“นี่ไม่ใช่เรื่องเลวร้าย อย่างน้อยมันก็ไม่ใช่ภาพลวงตาของอดีตเหมือนพันธมิตรดาวสวรรค์ แถม ตัดสินใจจากช่วงเวลาของพันธมิตรดาวสวรรค์ กาแล็กซี่อยู่ห่างไกลจากการรีบู้ตครั้งใหญ่ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะอยู่จนถึงวันนั้นไหม”
“พูดก็พูด ถ้าฉันค้นหาดาวโลก มันจะเจอไหม? ”
ความคิดนี้พลันปรากฏในหัวหานเซี่ยว
เขาก้มมองตรา แต่ตระหนักว่ามันไม่ตอบสนอง เขาจึงเลิกคิ้ว
“อืม ไม่ตอบสนอง หือ? บ้านเก่าฉันยังอยู่ในอีกโลกสินะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับการวนซ้ำของเรา”
หานเซี่ยวส่ายหัว
เขาจดจ่อและกลับไปเข้าธุระ เก็บข้อมูลที่อ่านลงอุปกรณ์เก็บของ แม้อุปกรณ์เขาจะขาดการเชื่อมต่อ พวกมันก็ยังทำงานได้ เขาอยากดูว่าเขาจะสามารถใช้อุปกรณ์เก็บข้อมูลแทนได้ไหม
หานเซี่ยวรีบเก็บเทคโนโลยีที่ได้รับลงอุปกรณ์ จากนั้นก็เริ่มสัมผัสทรงกลมแสงอื่นเพื่ออ่านข้อมูลมัน เทคโนโลยีใหม่ที่เขาได้รับอีกครั้งถูกแทนด้วยข้อมูลบางอย่างในหัว
จากนั้นหานเซี่ยวก็เปิดอุปกรณ์จัดเก็บและเห็นข้อมูลเดียวกันนี้หายไปด้วย
“ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะไม่ได้ผลไม่ว่าจะเป็นสมองมนุษย์ อุปกรณ์หรืออะไรก็ตาม ตราบเท่าที่มันเป็นสื่อกลางส่งข้อมูล ส่วนหนึ่งของข้อมูลจะโดนลบ มันคล้ายกับการทำงานของบุตรแห่งโชคชะตา แค่ก้าวหน้ากว่า มันคือหนึ่งในหลักการของรูปแบบข้อมูลมิติขั้นสูง’
จากนั้นหานเซี่ยวก็พยายามลองใช้วิธีการต่างๆ แต่ไม่ได้ผลเช่นกัน
เขาเก็บอุปกรณ์ไป หยุดทำเรื่องไร้สาระและมองรอบๆ วิหาร การคืนชีพวิหารสำเร็จ สิ่งที่เจซพูดได้รับการยืนยัน เขาพบส่วนหนึ่งของกลไกการทำงาน และความจุความทรงจำเขาก็มาถึงขีดจำกัดแล้ว จากที่หานเซี่ยวดู เป้าหมายของเขาถือว่าสำเร็จแล้ว มันได้เวลาออกไป
ขณะที่เขากำลังจะขยับตัว เขาพลันตระหนักถึงปัญหา
“เดี๋ยวก่อน ฉันรู้ถึงต้นกำเนิดของวิหาร ความดีความชอบของอารยธรรมพระเจ้า และอารยธรรมวิหาร และพวกเขาก็ได้ส่งต่อความรู้มาถึงเจซ แต่ผู้รักษาสัจจะพบได้ไง? ”
“ถ้าข้อมูลที่เขามีมาจากการอ่านทรงกลมแสง ด้วยทรงกลมแสงมากมายที่นี่และขีดจำกัดความจุ มันก็ไม่น่าจะสมบูรณ์”
หานเซี่ยวขมวดคิ้ว
วิหารไม่เพียงบันทึกอารยธรรมสุดท้ายของการวนซ้ำแต่เป็นทุกอารยธรรมของทุกการวนซ้ำ ตราบเท่าที่เคยดำรงอยู่ พวกเขาจะโดนบันทึกไว้ไม่ว่าจะอ่อนแอหรือแข็งแกร่งแค่ไหน ไม่เหมือนข้อมูลของส่วนบุคคล นี่หมายความว่ามีทรงกลมแสงแค่ไม่กี่ดวงที่บรรจุข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดของวิหารและการรีบู้ตครั้งใหญ่
ตามประสบการณ์ของหานเซี่ยวในการอ่านทรงกลมแสงมากมาย ถ้าไม่ใช่เพราะเขาพบเกี่ยวกับภาพรวมจากเจซ เขาน่าจะไม่สามารถรวมพวกมันเป็นข้อมูลจำนวนมากแบบนี้ได้ ขีดจำกัดความจุความทรงจำคือเหตุผลหลัก
