หลังจากเห็นว่าไม่มีอันตรายใด ๆ พวกเขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอกแต่ก็ยังไม่ลดการป้องกันลง
มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นแม้แต่น้อย ในไม่ช้าพวกเขาก็อยู่ห่างจากดอกบัวเพียง 40-50 เมตร ทุกคนรู้สึกได้ว่าเมล็ดดอกบัวอยู่ใกล้เพียงแค่เอื้อม
“มันจินตนาการไม่ได้เลยว่ามันต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าเมล็ดบัวนี้จะกำเนิดขึ้นมาได้ ดูเหมือนวันนี้จะเป็นโชคของข้า !”
หนึ่งในคนที่มาถึงดอกบัวพูดขึ้น
“เมล็ดนี้มันเต็มไปด้วยพลังชีวิตมหาศาล มันอาจจะยืดอายุขัยของพวกเราและทำให้ร่างกายของพวกเราพัฒนาไปยังระดับสูงสุดได้ !” ชายชราผมขาวตะโกนด้วยความตื่นเต้น
แม้ว่าระดับสวรรค์จะเป็นตัวตนที่แข็งแกร่ง แต่พวกเขาก็มีขีดจำกัดของตัวเอง
เมื่อมาถึงขีดจำกัด มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่พวกเขาจะอ่อนแอลง ดังนั้นเมื่อเวลาผ่านไปเรื่อย ๆ ความแข็งแกร่งของพวกเขาก็ถดถอยลงไปเช่นกัน
หากไม่มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้น ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ที่มีอายุมากกว่า 300 ปี จะใช้พลังสูงสุดจากตอนที่แข็งแกร่งที่สุดได้เพียง 70 % เท่านั้น
ผู้ฝึกตนเส้นทางร่างกายอาจจะดีกว่าเล็กน้อย เนื่องจากหากพวกเขามีอายุมากกว่า 300 ปี พวกเขาสามารถใช้พลังสูงสุดจากตอนที่แข็งแกร่งที่สุดได้เกือบ 90 % !
ดังนั้นจะไม่ให้ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ตื่นเต้นได้อย่างไรเมื่อเห็นว่าเมล็ดบัวเหล่านี้เต็มไปด้วยพลังชีวิต ?
“ซู้มมม !”
ก่อนที่ทุกคนจะหยิบเมล็ดออกมา ทันใดนั้นหนามแหลมจำนวนนับไม่ถ้วนก็พุ่งออกมาจากน้ำ !
“แย่แล้ว !”
“บัดซบเอ้ย !”
“มีสัตว์อสูรซ่อนตัวอยู่ข้างล่าง !”
ปฏิกิริยาของทุกคนเร็วมาก พวกเขากระโจนหลบออกมาจากบ่อน้ำทันที
แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นอย่างฉับพลัน แต่พวกเขาเตรียมพร้อมไว้ก่อนแล้วทำให้ไม่มีใครตาย มีเพียง 3 คนเท่านั้นที่บาดเจ็บเล็กน้อย
เมื่อมองไปข้างล่างจะเห็นสาหร่ายทะเลจำนวนมาก ในทะเลสาหร่ายมันมีเงาสีดำขนาดใหญ่ที่ย้อมสีเขียวหยกเคลื่อนไหวอยู่ มันจึงยากที่จะบอกได้ว่ามันเป็นตัวอะไร
“มาดูกันว่าอะไรแข็งแกร่งกว่า ! ระหว่างธนูของข้ากับธนูของแก !”
ผู้เชี่ยวชาญคนหนึ่งเค้นเสียงเย็นชา จากนั้นก็ดึงธนูที่ทำจากกระดูกและลูกธนูยาว 2 เมตรออกมา !
เปลวไฟสีแดงครอบคลุมลูกธนูเนื่องจากถูกหลินฉีแทรกเข้าไปข้างในทำไมลูกธนูลุกโชนไปด้วยความร้อนที่น่าหวาดกลัว !
ทุกคนรีบถอยห่างออกไปไกลกว่า 10 เมตรและมองเขาด้วยความตกใจ อุณหภูมิที่ปลดปล่อยออกมามันสูงมากแม้แต่ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์หลายคนก็ยังต้านทานมันไม่ได้ !
ธนูเป็นกระดูกสีขาว และลูกธนูเป็นเปลวเพลิง !
ผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์ขั้นสูงคนนั้นปลดปล่องพลังสูงสุดจากนั้นก็ยิงลูกไฟยาว 3 จางออกไป !
คลื่นละลอกกระเพื่อมไปรอบ ๆ เปลวไฟราวกับอากาศที่กำลังบิดเบี้ยวที่ใกล้จะสลายตัว
“สังหารโสมม !”
ลูกธนูพุ่งออกไปพร้อมกับหางที่สว่างสดใส
มันพุ่งไปเร็วมากจนดูเหมือนกับเลเซอร์มากกว่าที่จะเป็นลูกธนู !
“โฮก !”
หัวของสัตว์อสูรค่อย ๆ โผล่ออกมาพร้อมกับดวงตาสีเขียวหยกคู่หนึ่งโดยมีเขี้ยวยาว ๆ 4 เขี้ยว สัตว์อสูรตัวนี้ดูคล้ายกับสิ่งมีชีวิตที่เหมือนลิงชิมแปนซี แต่มันใหญ่กว่าหลายร้อยเท่า !
สัตว์อสูรปกติจะไม่ใหญ่ไปกว่า 300 เมตร แต่เพียงขนาดหัวของมันก็ใหญ่กว่า 100 เมตร
เมื่อสัตว์อสูรค่อย ๆ โผล่ออกมา มันได้ส่งคลื่นกระแทกไปทุกทิศทางทำให้เกิดคลื่นทำลายล้างที่น่ากลัวกระจายออกไปรอบ ๆ !
แต่ทว่าดอกบัวกลับไม่เป็นอะไร มันราวกับคลื่นได้หลอมรวมไปกับมัน
เมื่อทุกคนมองเห็นสัตว์อสูรตัวนี้ พวกเขาสงสัยมากกว่าร่างกายจริง ๆ ของมันใหญ่ขนาดไหนกัน
แม้ว่าขนาดจะไม่ได้ตายตัวสำหรับสัตว์อสูร แต่ส่วนใหญ่แล้วยิ่งมันมีขนาดใหญ่พลังของมันยิ่งมหาศาลตาม
ลูกธนูที่พุ่งออกไปเองก็ใหญ่ขึ้นเรื่อย ๆ ในไม่ช้ามันก็ใหญ่กว่า 100 จาง !
ลูกธนูยาว 2 เมตรพุ่งไปไกลกว่าพันเมตรและในไม่ช้าก็ไปกลายเป็ภูเขาขนาดเล็ก !
ลูกธนูมันพุ่งไปด้วยความเร็วมหาศาลจนแบ่งแยกน้ำให้แยกออกจากกันราวกับมันกำลังพุ่งผ่านท้องฟ้าไป
“มันไม่สำคัญหรอกว่าแกจะแข็งแกร่งหรือมีพลังมากแค่ไหน ยังไงซะแกต้องตายด้วยลูกธนูดอกนี้ !”
ชายชรามีความมั่นใจต่อลูกธนูดอกนี้อย่างมาก ลูกธนูดอกนี้มีพลังเทียบเท่าผู้เชี่ยวชาญระดับครึ่งก้าวว่างเปล่า นอกจากนี้เมื่อมันเจาะเข้าไปในร่างสัตว์อสูรได้แล้วมันจะระเบิดทำให้สัตว์อสูรตัวนั้นบาดเจ็บมากกว่าเดิม !
ในขณะเดียวกัน ชายชราอีกคนรู้สึกไม่สบายใจเมื่อมองสัตว์อสูรตรงหน้า เขารู้สึกกังวลแปลก ๆ
เมื่อเห็นว่าลูกธนูกำลังพุ่งไปหาสัตว์อสูรตัวนั้นด้วยความเร็วที่เร็วมากและดูเหมือนมันจะหลบไม่ได้ ทุกคนก็มองด้วยความผ่อนคลาย
ในเวลานี้จิตใจของพวกเขาคือการวางแผนเรื่องเมล็ดบัว พวกเขารู้สึกย่ำแย่เล็กน้อยเมื่อเห็นความแข็งแกร่งของชายชรา และพวกเขาก็รู้ว่าชายชราต้องได้รับเมล็ดบัว 1 ใน 3 เนื่องจากเขาเป็นคนสังหารสัตว์อสูร
ผู้เชี่ยวชาญหลายคนรู้สึกเสียใจที่ตัวเองไม่ทำตัวเหมือนชายชรา แม้ว่าพวกเขาจะมีไพ่ลับแต่พวกเขาก็ไม่เคยใช้มันมาก่อน
“แก๊ง !”
