The Legendary Mechanic – ตอนที่ 965 สัมผัสจักรกลสมบูรณ์

ยานอวกาศบรรทุกบัณฑิตจบใหม่ของสถาบันแบล็คสตาร์มาถึงระบบดาวเพื่อพบแบล็คสตาร์
ตลอดหกปีที่ผ่านมากองทัพแบล็คสตาร์ได้ลงทุนทรัพยากรไปมากและสร้างศูนย์ใหญ่ที่สองในระบบดาวซิกม่า มันคือป้อมปราการอวกาศขนาดมหึมาที่สร้างโดยป้อมปราการจักรกล 7 อันและทหารจำนวนจำนวนมาก ศูนย์ใหญ่ใหม่แห่งนี้เรียกว่า’วังแบล็คสตาร์’
ยานอวกาศมาถึงตำแหน่งที่กำหนดไว้บนแผนที่ดาวและวังแบล็คสตาร์ก็ปรากฏบนหน้าต่างพวกเขา เมื่อเห็นโครงสร้างอันยิ่งใหญ่ ปากของนักเรียนหลายคนก็อ้ากว้าง
วังแบล็คสตาร์ยิ่งใหญ่อลังการยิ่งกว่าเกาะมังกรซึ่งลอยอยู่เหนือดาวอความารีนซะอีก!
ป้อมปราการจักรกลทุกแห่งมีวงแหวนดาวเทียมของตัวเองล้อมตรงกลางไว้เหมือนระบบดาวขนาดเล็ก
ตรงกลางของโครงสร้างเป็นทรงกลมขนาดมหึมามันเป็นสีเงิน-ดำ ผิวเรียบเหมือนกระจก มันเป็นเหมือนดาวสีดำ
ทุกคนยอมรับการตรวจสอบความปลอดภัยก่อนยานจะจอดที่ท่าวินาทีที่เนโร่ลงจากยาน เขาก็เห็นคนคุ้นหน้าทันที
“ลุงเฟย์ดิน?!”เนโร่ดีใจมากและรีบวิ่งไป
“ว่าไงเนโร่”เฟย์ดินยิ้มและลูบหัวเขา
“ลุงมาที่นี่เพื่อรอผมหรือเปล่า?”
“ใช่สิเราไม่ได้เจอกัน5-6ปีแล้ว เธอโตขึ้นมากเลยนะ”เฟย์ดินลูบหัวเนโร่พลางคร่ำครวญ”น่าเสียดาย เธอไม่สูงขึ้นเลย”
“..อย่าพูดถึงเรื่องนี้เลยครับ”
ใบหน้าของเนโร่ดำมืดการตัวเตี้ยเป็นความเจ็บปวดอย่างมากต่อเขา
เขามีพลังงานชีวิตของออโรร่าในตัวและยังดื่มยาเลือดมังกรไปบ่อยเขาควรสูงมากและไม่เข้าใจว่าทำไมพัฒนาการเขาถึงช้า พ่อของเขาเองก็ไม่ได้มีพันธุกรรมตัวเตี้ยด้วย!
เนโร่มักสงสัยตลอดว่ามันเป็นผลจากความเครียดหรือเปล่าที่ทำให้เขาเตี้ยจนแค้นใจแบบนี้
“พูดก็พูดลุงเฟย์ดินยังดูดีเหมือนเดิมเลยนะครับ”
เฟย์ดินส่ายหัวและยิ้ม”นี่เป็นปกติภัยพิบัติสามารถควบคุมการเผาผลาญของตัวเองได้ มันง่ายมากที่ฉันจะรักษารูปร่างหน้าตาไว้ หกปีสำหรับฉันก็เหมือนเวลาไม่กี่เดือนของคนทั่วไป”
ตอนนี้เองสาวน้อยนักสู้เดินมาข้างเนโร่ มองเฟย์ดินด้วยตาโตและหน้าแดงก่ำ
“นี่คือ…”เฟย์ดินมองไป
“โอ้ให้ผมแนะนำเอง นี่คือมีอา โมเร็ตโต้ เธอเป็น…เป็น…แค่ก แค่ก เป็นเพื่อนสาวที่สนิทของผม เธอคือหนึ่งในนักสู้ที่เก่งสุดของสถาบัน”
“มีอานี่คือลุงเฟย์ดิน สมาชิกขององครักษ์แบล็คสตาร์ เขาคือผู้อาวุโสที่คอยเลี้ยงดูฉันมา เอ๊ะ?ทำไมเธอถึงหน้าแดง?”
