Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล – บทที่ 2065 – ดอกบัว 9 ดอก มรดกบุปผาสวรรค์

บทที่ 2065 – ดอกบัว 9 ดอก มรดกบุปผาสวรรค์

บทที่ 2065 – ดอกบัว 9 ดอก มรดกบุปผาสวรรค์
  ปักกกก!!
  เสียงกระแทกดังลั่นสนั่น ชิงสุ่ยตบหน้าปีศาจดอกไม้อย่างจัง เธอโกรธจนบ้าคลั่ง ใครจะไปคิดว่าเธอจะถูกชายคนนี้ตบ…….ปีศาจดอกไม้พยายามหลบหลีกฝ่ามือของชิงสุ่ย
  หลังจากที่เธอถูกตบ ความสงบของเธอก็หายไปอย่างสิ้นเชิง ผลที่ตามมา คือค่ายกลพายุดอกไม้ก็กลายเป็นค่ายกลที่ไม่เสถียร รูปแบบการบีบอัดในตอนแรก ชิงสุ่ยทุ่มเทพลังไปมากเท่าไหร่ก็ไม่สามารถทำลายมันได้ แต่ตอนนี้พลังของเขาสามารถสั่นคลอนมันได้อย่างรุนแรง
  ฝ่ามือกระชากมังกร!!
  ชิงสุ่ยปลดปล่อยฝ่ามือกระชากมังกรอีกครั้ง หลังจากนั้นเขาก็ใช้นิ้วทะลวงจุดเข้าจุดไท๋หยางของปีศาจดอกไม้  ปีศาจดอกไม้ร่างกายสั่นเครือ หลังจากที่เธอโดนสกัดจุดเข้าที่จุดไท๋หยาง เธอก็รีบฟื้นคืนสติและหันหัวไปด้านหลัง อย่างไรก็ตาม ไหล่ของเธอก็ทุบซึ่งมันทำให้เธอกลายเป็นอัมพาตชั่วคราว ในขณะที่ชิงสุ่ยสะบัดนิ้ว แสงสีทองก็พุ่งเข้าไปในร่างกายของปีศาจดอกไม้อย่างรวดเร็ว
  จุดเทียนเฉิน
  จุดเทียนเฉินคือจุดที่เกี่ยวข้องกับสมองซึ่งมีความอันตรายมาก ทันทีที่เข็มทองคำพุ่งเข้าสู่ตัวปีศาจดอกไม้ มันก็เป็นอีกรอบนึงที่เธอต้องสูญเสียความเยอะเกินไป แต่ในครั้งนี้เธอเสียสติอีกด้วย นอกจากจะมีเข็มทองคำแล้ว ภายในเข็มทองคำยังบรรจุพลังเก้าหยาง ในไม่ช้า เธอก็ประสบกับสภาวะสมองตาย
  ชิงสุ่ยส่ายหน้า เขาไม่ชอบลงมือสังหารสาวสวยด้วยวิธีโหดร้ายเช่นนี้ แต่ฝ่ายตรงข้ามก็ต้องการจะฆ่าเขา เขาไม่ถือว่ามีปีศาจดอกไม้เป็นมนุษย์ เธอเป็นเพียงแค่สัตว์ประหลาดที่ชอบดื่มกินเลือดมนุษย์ และไม่สนใจชีวิตของมนุษย์ ฉะนั้นสัตว์ประหลาดที่งดงามยังเธอสมควรตาย
  ไม่นานต่อมาปีศาจดอกไม้ก็ล้มลงบนพื้น พายุดอกไม้รอบตัวเธอเริ่มร่วงหล่นลงมาทีละดอก เมื่อชิงสุ่ยเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเขาก็ตะลึง หลังจากนั้นเขาก็เริ่มคิดอย่างถี่ถ้วน เมื่อเขานึกถึงแรงสั่นสะเทือนระหว่างพายุดอกไม้และทุกสิ่งที่ได้เห็นผ่านทักษะเบิกเนตรสวรรค์
  ดอกบัว!
  ดอกบัวเก้าดอกปรากฏขึ้นรอบตัวชิงสุ่ย แต่ละดอกมีสีทองและมีขนาดเท่าอ่างล้างหน้า ดอกบัวสีทองมีความสง่างามมีความหนาประมาณหนึ่งฟุตและดูเหมือนจะหนักมาก ในขณะเดียวกันพวกมันก็ล้อมรอบชิงสุ่ยและหมุนไปเรื่อย ๆ มีสามดอกอยู่ด้านบนและด้านล่าง พวกมันก่อตัวเป็นรูปสามเหลี่ยมและล้อมตัวชิงสุ่ย
  ดอกไม้ถูกพัดไปตามสายลมและหยุดที่ด้านข้างชิงสุ่ย เมื่อตกลงบนดอกบัวทอง สิ่งที่เกิดขึ้นคือดอกไ้นั้นกลายเป็นเถ้าถ่านทันที  แรงบีบรัด…พลังอันน่ากลัวที่เกิดจากแรงหมุนคงที่ ทั้งตามเข็มนาฬิกาและทวนเข็มนาฬิกา
  ชิงสุ่ยเริ่มควบคุมดอกบัว บางส่วนก็ลอยและบางส่วนก็หมุนวนอยู่ที่เดิมซ้ำๆ ในตอนแรก มีเพียงดอกเดียวที่ลอยตามความคิด ในไม่ช้าก็ตามมาด้วยดอกที่สอง ดอกที่สาม เมื่อชิงสุ่ยหวนคืนสติ เขาก็สังเกตเห็นเฉินหวงนั่งกอดเข่า ร่างกายน้ำแข็งเกาะ ตัวสั่นเครือ
  ชิงสุ่ยไม่มีเวลาที่จะมามีความสุขที่ได้ค้นพบทักษะใหม่ เขาวิ่งไปหาเฉินหวงและสวมกอดเธอ หลังจากนั้นเขาก็เปิดใช้งานพลังเก้าหยางในร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว เขาพูดด้วยความโกรธว่า “ทำไมไม่เรียกข้า เด็กโง่!”
  เฉินหวงปากสั่นจนเธอกัดริมฝีปากของเธอ ตอนนี้เธอยังพูดไม่ได้ เธอลืมตาขึ้นได้เพียงแค่ครึ่งเดียว ขณะที่เธอนอนขดตัวในอ้อมแขนของชิงสุ่ย ใบหน้าของเธอก็ปรากฏรอยยิ้มจางๆ  หลังจากนั้นไม่นานเธอก็หลับไป เมื่อเห็นเธอนอนหลับสนิทในอ้อมแขนของเขา ชิงสุ่ยก็ไม่รู้จะทำอย่างไร สีหน้าของเธอดูผ่อนคลาย ใบหน้าที่งดงามเรียบเนียนเหมือนหยก ขนตายาว บาง โค้งงอเหมือนพัดใบตาล จมูกคมและริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของเธอ ยิ่งทำให้เธอน่าดึงดูดมากขึ้น
  เธอใช้แขนทั้งสองข้างของเธอสวมกอดรอบคอชิงสุ่ย อย่างไรก็ตามนี่เป็นการกระทำที่ไร้สติ หลังจากนั้นไม่นานชิงสุ่ยก็รีบละสายตา เขารู้ว่าตอนนี้เธอตื่นแล้ว ก่อนหน้านี้เธออ่อนเพลียจากโคจรพลังต้านความหนาว ในขณะเดียวกัน ร่างกายของเธอก็ถูกความหนาวกัดกินจนบาดเจ็บส่งผลให้เธอตกอยู่ในห้วงนิทรา
  ชิงสุ่ยเหยียดแขนออกไปอุ้มเธอ
  “อ๊าาา!!”เฉินหวงส่งเสียงร้องเบาๆแล้วลืมตาขึ้น เธอรู้สึกอับอายอย่างที่เธอไม่เคยคาดคิด เคยนึกไม่ถึงเลยว่าตัวเองจะมานอนอยู่ในอ้อมแขนของผู้ชาย ทั้งก่อนหน้านี้ เธอยังหลับไปโดยไม่รู้ตัว
  “ฉันตื่นแล้ว ครั้งหน้าถ้าหากท่านรู้สึกหนาวอีก ท่านจะต้องเรียกข้าทันที ไม่ว่าข้าจะทำอะไรอยู่ก็ตาม”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยน้ำเสียงเข้มงวด
  “ตกลง!!”เฉินหวงตอบอย่างนุ่มนวล เธอรู้สึกถึงความอบอุ่นในหัวใจ
  ปีศาจดอกไม้ตายแล้ว แต่เธอก็ทิ้งสร้อยข้อมือต่างมิติเอาไว้ มันดูสวยงามเหมือนดอกไม้ หลังจากเผาร่างปีศาจดอกไม้ ชิงสุ่ยก็หยิบสร้อยข้อมืออันแสนงดงามขึ้นมา และเห็นสิ่งต่างๆที่ซ่อนอยู่ภายใน อย่างไรก็ตามมันมีวัตถุชิ้นหนึ่ง นั่นก็คือหนังสือที่มีลักษณะคล้ายดอกไม้ส่องแสงเป็นประกาย
  ชิงสุ่ยจึงหยิบมันออกมา โดยทั่วไปแล้ว สิ่งของที่เปล่งประกายเจิดจ้ามักจะไม่ใช่ของธรรมดา
  ทันทีที่มันออกจากโลกภายนอก ก่อนที่ชิงสุ่ยจะได้ตรวจสอบหรือสังเกต มันก็บินตรงเข้าไปในอ้อมแขนของเฉินหวงด้วยตัวของมันเอง
