บอสงูเหลือมเข้าสู่สภาวะบ้าคลั่ง อีกเพียงขั้นเดียวมันก็จะเป็นมังกรได้แล้วแต่เพราะเสียจิตวิญญาณแห่งสายเลือดไปทำให้สิ่งที่มันทำมาตลอดต้องพังทลายลงไป
จิตวิญญาณแห่งสายเลือดเป็นสายเลือดของมังกรวารีที่บริสุทธิ์ที่มันใช้เวลาหลายร้อยปีเพื่อกลั่นมัน แต่ตอนนี้มันกลับถูกทำลายโดยเป่ยเฟิง นอกจากนี้เขาของมันได้หักลงไปแล้ว ถึงแม้ว่ามันจะเอาจิตวิญญาณแห่งสายเลือดกลับมาได้แต่มันก็ไร้ค่า
ปริมาณพลังงานภายในร่างระเบิดขึ้น ทั้งตัวของบอสงูเหลือมลาวาถูกปกคลุมไปด้วยเปลวไฟสีทองจาง ๆ
ร่างของมันเริ่มสั่นและในพริบตาอาการบาดเจ็บทั้งหมดก็หายไป ในขณะเดียวกันร่างกายของมันก็ลดขนาดลงเหลือเพียง 10 จางเท่านั้น !
แรงกดดันมหาศาลกระจายพุ่งสู่ท้องฟ้า แรงกดดันของมันไม่น้อยไปกว่าของเป่ยเฟิง !
แต่อย่างไรก็ตาม หางของมันยังคงถูกผนึกเอาไว้ แม้ว่าโซ่มันจะดูเหมือนแค่ยึดติดกับหาง แต่แท้จริงแล้วมันยังได้ยึดติดกับวิญญาณของมันด้วย หากไม่ใช่เพราะโซ่นี้บอสงูเหลือมลาวาคงหนีไปนานแล้ว
แผนเดิมของมันคือการวิวัฒนาการเป็นมังกรวารีจากนั้นก็หนีไปจากที่นี่แล้วใช้ชีวิตในฐานะมังกรวารี
แต่ตอนนี้ทุกสิ่งทุกอย่างถูกทำลายแล้ว ยกเว้นเสียแต่พลังระดับครึ่งก้าวหลุดพ้นของมัน นอกจากนี้ยังมีโซ่ที่ยึดติดหางของมันเอาไว้
“ปัง !”
งูเหลือมลาวาตัวเล็กขนาด 10 จางปลดปล่อยแรงกดดันที่สูงส่งออกมา มันมองไปที่เป่ยเฟิงด้วยความเย็นชา
แม้ว่าเหตุการณ์ทั้งหมดจะใช้เวลาอธิบายนาน แต่แท้จริงแล้วทั้งหมดเกิดขึ้นในพริบตา
“ปัง !”
ทันใดนั้นบอสงูเหลือมก็หายตัวไปในพริบตาแล้วไปปรากฏตรงหน้าเป่ยเฟิง ในเวลาเดียวกันลมหายใจสีดำเทาก็ถูกพ่นออกมาจากปากของมัน !
ลมหายใจมันเต็มไปด้วยความร้อนและเสียง ‘ซ่า’ ที่ดังในอากาศ
“อินทรีหมี ทุบ !”
เป่ยเฟิงยืนอยู่กลางอากาศราวกับตัวตนอมตะ หลังจากนั้นหมียักษ์และอินทรีก็ปรากฏด้านหลังเขา หลังจากนั้นพวกมันก็หลอมรวมกันและเพิ่มพลังโจมตีของเขาเป็น 2 เท่า !
“ซี่ ซี่ !”
การปะทะกันของทั้ง 2 มันน่าแปลกมาก ทันทีที่ลมหายใจสีดำเทาปะทะเข้ากับการโจมตีของเป่ยเฟิง มันกลับเกิดการละลายและกัดกร่อนการโจมตีแทน
ทั้งคู่ผละออกจากกัน จากนั้นร่างของเป่ยเฟิงก็บิดตัวไปมาเหมือนมังกรแล้วไปปรากฏตัวข้าง ๆ บอสงูเหลือม จากนั้นอุ้งเท้าหมีและปีกอินทรีก็ปรากฏที่มือของเขา
“แก๊ง !”
