เมื่อเห็นหยางเฉินเดินออกไป ทุกคนก็พากันจับจ้องไปที่เขา กษัตริย์ซ่านกวนมองไปที่หยางเฉินอย่างงุนงงและถามว่า “คุณหยาง นี่ท่าน?”
หยางเฉินไม่ตอบกษัตริย์ซ่านกวน เขามองไปทางเย่หลินและกล่าวว่า “เดิมทีราชวงศ์เย่มาที่นี่เพราะตี้ชุน ไม่จำเป็นต้องพูดคำเสแสร้งเหล่านั้น ในเมื่อเป็นเช่นนี้ เรามาจัดการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งที่อยู่เหนือระดับแดนเหนือมนุษย์กันดีกว่า!”
พอได้ยินดังนั้น ทุกคนในที่นี้ถึงกับอึ้งไป!
แม้ว่าทุกคนรู้ดีว่าการต่อสู้แย่งชิงตี้ชุน สุดท้ายจะเป็นการต่อสู้ระหว่างผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ ส่วนที่อยู่ต่ำกว่าระดับแดนเหนือมนุษย์ จะถูกมองว่าเป็นเป้ากระสุนเท่านั้น
เย่หลินหรี่ตาลงเล็กน้อย ในแววตาละลานไปด้วยเจตนาฆ่า หรี่ตาลงพูดว่า “ดูท่าทาง คุณจะทนรอความตายแทบไม่ไหวแล้ว ถ้าอย่างนั้น ผมจะช่วยทำให้คุณสมหวัง!”
แต่หยางเฉินไม่เห็นการข่มขู่ของเย่หลินอยู่ในสายตา เขานั่งลงกลับที่เดิมแล้วพูดกับซ่งโย่วว่า “รอบนี้ตาคุณ ผมกำจัดสิ่งกีดขวางทุกอย่างหมดแล้ว!”
“ตกลง!” ซ่งโย่วพยักหน้า แล้วก้าวเดินไปที่ศูนย์กลาง
ซ่งโย่วเป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง ทันทีที่เขาก้าวขึ้นไปบนเวที ก็ดึงดูดความสนใจจากผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ทุกคนในทันที
ในขณะนี้ แม้แต่กษัตริย์เย่ก็ยังรู้สึกถึงความพลังกดดันอย่างมหาศาลจากซ่งโย่ว
กษัตริย์เย่มองไปทางซ่งโย่วอย่างลึกซึ้ง แล้วพูดกับเย่เจี้ยนหัวที่เพิ่งเอาชนะซ่างกวนยี่ได้ “คุณถอยออกมาก่อน!”
“ฆ่ามัน!”
หยางเฉินออกคำสั่ง เห็นได้ชัดว่ากำลังสั่งการให้ซ่งโย่วฆ่าเย่เจี้ยนหัว
เดิมทีซ่งโย่วทำเพื่อตอบแทนน้ำใจของราชวงศ์อู่ ถึงถูกราชวงศ์อู่จัดให้เฝ้าอยู่ข้างกายหยางเฉิน ในเวลานี้เขาได้รับคำสั่งจากหยางเฉิน เขาสาวเท้าปรี่เข้าไปหาเย่เจี้ยนหัวทันทีโดยไม่ลังเลเลย
ภาพที่เข้าสู่สายตา สร้างความตื่นตะลึงให้กับผู้คน
เพราะราชวงศ์เย่ได้ตั้งกฎไว้ว่า มีเพียงผู้แข็งแกร่งในระดับเดียวกันเท่านั้นที่สามารถต่อสู้กันได้ แต่หยางเฉินกลับบอกให้ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ไปสังหารผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดของราชวงศ์เย่อย่างสง่าผ่าเผย
พลังบูโดระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสองในกายซ่งโย่วเกิดปะทุออกมาทันที พุ่งเข้าใส่เย่เจี้ยนหัว
สีหน้าของกษัตริย์เย่เปลี่ยนไปอย่างมาก พูดอย่างโกรธจัด “บังอาจ!”
เพียงแต่เขานั้นเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเหนือมนุษย์ ต่อให้เขาต้องการขัดขวาง แต่ก็ขวางไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้น ทันที่หยางเฉินออกคำสั่ง ซ่งโย่วก็ตรงปรี่เข้าไปหาเย่เจี้ยนหัวแล้ว
รูม่านตาของเย่เจี้ยนหัวก็หดตัวลงเช่นกัน ทันใดนั้นพลังบูโดระดับแดนเทพชั้นยอดก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา
ท่ามกลางความตกตะลึงของผู้คน เขาก็เหวี่ยงกำปั้นออกไป “ตายซะ!”
