The Trembling World – ตอนที่ 269

TTW:บทที่ 269 การหนีครั้งใหญ่
อาคารที่ จางเฉียงหลี่ ถูกนำมาทดลองนั้นถูกกำหนดขึ้นเพื่อวัตถุประสงค์ในการวิจัย มันตั้งอยู่ในพื้นที่ห่างไกลขอวิลล่าบนภูเขา มันมีความสำคัญและมีขนาดใหญ่มาก เมื่อ จางเฉียงหลี่ หลบหนีก่อนหน้านี้เขาถูกจับในลานบ้านพักบนภูเขาและถูกนำมาสู่อาคารวิจัยแห่งนี้
หลิวกำ ซ่อนตัวอยู่ในมุมมืดและเห็นนักรบหุ้มเกราะลาดตระเวนไปมาบนกำแพงล้อมรอบอยู่หน้าผาภูเขา เมื่อ จางเฉียงหลี่ ถูกนำตัวไปโดยนักรบเดินผ่านเข้าไปในกำแพงและหายตัวไปจากมุมมอง
หลังจากที่ ยินฮี ตรวจสอบพบว่ากำแพงเป็นประตู เป็นเทคโนโลยีถ่ายภาพเสมือนที่สามารถปลอมแปลงตัวประตูให้เป็นกำแพงได้ ก็เหมือนกับหน้าผาด้านนอกก่อนหน้านี้นี่เป็นครั้งที่สองที่เขาใช้เทคโนโลยีในการซ่อนตำแหน่งลับไว้ ด้วยวิธีนี้จะไม่มีใครสามารถค้นพบมันได้
ด้านอาคารวิจัยมีขนาดเท่าสนามฟุตบอล เป็นอาคารที่แยกตัวออกมามีแหล่งพลังงานเป็นอิสระและมีคณะทำงาน มีพนักงานจำนวนมากทำหน้าที่ต่างๆกันในห้องแลป
ตรงกลางลานมีกรงขนาดใหญ่และขนาดเล็กวางอยู่ กรงใหญ่กว้าง 10 เมตรและสูง 6 เมตร กรงขนาดเล็กคล้ายคลึงกับกรงที่อยู่ในห้องทดลองที่ขังเด็กอย่างในตึกร้อยชั้น
ปูยักษ์ถูกนำตัวด้วยเฮลิคอปเตอร์และถูกขังอยู่ในกรงที่ใหญ่ที่สุดกลางลาน หลังจากที่ปูถูกขังอยู่ในกรง มันจึงเหลือพื้นที่เพียงเล็กน้อยให้ผู้คนเดินผ่าน
หลิวกำ และ ยินฮี ไม่สามารถเดินผ่านประตูด้านหน้าได้ดังนั้นพวกเขาจึงแอบเข้าไปในกำแพงจากนั้นซ่อนตัวอยู่ด้านข้างเพื่อรอให้นักรบลาดตระเวนผ่านไป หลังจากที่พวกเขาสามารถระบุตำแหน่งของ จางเฉียงหลี่ ได้แล้วพวกเขาก็แยกย้ายกันดำเนินการ ยินฮี ไปยังห้องเซิฟเวอร์ เพื่อตัดเข้าสู่ข้อมูลเครือข่ายของพวกเขา ลานเล็กๆล้อมรอบด้วยหน้าผา บางทีอาจจะเป็นภาพเสมือนหรืออาจจะเป็นความจริงมันไม่สามารถแยกแยะได้ ถ้าหลิวกำต้องการช่วยเหลือ จางเฉียงหลี่ เขาจำเป็นต้องรีบเข้าไปในตึกก่อนจะสายเกินไป
สถานการณ์ปัจจุบันในชั้นที่ 1 ทุกอย่างเริ่มน่ากลัวพวกเขาแฝงตัวอยู่ในพนักงานได้สำเร็จแต่นักรบกลับปฏิบัติกับพวกเขาเช่นเดียวกับหมู
ดูเหมือนว่าเร็วๆนี้จะมีบางอย่างที่เลวร้ายเกิดขึ้น
ทันใดนั้นนักรบก็ยกมือขึ้นและยิงเลเซอร์ออกไป พวกเขาเล็งไปที่หัวของหมอที่เป็นคนพูดกับนักรบก่อนหน้านี้ร่างกายของหมอล้มลงกับพื้นศีรษะของเขาถูกทำลายโดยสมบูรณ์
ฝูงชนเริ่มสับสนวุ่นวายพวกคนวิ่งไปทุกทิศทางเพื่อพยายามหนีออกจากล็อบบี้ชั้น 1 เลเซอร์ถูกยิงออกไปอย่างต่อเนื่องเจ้าหน้าที่ที่อยู่ใกล้กับประตูห้องโถงเป็นคนแรกที่ตาย หลิวกำ ดึง จางเฉียงหลี่ ไว้กับพื้นใต้สุดของซากศพหมออย่างรวดเร็ว
ในความสับสนวุ่นวายพนักงานต่างวิ่งไปทุกทิศทุกทางและร่างกายของพวกเขาก็เริ่ม ทับซ้อนกับร่างของ หลิวกำ จางเฉียงหลี่ และ ซูหยาน จากนั้นพนักงาน 30 คนก็เหลือเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่เหลืออยู่และแน่นอนว่าไม่มีใครที่รอดชีวิต
