ตอนที่ 108 เลื่อนตำแหน่งเป็นรองประธาน1
ดวงตาของซุนจุนฮาวมองที่เธออีกครั้ง แต่เธอ หลบสายตา
ความจริงแล้ว เธอสงสัยเรื่องของยี่เฟิงมากกว่า เรื่องของซุนจุนฮาวซะอีก
เธอสงสัยว่าในวันนั้นซุนจุนฮาวขับรถไปรับยี่เฟิง ไปไหน? เธอสงสัยว่าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ยี่เฟิงจะ เป็นอย่างไรบ้าง?
แต่อย่างไรก็ตาม ทุกความสงสัยของเธอ ไม่ สามารถถามออกไปได้ “พ่อค่ะ! งานต้อนรับจะจบได้รึยัง? ทำเอาทั้งบริษัท
วุ่นวายไปหมด และยังส่งผลกระทบต่อการทำงานของ
ทุกคนอีก!” กู้อันขีที่อดทนมาตั้งแต่เช้า ในที่สุดก็อดไม่
ได้ที่จะบ่นออกมา กู้เชิงเทียนเหลือบมองที่กู้อันขีอย่างไม่พอใจ และ ดึงเธอมากระซิบ “ลูกไม่รู้รึไงว่าพี่สาวของลูก ตอนนี้ เป็นคู่ออกงานของประธานเป่หมิง? ทำให้เธอไม่พอใจ
จะมีผลดีอะไร? เก็บสีหน้าให้ดีหน่อย!”
กู้อันขีถูกว่ากล่าวโดยพ่อของเธอ และทำท่าทางดี ขึ้นมาเล็กน้อย
แต่การแสดงออกบนใบหน้าและการแสดงออกถึง ความไม่พอใจที่รุนแรง ยังคงบ่งบอกถึงอารมณ์ของเธอ
ท่าทางเหล่านั้นล้วนอยู่ในสายตาของกู้ฮอน
ในฐานะคนนอก เห็นพ่อลูกของบริษัทกู้ชื่อที่หน้า แดงหูแดงเผชิญหน้ากัน
ซุนจุนฮาวมองไปที่พ่อลูกของบริษัทกู้ชื่อ และมอง ไปที่กู้ฮอน ก่อนพูดขึ้นเบาๆ “รองประธาน บริษัทกู้ชื่อมี ความสำคัญกับคุณขนาดนั้นเลยเหรอครับ?”
กู้ฮอนชะงัก
เงยหน้าขึ้น และมองซุนจุนฮาว เธอไม่คิดว่าเขาจะ ถามขึ้นอย่างกะทันหัน
และประโยคนี้ เป่ยหมิงโม่ก็ได้ถามเธออยู่หลายครั้ง บริษัทกู้ซื้อมีความสำคัญกับเธอขนาดนั้นเลยเหรอ?
“คือ….” เธอยิ้มอย่างโศกเศร้า เมื่อคิดถึงเหมิง โม่ หน้าผากของเธอปวดเล็กน้อย ดูเหมือนว่าในชีวิต ของเธอ คำว่า “เป่หมิงโม่” จะชอบปรากฏขึ้นโดยไม่ ตั้งใจตลอด “ที่ปรึกษาซุน ทำไมถึงถามอย่างนั้นล่ะ ค่ะ?”
ดวงตาสีดำของซุนจุนฮาวกระพริบ “บริษัทกู้ชื่อที่ จริงถูกขับออกจากทีมของบริษัทเป็หมิงแล้ว และรอง ประธานก็มีวิธี ที่ทำให้ประธานเปหมิงเปลี่ยนใจ! รอง ประธานคงต้องใช้อยู่หลายวิธีเลยสินะครับ? ถ้าบริษัท กู้ซื้อไม่สำคัญ ทำไมรองประธานถึงได้ดิ้นรนขนาด นั้น?”
“งั้นเหรอคะ? แม่แต่คุณก็คิดอย่างนั้นเหรอ?”
เธอยิ้มอย่างขมขื่น คนทั้งโลกจะรู้ได้อย่างไรว่า ฟอแม่ผู้ให้กำเนิดของเธอทั้งคู่ทรยศต่อเธอ จะพูด ความเจ็บปวดแบบนั้นออกมาได้อย่างไร?
ซุนจุนฮาวมองการแสดงออกที่เยือกเย็นของเธอ และชะงักไปครู่หนึ่ง แต่ก็ได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว
%3D “ผมไม่ได้คิดอย่างนั้นครับ แต่มีคนคิดอย่างนั้น” ซุนจุนฮาวพูดขึ้น
“มีคนคิดอย่างนั้น? ใครค่ะ?” อยู่ๆเธอก็นึกขึ้นได้ อยู่ชื่อหนึ่ง แต่ไม่ได้ถามออกไป
ซุนจุนฮาวสังเกตเห็น “คุณเดาถูกแล้วไม่ใช่เหรอ?”
“เปล่า…..ฉันเดาไม่ออก” เธอกลัวว่าจะถูกมอง ออก ก่อนรีบหันหลังกลับ และเดินจากไป
ซุนจุนฮาวพูดขึ้นจากด้านหลังเธอ “คุณเดาถูกแล้ว เขาจะช่วยเติมเต็มความปรารถนาของคุณ”
กู้ฮอนร่างชะงัก
ไม่กล้าที่จะมองย้อนกลับไปที่ซุนจุนฮาว มือทั้ง สองกำแน่น และสั่นอย่างไม่สามารถควบคุมได้ เขาจะช่วยเติมเต็มความปรารถนาของคุณ หลังจากได้ยินประโยคนี้ น้ำตาของเธอก็ไหลลง
มา..
ใครกัน? ยี่เฟิง?
ทำไมเธอถึงต้องให้เขาช่วยเติมเต็มความ ปรารถนาด้วย?
เธอไม่มีคุณสมบัติพอเหรอ
ไม่กล้าที่จะลังเลอีกต่อไป ก่อนก้าวไปที่ ระเบียง..
ไม่นานหลังจากที่กู้ฮอนเข้ารับตำแหน่ง ก็ถูกบังคับ ให้จัดเตรียมงานของบริษัทกู้ซื่อ
ในช่วงเวลานี้ นิ้วของเธอมักจะจับโทรศัพท์โดย ไม่รู้ตัว แต่มันกลับเงียบอย่างน่าประหลาดใจ
เป่ยหมิงโม่ไม่เคยโทรหาเธออีกตั้งแต่วันนั้น
ทั้งๆที่เขาบอกให้เธอเปิดโทรศัพท์ตลอด 24 ชั่วโมง..
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เธอส่ายหัวอย่างแรง กู้ฮอนเธอ เป็นอะไรไป เขาไม่เรียกหาเธอ เธอควรจะดีใจไม่ใช่เห
รอ?
คาดเดาได้ว่าตอนนี้เขากำลังนอนอยู่ที่บ้านของ Soso อาจจะลืมทางกลับมาแล้วก็เป็นได้
ปวดหัวใจเหมือนถูกกรีดด้วยมีด
พลัก
ประตูของห้องทำงานถูกเปิดโดยไม่มีการเตือน
ล่วงหน้า
ใบหน้าโกรธของกู้อันขิมองมาที่เธอทันที
เธอนำเอกสารจำนวนมาก โยนลงบนโต๊ะทำงาน ของกู้ฮอน
“จัดการเอกสารเหล่านี้ให้หมดด้วยนะคะ รอง ประ ธาน!”
กู้อันขียังคงทำท่าทางวางอำนาจ ในขณะนี้ อาจ เป็นเพราะกลัวว่าคนเป็นพ่อจะทำอะไรบางอย่าง หรือ อาจเป็นเพราะกลัวว่ากู้ฮอนจะสามารถกอบกู้บริษัทกู้ ชื่อได้ เลยอาจทำให้เธอกลัว แม้ว่าคำพูดของกู้อันขีจะ สำรวมอยู่ไม่น้อย แต่ท่าทางคับข้องใจกลับไม่อาจซ่อน ได้
กู้ฮอนขมวดคิ้วทันที และยื่นมือไปหยิบเอกสารมา เปิดดู
“สิ่งเหล่านี้เป็นความรับผิดชอบของที่ปรึกษาซุน”
ในความเป็นจริงแล้ว เธอจะรู้เรื่องการก่อสร้างได้ ยังไง?
แต่เป็หมิงโม่ทำให้เธอรู้ว่า ตราบใดที่ความสัมพันธ์ นั้นแน่นพอ พื้นหลังนั้นแข็งแรงพอ แม้ว่าจะไม่มีความรู้ อะไรเลย ก็สามารถอยู่ในตำแหน่งที่สูงได้
“โอ้ ” กู้อันเย้ยหยัน “อย่าคาดหวังอะไรจากซุน จุนฮาวเลย! เขาเป็นเพียงสุนัขที่บริษัทกู้ชื่อเลี้ยงไว้ เท่านั้น!”
กู้ฮอนขมวดคิ้ว รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนซุนจุนฮาว”แม้ว่าฉันจะไม่รู้ว่าทำไมซุนจุนฮาวถึงเต็มใจที่จะอยู่ เป็นเบี้ยล่างของบริษัทกู้ชื่อ แต่ในบริษัททั้งหมด เขา เป็นคนที่รู้เรื่องการก่อสร้างมากที่สุด!”
“ฮืม ฉันสามารถบอกได้ว่าทำไม! เพราะเขา ต้องการตัวฉันไง!” กู้อันขีดวงเล็บของตัวเอง ด้วยท่าทาง ลำพองใจ
ความแปลกใจเข้ามาในดวงตาของกู้ฮอน “เป็นไป
ได้อย่างไร….”
เธอคิดไม่ถึงเลยว่า จุดประสงค์ที่ซุนจุนฮาวอยู่ใน บริษัทกู้ซื่อ จะเป็นอย่างที่กู้อันขีกล่าวไว้
“ทำไมมันจะเป็นไปไม่ได้เหรอ? ในเมื่อตอนที่ฉัน อยู่กับยี่เฟิง เขาก็ชอบฉันแล้ว ทุกวันจะต้องหาวิธีเพื่อ เอาใจฉัน และในตอนที่อยู่บนเตียง เขานั้นโรแมนติก ราวกับเป็นคนละคน! หรือเธอคิดว่าเขายึดมั่นใน คุณธรรมขนาดนั้น? หรือว่าผู้ชายทุกคนจะต้องชอบ เธอเหรอ?”