  เฉินหวงตกตะลึง ในขณะเดียวกันร่างกายของเธอถูกคลุมไปด้วยแสงจ้าแพรวพราว ชิงสุ่ยที่เห็นเหตุการณ์ในที่สุดก็เข้าใจ นี่คือรูปแบบมรดกชนิดหนึ่ง เมื่อผู้รับมรดกคนก่อนเสียชีวิต วัตถุชิ้นนั้นจะกลายเป็นอิสระไม่มีเจ้าของ แต่เมื่อถึงเวลาเหมาะสม มันก็จะตามหาและจดจำเจ้าของคนต่อไปด้วยตัวเอง
  มรดกประเภทนี้จะส่งต่อให้กับผู้หญิงเท่านั้น จึงทำให้ชิงสุ่ยไม่เหมาะสมจะรับมรดกแม้ว่าเขาจะเป็นผู้ถือหนังสือเล่มนั้นก็ตาม
  หนังสือดอกไม้ยอมรับเฉินหวงเป็นเจ้าของตน แล้วจากภาพที่เห็น ก็บอกได้ทันทีว่าต่างฝ่ายต่างเข้ากันได้มากเพียงใด
  หลังจากนั้นไม่นาน หนังสือดอกไม้ก็กลายเป็นหนังสือธรรมดา ภายนอกดูงดงามแต่สูญเสียแสงแพรวพราวก่อนหน้า มันคงต้องใช้เวลาพอสมควรกว่าจะกู้คืนพลังสืบทอดมรดก  เฉินหวงค่อยๆสงบลงอย่างช้าๆ ชิงสุ่ยจ้องมองเธอดูรูปลักษณ์ที่เปลี่ยนไป เธอสวยขึ้นกว่าเก่า ผ้าปักลายนกหงส์เพลิงสีขาว เครื่องประดับประดาตกแต่งด้วยดอกไม้แปลกตา ถ้าหากไม่สังเกตให้ดีจะมองไม่เห็นถึงความแตกต่าง
  เธอยังคงดูบริสุทธิ์และศักดิ์สิทธิ์ แต่ตอนนี้กลิ่นอายของเธอให้ความรู้สึกเหมือนกลิ่นหอมดอกไม้ ยิ่งเสริมสร้างเสน่ห์ ในขณะเดียวกันมันก็ทำให้ชิงสุ่ยรู้สึกเย็นยะเยือกและรู้สึกแปลกๆ
  “เป็นอย่างไรบ้าง?”เมื่อเห็นว่าเฉินหวงกลับคืนสู่ปกติ ชิงสุ่ยจึงยิ้มและกล่าวถามทันใด
  “ตอนนี้ ข้ากำลังกลายเป็นปีศาจดอกไม้ด้วยตัวข้าเอง….”
  “ช่างมีอารมณ์ขำขัน ว่าแต่มาโดนสืบทอดที่ได้รับ มันคืออะไรกัน”ชิงสุ่ยถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
  “มรดกบุปผาสวรรค์!!”   ชิงสุ่ยแปลกใจ ตอนแรกเขาคิดว่ามันจะต้องเป็นมรดกปีศาจดอกไม้ หรือไม่ก็มรดกนางฟ้าดอกไม้ เขาเริ่มตั้งข้อสงสัยเราว่า มรดกชิ้นนี้คงจะเกี่ยวพันกับผู้ที่ครอบครองมัน และผันแปรไปตามชื่อต่างๆ
  “ดูเหมือนว่ามรดกบุปผาสวรรค์ จะเป็นมรดกที่ดีที่สุด ที่ตัวมันจะทำได้”ชิงสุ่ยคาดเดา
  เฉินหวงแสดงความเขินอายเล็กน้อย “ดูเหมือนมันจะระบุไว้ว่านี่คือรูปแบบที่ดีที่สุด”
  “สมแล้วที่เป็นดอกฟ้าที่อยู่เหนือมวลหมู่ดอกไม้”ชิงสุ่ยกล่าว
  “แล้วท่านชอบหรือไม่?” เมื่อเฉินหวงได้ยินคำเยินยอ เธอก็หมุนตัวแล้วถามชิงสุ่ย
  ชิงสุ่ยหัวใจเต้นแรงกว่าปกติ เขาไม่นึกไม่ฝันว่าเธอจะถามเขาแบบนี้ ในขณะที่ผมอันแสนบอบบางของเธอพริ้วไหวไปตามสายลม….รูปร่างอันแสนสมบูรณ์แบบเหมือนดึงจิตวิญญาณของเขาหลุดลอยออกจากตัว  เขาเหมือนกำลังถูกหลอกล่อ
  นี่คือหนึ่งในความสามารถของผู้สืบทอดบุปผาสวรรค์ มันจะดึงดูดจิตวิญญาณของผู้อื่นทันทีโดยไม่จำเป็นต้องแสดงถึงมนต์เสน่ห์ใด อาศัยแค่เพียงการเคลื่อนไหวแบบเรียบง่ายก็ทำให้เหยื่อสูญสิ้นจิตวิญญาณ

Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล

Ancient Strengthening Technique เทพอสูร บรรพกาล

Status: Ongoing

นิยายเรื่องนี้เป็นเกี่ยวกับตัวละครหลักมีชื่อว่า ชิงสุ่ยซึ่งถูกส่งข้ามมิติและมายังทวีปคิวชู  ทั้งทวีปเต็มไปด้วยการฆ่าฟันดังพายุโลหิต ส่งผลให้ซากศพ กระดูกและเศษเนื้อ  กระจายเกลื่อนไปทั่วทวีปซึ่งถือเรื่องธรรมดามากในโลกใบนี้

 นักรบหนุ่มชิงสุ่ยทำการพลิกชะตากรรมชีวิตเพื่อสร้างเส้นในการเพาะปลูกพลังยุทธ เขาใช้เวลากว่า 10 ปีเพื่อฝึกฝนตัวเอง เพื่อที่จะแสวงหาการแก้แค้นบุคคลผู้หนึ่งที่ได้ทอดทิ้งแม่ของเขา! บนเส้นทางชีวิตนี้ เขาได้มีโอกาสพบกับหญิงสาวผู้มีความงดงามดุลรูปปั่นเทพธิดา ( เจ้าหญิงน้ำแข็ง ) ชิชิงซวง ซึ่งเป็นบ่อเกิดของความเกลียดชังและการแก้แค้นจากคู่หมั้นของเธอนามซิตู่บูฟาน หลังจากผ่านพ้นเข้าเมืองร้อยไมล์ ชิงสุ่ยได้พบกับสาวสวยแสนงดงามชื่อ ยูฮี และคนอื่นๆ ที่อาณาจักรเซียนเทียน

 หลังจากที่เขาเผชิญความทุกข์ยากในเส้นทางชีวิต เขาได้ฆ่านายน้อยของตระกูลกงหยางเพราะยูฮี ทำให้เขาต้องหลบๆซ่อนๆ แต่ในความโชคร้ายก็มีความโชคดี หญิงสาวรูปร่างใบหน้าราวกับนางอัปสรสวรรค์ ชื่อเย่ยีเจียนจี  ได้พานพบและได้ช่วยเหลือเขาเอาไว้ ต่อไปนี้เขาจะต้องพบเจอกับสงครามที่ต้องล้างด้วยเลือด  ชิงสุ่ยจะสามารถรอดพ้นอันตรายได้หรือไม่ จะรอดพ้นภัยพิบัติได้หรือไม่  และความสัมพันธ์ของเขากับสาวงามต่างๆจะเป็นอย่างไร

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท