ตอนที่ 201 จัดการผีสองตน
ใจของผมกําลังร้อนรนสุดๆ แต่จู่ๆกลับเห็นหยางเฉ่วกระพริบตาให้ผม
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผมก็อึ้งในทันที
หยางเฉ่วฟื้นแล้ว ดูจากท่าทางเธอจะต้องได้สติกลับคืนมาแล้ว
แต่มันยังไม่จบเท่านี้ ขณะที่ดวงตาของผมกําลังเบิกกว้างด้วยความดีใจ ผมยังเห็นมือขวาของหยางเฉ่ว กําลังทํารูปอะไรบางอย่างให้ผมดู หลังจากนั้นก็ทํามือเป็นรูปดาบ และคลายนิ้วทั้งห้าออกจากนั้นก็ค่อยลดนิ้วมือลงทีละนิ้ว
เมื่อเห็นสิ่งนี้ ผมก็เข้าใจทันที
สัญญาณมือที่หยางเฉ่วส่งให้ผมหมายความว่า ให้นับถอยหลัง 5 วินาที
5 4 3 …
เมื่อคิดได้แบบนั้น และเห็นสิ่งนี้
ใจที่กระวนกระวายของผมก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เมื่อกี้ผมยังคิดตลอดว่าจะทํายังไงผมถึงจะหาวิธีที่ทําให้ทั้งสองฝ่ายพอใจได้ จะทํายังไงให้ผมสองคนรอดออกไปได้ ดังนั้นผมจึงยังไม่โจมตี
จนกระทั่งถึงตอนนี้ หินที่อยู่ในใจของผมก็ได้วางลง
หยางเฉ่วหลุดจากการควบคุมของผีร้ายแล้ว เธอได้สติกลับคืนมา และสามารถส่งสัญญาณมือให้ผมได้นั้นพิสูจน์ว่าเธอไม่เป็นอะไรแล้ว และเธอยังมีวิธีป้องกันตัวเองด้วย
พลังของหยางเฉ่วสูงกว่าผม เมื่อเธอส่งสัญญาณแบบนั้น แสดงว่าเธอจะต้องมีวิธีหนีจากเงื้อมมือของยัยผีนั้นได้แน่
ดังนั้น ผมจึงไม่ลังเลอีกต่อไปรีบพยักหน้าให้หยางเฉ่ว เล็กน้อย
ช่วงเวลานี้นิ้วของหยางเฉ่วยังนับถอยหลังอยู่ แต่พี่สองตนนั้นกลับไม่สังเกตเห็นเลยสักนิด ทั้งสองตนยังคงมีความสุขกับชัยชนะที่จะมาถึง
ผีผู้ชายที่รัดคอผมเอาไว้ ได้อ้าปากกว้างแล้ว เขาได้คําราม “ โฮก ” ออกมาหนึ่งครั้งหลังจากนั้นก็พุ่งเข้ามากัดคอผมทันที
แต่ระหว่างนั้น การนับถอยหลังก็ได้สิ้นสุดลง
วินาทีที่เห็นนิ้วของหยางเฉ่วนับถึงเลขสุดท้าย สีหน้าของผมก็เคร่งขรึมขึ้น วินาทีนั้นผมได้พลิกมือนํายันต์ที่ถูกซ่อนไว้ในฝ่ามือ แปะลงไปโดยไม่ต้องมองเสี้ยววินาทีต่ อมามันก็เข้าไปแปะที่คอของผีผู้ชายทันที
ยันต์มีพลังหยางปราบพลังชั่วร้าย วินาทีที่ยันต์เพิ่งสัมผัสกับสําคอของผีผู้ชาย ผีผู้ชายคนนั้นก็รับรู้ได้ว่ามีความร้อนจากพลังหยางกําลังซึมเข้าไปในร่างกายของเขาเรื่อยๆ
และตําแหน่งที่ถูกยันต์แปะ ยังมีความเจ็บปวดแล่นเข้ามาด้วย
แต่ไม่รอให้เขาได้กรีดร้องออกมา ผมก็ใช้มือข้างหนึ่งทําเป็นรูปดาบแล้ว วินาทีนั้นผมก็ตะโกนออกมาว่า “ ขอเชิญเทพลุ่ยลิ้ง ทําลาย !”
ผีผู้ชายตนนั้นเพิ่งสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวด ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงผมตะโกนออกมา
เขายังไม่ทันได้ทําอะไร ทันใดนั้นเสียง “ ตูม” ก็ดังขึ้น ยันต์ที่แปะลงบนคอของเขาได้ระเบิดในทันที
พลังของยันต์ไหลทะลักออกมา พลังหยางแพร่กระจายไปทั่ว
ผีผู้ชายตนนั้นไม่แข็งแกร่งอยู่แล้ว ตอนนี้เขาจะต้านทานยันต์ที่ทรงพลังของผมได้ยังไง
“ อ๊าก…” เสียงกรีดร้องดังตามมาติดๆ เขาถูกแรงระเบิดของยันต์ซัดออกไปทันที
ขณะเดียวกัน หยางเฉ่วที่ยืนอยู่บนชั้นสอง ก็แสดงสายตาเย็นชา จู่ๆเธอก็เสกคาถา พลิกมือแล้วซื้ออกไปทันที
พร้อมกับเสียงตะโกนดัง “ เพี๊ยง !”
