บทที่ 133 ฐานะอย่างอื่น
ชายผู้นี้มองหลีชิงเยียนเพียงพริบตา ดวงตาคู่สวยของหลีชิงเยียนสบตากับชายผู้นั้น ทันใดนั้น เรือนร่างที่ผอมบางสั่นเทาอย่างรุนแรง
นัยน์ตาของชายผู้นี้ดูนิ่งเฉย ทว่ากลับดูวางอำนาจ และเคล้าด้วยพลังแห่งการกดขี่ แค่มองไปเพียงแว่บตาเดียว ก็ทำให้เกิดความหวาดผวาอย่างอดกลั้นไว้ไม่อยู่!
แววตาและท่าทางแบบนี้ มีเพียงผู้ที่ดำรงตำแหน่งสูงศักดิ์มายาวนานถึงจะสามารถกลายเป็นแบบนี้ได้
หลีชิงเยียนรู้ดีแก่ใจ ผู้ชายคนนี้ต้องไม่ธรรมดาแน่นอน
เขาอยู่ในชุดเครื่องแบบของทหารที่เป็นจุดสีเขียว ก็สามารถอธิบายหลายสิ่งหลายอย่างออกมาได้แล้ว
และที่สำคัญที่สุดก็คือ หลีชิงเยียนและผู้ชายคนนี้เคยเจอหน้ากันมาก่อน ครั้งที่แล้ว ตอนอยู่ในสถานีตำรวจ ผู้ชายคนนี้เป็นคนที่ประกันเธอออกมาด้วยตัวเอง
เธอจึงมีความทรงจำที่ลึกซึ้งและยากที่จะลืมเลือนในสถานการณ์ที่เกิดขึ้นที่สถานีตำรวจในวันนั้น
แม้กระทั่งเธอยังสงสัยผู้ชายคนนี้ เขาต้องเป็นบุคคลลึกลับที่คอยช่วยเหลือตัวเองอยู่เงียบๆ และเป็นคนที่อยู่ในตำนานที่ผู้คนต่างก็ร่ำลือถึง
“คุณเป็นใคร! ”
รปภ.สองคนเห็นว่าเรื่องมันไม่ค่อยปกติ จะเดินหน้าไปขวางทางชายคนนั้นไว้
“ผมมาหาเธอ” ผู้ชายมองหลีชิงเยียนเพียงพริบตาเดียว จากนั้นก็พูดขึ้น
“มาหาท่านประธานหลี ต้องเอาหลักฐานแสดงความเป็นตัวตนมายืนยันก่อน” รปภ. คนหนึ่งทำสีหน้าที่หนักแน่น พวกเขาต้องเผชิญกับผู้ชายคนนี้ ภายในใจก็รู้สึกไม่ค่อยสบายอยู่เหมือนกัน
“ฐานะของฉัน พวกนายไม่มีสิทธิ์รู้” ชายคนนี้กวาดสายตามองไป แล้วค่อยๆ พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ค่อนข้างเย่อหยิ่ง
“หากไม่พูด ก็อย่าคิดไปเข้าใกล้กับท่านประธานหลี” รปภ. อีกคนจึงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาในลำคอ
“พวกนายไม่มีทางขวางทางฉันไว้อยู่ ถอยไป” ชายคนนี้พูดด้วยเสียงเรียบเฉย น้ำเสียงกลับฟังแล้วไม่จำเป็นต้องสงสัยอะไรอีกต่อไป
รปภ.สองคนนี้ไม่มีความรู้สึกหวาดหวั่น พวกเขายังคงจับกระบองไฟฟ้าไว้
ชายคนนี้ขมวดคิ้วขึ้น ดวงตาคู่นั้นที่นิ่งเฉยเปล่งประกายความไม่พอใจออกมา
ทั้งตัวของเขาแผ่รังสีความกดขี่อันน่ากลัวออกมา จากนั้นก็แพร่กระจายไปทั่วทิศทันที นัยน์ตาคู่นั้นเหมือนดาบที่เลือดเย็น ทำให้รปภ.ทั้งสองคนนั้นรู้สึกขาทั้งสองข้างอ่อนแรง และกำลังสั่นเทาไม่หยุด จากนั้นก็เกือบจะโน้มตัวลงไปโน้มก้มกราบ!
