Journey Towards Greatness เกิดใหม่ในโลกโปเกมอนกับการเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ – ตอนที่ 42

จูเลียนมาถึงหน้าเมืองฮานาดะแล้ว เขาเข้าไปในเมืองและมองไปรอบๆ ก็เห็นว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย เขาคิดว่าจะได้พบกับจุนซาดังนั้นเขาจึงตรงไปที่สถานีตำรวจ เนื่องจากสถานีตำรวจมักว่างเปล่าเพราะเจ้าหน้าที่มักจะลาดตระเวนกันมากกว่านั่งเฉย เมื่อเขาเข้าไปในสถานีเขาก็ไม่เห็นว่ามีใครอยู่ที่เคาน์เตอร์ เขาจึงเริ่มเดินไปรอบๆ ภายในสถานี เมื่อได้ยินเสียงครางเบาๆ จากห้องน้ำเขาก็รู้ว่านั่นคือเสียงของจุนซา เขาค่อยๆ เปิดประตูห้องน้ำ และเห็นจุนซาที่กำลังเล่นกับตัวเอง จูเลียนส่ายหัวเมื่อเห็นเธอเป็นแบบนี้

จูเลียน ‘เธอยังเหมือนเดิม’

จูเลียนตัดสินใจเล่นกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ กับเธอ ในขณะที่จุนซาตั้งอกตั้งใจอย่างเต็มที่กับการสร้างความสุขให้กับตัวเองโดยที่เธอไม่สังเกตเลยว่าจูเลียนเข้ามาใกล้เธออย่างช้าๆ จากนั้นเธอก็รู้สึกได้ว่ามีใครบางคนอยู่ข้างหลังเธอ เธอพยายามจะหันหลัง แต่จูเลียนก็คว้าเธอและตรึงไว้อย่างรวดเร็ว เธออยู่ติดกำแพง ตอนนี้จุนซาเริ่มกลัวเพราะเธอไม่คิดว่าจะมีคนมาที่สถานีในเวลานี้เนื่องจากเจ้าหน้าที่ทุกคนมังยุ่งกันในเวลานี้ของวัน เธอมักจะเล่นกับตัวเองในเวลานี้และไม่เคยถูกจับได้ แต่ตอนนี้มีคนจับเธอได้และตรึงเธอไว้ เธอเริ่มหวาดกลัว เธอเริ่มมีความคิดแปลกๆ อย่างเช่นเธอจะถูกข่มขืนที่นี่ เธอเริ่มหน้าซีดเมื่อคิดแบบนี้ จากนั้นเธอก็ได้ยินเสียงคนจากข้างหลัง

จูเลียน “จุนซา คุณทำแบบนี้มาตลอดใช่ไหม คุณรู้ไหมว่าการมีความสุขกับตัวเองในที่ทำงานมันไม่ใช่เรื่องดีถ้าถูกใครจับได้”

จุนซาเมื่อได้ยินเสียงนี้ก็ตะลึง เธอเคยได้ยินเสียงนี้มาก่อนเธอจึงรีบหันกลับไป แต่คราวนี้เธอไม่พบการขัดขวางใดๆ และเธอก็เห็นจูเลียนที่กำลังมีรอยยิ้มซุกซนอยู่บนใบหน้าของเขา เธอมีความสุขมากจากนั้นเธอก็โกรธและเริ่มตีจูเลียนที่หน้าอกของเขา

จุนซา “นายทำอย่างนั้นได้ยังไง รู้ไหมตอนนั้นฉันกลัวมาก”

จูเลียน “โฮโฮโฮ เป็นความผิดของคุณที่ช่วยตัวเองในที่ทำงาน คุณจะทำยังไงถ้ามีคนอื่นอยู่ที่นี่แทนผม”

เธอนิ่งเงียบขณะที่เธอเขินอายกับการกระทำของเธอ

จูเลียน “อย่างน้อยคุณก็ควรล็อคประตูจากข้างใน จะได้ไม่มีใครเข้ามาได้”

ตอนนี้ใบหน้าของจุนซาแดงมากขึ้น เธอลืมล็อคประตูเพราะเธอกำลังรีบเพื่อสร้างความสุขให้ตัวเอง

