เขาไม่ถามสักคําว่าออกมาทํางานต่าง จังหวัดกับใคร ก็มั่นอกมั่นใจว่าเธอต้องมีอะไรกับ หยินปู้ฝันแล้ว มันน่าโมโหจริงๆ
“เขาสูดลมหายใจเข้า รู้สึกได้ว่าเขากำลัง พยายามระงับความโกรธเอาไว้อยู่ เขายังคงพูด เสียงเรียบ “อยากกัดเธอแรงๆ ต่อหน้าฝัน จริงๆ”
กู้ฮอนขมวดคิ้ว “นาย เจ้าคิดเจ้าแค้นเสียจริง จิตใจคิดแต่จะแก้แค้น มาสิ มากัดฉันเลย ถึงนาย จะเป็นโรคเพ้อเจ้อ โรคพิษสุนัขบ้า ก็รีบขี่ม้ามา เลย กลัวว่านายจะมาไม่ได้มากกว่า” ยังไงตัวเธอก็อยู่ที่เมืองS เขาอยู่ที่เมืองA ถึงแม้ว่าจะใช้เวลาขับรถเพียงไม่กี่ชั่วโมง แต่เขา ก็ทําได้แค่มองตาปริบๆ
“กู้ฮอน อย่ามายั่วโมโหฉันนะ ระวังจะถูกฉัน ลงโทษผู้หญิงหลายใจแบบเธอ เป้หมิงโม่พูด เสียงต่า “ทําได้ก็เอาเลย” เธอทําเสียงฮึดฮัดอย่างไม่ไยดี
ถ้าอยู่เมือง A เธอคงไม่กล้าพูดตรงไปตรงมา ขนาดนี้ แต่นี่อยู่ S +5 เธออวดเก่งได้ เขาหัวเราะเล็กน้อยทางโทรศัพท์ เสียงที่กังวาน เหมือนเชลโล่เปล่งออกมา ดูน่าฟังผิดปกติ “อย่ามาอวดเก่งกับฉัน เปิดเครื่องทําความร้อน ในห้องหรือยัง””อืม เปิดแล้ว”
“จะว่าไป…..ถอดก็ไม่หนาวเท่าไรแล้ว ของเขาก็ดูไม่ค่อยคึกคัก …” เสียง เธอสูดลมหายใจเข้าลึก จ้องมองที่เพดาน “ใช่ ไม่
หนาวเลยสักนิด
“งั้นเธอถอดหรือยัง”
“ยัง เลย” เธอตอบกลับเสียง ง
“เหอะๆ….” เขาหัวเราะเสียงเบา “งั้นเธอก็ถอดได้ แล้ว ฉันอยากเห็น
ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอายเสียจริง
…..หยืนปู่ฝันยังอยู่ข้างฉันอยู่เลย นายแน่ใจนะ ว่าจะให้ฉันถอด” เธอกัดฟัน
“อืม…… ” เขาชะงัก “ไม่เป็นไร”
เธอตะลึง “นายกลายเป็นคนใจกว้างตั้งแต่เมื่อ ไหร่”
จากนั้นก็มีเสียงดังกรอบแกรบๆขึ้นมา ไม่นาน
“เสร็จแล้ว”
“หมดแล้วหรือ” เขาหัวเราะ
“ใช่” เธอพูดอย่างไม่พอใจ ที่จริงแล้วเธอไม่ใช่แค่ ไม่ถอด แต่ยังสวมทับไปอีกตัวด้วย “ทําไมนาย มองไม่เห็นหรือ”
“อืม…..หลับตาก็มองเห็นแล้ว…ฮอนของฉัน มี สรีระร่างกายที่สวยงาม…สําคัญคือยัง อ้อนแอ้นน่ารักอีกด้วย…….
