ลูกเขยมังกร – ตอนที่ 596

ตอนที่ 596

บทที่ 596 ราชานักแข่งรถกาวลี่

ชั้นสามเป็นห้องวีไอพี ทุกห้องจะมีพนักงานสาวสวยเป็นผู้เชี่ยวชาญคอยอธิบาย นำเสนอบริการระดับวีไอพีให้ลูกค้า ฐานะลูกค้าชั้นสามปกติแล้วจะยิ่งใหญ่มาก วางเงินเดิมพันยิ่งเยอะ ถือเป็นสมาชิกระดับสูงของสนามแข่ง

หลังหกโมงเย็นเป็นต้นไป นอกจากจะมีนักแข่งรถใต้ดินที่มาจากทั่วทุกสารทิศแล้ว บรรดาลูกค้าที่เป็นผู้ชมก็ทยอยมากันแล้ว และยังมีนักธุรกิจที่มีหน้ามีตาในยันเจียงจนถึงสามเหลี่ยมปากแม่น้ำแยงซีเลยทีเดียว

เผชิญหน้าสิ่งเหล่านี้ เฉินเฟิงกลับมีท่าทีสบายๆ ไม่ได้แสดงอาการเย่อหยิ่งทระนงตนอะไร กลับมีมารยาทต่อทุกคน

“คุณชายโป๋ ราชานักแข่งรถกาวลี่มาถึงแล้วครับ หนึ่งในนั้นยังตบตีเจ้าหน้าที่สาวของเราด้วย!”

ในตอนที่เฉินเฟิงกำลังเสวนากับบรรดานักธุรกิจใหญ่ เตรียมหาห้องวีไอพีดื่มชากับหวู่เหวินโป๋ พนักงานคนหนึ่งของสนามแข่งรถก็เข้ามาในห้องวีไอพี และรายงานเรื่องต่อหวู่เหวินโป๋

“เกิดอะไรขึ้น?”

หวู่เหวินโป๋ได้ยินอย่างนั้นสีหน้าเปลี่ยนทันที เจ้าหน้าที่สาวที่พนักงานพูดถึงคือพนักงานสาวเซ็กซี่ และยังเป็นพนักงานของสนามแข่งรถด้วย ทุกครั้งที่การแข่งเริ่มต้นขึ้น พวกเธอจะใส่เสื้อในกางเกงในหลายชั้น ใช้วิธีเซ็กซี่สร้างบรรยากาศ ในขณะเดียวกันก็เป็นคนบอกเริ่มการแข่งขันด้วย—เมื่อพวกเธอเอามือบังหน้าอกและถอดเสื้อในชั้นสุดท้ายออก การแข่งขันถึงจะเริ่มต้นขึ้นอย่างเป็นทางการ!

“นักแข่งรถกาวลี่คนนั้นเป็นคนเจ้าชู้ เห็นเจ้าหน้าที่สาวของเราคนหนึ่งก็เข้าไปก้อร่อก้อติกด้วย และยังทำตัวลามกตบก้นเจ้าหน้าที่สาวของเรา เจ้าหน้าที่สาวของเราไม่เต็มใจเลยโดนเขาตบหน้าเข้าให้สองฉาดเลย”

พนักงานรายงานอย่างโกรธแค้น: “นอกจากนี้นักแข่งรถกาวลี่คนนั้นยังปากกล้า บอกว่าไม่อยากเห็นหน้าเจ้าหน้าที่สาวคนนั้นอีก ให้เธอรีบไสหัวออกไปจากที่นี่ เจ้าหน้าที่สาวร้อนใจมากไม่รู้จะทำยังไงดี ได้แต่ร้องไห้มาหาผม”

“เรื่องนี้ฉันจัดการเอง”

หวู่เหวินโป๋รับคำเสียงต่ำ ตัดสินใจลุกขึ้นทันที

“เหวินโป๋ พี่ไปกับนายด้วยดีกว่า”

เฉินเฟิงเองก็ลุกขึ้นมา เขาอยากรู้ว่าหวู่เหวินโป๋จะจัดการเรื่องนี้ยังไง

หลังจากเข้าฤดูหนาวแล้ว ถึงเวลาตอนกลางวันจะเริ่มนานขึ้น แต่พอหลังหกโมงก็มืดแล้ว ไฟสว่างทั่วทั้งที่จอดรถ รถแข่ง รถมอเตอร์ไซด์ที่จอดเต็มที่จอดรถ แต่ไม่มีคันไหนเลยมีทะเบียนรถของกาวลี่

เฉินเฟิงและหวู่เหวินโป๋รู้จากพนักงานของสนามแข่งรถว่า นักแข่งรถกาวลี่ทั้งหมดรวมถึงราชานักแข่งรถอย่างผูชางจวู้นด้วย พอตรวจสอบและปรับปรุงรถตัวเองเสร็จ จะขับรถลงไปทำความคุ้นเคยกับสนามแข่งเลย

ดังนั้นเฉินเฟิงกับหวู่เหวินโป๋เลยพายามรักษาความปลอดภัยของสนามแข่งรถแปดคน ที่จริงคือผู้ช่วยมายังเส้นชัยของลู่แข่ง และยังเป็นจุดเริ่มต้นด้วย

ถึงจะเกิดเหตุการณ์ที่นักแข่งรถกาวลี่ตบหน้าเจ้าหน้าที่สาวไป แต่งานด้านเตรียมความพร้อมของรถยังคงกระทำอย่างเป็นลำดับขั้นตอน

พื้นที่ว่างของเส้นชัยลู่แข่งได้ตั้งเวทีชั่วคราวขึ้นมา ทีมงานกำลังปรับแต่งแสงไฟและเครื่องเสียง ส่วนดารานักร้องที่มาร่วมงานเปิดการแข่งขันก็จะแต่งหน้าและเตรียมความพร้อมอยู่ด้านหลังเวที นักแข่งรถใต้ดินและผู้ชมจำนวนไม่น้อยยืนอยู่ไม่ไกลนัก เพื่อรอพิธีเปิดการแข่งขันอย่างเป็นทางการ

“วูด—“

ณเวลาหกโมงสี่สิบนาที มีเสียงแตรดังขึ้นอย่างสนั่นหวั่นไหว รถแข่งพากันขับมาจอดที่เส้นชัยทีละคัน

รถคันนำหน้าคือเป็นรถBugatti Veyron คันหนึ่ง ซึ่งเป็นของผูชางจวู้นราชานักแข่งรถกาวลี่

คันที่ตามรถBugatti Veyronของผูชางจวู้นมาติดๆคือ รถKoenigsellคันหนึ่ง เป็นของหลี่ตงชิงลูกศิษย์ของผูชางจวู้น

หลังจากรถBugatti VeyronและรถKoenigsellแล้วก็มีรถแข่งตามมาติดๆ มีทั้ง Ferraris Lamborghini และMaserati รวมๆแล้วเป็นรถแข่งยี่ห้อดังๆทั้งนั้น

รถคันสุดท้ายที่มาถึงเป็นรถมอเตอร์ไซด์ ราคาของแต่ละคันไม่ต่ำกว่าหนึ่งล้าน

ตามกฎการแข่งแล้ว คืนนี้นอกจากแข่งรถแล้ว ยังมีการแข่งมอเตอร์ไซด์ และการแข่งมอเตอร์ไซด์ยังเปิดเป็นงานแรก ถือเป็นออเดิร์ฟ

จากนั้นผูชางจวู้นได้นำขบวนเอารถเข้ามาจอดไว้ข้างทางท่ามกลางการจ้องมองของพวกเฉินเฟิงกับหวู่เหวินโป๋ รถแข่งกับมอเตอร์ไซค์สามสิบกว่าคันเรียงกันเป็นแถว ดูเท่มาก

พอเห็นพวกผูชางจวู้นจอดรถเสร็จ หวู่เหวินโป๋ก็นำทีมเดินเข้าไปหา เฉินเฟิงเดินข้างหวู่เหวินโป๋ มองๆไปก็เหมือนเป็นบอดี้การ์ดดของหวู่เหวินโป๋

ในเวลาเดียวกัน บอดี้การ์ดดสองคนของผูชางจวู้นก็ปราดเข้ามาที่รถ Bugatti Veyronของผูชางจวู้นทันที

เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!เพี๊ยะ!

พริบตานั้นไม่ว่าจะเป็นพนักงานที่เตรียมพิธีเปิด หรือนักแข่งรถและผู้ชม

ต่างพากันมามองพร้อมกัน อยากรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้น ท่ามกลางสายตาใคร่รู้ของทุกคน ผูชางจวู้นลงจากรถ เขาเห็นหวู่เหวินโป๋นำคนมาด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ก็เลิกคิ้วเล็กน้อย จากนั้นเบนสายตาทำเป็นไม่เห็นไป

“อาจารย์ครับ อ.ว่ามันพาคนมาคิดจะทำอะไร?”

หลี่ตงชิงลงจากรถและเดินมายืนข้างผูชางจวู้น และขมวดคิ้วถามเมื่อเห็นหวู่เหวินโป๋พาคนเข้ามา

“ผูชางจวู้น เมื่อกี้มีคนรายงานกับผมว่า นักแข่งของพวกคุณตบพนักงานของสนามแข่ง มีเรื่องแบบนี้จริงไหม?”

เหมือนตอบคำถามของหลี่ตงชิง หวู่เหวินโป๋พาคนเข้ามาและถามอย่างเปิดประเด็นเลย

ไม่รอผูชางจวู้นพูดอะไร หลี่ตงชิงก็สวนก่อนเลย เขาเชิดจมูกถลึงตาใส่หวู่เหวินโป๋ ตะคอกเสียงดังว่า: “ระวังน้ำเสียงแกที่พูดกับอาจารย์ฉันให้ดีหน่อย ดูฐานะตัวเองซะบ้าง!”

“เกี่ยวอะไรกับนายหรือไง?” หวู่เหวินโป๋ขมวดคิ้วมองหน้าหลี่ตงชิง

“ฉันหวังว่าแกจะเข้าใจนะ ฐานะของอาจารย์ฉันน่ะสูงส่งแค่ไหน อย่าว่าแต่แกเลย ต่อให้เป็นคนใหญ่คนโตของยันเจียงหรือแม้แต่หวาเซี่ยมา ก็จะมาเสียมารยาทกับอาจารย์ฉันแบบนี้ไม่ได้!”

หลี่ตงชิงรับคำอย่างเย็นชา จากนั้นก็พูดอีก: “เมื่อกี้มียัยแพศยาคนหนึ่งยืนไม่ถูกที่ โดนคนของเราตบไปสองฉาด ทำไมหรอ? แกจะออกหน้าให้แม่นั่นหรือไง?”

“ใครทำนะ?” หวู่เหวินเชี่ยนถามกลับ

“ฉันทำเอง แกจะเอาไง?”

นักแข่งรถกาวลี่ใส่ชุดนักแข่งคนหนึ่งเดินออกมา เมื่อวานเขานอนกับนางแบบสาวสวยสองคนยังไม่หนำใจ พอเห็นหุ่นเซ็กซี่ของเจ้าหน้าที่สาวคนนั้น ก็เกิดอาการหื่นเลยเข้าไปลวนลาม

“ฉันให้ทางเลือกนายสองข้อ หนึ่งตบหน้าตัวเองสองที และขอโทษเจ้าหน้าที่ของฉัน จากนั้นก็จ่ายค่าเสียหายซะ สองให้คนของฉันตบหน้านายสองที นายจะหมดสิทธิ์เข้าแข่งคืนนี้และไสหัวออกไปจากที่นี่ซะ!” หวู่เหวินเชี่ยนพูดชัดถ้อยชัดคำ

ชิ้งชิ้งชิ้ง…พอได้ยินคำพูดของหวู่เหวินโป๋ ไม่ว่าจะเป็นผูชางจวู้นกับหลี่ตงชิง หรือแม้แต่นักแข่งรถกาวลี่คนอื่น พวกเขาสีหน้าเปลี่ยนสีทันที และมีสีหน้าโกรธในระดับที่ต่างๆกัน

เพราะในสายตาพวกเขาแล้ว หวู่เหวินโป๋ไม่ควรออกหน้าให้สาวเซ็กซี่ชั้นต่ำแบบนั้น และไม่ควรจะ มาเหิมเกริมต่อหน้าพวกเขาแบบนี้ด้วย!

“แกรู้ไหมว่าแกกำลังทำอะไรอยู่หะ?” หลี่ตงชิงถามด้วยสีหน้าดำทะมึนขั้นสุด

“ฉันต้องรู้อยู่แล้วสิ” หวู่เหวินโป๋ตอบอย่างเย็นชา “อีกอย่าง ฉันจะเตือนนายอีกครั้ง ที่นี่คือหวาเซี่ย ถ้านายยังปากไม่ดีพูดจาหมาๆอีก ฉันไม่รังเกียจที่จะสั่งสอนนาย!”

“แก…”

หลี่ตงชิงโกรธจัด จะพูดอะไรต่อ แต่โดนผูชางจวู้นรั้งมือไว้

ลูกเขยมังกร

ลูกเขยมังกร

Status: Ongoing

อ่านนิยาย เรื่อง ลูกเขยมังกร ฟรี ได้ที่ novel-fast 


โดย เรื่อง ลูกเขยมังกร บ้างส่วนของนิยาย

บทที่ 1 ทรัพย์สินหลายล้านล้าน

“อยากให้ฉันกลับบ้านตระกูลเฉินงั้นหรือ?” ถนนคนเดิน ในเมืองชางโจวที่ทางเข้าร้าน อาหาร เฉินเฟิงใส่ชุดส่งอาหารเดลิเวอรี่สีเหลืองด้วย สีหน้าเย็นชา

“ใช่ นายท่านบอกว่า ตราบใดที่นายน้อยเต็มใจ ที่จะกลับไปยังตระกูลเฉิน ทรัพย์สินทั้งหมดหลาย ล้านล้านของตระกูลเฉินจะอยู่ภายใต้การควบคุม ของนายน้อย” ตรงข้ามกับเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถัง สีเทาพูดด้วยความเคารพ

“เห้อ…ทรัพย์สินหลายล้านล้าน? ” เฉินเฟิง หัวเราะกับตัวเอง และถอนหายใจเบาๆ : “ตระกูล เฉินนั้นรวยมากจริงๆ”

ราวกับว่าเขาสามารถฟังออกจากคำ กาง ของเฉินเฟิงชายชราใส่ชุดถังถามอย่างหมด หนทาง : ” นายน้อย คุณยังกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิด ขึ้นเมื่อสามปีก่อนหรือ? ”

เมื่อเห็นเฉินเฟิงไม่พูดเลย เฉินจงก็ยิ้มอย่าง ขมขื่น ” นายน้อย เรื่องของเมื่อสามปีก่อน นาย ท่านเป็นฝ่ายทำผิดจริงๆ แต่ในช่วงสามปีที่ผ่านมา นายท่านได้ชดใช้กรรมไปแล้วมากพอสมควร สำหรับสิ่งนั้น เหตุใดนายน้อยจึงไม่ให้โอกาสนาย ท่านบ้าง?”

” โอกาสงั้นเหรอ? ” เฉินเฟิงยกมุมปากยิ้มเยาะ %3D เย้ย ขอให้เขาให้โอกาสเฉินเจิ้นหนาน แต่เฉินเจิ้น หนานเคยให้โอกาสแม่ของเขาหรือไม่?

