บทที่ 320 ติดกับดัก!
เฉินเป่ยทั้งยินดีและแปลกใจ เพราะว่าเวลานี้เย่เชี่ยนหรานมาอยู่ตรงด้านหน้าของเขา พร้อมทั้งจดจ้องมองเขา เพื่อหวังว่าเขาจะตอบตกลง
“ได้สิ” เฉินเป่ยพยักหน้าให้ พลันยิ้มให้เล็กน้อย
เฉินเป่ยพูดไป สายตาก็กวาดตาพิจารณาบนร่างกายเย่เชี่ยนหราน พร้อมทั้งแอบประเมินเย่เชี่ยนหรานด้วย แถมยังพยักหน้าเล็กน้อยอยู่ตลอดเวลา ราวกับแสดงท่าทางที่พอใจอยู่เช่นนั้น
ทันใดนั้น ตอนที่เฉินเป่ยมองมาที่เย่เชี่ยนหราน พลันเผลอหลุดพูดตัวเลยออกมาหลายตัว
“คุณกำลังพูดเพ้อเจ้ออะไรอยู่เนี่ย?” น้ำเสียงท่านประธานเทพธิดาดังทะลุเข้าโสตประสาท
“เปล่านี่” เฉินเป่ยปฏิเสธทันควัน ทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ต่างไม่มั่นใจว่าเมื่อครู่เฉินเป่ยกำลังพูดอะไรอยู่ ขนาดเย่เชี่ยนหรานเอง ก็ไม่สามารถเรียกสติกลับมาทัน
จนภายหลัง บรรดาแฟนคลับของเทพธิดาไลฟ์สดรีเฟรชแล้ว ท่าทางของเย่เชี่ยนหรานตัวแข็งเล็กน้อย…เพราะว่าบรรดาแฟนคลับพูดออกมานั้นไม่ผิดพลาดไปเลย เมื่อครู่ที่เฉินเป่ยเผลอพูดตัวเลขออกมา 3 ตัวนั้น…. มันเป็นสัดส่วนของเธอตรงตามความจริง!
เฉินเป่ยแอบประเมินสัดส่วนของเย่เชี่ยนหราน เพราะว่าเย่เชี่ยนหรานแต่งตัวค่อนข้างบางมาก กระโปรงยาวตัวนั้น ทำให้เห็นส่วนเว้าส่วนโค้งร่างกายอันสมบูรณ์แบบของเธอ จนสามารถใช้เวลาแม้เพียงเศษเสี้ยววินาทีที่ทำให้คนในโลกบนอินเทอร์เน็ตมีคนมากมายในการใช้แอปพลิเคชันในการแต่งรูปล้มหายตายจากไปทันที
จนสามารถแอบเอามาเปรียบเทียบกับท่านประธานเทพธิดา ที่นั่งอยู่ด้านข้างได้
“คุณเฉิน ขอโทษด้วย ฉันขอสัมภาษณ์ได้ไหมคะ?” เย่เชี่ยนหรานฉีกยิ้มให้ ใบหน้าสวยสดงดงามหน้าตาสะสวยรูปหน้านั้น ฉีกยิ้มอย่างทรงเสน่ห์แผ่รัศมีไปทุกทิศทุกทาง
“ได้สิ” มุมปากของเฉินเป่ยกระดกขึ้น พลันส่งสายตาโลมเลียมายังรูปร่างของเย่เชี่ยนหราน
“คุณเฉิน ได้ยินว่าคุณได้รับชัยชนะการเดิมพันความเป็นความตายท่ามกลางอันตรายอันน่าตื่นเต้น ในการเข้าร่วมการพนันเพชรพลอย ตอนนั้นคุณกลัวว่าตนเองจะพ่ายแพ้จนต้องจบชีวิตลงไหม?” เย่เชี่ยนหรานยิ้มให้เล็กน้อย
