ตั้งแต่โม่หลีจำความได้ ก็รู้ว่าตัวเองมีพี่สาวอยู่คนหนึ่ง เป็นคนที่เก่งมาก ทุกคนต่างก็อยากมาประจบประแจงพวกเขา เพื่อให้นางช่วยเหลือพวกเขา จริงสิ ลืมบอกไปเลย พี่สาวของนางเป็นนักปรุงยาที่ไม่ธรรมดา นางได้ยินเรื่องราวของคนเป็นพี่สาวมาตั้งแต่เล็กจนโต แต่ในความเป็นจริงนั้น นางต่างหากที่เป็นตัวแทนความรักของพ่อแม่ แต่ท่านพี่นั้นเป็นอุบัติเหตุ ความรู้สึกที่พวกเขามีต่ออีกฝ่ายค่อนไปทางรู้สึกผิดเสียมากกว่า ตั้งแต่จำความได้ นางก็รู้เรื่องราวทุกเรื่องตั้งแต่เกิดของผู้เป็นพี่ ความยากลำบากที่นางต้องเผชิญ เกียรติยศชื่อเสียงของนาง นางอยากจะเจอพี่สาวมาโดยตลอด นางอยากรู้อยากเห็นว่าอีกฝ่ายจะชอบหรือรังเกียจนาง
จนถึงตอนที่นางต้องไปทดสอบว่ามีคุณสมบัติในการบำเพ็ญเพียรหรือไม่ จนเข้าไปเรียนในสกุลจ้าน แต่กลับถูกคนรังแก สาเหตุเพราะว่านางมีพี่สาวที่ไม่ธรรมดา ทุกคนต่างคิดว่าจำนวนยาศักดิ์สิทธิ์ในบ้านของนางมีมากพอแจกสหายได้ แต่นางไม่เคยเห็นมาก่อน นางจึงถูกรังแก พ่อแม่ของนางก็ไม่ยอมให้นางไปเรียนกับบ้านสกุลจ้านอีก แต่ส่งนางไปเรียนที่สกุลหลงแทน ที่นี่ทุกคนเป็นมิตรกับนางมาก แถมยังเคารพพี่สาวนางอย่างมากเช่นกัน นางได้ยินเรื่องราวอื่นๆที่เกี่ยวข้องกับพี่สาวนางด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่ครั้งนั้นของท่านพ่อท่านแม่ ทำให้ทุกคนต่างตกตะลึง นางเริ่มจินตนาการว่าพี่สาวของนางเป็นคนอย่างไรกันแน่
สุดท้ายนางถึงได้รู้ว่าคนอื่นไม่ได้พูดเกินจริง จำนวนยาศักดิ์สิทธิ์ในบ้านของนางมีมากถึงขนาดสามารถนำมาทุบคนเล่นได้จริงๆ พี่สาวของนางปรุงยาไม่มีขาดทุน มีแต่ได้กำไรทุกครั้งไป ตั้งแต่นางเริ่มต้นบำเพ็ญเพียรมา ก็ได้ยาศักดิ์สิทธิ์หลากประเภทเลี้ยงนางจนโต ใช้แต่ของที่ดีที่สุด สิ่งที่ทำให้นางซาบซึ้งมากที่สุดก็คือของส่วนมากเป็นของที่ท่านพี่เตรียมให้นางโดยเฉพาะ และเพื่อให้ท่านแม่สบายใจ ท่านพี่บอกท่านแม่ว่า นางมียาศักดิ์สิทธิ์เป็นจำนวนมาก หากไม่ชอบหน้าใคร ก็ใช้ยาศักดิ์สิทธิ์ทุบหัวคนผู้นั้นได้เลย ไม่มีปัญหา
