มะ….ไม่ค่ะ!
เห็นตาแก่หวังทำท่าโกรธใส่เธอฉางเจียก็รู้สึกเจ็บใจอยู่ลึกๆ เธอรีบโบกมือห้าม ฉันแค่คิดว่าน้องหลินควรจะอยู่บนเรือลำนี้เท่านั้นแหละ ไม่ได้สงสัยการทำหน้าที่อะไรของพี่หวังหรอก!
เฮอะ!
เห็นสีหน้ากังวลของฉางเจียตาแก่ก็ส่งเสียงออกมาอย่างเยือกเย็น แต่เขาไม่ได้จะทำให้เธอขายหน้าอีกต่อไปแล้ว เขารีบกรอกข้อเสนอแนะและยื่นให้กับหลินเฉิง ก่อนที่จะโบกมือไล่เขาออกไป!
ปั้ง!
หลังจากได้ยินเสียงประตูปิดดังมาจากข้างหลังหลินเฉิงก็ได้แต่ส่ายหัวและยกนิ้วให้กับความสามารถของหวังเหลา แต่พี่ฉางดูกลัวมากเมือพบกับความโกรธของหวังเหลาเมือประตูถูกปิดเธอก็ดูสดใสขึ้นมาเยอะมาก หลังจากที่เธอทำใจได้แล้ว เธอก็เดินนำหลินเฉิงกลับไปยังห้องทำงานของเธอ
อ่า…
หลังจากที่นั่งลงบนเก้าอี้และจิบชาแล้วพี่ฉางก็ใจเย็นลงได้เสียที เธอถามหลินเฉิงด้วยความกลัว น้องหลิน เธอไปแหย่อะไรหวังเหลาในห้องทดสอบนั้นรึเปล่า? แม้ว่าเขาจะดูเป็นคนมีเหตุผลตลอดเวลา แต่ถ้ามีอะไรไปสกิดให้เขาโกรธ เขาอาจจะใช้ความโกรธนั้นตัดสินก็ได้นะ…
ไม่นะครับ!
หลินเฉิงส่ายหน้าปฏิเสธ ผมก็ทำตามคำแนะนำของเขามาโดยตลอด นอกจากนั้นก็ไม่ได้ทำอะไรเลยครับ
เป็นอย่างงั้นหรอ?
เมื่อได้ยินคำตอบแบบนี้พี่ฉางก็ขมวดคิ้วพร้อมกับสีหน้าจริงจังขึ้นมา เธอถามหลินเฉิงอีกครั้ง ยังไงซะเธอก็ควรจะรู้ไว้ ว่าหวังเหลาเป็นคนที่มีอำนาจมากๆ คนนึงเลยก็ว่าได้ ทั้งด้านตัวตนและพลัง อย่าไปทำให้เขาโกรธซะหละ เข้าใจใช่ไหม?
เข้าใจครับ….
ได้ยินแบบนั้นหลินเฉิงก้รีบตอบกลับไปทันที ผมเป็นแค่ไอหน้าใหม่ ผมไม่ปิดบังอะไรหรอกครับ ผมจะไปแหย่คนอื่นได้ยังไง? อยางไรก็ตามผมก็ยังไม่เข้าใจ ว่าพี่ฉางบอกกับผมว่าพลังของหวังเหลานั้น ไม่สามารถเทียบเคียงได้ แต่พลังของเขาคืออะไรกันแน่ครับตอนนี้ผมยังไม่รู้เลย
เห็นหลินเฉิงถามมาอย่างงั้นฉางเจียก็ทำท่าจะตอบ แต่ก็ลังเลอยู่สักพัก ก่อนที่จะกัดฟันและพูดด้วยเสียงที่เบามากๆ แม้พลังของเขาจะไม่ใช่ความลับอะไร แต่ฐานทัพแห่งนี้ก็รู้เรื่องนั้นน้อยมาก! เพราะเขาไม่อยากให้ใครพูดถึงมัน จนถึงตอนนี้ แม้แต่คนที่ประจำการบนเรือลำนี้ยังไม่รู้เลยว่าเขามีความสามารถอะไร!
งั้น…
เห็นพี่ฉางระวังตัวเต็มที่หลินเฉิงก็ยิ้มและพูด ไม่เป็นไรครับหวังว่าความสงสัยของผมจะไม่ทำร้ายพี่ในภายหลังนะครับ
ไม่ขนาดนั้นหรอก!
ฉางเจียโบกมืออย่างไม่คิดอะไร จริงๆ แล้ว ตาแก่นั้นไม่เคยพูดถึงพลังของเขาเลยและไม่อนุญาติให้ใครพูดถึงด้วย เพราะทุกคนกลัวพลังของเขาจนไม่กล้าจะถามเลย…
พูดถึงตรงนี้พี่ฉางก็ยิ้มอย่างมีเล่ห์นัยก่อนที่จะถามหลินเฉิงอย่างสงสัย
เธอรูจักพลังแห่ความรอบรู้ไหม?
อย่างงี้นี้เอง!
ได้ยินคำว่า ความรอบรู้ จากปากของฉางเจีย หลินเฮิงก็หัวเราะออกมาทันที เขารู้ว่าพลังของตาแก่คนนั้นไม่ธรรมดา น่าจะเกี่ยวกับสัมพัสที่หก ตอนนี้เหมือนสิ่งที่เขาเดาไว้จะถูกต้องแล้ว เมื่องรู้ถึงพลังแห่งความรอบรู้ความระแวดระวังของหลินเฉิงก็เพิ่มขึ้นมานิดหน่อย แม้ว่าจะมีพลังต่างๆ ตื่นขึ้นมานั้นมีมากมาย แต่พลังแห่งการรอบรู้ได้รับความเกรงกลัวขนาดนี้เลยหรอ!
