ตอนที่55 ฆาตกรรมยามราตรี
สายตาคู่นั้นของหลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่จ้องมองคุณชายหลี ทันใดนั้น เขาเดินก้าวขึ้นมา ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุนทันที!
“ในเมื่อเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ แล้วทำไมคุณชายหลีจึงไม่ฆ่าด้วยตัวเองล่ะ?” หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่ถามด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ ท่าทีกดดัน จนทำให้ลูกน้องของคุณชายหลีตัวสั่น กระทั่งหายใจหอบ
การกระทำของคุณชายหลี ทำให้หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่คิดว่ากำลังดูถูกเขาอยู่!
เขาเป็นถึงเจ้านายของสำนักเสี่ยวเชียนเย่ มือมีดผู้ปราดเปรื่องแห่งเมืองฝั่งเหนือ เดินทางมาถึงหัวเซี่ยเพียงเพื่อฆ่าคนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง!
ฆ่าไก่ด้วยมีดเชือดวัว นี่….เท่ากับว่ากำลังเหยียดหยามเขา ดูถูกกันชัดๆ!
“คุณเชียนเย่ ขอเพียงแค่คุณนำหัวของหมอนั่นมาให้ผมได้ ผมจะให้เงินรางวัลคุณอย่างสาสม ถ้าคุณยังสามารถจับตัวผู้หญิงข้างกายเขาได้ คุณสามารถขอเงื่อนไขอื่นได้” คุณชายหลีพูดอย่างนิ่งขรึม แม้ว่าจะอยู่ภายใต้แรงกดดันของหลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่ เขากลับมีท่าทีสงบนิ่ง พูดด้วยความจริงจัง
“ถ้าไม่ได้เป็นเพราะต้องชดใช้บุญคุณที่ติดกันมาหลายปี ตอนที่ฉันมาที่นี่ น่าจะตัดสินใจดีแล้ว” หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่จ้องมองคุณชายหลี พูดอย่างมีเลศนัย
สายตาของคุณชายหลีกวาดมองชายชุดดำนับสิบคนด้านหลังเขา สายตานิ่งขรึม คนพวกนั้นล้วนแล้วแต่เป็นนักฆ่ามือหนึ่งของเป่ยเฉินอีตาวหลิว ความสามารถของคนกลุ่มนี้ หากให้ฆ่าประธานาธิบดี ถือว่ายังน้อยไป!
“คุณเชียนเย่ ผมได้จัดเตรียมงานเลี้ยงต้อนรับทุกท่านไว้แล้วครับ” คุณชายหลีกล่าว
“อาหารของหัวเซี่ย ยังไม่สิทธิ์พอให้ฉันได้ลิ้มลอง รอให้รสเลิศเท่าอาหารของตี้กั๋วเมื่อไหร่ แล้วค่อยว่ากัน” หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่พูดอย่างเย็นชา
คุณชายหลียิ้ม “คุณเชียนเย่ อาหารที่ผมเตรียมมาให้คุณในวันนี้ บังเอิญเป็นเนื้อวัวชั้นเลิศที่ส่งตรงมาจากตี้กั๋ว เนื้อระดับA5 รับรองว่าถูกปากคุณแน่นอน”
“ไปเถอะ” หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่พยักหน้าลง เดินตรงไปที่รถสีดำที่จอดไว้หลายคันทางด้านหลัง…
ภายห้องหรูหราในโรงแรมห้องหนึ่ง คุณชายหลีกับหลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่นั่งสมาธิอยู่บนเสื่อทาทามิ คุณชายหลียิ้มด้วยความอ่อนโยนเสมือนลมโชยในฤดูใบไม้ผลิ
“คุณเชียนเย่ ฆ่าผู้ชายคนนั้น แล้วจับตัวผู้หญิงคนนั้นมาไว้ตรงหน้าผมก็พอแล้ว ผมเพียงอยากให้ผู้หญิงคนนั้นมีชีวิตอยู่ หล่อนจะต้องพบเจออะไร…ผมไม่ก้าวก่าย” คุณชายหลีจิบไวน์ เอ่ยปากพูดอย่างจริงจัง
หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่เงยหน้าขึ้น สายตาอันเย็นชาจ้องมองด้วยความน่ากลัว “ความหมายของคุณชายหลีก็คือ ให้ผมได้เสพสุขกับผู้หญิงคนนี้ก่อน?”