จูเลียน “ผมจะคาดหวังอะไรได้บ้างจากสถานการณ์นี้”

ตอนนี้เจนนี่ไม่รู้ว่าเธอจะเผชิญหน้ากับจูเลียนได้อย่างไร แต่จู่ๆ เธอก็รู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างในจุดสำคัญของเธอ จูเลียนสอดนิ้วเข้าไปในตัวเธอแล้ว

จูเลียนเล่นกับเธอไม่กี่วินาที ในขณะที่เธอไม่สามารถกลั้นเสียงครวญครางของเธอได้และใบหน้าของเธอก็ดูเร้าอารมณ์จริงๆ

จูเลียน “โอ้ดูสิ คุณเปียกมากเลย”

จูเลียนดึงนิ้วของเขาออกมาพร้อมกับน้ำกามของเธอที่หยดติดนิ้วของเขา จากนั้นเขาก็ดึงจุนซาเข้ามาใกล้และมอบจูบที่เร่าร้อนที่ทำให้เธอรู้สึกมีความสุข เธอลืมเรื่องที่เพิ่งเกิดขึ้น ตอนนี้เธอเริ่มสนุกกับตัวเองโดยการถูของของเธอในขณะที่จูเลียนจูบเธอ หลังจากที่จูบกันต่อไปอีกหนึ่งนาที พวกเขาก็แยกกันเพื่อพักหายใจ

จูเลียน “ถ้าคุณต้องการไปต่อ เราควรล็อคประตูก่อน”

จุนซารีบวิ่งไปที่ประตูเพื่อล็อค ขณะที่เธอล็อกประตูก็มีสองมือเข้ามาจากด้านหลังและจู่โจมหน้าอกขนาดใหญ่ของเธอ จากนั้นเขาก็สอดมันเข้าไปในเครื่องแบบของเธอแล้วบีบเค้นหัวนมของเธอจนเธอครางเสียงดัง

จุนซา “จูเลียน ฉันพร้อมแล้ว”

เมื่อได้ยินจุนซาบอกแบบนั้น ตอนนี้จูเลียนก็ดึงมังกรของเขาออกมาแล้วใส่เข้าไปข้างในตัวเธอ เมื่อของของเขาเข้าไปในตัวจุนซา เธอก็ครางออกมาดังลั่นจากนั้นจูเลียนก็เริ่มโยกเอวเร็วขึ้นและเร็วขึ้น ทำให้เธอไม่อาจหยุดครางได้หลังจากนั้นสิบนาที จุนซาก็เสร็จในที่สุด ใบหน้าของเธอแดงขึ้นพร้อมกับแลบลิ้นออกมา

จูเลียน “ดูใบหน้าของคุณที่เต็มไปด้วยความสุขนี่สิ มันไม่ยุติธรรมเลยถ้าคุณสนุกอยู่คนเดียว”

จุนซา “ไม่ต้องห่วงฉันจะดูแลเอง”

เธอคุกเข่าลงไปแล้วกลืนมันเข้าไปทั้งหมด จูเลียนรู้สึกประหลาดใจกับความสามารถของเธอที่จะเอามันเข้าไปข้างในได้สุด จากนั้นเธอก็เริ่มดูดของของเขาอย่างรวดเร็วทั้งด้านหน้าและด้านหลัง หลังจากที่จูเลียนทนได้เพียงไม่กี่นาทีในที่สุดก็ปล่อยน้ำของเขาเข้าไปในปากของเธอ ซึ่งเธอดื่มจนหมด

จุนซา “ฉันคิดถึงรสชาตินี้จริงๆ”

จูเลียน “ผมคิดว่าคุณควรเปลี่ยนเสื้อผ้านะ แต่ก่อนอื่นเธอต้องล้างตัวเองก่อน”

จุนซา “โอเค”

จุนซาเข้าห้องน้ำอย่างมีความสุขและล้างตัว เมื่อเธอออกมาเธอก็ทำความสะอาดตัวเองและสวมเครื่องแบบใหม่

จูเลียน “ไม่ว่าผมจะมองคุณยังไงคุณก็ดูสวยเสมอ”

จุนซา “เลิกเจ้าชู้ได้แล้ว ไปเที่ยวข้างนอกกันเถอะ”

ทั้งคู่เดินออกไปข้างนอกและมันทันเวลาที่เจ้าหน้าที่กำลังเดินเข้ามา พวกเขาทั้งคู่ถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่พวกเขาออกมาตรงเวลาอย่างสมบูรณ์แบบ

เจ้าหน้าที่ “เจ้าหน้าที่จุนซา พยาบาลจอยคนใหม่ย้ายเข้ามาแล้วและกำลังถามหาคุณ”

จุนซา “โอ้เธอมาแล้วเหรอ ไปกันเถอะ”

จูเลียน “ผมก็จะไปที่ศูนย์เหมือนกัน เพราะงั้นคุณสามารถนั่งไปกับผมได้นะ”

จุนซา “เอาล่ะเจ้าหน้าที่คุณลาดตระเวนต่อไปได้ ฉันจะไปพบพยาบาลจอย”

จูเลียนกระโดดขึ้นไปบนจักรยานของเขาในขณะที่จุนซานั่งอยู่ข้างหลังและพวกเขาก็ปั่นออกไปที่ศูนย์โปเกมอน หลังจากไปถึงที่นั่นจูเลียนก็เห็นพยาบาลจอยจากด้านหลัง แต่เมื่อเธอหันไปรอบๆ จูเลียนก็ประหลาดใจขึ้นมา แม้ว่าพยาบาลจอยทุกคนจะเหมือนกัน แต่จูเลียนแยกความแตกต่างจากพยาบาลจอยคนอื่นๆ ได้ และเธอที่อยู่ตรงหน้าเขาคือคนแรกที่เขาเคยนอนด้วยในโลกนี้ ซาร่า จอย คือชื่อจริงของเธอ

จูเลียน “ซาร่า?”

จอย “โอ้จูเลียน คุณอยู่ที่นี่ด้วยเหรอ ฉันไม่คิดว่าคุณจะจำฉันได้”

จูเลียน “ผมจะจำคุณไม่ได้ได้อย่างไร หลังจากที่เกิดเรื่องนั้นขึ้นในคืนนั้น”

จอยหน้าแดงและก้มหัวลง จุนซาที่เห็นสิ่งนี้กก็ได้จินตนาการเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของจูเลียนและพยาบาลจอย จุนซาเข้าไปใกล้จูเลียนและพูดใกล้ๆ หูของเขา

จุนซา “อย่าบอกนะว่าเคยนอนกับเธอเหมือนกัน”

จูเลียน “โอ้ ดูเหมือนคุรจะเป็นผู้หญิงที่ฉลาดมาก แน่นอนผมทำแบบนั้นและไม่ใช่แค่เธอ ผมมีคนรักมากมาย”

จุนซา “ฉันน่าจะเดาได้จากรูปลักษณ์และบุคลิกของนาย ฉันคงสงสัยแน่ถ้านายบอกว่านายนอนกับผู้หญิงแค่คนเดียวหรือสองคน”

จูเลียน “คุณรู้จักผมจริงๆ นั่นแหล่ะ”

เมื่อเห็นจูเลียนและจุนซากระซิบบางอย่างกัน จอยก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยเธอจึงขัดจังหวะพวกเขา

จอย “เจ้าหน้าที่จุนซาขอทำงานต่อก่อนแล้วค่อยคุยกัน”

จูเลียนและจุนซาหยุดลงและมองไปที่จอยที่จ้องมองพวกเขา

จูเลียน “ผมจะไปหาคุณสองคนหลังจากทำงานเสร็จ ผมจะโทรหาใครสักคนนะ”

จูเลียนวิ่งออกไปจากที่นั่นทิ้งผู้หญิงสองคนไว้ข้างหลัง

จอย “เจ้าหน้าที่จุนซาคุณค่อนข้างสนิทกับจูเลียนนะ”

จุนซา “แน่นอน”

เธอเดินเข้าไปใกล้จอยมากขึ้นและกระซิบกับเธอ

จุนซา “เธอรู้ไหมว่าเรามีเซ็กส์ด้วยกันและเราเพิ่งทำก่อนที่จะมาที่นี่”

จุนซาแค่อยากจะสนุกกับจอยที่ตอนนี้กลายเป็นหน้าแดงไปแล้วหลังจากได้ยินคำตอบของจุนซา

จอย “ซ ซ เซ็กส์?”

