ร้านขายอสูรพิกซี่ เมืองฐานหลงเจียง
ภายในสนามบ่มเพาะ
ตูม!
ท่ามกลางเสียงดังสนั่นหู อสูรร้ายที่น่าเกลียดก็ล้มลงกับพื้น
คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าร่างที่ล้มลงคือสาวร่างบางที่กำลังหอบอยู่:ถังยู่หราน
ผมสีดำของเธอร่ายรำในอากาศ มีความเย็นชามากขึ้นบนใบหน้า และดวงตาที่บอบบางของเธอ
เหล่าเทพได้สูญเสียดินแดนส่วนใหญ่ให้กับอสูรร้ายในแดนเทพนั้น มีคนนับไม่ถ้วนเสียชีวิตหลังจากสงครามหลายปี ผู้เสียชีวิตบางคนสามารถหนีจากความตาย และอยู่ต่อไปโดยใช้ประโยชน์จากพลังเทพ อย่างไรก็ตามพลังความตายและความมืดค่อยๆส่งผลกระทบต่อวิญญาณเหล่านั้น ค่อยๆเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นสิ่งมีชีวิตอันเดธ
มีช่วงเวลาหนึ่งที่สิ่งมีชีวิตอันเดธเหล่านั้นเป็นเทพ อสูรร้ายหรือสิ่งมีชีวิตโบราณเคยอาศัยอยู่ที่นั่น
หลังจากกลายเป็นสิ่งมีชีวิตอันเดธแล้วเทพองค์ก่อนจะมีอารมณ์เปลี่ยนไป พวกเขาจะถูกจับโดยการกระตุ้นให้ดื่มเลือด
“ เธอทำพลาด เธอสามารถใช้กายเคลือบเงาเพื่อป้องกันการโจมตีได้เนื่องจากเธอมาถึงกายเคลือบเงาขั้นสูงสุดแล้ว อย่างไรก็ตามเธอเลือกที่จะหลบ และทำให้พลาดโอกาสที่ดีที่สุดในการโต้กลับ…”
ซูผิงกำลังให้คำแนะนำแก่เธอ
ถังยู่หรานก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดด
เธออยู่ในสนามบ่มเพาะวันแล้ววันเล่า และฝึกฝนควบคู่ไปกับซูผิง เธอได้ดูดซับพลังเทพไปมากพอสมควร!
นอกจากนี้เธอยังได้ดูดซับประโยชน์อย่างเต็มที่ของสมุนไพรที่ซูผิงมอบให้กับเธอ เธอได้เก็บสมุนไพรอื่น ๆ ในสถานที่นั้นด้วย ด้วยเหตุนี้เธอจึงไต่ขึ้นสู่ระดับเก้าอย่างรวดเร็ว เธอได้กลายเป็นนักรบอสูรกิตติมศักดิ์!
เธอต่อสู้โดยใช้ทักษะลับทั้งหมดที่เธอได้เรียนรู้เมื่อเธออยู่ในตระกูลถัง และซูผิงได้เห็นกระบวนการทั้งหมด
หลังจากเห็นเธอใช้พวกมันซ้ำ ๆ ซูผิงก็ได้เรียนรู้ทักษะลับที่สำคัญที่สุดสามอย่าง ด้วยการฝึกฝนบางอย่างเขาสามารถบรรลุจุดสูงสุดของทักษะเหล่านั้นได้
นั่นคือเหตุผลที่เขาบอกได้ว่าทำไมเธอจึงสามารถใช้กายเคลือบเงาป้องกันการโจมตีของราชาอสูรร้ายได้
เป็นเรื่องจริงที่เธอกำลังต่อสู้กับราชาอสูรร้าย แต่ราชาอสูรร้ายไม่จำเป็นต้องออกแรงเต็มที่ตลอดเวลา ในตอนนั้นเห็นได้ชัดว่าราชาอสูรร้ายต้องการเพียงแค่ผลักถังยู่หรานออกไป อย่างไรก็ตามถังยู่หรานไม่รับรู้เบาะแสนั้น เธอกระโดดไปด้านข้าง และพยายามต่อสู้กลับเพื่อเอาชีวิตรอด!
