น่าสนใจ!
หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่สักพักหลินเฉิงก็ไม่สงสัยอะไรแล้ว แม้ว่าการแตกร้าวของเกราะนั้นจะทำให้เขาแปลกใจ แต่ความเสียหายนั้นไม่ได้ใหญ่หลวงนัก เขายกมือซ้ายมาลูบที่รอยแตก แสงสีฟ้ากำลังปุกคลุมมือของเขา ทันทีที่ไอเย็นจากมือสัมพัสกับเกราะ รอยร้าวนั้นก็หายไปทันที!
อีกครั้งที่หลินเฉิงยกเท้าขึ้นและเล็งไปที่หน้าของหลิงเจิงเขากำลังคิดว่าจะทำให้อีกฝ่ายพูดอย่างไรดี
เห็นอีกฝ่ายกำลังจะลงมืออีกครั้งแม้ว่าจะทำทุกอย่างที่พอจะทำได้แล้วแต่หลิงเจิงก็รู้ตัวเองดี ถ้าอีกฝ่ายไม่ลดระดับความระมัดระวังลงเลย เขาก็หาโอกาสสวนกลับได้ยาก ฝ่าเท้ากำลังจะย้ำลงมาบนหน้าของอีกฝ่ายหลินเฉิงก็ได้แต่หัวเราะออกมา เขาหันไปหาหลิงเหมิงที่นั่งอยู่เฉยๆ และใช้มือขวาจับคอของเธอไว้แน่น!
ไม่รู้นะว่านายจะหันมาสวนกลับฉันอย่างไรแต่มันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น!
มือของเขาจับคออันเรียวบางไว้แน่นก่อนที่จะเตะหลิงเจิงที่กำลังเป็นห่วงน้องสาวและคนอื่นๆ
เมื่อหลินเฉิงเห็นพี่ชายคนนี้โกรธเขายังพูดออกไปอีกว่า ตอนนี้ชีวิตของเธออยู่ในมือของฉันแล้ว ถ้าฉันอยากจะสังหารเธอก็ง่ายเหมือนปลอกกล้วย!
หลิงเจิงที่กำลังโกรธก็กำหมัดขึ้นและถามกลับไป พลังนายก็มี จะทำแบบนี้ไปทำไม?
ตราบไดที่มันได้ผลลัพตามที่ฉันต้องการจะวิธีไหนฉันก็ทำทั้งนั้นแหละ!
หลินเฉิงพูดจากเชิงดูถูกกลับไป เอาหละหยุดพูดนอกเรื่องได้แล่ว ฉันจะถามแล้วนายก็ต้องตอบง่ายๆ แค่นั้น ถ้าไม่แคร์ถึงผลลัพนายก็ปฏิเสธไปเลยก็ได้นะ!
แกนะแก…!
เห็นสีหน้าอันใจเย็นของหลินเฉิงแล้วหลิงเจิงก็ได้แต่รู้สึกโกรธ แต่ก็รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นเอาจริงมาโดยตลอด!
ข้อแรกบอกมาซิพลังของนายคืออะไรกันแน่!
เขาไม่สนใจสายตาที่มองมาของหลิงเจิงเขามองไปยังหลิงเหมิงที่กำลังสั่นกลัว และใช้อีกมือคาบบุหรี่แล้วจุดขึ้น พลังของนายนั้นเพิ่มขึ้นในอัตตราที่ไม่ปกติมากๆ อย่าถามว่าทำไมฉันมั่นใจนัก ตอบมาก็พอ!
คนเป็นพี่ชายกัดฟันแน่นสีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความลังเล ความลับเรื่องพลังของเขาเป็นความลับสำคัญของตระกูลของเขาเลยก็ว่าได้ ถ้ามันถูกเปิดเผยออกมาต้องเกิดคำถามตามมาอีกเพียบอย่างแน่นอน! อื๊อ..!
เห็นสีหน้าลังเลนั้นหลินเฉิงจึงออกแรงที่มือมากขึ้น หลิงเหมิงก็เริ่มหายใจไม่ออกทันที!
ปะ..ปล่อยมือก่อน!ฉันจะบอก ฉันจะบอกแล้ว!
ได้ยินเสียงร้องของน้องสาวหลิงเจิงก็ใจสั่นทันที เขารีบตะโกนบอกไป
โอกาสสุดท้ายแล้วนะหวังว่านายจะเห็นค่าของมัน!
ในที่สุดกำแพงของจิตใจก็พังลงเห็นแบบนั้นหลินเฉิงก็พูดต่อไปอย่างเยือกเย็น
สะ….สาเหตุที่พลังของฉันพัฒนาอย่างต่อเนื่องและรวดเร็วก็เพราะพลังเฉพาะเผ่าของพวกเรา…
เห็นหลินเฉิงยอมลดแรงบีบลงเพื่อให้หลิงเหมิงพอหายใจได้แล้วเชาก็ยังพูดต่อไปไม่หยุด พวกเรามีความสามารถในการสะกตใจมาตั้งแต่เกิด นายน่าจะได้ยินจากปากของน้องสาวของฉันแล้ว แต่การสะกดใจนั้นเป็นเพิ่งส่วนหนึ่งขอพลังเท่านั้น พลังนั้นสามารถพัฒนาอย่างต่อเนื่องขึ้นอยู่กับความสามารถของแต่ละคน นั้นทำให้พลังความสามารถของแต่ละคนพัฒนาไม่เท่ากัน ….
