ตอนที่ 159: สมองเธอเอาไว้รองน้ำ
โดย
Ink Stone_Romance
เวยหลายชุนมองเฉินเวยด้วยความอึ้ง เขาไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม? เฉินเวยบอกว่าคิดกับเขาแค่พี่ชาย จะเป็นพี่ชายได้ยังไง? เขาจูบเฉินเวยแล้ว กอดเฉินเวยแล้ว เขายัง… ตอนแรกเฉินเวยไม่ได้พูดแบบนี้ ทำไมเธอเปลี่ยนไป หรือว่าเป็นอย่างที่เฉินเยี่ยนบอกจริงๆ เฉินเวยหลอกเขามาตลอด?
“เธอหลอกฉันมาตลอด เธอไม่เคยชอบฉันจริงๆ เลย? คิดกับฉันแค่พี่ชาย?”
“พี่เวยพี่เป็นคนดี ฉันไม่ดีเอง ทำให้พี่เข้าใจผิด ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ ฉันเห็นว่าพี่เป็นพี่เขย พี่โทษฉันเลย ตีฉันด่าฉัน ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ขอแค่พี่อย่าโทษพี่สาวฉัน”
เฉินเวยไม่อธิบายอีกแล้ว ยังไงเธอก็ตัดสินใจแล้ว
เวยหลายชุนกำหมัด เขาเข้าใจคำพูดของเฉินเวยแล้ว เขาคิดอยากจะเข้าไปเขย่าตัวเฉินเวย แล้วเขาก็อยากจะตบเฉินเวยสักฉาด ถามว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้กับตัวเอง
“ฉันมันโคตรพ่อโคตรแม่โง่เอง ฉันมันโง่เอง ทำไมฉันถึงได้เชื่อเธอ? ปั่นหัวฉันแล้วเธอดีใจมากใช่ไหม? สมองฉันมันโดนเหยียบย่ำไปหมดแล้ว ฉันเห็นเธอเป็นดั่งของล้ำค่า ฉันมันตาบอด ทำไมฉันถึงได้มารู้จักพวกเธอสองคน เฉินเยี่ยน คุณมันตัวซวย”
เวยหลายชุนไม่ได้ลงมือ เขาด่าระบายความโกรธเขาออกมา
สายตาซินห้าวเยือกเย็น ด่าเฉินเวยก็ด่าเฉินเวย ลากเฉินเยี่ยนมาเกี่ยวด้วยทำไม
“ฉันว่าคุณไม่ได้โง่ สมองคุณมันมีแต่น้ำ เวยหลายชุน ฉันบอกคุณแล้วไม่ใช่หรือ? คุณไม่ฟังเอง คุณต้องการจะเชื่อว่าเฉินเวยจิตใจดี ฉันมันคนชั่ว ตอนนี้คุณรู้แล้วว่าเธอไม่มีใจให้คุณ คุณมาโทษฉัน? ฉันมอบให้คุณได้แค่คำเดียว สมน้ำหน้า คุณไม่เพียงแค่ตาบอด จิตใจก็พิการด้วย แยกไม่ออกว่าอันไหนดีชั่ว”
ตอนแรกเฉินเยี่ยนไม่อยากจะพูด แต่คิดไม่ถึงว่าตอนนี้มาถึงขั้นนี้แล้วเวยหลายชุนยังโทษเธออยู่ งั้นเธอไม่พูดไม่ได้แล้ว
คำพูดเฉินเยี่ยนทำให้เวยหลายชุนอึ้งไป เขาอยากจะด่า อยากจะโต้ตอบแต่พูดไม่ออก เฉินเยี่ยนพูดไม่ผิด เธอเคยบอกตัวเองแล้ว แต่ตัวเองโดนเฉินเวยหลอกลวง ตัวเองโง่เอง ถึงแม้ว่าชื่อเสียงเฉินเยี่ยนไม่ดี แต่เธอไม่เคยหลอกตัวเอง มีอะไรก็พูดชัดเจน ไม่เหมือนเฉินเวย ตัวเองผิดที่คิดว่าเฉินเวยเป็นของล้ำค่า ตัวเองตาบอดเอง โทษเฉินเยี่ยนไม่ได้จริงๆ
เวยหลายชุนระบายความโกรธออกมา เขาเป็นไอ้โง่มาตั้งนาน โดนเฉินเวยหลอกจนเปื่อย แล้วยังคิดไปเองอีก เขาไม่มีหน้าจะอยู่ต่อแล้ว วันนี้มารอบนี้เขามาทำให้ตัวเองขายหน้า
เฉินจงและหวางนิวไม่ได้ห้ามเขา พวกเขาเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ลูกสาวตัวเองทำผิด
“ขอโทษซะ”
