สโนว์และหลินเซียวอยู่ด้วยกันมาหลายปีดังนั้นเธอจึงรู้ดีถึงจุดดีและจุดอ่อนของเขา
ไม่ต้องพูดถึงการขาดความทะเยอทะยานขยะอย่างหลินเซียวและใช้ชีวิตมนุษย์อย่างสูญเปล่า ประเด็นสำคัญคือเขาเกลียดความเจ็บปวด!
ถูกต้องเขาไวต่อความเจ็บปวดอย่างมากมากกว่าคนทั่วไป บางทีนี่อาจเป็นผลข้างเคียงของการมีความแข็งแกร่งทางจิตใจเนื่องจากจิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งเป็นสองเท่าและการควบคุมและความรู้สึกของเขานั้นรุนแรงกว่าคนทั่วไปความเจ็บปวดที่มาพร้อมกับมันตามธรรมชาติอย่างน้อยสองเท่า
บางคนอาจคิดว่าเขาขาดกระดูกสันหลัง แต่สโนว์รู้ว่าพี่ชายของเธอเกลียดความเจ็บปวดมากแค่ไหน แม้แต่รอยขีดข่วนธรรมดาก็เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวนับประสาอะไรกับการถูกเจาะด้วยกระดูก
เอเลน่าคิดว่าหลินเซียวกำลังเล่นกับเธอเนื่องจากบาดแผลไม่ได้ใหญ่ขนาดนั้น แต่บาดแผลขนาดเท่านิ้วนั้นเลวร้ายยิ่งกว่าความตายของหลินเซียว
ไม่ว่าเขาจะเกลียดความเจ็บปวดแค่ไหนหลินเซียวก็ยังคงเสี่ยงเพื่อช่วยเอเลน่า เอเลน่าจะไม่รู้เลยว่าการตัดสินใจนั้นต้องการความกล้าเพียงใดเพราะเธอคือคนที่ได้รับความรอด
คนที่รักไม่จำเป็นต้องขอโทษ … มีเพลงที่เป็นแบบนั้น
นั่นแสดงให้เห็นว่าเอเลน่ามีความสำคัญกับเขาแค่ไหน สโนว์เต็มไปด้วยความหึงหวงและใช้โอกาสนี้ในขณะที่ปลุกเขาขึ้นมาเพื่อสอนบทเรียนให้คนที่ไม่ซื่อสัตย์คนนี้!
ดังนั้นเธอจึงสอดนิ้วเล็ก ๆ ของเธอเข้าไปในบาดแผลของเขาและบาดแผลที่ค่อยๆหายเป็นปกติเพราะเลือดของราชาปีศาจก็เปิดขึ้นอีกครั้งและร่างกายของหลินเซียวก็ชักกระตุกและเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นด้วยเสียงกรีดร้องที่เจาะหู!
หลินเซียวมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนกและสาปแช่งด้วยความโกรธเมื่อเขาเห็นสีหน้าหัวเราะคิกคักของสโนว์
“ ยัยเด็กนี้! เจ้ากำลังทำอะไร? เจ้าพยายามจะฆ่าข้าหรือไง”
“ โอ้? ดูมีแรงดีนิ ดูเหมือนว่าเลือดของเอเลน่าช่วยได้มาก” สโนว์ดึงนิ้วของเธอออกจากบาดแผลอย่างรวดเร็ว นิ้วขาวของเธอถูกย้อมเป็นสีแดง
“ อื้อ !!!”
อีกครั้งเสียงแหลมที่น่าสังเวชเหมือนหมูถูกฆ่า
“ ยัยบ้า! ข้าเป็นพี่ชายของเจานะ!” หลินเซียวจับบาดแผลที่เอวของเขาอย่างเจ็บปวด
“ เชอะ หน้าด้าน! ตอนนี้เจ้าจำได้ว่าเจ้าเป็นพี่ชายของข้า? ทำไมเจ้าไม่คิดถึงข้าตอนที่เจ้าหลอกราชาปีศาจหน้าอกใหญ่นั้น?”
การได้ยินคำพูดหลินเซียวทำให้สโนว์โกรธอย่างอธิบายไม่ถูก เธอจึงกางขาและนั่งทับหลินเซียวทำให้หายใจลำบาก
“ อย่า…น้องสาวที่รักของข้า…หยุดเถอะ แค่กๆ…”
“ เอ๊ะ? เจ้าไม่พอใจที่มีโลลิน่ารักนั่งทับตัวเจ้า?”
