สัญญารัก คบกับประธานฮั่ว30วัน – บทที่826 ช่วงชิง

ทว่า เขาเองก็รู้ดีว่าค่าของสิ่งนี้แพงเกินไป

กู้หรงละสายตาออกจากพลอยอเมทิสต์อย่างยากลำบาก แล้วพูดกับเย้นโม่หลินด้วยรอยยิ้ม

“โม่หลินเอ๊ย ฉันเข้าใจน้ำใจของเธอ แต่พลอยก้อนนี้มันล้ำค่าเกินไปจริงๆ ฉันรับไว้ไม่ได้หรอก”

เย้นโม่หลินขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณไม่ชอบเหรอ?”

กู้หรงรีบส่ายหน้า “ชอบมากแน่นอนสิ….”

“งั้นมันก็เป็นของคุณแล้ว”

เย้นโม่หลินตัดบท

คำพูดต่อไปของกู้หรงติดค้างอยู่ในลำคอทันที เขาไม่รู้ว่าจะปฏิเสธยังไงดี

ของขวัญชิ้นนี้ความจริงเขาก็ชอบมาก แต่มันก็ล้ำค่ามากจริงๆ

กู้จื่อเฟยรู้ความนึกคิดของพ่อตัวเองจึงรีบพูดขึ้น

“พ่อ รับไปด้วยความสบายเถอะค่ะ นี่คือมารยาทในการพบปะที่คุณชายเย้นให้พ่อเป็นน้ำใจนะคะ”

พูดมาถึงจุดนี้กู้หรงแล้วเองก็เกรงใจที่จะปฏิเสธอีก

มารยาทในการพบปะที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้ มันทำให้เขาปลื้มใจจนปากแทบจะหุบไม่ลงแล้วจริงๆ

เขามองไปที่พลอยอเมทิสต์เบื้องหน้าด้วยแววตาเป็นประกาย อดไม่ได้ที่จะใช้มือสัมผัสมัน

“ชั้นหนึ่ง ชั้นหนึ่งเลย”

ฝูงชนที่มุงอยู่รอบๆ ต่างมองอย่างอิจฉา

เสียงซุบซิบเองก็ดังขึ้นมาจากในฝูงชนเช่นกัน

“น่าอิจฉาชะมัด ฉันเองก็อย่างได้อเมทิสต์ชั้นยอดก้อนใหญ่ขนาดนี้บ้างเหมือนกัน ฉันเองก็อยากรู้จักคุณชายเย้นเหมือนกันนะ”

“ไม่มีโอกาสนั้นหรอก นายดูไม่ออกรึไง? คุณหนูกู้ก็บอกแล้วว่าเป็นมารยาทในการพบปะ ใครจำเป็นต้องมีมารยาทในการพบกันล่ะ? ก็ต้องเป็นว่าที่ลูกเขยอยู่แล้ว”

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง! มิน่าล่ะ คืนนี้คุณหนูกู้ถึงได้อยู่กับคุณชายเย้นตลอดและยังเป็นคู่ของเขาอีกด้วย ที่แท้ก็เป็นคู่รักกันนี่เอง”

ฝู้เหวยข่ายที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนและได้ยินคำพูดเหล่านั้น สีหน้ายิ่งถมึงทึงขึ้นเรื่อยๆ ราวกับปกคลุมไปด้วยเมฆดำหนาทึบ

เย้นโม่หลินกับกู้จื่อเฟยเป็นคู่รักกันงั้นเหรอ?

แล้วเขาล่ะ?

ที่มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดของตาเฒ่าในคืนนี้ก็มาเพื่อกู้จื่อเฟย ในช่วงนี้พวกเขาก็ติดต่อกันค่อนข้างบ่อย ความสัมพันธ์เองก็สนิทสนมขึ้นเรื่อยๆ เป็นความสัมพันธ์ที่เริ่มคลุมเครือแล้ว

การนัดหมายของเขาในคืนนี้เองก็ตกลงกันไว้แล้ว เห็นได้ชัดว่าเป็นการบอกใบ้และได้วางแผนจะคบกับเขาแล้ว

ใกล้จะสำเร็จอยู่แค่เอื้อมแล้ว ทำไมอยู่ๆ เย้นโม่หลินนั่นถึงโผล่มาได้?