“เดิมที ผมตั้งใจว่าเมื่อผมได้ใช้ประโยนชน์จากหล่อนเสร็จ ก็จะมอบให้คุณเชียนเย่ ผมเดือดร้อนมาหลายต่อหลายครั้ง จึงต้องทำให้คุณเชียนเย่ต้องเป็นห่วง” คุณชายหลีพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ “คุณเชียนเย่ไม่ต้องเกรงใจหล่อน ถึงตอนนั้น ถ้าคุณชอบ ก็พาหล่อนกลับไปด้วย ผมไม่ขัดอะไร ขอเพียงให้ผมได้ใช้งานหล่อนสักพักหนึ่ง ให้ผมได้ในสิ่งที่ปมต้องการ”
คุณชายหลีพูดพลาง หยิบรูปถ่ายสองสามรูปวางลงบนโต๊ะ
หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่หยิบรูปถ่ายขึ้นมา รูปนั้นเป็นรูปของหลีชิงเยียน รูปร่างเว้าโค้ง ใบหน้าเซ็กซี่มีเสน่ห์ ขาอันเรียยาวน่ายั่วยวนใจ…ทำให้หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่ถึงกับตกตะลึง จนรู้สึกเกิดความต้องการ
“คุณชายหลีวางใจได้เลยครับ” หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่พูดอย่างดิบเถื่อน “พวกคนอ่อนแอเท่านั้น ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก”
“โอเค งั้นผมจะรอข่าวดีจากคุณเชียนเย่นะครับ” ”คุณชายหลีคีบปลาดิบชิ้นหนึ่งเข้าปาก ยิ้มอย่างมีเลศนัย ค่ำคืนนี้ เมืองเมืองหู้ไห่จะไม่สงบสุขอีกต่อไป
…
ตอนกลางคืน รถMaybachซีรีย์S ค่อยๆจอดลงริมถนน
ไฟที่ส่องสว่างตามข้างทาง ผู้หญิงแสนสวยคนหนึ่งเดินลงมากจากรถ เหยียบลงบนเงาของตัวเอง เดินตรงไปที่โรงแรมด้วยท่าทีมุ่งมั่น
ไม่นานนัก หลังจากที่ซูเหลยจอดรถเสร็จ จึงเดินตามเขาไปติดๆ คอยติดตามหลีชิงเยียนอยู่ตลอดเวลา หลังจากเดินเข้าไปในโรงแรม เขามองไปรอบๆอย่างระมัดระวัง คอยป้องกันทุกวินาทีเพราะอาจจะเกิดเรื่องอันตรายได้ตลอดเวลา
หลีชิงเยียนเดินเข้าไปในห้องVIPที่จองไว้ ซูเหลยยืนเฝ้าระวังอยู่หน้าประตู หลังจากที่หลีชิงเยียนเดินเข้าไปในห้อง เห็นคุณหลีนั่งอยู่ด้านในอยู่แล้ว
“คุณหลี บังเอิญออกมาตอนช่วงเวลาเร่งรีบพอดี ชิงเยียนดูแลท่านได้ไม่ดีเองค่ะ ” หลีชิงเยียนแสดงสีหน้ารู้สึกผิดออกมา จากนั้นจึงนั่งลง
คุณหลีกวาดสายตามองหล่อน ค่ำคืนนี้หลีชิงเยียนได้รับฟังคำพูดของคุณหลีที่ส่อถึงเรื่องลามกเยอะมาก ดั่งที่หล่อนคิดไว้ ขนาดเฉินเป่ยที่เพิ่งแต่งงานกันสามเดือนยังไม่เคยเจอประธานแสนสวยเซ็กซี่ขนาดนี้มาก่อน!
สวมชุดเครื่องแบบสีดำแนบเนื้อ ราวกับชุดชั้นในเซ็กซี่ คออันขาวผ่อง จนทำให้เกิดความต้องการขึ้นมา รวมถึงกระโปรงที่แนบเนื้อ เผยให้เห็นขาเรียวขาวสองข้างคู่นั้น เห็นแล้วทำให้เลือดสูบฉีดมากเหลือเกิน!
หลีชิงเยียนสวมชุดเซ็กซี่สีดำมีเสน่ห์ เมื่อดูจากผิวขาวใสของหล่อนแล้ว รู้สึกได้ถึงความยั่วยวนใจเป็นอย่างมาก ไม่ว่าผู้ชายคนได้เห็น คงเลือดกำเดาไหลแน่นอน!
หลีชิงเยียนทุ่มเททุกอย่าง เพื่อบริษัทตระกูลหลี เพื่อหลีหยาง และเพื่อตัวเอง จึงยอมใส่ชุดโป๊ขนาดนี้ อดทนกับสายตาอันหยาดเยิ้ม หื่นกามของคุณหลีตรงหน้า!
คุณหลีไม่พูดอะไร จ้องมองเพียงแต่การแต่งตัวเซ็กซี่ของหล่อน หายใจกระหืดกระหอบ!
โดยเฉพาะตอนที่หลีชิงเยียนนั่งลง ถ้าหล่อนไม่ได้นั่งไขว่ห้าง กระโปรงที่สั้นแนบเนื้อก็จะเลิกขึ้นมาสูงขึ้น หากเบี่ยงขาออกเล็กน้อย คุณหลีก็จะเห็นช่องดำลึกลงไป!
“คุณหลี คุณหลี….” หลีชิงเยียนฝืนทนสายตาอันหื่นกามของคุณหลี พูดด้วยเสียงแผ่วเบา จึงจะดึงสติของเขาให้กลับมาอยู่ในโลกแห่งความจริง
“ชิงเยียน ชุดที่เธอใส่มาวันนี้ สวยมากเลย” คุณหลีพูดชม แต่สายตากับจ้องมองที่ท่อนล่างอยู่เช่นเคย จนลูกตาของเขาแทบจะทะลุติดไปตรงขาของหลีชิงเยียน
“หลีชิงเยียนยิ้มเจื่อน รินไวน์ และหยิบแก้วขึ้น พูดด้วยเสียงแหบแห้ง “คุณหลี วันนี้ฉันมาสาย ขอทำโทษตัวเองด้วยกันดื่มหนึ่งแก้ว”
หลีชิงเยียนดื่มจนหมดแก้ว ไวน์ค่อยๆไหลรินลงในปาก จนหยดสุดท้ายหยดลงในที่ที่คาดไม่ถึง
ฉากนั้น ทำให้คุณหลีตื่นเต้นมากขึ้น สายตาจดจ้องมองไปยังเรือนร่างอันเซ็กซี่ของหลีชิงเยียน หัวเราะดีใจ “ชิงเยียน เธอไม่ต้องทำขนาดนี้ก็ได้”
“คุณหลี แก้วที่สองนี้ เพื่อขอโทษแทนลูกน้องของฉัน” หลีชิงเยียนรินอีกหนึ่งแก้ว ดื่มจนหมด
“ชิงเยียน ลูกน้องของเธอไม่รู้ประสา ฉันไม่ได้สนใจอะไรทั้งนั้น วันนี้ที่เธอมาทานข้าวเป็นเพื่อนฉัน ฉันรู้สึกโชคดีมากแล้ว” คุณหลีหัวเราะเสียงดัง
“น้ำใจของคุณหลีช่างเหลือล้น ทำให้ชิงเยียนรู้สึกชื่นชม” ปากสีแดงของหลีชิงเยียนเผยอขึ้นด้วยความเซ็กซี่
ทันใดนั้น คุณหลีเปลี่ยนเรื่องพูด มองตรงไปที่หลีชิงเยียน ถามขึ้น “ชิงเยียน ไม่ทราบว่าเรื่องที่ฉันพูดกับเธอไป เธอคิดว่ายังไงบ้าง?”
ใจของหลีชิงเยียนสั่นเล็กน้อย ท่าทีกระวนกระวาย แต่ยังมีสีหน้าที่นิ่งเรียบ “คุณหลี ฉันความจำไม่ค่อยดี ดูเหมือนว่าจะลืมไปแล้ว…”
คุณหลีมองหล่อนด้วยสายมีเลศนัย ถามขึ้นเป็นนัย “ลืมแล้วงั้นเหรอ? งั้นให้ฉันเตือนเธอสักหน่อย ชิงเยียน ฉันชอบเธอมาตลอด เมื่อก่อนฉันเคยบอกว่า ขอเพียงแค่เธอยอมอยู่กับฉันหนึ่งคืน ต่อไป ตระกูลหวูจะเป็นผู้สนับสนุนเธออย่างดีที่สุด… ”
หลีชิงเยียนก้มหน้าลง ทำตัวไม่ถูก “คุณหลี ตอนนี้บริษัทตระกูลหลีดำเนินการดีอยู่ ฉันก็แต่งงานแล้วด้วย ตอนนี้มาพูดเรื่องนี้ เกรงว่าจะไม่เหมาะสมนะคะ…”
“และฉันพอจะมีเส้นสายในเมืองเมืองหู้ไห่อยู่บ้าง ช่วงนี้ดูเหมือนสถานการณ์บริษัทตระกูลหลีไม่ค่อยดีเท่าไหร่ คนที่คิดไม่ดีกับพวกเธอมีเยอะมากจนนับไม่ถ้วน”
คุณหลีหยุดชะงักไป “ชิงเยียน เธอออกแรงเพียงนิดเดียว แต่ได้รับการสนับสนุนจากฉัน พวกที่คิดจะทำลายบริษัทตระกูลหลี เธอคิดว่าพวกเขายังจะกล้าอีกหรือไม่?” ทันใดนั้นคุณหลียื่นมือออกมา ฉวยโอกาสตอนหล่อนไม่ทันระวัง จับหน้าอกอันเอิบอิ่มของเธอเขาอย่างจัง!
“คุณหลี” หลีชิงเยียนตัวสั่นเล็กน้อย ผลักมืออันหนาใหญ่ของเขาออก สีหน้าเปลี่ยนทันที “ฉันขอบคุณในความหวังดีของคุณหลีมากค่ะ แต่ชิงเยียนไม่ต้องการจริงๆค่ะ…”
ผ่าง!
สีหน้าของคุณหลีแย่ลงทันที น้ำเสียงเย็นชามากขึ้น “ชิงเยียน เธอรู้รึเปล่า ปฏิเสธฉันแล้วจะเกิดอะไรขึ้น?”
“เมืองหู้ไห่ ไม่มีใครกล้าหืออือตระกูลหวู!” คุณหลีจ้องหน้าหลีชิงเยียนด้วยสายตาเยือกเย็น คำพูดของเขาแฝงไปด้วยความหมายมากมาย “ชิงเยียน ถือว่าเธอเป็นคนแรก”
“หากแม้หลีหยางมาด้วย ก็ต้องพูดจาเคารพเกรงใจฉัน ฉันให้โอกาสเธอ เพราะฉันให้ความสำคัญกับเธอ…เธอทำให้ฉัน…ผิดหวังมาก…” คุณหลีกล่าว ทั้งห้องVIP ตกอยู่ในความเงียบ
หลีชิงเยียนเงยหน้ามองคุณหลี คิดในใจ ใช้ไม่อ่อนไม่ได้ หรือจะใช้ไม้แข็ง?
…
แสงไฟอันเจิดจ้าบริเวณกำแพงภายนอกโรงแรม
ยามกลุ่มหนึ่งกำลังเดินลาดตระเวน จนไม่ได้สังเกตเห็นเลยว่า บนกำแพงมีเงาของใครบางคนกำลังคืบคลานเข้าไปด้านใน
แทบจะไม่มีเสียงอะไร แม้ว่ายามพวกนี้จะเดินผ่านเงามืดนี้ไปแล้ว แต่ยังไม่รู้สึกถึงความผิดปกติแม้แต่น้อย
และสวนดอกไม้ด้านหลังโรงแรม มีเงามืดมากมาย กระโดดข้ามผ่านกำแพงราวนก หล่นลงมาที่พื้น ทั้งหมดนี้ปฏิบัติการด้วยความเงียบสงัด
เงามืดของคนแรก รูปร่างบึกบึน ชุดสีดำราวกับหมึก ท่ามกลางความมืดมนยามค่ำคืน เขาจึงรีบเข้าใกล้โรงแรมอย่างรวดเร็ว
ที่เอวมีมีดพก ตัวสั่นเล็กน้อย เสียงอันแผ่วเบาแทบจะกลืนหายไปในบรรยากาศของความเงียบ
ทันใดนั้น มียามที่กำลังเดินลาดตระเวนออกไปไกล หยุดชะงักลงกะทันหัน เขาได้ยินเสียงบางอย่าง จนทำให้ต้องหันหลังกลับมาด้วยความสงสัย
จากนั้น เขาเบิกตาโตกว้าง สีหน้าตกใจกลัวมาก!
