บทที่ 124 พลังที่ทรงพลานุภาพ
ตอนนั้น หลีเช่าเทียนก็ได้อ่านออกว่าเฉินเป่ยกำลังมีแผนสังหารอันเลือดเย็นจนถล่มฟ้า!
แผนสังหารนี้ไม่ได้เป็นแผนที่เพิ่งจะริเริ่มขึ้น ทว่ากลับ……มีอยู่นานมากแล้ว!
หลีเช่าเทียนทำนัยน์ตาที่ตะลึงงัน ภายในใจรู้สึกว่ามีความลางสังหรณ์ที่ไม่ดีกำลังจะเกิดขึ้น
ทว่าไม่นาน ภายในใจที่รู้สึกหวาดผวาก็ถูกความอาฆาตแค้นมาแทนที่ หลีเช่าเทียนจึงตะโกนก่นด่าด้วยความโหดเหี้ยม “ไอ้คนไร้ประโยชน์ วันนี้ถ้าให้แกจากไปง่ายๆ ฉันก็ไม่มีทางมีแซ่ว่าหลีอีกต่อไป! ”
“ไม่มีแซ่หลีอีกต่อไป? ” เฉินเป่ยพูดคำคำนี้ออกมา จากนั้นก็เอ่ยด้วยเสียงเรียบเฉย “แกยังมีชีวิตที่จะมีโอกาสเปลี่ยนแซ่หรือไง? ”
เฉินเป่ยเหยียบเท้าไปหนึ่งก้าว ทั้งลำตัวของเขาแผ่รังสีอันน่ากลัวออกมา! เหมือนคนฟ้าแลบที่กำลังจะพุ่งเข้าหาหลีเช่าเทียน!
“ซู่ซ่าๆ! ”
เฉินเป่ยเป็นคนที่ว่องไวเกินไป ทำให้เกิดเสียงดังกึกก้องบนอากาศ แล้วเสียงเสียงนั้นก็ดังสนั่นขึ้น! ทำให้สีหน้าของหลีเช่าเทียนแปรเปลี่ยนไปมาก! นั่นเป็นความเร็วที่ว่องไวกว่าความเร็วเสียง!
หลีเช่าเทียนไม่รู้อะไรสักอย่าง ความว่องไวที่กำลังทำให้ตัวของเฉินเป่ยระเบิด จะทำให้รู้สึกน่ากลัวขนาดนี้!
แม้ว่าความเร็วนั้นจะเกินความเร็วของเสียงเพียงชั่วพริบตา แต่ก็น่าตกใจอย่างยิ่ง
ถ้าหากป่าวประกาศออกมา ก็คงจะตัวที่ทำให้เกิดคลื่นมหึมาไปถึงต่างแดน!
คลื่นเสียงกำลังดังขึ้นเหมือนฟ้าร้อง ทันใดนั้นกระจกนิรภัยของโรงน้ำชาก็แตกเพราะแรงสั่นสะเทือนของเสียง!
“เป็นไปได้ยังไง! ” หลีเช่าเทียนทำสีหน้าที่เต็มไปด้วยความตกตะลึง และเขาก็ถอยไปข้างหลังไม่หยุด เขานึกไม่ถึงเลยสักนิดว่าลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลที่ดูธรรมดาคนนี้ กลับความว่องไวที่น่ากลัวได้ถึงขั้นนี้?
และต่อให้เฉินเป่ยจะมีความลับอยู่บ้าง เขาไม่ได้ดูเป็นธรรมดาเหมือนภายนอก ทว่าหลีเช่าเทียนจึงไปนึกถึงได้ยังไง เรือนร่างที่ผอมเล็กของเฉินเป่ย พอมันระเบิดความโมโหออกมา จะเหมือนไทแรนโนซอรัสที่ดุร้ายที่สุด!
หลีเช่าเทียนเป็นคนที่ฉลาดคนหนึ่ง เวลานี้ เขาเข้าใจทันที เฉินเป่ยไม่ใช่บุคคลธรรมดาแน่นอน ความสามารถของเขาน่ากลัวจนถล่มฟ้าได้!