เป็ดที่จับมาได้มันบินหนีไปแล้ว เรื่องแบบนี้จะให้เขาทนได้ยังไง

อย่าว่าแต่ยังไม่แน่ใจว่ากู้จื่อเฟยกับเย้นโม่หลินจะคบกันจริงรึเปล่าเลย ต่อให้คบกันไปแล้ว เขาก็จะแย่งมา

ฝู้เหวยข่ายสีหน้าเคร่งขรึม เก็บของขวัญที่เตรียมมาแต่แรกแล้วหยิบจี้หยกแขวนสีแดงเลือดออกมาจากกระเป๋าด้านใน

เขาเดินไปข้างหน้า ใบหน้าแย้มยิ้มอย่างสุภาพแล้วพูดขึ้น

“คุณลุงกู้ ผมชื่อฝู้เหวยข่าย ผมได้รับเชิญจากจื่อเฟยให้มาร่วมอวยพรวันเกิดคุณครับ ได้พบกันครั้งแรกผมขอให้หยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อเพื่อแสดงน้ำใจ ขอให้คุณมีสุขภาพดี อายุยืนยาว”

ฝู้เหวยข่ายน้ำหยกเลือดในฝ่ามือยื่นไปตรงหน้ากู้หรงอย่างสุภาพ

กู้หรงเองก็ตกตะลึงเมื่อได้เห็นหยกเลือด

“หยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อเหรอ?”

เขาส่งเสียงออกมาโดยไม่รู้ตัว ด้วยความประหลาดใจอย่างไม่สามารถปกปิดได้

หยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อนั่นเป็นตำนานในหมู่ตำนานเลยนะ

ความล้ำค่าของหยกชนิดนี้ เรียกได้ว่ามีอยู่น้อยมากบนโลก ตอนนี้ชิ้นขนาดเท่านิ้วโป้งเพียงชิ้นเดียวนั้นก็ถูกเก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์ในลอนดอน

หยกชิ้นนี้ไม่เพียงแต่หายาก และโปร่งแสงเป็นสีแดงเลือดเท่านั้น แต่มันยังมีประโยชน์อย่างมากอีกด้วย

นั่นคือความร้อนที่มีอุณหภูมิคงที่

มันเหมือนกับหินอุ่นตามธรรมชาติที่อบอุ่นอยู่ตลอดเวลา และความร้อนชนิดนี้มีผลทางการรักษาอย่างแปลกประหลาด และสามารถขจัดโรคที่ไม่มีทางรักษาให้หายได้บางอย่างที่รักษาไม่ได้ด้วยเทคนิคทางการแพทย์ในปัจจุบัน

หากห้อยติดตัวไว้ตลอดทั้งปี ร่างกายที่ป่วยแต่เดิมจะค่อยๆ ฟื้นตัว ในขณะที่ร่างกายของคนปกติจะยิ่งมีสุขภาพดีขึ้นและไม่ค่อยป่วย

ด้วยเหตุนี้ อีกนามหนึ่งของหยกนี้จึงเรียกกันว่า หยกแห่งชีวิต

คนทั่วโลกต่างคลั่งไคล้ไปกับหนึ่งชิ้นนั้นในพิพิธภัณฑ์ แต่กลับไม่มีใครคาดคิดถึงว่าฝู้เหวยข่ายจะมีอยู่อีกชิ้นหนึ่งที่นี่

แถมยังใหญ่กว่าชิ้นที่อยู่ในพิพิธภัณฑ์เสียอีก กระทั่งสามารถแกะสลักเป็นหยกแขวนได้เลย

นี่มันชวนตะลึงตาค้างโดยแท้

“ให้ตายเถอะ ทั้งอเมทิสต์Deep Russian ทั้งหยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อที่ร้อยปีไม่ได้เห็นสักครั้ง ไม่นึกเลยว่าจะบังเอิญโผล่ออกมาในวันเดียว”

“แถมต่างยังมอบให้คุณกู้อย่างใจกว้างอีกด้วย! สวรรค์ มันเปลี่ยนความคิดของฉันไปอย่างสิ้นเชิงเลย”

ผู้คนเบิกตาจ้องมอง นอกเหนือจากความอิจฉาริษยาแล้วก็ไม่มีสิ่งอื่นอีก

คืนนี้คงไม่ได้มาร่วมงานเลี้ยงวันเกิดหรอก แต่มาเปิดมุมมองใหม่ เพิ่มเติมประสบการณ์ต่างหาก

โห้หลีเฉินที่ยืนอยู่ข้างๆ มองหยกเลือดนั้นด้วยแววตาเรียบนิ่ง ดวงตากลอกไปมารอบหนึ่งด้วยทีท่าซับซ้อน

ฝู้เหวยข่ายพอใจกับปฏิกิริยาของผู้คนรอบๆ และกู้หรงอย่างมาก รอยยิ้มพึงพอใจก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา

แต่ท่าทีกลับยังคงความอ่อนน้อมถ่อมตนและสุภาพ “คุณลุงกู้ ผมได้ยินมาจากจื่อเฟยว่าช่วงนี้คุณสุขภาพไม่ค่อยดี ผมเลยส่งหยกเลือดภูเขาหนานเอ๋อมาให้คุณเป็นพิเศษ คุณห้อยไว้กับตัว สุขภาพร่างกายก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ ครับ”