ในขณะนั้นเอง สีหน้าของหลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่เย็นชาขึ้นทันที ความอาฆาตแค้นปกคลุมไปทั่วสวนดอกไม้หลังโรงแรม!
ชั่วพริบตาเดียว หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่ ก้าวเข้าไปหยิบมีดออกมาอย่างรวดเร็ว พร้อมเดินเข้าไปใกล้พวกยาม!
ยามเพิ่งจะร้องตะโกน แต่เขากลับเห็นก่อน ทำให้ไม่กล้าพูดอะไรต่อ!
ยามเบิกตากว้างด้วยความตกใจ คอของเขามีของเหลวสีแดงไหลรินลงมา เป็นรอยแผลอย่างเห็นได้ชัด หลงซื่อหลางแห่งสำนักเชียนเย่เก็บมีดอย่างเยือกเย็น จากนั้นเดินเข้าไปในโรงแรมอย่างรวดเร็ว!
“ปั้ง!” หลังจากนั้นไม่นาน ยามศพแรก หัวหลุดออกจากบ่าหล่นลงบนพื้น!
ส่วนพวกเงามืดคนอื่น มาพร้อมกับใบมีดสีขาวเปล่งประกาย พร้อมจิตใจอาฆาตพยาบาท!
ทันใดนั้น เสียงในหูฟังของบรรดาเงามืดที่คืบคลานอยู่รอบโรงแรม ดังขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเคร่งขรึม “ทุกคนเริ่มปฏิบัติการทันที ฆ่าเป้าหมาย! ใครขัดขวาง ฆ่าทันที!”
บรรดาเงามืดลุกขึ้น พร้อมชักดาบออกมาทันที ฉวยโอกาสยามค่ำคืน แฝงตัวเข้าไปในโรงแรมด้วยความรวดเร็ว!
ไม่นานนัก เสียงกรีดร้องในบริเวณนั้นดังกังวานอยู่ภายในโรงแรม คมมีดของดาบฟันแทงผู้คนล้มตาย เลือดไหลนองมากมาย!
เมื่อพวกเงามืดบุกเข้าไปหลังเวลาสามทุ่ม ภายนอกโรงแรมอยู่ในความเงียบสงัด…บรรยากาศในตอนนั้นเต็มไปด้วยกลิ่นคาวเลือด ราวกับว่าไม่เคยเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาก่อน…
….
ถนนที่ห่างจากโรงแรมออกไปไม่ไกล มีรถBMสีดำจอดอยู่ข้างถนน
ภายในรถ สายตาของคุณชายหลีคอยจ้องมองโรงแรมอย่างใจจดใจจ่อ
ลูกน้องคนหนึ่งเดินออกมาจากโรงแรม เมื่อเดินมาถึงด้านข้างของรถBM หันไปพูดกับคุณชายหลีด้วยความเคารพ
“คุณชายหลี ทุกอย่างราบรื่นดีครับ”
“ฉันรู้แล้ว” คุณชายหลีพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ
“คุณชายหลีไม่ไว้ใจพวกเขาเหรอครับ?” ลูกน้องคนหนึ่งถามขึ้นด้วยความสงสัย
“เปล่า” คุณชายหลีสส่ายหน้า สีหน้านิ่งจนมองอะไรไม่ออก “คืนนี้ ต้องมีเรื่องสนุกให้ดูแน่นอน ฉันจะพลาดได้ยังไงล่ะ?”
“เรื่องสนุก?” ลูกน้องตกตะลึง
คุณชายหลีพยักหน้าลง ค่อยๆพูดขึ้น “ฆาตกรรมยามราตรี!!”