แม้ว่าเขาจะใช้ชีวิตอยู่ในเยี่ยนจิงมาหลายปีแบบนี้ และก็มีบางครั้งที่จะได้รับข่าวลับๆ อยู่บ้าง ก็คือในองค์กรพิเศษ จะมีพวกยอดฝีมือที่ยิ่งใหญ่อยู่กลุ่มหนึ่ง ที่จะมีไหวพริบที่ว่องไวกว่าความไวของแสง
สำหรับหลีเช่าเทียนแล้ว นี่เป็นเพียงการได้ยินข่าวเท่านั้น แม้แต่เขาก็ยังไม่เคยได้พบเจอจริงๆ
ทว่า ตอนนี้เฉินเป่ยกลับสามารถทำได้
หลีเช่าเทียนทำสีหน้าที่ย่ำแย่ แล้วถอยไปด้านหลังไม่หยุด สุดท้ายเขาก็รู้ว่า เขาเป็นคนที่ตาไม่ดีเอง คนที่เขานึกว่าเป็นเพียงมดตัวน้อยที่ต่ำต้อยตัวหนึ่ง และยังเป็นคนไร้ประโยชน์ที่เข้ามาอยู่ในตระกูลหลี กลับมีความแข็งแกร่งและความยิ่งใหญ่ที่น่ากลัวขนาดนี้!
เฉินเป่ยเผยความสามารถของตัวเองออกมา เหมือนเป็นฝ่ามือหนึ่งที่ตบลงบนหน้าของหลีเช่าเทียนแรงๆ! มันตบหน้าเขาเกินไปจริงๆ เขาดูถูกเหยียบย่ำและหาเรื่องเฉินเป่ยจนนับไม่ถ้วน แค่เพราะว่าเขาคือลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลของฝ่ายหญิง…..และตอนที่เขาเห็นถึงความว่องไวของเฉินเป่ย เหมือนเขาหลุดเข้าไปในถ้ำน้ำแข็งเย็นวาบไปทั้งตัว
ปัง!
เฉินเป่ยจะฆ่าตัวเองจริงๆ หรอ!
“แกกล้าหรอ! ” หลีเช่าเทียนรู้สึกทั้งตกใจทั้งโมโห เขาคือคุณชายตระกูลหลี นี่เป็นเมืองหู้ไห่ ใครจะกล้าแตะต้องเขา?
ยิ่งที่เขารู้สึกโกรธมากกว่าก็คือ เขาได้สั่งให้ผู้หญิงคนนั้นลงมือตั้งนานแล้ว แต่ตอนนี้ เขาก็ไม่เห็นว่าจะมีใครลงมือเลย การที่ขัดขวางเฉินเป่ย ก็เหมือนจะเป็นอนุญาตให้เฉินเป่ยฆ่าสังหารอย่างเงียบๆ
ผู้หญิงคนนั้น ทำให้เห็นได้อย่างชัดเจนว่าเธอกำลังยืมมือของเฉินเป่ยมากำจัดตัวเอง!
นัยน์ตาของหลีเช่าเทียนเคล้าด้วยความสิ้นหวัง……ถ้ารู้แบบนี้ เขาไม่มีทางร่วมมือกับผู้หญิงคนนั้นแน่นอน แล้วยิ่งไม่มีทางบุกมาที่นี่ตามลำพังหรอก!
มือของเฉินเป่ยเหมือนฟ้าแลบที่ยื่นมือจับคอของหลีเช่าเทียนเอาไว้ ดวงตาคู่นั้นของหลีเช่าเทียนเคล้าด้วยความตกใจ และดูหวาดผวามาก
และในเวลานี้ ในโรงน้ำชา ก็มีเรือนร่างที่เซ็กซี่คนหนึ่งปรากฏ จากนั้นก็เดินมาใกล้เฉินเป่ยอย่างไม่ส่งเสียงใดๆ จากนั้นก็ยื่นฝ่ามือออกมาตบลงบนฝ่ามือของเฉินเป่ย ทำให้ทั้งเรือนร่างของเฉินเป่ยนิ่งงันไป จากนั้นก็ถอยหลังไปไม่กี่ก้าว
เฉินเป่ยเงยหน้าขึ้นแล้วมองเรือนร่างที่สุดเซ็กซี่นั้น สีหน้าเคล้าด้วยความเย็นชาและเงียบสงบ เรือนร่างอันเซ็กซี่นั้นมีแรงที่ไม่เบาเลย ที่สามารถต่อต้านเขาได้!
