ทันที่กล่องกระบี่ปรากฏขึ้นมา สายตาของซื่อเซียวและคนอื่นๆก็จับจ้องไปที่กล่องกระบี่ทันที สายตาพวกนี้กลับเป็นประกาย
กล่องกระบี่นี่มีความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลซ่อนอยู่รึ ?
พลังจิตอันน่ากลัวแบบนี้ไม่ผิดแน่ !
แขนของซื่อเซียวสั่นไหวเพราะไม่อาจจะปกปิดความตื่นเต้นที่มีได้
สายตาของทุกคนแสดงความโหยหา, คาดหวังและ…โลภมากออกมา
พวกเขารู้สึกว่าได้เข้าใกล้การเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหล !
ดูเหมือนว่าตราบใดที่ก้าวขึ้นไปต่อได้ก็จะทำลายขีดจำกัดของจักรพรรดิและขึ้นเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้
เจ้าลองดูก็ได้ ตราบใดที่เปิดมิติกล่องกระบี่ได้ก็พอ จางหยูพูดขึ้น
ทันที่กล่องกระบี่ปรากฏขึ้นมา สายตาของซื่อเซียวและคนอื่นๆก็จับจ้องไปที่กล่องกระบี่ทันที สายตาพวกนี้กลับเป็นประกาย
กล่องกระบี่นี่มีความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลซ่อนอยู่รึ ?
พลังจิตอันน่ากลัวแบบนี้ไม่ผิดแน่ !
แขนของซื่อเซียวสั่นไหวเพราะไม่อาจจะปกปิดความตื่นเต้นที่มีได้
สายตาของทุกคนแสดงความโหยหา, คาดหวังและ…โลภมากออกมา
พวกเขารู้สึกว่าได้เข้าใกล้การเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหล !
ดูเหมือนว่าตราบใดที่ก้าวขึ้นไปต่อได้ก็จะทำลายขีดจำกัดของจักรพรรดิและขึ้นเป็นจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้
เจ้าลองดูก็ได้ ตราบใดที่เปิดมิติกล่องกระบี่ได้ก็พอ จางหยูพูดขึ้น เมื่อได้ยินแบบนั้นอู่หมิงก็ยกมือขึ้นและมองไปที่จางหยู มิติรึ ? เจ้าบอกว่าในกล่องกระบี่นี่มีมิติแยกอยู่รึ ?
ซื่อเซียวและเย่าหยางมองไปที่จางหยู
จางหยูพยักหน้า กล่องกระบี่นี้คือสมบัติที่เหนือกว่าสมบัติโกลาหลขั้นสมบูรณ์ บางทีอาจจะเหนือกว่าสมบัติขั้นสมบูรณ์ทุกชิ้น มันอาจจะเหนือกว่าระดับสมบูรณ์ไปแล้วแต่ก็แค่นั้น ความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลนั้นไม่ได้อยู่ที่ตัวกล่องกระบี่เอง แต่ซ่อนอยู่ในมิติของกล่องกระบี่ การเปิดมิติของมันออก เจ้าถึงจะไขความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้
เขามองไปที่ซื่อเซียว หากเจ้าเปิดมิตินี้ออกได้ เจ้าจะรู้ความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหล
เย่าหยางตาเป็นประกายขึ้นมาทันที เจ้าเปิดมิติของกล่องกระบี่ได้แล้วรึ ?
จางหยูส่ายหน้า ข้าทดสอบมาหลายวิธีแล้วแต่ไม่อาจจะทำอะไรมันได้เลยแม้แต่น้อยหากไม่ใช่เพราะแบบนี้ข้าคงไม่มีทางให้โอกาสพวกเจ้า…
เจ้าแกร่งขนาดนี้แต่ยังไม่อาจจะเปิดมิติของมันได้อีกรึ ? ซื่อเซียวแปลกใจอย่างมาก
แกร่งขนาดนี้แล้วยังเปิดได้รึ ? จางหยูยักคิ้ว หากเจ้าคิดแบบนั้นจริงๆ งั้นไม่ใช่ว่าดูถูกจ้าวแห่งทะเลโกลาหลไปหน่อยรึ ?
