บทที่ 555 แขนขาดสองข้าง
สีหน้าของหยางหลงดูไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก มีดเล่มนี้เป็นมีดที่เจ้าสำนักหลอมให้เขาด้วยตัวเอง มันเป็นอาวุธที่ไม่มีใครเหมือน ไม่มีใครรู้ความน่ากลัวของมีดเล่มนี้ได้ดีกว่าเขา มันทนทานดั่งเหล็ก ความคมของมันสามารถฟันทุกสิ่งทุกอย่างได้
ในปีนั้นเจ้าสำนักเคยพูดว่าบนโลกใบนี้ไม่มีใครสู้มีดเล่มนี้ได้ ไม่มีใครทำลายมีดเล่มนี้ได้ ขนาดเจ้าสำนักเองยังไม่สามารถทำได้ แต่ทว่าตอนนี้มันเกิดขึ้นตรงหน้าเขาแล้ว!
วันนี้มีดเล่มนี้โดยทำลายโดยผู้ชายคนนี้ มันทำลายมีดอย่างน่ากลัว งั้นก็หมายความว่าพละกำลังของผู้ชายคนนี้น่ากลัวเหมือนความน่ากลัวของเจ้าสำนัก!
ตอนนี้เขาเพิ่งจะรับรู้ถึงความน่ากลัวของชายคนนี้ เขาไม่สามารถรับมือกับคนฝีมือระดับนี้ นี่มันเทพสังหารชัดๆ
หยางหลงจับมีดที่หักพุ่งเข้าไปหาเฉินเป่ย แต่นี่มันก็เปล่าประโยชน์
เฉินเป่ยยกมีดหลงหยาขึ้นมากันไว้ แววตาที่มองหยางหลงเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
เขาระเบิดพลังออกมาโดยการจับแขนของหยางหลง จากนั้นก็ใช้แรงบิด
เสียงกระดูกหักดังขึ้น
“โอ๊ย” จู่ๆ สีหน้าของหยางหลงก็ซีดเผือด ผมยาวของเขายุ่งเหยิงไปหมด วินาทีนี้เขาหลงเหลือเพียงความเจ็บปวดอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
“คนที่เป็นทายาทตระกูลหยาง แต่กลับไปเรียนวิชาที่ประเทศหมู่เกาะ ทำไมที่ประเทศหมู่เกาะดีกว่าหัวเซี่ยหรือไง” สีหน้าของเฉินเป่ยเต็มไปด้วยการเยาะเย้ย
หยางหลงใช้แรงขัดขืน แววตาของมันเต็มไปด้วยความอาฆาต “ฆ่าฉันสิไอ้ขี้โรคแห่งเอเชีย”
เมื่อได้ยินคำว่าขี้โรคจากปากของหยางหลง แววตาของเฉินเป่ยนิ่งไป เขาดึงหยางหลงเข้ามาข้างหน้า จากนั้นก็จ้องไปที่หยางหลงเขม็ง
“แกยังกล้าดูหมิ่นหัวเซี่ยอีกไหม” น้ำเสียงของเขาเย็นชา ตอนนี้ราชาหลงกำลังโกรธ
“หัวเซี่ย ขี้โรค…” น้ำเสียงของหยางหลงสั่นระรัว มันพูดออกมาช้าๆ แววตาของมันเต็มไปด้วยความเกลียดชังและประชดประชัน
เฉินเป่ยโกรธเป็นอย่างมาก เขายื่นมือออกไปบีบคอหยางหลงอย่างข่มขู่
“คิดไม่ถึงว่าคนที่มีสายเลือดหัวเซี่ยอยู่ในตัวจะพูดแบบนี้ออกมา จิตใจและวิญญาณของแก มันต่ำช้าสิ้นดี” มือของเฉินเป่ยบีบคอของหยางหลงเอาไว้แน่น มันน่ากลัวเป็นอย่างมาก
จู่ๆ ตัวของหยางหลงก็สั่นขึ้นมา เขากระวนกระวาย แววตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“มีปัญญาก็ฆ่าฉันสิ ถ้าแกกล้าดูหมิ่นฉัน เจ้าสำนักต้องเชือดแกแน่” หยางหลงฝืนอาการสั่นของร่างกายและตวาดออกไป
“เจ้าสำนักบ้านแกสิ ในปีนั้นเจ้าสำนักของแกโดนฉันชกจนไม่กล้าเหยียบไปที่ประเทศหมู่เกาะ แกไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงพูดแบบนี้” เฉินเป่ยทำตามสิ่งที่ตัวเองคาดไว้ คนที่มีความคิดชั่วๆ อย่างหยางหลงไม่ใช่คนของหัวเซี่ยอีกต่อไป
แน่นอนว่าเฉินเป่ยไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ อย่างแน่นอน หัวเซี่ยไม่ใช่สถานที่ที่พวกมันจะมาทำอะไรตามอำเภอใจ เขาจะทำให้หยางหลงรู้ถึงอำนาจของหัวเซี่ย
เฉินเป่ยจับมันมาที่ท้ายรถ จากนั้นก็ใช้เชือกมันมือของมันเอาไว้
หยางหลงใช้กำลังขัดขืน มันพยายามขัดขืน แต่การมัดของเฉินเป่ยพิเศษมาก ยิ่งดิ้นเชือกกลับยิ่งแน่น
เขาไม่มีทางหลุดออกมาได้
“เดี๋ยวแกก็รับผลให้เต็มที่ก็แล้วกัน คนของประเทศหมู่เกาะ!” เฉินเป่ยแสยะยิ้มแล้วจ้องหยางหลง จากนั้นเขาก็จุดบุหรี่ขึ้นสูบ
รถค่อยๆ เคลื่อนตัวออกไป เฉินเป่ยขับพาหยางหลงออกไป
“ปล่อยฉันนะ ราชาหลง!”