จุนซา “ไม่เอาน่าซาร่า อย่าเกร็งสิฉันรู้นะว่าเธอก็มีเซ็กส์กับจูเลียนด้วย”

จอยตกใจมากที่ได้ยินเจนนี่พูด

จอย “รู้ได้ยังไง”

จุนซา “จูเลียนพูดกับฉันเมื่อครู่นี้เอง และจูเลียนก็เป็นจูเลียนเขาจะมีคนรักหลายคนจึงไม่แปลกใจเลยถ้าเขาจะมีเซ็กส์กับลูกพี่ลูกน้องหรือพี่สาวของเราด้วย”

จอย “ฉันเดาว่าเธอพูดถูก”

จุนซา “เธอก็รู้ว่าสิ่งนี้ทำให้เราเป็นเหมือนพี่น้องกัน เพราะเราเป็นคนรักของเขาทั้งคู่”

จอยเพียงแค่พยักหน้าขณะที่เธอยังคงเขินอายที่จะคุยเรื่องเซ็กส์กับคนอื่น

ในทางกลับกันจูเลียนกำลังโทรศัพท์หาศาสตราจารย์โอคิโดะ

โอคิโดะ “โอ้จูเลียนเป็นไงบ้าง”

จูเลียน “โอเคดีครับ ผมอยู่ที่เมืองฮานาดะและผมจะกลับไปที่นั่นภายในหนึ่งหรือสองสัปดาห์”

โอคิโดะ “เข้าใจแล้วฉันจะรอ”

จูเลียน “แล้วก็นะศาสตราจารย์ ผมจะส่งคาบิกอนของผมไปให้คุณและคุณไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับการดูแลเขาหรอก เขาจะนอนเฉยๆ และไม่ทำอะไรเลย”

โอคิโดะ “เธอจับคาบิกอนได้เหรอ งั้นแค่วางโอเกบอลไว้บนเครื่อง เดี๋ยวเครื่องมันก็จะส่งมาที่นี่เอง”

จูเลียนหยิบโปเกบอลของคาบิกอนออกมาแล้วใส่ลงในเครื่องรูปชาม จากนั้นเขาก็กดปุ่มข้างๆ จากนั้นมันก็หายไป

โอคิโดะ “โอ้ มันมาแล้ว”

โอคิโดะจับโปเกบอลที่เพิ่งปรากฏมาต่อหน้าเขา

จูเลียน “โอเค ศาสตราจารย์แล้วพบกันครับ”

จูเลียนตัดสายและกลับไปที่เคาน์เตอร์แล้วเขาก็เห็นจุนซากับจอยคุยกันอย่างมีความสุข

จูเลียน “คุยสองคนทำงานเสร็จหรือยัง”

จอย “ใช่แล้ว เราลงทะเบียนชื่อของฉันที่นี่ในรายชื่อพลเมืองของเมืองนี้เสร็จแล้ว”

ส่วนใหญ่จูเลียนรู้แล้วว่าจอยถูกย้ายมาที่นี่ ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องเสียเวลาถามคำถามที่ไร้ประโยชน์

จุนซา “จูเลียนฉันสงสัยว่าวันนี้เราจะไปเดทกันได้ไหม นาย ฉัน และซาร่า”

จูเลียน “ฉันไม่รังเกียจเลยแล้วเธอล่ะซาร่า”

จอย “ไม่รังเกียจเหมือนกัน”

จูเลียน “ถ้าอย่างนั้น เราก็ไปกันหลังจากงานของคุณเสร็จ”

จอย / จุนซา “โอเค”

เมื่อเวลาผ่านไปทั้งสามคนก็ออกเดทกัน จูเลียนก็ไม่คิดว่าจะมีอะไรแปลกๆ เกี่ยวกับการเดทครั้งนี้เพราะเขามีความสุขที่มีหญิงสวยสองคนอยู่เคียงข้างและเมื่อคืนที่ผ่านมาจูเลียนก็จองห้องพักในโรงแรมเพราะพวกเขามีเซ็กส์กันสามคนทั้งคืน