ฟู่! ฟู่!
ถังยู่หรานพยายามหายใจ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเอาชนะราชาอสูรร้ายได้ เธอรู้สึกตื่นเต้นในตอนแรก ในตอนนี้เธอเริ่มคุ้นเคยกับความรู้สึกนั้นมากขึ้นกว่าเดิม
เธอต้องตายถึงห้าครั้งเพื่อฆ่าราชาอสูรร้ายหนึ่งตัว!
แน่นอนว่าเป็นเรื่องจริงที่เธอไม่ได้พึ่งพาอสูรของเธอ
เธอคุ้นเคยกับวิธีการต่อสู้แบบนี้ภายใต้คำแนะนำของซูผิงในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา ซูผิงถามว่าทำไมเธอถึงคิดว่าทำไม่ได้ในเมื่ออสูรของเธอทำได้ ในที่สุดความคิดนั้นก็สมเหตุสมผลกับเธอ
เธอจะไม่มีข้อแก้ตัวที่จะแพ้หากเธอต่อสู้กับราชาอสูรร้าย…ซูผิงได้ล้างสมองเธอโดยที่เธอไม่รู้ว่ามันไม่ใช่เรื่องที่ถูก
ถังยู่หรานขมวดคิ้วเมื่อซูผิงให้คำแนะนำแก่เธอ เธอยังคงเชื่อมั่นว่าเธอกำลังฝัน แต่ทั้งหมดนี้จะเป็นจริงได้ยังไง? เธอรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงในตัวเธอ เธอแน่ใจว่าเมื่อเธอตื่นขึ้นจากความฝันแม้ว่าเธอจะยังอยู่ระดับ 7 ก็ตาม – เธอจะยังจำได้ว่าเธอต่อสู้ยังไง และนั่นจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเธอ
มันเหมือนกับที่เกิดขึ้นกับคนที่พยายามแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ หลังจากนั้นก็ฝันถึงวิธีแก้ปัญหา ซึ่งสุดท้ายแล้วมันก็ถูก
“ ฉันเข้าใจแล้ว”ถังยู่หรานกล่าว
เธอมักจะบ่นเกี่ยวกับคำแนะนำของซูผิงในช่วงเริ่มต้นของการฝึก อย่างไรก็ตามหลังจากลองผิดลองถูกเธอก็รู้ว่าซูผิงจะพูดถูกเสมอ
เธอจะได้ผลลัพธ์ที่ดีหากเธอปฏิบัติตามคำแนะนำของซูผิง
เธอรู้สึกทึ่งกับประสบการณ์ของเขา…เธอก็ประหลาดใจเช่นกันเพราะจิตใต้สำนึกของเธอบอกเธอว่าผู้ชายคนนี้ทรงพลังมาก!
เธอพูดไม่ออกหลังจากสังเกตว่าจิตใต้สำนึกของเธอบอกอะไรกับเธอ แต่เธอจำการกระทำของซูผิงในความเป็นจริงได้อาจเป็นได้ว่าเธอรับรู้ถึงความแข็งแกร่งของเขาแม้ในความฝันของเธอ
ผู้ชายคนนี้ประหลาดแม้ในความฝันของฉัน
“ มีตัวใหญ่กำลังมา พร้อมนะ” ซูผิงไม่ได้เสียเวลากับเรื่องนั้น เขาสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างกำลังมาในขณะที่เขากำลังจะไปต่อ
ตูม!
พื้นสั่นสะเทือน เขาได้ยินเสียงแหบและจากนั้นกลิ่นเหม็นก็จู่โจมเขา เขาเห็นอสูรร้ายกำลังมาหาพวกเขา
ราชาอสูรร้ายอีกตัว!
ตัวนี้น่ากลัวยิ่งกว่าที่ถังยู่หรานเพิ่งฆ่าไป ราชาอสูรร้ายนั้นดูเหมือนจะอยู่ในสภาสมุทรเช่นเดียวกับจระเข้สงครามที่ซูผิงเคยมี
ซูผิงออกคำสั่ง “ฆ่ามัน!”