ในขณะที่สโนว์กำลังพูดเธอเอานิ้วที่ติดอยู่ในบาดแผลเข้าไปในปากของเธอและใช้ลิ้นของเธอเลียเลือดราวกับปีศาจทำให้หลินเซียวตัวสั่น
“ ท่านเต็มใจเมื่อท่านถูกเอเลน่าบดทับแต่ต่อต้านเมื่อถูกน้องสาวที่น่ารักของท่านทำ…พี่ชายท่านไม่ลำเอียงเกินไปหรือ”
“ เอ่อ…”
หลินเซียวเพิ่งรู้สึกว่าหัวของเขามึนงงเขาไม่เพียงแค่หายใจไม่ออกแต่ยังโกรธด้วย
ทำไมสโนว์ถึงมาปรากฏที่นี่? เหตุใดเอเลน่าจึงคุกเข่าด้านข้างในขณะที่ยิ้มบางครั้งร้องไห้ในเวลานั้น
เกิดอะไรขึ้น?
จริงๆแล้วแผนเดิมของเขาคือแกล้งตายแล้วสังเกตปฏิกิริยาของเอเลน่าแต่เขาล้มเหลว ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงบวกกับความอ่อนแอของเขาบวกกับเนื้อหนัก ๆ ของเอเลน่าทำให้สติของเขาหมดไป ถ้าไม่ใช่เพราะสโนว์เขาคงจะนอนหลับได้นานกว่านี้
แม้ว่าสโนว์จะรู้สึกอึดอัด แต่หลินเสี่ยวก็ยังคงมีความสุขที่ได้พบเธอ หลังจากเล่นซักพัก สโนว์รู้ว่าหลินเซียวยังอ่อนแอเธอจึงลุกจากร่างของเขาและเรียกหาคนอื่น
“ นี้ สาวใช้นมใหญ่!”
“ …”
“เจ้า! แมวโง่!”
“ข้า?” เอเลน่าหยุดชั่วคราวและตระหนักได้ว่าสโนว์เรียกเธอว่า“ อะไร?”
“ เจ้ามาอะไร? เห็นได้ชัดว่าเจ้าเป็นแม่บ้านของพี่ชายดังนั้นเจ้าต้องดูแลเขา!”
“ ฮะ?”
“ เอเลน่าอย่าลืมนะว่าเจ้าคือสาเหตุที่พี่ชายของข้าลงเอยแบบนี้! ถ้าไม่ใช่เพราะความจริงที่ว่า เจ้ายังมีประโยชน์สำหรับข้าในอนาคตข้าคงจะฆ่าเจ้าไปแล้ว”
“ ฮึ่ม ตลก! มนต์ดำของเจ้าทำอะไรข้าไม่ได้! ตราบใดที่ข้าแปลงร่าง … ”
“ ตราบใดที่เจ้าแปลงร่าง เจ้าจะขยี้ข้าด้วยหน้าอกของเจ้า? ครั้งสุดท้ายที่เจ้าแปลงร่างเจ้าฉีกเสื้อผ้า เจ้าต้องการฉีกอะไรต่อไป? เอเลน่าถ้าเจ้าฉีกเสื้อชั้นในที่เหลือ พี่ชายของข้าจะเห็นเจ้าเปลือย! อย่าลืมว่าเขายังบริสุทธิ์อยู่ดังนั้นข้าจึงไม่สามารถรับประกันได้ว่าเขาจะทำอะไรกับเจ้า”
“ จะเจ้าพูดอะไร”
“ เหอะ ข้าแนะนำให้เจ้าหยิ่งผยองน้อยลง เดิมทีข้าวางแผนจะลงโทษเจ้าที่เป็นสาวใช้ไม่เชื่อฟัง? แต่เมื่อได้เห็นว่าเจ้าเสียใจ ร้องไห้และทำร้ายตัวเองยังไง ข้าจะปล่อยเจ้าไว้ก่อนละกัน “
“ …”
เมื่อได้ยินคำพูดที่ใจดีของสโนว์ เอเลน่าไม่สามารถผ่อนคลายได้นานก่อนที่จะสังเกตเห็นการจ้องมองที่อยากรู้อยากเห็นของหลินเซียวและการแสดงออกของเธอก็เปลี่ยนไปทันที
เธอตั้งใจพูด! คำพูดของเธอไม่ได้มีความหมายสำหรับเอเลน่าเลยแม้แต่น้อยแต่สำหรับหลินเซียวนั้น
หลังจากได้ยินแบบนั้นหลินเซียวก็ถามอย่างสงสัย
“ สโนว์ เจ้าบอกว่าเสียใจ ร้องไห้และถึงขั้นทำร้ายตัวเอง? นั่นหมายความว่ายังไงข้าไม่เข้าใจ” หลินเสี่ยวเอียงศีรษะเพื่อมองไปที่เอเลน่าเพื่อดูว่าเขาสามารถอ่านอะไรจากการแสดงออกของเธอได้หรือไม่ แต่เขาสังเกตเห็นบางสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ
ใบหน้าของราชาปีศาจที่เย็นชาเป็นสีแดงด้วยความลำบากใจ
“ ยัยสารเลวปิดปากของเจ้า!” เอเลน่าพูดตะกุกตะกักด้วยสีหน้าแข็งกระด้างและหลบสายตา
“ เอเลน่า นั่นเป็นสิ่งที่เจ้าเรียกข้า? ฮิฮิดูเหมือนว่าg0hkบังคับให้ข้าเปิดเผยสิ่งที่เกิดขึ้น”
“ ไม่! หยุดนะ! เจ้าห้ามทำ!”
