เรื่องที่เกิดขึ้นตามมา ไม่ต่างจากที่เจียงชื่อคาดเดาไว้ สำนักข่าวและสื่อต่างๆ พากันกดดันเข้ามา จนอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์เสื่อมเสียอย่างแท้จริง ถูกจับตามองความเคลื่อนไหวทุกอย่าง
ขนาดชีวิตส่วนตัวของเฉิงดันถิงยังเป็นข่าว
ในที่สุด อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์เริ่มไปต่อไม่ไหวแล้ว
พวกประธานโรงภาพยนตร์ นำโดยฟางชิงหยาง ต่างพากันแอบขำอยู่ในบ้าน ใช้โอกาสนี้กำจัดอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ต่อไปพวกเขาจะได้ส่วนแบ่งจากการขายตั๋วหนังเพิ่มขึ้น
สามารถสร้างความวุ่นวายได้ด้วย จะได้ไม่ต้องลำบากเหมือนตอนนี้
ปากกระบอกปืนเล็งไปทางเดียวกัน
เหมือนจะไม่มีโอกาสได้กลับตัวอีกแล้ว
วันที่สาม
สิ่งที่เหนือความคาดหมายของทุกคนคือ เจียงชื่อพาเฉิงดันถิงมาที่บริษัทของฟางชิงหยาง เพื่อมาขอพบเขา
หลังจากรอมาอย่างยาวนานหนึ่งชั่วโมง ฟางชิงหยางเดินมาด้วยท่าทางเนือยๆ
แถมยังสวมรองเท้าแตะอีกด้วย เขานั่งไขว่ห้างบนโซฟา ปากคาบบุหรี่ มองเจียงชื่อกับเฉิงดันถิง อย่างไม่สบอารมณ์
“แขกที่ยากจะเจอทั้งสองท่านนี่นา”
เฉิงดันถิงมองเจียงชื่อ จากนั้นจึงพูดตาม ‘บท’ ที่เตรียมไว้ “ประธานฟาง การที่มาหาคุณครั้งนี้ เพราะเรื่องการปลอมรายได้จากการขายตั๋วหนัง”
ต้องเป็นเรื่องนี้อยู่แล้ว
นอกจากเรื่องนี้ จะมีเรื่องไหนอีกล่ะ
ฟางชิงหยางแสยะยิ้ม “ทำไม ไปต่อไม่ไหวแล้วเหรอ จะใช้เงินปิดข่าวเหรอ ฮ่าๆ เลิกฝันเถอะ! ไม่ว่าพวกคุณจะให้เท่าไร ผมก็ไม่ปล่อยพวกคุณไปหรอก”
เขาสูบบุหรี่ต่อ กระดิกเท้าเบาๆ มีความสุขเสียไม่มี
คางคกขึ้นวอ ยโสโอหังเต็มที่
ทว่าเฉิงดันถิงมีท่าทีใจเย็นมาก เธอกดเสียงต่ำ พูดสิ่งที่ทำให้ฟางชิงหยางตกตะลึง
เธอพูดว่า “ฟางชิงหยาง รายได้ตั๋วหนังจริงหรือไม่ คุณรู้อยู่แก่ใจ การมาหาคุณครั้งนี้ ฉันมาเจรจากันด้วยเหตุผลก่อน ขอเตือนให้คุณยอมรับเรื่องที่ใส่ร้ายต่อหน้าทุกคน ไม่ต้องให้เราลงมือเอง”
“ถ้าเราลงมือ คุณต้องตายอย่างน่าเวทนา”
“เข้าใจหรือยัง”
ภายในห้องถูกปกคลุมไปด้วยความเงียบ ฟางชิงหยางกับคนสำคัญในบริษัทอื่นๆ มองเฉิงดันถิงด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อ
ถึงตอนนี้ ยังกล้าอวดดีอีกเหรอ
“ฮ่าๆๆๆ”
เสียงหัวเราะดังขึ้นในห้อง
หลังผ่านไปนาน ฟางชิงหยางพูดช้าๆ ว่า “ไม่ไหวแล้ว ฉันขำจะตายแล้ว ฉันเคยเจอคนโง่นะ แต่ไม่เคยเจอคนโง่ขนาดนี้”
เขาชี้ไปที่เฉิงดันถิง “ประธานเฉิง คุณเปิดตาดูสถานการณ์ตอนนี้หน่อยสิ อี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์อยู่ในสภาพไหนแล้ว มันอยู่ในสถานการณ์ที่สามารถย่อยยับได้ทุกเมื่อ!”
“ยังมีหน้ามาพูดว่าจะจัดการพวกเรา คุณนี่พูดขู่เก่งนะ”
“ถ้าลงมือได้จริง ทำไมไม่ทำตั้งแต่แรกล่ะ ไม่เห็นต้องรอถึงวันนี้เลย เฉิงดันถิง คนไร้ประโยชน์ ที่ไม่รู้จักดีร้ายอย่างคุณ รอรับความตายซะเถอะ!”
เฉิงดันถิงโกรธเป็นอย่างมาก
แต่เธอยังคงแน่วแน่ เพื่อทำตามแผนตั้งแต่แรก เธอสะกดกลั้นความโกรธ และพูดว่า “ในเมื่อคุณไม่สำนึกผิดด้วยตัวเอง งั้นอย่ามาหาว่าอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ไม่เกรงใจก็แล้วกัน ลาก่อน”
พูดจบ เธอลุกขึ้นและเดินออกมา เจียงชื่อลุกขึ้นและเดินตามออกมา
“กลับดีๆ ล่ะ!”
ฟางชิงหยางหันไปถ่มน้ำลาย แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหงุดหงิด
เมื่อมาถึงข้างนอก
เฉิงดันถิงโมโหจนทนไม่ไหว เธอหันมาถามเจียงชื่อ “รู้อยู่แท้ๆ ว่าฟางชิงหยางจะพูดแบบนี้ ทำไมต้องมาทำให้ตัวเองอับอายด้วย”
เจียงชื่อเดินพลางพูดขึ้นว่า “เจรจากันด้วยเหตุผลก่อนไง”
“ทำไมล่ะ ‘ลงมือ’ ตรงๆ ไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้” เจียงชื่อเปิดประตูรถ “การจะทำลายใครบางคน ต้องทำให้เขาคลั่งก่อน อีกอย่างรอให้ถึงตอนที่เขามาอ้อนวอนเรา เราก็มีเหตุผลที่จะปฏิเสธไม่ใช่หรือไง”
