ตอนที่ 693 เรื่องทั้งหมดล้วนดำเนินการอย่างเป็นความลับ 1
ถังเทียนจื๋อส่ายศีรษะอย่างขอโทษ “เดิมมีโอกาสหนึ่ง เพียงแต่ว่าวันนั้นเกิดเรื่องเหนือความคาดหมายเล็กน้อย ระยะนี้ผมไม่มีวิธีที่จะเข้าใกล้เธอได้เลย แต่ว่าอาจารย์วางใจได้ครับ ผมจะหาโอกาสให้ได้”
“อืม เรื่องนี้นายก็ไม่ต้องใจร้อนไป ฉันไม่หวังให้การใช้ชีวิตของพวกเธอได้รับผลกระทบจากเรื่องนี้ เข้าใจไหม เอาเถอะ ตอนนี้ฉันเหนื่อยเล็กน้อย จะพักผ่อนสักหน่อย รอจนถึงจุดหมายแล้วค่อยเรียกฉัน”
ถังเทียนจื๋อพยักหน้า
รถเก๋งคันสีดำมุ่งหน้าเข้าสู่เมืองที่เจริญรุ่งเรืองแห่งนี้อีกครั้ง
*
ในเวลาเดียวกันนั้น ฉิงฮัวก็เพิ่งจะได้รับข่าว เขารีบเดินมาที่ห้องหนังสือของเป่หมิงโม่อย่างรวดเร็ว “เจ้านาย ผมเพิ่งจะได้รับข่าวมาว่า คุณแม่ของคุณผู้หญิงหายตัวไปจากโรงพยาบาลกะทันหันครับ”
เป่หมิงโม่กำลังอ่านหนังสือ เมื่อได้ยินข่าวนี้ก็นั่งตัวตรงขึ้นมาแล้ววางหนังสือไว้ด้านข้างในทันที
“นายได้ส่งคนไปตามหาหรือไม่”
ฉิงฮัวพยักหน้า “ผมสั่งการลงไปแล้วครับ”
เป่หมิงโม่คิ้วขมวดนั่งอยู่บนเก้าอี้ หญิงชราคนหนึ่งที่เคลื่อนไหวไม่สะดวกจะหายตัวไปอย่างไม่มีสาเหตุและเหตุผลได้อย่างไรกัน
ผ่านไปอีกครู่หนึ่ง ฉิงฮัวก็ได้รับสายโทรศัพท์ “เป็นอย่างไรบ้าง มีความคืบหน้าอะไรไหม อืม ฉันรู้แล้ว”
ฉิงฮัวเดิมที่มีสีหน้าจริงจังและแน่วแน่ก็ผ่อนคลายลงไม่น้อย “เจ้านาย เมื่อสักครู่ทางโรงพยาบาลได้รับข่าวมาว่า หาตัวคุณแม่ของคุณผู้หญิงพบแล้วครับ แต่ว่าคำพูดที่ทางโรงพยาบาลได้แจ้งกับคุณผู้หญิงดูเหมือนว่าคุณแม่ของเธอจะได้รับความกระทบกระเทือนอะไรบางอย่างครับ”
***
เป่หมิงโม่มองฉิงฮัวอย่างประหลาดใจ “นายบอกว่าเธอได้รับความตื่นตระหนกกับอะไรบางอย่างที่โรงพยาบาลหรือ”
ฉิงฮัวพยักหน้ารอบคอบ “ทางด้านโรงพยาบาลพูดมาแบบนี้ครับ”
เป่หมิงโม่ครุ่นคิดชั่วครู่ พลางเอ่ยว่า “นายส่งคนไปสองคนเฝ้าหน้าประตูห้องพักผู้ป่วยเอาไว้นับจากนี้เป็นต้นไป ถ้าหากว่ากู้ฮอนพาเธอออกไปก็ให้พวกเขาตามไปด้วย ฉันไม่อยากฟังข่าวร้ายอะไรอีก”
“เข้าใจแล้วครับเจ้านาย ผมจะสั่งการลงไปครับ ใช่แล้ว เรื่องที่โรงแรมนั้น ตั้งแต่ตรวจถึงคุณเฟยเอ๋อที่นั่น หลังจากนั้นก็ไม่มีเบาะแสใหม่อะไรอีกแล้ว ไม่ว่าจะเป็นข้อมูลจากวิดีโอหรือว่าด้านอื่นๆล้วนไม่มีความคืบหน้า เพียงแต่ว่าช่างซ่อมที่หายตัวไปนั้นมีเบาะแสอยู่เล็กน้อยครับ คนที่ผมส่งไปบอกว่าเหมือนว่าตอนนี้เขาจะกลับไปอยู่ที่บ้านเกิดแล้ว คนของพวกเรากำลังอยู่ระหว่างทางครับ” ฉิงฮัวพูด
เมื่อได้ยินข่าวนี้ เป่หมิงโม่ถึงได้โล่งอก “จำเอาไว้ว่าเรื่องนี้ไม่สามารถแหวกหญ้าให้งูตื่นได้ หาคนเจอแล้วก็พากลับมาอย่างเงียบๆ”
*
หลังเฟยเอ๋อถูกเป่หมิงโม่เรียกไปในห้องหนังสือ เพื่อสอบถามเกี่ยวกับเรื่องที่โรงแรมแมนดารินแล้ว อารมณ์ของเธอก็เริ่มไม่สงบ เธอรีบโทรศัพท์ไปหาถังเทียนจื๋อ
“เฮ้ คุณบอกว่าเรื่องนั้นจัดการเรียบร้อยแล้วไม่ใช่หรือ ทำไมเขาถึงยังตรวจพบเรื่องที่ฉันไปที่โรงแรมได้กัน”
ถังเทียนจื๋อเลิกคิ้ว “คุณพูดกับเขาว่าอย่างไร”
“ฉันจะพูดอะไรได้อีก ก็แต่งเรื่องมั่วๆขึ้นมาเรื่องหนึ่ง แต่ในที่สุดก็สามารถจัดการเรื่องนี้ได้แล้ว” เฟยเอ๋อเล่าเรื่องที่ตัวเองประสบพบเจอมาให้ถังเทียนจื๋อฟังอย่างง่ายๆ
ถังเทียนจื๋อหัวเราะเบาๆ “ในเมื่อคุณก็จัดการด้วยตัวเองได้แล้ว อย่างนั้นจะมาถามผมอีกทำไมกัน ถ้าหากว่าผมไม่จัดการอะไรบางส่วนล่ะก็ คาดว่าคุณคงได้กลายเป็นฆาตกรฆ่าคนแล้ว”
เฟยเอ๋อที่ได้ยิน คิ้วก็ขมวดเป็นปม “ฉันจะบอกคุณว่า เรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับฉันแม้แต่นิดเดียว ฉันเพียงแค่รับผิดชอบนำสิ่งของไปวางในที่ที่คุณระบุไว้ก็เท่านั้นเอง อย่างอื่นฉันล้วนไม่รู้ คุณอย่าคิดที่จะลากฉันเข้าไป!”