“แกกำลังเกาให้ราชาผู้นี้อยู่งั้นรึ ?”
ชุดเกราะสีเงินที่ดูสวยงามปรากฏรอบร่างสัตว์อสูร จากนั้นเมื่อลูกธนูปะทะมันก็เกิดการสั่นสะเทือนจากนั้นลูกธนูก็ค่อย ๆ แหลกสลายราวกับมันไร้พลังเมื่อต้องเจอกับเกราะสีเงิน
เกราะสีเงินที่ดูเหมือนปะทะกับลูกธนูไม่มีความเสียหายใด ๆ แม้แต่น้อย ในไม่ช้าเกราะก็หายไปพร้อมกับสัตว์อสูรที่ค่อย ๆ ลุกขึ้นยืน
ความสูงของมันต้องบอกได้เลยว่ามันเป็นภูเขาขนาดใหญ่ !
เพียงแค่การยืนของมันก็สูงเกือบพันเมตร และร่างของมันก็ปกคลุมไปด้วยขนสีเขียวหยก !
เมื่อมองมัน ทุกคนรู้สึกหวาดกลัว
บนมือของมันมีดอกบัวมากกว่า 10 ดอกที่ถูกยกขึ้นไปทั้งรากและทุกส่วนจนเผยให้เห็นรากที่เหมือนคริสตัลใสสะอาดของบัว
“ตึง ตึง !”
เหมือนกับวัวที่กำลังเหยียบย่ำผืนหญ้า สัตว์อสูรกระทืบพื้นดินจากนั้นก็หมุนตัวกลายเป็นลิงสูง 2 เมตรแล้วบินขึ้นไปบนฟ้า !
ทางทิศตะวันออก ผีเสื้อที่ใหญ่กว่า 3 จางที่เต็มไปด้วยสีสันสดใสกำลังเต้นไปมาโดยมีผู้เชี่ยวชาญระดับสวรรค์หลายสิบคนอยู่ข้างล่างมัน
ทางทิศใต้ ร่างมนุษย์ที่มีสีเงินทั้งร่างค่อย ๆ เดินออกมาจากถ้ำพร้อมที่กลุ่มพระอินเดียเข้าไป
ต้นไม้ที่สูงตระหง่าที่มีใบไม้โบกสะบัดไปมาส่งกลิ่นแปลก ๆ ออกมาพร้อมกับศพหลายร้อยศพที่ห้อยลงมาจากกิ่งก้านของมัน
อีกที่บนชายฝั่งทะเลสาบ เต่าสีทองขนาดใหญ่กว่า 3 เมตรคลานอย่างช้า ๆ พร้อมกับร่องรอยการต่อสู้ที่น่ากลัวด้านหลังมัน เห็นได้ชัดว่ามันเพิ่งจะคลานออกมาจากการโจมตีที่น่ากลัวโดยอาศัยการป้องกันที่สมบูรณ์แบบของมัน !
แม้ว่าสถานที่แห่งนี้ส่วนใหญ่สัตว์อสูรจะถูกฆ่าโดยมนุษย์ แต่ก็ยังคงมีราชาของเหล่าสัตว์อสูรที่สามารถฆ่ามนุษย์ได้ง่าย ๆ เช่นกัน !
ในขณะเดียวกัน เป่ยเฟิงกำลังขมวดคิ้วจ้องมองตัวนิ่มที่อยู่ด้านหน้าเขา ตัวนิ่มมันยาวเพียง 10 เมตรและด้านหลังของมันเต็มไปด้วยเกล็ดสีเงินขาวระยิบระยับ สัตว์อสูรตัวนี้แม้ว่าจะตัวไม่ใหญ่มากนักแต่แรงกดดันที่ปลดปล่อยออกมามันน่ากลัวมาก
“สัตว์อสูรระดับว่างเปล่า น่าสนใจจริง ๆ ระหว่างเรามันไม่ได้มีปัญหาต่อกัน แต่ฉันไม่มีทางขยับยกเว้นแต่แกจะถอยไปเองหรือตาย !”