หยางหลงดิ้นขัดขืนอยู่ท้ายรถ สีหน้าของมันซีดเผือด
เขาถูกมัดไว้อยู่ท้ายรถ เขาถูกลากไปไม่หยุด
ยิ่งรถเคลื่อนตัวไปเร็วเท่าไร เสื้อผ้าของเขาก็ยิ่งขาดขึ้นเรื่อยๆ
ผ่านไปไม่นานบนตัวของหยางหลงก็มีบาดแผลมากมาย น่าเวทนาเกินกว่าที่จะทนดูได้
“แกต้องตาย ราชาหลง” หยางหลงแผดเสียงอันน่าเวทนาออกมา ราวกับเสียงร้องโหยหวนของผีอย่างไรอย่างนั้น
……
ห้องใต้ดินที่องค์กรแห่งหนึ่งในเยี่ยนจิง หลีหงนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าเย็นชา ลูกน้องยื่นไอแพดให้เขาอย่างนอบน้อม หน้าจอไอแพดกำลังเล่นวิดีโออยู่ เขาอธิบายว่า “หยางหลงแพ้แล้วครับ เขาโดนราชาหลงมัดไว้ท้ายรถและลากไป…แต่มีคนมีฝีมือเข้ามาอยู่ในกล้องวงจรปิดอย่างรวดเร็ว เราจับภาพได้แค่ส่วนนี้เท่านั้นครับ”
“พวกไม่เอาไหน!” คนที่อ่อนโยนมาตั้งแต่ไหนแต่ไรอย่างหลีหงแผดเสียงออกมา จนลูกน้องตกใจ ตัวของเขาสั่นเทิ้ม
“การที่หลานชายของฉันต้องตายก็เพราะมีแต่พวกไม่เอาไหน” หลีหงกัดฟันกรอด แววตาที่มองลูกน้องคนนั้นเต็มไปด้วยความเย็นชา
“ใจเย็นก่อนครับนายท่าน” ลูกน้องคนนั้นตัวสั่นเทิ้ม และรีบพูดอ้อนวอน
“ไม่ว่าจะต้องเสียเท่าไร ต้องให้ราชาหลงสิ้นใจที่เยี่ยนจิง อย่าให้มันก้าวเท้าออกไปจากที่นี่ได้ รีบติดต่อทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กในเยี่ยนจิงทั้งหมด ใครก็ตามที่ไม่ใช่คนของเรา จัดการฆ่าราชาหลง!” หลีหงตบโต๊ะอย่างรุนแรง แล้วพูดออกมาอย่างหงุดหงิด “ใครสามารถเอาหัวของราชาหลงมาเจอฉันได้ ฉันจะให้รางวัลพันล้าน!”
พันล้าน! ลูกน้องคนนั้นตกใจเป็นอย่างมาก เขารู้ดีว่าถ้าข่าวนี้แพร่ออกไป เหล่าบรรดาคนใต้ดินในเยี่ยนจิงจะตกตะลึงเป็นอย่างมาก
“รีบให้กลุ่มอัจฉริยะใช้ภาพจากกล้องวงจรปิดในตอนนี้ คาดเดาตำแหน่งที่ราชาหลงจะไป และเอาตำแหน่งไปเผยแพร่ในเว็บมืด” หลีหงออกคำสั่ง
ลูกน้องคนนั้นตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเขารู้ดีว่าหลีหงกำลังโกรธเป็นอย่างมาก!
……
เฉินเป่ยยืนอยู่หน้าโรงแรม แววตาของเขาฉายแววแห่งความเยือกเย็นออกมา จู่ๆ บรรยากาศโดยรอบก็เย็นยะเยือกขึ้นมาทันที
ตอนที่เขาเดินกลับมาที่หน้าประตูโรงแรม เขารู้สึกถึงกลิ่นที่ไม่ชอบมาพากล
ที่หน้าโรงแรมเงียบเป็นอย่างมาก เงียบจนน่าแปลก
“ฟิ้วววว” จู่ๆ ก็มีประกายของกระสุนปืนพุ่งมาทางเขาอย่างน่ากลัว
แสงดำในมือของเฉินเป่ยสว่างวาบ “ฉึบ ฉึบ ฉึบ” กระสุนพวกนั้นโดนฟันจนกระจาย
แสงดำหมุนตัวออกไปอย่างรวดเร็ว ราวกับจะหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับความมืด
“ฉับๆๆๆ” เสียงเนื้อนับไม่ถ้วนถูกแยกออกจากกันดังกึกก้องอยู่ในความมืด ร่างของทหารรับจ้างต่างชาติแต่ละคนปรากฏตัวอยู่ตรงมุมภายใต้เงาสลัว มันมาพร้อมกับเสียง เลือดสาดกระจายไปทั่ว
“ฉันจะฆ่าแก!” ทหารรับจ้างต่างชาติโผล่ออกมา สีหน้าของพวกมันเต็มไปด้วยความดุร้าย ปืนนับไม่ถ้วนเล็งไปที่ร่างของเฉินเป่ย หมายจะให้เขาตายจมกองกระสุน
เฉินเป่ยยกยิ้มมุมปาก มันเป็นรอยยิ้มที่น่ากลัว เขาโกรธแล้ว!
คนพวกนี้ตามมาถึงที่นี่ ที่พักของหลีชิงเยียน
เขาจะไม่ให้พวกมันทำเรื่องที่เคยเกิดขึ้นอีก
ความโกรธของราชาหลงจะต้องถูกปลดปล่อยออกมา
เฉินเป่ยค่อยๆ ก้าวออกไป ทุกก้าวของเขาเต็มไปด้วยความกระหายเลือด
“มันกำลังจะเดินเข้ามาตายสินะ” เหล่าทหารรับจ้างต่างชาติเห็นเฉินเป่ยก้าวเข้ามาโดยไม่มีความหวาดกลัว คนพวกนั้นต่างพากันหัวเราะเยาะ เขาก้าวเข้ามาภายใต้กระสุนจำนวนนับไม่ถ้วน นี่กำลังเดินมาตายไม่ใช่หรือไง
เฉินเป่ยไม่สนใจ เขาก้าวเข้ามาข้างหน้าด้วยสีหน้าเฉยชา
“ฟิ้วๆๆ” ประกายกระสุนจำนวนมากกำลังพุ่งเข้าไปหาเฉินเป่ย
แสงดำในมือของเฉินเป่ยสว่างวาบ ประกายไฟสว่างวาบท่ามกลางความมืด กระสุนปืนจำนวนมากถูกสกัดกั้นเอาไว้
“ตายซะ!” ทหารรับจ้างต่างชาติคนหนึ่งเอ่ยขึ้นด้วยความโมโห เขายกปืนขึ้นมายิงอย่างบ้าคลั่ง
จู่ๆ ก็เกิดเสียง “สวบ” แสงดำทะลุผ่านลำคอทหารคนนั้น เขารู้สึกว่าภาพตรงหน้าหมุนเคว้ง จากนั้นตัวกับหัวของเขาก็แยกออกจากกัน
วินาทีก่อนที่เขาจะตาย เขาเห็นร่างไร้หัวของตัวเองอย่างชัด
ทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แสงดำสว่างวาบท่ามกลางความมืด ความเร็วดั่งสายฟ้า ทหารรับจ้างต่างชาติจำนวนมากนอนกองสิ้นใจอยู่บนพื้น เลือดสดกระจายไปทั่วสนามหญ้าในคฤหาสน์!
ทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กมีสีหน้าเปลี่ยนไปในทันที ทุกคนต่างพากันตกตะลึงอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“ไอ้หมอนี่มันเป็นใครกันแน่ ยอดมนุษย์เหรอ” ทหารรับจ้างคนหนึ่งเอ่ยขึ้น พูดยังไม่ทันจบ จู่ๆ ก็มีแสงดำพาดผ่านมา ตัวกับหัวของมันแยกออกจากัน
“ป้องกัน!” ราวกับทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง เขาส่งสัญญาณอันตรายออกมา นี่เป็นการป้องกันระดับสูงของพวกเขา นอกจากสงครามที่อยู่ในช่วงคับขัน สิบกว่าปีมาแล้วที่พวกเขาไม่ได้ใช้สัญญาณระดับนี้ นี่แสดงว่าต้องเป็นสงครามนองเลือดอย่างแน่นอน
เหล่าทหารรับจ้างต่างชาติสีหน้าไม่สู้ดี นี่เป็นสงครามที่ไม่เคยมีมาก่อน พวกเขาต่างก็คิดไม่ถึง ชายลึกลับที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว แถมยังใช้พละกำลังจากมือเปล่ามาทำร้ายเหล่าทหารอย่างพวกเขาจนราบคาบ!
เทย์เลอร์หัวหน้าของทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กมีสีหน้าเย็นชา ความน่ากลัวฉายออกมาจากแววตาของเขา ครั้งนี้เขาประมาทคู่ต่อสู้เอง!
“พื้นที่ต้องห้ามของทหารรับจ้างหัวเซี่ย…ไม่อยากจะเชื่อ ว่าฉันจะทำลายพื้นที่ต้องห้ามอะไรนั่นของหัวเซี่ย” น้ำเสียงของเทย์เลอร์ขึงขัง และแฝงไปด้วยน้ำเสียงอาฆาตอย่างน่ากลัว
“ทุกคนฟังคำสั่ง สู้โดยใช้แผนขั้น A !” เทย์เลอร์แผดเสียงออกมา
ขณะที่ทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กมีสีหน้าตกตะลึง กระสุนปืนถูกบรรจุลงปืน แผนการรบขั้น A คือยุทธวิธีระดับสูงที่ทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กใช้กำจัดศัตรูที่มีความแข็งแกร่ง นี่คือวิธีการปลิดชีพที่ทหารรับจ้างแบล็กฮอว์กใช้ทั่วต่างแทน!
ปืนทุกกระบอกเล็งไปที่ตัวของเฉินเป่ย มันน่ากลัวเป็นอย่างมาก
“ทุกคน เล็งหนทางหนีของมันทั้งสี่ทิศ อย่าให้มันมีโอกาสได้หลบหนี!”
แสงอินฟราเรดสีแดงนับไม่ถ้วนสว่างวาบขึ้นมาทันที แสงอินฟราเรดสีแดงเหมือนกับใยแมงมุมที่แน่นหนาเล็งไปยังตัวของเฉินเป่ย และปิดหนทางหลบหนีของเขาเอาไว้อย่างแน่นหนา ระยะหนึ่งเมตรรอบๆ ตัวเขา เต็มไปด้วยความน่ากลัวนับไม่ถ้วน
ต้องตายอย่างแน่นอน เขาไม่มีทางหนี
“ยิง!” เทย์เลอร์แผดเสียงออกมา
“ปังปังปัง!” เสียงดังกึกก้อง กระสุนจำนวนมากถูกยิงออกมาเหมือนกับตาข่ายดักศัตรู
ท่ามกลางความมืดมีร่างที่ถือดีและโอหังของใครคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น ยืนอยู่ท่ามกลางความอันตราย เฉินเป่ยยกยิ้มมุมปาก มีดในมือของเขาตวัดอยู่ในอากาศอย่างบ้าคลั่ง
มีดสีดำตวัดอยู่ท่ามกลางความมืดอย่างว่องไว เสียงของลมดังขึ้นไม่หยุด มันพัดผ่านด้านหลังของมีดอันแหลมคม มีดเล่มนั้นส่งเสียงคำรามออกมาเบาๆ
เสียงลมพัดดังขึ้น ลมแรงพัดผ่านด้านหลังของมีดสีดำ จนเกิดเสียงคำรามออกมา เสียงนั่นเหมือนเสียงคำรามอันน่ากลัว!
เสียงเสียดสีของมีดสีดำกับอากาศดังขึ้นมาอย่างกึกก้อง จนทำให้เกิดเสียงคำรามอันน่ากลัว
เทย์เลอร์จ้องเขม็ง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ขะ..เขาได้ยินเสียงคำราม เกิดขึ้นที่ผืนแผ่นดินหัวเซี่ย เสียงนั่นทำให้คนที่สู้รบในต่างแดนมาอย่างมากมายเกิดอาการอกสั่นขวัญแขวน!
