จะพูดอะไรก็รีบพูดอย่าลังเล นี้เป็นชีวิตของน้องสาวนายนะ!
หลินเฉิงพูดกดดันอีกฝ่ายหลังจากที่วางหลิงเหมิงลงไปแล้ว เขาก็ทวนคำถามให้ คำถามยังคงเป็นคำถามเดิม เกิดอะไรขึ้นกับคนที่ถูกดูลักษณะเฉพาะตัวไป!
ไม่อัมพาตก็ตาย!
หลิงเจิงกัดฟันแน่นอีกครั้งแล้วพูดด้วยเสียงที่แหบมาก!
เป็นอย่างงั้นหรอ?
หลินเฉินกำลังจะถามคำถามต่อไปเขาเหลือบไปมองกรงน้ำแข็งที่ขังฉางเหวินฉวนเอาไว้ เหมือนว่าท่านรองผบ. ยังไม่สามารถหลุดพ้นจากพันธนาการนั้นออกมาได้ ทันทีที่เขาอ้าปาก สิ่งที่เลวร้ายที่สุดก็พุดขึ้นมาในหัวของทันที! เพื่อให้แน่ใจแล้วใบหน้าของหลินเฉิงตอนนี้เข้มมาก เขาเดินเข้าไปดึงคอเสื้อของหลิงเจิงที่คุกเข่าอยู่ขึ้นมา บอกฉันมา ฉางเหวินฉวนคือหนึ่งในตระกูลของนายใช่หรือไม่!?
อะไรนะ!?
ได้ยินคำถามนั้นหลิงเจิงได้แต่ยืนนิ่ง เมื่อเข้าใจแล้วว่าหลินเฉิงไม่ได้ถามมาเล่นๆ เขาก็ตอบกลับไปพร้อมกับรอยยิ้มแห้งๆ จะเป็นแบบนั้นได้ยังไง ถ้าเขาเป็นสมาชิกของตระกูลเรา ทำไมพวกเราต้องทำเรื่องแลกเปลี่ยนกับเขาลับๆ แบบนี้ด้วย!
ไม่สิถ้าเขาไม่ใช้พวกเดียวกับพวกนาย ทำไมเขาต้องหันมาสนใจผู้หญิงบ้านๆ ที่มีพลังหายากคนนี้ด้วย?
เห็นว่าสิ่งที่หลิงเจิงตอบนั้นเหมือนจะไม่ใช่เรื่องโกหกเลยนั้นทำให้หลินเฉิงสับสนในทันที เพราะจากการดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวที่คุยกันมาก่อนหน้านี้ ก็พอที่จะอธิบายเรื่องความแข็งแกร่งของฉางเหวินฉวนได้ ถ้าเดาไม่ผิดแม้ว่าหลีเหมิงเดียจะไม่เก่งในด้านการต่อสู้ แต่พลังแห่งการรักษาของเธอทำให้ขึ้นเป็น 10 อันดับผู้ใช้พลังของฐานทัพได้สบายๆ สำหรับวิชาดูดซึมลักษณะเฉพาะตัวแล้วเธอจึงเป็นเป้าหมายที่เหมาะมาก!
แต่ตามที่หลิงเฉิงบอกถ้าฉางเหวินฉวนเป็นปีศาจรัตติกาลจริง พวกเขาก็ไม่ต้องติดต่อกันลับๆ แบบนี้ อย่างไงซะพวกเขาก็เป็นคนละเผ่ากันการเพิ่มความเชื่อใจของกันแลละกันก็เป็นไปได้ยาก ตราบใดที่พวกเขาระวังเรื่องฐานะของฉางเหวินฉวน ฐานทัพทะเลน้ำเงินก็ตกอยู่ในการปกครองของกลุ่มปีศาจรัตติการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว!
ปัญหามันอยู่ที่ไหนกันแน่?
หลินเฉิงได้แต่ขมวดคิ้วและคิดหาเหตุผลนั้นไม่ว่าจะในมุมมองไหน หลี่เหมิงเดียก็ไม่มีอะไรที่ดึงดูดความสนใจของฉางเหวินฉวนได้เลยนอกจากเริ่งความสามารถในการรักษาของเธอ แม้ว่าหลีเหมิงเดียจะสวยงามระดับหาได้ยาก ฉางเหวินฉวนก็เป็นเพลย์บอยพี่ผ่านผู้หญิงมานับไม่ถ้วนมาก่อน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะเกิดเหตุการแบบนี้ขึ้นมาได้
หลินเฉิงมั่นใจอย่างมากว่าเรื่องนี้ต้องเกียวกับพลังรักษาของหลีเหมิงเดียแต่เพราะเขาเป็นมนุษย์ธรรมดา และคนทั้งฐานทัพก็คุ้นเคยกับเขาดี ยกเว้นว่าจะมีผีมาสิงเขา ฉางเหวินฉวนไม่มีทางเป็นปีศาจรัตติกาลอย่างแน่นอน เขาไม่มีแม้กระทั้งพลังสะกดใจด้วยซ้ำ!