หลีเช่าเทียนมองเรือนร่างที่เซ็กซี่นั้น สีหน้าตะลึงงันทันที เขานึกไม่ถึงว่าเรือนร่างที่เซ็กซี่นั้นก็คือเถ้าแก่เนี้ยของโรงน้ำชาที่นี่
เขาจึงนึกขึ้นได้ทันที ตอนที่เคยอยู่เยี่ยนจิง ในบ้านตระกูลหลีมีคนแก่บอกกับเขาว่า ในเมืองหู้ไห่ มีโรงน้ำชาโรงหนึ่ง เป็นโรงน้ำชาที่ดูไม่โอหังอะไรเลย ทว่าเบื้องหลังของมันนั้นลึกลับ โดยเฉพาะเถ้าแก่เนี้ยของโรงน้ำชา ตามที่เขาร่ำลือกันมาว่าเคยมีความสัมพันธ์กับบุคคลที่มีอำนาจที่สุดในเมืองหู้ไห่
บุคคลที่มีอำนาจสูงสุดของเมืองหู้ไห่ แม้ว่าหัวหน้าตระกูลหลีได้เจอะเจอ ก็ยังต้องต้อนรับเขาอย่างมีมารยาท……ดังนั้น ในหัวเซี่ย ใครจะกล้ามาหาเรื่องคนในโรงน้ำชาร้านนี้ มีน้อยคนมากที่จะกล้าแบบนั้น และคนที่กล้าลงไม้ลงมือในโรงน้ำชานี้ถือว่าไม่เคยมีสักคน!
และวันนี้ เฉินเป่ยกลับรับได้การยกเว้น เขากำลังจะพุ่งสังหารคนในโรงน้ำชาอย่างเปิดเผย!
ท่าทางและรูปลักษณ์หน้าตาของเถ้าแก่เนี้ยดูน่าหลงใหลและเย้ายวนใจ ทว่าตอนนี้กลับขมวดคิ้วมองเฉินเป่ย เมื่อกี้ฝ่ามือนั้นที่ตบออกมาเป็นการใช้แรงทั้งหมดที่มี จึงจะสามารถทำให้เฉินเป่ยถูกสั่นสะเทือนจนต้องถอยไปด้านหลัง
ก่อนที่เฉินเป่ยยังไม่โมโหจนระเบิดออกมา แม้กระทั่งเถ้าแก่เนี้ยก็ยังมองเฉินเป่ยไม่ออก แค่รู้สึกว่าตัวเขามีความลับอยู่ไม่น้อย และเขาไม่เหมือนคนทั่วไป
“เพื่อนคนนี้ ที่นี่เป็นเพียงโรงน้ำชาที่เอาไว้ชิบชาพูดคุยเท่านั้น ไม่เหมาะกับการมีเรื่องกัน ถ้าจะตีกันก็เชิญไปที่อื่น” เถ้าแก่เนี้ยเอ่ยๆ พูดขึ้น น้ำเสียงที่ใส ชัดเจน และเสนาะหู
“ตี? เขาคู่ควรที่จะให้ฉันลงมือตีด้วยหรอ? ฉันแค่มือข้างเดียวก็พอแล้ว” เฉินเป่ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย
หลีเช่าเทียนที่อยู่หลบอยู่ข้างหลังเถ้าแก่เนี้ยก็แสยะยิ้มอย่างเย็นชา แล้วถือโอกาสเริ่มจู่โจมเฉินเป่ย “แกจะลงมือที่นี่ แกไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วจริงๆ หรอ”
หลีเช่าเทียนต้องเผชิญกับวิกฤต และเขาก็ทุ่มสุดตัวไปแล้ว อยากจะยั่วโมโหเฉินเป่ย ทำให้เฉินเป่ยและเถ้าแก่เนี้ยมีปัญหากัน แล้วตนก็ถือโอกาสหนี
เฉินเป่ยกวาดสายตามองหลีเช่าเทียนแล้วพูดกับเถ้าแก่เนี้ย “ปล่อยเขามาให้ผม ผมจะออกจากที่นี่เดี๋ยวนี้”
เถ้าแก่เนี้ยส่ายหัว “ฉันกับผู้อาวุโสที่อยู่เยี่ยนจิงของเขาเป็นเพื่อนเก่ากัน ไม่อย่างนั้นก็ให้ดิฉันเป็นหนี้บุญคุณคุณหนึ่งครั้งเถอะ วันข้างหน้าถ้าคุณต้องการฉัน ฉันจะต้องช่วยเหลือคุณแน่นอน! ”
“หนี้บุญคุณ? ” เฉินเป่ยหัวเราะอย่างเยาะเย้ย แล้วพูดด้วยเสียงเย็นชา “หนี้บุญคุณของคุณไร้ค่ามาก วันนี้ ต่อให้เป็นราชาแห่งสวรรค์ก็ไม่มีทางปกปักคุ้มครองเขาได้! ”
เวลานั้น เฉินเป่ยดูเย่อหยิ่งทระนงตัวมากๆ ถ้าตอนนี้ชิงเหนียนอยู่ที่นี่ ก็คงจะทำให้พวกเขารู้สึกใจร้อนมากๆ แน่นอน เพราะว่าราชาหลงผู้นั้นที่สะทกสะท้านไปทั่วแผ่นดินของต่างประเทศ และโลกชั่วร้ายทิศตะวันตกมีสังคมที่เต็มไปด้วยความมืดมน นี่แหละคือการทรงอิทธิพลดั่งคลื่นยักษ์ของเหล่าบรรดาเทพเจ้า!
เวลานั้น ราชาหลงเหมือนจะกลับมาอีกครั้ง! เป็นพลังที่ทรงพลานุภาพ!!
เถ้าแก่เนี้ยทำสีหน้าที่ตะลึงงันไปทันที ท่าทางแบบนี้ของเฉินเป่ยที่ดูยโสโอหัง ทำให้เธอจึงทำสีหน้าที่เย็นชาขึ้นเรื่อยๆ “คุณไม่รู้ว่าคุณกำลังพูดจาหยาบคายกับใครอยู่”
“ใครขัดขวางฉัน ฉันก็หยาบคายใส่คนนั้นแหละ” เฉินเป่ยเพิ่งจะพูดจบ จู่ๆ นอกโรงน้ำชาก็มีเสียงบางครั้งดังขึ้นแล้วทำลายบรรยากาศอันเงียบกริบ!
นอกโรงน้ำชาสั่นสะเทือนขึ้นทันที ควันก๊าซลูกใหญ่กำลังซัดเข้ามา และเห็นเพียงลิ้นไฟที่กำลังพุ่งเข้ามา และเฉียดผ่านหลังกะโหลกของเฉินเป่ยไป!
ภายในใจของเฉินเป่ยรู้สึกเหมือนชีวิตกำลังแขวนอยู่เส้นด้าย จากนั้นเขาจึงเฉียงลำตัวด้วยอย่างไม่ลังเลใจ
“ปัง!”
ลิ้นไฟกำลังยิงลงบนโต๊ะน้ำชาที่ทำจากไม้ประดู่แดง ความทรงฤทธานุภาพอันน่าหวาดกลัวทำให้โต๊ะน้ำชาหัก สถานการณ์แบบนี้ถึงกับทำให้หนังหัวของคนรู้สึกเหน็บชา!
เฉินเป่ยหันหลัง แล้วมองไปที่ไกลๆ นัยน์ตาเปล่งประกายออกมาความเย็นชาไม่มีใครสามารถเทียบเทียม! โม่ถีซือเป็นนักฆ่ามาโดยตลอด สุดท้ายเขาก็ลงไม้ลงมือได้!
“ปังๆๆ!”
กระสุนแต่ละนัดมาจากทั่วทุกทิศ ทำให้รอบตัวของเฉินเป่ยเต็มไปที่เต็มไปด้วยความว่างเปล่าที่กำลังต้องเผชิญกับความตาย ทำให้เฉินเป่ยไม่มีที่จะหลบเลี่ยง
ไม่เพียงแต่แบบนี้ เถ้าแก่เนี้ยของโรงน้ำชาร้านนี้จึงก่นด่าด้วยเสียงเบา และก็ลงไม้ลงมือ ทั้งสองคนร่วมมือกัน และคิดจะทำร้ายเฉินเป่ยให้ตาย!
หลีเช่าเทียนเห็นแบบนี้จึงหัวเราะขึ้นอย่างโหดเหี้ยม “มดเอ๋ย นึกไม่ถึงน่ะสิ แกอยากจะฆ่าฉันนานแล้ว กลับนึกไม่ถึงว่าฉันได้วางแผนทุกอย่างเพื่อที่จะฆ่าแก และกำลังรอให้แกมาตกกับดักของฉัน! ”
“แกวางใจเถอะ วันนี้ของปีหน้า ฉันจะใช้ชีวิตอยู่อย่างดีๆ แล้วจะเผาเงินปลอมไปให้แกละกันนะ! ” หลีเช่าเทียนรู้สึกวางใจขึ้นมา ผู้หญิงคนนั้นที่เชิญมา เป็นนักฆ่าเบอร์หนึ่งของทั่วโลก และรวมไปถึงเธอที่มีฐานะเป็นเถ้าแก่เนี้ยที่มีฐานะที่ยากจะคาดเดา การฆ่าเฉินเป่ย คงเป็นเรื่องที่ง่ายมาก!
นัยน์ตาของเฉินเป่ยเย็นชาขึ้นมาทันที ทันใดนั้นเขาจึงตกอยู่ในสถานการณ์ที่อันตราย ทว่านัยน์ตาคู่นั้นของเขากลับยิ่งอยู่ยิ่งลุ่มลึกและยิ่งนิ่งสงบ
ในโรงแรม มีสาวสวยผมสีเทาคนหนึ่ง กำลังนอนอยู่บนเตียงอย่างสบายใจ ในมือจับคอมหนึ่งเครื่องไว้ แล้วกำลังเปิดคลิปที่เฉินเป่ยถูกล้อมโจมตี
พอมองความโหดเหี้ยมของเฉินเป่ย สาวสวยผมเทาจึงกระตุกมุมปากแล้วเผยปากทรงโค้งที่ดูลุ่มลึก มุมปากอันสวยงามเผยยิ้มออกมา เหมือนเฉินเป่ยดูแย่มากเพียงใด เธอก็ยิ่งซะใจมากเพียงนั้น
“วู่……ทางที่ดีที่สุดความสามารถของนายก็อย่าถดถอยแล้วกัน……เรื่องสนุกๆ ยังอยู่ด้านหลัง” สาวสวยผมเทาจับผมไปวางพาดตรงหลังไหล่ ถ้าเฉินเป่ยรู้ว่าเธอพูดแบบนี้ ก็คงจะโมโหเหมือนฟ้าผ่าแน่นอน!
“ปังๆ! ”
เสียงปืนดังสนั่นขึ้นอย่างชัดเจน ทำให้ทำลายบรรยากาศที่เงียบสงบ จากนั้นก็กำลังยิงไปยังเฉินเป่ย!
เฉินเป่ยหลบเลี่ยงไม่หยุด เขาตบเถ้าแก่เนี้ยคนเนั้นเพียงฝ่ามือเดียว นัยน์ตากวาดไปยังนอกโรงน้ำชา จากนั้นก็มองไปยังชั้นบนก็จับจ้องไปยังนักฆ่าเหล่านั้น!