เฉินเฟิงจะไม่มีวันลืมเรื่องที่แม่ของเขาเสียชีวิต de ด้วยโรคร้ายต่อหน้าตัวเอง เมื่อสามปีก่อน

ตระกูลเฉินมีทรัพย์สินหลายล้านล้าน แต่เฉิน เจิ้นหนานไม่ยอมจ่ายเงินหนึ่งล้านเพื่อรักษาแม่ของ เขา แม้ว่าตัวเองจะเป็นเหมือนสุนัข คุกเข่าต่อหน้า เขา และขอความเมตตาจากเขา แต่เฉินเจิ้นหนานไม่ ได้สนใจเลยสักนิด และทำได้เพียงแค่เฝ้าดูแม่ของ เขาเสียชีวิตด้วยความเจ็บป่วยอย่างสิ้นหวัง

ตอนนี้ เฉินเจิ้นหนานต้องการโอกาสงั้นหรือ?

ที…

เฉินเฟิงส่ายหัวด้วยสีหน้าเย้ยหยันสุดจะพรรณนา

“หรือว่า นายน้อยเต็มใจที่จะเป็นคนส่งอาหารไป ตลอดชีวิตหรือ? ” เฉินจงถามพร้อมกับถอนหายใจ เมื่อเฉินเฟิงไม่ไหวติง เขารู้ว่าสามปีหลังจากที่เฉินเฟิ งออกจากบ้านของตระกูลเฉิน ชีวิตของเขาไม่ราบ รื่นเลย ไปเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยไม่ต้องพูดถึง ฐานะที่ต่ำต้อยของเขา ยังคงถูกคนในตระกูลเสี้ย ดูถูกอยู่ตลอดด้วย และวันเวลาของเขาที่อยู่ในตระ กูลเฉินนั้น แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

“ส่งอาหารดีกว่าตาย” เฉินเฟิงพูดด้วยรอยยิ้มจางๆ

สีหน้าของเฉินจงเปลี่ยนไป และเขาก็พูดว่า “นายน้อย คุณหมายถึงอะไร?”

“ไม่ได้หมายถึงอะไรเลย” เฉินเฟิงส่ายหัว “เฉิน จง คุณกลับไปได้แล้ว บอกเฉินเจิ้นหนานและคนใน ตระกูลเฉินด้วย สักวันหนึ่งผมจะกลับไปแน่นอน แต่ ไม่ใช่เพื่อทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น!”

เฉินจงผงะ มองดูเงาร่างด้านหลังของเฉินเฟิงที่ กำลังเดินจากไป ทันใดนั้น สีหน้าของเขาก็ซับ ซ้อน…

ตลอดทาง อารมณ์ของเฉินเฟิงซับซ้อนมาก

ตั้งแต่วันที่เขาเกิดมา เขาก็อาศัยอยู่ในบ้านของ ตระกูลเฉิน แต่เนื่องจากฐานะของเขาเป็นลูกนอก สมรส คนในตระกูลเฉินจึงไม่ค่อยชอบเขานัก แม้ กระทั่งคนรับใช้ของตระกูลเฉินก็สามารถดุด่าว่าเขา อย่างดุเดือด และดูถูกเขาได้ตามต้องการ

เดิมที่เฉินเฟิงเคยคิดว่าเขาจะเป็นตัวหนอนใน ตระกูลเฉินไปชั่วชีวิต จนกระทั่งแม่ของเขาล้มป่วย เมื่อสามปีก่อน เขาจึงตระหนักถึงว่า ตระกูลเฉินไม่ ได้ให้โอกาสเขาเป็นแม้แต่ตัวหนอนด้วยซ้ำ!

ในคืนนั้น แม่ของเขาป่วยหนักมาก เฉินเฟิง คุกเข่าต่อหน้าคนในครอบครัวเฉินเหมือนสุนัขตัว หนึ่ง ขอร้องให้พวกเขาช่วยชีวิตแม่ของเขา แต่ไม่มี ใครยื่นมือช่วยเหลือเลย

การแสดงออกของทุกคนนั้น เย็นชามาก

ในที่สุด แม่ของเขาก็ป่วยหนักจนเสียชีวิต เฉินเฟิงรู้สึกว้าวุ่นมาก ในตอนนั้น เขาก็เข้าใจ แล้วว่า ชีวิตของตัวเอง และแม่ของเขานั้น ด้อยกว่า มดอยู่ในสายตาของคนในตระกูลเฉิน!