บอสงูเหลือมลาวามีพลังต่อสู้ที่สูงมาก แม้ว่าร่างของมันจะเล็กลงกว่าเดิมแต่ก็ทำให้พลังป้องกันของมันเพิ่มขึ้นหลายเท่า ความเร็วของมันยังเร็วมากกว่าเดิมด้วยซ้ำ !
การโจมตีเต็มกำลังของเป่ยเฟิงทำให้เกิดรอยยุบที่ด้านข้างของร่างบอสงูเหลือม
ร่างของบอสงูเหลือมส่ายเล็กน้อยจากนั้นมันก็ยิงเกล็ดออกมาทั้งหมด แต่ละเกล็ดมันคมมาก ในไม่ช้าเกล็ดที่ราวกับดาบจำนวนมากก็พุ่งมาทางเป่ยเฟิง !
“แช่แข็งผนึกโลกา !”
หลังจากเสียสายรุ้งทะยานไปแล้ว เป่ยเฟิงจึงรู้ได้ว่ามันยากที่จะหลีกเลี่ยงการโจมตีที่มาจากทุกทิศทาง ทันใดนั้นปีกที่งดงามก็ปรากฏด้านหลังของเขา ปีกหิมะสีขาวยาวกว่า 10 จางและทุกขนของมันก็ยาวเมตรกว่า ๆ !
ขนจำนวนมากร่วงลงมาจากด้านบน ในไม่ช้ามันก็ระเบิดพลังแช่แข็งไปยังเกล็ดที่พุ่งเข้ามา !
ในไม่ช้าบริเวณรอบ ๆ เป่ยเฟิงในระยะ 50 เมตรได้กลายเป็นโลกน้ำแข็งที่มีลมหนาวพัดไปมา !
เกล็ดหิมะขนาดใหญ่พริ้วไปรอบ ๆ ด้วยการกระพือปีกของเป่ยเฟิง หลังจากนั้นอุณหภูมิลาวารอบ ๆ ก็ค่อย ๆ เย็นลง
“แก๊ง !”
เมื่อขนนกปะทะเข้ากับเกล็ด ทันใดนั้นเกล็ดที่แข็งตัวก็ค่อย ๆ แตกออกเป็นชิ้น ๆ จากนั้นขนนกก็ค่อย ๆ หายไป
ใบหน้าของเป่ยเฟิงยังคงสงบนิ่งและไร้อารมณ์ เขาพูดด้วยเสียงเย็นชาออกมา “ส่องประกาย 3 หยาง !”
หลังจากที่เทพเจ้าแห่งดวงดาวเข้าสู่ขั้นที่ 3 มันทำให้พลังที่ถูกผนึกเอาไว้จำนวนมากถูกปลดผนึกออกมา และในตอนนี้เป่ยเฟิงเองก็ได้สามารถยืมพลังงานของเทพเจ้าแห่งดวงดาวมาใช้ได้ !
เมื่อพูดจบ ทันใดนั้นประกายพลังหยางที่รุนแรงก็ระเบิดขึ้น เป่ยเฟิงราวกับรูปปั้นทองคำที่กำลังส่องแสงสีทองออกมาราวกับเขาได้กลายเป็นพระเจ้า !
ลูกบอลที่เป็นแก่นแท้ของพลังหยาง 3 ลูกปรากฏด้านหลังเขา อุณหภูมิที่ปลดปล่อยออกมาจากมันนั้นสูงมาก !
มันราวกับดวงอาทิตย์ 3 ดวงที่ปรากฏในใต้ดิน ความร้อนที่กระจายออกมาจากมันนั้นมากกว่าหลายพันองศา !
นั่นไม่ใช่ทั้งหมด เป่ยเฟิงชี้นิ้วออกไป จากนั้นพลังหยินก็ระเบิดขึ้นตามมาด้วยเสียงแตกดังรอบ ๆ ราวกับอากาศรอบ ๆ ถูกแช่แข็งและตามมาด้วยการปรากฏตัวของบอลลูกที่ 4 ที่เต็มไปด้วยพลังหยิน !