แต่ทว่า ระดับอำนาจของผู้รักษาสัจจะในวิหารสามต่ำกว่าเขา เว้นแต่เขาจะโชคดีมากและแตะหนึ่งในอารยธรรมสุดท้าย ไม่มีทางที่เขาจะรู้มากขนาดนั้น ดังนั้น หานเซี่ยวจึงเริ่มสงสัยถึงแหล่งข้อมูลของผู้รักษาสัจจะเพราะเขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะโชคดีได้ขนาดนี้ ไม่งั้นเขาคงไม่ใช้เวลาหลายปีเพื่อรวบรวมกุญแจวิหาร
หานเซี่ยวไตร่ตรอง วินาทีที่เขาสงสัยว่าทำไมวิหารจึงมีอยู่ การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น
บูซ! นี่หมายความว่ามีทรงกลมแสงแค่ไม่กี่ดวงที่บรรจุข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดของวิหารและการรีบู้ตครั้งใหญ่
ตามประสบการณ์ของหานเซี่ยวในการอ่านทรงกลมแสงมากมาย ถ้าไม่ใช่เพราะเขาพบเกี่ยวกับภาพรวมจากเจซ เขาน่าจะไม่สามารถรวมพวกมันเป็นข้อมูลจำนวนมากแบบนี้ได้ ขีดจำกัดความจุความทรงจำคือเหตุผลหลัก
แต่ทว่า ระดับอำนาจของผู้รักษาสัจจะในวิหารสามต่ำกว่าเขา เว้นแต่เขาจะโชคดีมากและแตะหนึ่งในอารยธรรมสุดท้าย ไม่มีทางที่เขาจะรู้มากขนาดนั้น ดังนั้น หานเซี่ยวจึงเริ่มสงสัยถึงแหล่งข้อมูลของผู้รักษาสัจจะเพราะเขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะโชคดีได้ขนาดนี้ ไม่งั้นเขาคงไม่ใช้เวลาหลายปีเพื่อรวบรวมกุญแจวิหาร
หานเซี่ยวไตร่ตรอง วินาทีที่เขาสงสัยว่าทำไมวิหารจึงมีอยู่ การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น
บูซ! ตราวิหารบนมือเขาสั่น พ่นลำแสงออกมาเหมือนผ้าไหมที่ถักทอเป็นม่านแสงตรงหน้าเขา
“หือ? นี่มันอะไร? ”
หานเซี่ยวเพ่งมองมัน
ชุดสัญลักษณ์ที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ปรากฏ ภาษาดูเหมือนจะเปลี่ยนไปทุกสองสามย่อหน้า หานเซี่ยวไม่สามารถอ่านได้เลย
แต่ทว่า วินาทีต่อมา สัญลักษณ์ทั้งหมดก็กลายเป็นภาษาสากลของกาแล็กซี่
“มันสามารถเปลี่ยนเป็นภาษาที่ผู้อ่านเข้าใจได้โดยอัตโนมัติ อีกกลไกหนึ่งสินะ”
หานเซี่ยวเพ่งมองและอ่านตั้งแต่ด้านบน เขาตระหนักว่านี่คือเนื้อหาของวิหารและการวนซ้ำก็อยู่ด้านบน เห็นได้ชัดว่ากำลังอธิบายเนื้อเรื่องเต็ม มันเหมือนกับที่เจซพูดไว้ไม่มีผิด แค่มีรายละเอียดกว่า
ยิ่งเขาอ่าน ช่องว่างก็เริ่มปรากฏเป็นระยะย ยิ่งอ่านลง มันยิ่งมาก หลังอ่านสักพัก หานเซี่ยวก็มีความเข้าใจคร่าวๆ
“เข้าใจแล้ว สิ่งที่ม่านแสงนี้บันทึกคือคำพูดสุดท้ายของอารยธรรมสุดท้ายของทุกการวนซ้ำ สิ่งนี้อาจเป็นกระดานข้อความพิเศษที่ถ่ายทอดประสบการณ์สำคัญของอารยธรรมสุดท้ายให้กับคนรุ่นหลัง”
“ข้อความเหล่านี้ควรจัดเรียงตามเวลา ข้อความแรกสุดอยู่บนสุด เป็นพื้นฐานและข้อมูลสำคัญสุดเกี่ยวกับการกำเนิดของวิหารและการวนซ้ำ นี่คือแหล่งข้อมูลที่ผู้รักษาสัจจะรู้ ยิ่งใกล้ข้อความของการวนซ้ำสุดท้าย จะยิ่งมีช่องว่างสุ่มๆ นี่อาจเกี่ยวกับระดับอำนาจ ช่วงที่เว้นไว้จะลดลงตามระดับอำนาจแน่’
หานเซี่ยวพลันเข้าใจจุดประสงค์ของกระดานข้อความที่บันทึกไว้เพื่อให้คนรุ่นหลังเข้าใจถึงต้นกำเนิดของวิหาร แบบนั้น พวกเขาจะได้ไม่ต้องสุ่มจับทรงกลมแสงและต่อปริศนาเอาเอง
กระดานข้อความนี้ควรเป็นแพลตฟอร์มหลักระหว่างอารยธรรมสุดท้ายของการวนซ้ำต่างๆ!