เอเลน่าหมดความอดทนและต้องการที่จะบีบคอของสโนว์ แต่เธอก็สะดุดล้มเมื่อพยายามลุกขึ้น โชคดีที่เอโลน่าอยู่ข้างๆเธอและจับเธอได้
“ เอ่อ…สโนว์ กิดอะไรขึ้นกับเธอ?”
เมื่อเห็นฉากที่น่าขบขันนั้น หลินเซียวก็รู้สึกเหมือนตัวเองพลาดไปสองสามบท
นี่เป็นครั้งแรกที่ได้เห็นด้านที่น่าอายของเธอสำหรับหลินเสี่ยวแล้วมันน่ารักจริงๆ
ก่อนที่เขาจะสลบไปเขายังจำได้ว่าเอเลน่าพยายามจะฆ่าเขาด้วยสีหน้าโกรธ แต่ตอนที่เขาตื่นขึ้นมาเธอก็เริ่มเขินอาย? เธอควรพยายามฆ่าเขาไม่ใช่หรือ?
หลินเซียวเม้มริมฝีปากของเขาขณะที่เขานึกถึงความเป็นไปได้ แต่สังเกตเห็นรสเลือดในปากของเขา
เขาพยายามบ้วนน้ำลายและมันก็เป็นเลือด แต่มันก็ไม่สมเหตุสมผลที่จะเป็นของเขา…แปลก ของเอเลน่า?
เขาสังเกตเห็นบาดแผลที่ข้อมือของเอเลน่าและเข้าใจ
เลือดในปากของเขาถูกบังคับโดยเอเลน่าหลังจากที่เขาสลบไป
แต่…ทำไม?
“ พี่ชายให้ข้าบอกเจ้า จริงๆแล้วเอเลน่า…”
“ หุบปาก หุบปาก!”
“ จริงๆแล้วเอเลน่าต้องการ…”
“ ข้าบอกว่าหุบปาก!”
พวกเขาสามารถได้ยินเสียงตะโกนของสาวใช้ เอเลน่าพยายามอย่างยิ่งที่จะรีบวิ่งไปและหยุดสโนว์แต่ร่างที่ไร้ประโยชน์ของเธอไม่ฟังและทำได้เพียงดิ้นไปมาภายในอ้อมแขนของเอโลน่า
สโนว์พูดต่อเหมือนไม่ได้ยินอะไรและเปิดเผยความลับทั้งหมด
“ พี่ชายเธอต้องการช่วยท่านจริงๆ! เธอทนดูท่านตายไม่ได้! เธอต้องการใช้เลือดของเธอเองเพื่อช่วยท่านดังนั้นเธอจึงทำร้ายอันตรายตัวเองเพื่อให้เลือดท่านกินและเธอก็ยัง … ”
“ ไม่! ข้าไม่ทำ ไม่ได้ทำ!”
แม้ว่าเอเลน่าจะปฏิเสธซ้ำแล้วซ้ำเล่า แต่เธอก็ไม่มีทางหยุดสโนว์ไม่ให้พูดได้
“ เพื่อให้ท่านได้ดื่มเลือดของเธอ เธอจึงไม่ลังเลที่จะจูบท่านใช้ลิ้นของเธอและแม้แต่กลืนน้ำลายของท่าน… ยี้ ช่างลามกจริงๆ เธอสามารถกลืนน้ำลายผู้ชายได้อย่างมีความสุขดูเหมือนว่าเธอชอบท่านจริงๆ ชิชิ!”
สิ่งที่สโนว์เล่าปิดสมองของเอเลน่าอย่างสิ้นเชิงราวกับว่าเธอโดนมนต์ดำทำลายจิตใจ
มันจบแล้วมันจบแล้ว
เธอไม่เคยคิดมาก่อนว่าสโนว์จะเปิดเผยเรื่องน่าอายทั้งหมดที่เธอทำจริงๆ
สิ่งเหล่านั้นเป็นสิ่งที่เธอทำได้ยังไง? เป็นไปไม่ได้เธอเป็นราชาปีศาจที่น่าเคารพเ ธอจะทำสิ่งที่น่ารังเกียจเช่นนี้ให้กับมนุษย์ได้อย่างไร?
แต่เธอทำจริงและไม่ลังเลใด ๆ เธอถึงกับหลั่งน้ำตาออกมาด้วยความสิ้นหวัง
เมื่อมองย้อนกลับไปมันเหมือนกับว่าเธอถูกสิงจริงๆและรู้สึกเหมือนเป็นอีกคน
เธอไม่รู้ว่าหลินเซียวจะคิดยังไงกับเธอ …