ในเวลานี้ ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างตกใจ เพราะทันใดนั้นพวกเขาก็พบว่าเย่เจี้ยนหัวไม่ใช่ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพชั้นยอด แต่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์
“ปัง!”
เสียงการปะทะกันอย่างหนักแน่นดังขึ้น ท่ามกลางความตกตะลึงของฝูงชน ซ่งโย่วได้ชกเย่เจี้ยนหัวเข้าที่หน้าอก ร่างของเย่เจี้ยนหัวกระเด็นออกไปเหมือนลูกบอล
ต่อมาก็เกิดเสียงดังสนั่นอีกครั้ง ร่างของเย่เจี้ยนหัวตกกระแทกลงบนโต๊ะอย่างแรงต่อหน้ากษัตริย์เย่ ตามมาด้วยเสียงถ้วยจานร่วงหล่นลงพื้น
โต๊ะที่อยู่หน้ากษัตริย์เย่ถูกร่างกายของเย่เจี้ยนหัวกระแทกหักเป็นชิ้นๆ
“นี่มัน…”
ทุกคนเบิกตากว้างอย่างเหลือเชื่อ
ทุกอย่างเกิดขึ้นในพริบตา นับตั้งแต่ที่ซ่งโย่วโจมตีเย่เจี้ยนหัวกระเด็นออกไป ต่อให้มีพวกแดนเทพชั้นยอดอยู่ด้วย แต่ก็ยังอยู่ในความงุนงง
ส่วนเย่เจี้ยนหัวที่เมื่อครู่ยังวางอำนาจอย่างไม่มีใครเทียม ในขณะที่กำลังถูกซ่งโย่วโจมตี เขาก็กระอักเลือดดำปี๋ปะปนกับอวัยวะภายในของเขา ล้มลงกับพื้นอย่างแรง หลังจากถูกโจมตีอย่างหนักสองครั้ง เขาก็หมดโอกาสมีชีวิตรอด
“แกกำลังรนหาที่ตาย!”
กษัตริย์เย่ทำลายความเงียบลงก่อน เสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวดังออกมาจากส่วนลึกของลำคอ
ซ่งโย่วทำหน้าเย้ยหยัน ยืนเอามือไพล่หลังอยู่กลางเวทีประลอง จับจ้องไปที่กษัตริย์เย่อย่างคิดว่าเหนือกว่า “ถ้าคุณเก่งจริง ก็เข้ามาได้เลยเต็มที่ ผมสามารถฆ่าเขาได้ภายในเสี้ยววินาที เหมือนที่ผมสามารถฆ่าคุณได้เช่นกัน!”
เผด็จการ!
จองหอง!
แม้แต่หยางเฉินก็ยังประหลาดใจในความแข็งแกร่งของซ่งโย่ว
แม้ว่าซ่งโย่วจะอยู่เพียงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสอง แต่พลังบูโดที่ระเบิดออกมาทั้งหมดเมื่อครู่ในขณะที่กำลังโจมตีเย่เจี้ยนหัวนั้นเทียบเท่าระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม
แต่ไม่นานหยางเฉินก็เข้าใจ
ซ่งโย่วกับซ่งจั่วสองพี่น้องเป็นผู้แข็งแกร่งที่เคยคบค้าสมาคมกับราชวงศ์อู่มาก่อน หากมีความสามารถแค่เพียงภายนอกจริงๆ แล้วจะเป็นที่สนใจของทางราชวงศ์อู่ได้อย่างไร?
ก็เหมือนกับที่ราชวงศ์เย่เป็นกองกำลังระดับมหาอำนาจมาหลายทศวรรษ ผู้แข็งแกร่งในตระกูลของพวกเขา ส่วนมากไม่มีประสบการณ์การต่อสู้ที่แท้จริง หากพบกับผู้แข็งแกร่งที่มากด้วยประสบการณ์การต่อสู้ที่เข้มข้น อย่าว่าแต่การต่อสู้ที่เหนือระดับเลย ต่อให้ระดับบูโดของอีกฝ่ายสู้ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ไม่ได้ ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ก็มีแต่จะถูกฆ่าตายเท่านั้น
เห็นได้ชัดว่าซ่งโย่วและซ่งจั่ว เป็นผู้แข็งแกร่งที่เต็มเปี่ยมไปด้วยประสบการณ์การต่อสู้
พอเห็นท่าทางวางอำนาจอย่างถึงขีดสุดของซ่งโย่ว กษัตริย์เย่ก็สูดหายใจเข้าลึก ๆ พยายามข่มความโกรธของตัวเองไว้
เพราะเขารู้ดีว่าสิ่งที่ซ่งโย่วพูดนั้นถูกต้อง แม้ว่าเขาจะขึ้นสู่สังเวียนต่อสู้ ก็มีแต่จะถูกฆ่าได้ภายในเสี้ยววินาที
“นึกไม่ถึงเลยว่าราชวงศ์เย่จะน่ารังเกียจและไร้ยางอายได้ถึงเพียงนี้ ทั้งๆ ที่เป็นผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์ แต่ดันซ่อนความสามารถที่แท้จริงเอาไว้”
ในเวลานี้น้ำเสียงประชดประชันดังออกมาจากปากของกษัตริย์ซ่านกวน
เขารู้สึกขอบคุณหยางเฉินมากเช่นกัน ถ้าไม่ใช่เพราะเมื่อครู่หยางเฉินขัดขวางเขาไว้ เขาต้องไม่คู่ควรกับการเป็นคู่ต่อสู้ของเย่เจี้ยนหัวที่ซ่อนเร้นความสามารถเอาไว้แน่นอน ด้วยความสามารถระดับกึ่งแดนเหนือมนุษย์ เผื่อเชิญหน้ากับเย่เจี้ยนหัวระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งก็มีแต่ตายกับตายเท่านั้น
“ถ้าให้ผมพูด ราชวงศ์เย่สมควรถูกขับไล่ออกจากเมืองเยี่ยนตู พวกคุณพร่ำบอกว่าพวกคุณจะไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวในการต่อสู้แย่งชิงตี้ชุน แต่ก็ไม่ใช่แค่ส่งผู้แข็งแกร่งมาก่อกวนระเบียบการต่อสู้แย่งชิงตี้ชุน แล้วยังให้ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์สวมรอยเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพอีก หน้าไม่อายจริงๆ!”
หลงจิ้นเอ่ยปากพูดเช่นนั้น
หลี่เจียงสงย่อมไม่ปล่อยโอกาสนี้ไป เขาคำรามพูดว่า “ราชวงศ์เย่น่ารังเกียจไร้ยางอาย ไม่มีคุณสมบัติที่จะควบคุมดูแลการต่อสู้แย่งชิงตี้ชุนต่อไป!”
โจวก้ายที่เคยได้รับบาดเจ็บสาหัสจากเย่เจี้ยนหัว ถูกทำลายพื้นฐานบูโดยังกล่าวด้วยความโกรธว่า “ราชวงศ์เย่ไร้คุณธรรม หากยังให้พวกคุณสืบทอดดูแลบูโดต่อไป ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ตระกูลโจวของเราเห็นพ้องต้องกันว่า จะขับไล่ราชวงศ์เย่ออกจากที่นี่”
“ราชวงศ์เย่ ออกไปจากที่นี่!”
“ราชวงศ์เย่ ออกไปจากที่นี่!”
…
ทันใดนั้นผู้คนจากกองกำลังต่างๆ ในห้องจัดเลี้ยงก็พากันส่งเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว
ตอนแรกยังมีบางคนไม่กล้าพูดเพราะเกรงกลัวราชวงศ์เย่ แต่ในเวลานี้เรื่องที่ราชวงศ์เย่ใช้ผู้แข็งแกร่งระดับแดนเหนือมนุษย์มาสวมรอยเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพทำให้ทุกคนไม่พอใจ
สีหน้าของสมาชิกของราชวงศ์เย่แย่ลงเป็นอย่างมาก วันนี้เจ้าภาพควรจะเป็นพวกเขาราชวงศ์เย่ ปราบปรามกองกำลังทั้งหมดในจิ่วโจว แต่ในเวลานี้ ทุกคนในราชวงศ์เย่กลับถูกขับไล่ออกไป สำหรับราชวงศ์เย่แล้ว มันคือความอัปยศ
“หุบปากให้หมด!”
กษัตริย์เย่คำรามอย่างโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันใด พลังบูโดระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งได้ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา เข้าปกคลุมผู้ชมทั้งสนามทันที
ทุกคนในสนามสงบนิ่งลง เมื่อครู่ความโกรธของมวลชนที่ปะทุขึ้น เป็นเพราะทุกคนกล้าคำรามให้ราชวงศ์เย่ออกไปจากที่นี่ แต่ตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าขับไล่ราชวงเย่ออกไปแล้ว
“อะไรนะ ราชวงศ์เย่รู้ว่าไม่สมเหตุเหตุผล แต่ก็ยังจะใช้บูโดมาข่มเหงผู้คนเหรอ?” หยางเฉินถามอย่างเย็นชา
