอย่างแล้ว
“คนตายทั้งสองเป็นคนงานที่หัวหน้าคนงานรับเข้ามาทำงานในช่วงนี้ ที่บังเอิญคือ ทั้งสองคนนี้ไม่ได้มีการซื้อประกันใดๆ ไว้”
“ที่บังเอิญคือ หัวหน้าคนงานที่รับผิดชอบคนงานสองคนนี้ไม่ได้มาที่สถานที่ก่อสร้างในวันนี้ ดังนั้นจึงไม่สามารถติดต่อได้”
“ส่วนเรื่องคนงานทั้งสองจะติดต่อกับใครบ้าง ตอนนี้ยังไม่มีรายละเอียดใดๆ”
“แต่ผมได้ไปสืบเรื่องสภาพจิตใจของคนงานทั้งสองมาแล้วอย่างละเอียด มีคนงานบอกว่า คนงานทั้งสองที่ประสบอุบัติเหตุช่วงนี้ดูมีเรื่องน่าหนักใจ ทัศนคติการทำงานเป็นลบ แต่หัวหน้าคนงานไม่ได้ใส่ใจ ส่วนคนงานคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก”
ลั่วปิงบอกทุกอย่างที่เขารู้ให้หยางเฉินฟัง
“ดูเหมือนว่าเรื่องนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุแน่นอน แต่เป็นแผนการร้ายที่พุ่งเป้ามาหาพวกเรา”
หยางเฉินแทบจะแน่ใจได้เลย เขากล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ตรวจสอบต่อไป ตรวจสอบสภาพครอบครัวของคนงานที่เกิดอุบัติเหตุ ว่ามีสมาชิกในครอบครัวเป็นโรคร้ายหรือเปล่า”
“นอกจากนี้ บล็อกสัญญาณอินเทอร์เน็ตในสถานที่ก่อสร้างด้วย!”
อุบัติเหตุเกิดขึ้นยังไม่ถึงห้านาที แต่มีนักข่าวไปถึงที่เกิดเหตุแล้ว มันผิดปกติ
หากเป็นความผิดพลาดของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป หยางเฉินจะไม่ปกปิดสาธารณชนอย่างแน่นอน แต่เนื่องจากเป็นแผนการร้าย หยางเฉินจะไม่ยอมให้ใครมาดูถูกเยี่ยนเฉินกรุ๊ปได้
“ครับผม!” ลั่วปิงตอบกลับอย่างรวดเร็ว
ตอนแรกโจวยู่ชุ่ยได้ว่าจ้างคนร้าย พยายามสังหารฉินต้าหย่ง อาศัยเรื่องที่คนร้ายมีลูกสาวที่เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาวและไม่มีเงินในการรักษา ฆาตกรจึงต้องทำเช่นนี้เพื่อลูกสาว
หยางเฉินคิดได้เช่นนี้จึงให้ลั่วปิงไปตรวจสอบสภาพครอบครัวของคนงานที่ประสบอุบัติเหตุ
ลั่วปิงมีประสิทธิภาพในด้านความรวดเร็ว เขาได้รับโทรศัพท์ภายในเวลาไปถึงสิบนาที
“ท่านประธาน สภาพครอบครัวของคนงานไม่มีอะไรผิดปกติ เป็นครอบครัวทำงานรับจ้างทั่วไป ลูกๆ และพ่อแม่อยู่บ้านเกิด ส่วนภรรยามารับจ้างทำงานด้วยกัน”
ลั่วปิงพูดด้วยสีหน้าผิดหวัง
และในเวลานี้พวกเขาก็มาถึงสถานที่ก่อสร้างโครงการเมืองจิ่วโจวแล้ว
หยางเฉินรู้ว่าลั่วปิงกล่าวโทษตัวเอง จึงตบไหล่ของเขาพลางพูดว่า “อย่าทำหน้าเศร้าสร้อยแบบนั้น เรื่องนี้ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับคุณ ตรงกันข้ามนั้นเป็นไปได้มากว่าผมจะเป็นสาเหตุที่นำพาปัญหามาให้โครงการเมืองจิ่วโจว”
“สิ่งที่พวกเราต้องทำตอนนี้คือการปลอบขวัญครอบครัว รับผิดชอบภาระทั้งหมด ให้ความร่วมมือในการสอบสวนจากเจ้าหน้าที่รัฐ”
“ส่วนเรื่องสถานที่ก่อสร้างนั้นต้องหยุดงานชั่วคราว!”
ได้ยินดังนั้นลั่วปิงก็ตกใจไปในทันที “ท่านประธาน ถ้าเราหยุดงานตอนนี้มันจะทำให้เกิดการสูญเสียครั้งใหญ่”