ผีผู้หญิงตนนั้นยังคิดว่าหยางเฉ่วตกอยู่ในการควบคุม เธอจึงไม่ได้ป้องกันอะไร
ผลลัพธ์หลังจากหยางเนิ้วลงมือ ผีผู้หญิงตนนั้นถึงได้รู้ตัว
การชี้นี้น่าจะเป็นวิชาขับไล่อย่างหนึ่ง มันดูร้ายกาจมาก
ขณะที่เสียงคําว่า “ เพี้ยง ” ดังขึ้น ผีผู้หญิงตนนั้นก็เหมือนโดนสายฟ้าฟาด ร่างกายกระตุก ทันใดนั้นเธอก็ทรุดตัวลงกับพื้น มือที่จับแขนหยางเฉ่วเอาไว้ ก็เหมือนกับโคลนเหลวๆ มันต่างลื่นไหลลงไปตามร่างกายของเธอ
การโจมตีทุกอย่างเกิดขึ้นเพียงชั่วพริบตา ทุกอย่างเกิดขึ้นพร้อมกัน เป็นการลงมือที่รวดเร็วมาก
ตั้งแต่ต้นจนจบใช้เวลาเพียงสองวินาที ดังนั้นผีทั้งสองตนจึงยังไม่ได้ทําอะไร พวกเขาก็ต้องลงไปนอนกองกับพื้น ล้ว
หลังจากหนีจากความตายได้ ผมก็ยังไม่ยั้งมือ
พลังของผีสองตนไม่แข็งแกร่งมาก แต่พอมีลูกเล่นอยู่บ้าง
แถมก่อนตายผีผู้ชายยังเกือบนับว่าเป็นนักพรต ดังนั้นผมจึงไม่คิดจะโอกาสให้พวกเขาได้หายใจ เพราะคิดว่าถ้าพวกเขาได้ตอบโต้อาจเล่นลูกไม้อีก
ดังนั้น หลังจากผมลงมือเสร็จ ผมก็หยิบดาบไม้ขึ้น และพุ่งเข้าไปแทงผีผู้ชายทันที
ผีผู้ชายโดนยันต์ของผมเข้าไป แต่เขายังไม่ตาย แม้จะแสดงท่าทางเจ็บปวด แต่เขาก็ยังคิดจะลุกขึ้นมา
หลังจากหยิบดาบได้ ผมก็ไม่รอให้เขาลุกขึ้นได้ วินาทีนั้นผมแทงเข้าไปที่คอของอีกฝ่ายทันที “ แกจบเห่แล้ว !”
ผมพูดอย่างเย็นชา ขณะที่กําลังแทงเข้าไป
ผีผู้ชายกําลังกดคอของตัวเองเอาไว้ เขาแสดงสีหน้าน่าเกลียดน่ากลัว และค่อยๆเงยหน้าขึ้น
แววตาของเขาเต็มไปด้วยความเครียดแค้น “ คิดไม่ถึงว่าในมือของแกจะมียันต์ซ่อนอยู่ !”
“ เรื่องที่แกคิดไม่ถึงมีอีกเยอะ แต่ตอนนี้แกอยู่ในกํามือของฉันแล้ว แกมีทางเลือกแค่สองทาง หนึ่งฆ่าคน ต้องชดใช้ด้วยชีวิต สอง ฉันถามอะไร แกก็ตอบอย่างนั้น หลังจากนั้นฉันจะทําพิธีให้พวกแกสองพี่น้อง แล้วพวกแกก็ลงไปรับโทษในนรกด้วยตัวเอง !” ผมพูดอย่างเย็นชา
ไม่ว่าจะเลือกทางไหน มันก็ไม่ดีกับผีทั้งสองตน
ข้อแรก ตายด้วยน้ํามือของผม วิญญาณแตกสลาย ก็ถือว่าจบเรื่อง
ข้อสอง ถึงจะมีชีวิตต่อ แต่หลังจากลงนรก ผีทั้งสองตนก็ต้องตกนรก 18 ขุม ได้รับความทุกข์ทรมาน ชดใช้กรรมที่ตัวเองก่อ
หลังจากที่ผีผู้ชายได้ยิน เขากลับแสดงสีหน้าเย็นชา แววตาไร้ซึ่งความกลัว “ ฮึ! จะฆ่าก็ฆ่าจะพูดมากทําไมฮะ
ผีผู้ชายเด็ดเดี่ยวมาก เขาไม่สนใจว่าจะเป็นหรือตาย ไม่กลัววิญญาณแตกสลายเลยสักนิด
และในเวลาเดียวกัน เสียง “ ตูม” ก็ดังขึ้น น้องสาวของผีผู้ชาย ถูกหยางเฉ่วโยนลงมาจากชั้นสอง
“ น้อง !” ผีผู้ชายเห็นสภาพที่น่าสลดของผีผู้หญิง เขาก็ร้อนรน อยากจะวิ่งเข้าไปหา
แต่ดาบไม้ของผมยังจ่อที่คอของเขาอยู่ในเวลานั้นผมพูดเสียงเข้ม “ อย่าขยับ ! ”
ผีผู้ชายตนนั้นขมวดคิ้ว มองผมอย่างเย็นชา แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา
เห็นได้ชัดว่าผีผู้หญิงคนนั้นอ่อนแอมาก เธอพยายามลุกขึ้นมา มองผีผู้ชาย “ พี่ ฉัน ฉันไม่เป็นอะไร ! ไม่ว่า ไม่ว่าจะเป็นหรือตาย น้อง น้องก็จะตามไปอยู่กับพี่”
เมื่อผีผู้ชายได้ยินผีผู้หญิงพูดด้วยเสียงอ่อนแรง เขาจึงอดไม่ได้ที่จะหันไปมองผีผู้หญิง แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึก แต่เขาก็ยังไม่ยอมพูดออกมา
“ ในบรรดาผีชั่ว พวกแกพี่น้องถือว่ามีความรู้สึกลึกซึ้งต่อกัน ! ทําไมไม่เป็นผีดีกลับเลือกเป็นผีชั่ว ”
หยางเฉ่วพูดเบาๆ ในเวลาเดียวกันเธอก็เดินลงมาจากชั้นสอง
“ ฮึ! อะไรคือชั่ว อะไรคือดี ฉันรู้แค่ปลาใหญ่กินปลาเล็ก คนดีถูกรังแก ม้าดีถูกคนขี่ มีแต่ความชั่วที่ถูกต้อง เมื่อตกอยู่ในเงื้อมมือของพวกแกแล้ว ก็อย่าพูดมาก ลงมือซะ !” ผีผู้ชายพูดออกมาอีกครั้ง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่กลัวเลยสักนิด เขาเลือดร้อนมาก
เฮอะ ! แกคิดแต่จะทําร้ายคนอื่น ตามที่ผมรู้ตอนนี้พวกเขาฆ่าคนไปสองคนแล้ว และยังคิดจะลงมือกับผมและหยางเฉ่ว ทําให้พวกเรากลายเป็นแขนขาของพวกเขา ผีชั่วแบบแกยังมีเหตุผลนั้นซิ
ผมไม่ได้รีบลงมือ แต่ยังพูดต่อ “ แกฆ่าคนเพราะมีเหตุผลงั้นซิ ถ้าทุกคนเป็นเหมือนแกงั้นบนโลกนี้ก็คงวุ่นวายไปหมด ก็คงไม่ต้องถามหาความจริง และไม่ต้องมีความยุติธรรมกันอีกแล้ว”
“ ความจริงบนโลกนี้มีความจริงงั้นเหรอ ยังมีความยุติธรรมด้วย แกดูให้ดี พวกแกดูหน้าของพวกเราสองคน นี่เป็นสิ่งที่พิสูจน์ได้ชัดเจนที่สุด ! ” ผีผู้ชายพูดด้วยความโกรธสุดๆ เขาแยกเขี้ยวไม่เห็นด้วยกับคําพูดของผมอย่างแรง
เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผมกลับเงียบไปพักหนึ่ง
จากการเผชิญหน้ากับผีในช่วงนี้ เบื้องหลังของพวกวิญญาณที่กลายเป็นผีชั่ว ล้วนมีสาเหตุอยู่ หรือความแค้นมหาศาล หรือไม่ก็อาฆาตกับเหตุการณ์ก่อนตาย
เมื่อได้ยินผีผู้ชายเถียงกลับแบบนี้ ผมก็ยิ่งอยากรู้ว่าก่อนตายพวกเขาไปเจออะไรมา
ดังนั้น ผมจึงถามเขาว่า “ ฉันอยากรู้ว่าก่อนตายแกไปโดนอะไรมา หน้าของแกพิสูจน์อะไรได้”
ผีผู้ชายคนนั้นจ้องผมอย่างดุร้าย “ หน้าของพวกเรา ถูกพวกชั่วทําลายแต่ไอ้พวกชั่วนั้นยังลอยนวล นี่เป็นเพราะแค่ครอบครัวของพวกเราจน นี่ก็คือความยุติธรรมของที่แกพูดถึงงั้นเหรอ”