คราวนี้เขาไม่ได้สั่งแค่ถังยู่หรานคนเดียว อสรพิษม่วงและอสูรของลูกค้าก็เข้าไปในการต่อสู้เช่นกัน
เขากำลังฝึกอสูรของลูกค้ากลุ่มใหม่ เขาเดินทางตามสนามบ่มเพาะต่างๆมานานกว่าหนึ่งเดือนแล้ว
เมื่อมังกรเพลิงนรกเห็นราชาอสูรร้าย มันก็ลุกขึ้นยืนและส่งเสียงดังอยากจะเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยตัวเอง
ตรงกันข้ามกับความปรารถนาของมัน ซูผิงบอกให้มังกรเพลิงนรกอยู่เฉยๆ
มังกรนรกมีพลังต่อสู้ 25 แต้มหลังจากที่พวกเขากลับมาจากอาณาจักรมังกรเลือดม่วง การจัดการกับราชาอสูรร้ายนั้นจะเป็นการอุ่นเครื่องของมันเท่านั้น หากมังกรเพลิงนรกลงมือจะถือเป็นการกลั่นแกล้งสำหรับราชาอสูรร้ายตัวนั้น ในทางกลับกันสุนัขมังกรดำกำลังนอนอยู่บนพื้น เป็นหมาขี้เกียจอะไรอย่างนี้
ในขณะเดียวกันถังยู่หรานก็พุ่งเข้าหาราชาอสูรร้าย
เธอถือดาบดำที่เธอหยิบขึ้นมากองซากศพ มีซากศพของเทพมากมายกระจัดกระจายไปทั่ว พวกเขาเสียชีวิตเพราะกับดักที่ซับซ้อนมากมาย ดูเหมือนว่าเจ้าของสถานที่จะต้องเป็นคนเลวทรามมากๆ หลักฐานมีอยู่ในโครงสร้างของอาคาร
ซูผิงหยิบหนังสือทักษะขึ้นมา และทักษะนั้นมีลักษณะที่น่าหวาดกลัว
ทักษะบางอย่างเหล่านี้ต้องการให้ผู้ใช้ดื่มเลือดเพื่อฝึกฝนทักษะ ทักษะสองสามอย่างจะส่งผลต่อความคิดของผู้ฝึก และทำให้พวกเขากระหายเลือด
ซูผิงแสดงความรังเกียจต่อทักษะที่น่ากลัวเช่นนี้ … แต่จากนั้นเขาก็ใช้เวลาและเรียนรู้พวกมัน
เขาเรียนรู้ร่วมกับถังยู่หราน
เขาจะไม่สูญเสียอะไรเลยถ้าเธอได้เรียนรู้ นอกจากนี้จุดประสงค์เพียงอย่างเดียวของเขาในการพาถังยู่หรานมายังสนามบ่มเพาะกับเขาก็เพื่อที่เธอจะได้พัฒนา
เพียงแค่ว่าถังยู่หรานไม่ได้เรียนรู้อย่างรวดเร็วเหมือนที่ซูผิงทำ เขาเชี่ยวชาญทักษะในขณะที่ถังยู่หรานผ่านไปเพียงครึ่งทาง ทักษะนั้นเป็นทักษะของสภาวะชะตากรรม ทักษะอาจซับซ้อนเกินไปสำหรับเธอเมื่อพิจารณาจากความจริงที่ว่าเธออยู่ในระดับเก้า ท้ายที่สุดทักษะส่วนหนึ่งเกี่ยวข้องกับการควบคุมมิติ หวืด!