“ฉันหน้าแดงขนาดนั้นเลยหรอ?!”มีอารีบจับหน้าและเริ่มลุกลี้ลุกลน
เธอคือเด็กสาวตัวน้อยที่เนโร่พบตอนวันเปิดเรียนหลังผ่านการฝึกฝนหกปี เธอก็ได้เปลี่ยนเป็นสาวสวย เต็มไปด้วยพลังงาน
เมื่อเห็นสาวน้อยอีกคนที่ถูกความงามของเขาครอบงำเฟย์ดินก็เผยสีหน้าหน่ายใจ”สวัสดี ฉันเฟย์ดิน”
“สวัสดีค่ะมันนับเป็นเกียรติสำหรับคุณที่ได้พบฉัน..เอ๊ะ ขอโทษค่ะ มันนับเป็นเกียรติของฉัน”จากนั้นหน้าของมีอาก็ยิ่งแดงกว่าเดิม
เนโร่มองเฟย์ดินก่อนสลับมองมีอาและรู้สึกขมขื่น จากนั้นเขาก็อดกระแอมเสียงดังไม่ได้ ทำลายการจับมือของทั้งคู่ก่อนเปลี่ยนเรื่อง
“แล้วพ่อบุญธรรมอยู่ไหนละครับ?”
“เขารู้แล้วว่าเธอจะมาไปหาเขาที่บัลลังก์เขาสิ”
“บัลลังก์?”
“เอ่อมันคือใจกลางของบอลดำนั่นแหละ”เฟย์ดินหัวเราะ”พูดก็พูด เขาต้องตรวจสอบความคืบหน้าเธอแน่ ฉันจะไม่ช่วยเธอหากเธอไม่ผ่านบททดสอบของเขา”
จากนั้นคอของเนโร่ก็หดลงเขานึกถึงความทรงจำอันเลวร้าย”ผมพัฒนาขึ้นมาก พ่อบุญธรรมควรพอใจ”
“เธอควรถามเขาด้วยตัวเธอเองอย่าปล่อยให้เขารอนาน เราสามารถคุยกันได้ทีหลัง”เฟย์ดินยิ้มและเดินจากไป
เนโร่หันไปมองมีอาและตระหนักว่าเธอยังจ้องไปทางเฟย์ดิน
“เขาไปแล้วเธอจะยังมองอะไรอีก?”
จากนั้นมีอาก็ถอนสายตาจี้เอวเนโร่อย่างตื่นเต้น”ลุงของนายมีเสน่ห์มาก รอยยิ้มเขาช่างน่าหลงใหลจริงๆ”
“ทำไมเธอถึงไม่เคยมองฉันแบบนี้มาก่อน?”เนโร่พูดด้วยความหึงหวง
จากนั้นมีอาก็กล่าวอย่างดูถูก”นานแค่ไหนแล้วที่นายไม่ได้ส่องกระจกนายกล้าดียังไงถึงเอาตัวเองไปเทียบกับลุงนาย?”
