ตอนที่1พี่สาวน้องสาวต่อสู้กันเพื่อผู้ชายคนเดียว
เมืองT，ลานด้านนอกของโรงแรมหซือซันกำลังจัดงานเลี้ยงวันเกิดนอกบ้านของลูกสาวคนที่สองของบ้านยินเพียงแต่เมื่อเวลาผ่านไปบรรยากาศภายในนี้คล้ายว่าจะไม่ค่อยมีนักแม้กระทั่งใบหน้ามีความตึงเครียดราวกับคันธนูที่ถูกง้าง
“พี่คะทำไมคุณทำอย่างนี้กับฉัน?ฉันเป็นน้องของพี่นะ!”ยินรั่วอวิ๋นทำหน้าราวไม่ได้รับความยุติธรรมมองยินเสี้ยวเสี้ยวที่อยู่ตรงข้ามใบหน้าเล็กที่งดงามฝืนอดทนที่จะกลั้นน้ำตาไว้แต่ท่าทางดื้อดึงของเธอก็ทำให้ผู้คนสงสารมากไปอีก“พี่สาวคะตั้งแต่เด็กฉันกับคุณก็ไม่ได้สนิทกันคุณไม่ชอบฉันฉันเองก็ไม่กล้าที่จะไปรบกวนคุณแต่การแสดงออกนี้ไม่ใช่ว่าฉันไม่รักคุณนะคะ!ถึงอย่างไรคุณก็คือพี่สาวแท้ๆของฉันนะคะ!”
หญิงสาวน่ารักอ่อนหวานที่ยืนอยู่ตรงข้ามกับยินรั่วอวิ๋นนั้นอายุไม่มากนักหน้าตางดงามเพียงแต่ตอนนี้สีหน้าล้วนขาวซีดมือเล็กตกไปอยู่ด้านข้างตัวมือที่กำแน่นสั่นเทาอย่างหยุดไม่อยู่
ยินรั่วอวิ๋นซวยเซไปทางด้านหน้ามือหนึ่งจับไว้ที่แขนของยินเสี้ยวเสี้ยวเพื่อหยุดอาการสั่นของร่างกายตนเองน้ำตาไหลลงมาอย่างกลั้นไว้ไม่อยู่ท่าทางนั้นมองแล้วทำให้ผู้คนรู้สึกสงสารจนอยากทะนุถนอม
ผู้คนทั้งหมดที่ล้อมรอบอยู่ล้วนได้สติขึ้นมานำคนบ้านยินให้คนโดยรอบพูดคุยเสียงเบาขึ้นมาเกี่ยวกับ‘เรื่องขำขัน’ของสองพี่น้องบ้านยิน
“พี่สาวคะตอนที่อยู่บ้านฉันไม่กล้าที่จะแย่งความรักของคุณพ่อคุณแม่กับคุณไม่กล้าแย่งความเป็นห่วงใยของพี่ชายแม้กระทั่งความเอาใจใส่ของน้องชายฉันล้วนไม่กล้าแก่งแย่งกับคุณฉันเอาของทุกสิ่งให้คุณหมดแล้วดังนั้นพี่สาวคะคุณสามารถให้บางสิ่งกับฉันหน่อยได้หรือไม่?พี่สาวคะ……”ขณะพูดน้ำตาของยินรั่วอวิ๋นก็ยิ่งไหลบ่าออกมาร่างกายที่ผอมบางกว่ายินเสี้ยวเสี้ยวเล็กน้อยสั่นเทิ้มแผ่วเบามือที่จับแขนของยินเสี้ยวเสี้ยวยิ่งออกแรงมากขึ้น:“พี่สาวคะคุณคืนแฟนของฉันให้ฉันเถอะค่ะขอร้องคุณล่ะ”
“ฉันว่าพี่สาวคนโตของบ้านยินนี้จะทำเกินไปหน่อยหรือแฟนน้องสาวของตัวเองก็แย่งชิงไป!ยังจะมีคุณสมบัติอยู่อีกหรือ!”