บอลพลังหยางทั้ง 3 มีขนาดใหญ่กว่า 10 เมตร และเมื่อชี้นิ้วออกไปพวกมันก็พุ่งผ่านหน้าเขาไป !
“ผสาน !”
พลังทั้ง 2 ขั้วที่แตกต่างกันค่อย ๆ หลอมรวมกันอย่างช้า ๆ ภายใต้การควบคุมของเป่ยเฟิง ในขณะเดียวกันร่างของเขาก็สั่นสะเทือนพร้อมกับเลือดที่ไหลออกมาจากปาก ในไม่ช้าร่างของเขาก็เริ่มปรากฏรอบแตกพร้อมกับพลังที่เพิ่มสูงขึ้น !
“ตาย ! ตายยย !”
ดวงตาของบอสงูเหลือมเต็มไปด้วยความเกลียดชังและบ้าคลั่ง แกนภายในสีแดงเข้มขนาดเท่าลูกบาสปรากฏตรงหน้ามัน แกนภายในมันปลดปล่อยแรงกดดันที่สามารถสยบสวรรค์ได้ออกมา !
ร่างกายของเป่ยเฟิงสั่นในขณะควบคุมพลังที่แตกต่างกันทั้ง 2 ขั้ว เนื่องจากพลังมันมากเกินไปจนมันยากที่เขาจะควบคุมได้มันจึงทำให้เขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย
“ไป !”
เป่ยเฟิงชี้นิ้วออกไป ทันใดนั้นลูกบอลทั้ง 4 ลูก ก็พุ่งลงไปด้านล่างไปยังทะเลสาบลาวาที่ว่างเปล่า !
ภายใต้การควบคุมของเป่ยเฟิง ลูกบอลทั้ง 4 ค่อย ๆ ขยายตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ แรงกดดันที่เล็ดลอดออกมาจากลูกบอลน่ากลัวมาก แม้ว่าจะเป็นการหลอมรวมกันเพียงครึ่งเดียวแต่เมื่อใดก็ตามที่พลังหยินและหยางปะทะกันมันจะทำให้เกิดแรงระเบิดราวกับระเบิดนิวเคลียร์ และพลังมันยังมากกว่าที่ร่างกายของเป่ยเฟิงจะรับได้ !
ลูกบอลแสงสลับกันระหว่างสีแดงและสีฟ้าไปมาจากนั้นก็หลอมรวมเข้าด้วยกันและชนเข้ากับบ่อลาวา จากนั้นทั่วทั้งบ่อและทั้งถ้ำก็สั่นอย่างรุนแรงตามมาด้วยแท่นสีดำที่ค่อย ๆ พังทลายลงไป !
ทะเลสาบลาวาขนาดใหญ่กระจายออกไปรอบ ๆ ตามแรงคลื่นกระแทก ลาวาที่กำลังไหลเข้าไปในบ่อทะเลสาบลาวาเองก็ถูกระเบิดกลับออกมาด้วยเช่นกัน
ลึกลับที่ 1 และคนอื่น ๆ รู้สึกกังวลอย่างมากเมื่อได้ยินเสียงระเบิดขนาดใหญ่ จากความรู้สึกของพวกเขามันได้บอกว่าแรงระเบิดนี้มันมีพลังมหาศาลที่เพียงแค่เศษเสี้ยวก็สามารถฆ่าพวกเขาได้
“นั่นเสียงอะไร ?”
ไป๋เซียงหันไปมองข้างหลังด้วยความตกใจ
“บูม !”
เกิดการระเบิดครั้งใหญ่ตามมาด้วยหินข้างเท้าพวกเขาที่สั่นอย่างรุนแรง
มองจากระยะไกล คลื่นลาวาขนาดใหญ่พุ่งขึ้นลอยไปบนฟ้า ความสูงของมันครอบคลุมไปทั่วถ้ำจนไม่มีใครสามารถหลบได้
“วิ่งเร็ว !”