เนโร่พูดไม่ออก
หัวใจเขาเจ็บปวดอย่างแท้จริง
หลังรู้จักกันมาหกปีพวกเขาก็สนิทกันมาก มีอามีความกระตือรือร้นและเปิดเผยมากกว่าเดิม ทั้งคู่หยอกเล่นกับบ่อยครั้ง แต่ทว่า ความสัมพันธ์พวกเขาก็ดีมาก พวกเขาเหมือนพี่น้อง
หลังตรวจสอบเสร็จพวกเขาก็เปลี่ยนเป็นยานอวกาศลำอื่น ตรงไปบอลดำ
เมื่อยานอวกาศพวกเขามาถึงบอลดำรูพรุนบนผิวก็เห็นได้ เหล่านี้คือจุดจอดของยาน และมันก็มีขนาดพอดีกับยานลำนี้
ยานอวกาศเข้าสู่วงโคจรและหยุดทั้งสองฝั่งของวงโคจรถูกปิดผนึก และไม่มีท่าเทียบ
เพียงเมื่อทุกคนกำลังสงสัยประตูข้างก็เปิด
บูม!
อนุภาคนาโนนับไม่ถ้วนยื่นออกมาสร้างเป็นท่าจอดตรงหน้าพวกเขา
“สร้างขึ้นแบบนี้เลย?”
ฉากนี้มีมนต์ขลังอย่างยิ่งต่อนักเรียนทุกคนพวกเขาก้าวไปบนท่าขณะมองซ้ายขวาด้วยความอยากรู้อยากเห็น พวกเขาตระหนักว่ามีเพียงเส้นทางเดียวที่พวกเขาสามารถเดินได้ และเส้นทางก็ล้อมด้วยกำแพงโลหะผสมสีดำ
จากนั้นทุกคนก็มองหน้ากันเดินไปทางทาง
เสียงกระแอมลำคอดังขึ้นและทุกคนก็ตระหนักว่าไม่มีใครพูด
บรรยากาศยิ่งตึงเครียดทุกคนกลัวต่อสิ่งลึกลับ
นักเรียนเหล่านี้เดิมตื่นเต้นมากที่จะได้พบผู้อยู่เหนือแต่ความตื่นเต้นนี้ก็กลายเป็นความกังวลและกลัว
แม้พวกเขาจะยังไม่ได้พบแบล็คสตาร์พวกเขาก็รู้สึกได้ถึงแรงกดดันจากทุกทิศทาง
หลังเดินอยู่นานในที่สุดพวกเขาก็มาถึงสุดทางและมาถึงห้องโถงทรงกลมขนาดใหญ่.ไอรีนโนเวล.
ตรงกลางโถงคือแท่นบัลลังก์จักรกลเทพพลังจักรกลสีทองฟ้าสามารถเห็นนขยายจากฐานของบัลลังก์ได้
ชายชุดดำนั่งบนบัลลงก์โดยใช้แขนหนุนหัวราวกับกำลังอยู่ในห้วงความคิด
เพียงแค่เหลือบมองสายตาของเขาก็ทำให้ทุกคนขาอ่อนยวบได้
“ท่านแบล็คสตาร์”
“นี่คือแรงกดดันของผู้อยู่เหนือ?น่ากลัวมาก…”
หลายคนอดกลืนน้ำลายไม่ไดคิดที่จะถอย
ก่อนพวกเขาจะมาพวกเขาตั้งตารอที่จะได้พบผู้อยู่เหนือ แต่ตอนนี้ หลายคนตระหนักว่านี่ไม่มีอะไรมากกว่าฝัน
