บทที่130 ให้เวลาคุณสิบวินาที ออกไปให้พ้น!
สวีหยางสู้พูดขึ้นด้วยความโกรธ “ผมบอกแล้ว ว่าที่ผมนั่นมาเพื่อแจ้งคุณ ไม่ได้มาเจรจาต่อรองกับคุณนะ! ถ้าไม่เซ็นสัญญาสิบปี ก็ไม่ต้องไลฟ์ต่อไปแล้ว คุณเลือกเอาเองก็แล้วกัน!”
สวีหยางสู้กัดฟัน แล้วจ้องไปที่สวีหยางสู้ด้วยสายตาที่โมโห
เธอกำลังชั่งใจ และอยากจะพูดต่อ แต่เจียงชื่อยื่นมือออกมาห้ามไว้
เจียงชื่อมองสวีหยางสู้ด้วยความเย็นชา พูดขึ้นเบาๆ “คุณออกไปได้แล้ว”
ห้ะ?
ในเวลาเดียวกัน สวีหยางสู้ และเฉิงดันถิงก็มองไปที่เจียงชื่อด้วยความตกตะลึงพร้อมกัน
“คุณหมายความว่าอย่างไงกัน?” สวีหยางสู้ถามขึ้น
“คุณฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรือไง? ศิลปินของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ของเรา จะไม่ไปไลฟ์สดบนdosaTVอีก คุณออกไปได้แล้ว!”
เฉิงดันถิงตกใจมาก และรีบหยุดไว้อย่างรวดเร็ว “อย่าค่ะๆ เถ้าแก่สวีคุณอย่าเพิ่งโกรธไปเลยนะคะ เขาไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะคะ”
เธอโน้มตัวไปที่ข้างหูของเจียงชื่อ และกระซิบเบาๆ “เจียงชื่อ ฉันรู้ว่าคุณโกรธมาก แต่ขอร้องหล่ะ อย่าทำอะไรเสียเพราะอารมณ์ชั่ววูบเลยนะ ในแพลตฟอร์มdosaTV มีผู้ชมจำนวนมากมหาศาล ถ้าเกิดว่าเสียแพลตฟอร์มนี้ไป ต่อไปเราอยากจะโปรโมตศิลปินใหม่ในอนาคตมันจะลำบากเอานะ”
สวีหยางสู้เอียงหัว และขา จากนั้นยิ้มฝืดๆ ขึ้น “นี่ พ่อหนุ่ม ผมว่าคุณคิดให้ดีก่อนแล้วกัน จะพูดสุ่มสี่สุ่มห้าไม่ได้นะ รู้หรือเปล่ามาdosaTvของผมเยี่ยมขนาดไหน? อันหนึ่งในวงการนะ! ถ้าไม่มีผมช่วยเหลือไว้ อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ของคุณก็ตกกระป๋องไปแล้ว ไม่ศิลปินคนไหนอยากจะเปิดตัวเลยด้วยซ้ำ เข้าใจ?”
คำพูดนั้น ช่างหยาบคายเหลือทน
เจียงชื่อยิ้มเยาะเย้ย “ไม่อยากเห็นหน้าคุณอีก ภายในสิบนาที ออกไปให้พ้น!”
“ดี ซ่าพอตัวเลยนี่อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์เป็นแค่บริษัทเปิดใหม่ ไม่มีมาตรฐานแม้แต่น้อย คุณคิดจะทำอะไร คุณกำลังลองดีกับผม……”
ไม่รอให้เขาพูดจบ เจียงชื่อก็ลุกขึ้นยืน
เสียงโครมดังขึ้น
เจียงชื่อกวาดข้าวของบนโต๊ะ แล้วเตะของนั้นไปที่หัวสวีหยางสู้ ทำให้หัวของเขาโนขึ้นสองจุด จากนั้น “คุณ คุณกล้าทำผมเหรอ?”
เจียงชื่อเอามือล้วงกระเป๋า “ถ้ายังไม่ไปอีก ผมก็จะให้คนโยนหามคุณออกไป”
“โอเค คุณมันเหี้ยม!”
สวีหยางสู้ลุกขึ้นยืน และมุ่งออกไป “เจียงชื่อ ผมจำคุณไว้แล้ว”
“ศิลปินของอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ไม่ต้องการจะไลฟ์บนdosaTVอีกต่อไป”
“เทพแห่งดาบ? ผมจะกลับไปปิดห้องไลฟ์ของเขา!”
“ก็แค่พ่อครัวห่วยแตกคนหนึ่ง? ถ้าไม่มีผู้ชมนับสิบล้านบนdosaTV คุณจะได้เรื่องอะไร”
“ลองมองย้อนกลับไปแล้ว ผมสร้างเทพแห่งดาบขึ้นมาในพริบตาเดียว จะช่วยพวกคุณดับมันเอง……”
เจียงชื่อก้าวออกมา สวีหยางสู้คิดว่าจะโดนเขาตีอีก ตกใจกลัวจนไม่กล้าพูดต่อ และรีบวิ่งออกไป
เฉิงดันถิงถอนหายใจ และเดินไปพูดขึ้น “เจียงชื่อ คุณไม่ควรเลย”
“ไม่ควร?”
“คำพูดที่พูดความโกรธนั้นได้พูดออกมาแล้ว และต่อไปปัญหาจะยิ่งหนักกว่าเดิม ถ้าไม่มีdosaTVแล้ว เราก็เหมือนโดนตัดแขนขาไปแล้ว”
เจียงชื่อพูดขึ้นเบาๆ “ดันถิง คุณคิดผิดแล้ว ปัญหาน่ะผมไม่กลัว แต่ที่น่ากลัวคือไม่มีศักดิ์ศรี”
“ถ้าวันนี้เรายอมอ่อนข้อ และเชื่อฟังสวีหยางสู้ งั้นก็แสดงว่าอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ไม่มีศักดิ์ศรีอะไรแล้ว ถ้าเกิดว่าในอนาคตบริษัทเติบโตมากแล้ว ก็จะกลับมาเล่นงานเราได้”
“บริษัทที่ถูกคุกคามในทุกด้าน และอยากที่จะอยู่รอดบนความร้าวฉานนั่น มันไม่มีวันประสบความสำเร็จได้หรอก”
เฉิงดันถิงยิ้มเจื่อน “งั้นคุณอยากจะทำอย่างไง?”
เจียงชื่อพูดขึ้น “เปลี่ยนการเป็นฝ่ายรับเป็นฝ่ายรุก สร้างการเสียเปรียบเป็นได้เปรียบ ไม่มีการเข้าชมก็สร้างการเข้าชม ใช้dosaTVมาสังเวย เพื่อสั่งสอนให้กับพวกที่พยายามจะคุกคามอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์”
“อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์จะไม่ยอมอ่อนข้อ และประนีประนอมเด็ดขาด!”