ซื่อเซียวพูดขึ้น เจ้าเข้าใจข้าผิดไป ข้าหมายความว่าหากเจ้าไม่อาจจะเปิดมันออกและไขความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้ งั้นเจ้ามีความแข็งแกร่งเช่นนี้ได้ยังไง ? พึ่งตัวเองรึ ? ชัดแล้วว่าในความเห็นของพวกเขาแล้วความสามารถของ จางหยูนั้นเป็นเพราะกล่องกระบี่ จางหยูต้องไขความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลได้บ้างแล้วถึงแกร่งได้ถึงระดับนี้
เมื่อได้ยินแบบนั้น จางหยูก็หัวเราะออกมา นี่เรียกว่าแกร่งแล้วรึ ? ดูเหมือนว่าเจ้าจะไม่รู้จักความแข็งแกร่งที่แท้จริง
จางหยูพูดขึ้นต่อ เจ้าได้รับรู้พลังของจ้าวแห่งทะเลบรรพกาลมาแล้ว ความแข็งแกร่งของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลไม่ได้ด้อยไปกว่าจ้าวแห่งทะเลบรรพกาลเลย เจ้าคิดว่าความแข็งแกร่งของข้าเทียบได้กับจ้าวแห่งทะเลบรรพกาลได้รึ ?
มดกับช้างไม่อาจจะเทียบกันได้ อู่หมิงตอบกลับ
ใช่ ข้าไม่ต่างอะไรจากมดต่อหน้าจ้าวแห่งทะเลโกลาหล จางหยู เห็นด้วยกับคำประเมินของอู่หมิงและพูดขึ้น กล่องกระบี่นี่เป็นสิ่งที่จ้าวแห่งทะเลโกลาหลสร้างขึ้นเอง มิติของมันสร้างขึ้นโดยจ้าวแห่งทะเลโกลาหล เจ้าคิดว่าด้วยความแข็งแกร่งของข้าแล้ว ข้าจะเปิดมิติของมันได้รึ ?
ซื่อเซียวพูดขึ้น บางทีเจ้าอาจจะมีวิธีการบางอย่าง
จางหยูยักไหล่ เจ้าจะคิดยังไงข้าไม่สน ยังไงซะเจ้าก็มีโอกาสอยู่ตรงหน้า ตราบใดที่เจ้าเปิดมิติของมันออกได้ ข้ารับปากว่าจะแบ่งปันความลับของจ้าวแห่งทะเลโกลาหลกับเจ้าหากเจ้าไม่อาจจะเปิดมันได้ ก็อย่าพูดถึงเรื่องนี้อีก
มีข้อกำหนดอะไรรึไม่ ? เย่าหยางถามขึ้นมา
จางหยูพยักหน้า ตราบใดที่เจ้าไม่ชิงกล่องกระบี่นี้ไป เจ้าจะทำยังไงกับมันก็ได้
หากวิธีการของเรากลับไปทำลายมันล่ะ ? เย่าหยางถามขึ้นมา
จางหยูยิ้มออกมา หากเจ้าคิดว่าทำลายมันได้ด้วยความแข็งแกร่งที่เจ้ามีแล้วก็ลองดู
รอยยิ้มของเขาแฝงไปด้วยนการถากถาง แม้แต่จิตไร้เทียมทานของจ้าวแห่งทะเลบรรพกาลก็ยังไม่อาจจะทำอะไรกล่องกระบี่ได้แม้แต่น้อย หากซื่อเซียวและคนอื่นๆทำได้ งั้นการเป็นจ้าวแห่งทะเลบรรพกาลจะมีความหมายอะไร ?