“พ่อ..บุญธรรม”เนโร่ทักทายอย่างระมัดระวัง
มันผ่านมาไม่กี่ปีหลังเราพบกันครั้งสุดท้ายแต่พ่อบุญธรรมกลับน่ากลัวขึ้นมาก
แต่ทว่าหน้าตาเขาไม่ได้เปลี่ยน เขายังดูหล่อเหมือนหกปีเอน
เนโร่ยังกล้าเล่นกับเฟย์ดินแต่กลับมีแต่ความเคารพต่อหน้าแบล็คสตาร์ ต่อให้แบล็คสตาร์จะเป็นพ่อบุญธรรมเขาก็ตาม
นี่คืออะไร?ฉันน่ากลัวขนาดนั้นเลย?หานเซี่ยวมองสีหน้านักเรียนและขมวดคิ้ว
จากนั้นเขาก็ก้มมองบัลลังก์จักรกลเทพและเข้าใจ
ฉันเกือบลืมไปว่าสิ่งนี้จะเพิ่มแรงกดดันฉันไม่แปลกใจที่เด็กๆเหล่านี้จะกลัว
หานเซี่ยวถอนกลิ่นอายและยืนขึ้นจากนั้นแรงกดดันก็หยาไป
“พวกเธอคือผู้สำเร็จการศึกษาชุดแรกของสถาบันในเมื่อเลือกรับใช้กองทัพ ฉันก็จะต้อนรับพวกเธอทุกคนในนามของกองทัพ…”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นความวิตกกังวลในหัวใจพวกเขาก็หายไป เต็มไปด้วยความตื่นเต้นแทน
หานเซี่ยวกล่าวชมนักเรียนรอบๆก่อนจะให้นักเรียนที่ตื่นเต้นออกไปทิ้งเนโร่กับมีอาไว้
เขาเดินลงจากแท่นหานเซี่ยวมองเนโร่และกล่าว”มันไม่ใช่เรื่องแย่ที่เธอเตี้ย ร่างกายเธอเล็ก มันทำให้ศัตรูโจมตีโดนได้ยาก”
ปากของเนโร่บิด
ทำไมทุกคนถึงชอบพูดเรื่องความสูงเขา?!
เมื่อเห็นหานเซี่ยวแซวเขาในลักษณะนี้เนโร่ก็เผยรอยยิ้มผ่อนคลาย
“ผมไม่ได้พบพ่อบุญธรรมมานานมากผมคิดถึงคุณ”
ฉันไม่ได้คิดถึงนายเลยหานเซี่ยวคิดกับตัวเอง
ด้วยตราสังเกตในมือเขาสามารถสอดแนมเนโร่ได้ตลอดเวลา เขายังชัดเจนถึงจำนวนครั้งที่เนโร่เข้าห้องน้ำต่อวัน
ตลอดหกปีหานเซี่ยวใช้เวลาส่วนใหญ่ในโลกริบหรี่ เสริมรากฐาน เขาใช้ค่าประสบการณ์ส่วนใหญ่ เพิ่มระดับเขาจนถึง303 ค่าประสบการณ์ที่เหลือใช้ผสานพิมพ์เขียวและทักษะต่างๆ
ค่าสถานะเขาไม่เพิ่มขึ้นมากนักแต่กองทัพจักรกลเขาผ่านการอัปเกรดครั้งใหญ่!
ดาวทรงกลมสีดำนี้คือเทพจักรกลที่สร้างโดยกองทัพจักรกล!