ในวันนั้น เฉินเฟิงก็ออกจากบ้านของตระกูลเฉิน

ในวันนั้น เฉินเฟิงสาบานว่า วันหนึ่งเขาจะกลับ ไปที่ตระกูลเฉิน และใช้ความสามารถเข้มแข็งอย่าง เต็มที่ เพื่อให้ทุกคนในตระกูลเฉินคุกเข่าต่อหน้า หลุมฝังศพของแม่เขา และขอให้เธอยกโทษ!

แต่ท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นเพียงความคิดเล็กๆ น้อยๆของเขาที่ยังเด็ก หลังจากที่เขาออกจากตระ กูลเฉิน และมาที่ชางโจวได้สองวันเฉินเฟิงก็ถูกกลุ่ม คนไล่ล่าและสังหาร หากไม่ได้รับความช่วยเหลือ จากเสี้ยเว่ยกั๋ว เขาก็คงกลายเป็นศพไปนานแล้ว

ไม่ต้องคิดก็รู้ว่า คนที่ไล่ล่าเขานั้น ต้องมีส่วน เกี่ยวข้องกับตระกูลเฉินอย่างแน่นอน

อยู่ต่อหน้าคนในตระกูลเฉินที่ยักษ์ใหญ่ เฉินเฟิ งก็ต่ำต้อยราวกับมด

หลังจากกลายเป็นลูกเขยของตระกูลเสี้ยแล้ว ชีวิตของเฉินเฟิงก็ค่อยๆสงบลง แม้ว่าเขาจะถูกผู้คน นับพันหมื่นคนเยาะเย้ย แต่ยังไงเขาก็ยังเป็นคน ธรรมดาคนหนึ่ง

แต่ต้นไม้ต้องการความสงบลมพัดไม่ยอมหยุด และตระกูลเฉิน ก็ตามมาอีกครั้งโดยไม่คาดคิด

ยังจะให้เขากลับไปที่ตระกูลเฉิน และสืบทอดทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น

แต่ลูกหลานรุ่นที่สามของตระกูลเฉินที่ใหญ่โต นั้น มีผู้ชายมากกว่าหนึ่งร้อยคน ไม่ว่าจะวนกันไปกี่ รอบ ก็ไม่มีวันที่จะวนจนถึงลูกนอกสมรสที่จะ สืบทอดตระกูลเฉิน

ไม่ต้องสงสัยเลยว่า นี่เป็นแผนการชั่วร้ายของ พวกเขา

ครั้งหนึ่งเขาเคยถ่อมตัวเหมือนสุนัข แต่วันนี้ เขา มีค่าหลายล้านล้าน

แผนการชั่วร้ายนี้ปลอมเกินไป!

“เฉินเฟิง!” เมื่อเฉินเฟิงขมวดคิ้วอยู่ในความคิด ก็ มีหญิงสาวใส่ชุดเดรสสีขาวที่สง่างามปรากฏต่อหน้า เขา ผู้หญิงคนนั้นมีใบหน้าที่บอบบาง รูปร่างสูงสุด ส่วนอารมณ์ที่สวยงาม เพียงแค่ยืนอยู่ตรงนั้น ก็จะ ทำให้คนรู้สึกสดใสและน่าทึ่งมาก

ผู้หญิงคนนี้ ก็เป็นภรรยาของเฉินเฟิง มีชื่อว่า เสี้ยเมิ่งเหยา

“เมิ่งเหยา มีอะไรเหรอ?”

เมื่อเห็นเสี้ยเมิ่งเหยา ใบหน้าของเฉินเฟิงก็เต็มทรัพย์สินนับล้านล้านนั้น


และยังมี  นิยาย อ่านนิยาย นิยาย pdf นิยายวาย อ่านนิยายฟรี นิยายออนไลน์ อีกหลายเรื่องที่รอให้คุณอ่านที่ novel-fast.com

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท