ตอนที่ 189 จุดประสงค์ของแกคืออะไร2
ในครึ่งเดือนนี้ เป่ยหมิงโม่เขาพักรักษาตัวอยู่ที่ห้องVIP หาก
เดินออกมาทางเดินด้านนอกนั้น ก็มีแต่ตะกร้าดอกไม้สดรวม ทั้งผลหมากรากไม้วางเรียงรายไปทั่ว ในครึ่งเดือนนี้ คนที่มาเยี่ยมเยียนท่านประธานเป่หมิงนั้น มี
มาไม่หยุดหย่อน
ในครึ่งเดือนที่ผ่านมานี้ เป่ยใต้เอ่อพยายามให้ความอบอุ่น กับเขาอย่างไม่เบื่อหน่าย พลางขอร้องว่าอย่างให้เขายก หล่อนไปให้ยี่เฟิงอีก
ในครึ่งเดือนนี้ ซูยิ่งหวั่นพยายามหลีกเลี่ยงในการเจอนัก ข่าว ในตอนที่หล่อนแอบมา
ที่ ครึ่งเดือนมานี้ หล่อนไม่เคยโทรศัพท์หาเขาเลย สักครั้ง! ความน่าเบื่อในแต่ละวัน มาเป็นระลอกจนโมโหขึ้นหัว คุณชายโม่ จะบ้าอยู่แล้วเนี่ย!
ประสาทแดกจนได้
ความจริงแล้ว ช่วงที่เป่หมิงโม่รักษาอาการเจ็บขาที่โรง พยาบาลครึ่งเดือนนั้น
ชีวิตของกู้ฮอนก็พลิกผันไปอย่างฟ้ากับเหว
ความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นมานี้ มันเริ่มมาจากวันหนึ่งใน ร้านกาแฟ–
“คุณกู้น่าจะรู้ดี วันนี้ที่ฉันนัดคุณมาก็เพราะเรื่องอะไรใช่ ไหม?” เจียงฮุ่ยซินใส่ชุดแบรนด์ดัง ผ้าไหมสีเขียวเข้ม หรูหรา ท่าทางโอ่อ่าสง่างาม หล่อนนั่งอยู่ตรงหน้าของกู้ฮอน พลาง หยิบแก้วกาแฟขึ้นมาจิบอย่างละเมียดละไม
ด้านข้างเจียงฮุยซินนั้น ยังมีหญิงสาวใส่ชุดกระโปรงสีดำ ทั้งชุดนั่งอยู่ข้างๆกัน
ยามเมื่อกู้ฮอนเห็นผู้หญิงคนนี้นั้น ถึงกลับตกใจจนตัวสั่น
เทา!
หล่อนไม่คิดเลยว่า ระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมานั้นจะเกิด เหตุการณ์ ที่เจอผู้หญิงที่ใส่ชุดสีดำคนนี้อีกครั้ง–หลิวชุ่ย
แต่ที่คาดไม่ถึง นั่นก็คือ หลิวชุ่ย เป็นผู้ช่วยของเจียงฮุ่ยซิน! นานสักพัก กู้ฮอนถึงหาเสียงของตัวเองที่หายไปกลับคืนมา ได้ “คุณนายเป่หมิงคะ…ไม่ทราบว่าท่านหมายความว่ายังไง?” “คุณกู้ ฉันต่างหากที่ต้องเป็นคนถาม ว่าเธอจะเอายังไงกัน แน่ถึงจะถูก!” คนที่ตอบกลับเป็นหลิวชุ่ยแทน ในปีนั้นที่ฉัน ให้เธออุ้มบุญ ในกระดาษสัญญาก็เขียนไว้อย่างชัดเจนแล้วนี่ ว่าเธอไม่สามารถที่จะรู้ว่าใครเป็นคนจ้าง พอคลอดลูกเสร็จ แล้ว นายจ้างกับเด็กนั้น จะไม่มีความสัมพันธ์ใด ๆ ระหว่างเธอ อีก! ทว่าตอนนี้เธอกลับหน้าด้านพยายามเข้าใกล้สนิทสนม คุณชายรอง และคุณชายเล็กของตระกูลของเรา มีแผนอะไร งั้นหรอ? ”
ใบหน้ากู้ฮอนซีดเผือด!
เจียงฮุ่ยซิน กระดูกคิ้วขึ้น “หลิวชุ่ย ให้ความเกรงใจกับคุณ กู้บ้างสิ
“ขอโทษค่ะ คุณนาย หากรีบกลับมาคงไม่เกิดเรื่อง
แบบนี้เกิดขึ้นแน่” หลิวเอาแต่โทษตัวเอง
เจียงฮุ่ยซิน กวาดตามองซองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะ พร้อมทั้ง หันมองกู้ฮอน “คุณกู้ หากไม่ใช่ก่อนหน้านี้ที่เจ้าโม่ โทรศัพท์ มาหาฉัน เพื่อต้องการทราบรายละเอียดเรื่องผู้หญิงที่อุ้มบุญ เมื่อห้าปีก่อน ฉันก็คงไม่ให้หลิวชุ่ยไปค้นหาเอกสารนี้ขึ้นมา หรอก”
หัวใจของกู้ฮอนเต้นระส่ำระส่าย! แต่ก็ถอนหายใจเบาๆ เพ ราะว่าโม่ยังไม่รู้ว่าผู้หญิงคนที่อุ้มบุญคือหล่อน!
“พูดเรื่องจริงนะ คุณกู้ เดิมที่ฉันก็ไม่ได้สนใจเลย ผู้หญิง ที่มารับอุ้มบุญให้กับเจ้าโม่นั่น แต่หลายวันก่อนตอนที่หลิวชุ่ย กลับมาแล้วนั้น ฉันเอาเอกสารพวกนี้ออกมาดูผ่านๆ ถึงได้พบ ว่า ผู้หญิงคนนั้นก็คือคุณ –” เสียงอ่อนโยนของเจียงฮุ่ยซิน หยุดทันที กู้ฮอนตกใจ
เจียงฮุ่ยซินเริ่มพูดต่อ: “เรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้ว วันนี้ เรา มาพูดเปิดอกกันเลยดีกว่า”
“พูด? พูดอะไรคะ…กู้ฮอนหนาวจนเสียวสันหลัง
หล่อนไม่ได้แปลกใจเลย ที่วันนี้ก็มาถึง เพราะว่าหล่อนเป็น แม่แท้ๆของเด็ก ๆ พวกนั้น แค่ไม่คิดว่าเรื่องในวันนี้จะมาเร็ว กว่าที่คิด … เร็วที่ว่า หล่อนยังไม่ได้กอดเฉิงเฉิงให้หนำใจ ยัง ไม่ได้พูดคุยกับเฉิงได้สักเท่าไหร่ แถมยังไม่ได้พาเฉิงเฉิงไป สวนสนุกเลยด้วยซ้ำ…
“แล้วเธอรู้ตัวตนที่แท้จริงของเจ้าโม่ กับเฉิงเฉิงตอนไหน กัน?” ถึงแม้ว่าเจียงฮุ่ยซิน จะเป็นคนที่จิตใจอ่อนโยนก็ตามแต่ ในยามนี้นั้นสายตาเธอกลับแรงกล้าจนปรากฏกองเพลิงอยู่ ในดวงตา กู้ฮอนไม่ทางแสดงออกตบตาหล่อนได้เลย
ในยามนั้นเอง การซักไซ้ถามกู้ฮอนจนหนาวหล่อนซีดเผือด นั้น หล่อนจะกล้าพูดได้ยังไง ว่าสาเหตุก็มาการมีหยางหยาง อยู่ด้วย เพราะฉะนั้นหล่อนเลยรู้ว่าเฉิงเฉิงก็เป็นลูกชายของ ตัวเองแล้ว เลยทราบถึงตัวตนที่แท้จริงของเป็หมิงโม…
หล่อนเม้มริมฝีปากไว้ พร้อมทั้งสูดลมหายใจเข้า เพื่อปกปิด อาการหวาดหวั่นในใจเอาไว้ พร้อมทั้งหัวเราะออกมา” คุณผู้ หญิงเจียงคะ ความจริง หากวันนี้ไม่ใช่ผู้ช่วยหลินมาปรากฏ ตัวที่นี่ ฉันก็ไม่รู้จริง ๆว่าเปหมิงโม่คือคุณชายในตอนนั้นด้วย ซ้ำพูดแบบนี้ก็หมายความว่าเฉิงเฉิง เป็นลูกซายแท้ๆของฉัน ใช่ไหม?”
“เหอๆ คุณกู้ ฉันกลับไปคิดเรื่องวันที่ยี่เฟิังพาเธอมากินข้าว ที่บ้านตระกูลเป่ยหมิงในวันนั้น เธอเอาแต่จ้องมองดวงตาของ เฉิงเฉิง”
สายตานั่น มันบ่งบอกว่าเป็นสายตาของมารดาที่มองดูลูก ของตัวเอง ฉันก็เคยอาบน้ำร้อนมาก่อน ความเป็นแม่นั้น เธอ ไม่มีทางโกหกฉันได้หรอก
เจียงฮุ่ยซินยิ้มแย้มอย่างสง่างามแล้วพูดต่อไป “ฉันจะไม่ ซักถามเธอว่าเธอรู้ได้อย่างไรอีกแล้ว ผู้หญิงคนหนึ่งลืมความ รู้สึกดี ๆ ที่มีต่อผู้ชาย แต่ไม่สามารถที่จะลืมความรู้สึกของตัว เองที่มีต่อลูกไปได้ เพราะว่าตัวเองเป็นคนคลอดมากับมือ! อีก อย่าง หากเธอต้องการรู้ตัวตนที่แท้จริงของเฉิงเฉิงนั่น ยิ่งเป็น เรื่องธรรมดามากเอาแค่เอาเส้นผมไปตรวจดีเอ็นเอก็ทำได้ แล้ว ฉะนั้นฉันเลยไม่อยากพูดอ้อมๆ พูดมา จุดประสงค์ที่แท้ จริงของเธอคืออะไรกันแน่?”
เห็นอย่างชัดเจนว่า เจียงฮุ่ยซิน คิดว่าหล่อนแอบขโมย เส้นผมของเฉิงเฉิงไปตรวจดีเอ็นเอ เลยรู้ถึงตัวตนที่แท้จริง ของเขา
กู้ฮอนกำหมัดแน่น แล้วทั้งยิ้มเกร็ง “คุณผู้หญิงเป่หมิงคะ คุณคิดว่าดิฉันมีจุดประสงค์อะไรหรือคะ?”
เจียงฮุ่ยซิ่นยกคิ้วขึ้น จากนั้นก็หันไปมองหลิวชุย
จนแล้วจนรอด หลิวชุ่ยก็หยิบเช็คขึ้นมาจากกระเป๋าหนึ่งใบ แล้ว ยื่นวางตรงหน้ากู้ฮอน