ในที่สุดนางก็ได้เจอพี่สาวของนาง ท่านพี่ชอบนาง นางมีความสุขมาก ภายใต้การปกป้องของผู้เป็นพี่สาว นางเติบโตอย่างรวดเร็ว อีกทั้งนางยังพบว่าท่านพี่มีพรสวรรค์ในการเป็นแม่ครัวด้วย ของกินที่ทำออกมาทำได้อร่อยกว่าแม่ครัวศักดิ์สิทธิ์ของที่บ้านพวกเขาอีก นางชอบกินอะไร ท่านพี่ก็ทำได้หมด แล้ววิธีในการบําเพ็ญเพียรที่ไม่เหมือนใครของท่านพี่ ทำให้นางได้อะไรมาไม่น้อย สิ่งที่ยิ่งทำให้นางภาคภูมิใจก็คือ พี่สาวของนางเป็นผู้ถูกเลือกอันดับ 1 ที่อายุน้อยที่สุด นางรู้สึกภูมิใจเป็นอย่างมาก
หลายคนชอบเปรียบเทียบนางกับท่านพี่ แล้วพูดว่าท่านพี่เก่งกาจอย่างไร โดดเด่นแบบไหน แต่ทำไมนางกลับธรรมดาขนาดนี้ ต้องเป็นเพราะแม่ของนางถ่ายทอดพันธุกรรมที่ดีให้กับท่านพี่จนหมด อีกทั้งยังพูดจายุแยงทำลายสายสัมพันธ์ระหว่างนางกับท่านพี่ นางฟังไปก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ไม่มีใครสามารถพูดให้นางรู้สึกไม่ดีกับพี่สาวของนางได้ จนท่านพี่จะกลับสำนัก
นางถูกท่านพี่พากลับไปที่สำนักด้วย แต่ท่านพี่กลับให้นางฝึกบำเพ็ญอยู่สำนักนอก นางยังขาดอะไรอยู่อีกหลายอย่าง ยังไม่โตเป็นผู้ใหญ่เต็มตัว หลังจากที่นางไปถึง จึงได้รู้ว่าศิษย์สำนักนอกต้องอยู่อย่างยากลำบากขนาดไหน ตัวนางเองโชคดีแค่ไหนที่ได้กินอาหารที่แพงที่สุดในโลกบำเพ็ญเพียร ศิษย์สำนักนอกพวกนี้ต้องแลกอะไรหลายอย่างเพื่อให้ได้มาซึ่งยาราคาถูก แต่นางกลับได้ใช้ยาที่มีคุณภาพดีเหลือเฟือทุกวัน จนวันหนึ่ง วันที่นางทนกินอาหารในโรงอาหารไม่ได้อีกต่อไป จึงนำอาหารของตัวเองมอบให้เด็กชายที่สายตาเต็มไปด้วยความหวัง ทำให้นางมีเพื่อนเป็นของตัวเอง นางคิดว่า หลังจากนี้อีกปี นางจะให้ท่านพี่พาเขาออกไปด้วยได้ ใช่แล้ว เพื่อนของนางมีชื่อว่าหยางจิงหู่ เขามีพี่สาวอีกคนหนึ่ง แต่ช่างเป็นคนที่น่ารังเกียจนัก ต่อมาได้รู้ว่า พวกเขาไม่ใช่พี่น้องกันแท้ๆ
หลังจากถูกใส่ร้าย ถูกดูถูกเย้ยหยัน นางถึงพึ่งรู้ว่าตัวเองได้ครอบครองของที่ดีขนาดไหน แม้แต่ผู้ดูแลก็ยังละโมบ สุดท้ายท่านพี่ก็ปรากฏตัวขึ้นและช่วยแก้ปัญหา พาตัวเสี่ยวหู่ไปด้วย คนร้ายได้รับการลงโทษ ส่วนท่านพี่สาวพูดกับนาง นางรู้สึกว่าถึงตอนนี้จะยังไม่เข้าใจ แต่ต่อไปจะต้องเข้าใจแน่ นึกไม่ถึงว่า เสี่ยวหู่จะเป็นคนบ้านสกุลฮัว ถึงจะเป็นแค่ญาติห่างๆของบ้านสกุลฮัว แต่ก็รู้สึกดีใจ สาเหตุก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ตอนที่เลือกคู่พันธสัญญา ท่านพี่ถึงบอกให้เลือกตัวแรกที่ถูกใจอย่าลังเลความจริงแสดงให้เห็นว่าท่านพี่พูดถูก ตัวแรกที่เข้าตาก็คือตัวที่เหมาะสมกับตนเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งความสัมพันธ์ระหว่างนางกับเสี่ยวหู่ดีขึ้นเรื่อยๆ ฝึกบำเพ็ญด้วยกัน สุดท้ายก็มีลูกด้วยกัน
ส่วนท่านพี่ของนางยิ่งก้าวหน้าไปเรื่อยๆ ฝึกบำเพ็ญแซงหน้าคนไปจำนวนมาก ท่านพี่ของนางไม่ได้แค่พลังบำเพ็ญเพียรสูงส่ง อีกทั้งยังเป็นวีรบุรุษ ช่วยกอบกู้โลกบำเพ็ญเพียร เป็นวีรบุรุษของพวกเขา จนนางบรรลุเป็นเซียน ทุกคนก็ยังพูดถึงเรื่องราวของนางอยู่ โดยเฉพาะการเสียสละของนาง นางเคยไปพื้นที่ 5 แห่งนั้นมาก่อน สัมผัสกลิ่นอายของที่นั่น พี่สาวของนางเป็นคนที่ไม่เห็นแก่ตัว ของสำคัญขนาดนั้น ในเวลาที่โลกบำเพ็ญตกอยู่ในสถานการณ์ย่ำแย่ นางก็ไม่รู้สึกเสียดายเลยแม้แต่น้อย แถมยังยกความดีความชอบทั้งหมดให้กับทั้ง 5 สกุล มีคนบอกว่าท่านพี่ของนางโง่ แต่นางรู้สึกว่าท่านพี่ของนางเป็นคนที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
“โม่หลี เจ้าจงจำไว้ การฝึกบำเพ็ญจะต้องพึ่งพาตัวเอง อย่าใช้ทางลัด จะต้องค่อยๆก้าวไปทีละก้าว ตอนนี้ข้าไม่สามารถช่วยอะไรเจ้าได้มากแล้ว อีกอย่างอย่าปล่อยให้คำพูดของคนอื่นมีอิทธิพลกับเจ้า เจ้าก็คือเจ้า จ้านโม่หลีที่ไม่เหมือนใคร” นี่คือคำพูดที่ท่านพี่ของนางพูดกับนางก่อนคืนวันแต่งงาน นางจดจำอยู่เสมอ หลังจากที่ท่านพี่บรรลุเป็นเซียน ก็มีคนจำนวนมากพูดกับนางว่าท่านพี่ของนางเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ แต่นางก็ไม่เคยสนใจ ค่อยๆบำเพ็ญเพียรไปทีละขั้น สุดท้ายนางพบว่ายาศักดิ์สิทธิ์ที่ท่านพี่เหลือไว้ให้ นางใช้ไปไม่เท่าไร และจู่ๆก็เข้าใจในคำพูดของท่านพี่ ที่บอกว่าให้ใช้ยาเพิ่มพลังบำเพ็ญเพียร
หลังจากที่นางบรรลุเป็นเซียน แต่สิ่งที่ได้รับคือเสียงถอนหายใจสาเหตุเป็นเพียงเพราะท่านพี่มีความสามารถโดดเด่น บรรลุเป็นเซียนขึ้นมาก็ได้อยู่ในขั้นเทพเซียนสุขาวดี อีกทั้งยังเป็นถึงเจ้าตำหนัก นางเข้าใจในทันทีว่าทำไมผู้คนรอบข้างถึงต่างพากันถอนหายใจ เพราะว่านางเป็นน้องสาวของหลิวหลี แต่คุณสมบัติกลับแตกต่างจากพี่สาวมาก นางเป็นแค่เซียนธรรมดา แต่ก็รู้สึกภาคภูมิใจในทันที ท่านพี่ของนางยังคงมีความสามารถโดดเด่นเหมือนอย่างเคย โดดเด่นสะดุดตาขนาดนั้น เพียงแต่ท่านพี่ยุ่งมาก ไม่ได้มีเวลาอยู่กับนางมาก นางก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ถึงแม้จะใช้ระยะเวลาอยู่กับพี่สาวสั้นๆ แต่ทุกครั้งที่ท่านพี่ก็มักจะให้คำแนะนำกับนางและจิ่งหู่อยู่เสมอ
ท่านพี่เป็นเป้าสายตาอยู่เสมอ ตอนที่พี่สาวบรรลุขั้นนางพึ่งจะอยู่ในขั้นเทพเซียนสุวรรณนภา เพียงแต่ว่า ไม่รู้ว่านางรู้สึกไปเองหรือเปล่า ท่านพี่สาวได้ช่วยกอบกู้โลกเซียนไว้ได้อีกครั้ง พอรู้ว่าตัวเองเป็นน้องสาวแท้ๆของหลงหลิวหลี ก็ได้รับการปฏิบัติที่เปลี่ยนไป นางได้รับทรัพยากรหลายอย่างมากกว่าเดิม นางก็เข้าใจว่าที่นางได้รับการปฏิบัติเช่นนี้เป็นเพราะอาศัยบารมีของพี่สาว แต่นางไม่ได้รู้สึกว่าเป็นเรื่องน่าอับอายจนต้องเก้อเขินที่เป็นน้องสาวของหลงหลิวหลี ตามคำพูดของท่านพี่ พวกเขาก็แค่รู้สึกอิจฉา เจ้ามีสิ่งที่ทำให้คนอื่นอิจฉา ก็ต้องรู้จักใช้มันให้ดีๆ
กว่านางจะบรรลุขึ้นบนโลกเทพก็แสนยากเย็น ถึงแม้จะเป็นมนุษย์เทพระดับต่ำสุด แต่นางก็รู้สึกยินดี ผลปรากฏว่านางก็ยังคงได้ยินวีรกรรมของพี่สาวเหมือนเดิม ตอนนี้พี่สาวของนางเป็นมหาเทพสูงสุด และเป็นเทพอัคคีดปราณผสม เป็นบุคคลที่ผู้คนต่างพากันนับหน้าถือตา ท่านพี่มีความสามารถโดดเด่นเช่นนี้ โม่หลีไม่เคยบอกใครในโลกเทพ ว่าบุคคลที่ผู้คนต่างพากันนับถือ ‘หลงหลิวหลีง เป็นพี่สาวแท้ๆของนาง จนกระทั่งวันหนึ่ง
“เจ้าคือจ้านโม่หลี เจ้ายินดีที่จะมาเป็นขุนนางเทพของข้าหรือไม่” เทพวายุกล่าวถาม
“ทำไมจึงเลือกข้า พลังบำเพ็ญเพียรข้าต่ำขนาดนี้” จ้านโม่หลีไม่เข้าใจ พลังบำเพ็ญเพียรของตนเองยังต่ำต้อย ทำไมต้องเลือกตน
“เพราะเจ้าเป็นน้องสาวของมหาเทพสูงสุด อีกทั้งยังมีธาตุที่เข้ากันได้ดีกับข้า” ตอนนี้คนในสำนักเหมือนเพิ่งจะรู้จักตนเอง และงุนงงว่าตนเองมีเส้นสายทำไมไม่รู้จักใช้
“นี่เป็นสิ่งที่ท่านพี่ของเจ้าขอมา” เทพวายุกล่าวเสริม
“ได้ ผู้อาวุโสโปรดให้คำแนะนำด้วย” จ้านโม่หลีกล่าว ที่แท้พี่สาวก็ยังคงคอยดูแลนางอยู่ตลอดเวลา
………………………………………
