Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล – บทที่ 2074 – เมืองวิหคเพลิง

บทที่ 2074 – เมืองวิหคเพลิง
　　อวี้ซีหยวนประหลาดใจอย่างมากที่เห็นชิงสุ่ยและเฉินหวงกลับมา ชิงสุ่ยและฝากจดหมายไว้ให้กับเธอโดยแจ้งว่าเขาจะเดินทางและหายไปประมาณ 1 เดือน เธอจึงไม่คิดว่าเขาจะกลับมาโดยเร็ววันนี้
　　ชิงสุ่ยไม่ได้อธิบายว่าเขาไปไหนแล้วไปกับใคร ตอนนี้แววตาที่เฉินหวงมองมามันทำให้เธอตกตะลึง เธอเคยเห็นเฉินหวงมาก่อน และการเปลี่ยนแปลงของเธอก็ทำให้อวี้ซีหยวนตกใจมากขึ้น ตัวของเธอเองก็เป็นคนที่มีใบหน้าสะสวย แต่เมื่อเทียบกับเฉินหวงแล้ว เธอย่อมรู้สึกอิจฉา ไม่คาดคิดว่าจะมีใครทำให้เธอรู้สึกด้อยค่าได้มากขนาดนี้
　　“ทำไมถึงกลับมาเร็ว? ตอนที่ข้าเห็นจดหมายของท่าน ท่านจากไปแล้ว มันเกิดอะไรขึ้นหรือ?”อวี้ซีหยวนถามชิงสุ่ยด้วยคำพูดที่แฝงความห่วงใย
　　“ไม่มีอะไรหรอก ข้าแค่ออกไปตามหาสมุนไพร และข้าก็เจอมันแล้ว”ชิงสุ่ยจ้องมองเฉินหวง และรู้ว่าเธอเองก็คงไม่อยากอธิบายอะไร เขาจึงบอกเหตุผลสั้นๆในการเดินทาง
　　อวี้ซีหยวนก็ไม่ได้ถามเพิ่มเติม “เอาล่ะ ท่านกลับมาได้อย่างปลอดภัยก็ดีแล้ว”
　　“หญิงสาวผู้นี้งดงามยิ่งนัก”อวี้ซีหยวนหันไปมองเฉินหวง
　　“ท่านคงจะเป็นซีหยวนใช่หรือไม่? ท่านเองก็มีรูปลักษณ์ที่งดงามมาก”บทสนทนาระหว่าง 2 สาวมีไม่มากนัก ส่วนใหญ่จะเป็นคำพูดที่ผลัดกันชม คนที่มองจากภายนอกคงไม่มีใครกล้าตั้งข้อสงสัยถึงความงามของทั้งสองคนนี้
　　“ชิงสุ่ย ทำไมท่านไม่ทำอาหารอะไรสักอย่างมาเลี้ยงฉลองล่ะ พวกเราสามคนจะได้ไปฉลองด้วยกัน งานปีใหม่ยังไม่จบเลย”อวี้ซีหยวนกล่าวถามชิงสุ่ยขณะที่ยังคงสนทนากับเฉินหวง
　　ตอนแรกชิงสุ่ยก็รู้สึกเหมือนเป็นคนนอก ตอนนี้เขายิ่งกลายเป็นตัวประกอบ สิ่งที่เขาทำได้คือการจัดเตรียมอาหาร และออกมาจากจานพร้อมกับสุรา
　　“นี่คือสุราที่ดีที่สุด ชิงสุ่ย ข้ากลัวว่าข้าคงจะอกแตกตายหากในอนาคตถ้าหายตัวไป ทำไมท่านไม่ให้ข้าติดตามท่านไปด้วยล่ะ? อย่างน้อย ข้าก็จะได้เพลิดเพลินกับอาหารรสเลิศตลอดเวลา”อวี้ซีหยวนกล่าวขณะรับประทานอาหารและจิบสุรา
　　ชิงสุ่ยหัวเราะ “ช่างบังเอิญจริง เพราะข้าเองก็ต้องการสาวใช้ที่มาคอยทำให้เตียงอุ่น “
　　“ไปตายซะเถอะ ข้าคนนี้ไม่มีทางเป็นได้แค่เพียงสาวใช้คอยอุ่นเตียงหรอก”อวี้ซีหยวนกล่าวด้วยเสียงแหลม
　　“ถ้าอย่างนั้น ข้าก็คงจะคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ เพราะข้ามีทั้งภรรยาและลูก ขาดก็เพียงแค่สาวใช้คอยอุ่นเตียง”ชิงสุ่ยตอบกลับ
　　“เอาล่ะ ในเมื่อพวกเราจับมือร่วมกันแล้ว ท่านจะต้องให้สัญญากับพวกเราว่าท่านจะขยับขยายโรงเตี๊ยมของพวกเราให้กระจายไกลไปทั่วทั้งมหาทวีป”สีหน้าของอวี้ซีหยวนเปลี่ยนไปและพยายามเปลี่ยนเรื่อง
　　ชิงสุ่ยยิ้มกว้าง “แน่นอน ข้าจะทำให้มันเป็นความจริง “
　　“เออ จริงสิ ข้านึกขึ้นได้ผมมีคฤหาสน์หลังหนึ่งใน เมืองฟ้าอุดร ไม่ ไม่ มันยังมี ยังมีผู้มีอิทธิพลคนนึงอยากจะปรึกษาท่านเกี่ยวกับอาการป่วยของเขา เขาบอกว่าถ้าหากข้าสามารถทำให้ท่านไปรักษาเขาได้ เขาจะยกคฤหาสน์หลังนั้นให้กับข้า”อวี้ซีหยวนคิดบางอย่าง “ท่านคิดว่าอย่างไร ถ้าหากพวกเราจะขยับขยายโรงเตี๊ยมและหอคอยจักรพรรดิของท่าน ให้ไปอยู่ในเมืองฟ้าอุดร?”
　　“หากมีผู้ป่วยต้องการรับการรักษา พวกเราก็จะทำการรักษาเขา เอารายละเอียดทุกอย่างมาให้ข้า ข้าจะได้คิดวิเคราะห์เพื่อตกลงค่าตอบแทน”ชิงสุ่ยยิ้ม
　　” ไม่ใช่ปัญหา พวกเราอาจจะต้องใช้เวลาสักหน่อยเพื่อเตรียมตัว”
　　“ได้เลย!!” 　　………………
　　ทั้ง 3 คนพักอยู่ในหอคอยจักรพรรดิ 1 วัน ก่อนที่ชิงสุ่ยจะพาเฉินหวงตรงไปยังเมืองวิหคเพลิง เขาเองก็ไม่รู้ว่าเมืองวิหคเพลิงอยู่ที่ใด แต่เมื่อได้เห็นแผนที่เขาก็ตกใจทันที เพราะเมืองวิหคเพลิงเป็นเมืองอันดับ 2 แห่งดินแดนฟ้าอุดร ซึ่งตั้งอยู่ถัดจากเมืองฟ้าอุดร
　　อวี้ซีหยวนจำเป็นต้องอยู่ที่โรงเตี๊ยมและหอคอยจักรพรรดิเพื่อจัดการปัญหาฉะนั้นเธอจึงไม่ได้ไปด้วย
　　ในทางกลับกันชิงสุ่ยนำพาเฉินหวงเดินทางสู่เมืองวิหคเพลิงได้ด้วยเวลาอันสั้น ด้วยความสามารถของทักษะย่างก้าว 9 เทวาที่ครอบคลุมระยะอาณาเขตการเดินทางหนึ่งล้านลี้ มันทำให้พวกเขาไปถึงปลายทางได้อย่างรวดเร็ว ทั้งยังสามารถใช้ทักษะนี้ได้หลายสิบครั้งต่อวัน ซึ่งมันก็มากพอจะครอบคลุมการเดินทางทั่วทั้งดินแดนฟ้าอุดร
　　รูปร่างของเมืองวิหคเพลิงมีลักษณะคล้ายกับวิหคเพลิงที่กำลังสยายปีกอยู่บนแผนที่ มันมีภูเขาขนาดใหญ่ที่ชื่อว่าภูเขาวิหคเพลิง ซึ่งเป็นภูเขาที่ใหญ่ที่สุดในดินแดนฟ้าอุดร ตามตำนานเล่ากันว่าภูเขาแห่งนี้เป็นที่ปรากฏตัวของวิหคเพลิงนิรันดร์ เมืองวิหคเพลิงจึงถูกตั้งชื่อตามตำนาน
　　หลังจากใช้ทักษะย่างก้าว 9 เทวาไปหลายต่อหลายครั้ง พวกเขาก็เริ่มมองเห็นเชิงเขาของภูเขาวิหคเพลิง
　　ชิงสุ่ยปิดใช้งานทักษะย่างก้าว 9 เทวาทันทีที่ไปถึงภูเขาวิหคเพลิง กองกำลังของเฉินหวงตั้งอยู่บนยอดภูเขาวิหคเพลิง และกลุ่มของเธอก็มีชื่อว่ากลุ่มวิหคเพลิง ทุกคนต่างก็เรียกเฉินหวงว่าวิหคเพลิง
　　ภูเขาวิหคเพลิงมีขนาดใหญ่โตมโหฬาร ทั่วทั้งทิวทัศน์เต็มไปด้วยความแปลกตา ผลมะเดื่อ ร่วงหล่นเกลื่อนกลาดเต็มพื้นที่ ถ้าหากมองจากที่สูง ต้นไม้ต่างๆก็คงจะหลอกตา คิดว่าที่นี่เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของวิหคเพลิงนิรันดร์อย่างแท้จริง
　　“ที่นี่ก็คือภูเขาวิหคเพลิง ตามตำนานบอกกันว่ามันคือถิ่นที่อยู่อาศัยของวิหคเพลิงนิรันดร์จำนวนมาก มันก็คือดินแดนสวรรค์แห่งวิหคเพลิง ท่านเองก็คงจะมองเห็นจุดสีแดงจางๆบนภูเขา มันมีแค่เพียงหินสีแดง และมีแค่ต้นมะเดื่อเท่านั้นที่อยู่รอดบนภูเขาแห่งนี้ได้ สวนพืชชนิดอื่น แม้จะอยู่รอดได้ก็อยู่รอดได้ไม่นาน “
　　“เออ จริงสิ ระหว่างเราสองคน ถ้าหากสู้กันท่านคิดว่าระดับพลังของท่านตอนนี้เอาชนะข้าได้หรือไม่?”ชิงสุ่ยกล่าวถาม
　　“ข้าเองก็ไม่รู้ แต่ข้าคิดว่าข้าทำได้”เฉินหวงตอบด้วยความไม่มั่นใจ
　　ชิงสุ่ยแตะที่ปลายจมูก เขาเองก็มีพลังที่แอบซ่อนอยู่ แต่จากการรับรู้ถึงระดับพลัง โดยเฉพาะในแง่ของพลังบริสุทธิ์ ความรู้สึกที่เขารับรู้ได้คือความรู้สึกที่ไม่อาจหยั่งรู้ ซึ่งคงเป็นผลที่เกิดมาจากมรดกบุปผาสวรรค์ และพลังจากมังกรรุ้งศักดิ์สิทธิ์…..
　　ชิงสุ่ยรู้ดีว่าถ้าหากเธอปลดปล่อยพลังสูงสุด เขาไม่มีทางเอาชนะเธอได้ อันที่จริงแล้วความแข็งแกร่งในปัจจุบันของเขา ก็คงไม่ใช่ภัยคุกคามสำหรับเธอ
　　“อะแฮ่ม เทพธิดา แรงกดดันมหาศาลนัก”ชิงสุ่ยบ่นพึมพำเบาๆ
　　“ท่านบ่นพึมพำเรื่องอะไร?””เฉินหวงถามแม้จะรู้ว่าชิงสุ่ยคิดอะไรอยู่ เธอสามารถเข้าถึงความคิดของอีกฝ่ายได้ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งลมหายใจ ซึ่งระยะเวลาเพียงเท่านี้ก็มากพอจะอ่านใจศัตรู และรู้ทิศทางการโจมตีของศัตรู ฉะนั้นการป้องกันการโจมตีก็ยิ่งๆขึ้น ส่งผลให้ศัตรูแทบไม่มีทางตอบโต้ได้
　　ความสามารถนี้ยังช่วยให้เธอหลีกเลี่ยงทักษะสังหารของศัตรู ถ้าหากตัวของเธอเองกับศัตรูมีพลังเทียบเท่ากัน เธอก็สามารถจบการต่อสู้ได้ด้วยกระบวนท่าเดียว
　　“เออ…ข้าสงสัยว่าตอนนี้พวกเรามีความสัมพันธ์กันแบบใด?”ชิงสุ่ยหัวเราะเล็กน้อย
　　“ความสัมพันธ์?” เมื่อนึกถึงรอยจูบ หรือการสัมผัสส่วนต่างๆของร่างกาย ใบหน้าของเฉินหวงก็เปลี่ยนเป็นสีแดง