มันคงรูปลักษณ์ของดาวเหมือนแบล็คสตาร์หานเซี่ยวเปิดใช้ทักษะนี้ตลอดและรักษาไว้เป็นเวลานานเพื่อฝึกการควบคุมเทพจักรกลเขา
หานเซี่ยวไม่ได้อยู่เฉยเลยเขาได้ตั้งโรงงานมิติและฝึกฝนมันหลายครั้ง
ในช่วงหกปีที่ผ่านมาอารยธรรมจักรกลได้พัฒนามาอย่างรวดเร็ว และกว่า80%ของดาวอัครฑูตก็เต็มไปด้วยเมืองจักรกล สิ่งมีชีวิตจักรกลได้อยู่ในรุ่นที่แปดแล้ว
เพราะพลังงานเชื้อไฟที่อ่อาแอลงค่าสถานะของสิ่งมีชีวิตจักรกลจึงลดลงอย่างเห็นได้ชัดตั้งแต่รุ่นหกเป็นต้นไป สิ่งมีชีวิตจักรกลในรุ่นหลังเป็นได้แค่’สามัญชน’ และทำหน้าที่เป็นโล่เหล็ก นี่คือข้อจำกัดของอารยธรรมจักรกล
สิ่งมีชีวิตจักรกลรุ่นแรกยังเป็นชนชั้นสูงด้วยอาวุธอัครฑูตที่ทรงพลังสุด องค์ประกอบของอารยธรรมค่อยๆกลายเป็นเหมือนโครงสร้างอารยธรรมทั่วไป สามัญชนคือส่วนใหญ่ของอารยธรรม และสิ่งมีชีวิตจักรกลก่อนรุ่นหกก็เป็นเหมือนผู้ใช้พลัง
เผ่าแบล็คสปิริตยังย่อยความรู้อยู่เทียบกับหกปีก่อน เผ่าแบล็คสปิริตรวบรวมความสำเร็จได้บ้างและเริ่มกระจายความรู้ไปยังสมาชิกเผ่าอื่นๆ ผลของเครือข่ายจิตเริ่มแสดง
เผ่าทั่วไปต้องสอนโดยใช้ตำราแต่เผ่าแบล็คสปิริตสามารถถ่ายทอดความรู้เข้าจิตได้โดยตรง
กองทัพพัฒนาขึ้นเรื่อยๆและแผนศึกษาก็เริ่มพัฒนาโดยมีการสร้างสถาบันเพิ่ม นักเรียนชุดแรกได้จบการศึกษาแล้วและก็คือกลุ่มของเนโร่
จากนั้นหานเซี่ยวก็สำรวจเนโร่ก่อนมองมีอา
เมื่อเห็นเช่นนั้นเนโร่ก็เข้าใจเจตนาหานเซี่ยวผิดและรีบแนะนำเพื่อนเขา”นี่คือมีอา เธอเป็นเพื่อนร่วมชั้นผม เธอทรงพลังมาก”
“สะ..สวัสดีค่ะ…เอ่อท่านแบล็คสตาร์”
มีอาประหม่ามากความรู้สึกที่แบล็คสตาร์มอบให้เธอนั้นแตกต่างกับเฟย์ดินโดยสิ้นเชิง
เฟย์ดินทำให้เธอรู้สึกเหมือนสาวน้อยที่กำลังมีความรักแต่แบล็คสตาร์ทำให้เธอเต็มไปด้วยความเคารพ
“ฉันรู้จักเธอเธอมีศักยภาพมาก”
หานเซี่ยวจำผู้ติดตามของฮีล่าคนนี้ได้หลายปีก่อนดังนั้นเขาจึงไม่แปลกใจนัก
“ขอบคุณค่ะ”มีอารู้สึกดีใจเธอไม่เคยคิดว่าคนใหญ่คนโตอย่างแบล็คสตาร์จะมารู้จักเธอ
“รอด้านนอกก่อนฉันมีเรื่องต้องคุยกับเนโร่”
“ค่ะ.”
จากนั้นมีอาก็มองเนโร่และออกห้องไป
หลังเห็นมีอาจากไปหานเซี่ยวก็เริ่มแกล้งเนโร่
“ไม่เลวเลยนะ”
ใบหน้าของเนโร่แดงก่ำเขาพูดตะกุกตะกัก”มะ…ไม่ใช่อย่างนั้นนะ..”
“เอาละไม่ต้องอธิบายให้ฉันฟัง”หานเซี่ยวกล่าวขัด”มันก็นานแล้วที่ฉันไม่ได้พบเธอ ขอฉันตรวจสอบความคืบหน้าหน่อย หากเธอเอาแต่ออกเดทและไม่เรียนละก็!”
ขณะกล่าวเช่นนั้นเขาก็ไม่รอให้เนโร่ตอบและแทงเขา
เมื่อเปิดหน้าต่างสถานะหานเซี่ยวก็พยักหน้า
ศักยภาพของเด็กคนนี้ไม่เลวเลยเขามีพลังของเกรดC+แล้วและควรมาถึงเกรดBก่อนอายุ20ปี
เขาก้มมองส่วนความสามารถและดวงตาของหานเซี่ยวก็สว่างวาบ
สัมผัสจักรกลของเนโร่กลายเป็นสัมผัสจักรกลสมบูรณ์แล้ว!
กระเทียมหอมที่เขาปลูกมานานสุกดีแล้ว!
มันใช้เวลาเกือบสิบปีในการพัฒนาความสามารถดังกล่าวมันไม่ง่ายเลยจริงๆ!
หานเซี่ยวดีใจมากและตบไหล่เนโร่อย่างแรง
“ไม่เลวไม่เลว!ฉันพอใจกับความก้าวหน้าของเธอมาก!’
เนโร่รู้สึกเหมือนไหล่กำลังจะหัก”ขอ..ขอแค่พ่อบุญธรรมพอใจก็พอครับ”
หานเซี่ยวอดไม่ได้ที่จะหยิกแก้มเนโร่เล่น
ฉันรู้สึกตื้นตันใจจริงๆ!
กระเทียมต้นนี้สุกแล้วและหานเซี่ยวก็แค่ต้องคิดว่าควรเก็บมันอย่างไร!
เรย์โนลปฏิเสธที่จะมอบภารกิจให้เขาแต่เนโร่นั้นแตกต่าง เนโร่มีประกายโชคและเพิ่งเริ่มต้นชีวิต ต้องมีโอกาสกระตุ้นภารกิจอีกมากแน่ๆ
หากไม่เขาก็สามารถโยนเนโร่ไปตกอยู่ในสถานการณ์อันตรายได้
ตามประสบการณ์ของหานเซี่ยวตราบเท่าที่เนโร่มาขอความช่วยเหลือจากเขา ต้องมีโอกาสกระตุ้นภารกิจแน่
แต่ทว่าเขาต้องการเหตุผลที่จะทำแบบนั้น
การฝึกต่อสู้ฟังเหมือนแผนการที่ดีหานเซี่ยวคิดกับตัวเอง
หากนั่นไม่พอหานเซี่ยวก็ต้องเคลื่อนไหวแบบเอาจริง ศักยภาพของเนโร่สูงกว่าเรย์โนล หานเซี่ยวสามารถเลี้ยงเนโร่ต่อไปได้…และทุบตีเขาต่อสาธารณะ!
ความคิดต่างๆวิ่งผ่านหัวเขาและหานเซี่ยวก็มองเนโร่ด้วยสายตาชั่วร้าย
เจ้าตัวน้อยมีนรกที่แท้จริงกำลังรอนายอยู่ นายจะรู้ว่าชีวิตวัยเรียนนั้นสนุกสนานแค่ไหน
เม่อสังเกตเห็นรอยยิ้มของหานเวี่ยวเนโร่ก็รู้สึกไม่ดี
ทำไมฉันถึงรู้สึกไม่ดีแบบนี้?
จากนั้นเนโร่ก็ลูบหัวกล่าวอย่างระมัดระวัง”พ่อบุญธรรม ผมมีเรื่องที่ต้องขอให้ช่วย”
ดวงตาหานเซี่ยวเป็นประกาย
ว้าว!
ดูเขาสิเขาขอความช่วยเหลือเร็วจริงๆ มันดีกว่าเรย์โนลมาก
“พูดมาเลยเธอต้องการอะไร?”หานเซี่ยวถามอย่างมีความสุข
“มีอาเป็นนักสู้และมันเจ็บมากตอนเธอทุบตีผม”เนโร่กล่าวเสียงเบา”ผมอยากเรียนวิธีการเป็นรถถัง พ่อบุญธรรมคือปรมาจารย์ในด้านนี้ ช่วยสอนผมหน่อยได้ไหมครับ?”
“ไสหัวไป!”