ซินห้าวไม่สนว่าเวยหลายชุนจะได้รับอะไรมา โดนหลอกลวงก็สมควรแล้ว ทำไมต้องมาโทษเฉินเยี่ยน
“ช่างเถอะ ให้เขาไปเถอะ เขาก็เป็นผู้เสียหาย”
เฉินเยี่ยนส่ายหน้าให้ซินห้าว สำหรับเวยหลายชุนแล้ว เห็นท่าทางตอนนี้ที่เขาโดนกระทำ เธอไปโทษเขาไม่ได้ และก็ไม่ได้สงสาร
เวยหลายชุนไปแล้ว อารมณ์ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผ่านครั้งนี้ไป เกรงว่าหลังจากนี้เขาคงจะไม่มาเจอพี่น้องบ้านเฉินอีกแล้ว
เฉินเวยรู้ว่าเวยหลายชุนก็เกลียดเธอ ตอนแรกเธอสนใจ แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจแล้ว เวยหลายชุนเป็นใคร มีซินห้าว เธอก็มีทุกอย่างแล้ว
เฉินเยี่ยนสังเกตเห็นสายตาของเฉินเวย เธอรู้สึกทำอะไรไม่ได้ ทำไมเฉินเวยถึงได้หลงงมงายขนาดนี้? ซินห้าวหน้าตาหล่อจริงๆ เทียบกับพวกนักแสดงหนุ่มพวกนั้นแล้วน่าหลงใหลกว่าเยอะ แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น ตัวเองไม่เหมือนเธอ
ผู้ชายคนนี้ทำให้ไว้ใจไม่ได้จริงๆ ตอนนี้เฉินเยี่ยนสามารถเดาได้แล้ว หลังจากวันนี้ไปต้องมีผู้หญิงมากมายเข้าหาซินห้าว โดยเฉพาะเวลาที่พวกเขาถึงวัยกลางคน ซินห้าวเป็นลุงหล่อ ตอนนั้นสาวน้อยจะยิ่งเปิดกล้ามากกว่าตอนนี้ จะต้องเข้าหามากมาย ตัวเองหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ เลย
แต่เธอไม่กลัว ขอแค่ซินห้าวไม่นอกใจ มาคนหนึ่งเธอก็จะตีคนหนึ่งไป มาสองเธอก็จะตีทั้งคู่ ชีวิตจะได้ไม่น่าเบื่อ
ซินห้าวก็รู้สึกได้ถึงสายตาของเฉินเวย อันที่จริงสายตานั้นรุนแรงมาก ไม่รับก็ไม่ได้ เหมือนกับกาวมาติดที่ตัว
ซินห้าวขมวดคิ้ว สายตานี้ทำให้เขารังเกียจ เหมือนซูเหม่ยลี่ที่ทำให้เขาอึดอัด สายตาซินห้าวมองไปที่เฉินเวยด้วยความเย็นชา ต้องการให้เฉินเวยรู้สึกถึงความเย็นชาของเขา ไม่ให้มองเขาอีก
แต่เฉินเวยของพวกเรา เธอไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกถึงความเย็นชา แต่เกือบจะกรีดร้องออกมา หล่อเหลือเกิน เท่เหลือเกิน ผู้ชายแบบนี้สิที่เขาต้องการ เขานี่แหละ! สายตาเฉินเวยระยิบระยับเป็นประกาย เธอเหมือนหญิงสาวที่เจอดารา ไม่มีอะไรเลย มีแค่ความคลั่งไคล้
ซินห้าวเห็นเฉินเวยท่าทางบ้าคลั่งของเฉินเวยแบบนั้นแล้วแววตามีความรังเกียจขึ้นมา เขาเจอกับเฉินเยี่ยนหลายครั้ง ครั้งนั้นที่เขาพาเฉินเยี่ยนไปในเมืองเก็บไปป์บุหรี่ได้ยินเฉินเยี่ยนพูดถึงเฉินเวยขึ้นมา แต่เฉินเยี่ยนแค่พูดเปรยๆ ไม่ได้บอกว่าเฉินเวยไม่ดี
แต่ซินห้าวรู้ว่าในใจเฉินเยี่ยนไม่ชอบเฉินเวย เรื่องที่สวนผลไม้ครั้งนั้นเขาช่วยเฉินเยี่ยนไว้ เรื่องผ่านไปเขาก็ไปสืบมา เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเฉินเวยด้วย อีกทั้งเวลาพูดถึงคนที่บ้านสีหน้าเฉินเยี่ยนมักดูอ่อนโยน กับเฉินจง เฉินเยี่ยนเคารพด้วยใจจริง กับหวางนิว เฉินเยี่ยนนับถือเธอเป็นแม่แท้ๆ กับเฉินหู่เธอชอบเขาจริงๆ กระทั่งเฉินกุ้ย เธอก็รู้สึกดีด้วย มีเพียงเฉินเวย เฉินเยี่ยนไม่อยากแม้แต่จะเอ่ยถึง แต่เห็นแล้วว่าเธอไม่ชอบเฉินเวยยังไง
ซินห้าวยุ่งมาก เรื่องซื้อโรงงานดันมาเจออุปสรรคที่ใหญ่มาก ยุ่งยากมาก อีกทั้งแม่เขาก็ไม่ยอม เขาและพ่อเขาคุยกันอยู่นาน สุดท้ายเขาต้อสู้อยู่คนเดียว ไม่มีใครรู้ว่าเขาต่อสู้กับความยากลำบากแค่ไหนกว่าจะจัดการเรื่องนี้เสร็จเมื่อวันก่อนเอง
ยุ่งก็ยุ่ง แต่เรื่องเฉินเยี่ยนไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ เกิดเรื่องเวยหลายชุน ตอนนี้รู้อีกว่าเฉินเวยกับเวยหลายชุนมีอะไรกัน ถ้าเขารู้สึกกับเฉินเวยนี่สิแปลก
เฉินจงและหวางนิวเรียกให้ซินห้าวนั่งลง สายตาที่เฉินเวยติดอยู่กับซินห้าวนั้นทำให้หวางนิวส่ายหน้า ลูกสาวชอบคนหล่อนั้นไม่แปลก ตอนนั้นตัวเธอเองก็ชอบเพราะเฉินจงหน้าตาดีเลยแต่งงานกับเขา
ตอนนั้นเธอยังคิดจะให้ลูกสาวคนเล็กดูตัวกับซินห้าว แต่ลูกสาวคนโตไม่ยอม ดูเหมือนลูกสาวคนโตและซินห้าวจะมีเรื่องที่ปิดบังตัวเองอยู่
แต่ถ้าซินห้าวจะแต่งงานกับลูกสาวคนโตจริงก็ไม่แย่เลย สายตาหวางนิวที่มองซินห้าวดูคึกคักขึ้นมา
เฉินเยี่ยนไม่รู้ว่าทำไมซินห้าวถึงบังเอิญปรากฏตัวมา ที่จริงก็เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ซินห้าวยุ่งมาพักใหญ่ รู้ว่าพวกเฉินเยี่ยนจะย้ายไปบ้านใหม่อีกไม่กี่วัน วันนี้ตอนกลางวันเลยไปบ้านปู่เขามา เตรียมว่าวันพรุ่งนี้มะรืนนี้จะไปบ้านใหม่หาเฉินเยี่ยน แต่ตอนบ่ายว่าง อยู่ดีๆ เขาก็คิดถึงเลยไปสวนผลไม้
ผลไม้ในสวนถูกเก็บหมดแล้ว บนต้นไม้ที่สูงที่สุดยังมีผลไม้อยู่สองลูก บนพื้นมีพวกลูกที่เสียอยู่ ซินห้าวคิดถึงครั้งที่แล้วที่เขากับเฉินเยี่ยนจูบกันในสวนนี้ในใจก็รู้สึกชุ่มฉ่ำขึ้นมา อดไม่ได้อยากจะให้เฉินเยี่ยนอยู่ที่นี่ตอนนี้ เขาอยากจะกอดจูบเฉินเยี่ยนให้หนำใจ
ซินห้าวรู้ว่าตอนนี้เฉินเยี่ยนกำลังยุ่งเรื่องย้ายบ้าน มาที่สวนผลไม้ไม่ได้ เขานั่งอยู่สักพักกำลังจะไป กลับเห็นเวยหลายชุนขี่จักรยานผ่านไป
เวยหลายชุนไปบ้านเฉิน? ซินห้าวคิดในใจ และตามไป ถ้าไม่มีเรื่อง เขาก็จะไม่ปรากฏตัว ถ้ามีเรื่องที่จำเป็นเขาถึงค่อยปรากฏตัว
สักพักเขาเห็นเฉินเยี่ยนมาที่หน้าบ้านเรียกคนมาและคุยกับคนนั้นไม่กี่ประโยค จากนั้นเฉินเยี่ยนก็กลับเข้าไป เพราะเขายืนอยู่ในมุม เฉินเยี่ยนเลยไม่เห็นเขา
ไม่นานเขาก็เห็นอวี๋เหวยหมิน อวี๋เหวยหมินเข้าไปในลานบ้านเฉิน แต่ไม่ได้ส่งเสียง เขาแอบฟังอยู่หน้าประตูบ้าน
ซินห้าวยิ้ม จากนั้นไปที่หลังบ้านเฉิน เขาก็ได้ยินคนในบ้านคุยกัน
นี่เป็นสาเหตุที่ทำไมซินห้าวถึงได้บังเอิญปรากฏตัว
——————-