นั้น…
ขณะที่หลินเฉิงกำลังหมดหนทางเกียวกับเรื่องนี้แล้วเขาก็ได้ยินเสียงของหลิงเหมิงเบาๆ เขาเห็นสาวน้อยคนนี้ลุกขึ้นอย่างกล้าๆ กลัวๆ หลังจากปัดฝุ่นที่เปราะเปื้อนแล้ว เธอก็รู้สึกลังเลและพูดกับหลินเฉิงไปว่า ฉะ…ฉันว่าฉันรู้นะ…
เธอรู้หรอ?
น้องสาวเธอจะพูดโดยไม่คิดไม่ได้นะ!
ได้ยินหลิงเหมิงบอกว่าเธอรู้สถานการณ์ของฉางเหวินฉวนในตอนนี้หลินเฉิงก็ขมวดคิ้วแน่นและดึงตัวเธอเข้ามาใกล้ๆ แม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่พูดอะไร แต่เธอก็ไม่ขัดขืนเช่นกัน
ได้ยินเสียงของหลิงเหมิงเหมือนกับคลื่นเสียงที่ปลุกความหวังในตัวเขา หลิงเหมิงสับสนอยู่สักพัก ก่อนที่จะถูกหลินเฉิงจ้อมาเป็นตาเดียว เธอรู้แน่นะองค์หญิงหลิง หวังว่าสิ่งที่เธอคิดจะทำให้ฉันสนใจได้นะ ไม่งั้น…
จะทำอะไรก็ทำ!ฉันเบื่อที่ต้องมายุ่งกับนายแล้ว!
ใครจะไปรู้หละบางทีหลิงเหมิงอาจจะทนกับสิ่งที่เกิดขึ้นมานานจนเธอเองก็ต้องพยายามทำอะไรสักอย่าง ในที่สุดเธอก็พูดออกมาอย่างสุดทน
อย่างแรกคือฉันอยากรู้ว่าถ้านายรู้เรื่องของฉางเหวินฉวนแล้วจะปล่อยพวกเราไปจริงๆ ใช่ไหม?
หลิงเหมิงถามหลินเฉิงอย่างจริงจังหลินเฉิงที่ได้ยินคำถามนั้นเขาก็หัวเราะออกมา องค์หญิง เธอคิดว่าเธออยู่ในฐานะที่ต่อรองได้หรอ?
เออสิ!
หลิงเหมิงที่เข้าใจทุกอย่างก็ตอกกลับไปอย่างไม่กลัวเลยสักนิด ท้ายที่สุดแล้ว พวกเราเสน่ห์รัตติกาลกับนายมาตั้งแต่แรกแล้ว ส่วนใหญ่มันก็เกิดขึ้นเพราะความเข้าใจผิด! ฉันไม่รับปากหรอกนะว่ามันจะแก้ไขความเข้าใจผิดระหว่างเราได้ แต่นายก็ควรจะรู้ว่านายจับฉางเหวินฉวนมาแล้ว ตอนนี้นายก็เหมือนกับศัตรูของทั้งฐานทัพ! ไม่ว่าฉางเหวินฉวนจะให้ข้อมูลที่นายต้องการหรือไม่ นายควรจะรู้ไว้ถ้านายสังหารพวกเรา นายก็จะไม่ได้อะไรเลยในท้ายที่สุด และนายก็จะขัดแย้งกับทั้งกองทัพและพวกเราปีศาจรัตติการ!
พูดถึงตรงนี้หลิงเหมิงก็หายใจเข้าลึกๆเห็นสีหน้าอันนิ่งเฉยของหลินเฉิงแล้ว เธอก็พูดต่อไป งั้นทำไมนายไม่ลองเปลี่ยนใจดูหละ รับปากว่าจะปล่อยพวกเราไปแล้วฉันจะบอกทุกอย่างให้ฟัง พวกเราเองก็มีทางเลือกไม่มาก! จบแล้ว?
หลังจากฟังแล้ววิเคราะห์สิ่งที่อีกฝ่ายพูดหลินเฉิงก็จุดบุหรี่ขึ้นมาสูบ งั้นถึงคราวที่ฉันต้องตอบใช่ไหม?
เขาพ่นควันออกมาก่อนที่จะพูด ไม่ว่าจะเป็นกองทัพหรือปีศาจรัตติกาล ถ้าไม่กลัวตายแล้วจะจับฉันก็ลองดู! ฉันเองก็ไม่รู้ว่าฉางเหวินฉวนจะยอมตอบดีๆ ไหม แต่ฉันก็ไม่รู้ว่าเธอเป็นแบบนั้นเหมือนกันหรือไม่ และสุดท้าย…
หลินเฉิงสูดเข้าไปเฮือกใหญ่ก่อนที่จะดีดบุหรี่ทิ้งไป ถ้าเธอพยายามจะถ่วงเวลาให้ลุงของพวกเธอมาช่วย ท้ายที่สุด พวกเธอก็ต้องตายอยู่ดี ฉันจะให้เวลาเธอแค่ 3 วิเท่านั้น!
——————————SC: บทที่ 427 การสนับสนุนแห่งรัตติการ