“อืม ไม่สามารถลากคุณเข้าไปได้ ถ้าอย่างนั้นก็ต้องดูท่าทีของคุณ จะบอกกับคุณให้นะ หลังจากนี้ใช้น้ำเสียงตั้งคำถามแบบนี้พูดกับผมให้น้อยหน่อย มิฉะนั้นผมสามารถจะทำให้เป่หมิงโม่ไล่คุณออกจากบ้านได้ตลอดเวลา คุณทนทุกข์ทรมานมาหลายปีขนาดนี้ ก็คงไม่อยากจะล้มเหลวเนื่องจากขาดความพยายามในครั้งสุดท้ายหรอกนะ” ถังเทียนจื๋อเอ่ยจบก็วางสายโทรศัพท์ในทันที
เฟยเอ๋อกำลังจะอ้าปากพูดอะไรเล็กน้อย แต่ก็ได้ยินเสียงสายไม่ว่างของโทรศัพท์นั้น เธอโกรธจนโยนโทรศัพท์ในมือลงไปบนเตียง
แม้ว่าเธอจะโมโหมาก แต่เธอก็ไม่กล้าทำให้ถังเทียนจื๋อโกรธ
จากนั้นก็ผ่านคืนวันอันแสนมั่นคงไปอย่างสงบสุข
เป่หมิงโม่นั้นส่งคนไปสืบสวนเรื่องที่โรงแรมแมนดารินอย่างสงบเยือกเย็นมาตั้งแต่ต้นจนจบ สำหรับคำอธิบายต่างๆที่เฟยเอ๋อมีให้กับเขา เป่หมิงโม่เพียงแค่เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งเท่านั้น เขาชัดเจนว่าเฟยเอ๋ออยู่ที่เมืองเดิม กระทั่งทั้งประเทศนอกจากซูยิ่งหวั่นและคนที่เธอรู้จักแล้วก็ไม่มีเพื่อนและญาติที่ไหนอีก
เพื่อนที่เธอเอ่ยถึงทั้งหมดนั้นก็เป็นเพียงแค่ข้ออ้างเท่านั้น สำหรับกล่องใบนั้น ของด้านในเป็นอะไรกันแน่ อีกอย่างความสัมพันธ์ระหว่างเธอและถังเทียนจื๋อคืออะไรยังคงต้องดำเนินการตรวจสอบกันอย่างลับๆ
สาเหตุที่เฟยเอ๋อเสียโฉมนั้นเป็นเพราะว่าช่วยชีวิตตัวเอง อีกทั้งการเกิดเหตุการณ์ไฟไหม้อย่างไม่มีเหตุผลในปีนั้นก็เป็นเพราะถังเทียนจื๋อกระทำ
เพราะถังเทียนจื๋อก็เป็นคนที่ทำให้เฟยเอ๋อเสียโฉมในทางอ้อม เธอจะกลายเป็นพวกเดียวกันกับเขาได้อย่างไร
*
สองสามวันนี้ กู้ฮอนล้วนอยู่เป็นเพื่อนคุณแม่ที่โรงพยาบาลทุกวัน แต่สำหรับสองคนที่เป่หมิงโม่จัดการให้เฝ้าอยู่หน้าประตูห้องพักผู้ป่วยนั้นมีการขัดแย้งกันอยู่บ้าง
***
คนที่เป่หมิงโม่ส่งมาดูแลความปลอดภัยให้ลู่ลู่สองคน แม้ว่าจะไม่หยุดยั้งกู้ฮอนที่พาคุณแม่ออกไปทำเรื่องใดๆ แต่ว่าพวกเขาจะตามอยู่ด้านหลังตั้งแต่ต้นจนจบ นี่ทำให้เธอรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
ทำให้กู้ฮอนรู้สึกว่าตั้งแต่เช้าจรดเย็นมีนัยน์ตาเย็นเยือกคู่หนึ่งจ้องมองด้านหลังตัวเอง ความรู้สึกแบบนี้ทำให้เธอรู้สึกว่าหลังเย็นๆตั้งแต่ต้นจนจบ
ลู่ลู่ได้รับการรักษามาหลายวัน จิตใจก็ค่อยๆฟื้นตัว แต่สำหรับเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ เธอไม่ได้กล่าวถึงต่อหน้าลูกสาว