ถังยู่หรานใช้แกะตามเงาซึ่งเพิ่มความเร็วของเธออย่างมาก นั่นเป็นทักษะในตำนานของสภาวะสมุทร เธอเข้าถึงราชาอสูรร้ายทันทีเหมือนผี
ดวงตาของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง ผมสีดำของเธอก็ยุ่งเหยิงมาก ผมของเธอกลายเป็นดาบหลายเล่ม และเธอก็แทงดาบทั้งหมดพร้อมกับดาบที่เธอถืออยู่
เธอใช้หนึ่งในทักษะที่ได้เรียนรู้ร่วมกับซูผิง, ปีศาจครอบงำ!
นั่นเป็นทักษะของสภาวะชะตากรรม แต่เธออยู่ในขั้นพื้นฐานเท่านั้น
ความเร็ว ความแข็งแกร่งและการรับรู้ของเธอจะเพิ่มขึ้นในขณะที่อยู่ภายใต้สภาวะเช่นนี้ นอกจากนี้เธอยังสามารถต้านทานการโจมตีของธาตุบางอย่างได้ เธอจะได้รับภูมิคุ้มกันมิติเช่นกันหากเธอสามารถฝึกฝนทักษะจนถึงขั้นสูงสุดได้
พรึ่บ!
ดาบดำทิ้งบาดแผลลึกเป็นเมตรไว้ที่ราชาอสูรร้าย เลือดพุ่งออกมาจากบาดแผลนั่น
กลิ่นอายปีศาจออกมาจากบาดแผล
นั่นเป็นทักษะอีกอย่างที่เธอได้เรียนรู้ มันคือดาบแห่งเลือดและเป็นทักษะจากสภาวะชะตากรรม
ต้องใช้เลือดจำนวนมากในการเรียนรู้กระบวนท่านั้น และเลือดที่ดีที่สุดคือเลือดของสิ่งมีชีวิตอันเดธ เลือดจะถูกใช้เพื่อกลั่นทั้งดาบและจิตใจของผู้ใช้ เมื่อจิตใจของคุณโหดร้ายการเคลื่อนไหวของคุณจะโหดร้ายตาม!
แม้ว่าจะได้รับบาดเจ็บ แต่ราชาอสูรร้ายก็ไม่ตกเป็นเป้าง่ายๆ หมอกมืดล้อมรอบราชาอสูรร้ายซึ่งปิดกั้นอากาศไว้ ไม่มีใครสามารถรู้สึกอะไรได้เลยเมื่ออยู่ข้างใน นอกจากนี้หมอกมืดยังแอบซึมเข้าไปในร่างกายของศัตรูเพื่อกลืนกินพลังงานของพวกมัน
ซูผิงรู้สึกได้ทันทีถึงความแปลกประหลาดของหมอกมืด แต่เขาไม่ได้เตือนถังยู่หราน
ถ้าเป็นเขา เขาสามารถคิดวิธีฆ่าราชาอสูรร้ายได้หลายสิบวิธี แต่เขาเพียงต้องการให้เธอค้นหา หรือคิดหาวิธีแก้ปัญหาด้วยตัวเธอเอง
ในขณะที่ซูผิงไม่สามารถมองเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นแต่เขาสามารถรับรู้สถานการณ์ของเธอได้
โฮกก!
ราชาอสูรร้ายร้องเสียงหลงขณะที่มันพุ่งเข้าหาถังยู่หราน
อสรพิษม่วงและอสูรอื่น ๆ พยายามที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของราชาอสูรร้าย
ถังยู่หรานรู้สึกกระปรี้กระเปร่า เมื่ออยู่ในร่างปีศาจ และใช้ แกะตามเงา เธอทำความเร็วได้ใกล้เคียงกับสภาวะสมุทร
เธอสามารถหลบการโจมตีทั้งหมดได้ แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นชัดเจน แต่ดาบแห่งเลือดทำให้เธอรับรู้ร่องรอยของราชาอสูรร้าย
โจมตี!
ดวงตาสีแดงของเธอเต็มไปด้วยความมืด ผมของเธอสยายไปทุกทิศทาง ดาบที่ทำจากเส้นผมของเธอเฉือนเข้าที่คอของราชาอสูรร้ายอย่างรวดเร็ว นั่นเป็นจุดสำคัญสำหรับราชาอสูรร้าย ถึงกระนั้นการโจมตีของเธอก็ล้มเหลว
เพราะราชาอสูรร้ายที่เธอเห็นเป็นเพียงภาพลวงตา!