หานเซี่ยวลูบคาง”กระดานข้อความนี้ไม่ได้รู้สึกเหมือนมันมาจากตัววิหารเอง แต่โดนสร้างโดยการวนซ้ำหลังๆ ”
เจซเคยบอกว่าเพราะวิหารเป็นนิรันดร์ อารยธรรมสุดท้ายมากมายจึงเห็นวิหารเป็นจุดทะลวงผ่านและเต็มไปด้วยแผนทุกชนิด นั่นทำให้วิหารกลายพันธุ์และได้รับคุณสมบัติใหม่ คุณสมบัติคืนชีพอาจเป็นหนึ่งในนั้น เนื่องจากสายอาชีพของเป้าหมายที่จะรับการคืนชีพไม่โดนจำกัดด้วยประเภทวิหาร
กระดานข้อความนี้น่าจะเป็นหนึ่งในคุณสมบัติกลายพันธุ์ด้วย ผ่านการอ่าน เขาตระหนักว่าอารยธรรมมากมายได้ดำเนินการตามแผนเกี่ยวกับวิหาร อารยธรรมแรกได้ฝากข้อความไว้ชัดว่าพวกเขาคือกลุ่มแรกที่ค้นพบคุณสมบัติกระดานข้อความและมีทรงกลมแสงของอารยธรรมในการวนซ้ำก่อนหน้านี้มากมาย อารยธรรมแรกอธิบายสั้นๆ ถึงกลไกพื้นฐานและคุณสมบัติของวิหาร เช่นกุญแจของวิหารอื่น ตามคาด ชิ้นส่วนวิหารแสดงถึงระดับอำนาจ
แม้กระทั่งผู้อยู่เหนือก็จะได้รับความรู้สึกว่าวิหารมีอยู่
ในเวลาเดียวกัน อารยธรรมสุดท้ายในการวนซ้ำหลังๆ ยังดำเนินการต่อ เพิ่มคุณสมบัติกลายพันธ์ุใหม่บนกระดานข้อความ แต่ทว่า ส่วนใหญ่ไม่สมบูรณ์และหานเซี่ยวก็ไม่สามารถเห็นได้
“ผู้ปกครองทั้งหมดของการวนซ้ำกำลังเป็นผู้นำทางให้คนรุ่นหลัง”
หานเซี่ยวกะพริบตาและมองม่านแสงอีกครั้งด้วยอารมณ์ต่างๆ
[วันนี้คือวันดำเนินการตามแผน หวังว่าทุกอย่างจะราบรื่น]
[จะได้ผลจริงไหม? เราไม่มั่นใจจริงๆ]
[แผนเกิดใหม่เริ่มแล้ว ตามการคำนวณเรา อัตราสำเร็จแค่ประมาณ 1.44% บางทีเราอาจไม่ได้ศึกษามันมากพอและคงไม่สามารถผ่านการรีบู้ตครั้งใหญ่ไปได้ แต่เทคโนโลยีของแผนเกิดใหม่จะถูกบันทึกโดยวิหาร เราหวังว่าคนรุ่นหลังเราจะสามารถศึกษามันต่อได้ ชื่อของอารยธรรมเราคือ..]
[เราคืออารยธรรม… การรีบู้ตครั้งใหญ่เริ่มแล้ว ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องโกหก เรากำลังใช้เวลาที่เหลือเพื่อฝากข้อความนี้ แผนเราล้มเหลว มันพิสูจน์ว่าเทคโนโลยีไม่ได้ผล อย่าเดินบนเส้นทางเรา มันจะพบกับจุดจบ!]
บนม่านแสง มีข้อความที่เต็มไปด้วยความหวัง ข้อความที่ฟังดูไม่มั่นใจและข้อความที่วิเคราะห์เส้นทางพวกเขา
เมื่อมองข้อความเหล่านี้ หานเซี่ยวก็สามารถรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของอารยธรรมเหล่านี้ พวกเขาระงับความกังวล สิ้นหวังและความกลัว บังคับให้ตัวเองสงบลงและทิ้งความรู้ให้กับคนรุ่นหลัง
“นี่ต้องเป็นความหมายแท้จริงของการส่งต่อการวนซ้ำสินะ”(ชื่อภารกิจตอนก่อนแอดแปลผิดเป็นข้าม)
ครั้งนี้ หานเซี่ยวมีความเข้าใจลึกขึ้นถึงชื่อภารกิจ เขารู้สึกซับซ้อนและอดเคารพอารยธรรมเหล่านี้ไม่ได้
“บางทีวันหนึ่งในอนาคต สามอารยธรรมคงได้รับข้อความนี้ด้วย หรืออารยธรรมต้นไม้โลก? ”
หานเซี่ยวถอนหายใจ สงบอารมณ์และเริ่มค้นหาข้อความที่เกี่ยวข้องกับพันธมิตรดาวสวรรค์
ด้วยความที่ข้อความถูกจัดเรียงตามเวลา เขาอยากดูว่าพันธมิตรดาวสวรรค์มาจากไหนและผ่านการวนซ้ำกี่ครั้งแล้ว
เขาอ่านข้อความทีละข้อความและเมื่อไปถึงข้อความเกือบสุดท้าย เขาก็เห็นข้อมูลที่เกี่ยวข้อง
เนื่องจากมันเป็นแถวสุดท้าย ข้อความจึงว่างเปล่าซะเยอะ แต่เขาเห็นวลีคุ้นเคยอย่างแผนรีเซ็ตโลก ซึ่งพันธมิตรดาวสวรรค์วางแผนจะข้ามผ่านการรีบู้ต
“อันดับที่ห้าจากล่าง งั้น นี่หมายความว่าพันธมิตรดาวสวรรค์เป็นการวนซ้ำก่อนหน้าเราสี่ครั้ง หรืออย่างต่ำก็ก่อนเราครั้งหนึ่ง”
หานเซี่ยวพยักหน้า
เนื่องจากการวนซ้ำหนึ่งสามารถทิ้งข้อความไว้ได้เยอะ เขาจึงไม่รู้ว่าใครเขียนข้อความสุดท้าย มันอาจเป็ฯ การวนซ้ำอื่นหรือพันธมิตรดาวสวรรค์ เดิม เขาสามารถตัดสินได้จากภาษาพวกเขา แต่กระดานข้อความโดนแปลงเป็นภาษากาแล็กซี่หมด หานเซี่ยวจึงทำอะไรไม่ได้
ข้อความสุดท้ายเต็มไปด้วยช่องว่าง มีค่ามูลล้ำค่าเดียวตรงกลางของย่อหน้าสุดท้าย
[รูปแบบข้อมูลกำลังกลายเป็นจริง นี่คือเส้นทางที่ถูกต้อง]
หานเซี่ยวเกาหัว
“การแปลงรูปแบบข้อมูลของทั้งไวรัสกบฏเสมือนและการคืนชีพของวิหารควรคล้ายกัน แต่ทว่า ข้อความนี้กลับบอกว่าเส้นทางนี้ถูกต้อง แล้วพวกนายพินาศได้ไง? ”
หานเซี่ยวถอนหายใจ
เขาไตร่ตรองสักพัก จากนั้นก็พยายามทิ้งข้อความไว้บนม่านแสง แต่มันไม่ตอบสนอง
“อืม พูดก็พูด ข้อความทั้งหมดบนม่านแสงนี้มาจากอารยธรรม ไม่ใช่บุคคล ฉันสงสัยว่าระดับอำนาจฉันไม่พอจะทิ้งข้อความ หรือข้อความที่ทิ้งไว้โดยบุคคลจะไม่โดนบันทึก”
เนื่องจากไม่มีทางรู้ หานเซี่ยวจึงทิ้งคำถามนี้ไว้ข้างๆ และปิดกระดานข้อความ
เป้าหมายของการเดินทางนี้ส่วนใหญ่สำเร็จแล้ว สิ่งที่เขาได้รับมากสุดครั้งนี้คือเขาได้บันทึกวิธีเปิดวิหารอื่นแล้ว ซึ่งระดับอำนาจเขาสูงกว่าผู้รักษาสัจจะมาก
เนื่องจากขีดจำกัดของความจุ เขาจึงต้องรอจนกระทั่งครั้งต่อไปที่เข้ามาถ้าอยากได้รับความรู้เพิ่ม
“ฉันหวังว่าจะได้เห็นวิหารอื่นในครั้งหน้า วิหารแรกดีสุด ระดับอำนาจของฉันที่นั่นจะสูงมาก”
หานเซี่ยวพึมพำและกลับไปประตูวิหาร
