ตอนที่ 184 เสียงเคาะประตูในเวลาดึกดื่นค่อนคืน1
“ในที่สุดก็กลับถึงบ้านสักที!” เฉิงเฉิงพูดพล่ามยาวสุดลม หายใจ เขากลัวเหลือเกินที่พ่อแม่จะทะเลาะกัน ไม่ใช่ว่ากลัว ว่าพ่อจะไล่แม่ไปนะ แต่กลัวว่ามาจะทิ้งพ่อไปมากกว่า
ดีที่ว่า พ่อยังไม่ก่อเรื่องจนทำให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้น ดีที่ยัง
รักษาอารมณ์ได้ดีในการอุ้มแม่กลับมา เรื่องนี้ทำให้เฉิงเฉิงถึงกลับชื่นชมพ่ออยู่เหมือนกัน
ถึงแม้ว่าอารมณ์ของคุณพ่อจะเหมือนปีศาจก็ตาม
“เด็กน้อย เรื่องคืนนี้ทำให้เธอตกใจแล้วใช่ไหม?” กู้ฮอนที่ เคร่งเครียดอยู่ตลอดมา เมื่อเห็นเด็กแฝดอยู่ตรงหน้าหล่อน ถึงผ่อนคลายได้เยอะ
ทั้งอุ้มเฉิงเฉิงและเดินเข้าห้องน้ำไปพร้อมกัน
หยางหยางกำลังแปรงฟันจนฟองยาสีฟันเต็มปาก “เป็น ไง…อีกอั…เจอคุณลุงใหญ่แล้ว..อีกอัก.หรอ.อีกอัก.ยามเมื่อพูดถึงเรื่องคุณลุงใหญ่สีหน้าเฉิงเฉิงกลับเครียดลง
อย่างเห็นได้ชัด
ส่วนสีหน้าของกู้ฮอนก็ไม่ได้ดูดีสักเท่าไหร่
ห้องนอนของหยางหยาง ถึงแม้ว่าจะมีห้องน้ำอยู่ในตัว แต่ ว่าไม่ได้หรูหราเหมือนห้องน้ำที่อยู่ในห้องรับแขก
แต่ว่าที่นี่มันค่อนข้างปลอดภัยไม่มีใครพบเจอโดยง่าย
เพราะฉะนั้นที่นี่ก็เลยเป็นดินแดนของสามแม่ลูกเลยก็ว่าได้
หยางหยางบ้วนปากสองครั้ง จากนั้นก็ถามเฉิงเฉิงด้วย ความประหลาดใจ “เป็นไง สนุกไหม?”
เฉิงเฉิงที่กำลังถอดเนกไทอยู่พลางได้ยินหยางหยางถาม เลยเหล่มองเขาจากนั้นก็พูดออกมาสามคำอย่างเฉยเมย “ไม่ สนุกเลย”
“ห้า?” อาการกระวีกระวาดในตาของหยางหยางถึงก็ หม่นหมองลง “ลุงใหญ่กับป้าใหญ่นิสัยไม่ดีหรอ?”