เห็นสีหน้าลังเลอีกครั้งของพี่ชายทันทีที่พูดมาถึงจุดนี้แต่เขาก็พูดต่อหลังจากนั้น และพลังที่แข็งแกร่งที่สุดของการสะกดใจคือ… มันสามารถดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวได้!
พลังดูซึมหรอ!?
หลินเฉิงขมวดคิ้วทันที เหมือนจะไม่ได้มีแต่ข้อดีนะ?
ต่างคนก็ต่างความคิดเห็นใช่ไหมหละ!
ได้ยินแบบนั้นหลิงเจิงก็ยิ้มแห้งๆให้
ฉันกำลังพูดถึงการเลือกใช้พลังของแต่ละคน!
เดี๋ยวก่อนสิ!
หลินเฉิงรีบโบกมือ ฉันจำได้ว่า ที่น้องสาวของนายบอกกับฉัน มันจะดูดพลังและความสามารถของอีกฝ่ายใช่ไหม? คนละเรื่องเลยหละ!
เขาส่ายหน้า แม้พลังสะกดใจของเราจะดูดพลังมาเป็นของตนได้ แต่อัตตราการแลกเปลี่ยนของพลังนั้นต่ำมาก คิดว่าทำไมเผ่ารัตติกาลอย่างพวกเราต้องคอยหลบซ่อนตัวหละ? ทั้งๆ ที่เคยครองโลกใต้ดินมาก่อน! นั้นเป็นเพราะ การดูดซึมลักษณะเฉพาะตัว มันไม่เหมือนกับการสะกดใจทั่วไป เพราะอัตตราการแลกเปลี่ยนพลังนั้นเท่ากับ 100เท่า แน่นอนว่ามันเทียบกับการสะกดใจไม่ได้เลยสักนิด!
100เท่า!?
หลินเฉิงช็อคมาก นั้นก็เท่า 100% เลยสินะ?
ก็เกือบอยู่…
เขาพยักหน้าเห็นด้วยกับสิ่งที่หลินเฉิงพูด แต่อันตราการแลกเปลี่ยนพลังที่สูงมากนั้น ต้องแลกมาด้วความยุ่งยากในการใช้! ถ้าอยากจะดูดซึมพลังทั้ง 100% ของเป้าหมาย นายต้องมั่นใจว่าต้องการพลังของคนๆ นั้นจริงๆ ก่อน และนายต้องมีพลังการดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวตื่นขึ้นมาด้วย! ไม่ใช่แค่นั้นนะ ถ้าอยากจะให้ทุกอย่างสำเร็จ จะใช้พลังสะกดใจไม่ได้ นายต้องใช้เสน่ห์ ของตัวเองเข้าช่วย!
เพราะมันยากมากที่การดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวนั้นจะสำเร็จเมื่อเวลาผ่านไปทัศนคติเริ่มต้นก็เกิดขึ้นในตระกูลของเรานั่นคือ ถ้าเราอยากจะใช้ทักษะการดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวเพื่อพัฒนาพลังของตนเองแล้ว พวกเราก็ต้องหาเป้าหมายที่มีพลังมาก เพื่อที่จะดูดซึมพลังนั้น ถ้าเราทำสำเร็จ เราก็จะสามารถพัฒนาความสามารถตัวเองได้อย่างก้าวกระโดด!
ฉันพอเข้าใจนิดหน่อยแล้ว…
หลิงเฉิงพยักหน้าให้กับคำอธิบายนั้น เพราะนายฝึกมาอย่างนัก และสามารถดูกกลืนพลังลักษณะเฉพาะตัวได้สำเร็จสินะ
ถูกต้อง…
สีหน้าของเขาแย่มากเมื่อต้องตอบคำถามนั้นแต่ก็พยักหน้ายอมรับแต่โดยดี
หลินเฉิงถามกลับไปทันทีที่เห็นท่าทีนั้น งั้นเป้าหมายที่ถูกดูดกลืนพลังไปเป็นอย่างไรบ้างหลังจากนั้น?
ก็….
ทันทีที่ได้ยินคำถามนั้นหลิงเจิงก็มีท่าทีที่ไม่แน่ใจอีกครั้ง หลินเฉิงจึงออกแรงบีบอีกครั้ง!
เดี๋ยวก่อน!
เห็นอีกฝ่ายเริ่มที่จะทำร้ายน้องสาวของเขาอีกครั้งหลิงเจิงก็รีบร้อนทันที เขาบอกให้หลินเฉิงหยุดด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความโกรธ ฉันจะให้ความร่วมมือกับนายไม่ว่านายจะถามว่าอะไร เพราะฉะนั้นหยุดทำแบบนี้ได้แล้ว โอเคไหม?
——————————–SC: บทที่ 426 ให้เวลา 3 วิ!