ระหว่างที่พูดก็เหมือนดึงความสัมพันธ์อันใกล้ชิดของเขากับกู้จื่อเฟยเข้ามาโดยไม่ได้ตั้งใจ

เรื่องจำพวกสุขภาพของบิดานั้น เป็นที่แน่นอนว่ามีเพียงคนที่มีความสัมพันธ์กันอย่างดีมากแล้วเท่านั้นจึงจะรู้ได้

นอกจากความอิจฉาริษยาแล้ว ผู้คนก็เริ่มรู้สึกประหลาดใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ ฝู้เหวยข่ายผู้นี้กับกู้จื่อเฟยมีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่?

กู้หรงมองไปยังหยกชิ้นนั้นที่อยู่ตรงหน้าก็รู้สึกทำตัวไม่ถูกขึ้นมาเล็กน้อย

ของขวัญล้ำค่าที่มอบให้เขาในคืนนี้มันมากมายเกินไปจริงๆ จนแทบจะทำให้ตาของเขาบอดได้เลย

เขาลังเล “เอ่อ….”

คนอื่นส่งให้ด้วยความหวังดี แต่มันก็ล้ำค่าเกินไป เขาจะรับก็ไม่ดี ไม่รับก็ไม่ได้

กู้จื่อเฟยเองก็รู้ถึงมูลค่าของหยกชิ้นนี้ จิตใต้สำนึกนั้นไม่ได้ต้องการจะรับของขวัญล้ำค่าขนาดนี้ของฝู้เหวยข่าย ไม่อย่างนั้นหากรับของใครมาง่ายๆ หลังจากนี้อาจตัดความสัมพันธ์ไม่ขาดได้

เธอมองมองชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ อย่างลำบากใจ

ท่าทีของเย้นโม่หลินยังไงเย็นชา พยักหน้าให้กับกู้จื่อเฟยด้วยความเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย

คือหมายความให้เธอดำเนินต่อไป

กู้จื่อเฟยค่อนข้างประหลาดใจ คืนนี้โห้หลีเฉินเหมือนจะจงใจพุ่งเป้าไปยังฝู้เหวยข่าย แต่ทำไมให้ของขวัญที่เป็นห่วงคล้องแบบนี้แล้วกลับเปิดทางให้ฝู้เหวยข่ายกันล่ะ?

ดูมองออกเลยจริงๆ ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่

กู้จื่อเฟยเกิดข้อสงสัยในใจมากมายและไม่อาจไขมันได้ เธอจึงได้แต่กัดฟันพูดด้วยรอยยิ้ม

“เหวยข่าย นายมีน้ำใจมาก ฉันขอขอบคุณความใส่ใจของนายแทนพ่อฉันด้วย”

ฝู้เหวยข่ายคลายคิ้วมองไปยังกู้จื่อเฟยอย่างอ่อนโยนทันที น้ำเสียงนั้นก็อ่อนโยนไม่แพ้กัน

“ระหว่างเรา ไม่จำเป็นต้องเอ่ยคำขอบคุณหรอก”

ประโยคเดียวง่ายๆ นั้นกลับพาให้คนจินตนาการไปไกล

ผู้คนรอบๆ มองสายตาของฝู้เหวยข่ายและกู้จื่อเฟยแล้วก็ยิ่งดูเหมือนมีอะไรบางอย่างอยู่

หลายคนยังสงสัยว่าทั้งสามคนนี้มีความสัมพันธ์ยังไงกันแน่? หรือจะเป็นรักสามเศร้า?

ผู้ชายสองคนไล่ตามผู้หญิงคนหนึ่ง?

หรือว่าเหยียบเรือสองแคม?

กู้หรงเองก็ได้สติกลับมาจากความตกตะลึง รู้สึกได้ถึงความคลุมเครือแปลกๆ ในอากาศ

ทันใดนั้นเขาเองก็เข้าใจขึ้นมา

ฝู้เหวยข่ายเจอหน้ากันครั้งแรกก็ให้ของขวัญมีค่าขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่ามีความพยายามต่อกู้จื่อเฟยที่จะตามจีบเธอ

หากเป็นเวลาปกติ ผู้ชายที่หล่อเหลาและมีความตั้งใจขนาดนี้มาจีบ กู้หรงคงจะปลื้มใจมากเป็นแน่

แต่ในตอนนี้ กู้จื่อเฟยก็มีแฟนหนุ่มแล้ว เกรงว่าการตามจีบนี้คงต้องล้มเหลวแล้วล่ะ