เขาเหลือบมองวิหาร จากนั้นก็บินเข้าประตูไป
เมื่อแสงสว่างเติมเต็มวิสัยทัศน์ของหานเซี่ยวอีกครั้ง วินาทีที่จิตสำนึกของเขากำลังพร่ามัว เขามีความคิดเดียว
“ฉันอยู่ในวิหารอย่างมากก็แค่ห้าชั่วโมง ฉันสงสัยว่าเวลาในจักรวาลจะผ่านไปนานแค่ไหน”
“พูดก็พูด ถ้าฉันค้นหาดาวโลก มันจะเจอไหม? ”
ความคิดนี้พลันปรากฏในหัวหานเซี่ยว
เขาก้มมองตรา แต่ตระหนักว่ามันไม่ตอบสนอง เขาจึงเลิกคิ้ว
“อืม ไม่ตอบสนอง หือ? บ้านเก่าฉันยังอยู่ในอีกโลกสินะ มันไม่เกี่ยวอะไรกับการวนซ้ำของเรา”
หานเซี่ยวส่ายหัว
เขาจดจ่อและกลับไปเข้าธุระ เก็บข้อมูลที่อ่านลงอุปกรณ์เก็บของ แม้อุปกรณ์เขาจะขาดการเชื่อมต่อ พวกมันก็ยังทำงานได้ เขาอยากดูว่าเขาจะสามารถใช้อุปกรณ์เก็บข้อมูลแทนได้ไหม
หานเซี่ยวรีบเก็บเทคโนโลยีที่ได้รับลงอุปกรณ์ จากนั้นก็เริ่มสัมผัสทรงกลมแสงอื่นเพื่ออ่านข้อมูลมัน เทคโนโลยีใหม่ที่เขาได้รับอีกครั้งถูกแทนด้วยข้อมูลบางอย่างในหัว
จากนั้นหานเซี่ยวก็เปิดอุปกรณ์จัดเก็บและเห็นข้อมูลเดียวกันนี้หายไปด้วย
“ดูเหมือนว่าสิ่งนี้จะไม่ได้ผลไม่ว่าจะเป็นสมองมนุษย์ อุปกรณ์หรืออะไรก็ตาม ตราบเท่าที่มันเป็นสื่อกลางส่งข้อมูล ส่วนหนึ่งของข้อมูลจะโดนลบ มันคล้ายกับการทำงานของบุตรแห่งโชคชะตา แค่ก้าวหน้ากว่า มันคือหนึ่งในหลักการของรูปแบบข้อมูลมิติขั้นสูง’
จากนั้นหานเซี่ยวก็พยายามลองใช้วิธีการต่างๆ แต่ไม่ได้ผลเช่นกัน
เขาเก็บอุปกรณ์ไป หยุดทำเรื่องไร้สาระและมองรอบๆ วิหาร การคืนชีพวิหารสำเร็จ สิ่งที่เจซพูดได้รับการยืนยัน เขาพบส่วนหนึ่งของกลไกการทำงาน และความจุความทรงจำเขาก็มาถึงขีดจำกัดแล้ว จากที่หานเซี่ยวดู เป้าหมายของเขาถือว่าสำเร็จแล้ว มันได้เวลาออกไป
ขณะที่เขากำลังจะขยับตัว เขาพลันตระหนักถึงปัญหา
“เดี๋ยวก่อน ฉันรู้ถึงต้นกำเนิดของวิหาร ความดีความชอบของอารยธรรมพระเจ้า และอารยธรรมวิหาร และพวกเขาก็ได้ส่งต่อความรู้มาถึงเจซ แต่ผู้รักษาสัจจะพบได้ไง? ”
“ถ้าข้อมูลที่เขามีมาจากการอ่านทรงกลมแสง ด้วยทรงกลมแสงมากมายที่นี่และขีดจำกัดความจุ มันก็ไม่น่าจะสมบูรณ์”
หานเซี่ยวขมวดคิ้ว
วิหารไม่เพียงบันทึกอารยธรรมสุดท้ายของการวนซ้ำแต่เป็นทุกอารยธรรมของทุกการวนซ้ำ ตราบเท่าที่เคยดำรงอยู่ พวกเขาจะโดนบันทึกไว้ไม่ว่าจะอ่อนแอหรือแข็งแกร่งแค่ไหน ไม่เหมือนข้อมูลของส่วนบุคคล นี่หมายความว่ามีทรงกลมแสงแค่ไม่กี่ดวงที่บรรจุข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดของวิหารและการรีบู้ตครั้งใหญ่
ตามประสบการณ์ของหานเซี่ยวในการอ่านทรงกลมแสงมากมาย ถ้าไม่ใช่เพราะเขาพบเกี่ยวกับภาพรวมจากเจซ เขาน่าจะไม่สามารถรวมพวกมันเป็นข้อมูลจำนวนมากแบบนี้ได้ ขีดจำกัดความจุความทรงจำคือเหตุผลหลัก
แต่ทว่า ระดับอำนาจของผู้รักษาสัจจะในวิหารสามต่ำกว่าเขา เว้นแต่เขาจะโชคดีมากและแตะหนึ่งในอารยธรรมสุดท้าย ไม่มีทางที่เขาจะรู้มากขนาดนั้น ดังนั้น หานเซี่ยวจึงเริ่มสงสัยถึงแหล่งข้อมูลของผู้รักษาสัจจะเพราะเขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะโชคดีได้ขนาดนี้ ไม่งั้นเขาคงไม่ใช้เวลาหลายปีเพื่อรวบรวมกุญแจวิหาร
หานเซี่ยวไตร่ตรอง วินาทีที่เขาสงสัยว่าทำไมวิหารจึงมีอยู่ การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น
บูซ! นี่หมายความว่ามีทรงกลมแสงแค่ไม่กี่ดวงที่บรรจุข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดของวิหารและการรีบู้ตครั้งใหญ่
ตามประสบการณ์ของหานเซี่ยวในการอ่านทรงกลมแสงมากมาย ถ้าไม่ใช่เพราะเขาพบเกี่ยวกับภาพรวมจากเจซ เขาน่าจะไม่สามารถรวมพวกมันเป็นข้อมูลจำนวนมากแบบนี้ได้ ขีดจำกัดความจุความทรงจำคือเหตุผลหลัก
แต่ทว่า ระดับอำนาจของผู้รักษาสัจจะในวิหารสามต่ำกว่าเขา เว้นแต่เขาจะโชคดีมากและแตะหนึ่งในอารยธรรมสุดท้าย ไม่มีทางที่เขาจะรู้มากขนาดนั้น ดังนั้น หานเซี่ยวจึงเริ่มสงสัยถึงแหล่งข้อมูลของผู้รักษาสัจจะเพราะเขาไม่เชื่อว่าอีกฝ่ายจะโชคดีได้ขนาดนี้ ไม่งั้นเขาคงไม่ใช้เวลาหลายปีเพื่อรวบรวมกุญแจวิหาร
หานเซี่ยวไตร่ตรอง วินาทีที่เขาสงสัยว่าทำไมวิหารจึงมีอยู่ การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้น
บูซ! ตราวิหารบนมือเขาสั่น พ่นลำแสงออกมาเหมือนผ้าไหมที่ถักทอเป็นม่านแสงตรงหน้าเขา
“หือ? นี่มันอะไร? ”
หานเซี่ยวเพ่งมองมัน
ชุดสัญลักษณ์ที่เขาไม่สามารถเข้าใจได้ปรากฏ ภาษาดูเหมือนจะเปลี่ยนไปทุกสองสามย่อหน้า หานเซี่ยวไม่สามารถอ่านได้เลย
แต่ทว่า วินาทีต่อมา สัญลักษณ์ทั้งหมดก็กลายเป็นภาษาสากลของกาแล็กซี่
“มันสามารถเปลี่ยนเป็นภาษาที่ผู้อ่านเข้าใจได้โดยอัตโนมัติ อีกกลไกหนึ่งสินะ”
หานเซี่ยวเพ่งมองและอ่านตั้งแต่ด้านบน เขาตระหนักว่านี่คือเนื้อหาของวิหารและการวนซ้ำก็อยู่ด้านบน เห็นได้ชัดว่ากำลังอธิบายเนื้อเรื่องเต็ม มันเหมือนกับที่เจซพูดไว้ไม่มีผิด แค่มีรายละเอียดกว่า
ยิ่งเขาอ่าน ช่องว่างก็เริ่มปรากฏเป็นระยะย ยิ่งอ่านลง มันยิ่งมาก หลังอ่านสักพัก หานเซี่ยวก็มีความเข้าใจคร่าวๆ
“เข้าใจแล้ว สิ่งที่ม่านแสงนี้บันทึกคือคำพูดสุดท้ายของอารยธรรมสุดท้ายของทุกการวนซ้ำ สิ่งนี้อาจเป็นกระดานข้อความพิเศษที่ถ่ายทอดประสบการณ์สำคัญของอารยธรรมสุดท้ายให้กับคนรุ่นหลัง”
“ข้อความเหล่านี้ควรจัดเรียงตามเวลา ข้อความแรกสุดอยู่บนสุด เป็นพื้นฐานและข้อมูลสำคัญสุดเกี่ยวกับการกำเนิดของวิหารและการวนซ้ำ นี่คือแหล่งข้อมูลที่ผู้รักษาสัจจะรู้ ยิ่งใกล้ข้อความของการวนซ้ำสุดท้าย จะยิ่งมีช่องว่างสุ่มๆ นี่อาจเกี่ยวกับระดับอำนาจ ช่วงที่เว้นไว้จะลดลงตามระดับอำนาจแน่’
หานเซี่ยวพลันเข้าใจจุดประสงค์ของกระดานข้อความที่บันทึกไว้เพื่อให้คนรุ่นหลังเข้าใจถึงต้นกำเนิดของวิหาร แบบนั้น พวกเขาจะได้ไม่ต้องสุ่มจับทรงกลมแสงและต่อปริศนาเอาเอง
กระดานข้อความนี้ควรเป็นแพลตฟอร์มหลักระหว่างอารยธรรมสุดท้ายของการวนซ้ำต่างๆ!
หานเซี่ยวลูบคาง”กระดานข้อความนี้ไม่ได้รู้สึกเหมือนมันมาจากตัววิหารเอง แต่โดนสร้างโดยการวนซ้ำหลังๆ ”
เจซเคยบอกว่าเพราะวิหารเป็นนิรันดร์ อารยธรรมสุดท้ายมากมายจึงเห็นวิหารเป็นจุดทะลวงผ่านและเต็มไปด้วยแผนทุกชนิด นั่นทำให้วิหารกลายพันธุ์และได้รับคุณสมบัติใหม่ คุณสมบัติคืนชีพอาจเป็นหนึ่งในนั้น เนื่องจากสายอาชีพของเป้าหมายที่จะรับการคืนชีพไม่โดนจำกัดด้วยประเภทวิหาร
กระดานข้อความนี้น่าจะเป็นหนึ่งในคุณสมบัติกลายพันธุ์ด้วย ผ่านการอ่าน เขาตระหนักว่าอารยธรรมมากมายได้ดำเนินการตามแผนเกี่ยวกับวิหาร อารยธรรมแรกได้ฝากข้อความไว้ชัดว่าพวกเขาคือกลุ่มแรกที่ค้นพบคุณสมบัติกระดานข้อความและมีทรงกลมแสงของอารยธรรมในการวนซ้ำก่อนหน้านี้มากมาย อารยธรรมแรกอธิบายสั้นๆ ถึงกลไกพื้นฐานและคุณสมบัติของวิหาร เช่นกุญแจของวิหารอื่น ตามคาด ชิ้นส่วนวิหารแสดงถึงระดับอำนาจ
แม้กระทั่งผู้อยู่เหนือก็จะได้รับความรู้สึกว่าวิหารมีอยู่
ในเวลาเดียวกัน อารยธรรมสุดท้ายในการวนซ้ำหลังๆ ยังดำเนินการต่อ เพิ่มคุณสมบัติกลายพันธ์ุใหม่บนกระดานข้อความ แต่ทว่า ส่วนใหญ่ไม่สมบูรณ์และหานเซี่ยวก็ไม่สามารถเห็นได้
“ผู้ปกครองทั้งหมดของการวนซ้ำกำลังเป็นผู้นำทางให้คนรุ่นหลัง”
หานเซี่ยวกะพริบตาและมองม่านแสงอีกครั้งด้วยอารมณ์ต่างๆ
[วันนี้คือวันดำเนินการตามแผน หวังว่าทุกอย่างจะราบรื่น]
[จะได้ผลจริงไหม? เราไม่มั่นใจจริงๆ]
[แผนเกิดใหม่เริ่มแล้ว ตามการคำนวณเรา อัตราสำเร็จแค่ประมาณ 1.44% บางทีเราอาจไม่ได้ศึกษามันมากพอและคงไม่สามารถผ่านการรีบู้ตครั้งใหญ่ไปได้ แต่เทคโนโลยีของแผนเกิดใหม่จะถูกบันทึกโดยวิหาร เราหวังว่าคนรุ่นหลังเราจะสามารถศึกษามันต่อได้ ชื่อของอารยธรรมเราคือ..]
[เราคืออารยธรรม… การรีบู้ตครั้งใหญ่เริ่มแล้ว ทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องโกหก เรากำลังใช้เวลาที่เหลือเพื่อฝากข้อความนี้ แผนเราล้มเหลว มันพิสูจน์ว่าเทคโนโลยีไม่ได้ผล อย่าเดินบนเส้นทางเรา มันจะพบกับจุดจบ!]
บนม่านแสง มีข้อความที่เต็มไปด้วยความหวัง ข้อความที่ฟังดูไม่มั่นใจและข้อความที่วิเคราะห์เส้นทางพวกเขา
เมื่อมองข้อความเหล่านี้ หานเซี่ยวก็สามารถรู้สึกได้ถึงอารมณ์ของอารยธรรมเหล่านี้ พวกเขาระงับความกังวล สิ้นหวังและความกลัว บังคับให้ตัวเองสงบลงและทิ้งความรู้ให้กับคนรุ่นหลัง
“นี่ต้องเป็นความหมายแท้จริงของการส่งต่อการวนซ้ำสินะ”(ชื่อภารกิจตอนก่อนแอดแปลผิดเป็นข้าม)
ครั้งนี้ หานเซี่ยวมีความเข้าใจลึกขึ้นถึงชื่อภารกิจ เขารู้สึกซับซ้อนและอดเคารพอารยธรรมเหล่านี้ไม่ได้
“บางทีวันหนึ่งในอนาคต สามอารยธรรมคงได้รับข้อความนี้ด้วย หรืออารยธรรมต้นไม้โลก? ”
หานเซี่ยวถอนหายใจ สงบอารมณ์และเริ่มค้นหาข้อความที่เกี่ยวข้องกับพันธมิตรดาวสวรรค์
ด้วยความที่ข้อความถูกจัดเรียงตามเวลา เขาอยากดูว่าพันธมิตรดาวสวรรค์มาจากไหนและผ่านการวนซ้ำกี่ครั้งแล้ว
เขาอ่านข้อความทีละข้อความและเมื่อไปถึงข้อความเกือบสุดท้าย เขาก็เห็นข้อมูลที่เกี่ยวข้อง
เนื่องจากมันเป็นแถวสุดท้าย ข้อความจึงว่างเปล่าซะเยอะ แต่เขาเห็นวลีคุ้นเคยอย่างแผนรีเซ็ตโลก ซึ่งพันธมิตรดาวสวรรค์วางแผนจะข้ามผ่านการรีบู้ต
“อันดับที่ห้าจากล่าง งั้น นี่หมายความว่าพันธมิตรดาวสวรรค์เป็นการวนซ้ำก่อนหน้าเราสี่ครั้ง หรืออย่างต่ำก็ก่อนเราครั้งหนึ่ง”
หานเซี่ยวพยักหน้า
เนื่องจากการวนซ้ำหนึ่งสามารถทิ้งข้อความไว้ได้เยอะ เขาจึงไม่รู้ว่าใครเขียนข้อความสุดท้าย มันอาจเป็ฯ การวนซ้ำอื่นหรือพันธมิตรดาวสวรรค์ เดิม เขาสามารถตัดสินได้จากภาษาพวกเขา แต่กระดานข้อความโดนแปลงเป็นภาษากาแล็กซี่หมด หานเซี่ยวจึงทำอะไรไม่ได้
ข้อความสุดท้ายเต็มไปด้วยช่องว่าง มีค่ามูลล้ำค่าเดียวตรงกลางของย่อหน้าสุดท้าย
[รูปแบบข้อมูลกำลังกลายเป็นจริง นี่คือเส้นทางที่ถูกต้อง]
หานเซี่ยวเกาหัว
“การแปลงรูปแบบข้อมูลของทั้งไวรัสกบฏเสมือนและการคืนชีพของวิหารควรคล้ายกัน แต่ทว่า ข้อความนี้กลับบอกว่าเส้นทางนี้ถูกต้อง แล้วพวกนายพินาศได้ไง? ”
หานเซี่ยวถอนหายใจ
เขาไตร่ตรองสักพัก จากนั้นก็พยายามทิ้งข้อความไว้บนม่านแสง แต่มันไม่ตอบสนอง
“อืม พูดก็พูด ข้อความทั้งหมดบนม่านแสงนี้มาจากอารยธรรม ไม่ใช่บุคคล ฉันสงสัยว่าระดับอำนาจฉันไม่พอจะทิ้งข้อความ หรือข้อความที่ทิ้งไว้โดยบุคคลจะไม่โดนบันทึก”
เนื่องจากไม่มีทางรู้ หานเซี่ยวจึงทิ้งคำถามนี้ไว้ข้างๆ และปิดกระดานข้อความ
เป้าหมายของการเดินทางนี้ส่วนใหญ่สำเร็จแล้ว สิ่งที่เขาได้รับมากสุดครั้งนี้คือเขาได้บันทึกวิธีเปิดวิหารอื่นแล้ว ซึ่งระดับอำนาจเขาสูงกว่าผู้รักษาสัจจะมาก
เนื่องจากขีดจำกัดของความจุ เขาจึงต้องรอจนกระทั่งครั้งต่อไปที่เข้ามาถ้าอยากได้รับความรู้เพิ่ม
“ฉันหวังว่าจะได้เห็นวิหารอื่นในครั้งหน้า วิหารแรกดีสุด ระดับอำนาจของฉันที่นั่นจะสูงมาก”
หานเซี่ยวพึมพำและกลับไปประตูวิหาร
เขาเหลือบมองวิหาร จากนั้นก็บินเข้าประตูไป
เมื่อแสงสว่างเติมเต็มวิสัยทัศน์ของหานเซี่ยวอีกครั้ง วินาทีที่จิตสำนึกของเขากำลังพร่ามัว เขามีความคิดเดียว
“ฉันอยู่ในวิหารอย่างมากก็แค่ห้าชั่วโมง ฉันสงสัยว่าเวลาในจักรวาลจะผ่านไปนานแค่ไหน”