ชายคนนี้ไม่เพียงแต่เผยความน่าเกรงขามออกมาจากตัว แล้วยังก่นด่าอย่างวางอำนาจและหวาดกลัว เขาต้องเป็นคนใหญ่คนโตแน่นอน!
“ที่นี่มีคนคอยจับตามองอยู่เยอะ ฉันไม่อยากจะลงไม้ลงมือ” ชายคนนี้พูดด้วยเสียงที่เย็นชา น้ำเสียงเย็นยะเยือก
“พวกคุณกลับไปเถอะ” และในเวลานี้ จึงมีเสียงที่เย็นชาเสียงหนึ่งดังมาจากด้านหลังของรปภ.ทั้งสองคนนี้ แค่เห็นหลีชิงเยียนเดินมาข้างหน้าด้วยความกล้า
รปภ.ทั้งสองเหมือนถูกชุบชีวิต ทันใดนั้นนั้นก็รีบถอยไปข้างหลัง
“ฉันจำคุณได้ ตอนนั้นตอนอยู่ที่สถานีตำรวจ คุณเป็นคนประกันตัวฉัน” หลีชิงเยียนมองผู้ชายนี้ด้วยนัยน์ตาที่สวยงาม ถึงแม้เธอกลัวมาก ทว่าก็ยังกัดฟันพูดขึ้น
ผู้ชายกวาดมองด้วยสายตาที่เรียบเฉย “ตอนนั้นมีคนขอให้ช่วยไว้ วันนี้เลยมาหาคน”
“หาใคร? ” หลีชิงเยียนรู้สึกอึ้งในใจ ภายในใจที่รู้สึกตื่นเต้นอยู่เล็กน้อย ไฟที่ลุกโชนนั้นก็ดับลงทันที
ทีแรกเธอเดาว่าเวลานี้ เธอคงไม่ต้องทำอะไร ความจริงก็คงเปิดเผย ทำให้เห็นอย่างชัดเจน ชายคนนี้ไม่ใช่บุคคลลึกลับที่ช่วยตัวเองคนนั้น
ทว่าไม่นาน หลีชิงเยียนจึงรู้สึกสงสัยในใจมากขึ้น ผู้ชายนี้ไม่ธรรมดาแน่นอน กลับยังบอกว่าถูกคนอื่นขอไว้ บุคคลลึกลับนั้นซ่อนไว้ลึกเกินไป หลีชิงเยียนยิ่งอยู่ก็ยิ่งรู้สึกแปลกใจในบุคคลลึกลับคนนั้น เขากลับสามารถระดมผู้คนจากทุกทิศทุกคน และทุกคนต่างก็ไม่ธรรมดา!
ทว่าทำให้หลีชิงเยียนคิดยังไงก็คิดไม่ออก บุคคลลึกลับคนนั้นช่วยเธอด้วยเหตุผลอะไร จนวันนี้เธอยังไม่รู้ อีกทั้งถึงตอนนี้ยังไม่ปรากฏตัวออกมา ทำให้หลีชิงเยียนคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ
ชายคนนี้กวาดสายตามองไปยังลานกว้างของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป “หาผู้ชายของคุณ”
“คุณหาเขา? ” หลีชิงเยียนสะดุ้งตกใจในใจ ผู้ชายคนนี้ เหตุใดถึงรู้จักไอ้หมอนั่นด้วย?
“คุณมาหาเขามีเรื่องอะไร? ” หลีชิงเยียนระมัดระวังตัวขึ้นมาทันที แล้วถามขึ้นด้วยสีหน้าที่แปรเปลี่ยน
“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณ” ผู้ชายพูดด้วยน้ำเสียงที่ดื้อรั้น แล้วเคล้าด้วยความเย่อหยิ่ง
“คุณไม่บอกว่าเป็นใคร ฉันไม่มีทางบอกคุณว่าเขาไปไหน” หลีชิงเยียนส่ายหน้าแล้วพูดด้วยเสียงแข็ง
ฉึก!
