“ พี่สาวหยิน?”
หลินเสี่ยวคิดว่าในที่สุด เชนไตหยินก็เต็มใจที่จะยอมรับคำสารภาพของเขาและยิ้มอย่างมีความสุข เขาจ้องมองดวงตาของเชนไตหยินพยายามสืบหาความรู้สึกของเธอ แต่กลับได้รับการตอบกลับที่เข้าใจยาก
รอการตอบสนองนาน แต่คนที่เขาไม่กล้าพอที่จะยอมรับ …
“ โอเค หลินเสี่ยวเพราะเจ้าชอบข้ามากขนาดนั้นข้าจะเห็นด้วย…เจ้าเป็นผู้ช่วยชีวิติของข้า” เชนไตหยินยิ้มและผลักดันหลินเสี่ยว
เธอไม่ได้ใช้พละกำลังมากนัก แต่ก็ยังทำให้เขาล้มแล้วก็นั่งลงบนเขา!
แม้ว่าเธอจะยังคงได้รับบาดเจ็บเนื่องจากยาพิเศษของหลินเสี่ยว แต่เธอก็กลับมาเคลื่อนไหวได้ แม้ว่าเธอจะยังเจ็บปวดอยู่ แต่ก็ทนได้
“ หลินเสี่ยวขอโทษ…ข้า…ข้าไม่สามารถตอบสนองความคาดหวังของเจ้าได้ ข้ามีเหตุผลของข้าดังนั้นตอนนี้ข้าสามารถมอบตัวเองให้เจ้าเท่านั้น”
โดยกล่าวว่าเธอไขว้แขนแล้วจับชายเสื้อของเธอแล้ว…
เธอดูมีเสน่ห์เป็นพิเศษภายใต้แสงอาทิตย์ มีรอยฟกช้ำดำอยู่บนผิวหิมะสีขาวของเธอผิวของเธอก็ซีดเหมือนกันและรอยยิ้มของเธอดูเหมือนว่าเธอกำลังผลักตัวเอง แต่สิ่งนี้ไม่สามารถซ่อนเสน่ห์ไม่จำกัดของเธอได้
เห็นได้ชัดว่าเชนไตหยินมีความมั่นใจในตัวเองมากเกี่ยวกับเสน่ห์ของเธอและเมื่อเธอเห็นสีหน้าประหลาดใจของหลินเสี่ยวเธอก็เผยรอยยิ้มที่คลุมเครือ
“ พี่สาว? ท่านกำลังทำอะไรอยู่” หลินเสี่ยวพูเอย่างประหม่า
“ ฮี่ฮี่ ไม่ต้องห่วงแค่ทิ้งมันไว้กับพี่สาวของเจ้า…”
“ พี่สาวหยิน?”
มันเป็นเรื่องยากสำหรับหลินเสี่ยวที่จะควบคุมตัวเองหลังจากที่ได้เห็นคนที่เขารักเปลือยต่อหน้าเขาและเชิญเขา นอกจากนี้นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ? นี่อาจเป็นความหมายของเชนไตหยินเมื่อเขาพูดว่าเขาชอบเธอ
และตอนนี้ที่เธอทำสิ่งที่เขาคาดหวังไว้เขาควรจะมีความสุขและยอมรับมัน แต่เธอไม่ได้คาดหวังให้เขามองเธอด้วยความงุนงงและไม่ทำอะไรกับเธอ …
“ มาสิ หลินเสี่ยวเจ้าจะรออะไรอีก เจ้าไม่ชอบข้าเหรอ?”
มันไม่รู้สึกเหมือนว่าจะเพียงพอเพราะเขาไม่ได้ใช้ความคิดริเริ่มดังนั้นเธอจึงเชิญเขาอีกครั้งแล้วจึงเลื่อนลงบนตักของเขา
“ ให้ข้าบอกความลับกับเจ้า ข้าได้เรียนรู้มากมายและได้รับการฝึกฝนมากมายในพื้นที่นี้…ดังนั้นข้ารู้วิธีทำให้ผู้ชายมีความสุข!”