ใบหน้าของแน่นหัวเปลี่ยนเป็นสีเขียว หากเป็นแค่ลาวาพวกเขาก็ไม่มีอะไรต้องกังวล แต่ทว่าพลังที่อยู่ด้านหลังของม่านลาวามันทำให้พวกเขาต้องหวาดกลัว !
ลึกลับที่ 1 และคนอื่น ๆ รีบหนีเร็วกว่าเดิม ในไม่ช้าก็โผล่ออกมาจากทางเข้าแล้ววิ่งออกไป หมีขาวและราชาเสือมองด้วยความมึนงงก่อนจะรีบวิ่งตามไป
“ไม่ไหว เราคงหนีไม่ทันยกเว้นแต่จะป้องกันมันด้วยพลังทั้งหมด ! อุโมงค์นี้ไม่ได้ใหญ่นัก เรายังพอที่จะเน้นการป้องกันเป็นจุด ๆ เดียวได้”
ไป๋เซียงหันหลังและมองคลื่นลาวาที่กำลังเข้ามาใกล้พวกเขา ทั้งกลุ่มเองก็หยุดวิ่งแล้วหันมามองคลื่นลาวาด้วยความกลัว !
“พลิกสวรรค์ เขย่าปฐพี !”
“พันสังหาร !”
“วิชาจันทรา ฉีกกระชากความว่างเปล่า !”
ทุกคนใช้พลังทั้งหมดปะทะเข้ากับคลื่นขนาดใหญ่ !
อุโมงค์ที่ทอดยาวออกไปไกลเต็มไปด้วยลาวา หลังจากนั้นในไม่ช้าพวกเขาก็ปะทะเข้ากับคลื่นลาวาขนาดใหญ่ !
“บูม !”
มันเหมือนมีระเบิดถูกโยนเข้าไปในคลื่นลาวา ในพริบตาคลื่นลาวาที่น่ากลัวตรงหน้าพวกเขาก็ถูกทำลาย !
“อุก !’
ใบหน้าของลึกลับที่ 1 ซีดจางจากนั้นทุกคนก็กระอักเลือดออกมาหนึ่งครั้ง
“น่ากลัวมาก ! นี้มันพลังระดับไหนกัน ?”
“นี้ขนาดแค่คลื่นพลังของคน ๆ เดียวมันยังทำให้พวกเราทุกคนต้องใช้พลังเต็มที่ในการป้องกันมัน แล้วตรงจุดที่เกิดคลื่นมันไม่แรงมากกว่านี้หรอกรึ ?”
ไป๋เซียงและคนอื่น ๆ ตั้งสติจากนั้นก็รีบถอยเมื่อมีโอกาศ ในขณะเดียวกันพวกเขาก็ไม่ลืมคว้าหมีขาวและราชาเสือออกมาด้วย ในไม่ช้าพวกเขาก็ออกมาจากถ้ำได้สำเร็จ
ในเวลาเดียวกันตรงใจกลางของการต่อสู้ แรงระเบิดเมื่อครู่มันเป็นการใช้พลังเต็มที่ของทั้ง 2 ฝ่าย ในด้านพลัง เป่ยเฟิงรู้สึกว่าเขาด้อยกว่าอีกฝ่ายมาก !
เขาไม่ลังเลอีกต่อไป เขาปลดปล่อยปีกนภาสวรรค์ออกมาทันที ปีกขนาดใหญ่สีดำค่อย ๆ โผล่ออกมาก่อนจะห่อเขาไว้ภายใน !
“แกร๊ก !”
เพียงแค่ 3 ลมหายใจ ปีกที่ใช้ป้องกันก็แตกสลายหายไป !
“ดวงตาแห่งพระเจ้า !”
เป่ยเฟิงวางนิ้วลงบนรอยสักสีดำระหว่างคิ้ว ในไม่ช้ารอยสักก็เริ่มเรืองแสงขึ้นตามมาด้วยดวงตาที่เปิดขึ้น !