นักฆ่าเหล่านั้นเป็นนักฆ่าที่ถือปืนไรเฟิลรู่นBarrett จู่ๆ แผ่นหลังของเขาก็รู้สึกเย็นเฉียบ สีหน้าดูตกตะลึง พวกเขานึกไม่ถึงว่าเฉินเป่ยกลับสามารถสังเกตเห็นพวกเขาได้ว่องไวขนาดนี้!
นี่เป็นความสามารถของการสำรวจ ถือว่าเขาเก่งกาจในการสังเกตมองเขา ความสามารถด้านนี้ของเขาช่างน่ากลัวมาก!
“ฉันอยากจะรู้เหมือนกันว่าแกจะอดทนได้อีกนานแค่ไหน! ” หลีเช่าเทียนทำสีหน้าที่โหดเหี้ยมแล้วก่นด่าขึ้น
“ติ้งๆๆ! ”
ไม่นาน หลีเช่าเทียนทำสีหน้าที่ดูเกร็ง สีหน้าของเขาเคล้าด้วยความไม่น่าเชื่อ
ในมือของเฉินเป่ยมีดาบสีดำสนิทหนึ่งด้ามตั้งแต่เมื่อไหร่ เขาจับดาบเอาไว้ แล้วกำลังจะเอาใบมีดต้านไปต้านมา ทำให้กระสุนแตกกระจายเป็นหนึ่งครึ่ง!
สิ่งที่ร่วงหล่นสู่พื้นก็คือเปลือกกระสุน ทุกๆ นัดก็หักเป็นสองชิ้น ทำให้สีหน้าของหลีเช่าเทียนอึ้งทึ่งและดูเกร็ง เขาไม่อยากจะเชื่อ!
“นี่…..เป็นไปได้ยังไง! ” หลีเช่าเทียนพึมพำ แล้วตัวสั่นไปทั้งตัว!
วินาทีต่อไป หลีเช่าเทียนจึงหันหลังวิ่งหนีอย่างไม่ลังเล! เขาจะกลับเยี่ยนจิง! ออกห่างจากปีศาจตัวนี้ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งดี!
“แกหนีไม่รอดหรอก! ” เฉินเป่ยพูดด้วยเสียงเคร่งขรึมและเลือดเย็น ในมือจึงมีแสงบางอย่างกำลังพุ่งไปไล่ตามหลีเช่าเทียน!
หลีเช่าเทียนกำลังวิ่งหนีสุดชีวิต ทันใดนั้น เขาก็ร้องทุกข์เพียงคำเดียว แสงสีดำสนิทนั้นเฉียดผ่านแขนของเขา ทำให้ปาดเนื้อของเขาจนมีเลือดพุ่งกระฉูดออกมา!
หลีเช่าเทียนรู้สึกเจ็บจนหน้าซีด นัยน์ตาทั้งสองข้างเคล้าด้วยความอาฆาตแค้น!
ตอนเขาอยู่เยี่ยนจิง เขาอยู่ในที่สูง ไม่มีใครกล้าทำร้ายเขา!
วันนี้กลับถูกลูกเขยที่แต่งเข้าตระกูลผู้หญิงลงไม้ลงมือ แล้วไม่เห็นเขาในสายตา!
เขาทำเกินไป หลีเช่าเทียนจึงกำหมัดแน่น ทั้งตัวสั่นเทา และไม่รู้ว่าเป็นเพราะโมโหหรือเจ็บปวด
หลีเช่าเทียนสาบานกับตัวเองในใจ ตอนที่เขากลับเยี่ยนจิง เขาต้องทำลายล้างหลีหยาง และจะทำร้ายหลีชิงเยียนอย่างแน่นนอน…….ส่วนเฉินเป่ย เขายิ่งไม่มีทางปล่อยให้ลอยนวล เขาจะทรมานเขาจนเจ็บปางตาย ถึงเวลาเขาจะทำให้เฉินเป่ยรู้สึกว่าการตายถึงจะเป็นการที่เขาถูกปลดปล่อย!