เฉิงเฉิงส่ายศีรษะไปมาอย่างเฉยเมย
“เฮ้อ ที่แกส่ายหัวหมายถึงว่าพวกเขาไม่ดี หรือว่าไม่ใช่ว่า พวกเขาไม่ได้ไม่ดี?” หยางหยางเริ่มสับสน คำตอบนี้มันช่างดู คลุมเครือจนเขามึนไปหมดแล้ว
“คุณลุงใหญ่กับคุณป้าใหญ่ดีหรือเปล่าฉันก็ยังไม่รู้เลย แต่ คุณพ่อไม่ชอบพวกท่าน” เฉิงเฉิงกำลังแกะกระดุมไปเรื่อย “อ้อ อีกอย่าง ลูกลุงใหญ่กับป้าใหญ่พี่ยี่เฟิงอ่ะเหมือนว่าเขา กำลังชอบแม่มาก”
กู้ฮอนที่กำลังเปิดน้ำใส่อ่างอาบน้ำถึงกลับคิ้วขมวดทันทีที่ ได้ยินคำว่ายี่เฟิง
“สุดยอด! แกบอกว่ามีพี่ชายคนหนึ่งชอบแม่งั้นหรอ? พี่ชาย คนนั้นตัวสูงไหม? หล่อป่าว? มีตังค์ไหม? เก่งไหม? เล่นเกม เป็นไหม? รักเด็กหรือเปล่า?” หยางหยางเมื่อได้ยินว่ามีคน ชอบแม่ของตัวเองถึงกับเกิดอาการเพ้อเจ้อขึ้นมาทันที
ตุ่ม เสียงกู้ฮอนทำให้พวกเขาหยุดพล่ามทันที
“กู้หยางหยาง จากการที่แม่ฟังลูกมาแล้วเนี่ย แสดงว่า ผู้ชายที่จะมาชอบแม่เนี่ย ต้องหล่อรวย เพอร์เฟค รักเด็กแถม ยังต้องเล่นเกมเป็นเพื่อนลูกอีกใช่ไหม?” กู้ฮอนถึงกลับกลอก ตาทันทีอย่างอดไม่ได้
หยางหยางยิ้มยิงฟัน “ไอ้หยา ผู้ชายคนที่ชอบแม่อาจจะขอ แม่แต่งงานที่หลังก็ได้ เดี่ยวฉันขอทดสอบก่อนว่าเขาจะเข้า กับฉันได้ไหม!”
เฉิงเฉิงกระดกคิ้วขึ้น “กู้หยางหยาง พ่อของแกยังอยู่นะ นี่ คิดว่าพ่อตายไปแล้วงั้นสิ?”
หยางหยางถึงกับกลอกตาให้เฉิงเฉิง “ขอร้อง นี่มันสมัย ไหนแล้ว แม่จะแต่งงานกับพ่อผู้น่ารำคาญคนเดียวได้หรอ? ”
กู้ฮอนนิ้วสั่นเล็กน้อย พลางถอนหายใจ “กู้หยางหยาง หยุด พูดถึงเรื่องนี้ได้แล้ว! รีบถอดเสื้อผ้าออกจะได้อาบน้ำ!”
“ฮิๆ รับทราบ!”
หยางหยางรีบถอดเสื้อผ้าลงบนพื้นอย่างรวดเร็วพรวดเดียว ก็เสร็จแล้วจนโป๊เหมือนลูกหมูยังไงยังงั้น..
กู้ฮอนเห็นท่าทางลูกตัวเองถอดเสื้อผ้าล่อนจ้อน กู้ฮอนถึง กลับหยุดยิ้มไม่ได้ “ลูกลิงจะรีบไปไหน!ดีๆไม่ทำ ชอบทำ เหมือนพ่อ..”
นิสัยเจ้าชู้นี่มันติดมากับพันธุกรรมชัดๆ
“โอ้ว! พ่อผู้น่ารำคาญก็ถอดเสื้อผ้าเร็วแบบนี้ใช่ไหม?” หยางหยางยิ้มอย่างดีใจจากนั้นร่างกายที่โป๊ล่อนจ้อนก็ กระโดดลงในอ่างอาบน้ำ
กู้ฮอนหน้าแดง “อย่าเอ่ยถึงคนน่ารำคาญนั้นต่อหน้าฉัน!”
“หือ พ่อผู้น่ารำคาญนั่นทำอะไรผิดไว้กับแม่ใช่ไหม?” หยาง หยางผู้เป็นห่วงเป็นใยถึงกลับรับรู้ความรู้สึกอะไรขึ้นมาได้ เฉิงเฉิงเหล่ตามอง หยางหยางทำตาโตใส่ “เฮ้ย เป่หมิงซิ เฉิง บิดซ้ายบิดขวายังกับผู้หญิงอยู่นั่นแหละ จะบิดทำไม?”
กู้ฮอนถึงกับแหงนหน้าขึ้นมามองเฉิงเฉิงที่เพิ่งจะถอดชุด สูทตัวนอกออก เขาเกร็งมือไว้สีหน้าก็ดูเหมือนไม่ค่อยถูกใจ เท่าไหร่แล้วก็พูดออกมา “แม่ ผมของอาบน้ำคนเดียวได้ ไหม?”
“ชิ!” หยางหยางถึงกับอดอารมณ์ไว้ไม่ได้ “แกก็เหมือนกับ ฉันทุกอย่างจะอายอะไร ช่างคุณชายเสียจริง!”
“ไม่ได้อาย!” เฉิงเฉิงรีบปฏิเสธ ตั้งแต่ไหนแต่ไรมาเขาก็อาบ
น้ำคนเดียวได้มาตลอด
นอกจากหลายครั้งก่อนที่แม่อาบน้ำให้ แถมวันนี้ยังเป็นวัน แรกที่ทำแบบนี้ต่อหน้าหยางหยางอีก…ก็ได้ เขายอมรับ เขา ไม่ชอบโป๊ต่อหน้าผู้ชายคนอื่น ถึงแม้ว่าผู้ชายคนนั้นจะเป็น น้องชายฝาแฝดของเขาก็ตาม!
เฉิงเฉิงจ้องตาหยางหยางอย่างเย็นชา “ผู้ชายจะแก้ผ้าหมด ก็ต่อหน้าผู้หญิงคนที่เขารักที่สุดเท่านั้นแหละ!”
“พร็วด–
หยางหยางพ่นน้ำรดเขาจนเฉิงเฉิงเปียกปอนจากหัวจรด เท้า!
ทำเหมือนว่ากำลังหัวเราะเยาะกับคำพูดที่เขาเพิ่งพูด ประกาศเจตนารมณ์ออกมา
กู้ฮอนถึงกับตกตะลึง ลูกชายของเขา เฉิงเฉิงพูดได้ขนาดนี้
เลยหรอ หล่อนถึงกลับซาบซึ้ง…. “ฮ่าๆๆ..”หยางหยางหัวเราะชอบอกชอบใจ ” สภาพตัวเองสิ!” เป่ยหมิงซิเฉิง ดู
“หยางหยาง! อย่าซน!” กู้ฮอนดึงหูหยางหยางทันที
จากนั้นก็อุ้มเฉิงเฉิงขึ้นมาแล้วถอดเสื้อผ้าให้เขาอย่างอ่อน โยน “เฉิงเฉิงลูกรัก พวกลูกยังเด็กอยู่เลย ยังไม่ใช่ผู้ใหญ่คน โต เพราะฉะนั้นการอาบน้ำด้วยกันไม่มีปัญหาแน่นอน ที่นี่ ไม่ใช่บ้านตระกูลเป้หมิงไม่ต้องมีพิธีรีตองอะไรมากมาย”
เฉิงเฉิงถึงกลับถอนหายใจแล้วเลิกขัดขืน ดวงตาแวววาว จ้องมองกู้ฮอนพร้อมทั้งให้แม่ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก ลูกหมูโป๊สองตัวกินพื้นที่ในอ่างอาบน้ำทั้งหมด
กู้ฮอนมองเด็กน้อยที่หน้าตาเหมือนกันทุกอย่าง ในใจถึง กลับซาบซึ้งจุกอกขึ้นมา
พร้อมทั้งอาบน้ำให้เด็กๆอย่างอ่อนโยน การที่มองใบหน้าที่ น่ารักของพวกเขานั้น เรื่องที่ทุกข์ร้อนใจเธอก็ทิ้งเอาไว้ข้าง หลังหมด พร้อมทั้งจดจำความสุขในตอนนี้
