ซุนจ้ายเย้นและเจียงชื่อต่างก็เป็นพวกคนที่ฉลาดหลักแหลมกว่าคนอื่น ระหว่างพวกเขาไม่จำเป็นต้องพูดคุยอะไรกันมาก แค่คำสองคำก็สามารถเข้าใจว่าตนเองควรทำยังไง
ทว่าเฉิงดันถิงกลับไม่เหมือนกัน
เธอมองซุนจ้ายเย้น แล้วมองเจียงชื่อ แล้วปั้นหน้าประหม่า ไม่รู้จริงๆ ว่าพวกเขากำลังจะทำอะไรกันแน่
“พวกคุณคิดว่ายังทำยังไง?บอกให้เคลียร์กว่านี้หน่อยได้ไหม?” เฉิงดันถังไร้คำบรรยายจริงๆ
เจียงชื่อและซุนจ้ายเย้นต่างก็แลกเปลี่ยนสายตากัน แค่ยิ้มไม่พูดไม่จา
จากนั้น เจียงชื่อก็กำชับให้เฉิงดันถัง “ดันถิง คุณก็อย่าอยู่ว่างๆ เลย รีบกลับไปอี้โม่เอนเตอร์เทนเมนต์ ไปรวบรวมสื่อที่มีอิทธิพลมา แล้วให้ไปเฝ้าอยู่ละแวกบริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวาง”
“อะไรนะ?”
“คุณแค่ไปเฝ้าไว้ก็พอ ต้องมีข่าวใหญ่แน่นอน”
“คุณบอกให้เคลียร์อีกหน่อยได้ไหม”
“บอกให้เคลียร์เกินไปก็ไม่มีประโยชน์ รีบไปเถอะ ข่าวๆ ข่าวต้องดังไปอีกหลายวันแน่นอน”
เฉิงดันถิงออกจากออฟฟิศด้วยความสงสัย เธอไม่เข้าใจตั้งแต่แรกจนจบว่าเจียงชื่อและซุนจ้ายเย้นต้องการทำอะไรแน่นอน
หลังจากเธอจากไป เจียงชื่อก็พูดเสียงเรียบ “ว่าไปแล้ว แกเตรียมทีมแพทย์ได้วย ห้ามให้จูหยุนเฉียงและเหยียนไคเหวินตายได้ โทษประหารของพวกมัน ฉันจะเป็นคนจัดการเองกับมือ ตอนนี้แค่ขู่พวกเขาหน่อยก็พอแล้ว ห้ามปล่อยให้ ‘จากไป’ ง่ายๆ เด็ดขาด”
“อืม ผมเข้าใจแล้ว”
ซุ่นจ้ายเย้นหันหลังออกจากออฟฟิศ แล้วรีบไปจัดการให้สิ่งที่เจียงชื่อมอบหมาย
เจียงชื่อลุกขึ้นเดินไปข้างหน้าต่าง แล้วมองท้องฟ้าที่อยู่ไกลๆ ทั้งยังพูดเองเออเอง “ลุงเฉิง ลุงคอยดูเถอะ ผมจะลากไอ้สารเลวจูหยุนเฉียงและเหยียนไคเหวินมาลงโทษอย่างสาสมให้ได้!”
……
บนถนนในเมืองที่มีคนสัญจรไปมาน้อยแห่งหนึ่ง
มีรถตู้ห้าคันขับตามๆ กันไป สุดท้ายก็ถูกดักไว้ แล้วมีตำรวจจราจรรับผิดชอบตรวจค้น
ตอนแรกคนในรถยังนึกว่าเป็นการตรวจค้นธรรมดา สุดท้ายเพิ่งลงจากรถ ก็ถูกตำรวจจราจรจับตัวไว้ จากนั้นก็มีคนกลุ่มหนึ่งพุ่งออกมา แล้วกระชากเสื้อผ้า มือถือและเครื่องอินเตอร์คอมของพวกเขาไปให้หมด
คนขับห้าคนนั้นก็ถูกตำรวจจับกุมตัวไว้ทั้งหมด แล้วเปลี่ยนเป็นชายอีกห้าคนไปขับรถตู้จากไปแทน
คนขับทั้งห้านายนี้ล้วนเป็นคนของรังไวเปอร์ รับผิดชอบส่งงูพิษไปส่งที่บริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่ง อยากจะใช้งูพิษพวกนี้มาทำให้คนของบริษัททั้งหมดตาย
แต่แผนการถูกเจียงชื่อคาดการณ์ออกล่วงหน้าแล้ว จึงสั่งให้คนเปลี่ยนคนของพวกเขาทั้งหมด
พอเป็นแบบนี้ คนขับบนรถทั้งหมดกลายเป็นคนของเจียงชื่อ งูพิษพวกนี้ก็กลายเป็นอาวุธของเจียงชื่อไปแล้ว
ทุกอย่างเสร็จสิ้นโดยที่คนนอกไม่รู้เรื่องอะไรเลย เวลาสลับเปลี่ยนก็ว่องไวอย่างมาก แทบจะไม่มีใครสังเกตเห็น
ขงกวางเจ๋อก็ยิ่งไม่มีทางรู้อยู่แล้ว
ขงกวางเจ๋อในเวลานี้กำลังนั่งอยู่ในออฟฟิศของบริษัทอสังหาริมทรัพย์หรงกวาง และนั่งอยู่กับจูหยุนเฉียงและเหยียนไคเหวิน
เขาควักมือถือออกมาแล้วส่งข้อความให้กับลูกน้องของตัวเอง ถึงไหนแล้ว?
จึงได้รับข้อความตอบกลับทันที ถึงบริษัทเทคโนโลยีจิ้นเมิ่งแล้วครับ เตรียมพร้อมพัฒนางานตลอดเวลา
ขงกวางเจ๋อยิ้มมุมปาก แล้วหัวเราะเสียงดัง “เจียงชื่อหนอเจียงชื่อ วันนี้ฉันจะให้แกรู้ความเก่งกาจของฉันขงกวางเจ๋อ กล้าทำผิดกับฉัน แกไม่มีทางรอดชีวิตแน่!”
พูดไป เขาก็รีบพิมพ์ข้อความไปหนึ่งอัน รีบปฏิบัติการ
ขงกวางเจ๋อวางมือถือไว้บนโต๊ะชา แล้วพูดอย่างดีใจ “ของที่ฉันส่งไปกำลังลงมือแล้ว วางใจเถอะ จะรู้ผลในเร็วๆ นี้”
หลังจากรอคอยอย่างอดทนไปยี่สิบนาที มือถือก็สั่น
เขาเอาขึ้นมาดู ลูกน้องตอบกลับสองคำว่า สำเร็จ
“สวย!”