ผู้คนโดยรอบเริ่มพูดคุยกันอย่างหยุดไม่อยู่ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่สามารถที่จะหลีกเลี่ยงได้ในสถานการณ์นี้เป็นการพูดให้เธอฟังอย่างเห็นได้ชัด
“นั่นแหละฉันได้ยินมาว่าลูกสาวคนที่สองของบ้านยินได้หมั้นกับแฟนหนุ่มของเธอแล้วจู่ๆลูกสาวคนโตก็มามีเรื่องแบบนี้ออกมานี่มันจังหวะอะไรกัน?เข้าใจว่าตัวเองคือลูกสาวคนโตก็ไม่แย่แล้วหรือเธอลืมไปหรือเปล่าบ้านยินยังมีคุณชายอีกสองคนนะ!”
“ก่อนหน้านี้ฉันได้ยินมาว่าลูกสาวคนโตของบ้านยินเป็นคนที่มีพฤติกรรมน่าเอือมระอาและเสื่อมเสียประพฤติตัวไม่เหมาะสมผู้หญิงแบบนี้จะมีผู้ชายบ้านไหนต้องการกันยังไม่มีความรู้สึกละอายไปล่อลวงคู่หมั้นของน้องสาวตัวเองช่างหน้าไม่อายเสียจริง!”
……
ทุกถ้อยคำและประโยคของผู้คนโดยรอบล้วนเข้ามาในหูของยินเสี้ยวเสี้ยวทั้งหมดบนแขนบริเวณที่โดนยินรั่วอวิ๋นจับรู้สึกเจ็บปวดอย่างชัดเจนเธอรู้สึกได้ถึงแม้กระทั่งเล็บของเธอที่จิกเข้ามาในผิวหนังของตัวเองได้อย่างชัดเจนแต่ตอนนี้เธอยังคงทำเพียงมองอีกฝ่ายที่ยืนอยู่อย่างตกตะลึงไม่ได้พูดอะไรออกมา
เซี่ยงเฉิงเธออยู่อาศัยกับแฟนมาสี่ปีสองวันก่อนบอกว่าต้องการกลับบ้านไปเยี่ยมน้องสาวที่ป่วยหนักจึงแยกมาจากชายหนุ่มตอนนี้กลับปรากฏออกมามีสถานะคู่หมั้นของน้องสาวของเธออย่างไม่ทันได้คาดคิดในงานเลี้ยงของบ้านยิน!
ยินเสี้ยวเสี้ยวไม่ได้สนใจยินรั่วอวิ๋นเอื้อมมือไปดึงมือของยินรั่วอวิ๋นที่จับแขนตัวเองแน่นออกอดทนกับแขนที่เจ็บก้าวไปทางเซี่ยงเฉิงเบิกตาของตัวเองขึ้นเสียงแหบที่ออกจากลำคอสั่นเครือถามแผ่วเบา:“เซี่ยงเฉิงฉันจะถามคุณแค่ประโยคเดียวคุณเป็นแฟนของใคร?”
จบประโยคที่เอ่ยออกมาก็มีเสียงหัวเราะเยาะดังขึ้นในลานจัดเลี้ยงเพียงแต่เสียงหัวเราะนั้นยังไม่ทันได้หยุดลงด้านหน้าของยินเสี้ยวเสี้ยวก็ปรากฏเงาร่างหนึ่งที่แสนจะคุ้นเคยดึงตัวของเธอออกมาแล้วยกมือขึ้นตบอย่างไม่ลังเล!
เพี๊ยะ!
เสียงดังคมชัดตกกระทบข้างแก้มของยินเสี้ยวเสี้ยว
“ยินเสี้ยวเสี้ยวเธอช่วยระวังให้ฉันสักหน่อย!อย่าทำให้บ้านยินของฉันเสียหน้า!แค่เพียงชื่อเสียงของตัวเธอเองยังไม่น่าฟังไม่พออีกหรือ?”