“ไม่มีความกังวลใดๆ เลย ความจริงแล้วฉันจงใจให้เป็นแบบนั้น เพราะว่าการชนะแบบขาดลอยมันช่างน่าเบื่อเกิน ฉันเลยเพิ่มจุดหักเหและความสนุกเข้าไปเล็กน้อย” เฉินเป่ยตีหน้าตาย ทว่าคำพูดที่พูดออกมานั้นมาช่างไร้ยางอายหน้าด้านอย่างไร้ที่ติ
ถ้าในระหว่างไลฟ์สดอยู่ท่านมีแขกผู้มีเกียรติที่อยู่ในงานตอนนั้นดูอยู่ด้วย แล้วเห็นว่าเฉินเป่ยกำลังพูดโอ้อวดให้ตนเองอยู่นั้น คงต้องปิดภาพไลฟ์สดไม่ดูต่ออย่างแน่นอน
ใบหน้าของเย่เชี่ยนหรานค้างเติ่ง คำพูดของเฉินเป่ย กับคำพูดที่เธอได้ยินข่าวคราวมา มันดูแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
“เอ่อคุณเฉิน ตอนที่คุณเผชิญหน้ากับทายาทตระกูลอวี้กับฉีซิ่นที่เคยดำรงตำแหน่งเป็นประธานสมาคมการพนันเพชรพลอยคนก่อน คุณมีความหวังอยู่เท่าไหร่?” เย่เชี่ยวหรานถามต่อ
“แน่นอนว่า 100 เปอร์เซ็นต์เต็ม ไอ้ขยะสองคนนั้นให้มันมาหิ้วรองเท้าให้ฉันยังไม่คู่ควรเลย!” เฉินเป่ยยิ้มให้เล็กน้อย จนทำให้การไลฟ์สดดังระเบิด
บรรดาแฟนคลับที่กำลังดูไลฟ์สดอยู่นั้นย่อมไม่สามารถรับสภาพที่เฉินเป่ยคอยพูดโอ้อวดให้ตนเองอยู่แบบนี้
“สร้างภาพอยู่นะสิ ไอ้เวรนี่ดันชนะอวี้ย้งเซวียนกับฉีซิ่นเหรอ? ฉันไม่เชื่อ!”
“ตอแหลแหละ การเดิมพันด้วยชีวิตนี่ทำให้น้ำเข้าสมองมันจนโง่ไปแล้ว แม่ง ดูไอ้หมอนี่มันโม้สิฉันไปดูอวี้ย้งเซวียนดีกว่า!”
“อวี้ย้งเซวียนเป็นทายาทตระกูลอวี้ ฉีซิ่นเป็นผู้อาวุโสบุคคลสำคัญอีกท่าน สองคนนั้นเคยเข้าร่วมการพนันเพชรพลอยระดับโลกจนกลายเป็นตัวแทนไปแล้ว ไอ้หมอนี่มันไม่มีไม่มีชาติไม่มีตระกูล มันก็แค่โชคเข้าข้างเท่านั้นเอง ยังกล้ามาลบหลู่ดูหมิ่นทั้งสองท่านอีก!”
“ถ้ามันเก่งจริงขนาดนี้ ก็ตั้งโด่งดังตั้งแต่แรกแล้ว แล้วทำไมต้องมาเหยียบหัวอวี้ย้งเซวียนกับฉีซิ่นให้โด่งดังด้วยล่ะ มันโม้เกินครึ่ง!”
ไม่รอให้เย่เชี่ยนหรานได้ตั้งตัว บรรดาที่อยู่ในเพจไลฟ์สดเริ่มก่นด่ากันยกใหญ่
เย่เชี่ยนหรานกวาดตามองเพจไลฟ์สดอยู่ ท่าทางดูเก้อเขิน พลันรีบเปลี่ยนหัวข้อทันที “งั้นคุณเฉิน ปกติแล้วมีงานอดิเรกอะไรที่สนใจอยู่ไหม?”