อู่หมิงมองไปที่จางหยู ข้าหวังว่าเจ้าจะรักษาคำพูด
เมื่อพูดจบอู่หมิงก็ก้าวออกมา แต่ละก้าวนั้นทำให้พลังของเขาแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เมื่อไปถึงกล่องกระบี่ พลังของเขาก็เพิ่มถึงขีดสุดก่อนจะกดฝ่ามือลงบนกล่องกระบี่ พลังจิตอันน่ากลัวได้โคจรในร่างกายอย่างรวดเร็ว พลังจักรพรรดิได้อัดแน่นที่มือราวกับจะระเบิดออกมา
ตูม !
เสียงระเบิดดังขึ้น ฝ่ามือของอู่เหมิงสั่นไหวเล็กน้อยพร้อมแสงสว่างจ้าที่ระเบิดออกมาระหว่างมือกับกล่องกระบี่
วิถีนับพันล้านและกฎนับไม่ถ้วนได้ระเบิดพลังออกมาแต่กลับอัดแน่นไว้ระหว่างฝ่ามือกับกล่องกระบี่ มันได้แสดงพลังทำลายล้างออกมา
อู่หมิงถอยกลับมาก้าวหนึ่ง ในอีกด้านกล่องกระบี่กลับสั่นไหวเพียงเล็กน้อยก่อนจะกลับไปสงบตามเดิม
เมื่อเห็นกล่องกระบี่ยังอยู่ดีทั้งสามคนก็แสดงสีหน้าตะลึงออกมา ต้องรู้ก่อนว่าแม้แต่สมบัติขั้นสมบูรณ์ที่ไม่มีพลังจิตและพลังจักรพรรดิก็ยังไม่อาจจะทนการโจมตีของพลังจักรพรรดิได้แต่กล่องกระบี่นี่ยังอยู่ดี
ข้าเชื่อแล้วว่ากล่องกระบี่นี่คือสิ่งที่จ้าวแห่งทะเลโกลาหลสร้างขึ้นมาจริงๆ อู่หมิงแสดงสีหน้าเคร่งเครียดออกมา สายตาของเขาไม่ได้แสดงความผิดหวังออกมาแม้แต่น้อย เขากลับแสดงความคาดหวังออกมาแทน สมบัติขั้นสมบูรณ์ทั่วไปไม่อาจจะทนการโจมตีแบบนี้ได้
เขาสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วพลิกฝ่ามือก่อนจะมีกิ่งไม้ที่เต็มไปด้วยใบไม้ปรากฏขึ้นมา
เขายังไม่ยอมแพ้
เขาจับกิ่งไม้ไว้แน่นแล้วโคจรพลังจิตและพลังจักรพรรดิเข้าไปในกิ่งไม้ ต่อมาเขาก็ได้สะบัดกิ่งไม้เบาๆ ใบไม้ได้ลอยออกมาตามลม ใบไม้แต่ละใบเปล่งแสงสีเขียวสดออกมา ด้วยใบไม้หลายร้อยใบก็มีพลังอันน่ากลัวปะทุออกมา กฎนับไม่ถ้วนได้หลอมรวมกันกลายเป็นพลังอันน่ากลัว !
ตูม !
ภายใต้การระเบิดนี้กล่องกระบี่ก็สั่นไหวเล็กน้อยแต่กลับกันพลังเหล่านี้ได้หมด
เมื่อพลังสลายไป ภาพที่พร่ามัวก็กลับมาชัดเจน พวกเขาพบว่ากล่องกระบี่ยังอยู่ดีไม่เปลี่ยนแม้แต่น้อย มันไม่ได้ทิ้งรอยไว้บนผิวของกล่องกระบี่ไว้แม้แต่น้อยด้วยราวกับตะกี้เป็นการแค่สะกิดมัน
ซื่อเซียวต้องสูดหายใจเข้าลึกๆ
เย่าหยางเบิกตากว้างด้วยความเหลือเชื่อ
หากพวกเจ้าอยากใช้วิธีรุนแรงเพื่อเปิดมัน งั้นข้าแนะนำว่าอย่าเสียพลังเปล่าจะดีกว่า จางหยูพูดขึ้นมาช้าๆ เพราะวิธีแบบนี้ข้าได้ทดสอบดูแล้ว มันไม่ได้ผล
ข้าไม่เชื่อ ! ซื่อเซียวก้าวออกมาและพูดขึ้น ให้ข้าลองที !
ไม่มีทาง !
โชคร้ายที่ผลลัพธ์ออกมาไม่ได้ต่างจากอู่หมิงเลย
รึเราสามคนควรร่วมมือกัน ? เย่าหยางเสนอออกมา
อู่หมิงมองไปที่ จางหยู
จางหยูยืนนิ่งและตอบกลับ ตามสบาย
เมื่อเห็นว่าจางหยูไม่ได้คัดค้านอะไร ทั้งสามก็ได้แยกตัวกันยืนประจำตำแหน่งรอบกล่องกระบี่เอาไว้ จากนั้นพวกเขาก็ได้ทำการโจมตีด้วยการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของตนออกมาพร้อมกัน กล่องกระบี่ได้ระเบิดแสงสว่างจ้าออกมา ทะเลบรรพกาลโดยรอบบิดเบี้ยวไปเล็กน้อยพร้อมกับสั่นไหวอย่างรุนแรง พลังที่ราวกับจะทำลายโลกได้นั้นอัดไปที่กล่องกระบี่ก่อนจะกระจายไปทั่วทุกทิศทาง
ตูม !
ในพริบตาการโจมตีของทั้งสามก็ได้อัดเข้าใส่กล่องกระบี่
กล่องกระบี่สั่นไหวอย่างรุนแรง อุณหภูมิโดยรอบเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วราวกับจะละลายทุกอย่าง แม้แต่ทะเลบรรพกาลก็เหมือนจะโดนเผาไปด้วยแต่ตอนที่พลังสลายไปนั้นกล่องกระบี่ก็ยังอยู่ดีราวกับไม่ได้รับความเสียหายใดๆ
ซื่อเซียวแทบบ้า เอาอีก !
เขาตะโกนขึ้นและโจมตีซ้ำอีก
เย่าหยางและอู่หมิงไม่ลังเลที่จะโจมตีออกไปอีกครั้ง
ครั้งนี้พวกเขาเหมือนจะบ้าคลั่งไป พวกเขาโจมตีซ้ำแล้วซ้ำเล่า พลังอันน่ากลัวอัดเข้าใส่กล่องกระบี่จนผิวของกล่องกระบี่นั้นสะท้อนแสงที่ราวกับพลุไฟออกมา ภายใต้การโจมตีต่อเนื่องนี้ทะเลบรรพกาลใกล้กับกล่องกระบี่ได้สั่นไหวอย่างต่อเนื่อง มันถึงกับเกิดวังวนที่น่ากลัวขึ้นมาราวกับที่นั่นจะถล่มลงไป
ตูม ตูม ตูม….
แสงสว่างจ้างบดบังทุกอย่าง
คลื่นพลังได้กระจายไปโดยรอบ
สักพักทั้งสามคนก็หอบหายใจและหยุดมือ
สายตาของพวกเขาจับจ้องไปที่กล่องกระบี่ แสงโดยรอบเริ่มจางลงพร้อมกับกล่องกระบี่ที่กลับเป็นปกติดังเดิม
เมื่อเห็นกล่องกระบี่ที่ยังอยู่ดี ซื่อเซียวก็ใจหล่นวูบ เป็นแบบนี้ได้ยังไง…
สุดท้ายพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าจางหยูพูดถึงอะไร กล่องกระบี่ถูกจ้าวแห่งทะเลโกลาหลสร้างขึ้นมา มิติของมันถูกสร้างขึ้นโดยจ้าวแห่งทะเลโกลาหลเช่นกัน พวกเขาจะทำลายและเปิดมันง่ายๆได้ยังไง ?
แม้ว่าจ้าวแห่งทะเลโกลาหลจะหายตัวไปแต่กล่องกระบี่ที่เขาสร้างขึ้นมาก็ไม่ใช่สิ่งที่จักรพรรดิทั่วไปจะทำอะไรได้