“พอแล้ว” เธอรีบตวาดขึ้น แก้มของเธอแดงกา เพราะคําพูดไร้ยางอายของเขา “อยากจะอัดคำ พูดของนายเอาไว้จริงๆ แล้วก็ขายให้กับนิตยสารซุบซิบ ให้ประชาชนได้รู้ว่า นิสัยส่วนตัวของ ประธานบริษัทเป มิ่งว่า ทรามขนาดไหน “เหอะๆ…ผู้ชายก็เป็นแบบนี้กันทุกคน ไม่แปลก อะไร ยิ่งกว่านั้น ฉันทำแบบนี้กับผู้หญิงที่ฉันรัก
เท่านั้น”
คำว่า ‘ผู้หญิงที่ฉันรัก’ ทำให้หัวใจของเธอเต้นผิด
จังหวะ
ทันใดนั้น ตั้งตอง–
เสียงออดดังขึ้น
กู้ฮอนหันไปมอง “ไม่คุยกับนายแล้ว
พูดจบ เธอก็รีบวางสายเป่หมิงโม่ เด้งตัวขึ้น แล้วเดินไปเปิดประตู——
แต่มองไม่เห็นเงาคนเลย
อาจจะมีคนเล่นพิเรนทร์ เธอขมวดคิ้ว แล้วเอา หัวออกไปนอกประตู ทันใดนั้น——
มีลมหนาวเย็นพัดมาที่ใบหน้า เธอยังไม่ทันได้ ตอบโต้อะไร ด้านหลังก็ถูกมือใหญ่ที่สวมถุงมือ หนังล็อกคอเอาไว้ จากนั้นก็กอดร่างเธอแล้วลาก เข้าไปในห้อง
ในหัวของเธอรู้สึกถึงความอันตราย เธอจับขอบ ประตูไว้โดยอัตโนมัติ ถ้าเป็นคนชั่วล่ะก็ ถูกลาก เข้าไปในห้อง เธอต้องเจอกับหายนะแน่
ปฏิกิริยาแรกในสมองคือจะเกิดอะไรขึ้นไม่ได้ เธอยังมีลูกอีกสามคน เธอดิ้นอย่างรุนแรง พร้อมกับตะโกนเสียงดังไป
ทีทางเดิน——”ช่วยด้วย……….
เธอถูกปิดปากไว้ทันที
“ฉันเอง ที่รัก
…นเอง”
เสียงทุ้ม เย็นชาของเป่หมิงโม่ดังขึ้นที่ข้างหู กู้
ฮอนสั่นไปทั้งตัว
คิดไม่ถึงเลยว่า จะเป็นเขา
ความรู้สึกหวาดกล้วยังไม่ทันผ่อนคลาย ก็ถูกเขา โอบเอว แล้วพาเข้าไปในห้องอย่างรวดเร็ว ——
ประตูห้องปิดลง
กู้ฮอนยังคงรู้สึกแปลกใจ “เป้หมิง………
เขาผลักเธอไปที่กําแพง ร่างกายของประชิดเข้า
มาใกล้
ริมฝีปากเย็นเฉียบประกบเข้าที่ปากของเธอใน
ช่วงเวลาอันสั้น……..
เขาไม่พูดอะไรสักคำ เข้าใช้การกระทำแสดง ความรู้สึกในตอนนี้ของเขา
มันเร่งรีบ
ยั่วยวน
ตื่นเต้น
ร้อนแรง
“….” เธอถูกจูบจนเบลอไปหมด
ในหัวสมองเธอเป็นสีขาวโพลน
ใครจะไปคิด ผู้ชายที่เพิ่งจะกำเริบเสืบสานกับเธอ ทางโทรศัพท์ จะมายืนทนโท่อยู่ตรงหน้าของเธอ เขาจูบอย่างรุนแรง
เหมือนต้องการจะพิสูจน์คำพูดเมื่อครูที่เขาพูดออกมา
เขาสํารวจที่บริเวณซอกคอของเธอ แล้วเลื่อน
” เธอซีดปากด้วยความเจ็บ ผู้ชายคนนี้กัด
เธอจริงๆด้วย
“ใครพูดว่าให้มากัดเธอล่ะ แล้วใครพูดว่าถ้า ลงโทษเธอได้ก็ทําสิ” เขาเลิกคิ้วขึ้น เลียริมฝีปาก ของเธอเบาๆ ลมหายใจรุนแรงรดอยู่บนแก้มของ เธอ กระตุ้นเส้นประสาทของเธอ……
เธอถูกเขาดันจนติดกําแพง จนขยับไปไหนไม่ได้ ลมหายใจหอบ ดวงตาสดใสจ้องมองมาที่เขา “นายรู้ได้ยังไงว่าฉันอยู่ที่นี่
“เมืองSเล็กแค่นี้ จะหาใครสักคนไม่ใช่เรื่องยาก”
เขาลูบเอวของเธอ แล้วยิ้มชั่วร้าย “อย่าพูดอย่างนี้กับฉัน ฉันไม่เชื่อ” เธอนึกถึงคดี
ไฟไหม้โครงการ หยิง’ ที่หยินปู้ฝันเล่าให้เธอฟังใน ตอนบ่าย แล้วก็นึกได้ในทันที “หรือนายรู้ว่าหยิน ฝันเป็นทนายให้ฝ่ายผู้รับเหมา’บริษัทตี้หวง’แล้ว มิน่าล่ะนายไม่ถามฉัน ก็รู้ว่าฉันมาที่เมืองด้วยกัน กับหยินฝันแล้ว”
“เฮอะ” เขาทําเสียงไม่พอใจ แล้วใช้มือจับร่างกาย ของเธอ “ในเมื่อเธอรู้ว่าบริษัทเป่หมิงฟ้องร้อง บริษัทตี้หวง แล้วทําไมไม่ยอมเลี่ยง แล้วยังมา เป็นศัตรูกับฉันอีก”