ระลอกพลังทำลายล้างระเบิดขึ้นพร้อมกับฉีกกระชากพลังที่เข้ามาใกล้ให้ไปด้านข้าง
ทันใดนั้นลำแสงสีดำก็พุ่งออกมาแล้วกวาดล้างไปรอบ ๆ ทุกที่ที่ลำแสงพุ่งผ่านมันราวกับแสงอาทิตย์ที่สาดส่องลงมาบนหิมะ
“ฟิ้ว !”
ในไม่ช้าดวงตาที่ 3 ของเป่ยเฟิงก็ปิดลง เส้นเลือดสีดำค่อย ๆ ปรากฏที่มุมของรอยสักก่อนจะลามลงมาที่จมูก
ในพริบตาหลุมขนาดใหญ่ก็ปรากฏขึ้นตรงหน้าพร้อมกับคลื่นกระแทกที่กระจายไปทั่ว เป่ยเฟิงยังคงยืนนิ่งโดยไร้รอยขีดข่วนราวกับทุกการโจมตีมันไม่มีอะไรแตะต้องเขาได้ นอกเหนือจากตัวเขาแล้วทุกอย่างรอบ ๆ ไม่หลงเหลือสิ่งใดอีกต่อไป
เมื่อคลื่นกระแทกพัดผ่านไปหมด เป่ยเฟิงก็หันไปมองผลไม้สีแดง คลื่นเมื่อครู่มันน่ากลัวเกินไป เมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้มันแรงกว่าหลายเท่า แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังหยุดมันไม่ได้ หากผลไม้ถูกทำลายลงไปทุกอย่างที่เขาลงทุนมาคงหายไปกับตา
ทันใดนั้นเขาก็เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่ไกลออกไปรากจำนวนมากได้กลายเป็นลูกบอลโล่ปกป้องผลไม้ ในขณะเดียวกันรากทั้งหมดก็ส่องแสงสว่างออกมาจาง ๆ !
เมื่อคลื่นกระแทกไปถึงมัน มันทำให้รากสั่นเล็กน้อย จากนั้นรากก็ค่อย ๆ ดูดพลังที่กระแทกเข้ามาเข้าไปในตัวมัน !
เมื่อฝุ่นค่อย ๆ หายไป เป่ยเฟิงก็หันไปมองด้านล่างทะเลสาบลาวา ร่างของบอสงูเหลือมลาวาเต็มไปด้วยบาดแผลจำนวนนับไม่ถ้วน แกนภายในของมันลอยอยู่เหนือเองและทั้งแกนก็เต็มไปด้วยรอยร้าวราวกับมันพร้อมจะแตกสลายไปได้ตลอดเวลา
บอสงูเหลือมเงยหน้าและพูดขึ้น “มนุษย์ ! ข้าบอกได้เลยว่าเจ้าแข็งแกร่งมาก แต่มาดูกันว่าเจ้าจะทำอย่างไรกับการโจมตีต่อไปนี้ !”
ลมหายใจที่เบาบางพ่นออกมาพร้อมกับความลังเลที่ปรากฏในดวงตาของมันจากนั้นมันก็สลัดทิ้งไป
“1 – ผลาญโลหิต !” บอสงูเหลือมพูดด้วยเสียงเย็นชา ทันทีที่มันพูดจบแรงกดดันของมันก็ลุกโชนขึ้นมาอีกครั้ง
“2 – ผลาญกายา !”
เปลวไฟสีดำพุ่งออกมาจากร่าง จากนั้นร่างของมันก็เริ่มละลาย !
“3 – ผลาญแกน !”
แกนภายในของมันถูกเปลวไฟสีดำครอบคลุมก่อนจะหายไป !
บอสงูเหลือมขนาดใหญ่เองก็หายไปด้วยเช่นกัน หลงเหลือแต่เพียงวิญญาณของงูเหลือมลาวาขนาด 1 เมตร ! แรงกดดันที่ปลดปล่อยออกมาจากวิญญาณนั้นทรงพลังอย่างมาก มันเต็มไปด้วยความแข็งแกร่งที่มากกว่าเดิมอย่างน้อย 10 เท่าเมื่อครู่ที่มันอยู่ในจุดสูงสุดของชีวิต !