มีพนักงานหญิงคนหนึ่งนอนอยู่ข้างๆ หลิวกำ แม้ว่าร่างกายของเธอจะเต็มไปด้วยเลือดแต่ศีรษะของเธอยังคงมีสติอยู่ ดวงตาของเธอ มองที่ หลิวกำ ด้วยความตกใจ หลิวกำ นอนนิ่งและไม่เคลื่อนไหวเห็นได้ชัดว่าเธอยังไม่ตายและเธอกำลังใช้แผนเช่นเดียวกับ หลิวกำ เพื่อที่จะแกล้งตาย ข้อแตกต่างระหว่างเธอกับ หลิวกำ นั้นคือเธอยังคงร่างกายสั่นเทายังไม่สามารถบังคับได้
นักรบเดินมาและค้นพบพยาบาลหญิงคนนี้มีพฤติกรรมผิดปกตินั่นเป็นเครื่องหมายบ่งบอกให้นักรบรู้ว่ามีคนแกล้งตาย เป็นผลให้มันใช้เท้าขยี้ที่หัวของเธอด้วยพลังเพียงเล็กน้อยสมองของเธอก็แตกเหมือนกับแตงโม สมองและน้ำเหลืองกระเด็นใส่ใบหน้าของ หลิวกำ หลิวกำ ยังรู้สึกเจ็บปวดแทนหลังจากเห็นฉากนี้
การแกล้งตายอาจหลบสายตาของนักรบเหล่านี้ได้แต่ถ้าใครลุกขึ้นพวกเขาจะต้องตายอย่างแน่นอน หลิวกำ ประเมินว่า[เกราะหมอก]ของเขา อาจสามารถป้องกันได้เล็กน้อยแต่ถ้าสมองของเขาถูกยิงมันคงเป็นเหมือนกับพวกหมอเหล่านี้
เรื่องดีก็คือว่ามีนักรบหุ้มเกราะที่ทำการกวาดล้างเพียงคนเดียวส่วนนักรบคนอื่นๆทั้งหมดยืนอยู่ด้านนอกและไม่ได้ขยับขณะที่พวกเขากำลังตรวจสอบซากศพอยู่นั้นเขาก็ย้ายศพที่ได้รับการยืนยันเป็นระยะ มันเป็นเรื่องที่พิถีพิถันมากจนไม่มีคนอื่นๆสามารถเล่นละครเหมือนพยาบาลสาวได้
ศพกองซ้อนอยู่บนพื้นดินเป็นเนิน นักรบเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เคลื่อนไหวอยู่ดูเหมือนว่าต้องใช้เวลาก่อนที่พวกเขาจะค้นถึงด้านล่างที่ หลิวกำ อยู่ หลิวกำ คาดว่าอีกประมาณ 10 นาทีพวกเขาจะถูกพบเขาควรที่จะคิดแผนในการหลบหนีให้เร็วที่สุดไม่งั้นพวกเขาเพียงรอความตาย
วิธีของการตายนี้รู้สึกจะหดหู่เกินไป แม้นักรบเหล่านี้กำลังต่อสู้อยู่กับปูยักษ์แต่ก็ยังมีพวกที่คอยคุ้มกันอยู่รอบๆ บางทีพวกเขาอาจรู้สึกว่าปูยักษ์ไม่เพียงพอจะเป็นภัยคุกคาม
นอกอาคารปูยักษ์ยังคงต่อสู้กับนักรบสวมเกราะอยู่ ดูเหมือนเจ้าปูยักษ์เริ่มฟื้นตัวเล็กน้อยจากการโดนเลเซอร์ก่อนหน้านี้ มันยังคงยืนกรานที่จะต่อสู้ หลิวกำ อยากให้ปูยักษ์มีพี่ชายอีกหรือมีปูยักษ์ตัวเมียเพิ่มเพื่อที่จะดึงดูดความสนใจของนักรบในล็อบบี้ ด้วยวิธีนี้พวกเขาจะได้ไม่กลายเป็นแตงโมที่ถูกเหยียบในล็อบบี้แห่งนี้
หนึ่งในหมอที่แกล้งตายอยู่ไม่สามารถทนความกดดันได้ในขณะที่เขาเห็นนักรบเดินมา เขากระโดดขึ้นและวิ่งเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้เพียงไม่กี่วินาทีเขาก็ถูกยิงตายโดยนักรบที่อยู่ใกล้เคียงที่สุด นัดเดียวที่สมอง
นักรบเหล่านี้ดูเหมือนว่าถูกเขียนโปรแกรมเกี่ยวกับความแม่นยำ ดังนั้นเวลาที่พวกเขายิงจึงกำหนดความตายได้อย่างแม่นยำ ด้วยความรวดเร็วของเลเซอร์ มันจึงไม่มีผลกระทบต่อแรงโน้มถ่วงหรือการเคลื่อนที่ของลม ความแม่นยำทำให้กระสุนวิ่งไปอย่างสมบูรณ์ทำให้คนที่ถูกเป็นเป้าหมายไม่สามารถหลบเลี่ยงความตายได้ น่าจะเป็นระบบเดียวกับ ยินฮี
นักรบยังคงเคลื่อนที่มาใกล้กับ หลิวกำ มากขึ้น หลิวกำ มองไปที่ จางเฉียงหลี่ และ ซูหยาน ใบหน้าของพวกเขาแสดงออกถึงความสิ้นหวังการขยับคือการตาย และถ้าไม่ขยับคือการรอคอยการตายด้วยเช่นกัน
—————————-