“ การฝึกอบรมและการเรียน? การฝึกอบรมประเภทใด พี่สาว? อย่าบอกข้า…”
“ ไม่ใช่สิ่งที่เจ้าคิด แต่เป็นเพียงการดูและเรียนรู้ มันเป็นความรู้ที่สำคัญที่สามารถมีประโยชน์ในระหว่างการปฏิบัติภารกิจดังนั้นนักฆ่าทุกคนต้องเรียนรู้ … แต่ไม่ต้องกังวลร่างกายของข้ายังคงบริสุทธิ์ ~”
“ เอ่อนั่นไม่ใช่สิ่งที่ข้าหมายถึง…”
“ ไม่ต้องห่วง มาสิ!”
เมื่อเห็นว่าหลินเสี่ยวยังคงเคลื่อนไหวอยู่ได้อย่างไร เชนไตหยินคว้ามือของเขาไม่ให้เขาหนีจากนั้นจึงก้มตัวลงและจูบเขา
“ พี่สาว …อืมมม!?”
“ หลินเสี่ยวจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ปากของเขาถูกบล็อกโดยเธอ”
“ อืมมม…ฮิฮิ มันเป็นยังไง ไม่เลวใช่มั้ย”
“ มาสิ หลิยเสี่ยว ข้าเป็นของเจ้าแล้ว!”
“ พี่สาว… มะม่าย!”
หลินเสี่ยวรู้แล้วว่าเธอวางแผนจะทำอะไร หากสิ่งนี้ยังคงดำเนินต่อไปเขาจะได้รับสิ่งที่เขาต้องการและผู้หญิงที่เขารัก แต่ …
ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ต้องการเห็นผลลัพธ์แบบนั้น
ใช่ เขาไม่! แต่เขาเองก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงปฏิเสธ … เขาชอบเธอมากและตอนนี้เธอไปกับเขา ทำไมเขาไม่ยอมรับมัน?
เขากำลังจะสูญเสียการควบคุม แต่เขายังคงยึดมั่นกัดฟันของเขาและทน
แต่ทำไม
ทำไมเขาไม่สามารถเผชิญหน้ากับมันและยอมรับเธอได้? นั่นคือผลลัพธ์ที่เขาต้องการใช่ไหม
ไม่! ไม่เลย!
นั่นไม่ใช่ผลลัพธ์ที่เขาต้องการ!
“ พี่สาว…ไม่!”
ด้วยสติที่เหลืออยู่ล่าสุดของเขาเขาก็กัดลงบนปลายลิ้นของเขาและทำให้ตัวเองสงบลงด้วยความเจ็บปวด
หญิงสาวยังคงคิดว่าจะทำอย่างไรต่อไป แต่ถูกผลักออกไปอย่างกะทันหันและล้มลง … หลินเสี่ยวไม่ได้มองเขาถอดแจ็คเก็ตแล้วโยนมันทิ้ง
“สวมใส่มัน!”
“เอ๊ะ?”
เชนไตหยินไม่ได้คาดหวังว่าเขาจะผลักเธอไว้และก้มหัวลง มอบเสื้อแจ็คเก็ตของเขา เธอเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆอ้าปากเพื่อขอร้องเขา
“ หลินเสี่ยวเกิดอะไรขึ้น เจ้าไม่ชอบข้าเหรอ?”
“แน่นอนข้าชอบ…”
“ แล้วทำไมเจ้าปฏิเสธข้า”
“เพราะ…”
หลินเสี่ยวจ้องมองที่เชนไตหยินและสงบลงหลังจากยืนยันว่าร่างกายที่เปลือยเปล่าของเธอถูกคลุมด้วยแจ็คเก็ตของเขา เขาหายใจเข้าลึก ๆ สองสามครั้งเพื่อควบคุมแรงกระตุ้นและทำให้สมองของเขากลับมาทำงานได้ตามปกติ
เกิดอะไรขึ้นกับเขา?
ทำไมเขาถึงผลักเธอออกไปในช่วงเวลาที่สำคัญที่สุด เขาบ้า?
ไม่เขาไม่ใช่ เขาไม่รู้เหตุผลที่แน่นอน แต่เขาเชื่อในการเลือกของเขา!
เขาทำแบบนี้ไม่ได้!
เพราะมันไม่ถูกต้อง!
มีบางอย่างผิดปกติ!