คำถามของเย่เชี่ยนหรานที่เอ่ยปากถามนั้น ทำให้เฉินเฟิงเกินอาการสนุกสนานขึ้น เฉินเป่ยจ้องมองมาที่เย่เชี่ยนหราน แถมยิ้มให้อย่างหยอกล้อ พลันค่อยๆ เอ่ยพูด “ก็ต้องเป็นเรื่องดูลูกบอลกลมกลึงไง!”
“ดูลูกบอลกลมกลึง?” เย่เชี่ยนหรานยังคงตั้งสติไม่ทัน แต่ว่าไม่นานใบหน้าสวยก็ร้อนผ่าว จนแดงแจ๋เป็นปื้น
จนเพจไลฟ์สดนั้นบรรดาแฟนคลับนับล้านคนกำลังบ้าคลั่ง เมื่อได้ยินคำพูดของเขา จนมันดังระเบิดไปทั้งเพจ!
พวกเขามาดูเย่เชี่ยนหรานนะ แต่กล้องดันไปจับจ้องอยู่ที่เฉินเป่ยที่กำลังให้สัมภาษณ์จนถึงตอนนี้ก็คงพอแล้ว ไอ้หมอนี่ นี่มันกำลังโลมเลียเทพธิดาไลฟ์สดของพวกเขาอย่างโจ่งแจ้งอยู่นี่!
“แม่ง ไอ้ผู้ชายคนนั้นมันใครกัน ถึงได้กวนตีนฉิบหาย กล้าโลมเลียเทพธิดาของพวกเขาอยู่!”
“ฉันทนดูไม่ไหวแล้ว เลิกติดตามแล้ว ไอ้ผู้ชายคนนี้มันเป็นใครกัน ถึงขนาดกล้ามาโลมเลียเทพธิดาของพวกเรา!”
“พี่น้องคนไหนอยู่ที่เยี่ยนจิงมีบ้างไหม รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ สายตาหื่นกามนี้แบบนี้ อยากจะต่อยมันสักยก!”
บรรดาแฟนคลับไม่สนุกไปด้วย เวลานั้นเอง พลันมีเสียงเย็นชาดังกังวานดังสะท้อนมา “สัมภาษณ์เสร็จหรือยัง?”
เย่เชี่ยนหรานเงยหน้าขึ้น พลันเห็นใบหน้างดงามราวกับแกะสลักของหลีชิงเยียน แถมหน้าตารูปร่างที่สมบูรณ์แบบไม่ได้ดูด้อยไปกว่าเธอเลย จนตะลึงไปเล็กน้อย
เย่เชี่ยนหรานรู้ตัวว่าตนเองเป็นคนสวยมาก ทว่าตอนนี้ กลับมีเธออีกคนที่สวยไม่ด้อยไปกว่าเธอเลย…สามารถชนะจนได้รับคำชมว่าเป็นสาวงามอันดับหนึ่งเลยก็ว่าได้ แถมยังปรากฏตัวต่อหน้าเธอในเวลานี้
อีกทั้งยังนั่งกินชาบูหม้อไฟกับเฉินเป่ยอีก
จนบรรดาแฟนคลับที่ไม่พอใจในเพจไลฟ์สดต่างตะลึงไปชั่วขณะ เพราะว่าพวกเขานั้นเห็นหน้าตาของเทพธิดามาตั้งมากมาย แต่เมื่อเห็นหน้าตาที่สวยสดงดงามมากของใบหน้ารูปนั้นของหลีชิงเยียนเข้ากระบอกตาแล้ว ท่าทางการวางตัวดูหยิ่งสูงส่ง ชุดเดรสยาวสีเงิน เอวคอดกิ่ว หน้าอกหน้าใจตั้งชูชันกลมเต็มมือ… ทรงเสน่ห์เต็มเปี่ยม วินาทีนั้นสามารถพิชิตใจบรรดาแฟนคลับไปไม่น้อย
“แม่งเอ๊ย ดันมีสาวสวยที่สวยกว่าเทพธิดาของฉันปรากฏกายขึ้นแล้วเนี่ย… ฉันรู้สึกว่าฉันคงต้องเลิกเป็นแฟนคลับแล้วแหละ!”
“เทพธิดาถามทางติดต่อให้หน่อยสิ สวยเหลือเกิน จนแยกไม่ออกเลยว่าใครสวยกว่ากัน!”
บางทีการสบตากันของศัตรูระหว่างสัญชาตญาณของผู้หญิง หลีชิงเยียนเหล่ตามองแวบหนึ่ง หลังจากที่พิจารณาเย่เชี่ยนหรานอยู่แวบหนึ่งแล้ว พลันใช้น้ำเสียงที่เย็นชาหยิ่งผยอง “พวกเรากำลังกินชาบูหม้อไปอยู่”
เมื่อหลีชิงเยียนพูดจบ พลันแววตาอันหนาวเหน็บกลับมามองที่เฉินเป่ยแทน
เฉินเป่ยรู้สึกว่าสายตานั้น สัญชาตญาณมันสามารถทำให้ตัวหนาวสั่น พลันหันไปมองเย่เชี่ยนหราน พร้อมทั้งพูดติดตลกแทน “เอ่อเรื่องนั้น ฉันกำลังกินชาบูกับภรรยาอยู่ ว่างแล้วค่อยคุยกันนะ”
“ภรรยา?” ดวงตากลมโตอันทรงเสน่ห์ของเย่เชี่ยนหรานเบิกตาโต พร้อมทั้งจ้องมองเฉินเป่ยอย่างตกตะลึง
ยังไงเธอก็ไม่อยากจะเชื่อ ผู้หญิงที่สวยมากคนนี้ที่อยู่ข้างกายเฉินเป่ย…. ที่แท้ก็เป็นผู้หญิงของ…ผู้ชายคนนี้เหรอเนี่ย!
“หืม?” หลีชิงเยียนที่อยู่ด้านหลังเฉินเป่ย นัยน์ตาสงบนิ่ง แววตาเย็นเฉียบทันที พร้อมทั้งแผ่รัศมีอาฆาตออกมาอย่างเต็มเปี่ยม
เฉินเป่ยตัวสั่น พลันยิ้มให้ พร้อมทั้งรีบแก้ไขพูดอธิบายความหมาย “พูดผิด พูดผิดแล้ว…เธอเป็นเจ้านายฉันเอง”
ท่าทางของเย่เชี่ยนหรานถึงได้ผ่อนคลายลงเล็กน้อย ตอนที่เธอเห็นท่าทางหลีชิงเยียนที่ดูไม่หวังดีตอนที่จ้องมองมาที่ตนเองแล้ว ได้แต่พยักหน้าให้ พลันพูดว่า “งั้นก็ได้ มีเวลาพวกเราค่อยมาสัมภาษณ์คุณอีกครั้ง นี่เป็นช่องทางการติดต่อของฉัน”
เย่เชี่ยนหรานยื่นนามบัตรที่อยู่ในมือให้เฉินเป่ย หลังจากที่เฉินเป่ยรับไว้แล้ว เย่เชี่ยนหรานก็หันหลังกลับ แล้วเดินทอดน่องมุ่งหน้าเดินออกไปด้านนอกทันที
เฉินเป่ยคอยจ้องมองแผ่นหลังของเย่เชี่ยนหราน จนแผ่นหลังของเย่นเชี่ยนหรานหายไปจากประตูหน้าร้านชาบูหม้อไฟแล้ว ถึงได้ยอมละสายตากลับมาอย่างไม่เต็มใจ
“คนสวยชวนคุย ช่างได้หน้าจริงๆนะ คุณเฉิน” เวลานั้นเอง น้ำเสียงเยาะเย้ยถากถางดังขึ้น
เฉินเป่ยโงหัวขึ้น พลันมองรอยยิ้มอันเย็นชาหลีชิงเยียนที่กำลังจ้องมองตนเอง
“ชิงเยียน….คุณฟังฉันอธิบายก่อน…” เฉินเป่ยพูดเสียงติดขัด เพื่อพร้อมจะอธิบายให้ฟัง
“ไม่ต้องอธิบายแล้วแหละ ผู้ชายก็มีพฤติกรรมที่ดูคุณธรรมอยู่แล้วนี่ โลภมากจริงๆ” หลีชิงเยียนท่าทีเปลี่ยนไป นัยน์ตาถลึงตาเย็นเฉียบ พร้อมทั้งอาการเกรี้ยวกราดอย่างเต็มที่
เมื่อพูดจบ ขาสวยที่อยู่ใต้โต๊ะก็ตวัดขาขึ้น พลันกระทืบลงบนเท้าของเฉินเป่ย อย่างรุนแรง!
เฉินเป่ยสีหน้าดูเปลี่ยนไป มุมปากยู่ยี่พลันเอ่ยปากพูด “ชิงเยียน พูดกันดีๆ ก็ได้ไหม”
“คนอย่างคุณ ไม่มีอะไรที่ต้องพูดดีด้วย” น้ำเสียงที่โกรธเคืองของหลีชิงเยียนตอบกลับอย่างเย็นชา
เฉินเป่ยเหล่ตามองใบหน้าสวยๆ ของหลีชิงเยียน พลันในใจเต้นตาม…มุมปากกระดกให้เห็นรอยยิ้มเล็กน้อย พลางกล่าวว่า “ชิงเยียน ปฏิกิริยาตอบโต้ของคุณมันต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้ด้วยเหรอ..หรือว่าคุณ หึงฉันอยู่?”
คำพูดประโยคนี้ของเฉินเป่ย ทำให้ซูเหลยที่นั่งกินข้าวอยู่ถึงกับสำลักตามทันที บรรยากาศพลันเงียบกริบทันที!
ใบหน้าสวยของหลีชิงเยียนร้อนผ่าว ทำเหมือนว่าโดนเฉินเป่ยมองออก คำพูดประโยคนี้ทำให้อารมณ์ของเธอที่แอบปิดบังเอาไว้ถูกเปิดเผยออกมา!
ท่านประธานเทพธิดาใบหน้าแดงแจ๋ พลันรีบแก้ต่างอย่างโมโห “หึงอะไรล่ะ คุณไม่ได้ดูสภาพตัวเองในกระจกบ้างเหรอไง คุณคิดว่าฉันจะหึงคุณหรือไง? จินตนาการไปไกลเกิน!”
“เชอะ!”
ท่านประธานเทพธิดาโมโหสุดๆ พลันพ่นเสียงความโกรธฮึดฮัดออกมา พร้อมทั้งหันศีรษะไปอีกทาง แล้วไม่มองหน้าเฉินเป่ยอีกเลย!
เฉินเป่ยจ้องมองท่าทางท่านประธานเทพธิดาที่อายม้วนต้วน มุมปากพลันกระดกรอยยิ้มอันแสนลึกลับขึ้น สื่อความหมายเป็นนัยอย่างลึกซึ้ง
…………
ตกดึก เวลายามค่ำคืนดึกดื่นปกคลุมเยี่ยนจิงทั้งเมือง ภายในโรงแรม หลังจากที่ทางตำรวจได้เข้ามาจัดการจนเสร็จสิ้นแล้ว พร้อมทั้งเอาหลักฐานในที่เกิดเหตุไปด้วย จนเป็นหลักฐานที่ก่อเหตุฆาตกรรม หลังจากที่กลุ่มของหลีชิงเยียนกลับไปถึงโรงแรมแล้วนั้น พลันให้ปากคำตามปกติ ทางการต้องการให้หลีชิงเยียนเปลี่ยนโรงแรม เพื่อว่าต้องการจะเก็บหลักฐานในที่เกิดเหตุเอาไว้
หลีชิงเยียนทำตามกฎอย่างปกติ ทั้งสามคนหาโรงแรมอยู่สักพัก ในที่สุดก็สามารถหาโรงแรมอีกแห่งหนึ่งที่อยู่ไม่ห่างไกลจากสถานที่ในการพนันเพชรพลอยนัก
เมื่อโทรศัพท์เข้าไปสอบถามเรื่องห้องพักที่ยังมีห้องว่างอยู่กับทางพนักงานหน้าเคาน์เตอร์แล้ว หลีชิงเยียนดีใจ พลันเร่งรีบให้เฉินเป่ย บึ่งรถมุ่งหน้าไปยังโรงแรมนั้นทันที
เมื่อเดินเข้าไปในโรงแรม หลังจากที่หาเคาน์เตอร์เจอแล้ว หลีชิงเยียนเอ่ยเสียงสดใสออกมา “ขอห้องเตียงคู่ 1ห้อง เตียงเดี่ยว 1 ห้อง”
“รอสักครู่ค่ะ” ท่าทางการวางตัวของพนักงานของโรงแรมช่างดีมาก พนักงานหน้าเคาน์เตอร์หน้าตาโดดเด่น พอแต่งหน้าแล้ว ยิ่งมีเสน่ห์มาก
พนักงานสาวหน้าเคาน์เตอร์เอนตัวพร้อมทั้งยิ้มให้ พลันกระตุ้นต่อมบางอย่างอย่างไม่ได้ตั้งใจ จนทำให้เฉินเป่ยตัวแข็ง
ดูลูกบอลกลมกลึง ลูกบอกกลมกลึง!
ในใจของเฉินเป่ยเอาแต่เพ้ออยู่ตั้งหลายครั้ง จนสามารถควบคุมตนเองเอาไว้ได้
หลีชิงเยียนรอทำเรื่องเปิดห้อง พร้อมทั้งวิเคราะห์ไปด้วย เธอไม่ได้อยากพักในห้องที่หรูหราขนาดนี้ในโรงแรมที่หรูหราเช่นนี้ แต่ว่างานการพนันเพชรพลอยนั้น ทุกแห่งในหัวเซี่ย ขนาดคนต่างชาติยักษ์ใหญ่ก็มาก่อนล่วงหน้า จนทำให้โรงแรมเล็กๆ ของเยี่ยนจิงถูกจองเต็มแล้ว นี่ยังเป็นที่นิยมกว่าในช่วงไฮซีซั่นในการท่องเที่ยวก่อนหน้านี้อีก ที่เหลืออยู่ก็เป็นห้องชุดอันหรูหราจนทำให้คนตกใจเหล่านั่นแหละ
กลุ่มของหลีชิงเยียนถือว่าโชคดีมาก เพราะว่าชายตัวใหญ่สองคนก่อนหน้านี้เพิ่งเช็คเอาท์ออกไป ถึงได้มีห้องพักเหลือไว้ให้
ถึงแม้ว่าโรงแรมแห่งนี้จะเหมือนกับโรงแรมก่อนหน้านี้ ต่างเป็นโรงแรมห้าดาวก็ตาม แม้กระทั่งการตกแต่งหรือว่าระดับก็ยังอยู่เหนือกว่าโรงแรมนั้นอยู่มากนัก จากประสบการณ์ของหลีชิงเยียนนั้น โรงแรมนี้ระดับดาวของโรงแรมน่าจะเลยห้าดาวไปแล้ว
ตอนที่ทั้งสามคนกำลังรอห้องอยู่นั้น พลันมีเสียงเย็นชาดังมาอีกทาง “ไม่อนุญาตให้พวกเขาเข้าพัก!”