ตัวนิ่มมันปลดปล่อยพลังเหนือกว่าระดับสวรรค์ออกมา เป่ยเฟิงรู้สึกถึงมันได้เพราะเขาเคยใช้วิชาลับกายาผสานหยวนมาก่อน
ตัวนิ่มมองหน้าเป่ยเฟิงเป็นการตอบสนอง จากนั้นร่างการของมันก็จมลงไปในดินอย่างช้า ๆ ราวกับดินเป็นเพียงน้ำ
กลุ่มของเป่ยเฟิงขยับออกห่างเป่ยเฟิงหลายสิบเมตร เป่ยเฟิงเดินไปข้างหน้าก่อนจะหยุดลงและใช้วิชาลับของเขา ! “ฮึ่ม แกคงไม่รู้สินะว่าความตายเป็นยังไง ฉันอุตสายอมปล่อยให้แกหนีไปแต่ดูแกทำสิ แกยังมีหน้ามาอยู่ตรงนี้อีก ! กายาผสานหยวน !”
ทันทีที่เขาใช้วิชาลับ พื้นก็เริ่มสั่นสะเทือน จากนั้นตัวนิ่มก็โผล่หัวออกมาแล้วเปิดปากที่เต็มไปด้วยฟันแหลมคม จากนั้นมันก็ใช้หางยาวที่เต็มไปด้วยเกล็ดและเรียวเหมือนหางงูแทงไปที่ไป๋เซียงและคนอื่น ๆ !
“ขวานมังกร !”
ใบหน้าของเป่ยเฟิงไม่เปลี่ยนแปลง แรงกดดันของเขาค่อย ๆ ร้อนขึ้นจากนั้นมังกรสีเขียวยาวกว่า 10 เมตรค่อย ๆ ปรากฏด้านหลังเขา !
มังกรสีเขียวตัวนี้ส่ายเท้าของมันตามการส่ายเท้าของเป่ยเฟิงจากนั้นขวานสีเขียวที่ดูเหมือนทำมาจากกรงเล็บมังกรก็ค่อย ๆ ปรากฏแล้วพุ่งไปหาตัวนิ่ม !
การปรากฏตัวของมังกรมันทำให้ร่างของตัวนิ่มสั่นสะท้าน มันมองมังกรด้วยสายตาหวาดกลัว แม้ว่ามังกรตัวนี้จะมีสายเลือดของมังกรที่แท้จริงเพียงเล็กน้อย แต่มันก็ยังปลดปล่อยแรงกดดันของสายเลือดออกมา แรงกดดันนี้มันได้กำหนดเอาไว้ว่ามันคือผู้ที่อยู่เหนือห่วงโซ่อาหาร
แต่ความหวาดกลัวปรากฏเพียงชั่วอึดใจก่อนจะหายไปและแทนที่ด้วยดวงตาสีแดงเข้ม จากนั้นเกล็ดด้านหลังของมันก็ค่อย ๆ แข็งขึ้นจนกลายเป็นโล่ !
แต่ความแข็งแกร่งของเป่ยเฟิงก็ไม่ใช่ธรรมดา มังกรคือตัวแทนของความแข็งแกร่ง นอกจากนี้การโจมตีด้วยพลังที่รวบรวมไว้ที่ขามันน่ากลัวมาก มันเพียงพอที่จะสยบทุกวิชาที่มีเกือบทั้งหมด !
เกล็ดของตัวนิ่มมันแข็งมากเมื่อเทียบกับสัตว์อสูรตัวอื่น ๆ ที่อยู่ในระดับเดียวกัน บางทีต่อให้รับการโจมตีของสัตว์ระดับเดียวกันมันก็อาจไม่ได้รับบาดเจ็บมากนัก แต่ในตอนนี้เกราะของมันกลับกลายเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์ !
“บูม !”
“แกร๊ก !”
พลังทำลายล้างปรากฏที่ด้านล่างเท้าขวาของเป่ยเฟิงพร้อมกับหลุมขนาดใหญ่กว่า 100 เมตรที่หลงเหลือจากการที่เท้าสัมผัสพื้นของเขา !
เป่ยเฟิงค่อย ๆ เคาะเท้าจากนั้นก็ถอยหลังทันที จิ้งจอกน้อยที่อยู่ในอ้อมกอดของเขาเองก็ไม่ได้รับผลกระทบใด ๆ เนื่องจากพลังทำลายที่เกิดขึ้นถูกเขาหยุดเอาไว้