ผู้มีใช้พลังแห่งความรอบรู้แม้จะถึงขั้นที่สามแล้วก็ยังเรียกได้ว่าไร้ภัยคุกคามมาก! ยิ่งพลังในการต่อสู้ไม่ต้องพูดถึงเลย พวกเขาน่าจะตายก่อนที่จะมาถึงจุดนี้ได้!
ความน่าเกร่งขามจากผู้ใชพลังประเภทนี้นั้นเป็นไปได้ยากมาก มันต้องมาจากการคาดเดาฝ่ายตรงข้ามได้เฉียบขาดสุดๆ คาดเดาการเคลื่อนไหวและวางแผนรับมือได้ทัน ซึงถ้าไม่ฉลาดพอที่จะทำอย่างงั้นได้ย่อมต้องตายก่อนแน่ๆ !
สอดคล้องกับที่หวังเหลาแสดงออกมาตอนที่เขาอยู่ข้างนอกเลย
สำหรับผู้ใช้พลังประเภทนี้แล้วจัดว่าหาได้ยากอยู่ระดับหนึ่งหวังเหลาเป็นคนที่ทำให้ทั้งฐานทัพเกรงกลัวได้ พลังของตาแก่คนนี้อธิบายได้อีกอย่างหนึ่งแล้วว่า ‘พลังแห่งการหยั่งรู้’ !
การหยั่งรู้นั้นเห็นได้ชัดจากการที่หลินเฉิงถูกจับได้ในห้องทดสอบนั้น เขาสามารถตรวจวัดพลังของหลินเฉิงได้โดยไม่พลาดสักนิดเดียว แม้ว่าเขาจะพยายาอย่างเต็มที่แล้วก็ตาม!
ก่อนที่หลินเฉิงจะเดินผ่านเมืองหนานหลิน เขาก็พบกับคนที่มีพลังรับรู้ชั้นสูงเหมือนกัน ตอนนั้นเขาไม่รู้จักกับพลังนี้มากนัก คนพวกนั้นไม่ได้มีส่วนกับการต่อสู้ ไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนกับหลินเฉิง แต่เป็นคนที่สามารถควบคุมเมืองทั้งเมืองได้!
เหตุผลที่พวกเขาแพ้จากการต่อสู้อันขมขื่นก็เพราะพลังแห่งการหยั่งรู้นี้แหละ! ด้วยความช่วยเหลือของพลังนี้ การโจมตีทั้งหมดของหลินเฉิงถูกคาดเดาไว้และหลบได้ทันทั้งหมด และสามารถโจมตีสวนกลับมาได้ แต่เพราะข้อมูลของพวกเขามีน้อยทำให้คาดเดาพลังของหลินเฉิงไม่ได้ พวกเขาจึงได้แต่โต้กลับมาอย่างสุดความสามารถ!
ความรู้สึกที่กำลังถือไพ่ต่ำกว่านั้นถูกโถมกระหน่ำเข้าใส่ระว่างการต่อสู้อนดุเดือดทันทีแทบจะถูกอีกฝ่ายควบคุมทั้งหมด ความรู้สึกนั้นยังคงตราตรึงอยู่ในความทรงจำของหลินเฉิงอยุ่เลยจนถึงตอนนี้ เมื่อเขามาเจอตาแก่คนนี้และต่อรองกับเขา ทำให้หลินเฉิงรุ้ทันทีว่าชายคนนี้มีพลังการรับรู้อย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตามพลังแห่งความรอบรู้ และพลังแห่งการหยั่งรู้นั้นหน้ากลัวกว่าที่ใครๆ คิด แต่ก็ยังพูดได้ยากว่ามันเป็นอย่างงั้นจริงๆ เพราะหนทางที่หลินเฉิงจัดการคนพวกนั้นที่มีพลังแห่งการรับรู้ที่หนานหลินได้นั้น ง่ายดายมาก เขาแค่ต้องจู่โจมอย่างไม่คิดอะไรก็เท่านั้นเอง!
เพราะพลังนั้นต้องการความคุ้นเคยและความรู้ของผู้ใช้แถมยังเกียวกับภาวะของจิตใจอีกด้วย ถ้าไม่คิดอะไรแล้วบุกเข้าไปดื้อๆ เล่นนอกแผน ทำให้ได้ผลมากกว่าอย่างแน่นอน หลินเฉิงรีบเรียบเรียงทุกอย่างในหัวสบัดเรื่องไร้สาระพวกนี้ออกไป
อย่างไรก็ตามคนทั่วไปไม่มีทางมีพลังที่ไม่ปกติแบบหลินเฉิงได้นั้นทำให้หลินเเฉิงเลิกคิดเรื่องนี้ไปทันที ไม่มีใครสามารถต่อสู้โดยสัญชาตญาณอย่างเดียวโดยไม่คิดได้ เพราะงั้นพลังแห่งความรอบรู้นั้นเป็นอะไรที่ดูถูกไม่ได้อยู่ดี!
————————SC: บทที่ 354 พบกับชูฉิงอีกครั้ง!