โฮ่กก !!
ปากขนาดใหญ่ที่ดูดุร้ายง้างใส่ถังยู่หราน และเขี้ยวอันแหลมคมก็ฉีกเธอเป็นชิ้น ๆ ทันที
ความเจ็บปวดประดังเข้ามา เธอกลับสู่สภาวะปกติในวินาทีถัดไป ราชาอสูรร้ายยังคงคำรามใส่เธอ น้ำเสียงประหลาดใจอย่างเห็นได้ชัด
ถังยู่หรานตระหนักว่าเธอมีแนวโน้มที่จะตาย เธอกวัดแกว่งดาบอีกครั้งด้วยความหงุดหงิด
หลายนาทีต่อมา ราชาอสูรร้ายทรุดลงกับพื้น ถังยู่หรานนั่งบนศพที่ไม่หายใจ ผมของเธอกลับมาเป็นปกติยาวลงมาถึงไหล่ และหดสั้นลงจนเหลือขนาดเดิม เธอดูซีดเซียว การต่อสู้ครั้งนี้ใช้พลังงานของเธอไปมาก “ เธอมีอสูรที่ต่อสู้เคียงข้าง ถึงกระนั้นเธอก็ตายถึงหกครั้ง และทำพลาดสามครั้ง” ซูผิงส่ายหัว
ถังยู่หรานพูดไม่ออก ซูผิงจะให้คำวิจารณ์เชิงลบแก่เธอ ทำให้เธอหมดความมั่นใจหลังการต่อสู้แต่ละครั้ง ฉันพยายามอย่างมาก! นั่นคือราชาอสูรร้าย นายลืมไปแล้วหรือไง! เธอพูดในใจ
“ฉันเข้าใจ”
เธอลุกขึ้นยืน “ คราวหน้าฉันจะระวังให้ดี”
เธอรู้ดีถึงความผิดพลาดที่เธอทำแม้ซูผิงจะไม่ได้บอก เธออยากจะบ้า
เธอโมโหตัวเอง! หากนี่เป็นความจริงแม้แต่ข้อผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็หมายถึงจุดจบของชีวิตเธอ!
ซูผิงไม่พูดอะไรอีกแล้วเพราะเขาบอกได้ว่าเธอได้เรียนรู้บทเรียนแล้ว เขามองไปที่นาฬิกา “ถึงเวลาแล้ว หลับตานะ”
ถังยู่หรานเลิกคิ้วของเธอ “เวลาอะไร?”
“ ไม่ต้องถาม”
“ ฉันจะไม่หลับตาถ้านายไม่บอกเหตุผล”
“ตามใจ”
ปัง!
ก่อนที่ถังยู่หรานจะรู้ความหมายของคำตอบนั้น เธอรู้สึกปวดหัว และเริ่มสูญเสียการมองเห็น
เรื่องบ้าอะไรเนี่ย…
คำพูดเหล่านั้นกำลังจ่อที่ปากของเธอ แต่เธอหลับตาลงก่อนที่เธอจะพูดออกมา ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือซูผิงยืนอยู่ตรงหน้าเธอ มองเธอล้มลงกับพื้น
เธอเห็นเท้าเปล่าของซูผิงบนศพของราชาอสูรร้าย
เธอไม่สามารถลืมตาได้อีกต่อไป เธอหมดสติ “ ทำไมเธอไม่ฟัง?”
ซูผิงส่ายหัว
เขาวางเธอไว้ในพื้นที่สัญญา และกลับ
“ ตอนนี้เธอสามารถปกป้องตัวเองได้แล้ว ถึงเวลาแล้วที่เธอต้องกลับบ้าน” เขาบ่นพึมพำ
ซูผิงเรียกถังยู่หรานออกมาหลังจากที่พวกเขามาถึงร้าน เธอยังไม่ได้สติ