ทันใดนั้นความนิ่งเฉยที่แผ่ออกมาจากตัวของผู้ชายจึงเปลี่ยนไปทันที แล้วก็มีความเย็นยะเยือกอันน่ากลัวแผ่ออกมาอย่างทันที นั่นคือจิตสังหารที่เกรียงไกรและไม่มีที่สิ้นสุด!
ดวงตาทั้งสองข้างของผู้ชาย ตอนนี้ดูลุ่มลึกอย่างไม่มีขีดสิ้นสุด เหมือนเป็นทะเลภูเขาที่อาบด้วยเลือด!
“คุณกำลังข่มขู่ผม? ” ผู้ชายในเครื่องแบบทหารเหมือนเป็นเทพสงครามองค์หนึ่ง ขาข้างหนึ่งที่ย่ำออกมา แม้กระทั่งพื้นดินยังสั่นสะเทือนเบาๆ
น้ำเสียงของเขาแปรเปลี่ยนไปเป็นน้ำเสียงที่ไม่พอใจและเยือกเย็น จากนั้นก็ถามขึ้นอย่างบีบบังคับ
เขาก็ไม่ชอบมากๆ เขาไม่เคยคิดว่าท่านประธานหญิงตัวเล็กๆ คนนี้ แล้วอยากจะได้ยินคำพูดที่เกรงใจออกมาจากปากของเขา!
ช่างบังอาจมาก!
เขาไม่รู้อยู่แล้ว ความกล้าของหลีชิงเยียน ถูกชายคนหนึ่งที่เป็นคนละเอียดอ่อนติดเชื้อมา
ฉึก!
ผู้ชายเดินเข้าไปใกล้อีกหนึ่งก้าว เรือนร่างผอมบางของหลีชิงเยียนสั่นเทา ผู้ชายคนนี้แผ่รังสีแห่งความน่ากลัวและความข่มเหง กลับทำให้หลีชิงเยียนรู้สึกหวาดกลัว!
หลีชิงเยียนกัดฟันแน่น ดวงตาคู่สวยมองผู้ชาย แล้วเปล่งประกายแสงออกมาอย่างรุนแรง นั่นคือท่าทีที่แสดงความไม่ยอมใครของเธอ!
ซูเสี่ยวหยุนเห็นฉากฉากนี้จากที่ไม่ไกล ใบหน้าจึงสื่อถึงความกังวลขึ้นมาทันที เธอไม่รู้ว่าตอนนี้ควรทำยังไง และยิ่งไม่รู้ว่าหลีชิงเยียนมีความสัมพันธ์กับชายเครื่องแบบทหารคนนี้ได้ยังไง!
ไม่นาน ข่าวนี้จึงทำให้ทั้งบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปเกิดความวุ่นวาย และมีพนักงานต่างก็เดินออกจากตึกบริษัท แล้วต่างก็เบียดอยู่ตรงประตูใหญ่ของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้
“ไปเรียกสามีของคุณออกมา ผมสามารถไม่เรียกร้องนี้กับคุณ” ผู้ชายค่อยๆ พูดขึ้น น้ำเสียงไร้ซึ่งความสงสัยใดๆ
“คุณบอกมาก่อน คุณคือใคร” หลีชิงเยียนทำสีหน้าที่ยืนหยัด และไม่ยอมแพ้ให้กับผู้ชายคนนี้!
ทุกคนต่างก็รู้สึกตกใจ เวลานั้น หลีชิงเยียนเผยความคิดที่ไม่มีทางยอมใครออกมา ก็ถึงกับทำให้ทุกคนตกตะลึง!
ใครจะไปนึกว่าหลีชิงเยียนที่ดูเป็นผู้หญิงร่างผอมและอ่อนโยน กลับยังมีมุมที่ไม่ยอมใครแบบนี้!
ต่อให้ผู้ชายจะอยู่ในชุดเครื่องแบบนี้ทหาร ก็ไม่มีทางยอมแพ้!
“ผมคือผู้บัญชาการของกลาโหมโซนหู้ไห่” ผู้ชายมองหลีชิงเยียนไปนาน จู่ๆ ก็เอ่ยพูดขึ้น
หลีชิงเยียนหดม่านตาคู่สวยให้เล็กลงทันที ภายในใจเกิดความว้าวุ่น!
“ผู้บัญชาการ…….ของกลาโหมโซนหู้ไห่! ” หลีชิงเยียนเดาว่าชายคนนี้ต้องมีที่มาที่ใหญ่โต แต่นึกไม่ถึงว่าจะใหญ่โตขนาดนั้น!
ตำแหน่งผู้บัญชาการท่านนี้ เกรงว่าคงจะเป็นบุคคลที่ยืนอยู่ตรงยอดพีระมิดของเมืองหู้ไห่!
หน้าอกที่สูงชันของหลีชิงเยียนเต้นแรงขึ้นมาทันที ใบหน้าที่สวยงามก็เผยความไม่น่าเชื่อออกมา
เธอถูกฐานะของผู้บัญชาการทำให้ตกตะลึง เธอนึกไม่ถึงว่าคนที่ไปประกันตัวตัวเองออกมาวันนั้นเป็นผู้บัญชาการ
เธอยิ่งนึกไม่ถึง เฉินเป่ยที่เป็นคนที่กะล่อนและเป็นไอ้ที่คนทำให้ผู้อื่นรังเกียจ กลับทำให้ผู้บัญชาการมาหาถึงที่!
ไอ้หมอนี้ มีความสามารถมาจากไหนกัน ถึงทำให้ผู้บัญชาการมาหาด้วยตัวเอง?!
หลีชิงเยียนเป็นคนที่เลือดเย็นและฉลาดชาญชัย ไม่นานก็รู้สึกได้ว่า ฐานะของเฉินเป่ยเหมือนจะทำให้คนสับสน และต้องไม่ธรรมดาเลยสักนิด
ไอ้หมอนี้ ในตัวของเขามีหลายสิ่งหลายอย่างที่คนอื่นไม่ได้
“เขาไม่อยู่” หลีชิงเยียนพยายามอดกลั้นจิตใจที่สั่นสะเทือน แล้วเอ่ยพูดขึ้น
“ไม่อยู่?! ” สีหน้าของผู้บัญชาการดูเกร็งทันที ทันใดนั้นจึงระเบิดความโหดเหี้ยมออกมา และแพร่กระจายไปทั่วทุกที่!
ผู้บัญชาการยื่นมือออกมาทันที แล้วยื่นไปยังหลีชิงเยียน!
หลีชิงเยียนทำสีหน้าที่ขาวซีด เรือนร่างผอมบางเกร็งขึ้นทันที
จู่ๆ! ก็มีลิ้นไฟพุ่งออกมาจากมุมมุมหนึ่ง แล้วฝ่าผ่านอากาศ และกำลังเล็งไปที่มือข้างนั้นของผู้บัญชาการ!
“ฉึก! ”
ลิ้นไฟกำลังจู่โจมผู้บัญชาการ ทำให้มือข้างนั้นของเขาสั่นเทาเล็กน้อย นัยน์ตาเคล้าด้วยความสงสัย
นั่นคือก้นบุหรี่ ก้นบุหรี่ทำให้ฝ่ามือของผู้บัญชาการถูกเผาจนมืออาบด้วยเลือดแดง
“รังแกผู้หญิงถือว่ามีปัญญาอะไรกัน ถ้ามีปัญหาก็อย่าไปบีบบังคับและไปแตะต้องผู้หญิงสิ” จากนั้นก็มีเสียงเรียบเฉยออกจากมาด้านข้าง
หลีชิงเยียนจึงเกร็งเรือนร่างที่ผอมบาง ภายในใจสั่นสะเทือนขึ้นมาทันที แล้วกำลังแอบพูดในใจว่าแย่แล้ว
และมีพนักงานของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปไม่นานมองไปยังทิศทางของเสียง ตอนที่เห็นเรือนร่างของคนคนนั้นปรากฏ ทันใดนั้นก็ทำเสียงโวยวายขึ้นมาทั่วทุกสี่ทิศ
แค่เห็นเรือนร่างของคนคนนั้นลงจากรถ สีหน้าดูนิ่งเฉย แล้วกำลังเดินไปหาผู้บัญชาการ
“เขารนหาที่ตายหรือไง? แม้แต่ท่านประธานหลียังไม่กล้ามีเรื่องด้วย เขากลับกล้าทำเรื่องที่เกินเลยแบบนี้? ”
“เขาจบแล้ว นี่แหละคือผลที่ตามมาจากการทำตัวเย่อหยิ่ง ชายที่อยู่ในชุดทหารคนนั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดา เขาต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุดแน่นอน! ”
“เหอะๆ ฉันจะดูว่าหลังจากเรื่องนี้ผ่านไป เขายังจะวางอำนาจในบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปอีกไหม ก่อนหน้านี้มีหลีชิงเยียนคอยหนุนหลัง ตอนนี้แม้แต่หลีชิงเยียนยังไม่สามารถช่วยตัวเองได้ ฉันจะดูว่าเขาจะทำยังไง! ”
สายตาของแต่ละคนที่ต่างก็ความคิดในใจกำลังจับจ้องเฉินเป่ยไว้ สายตาของคนพวกนั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยันและความเลือดเย็น
ผู้บัญชากันมองเฉินเป่ยแล้วขมวดคิ้วขึ้น เฉินเป่ยเดินไปหาเขาทีละก้าว กลับทำให้เขารู้สึกคุ้นตาอยู่บ้าง!
ท่าทางการก้าวเดินของเฉินเป่ย ทำให้ผู้บัญชาการรู้สึกหวั่นไหวใจ…..นี่เหมือนเพื่อนเก่าคนหนึ่งของเขา!
แค่ว่าเพื่อนเก่าคนนั้น…..ไม่มีทางมีชีวิตอยู่อยู่แล้ว ผู้บัญชาการจับจ้องเฉินเป่ยไว้ นัยน์ตาเต็มไปด้วยความลุ่มลึก และลุ่มลึกจนไม่มีใครเทียบได้!
“ทำไม หาผมมีอะไร? ” เฉินเป่ยถาม สีหน้านิ่งเฉย ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวใดๆ
หลีชิงเยียนทำสีหน้าที่ซับซ้อน ทีแรกเธอคิดจะหาข้ออ้างเพื่อให้ผู้บัญชาการกลับไป กลับนึกไม่ถึงว่าไอ้หมอนี่จะมาที่นี่
เขามาที่นี่ทำไม หาเรื่องใส่ตัวอยู่แล้วหรอ?
พอมองเฉินเป่ยที่ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดิน หลีชิงเยียนกัดฟันแน่น แล้วอดไม่ได้ที่พูดขึ้นในใจ ตอนนั้นที่เธอถูกฆ่า ทำไมไม่เห็นเฉินเป่ยทำท่าทางแบบนี้!
“คุณ คือใคร? ” ผู้บัญชาการย่ำเท้าออกมาหนึ่งข้าง ทำให้พื้นสั่นสะเทือน พื้นที่ฝีเท้าของเขาเหยียบลง ทำให้กระเบื้องต่างก็มีรอยแตก!
“ฉันเป็นผู้ชายของภรรยาของฉันไง” เฉินเป่ยพูดด้วยเสียงเรียบเฉย
“ผมถาม…..คุณคือใคร คุณยังจะแกล้งทำแบบนี้อีกนานแค่ไหน! ” ผู้บัญชาการทำนัยน์ตาที่ลุ่มลึกและเย็นชา ทำให้บรรยากาศเงียบกริบ!
หลีชิงเยียนเผยสีหน้าที่ตกใจ คำคำนี้ของผู้บัญชาการมีความหมายโดยนัยแอบแฝง!
หรือว่า ผู้บัญชาการมองออกว่าไอ้หมอนี่คือใคร?
หลีชิงเยียนใช้สายตาคู่สวยจับจ้องเฉินเป่ยไว้ นัยน์ตาเปล่งประกายความแปลกพิลึกออกมา ไอ้หมอนี่ หรือว่ายังมีฐานะอย่างอื่น?!
