บทที่ 581 พลังแห่งการสกัด?
มันไม่แปลกที่หลินเฉิงจะตกใจขนาดนั้นเพราะเรื่องนี้มันลึกซึ้งมากจริงๆ เขาคิดว่าคนๆนี้อาจจะได้รับพวกยาที่ทำให้พลังตื่นขึ้นมา เพราะดูแล้วค่อนข้างจะอ่อนแอ แต่ไม่คิดเลยว่าจะได้รับพลังมาโดยการสร้างขึ้นแบบนี้!!
แน่ใจสิ!
เมื่อเห็นหลินเฉิงดูจะตกใจมากๆผอ.เหม็งก็กังวลขึ้นมานิดหน่อย เธอนั้นไม่เคยที่จะกล้าเปิดเผยความลับสุดยอดมากขนาดนี้มาก่อน นั่นก็เพราะว่าความเป็นความตายของเธอมันแขวนอยู่กับสิ่งเหล่านี้ แต่อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เธอนั้นไม่กลัวอะไรอีกต่อไปแล้ว ไม่มีคำว่าความลับอะไรนั่นกับชายหนุ่มตรงหน้าคนนี้ บางทีอาจจะเป็นสัญชาติญาณของผู้หญิงก็ได้ ที่รู้สึกว่าชายหนุ่มตรงหน้านั้นต่างออกไปจากคนอื่นๆที่เธอเคยพบเจอและรู้จัก เธอไม่สามารถเก็บความลับได้เมื่ออยู่ต่อหน้าเขา เขาน่าจะมีอะไรให้ทำที่ซึ่งมีค่ามากกว่าที่จะมาฆ่าเธอให้ตายตรงนี้!
ฟู่…ฉันต้องใจเย็นกว่านี้ใจเย็น…
หลังจากที่ได้รับการยืนยันจากผอ.เหม็งแล้วหลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่ค่อยๆหายใจและคลำตามเสื้อโค้ทแบบอัตโนมัติ
นายอย่าเข้ามายุ่งกับเรื่องนี้เลยได้หรือเปล่า ถือว่าขอร้องเลยก็ได้! แล้วฉันจะยอมช่วยนายทุกอย่างที่นายขอเลย แต่ช่วยเคารพฉันด้วย!
ฟังคำพูดของหลินเฉิงแล้วผอ.เหม็งก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดสิ่งที่บีบครั้นหัวใจเธอเอาไว้พร้อมกับกุมอกตัวเองไว้อย่างรวดเร็ว!
เธอพูดอะไรน่ะ?
คำข่มขู่ของผอ.เหม็งนั้นทำเอาหลินเฉิงผู้ที่ท้ายสุดก็หากล่องบุหรี่เจอต้องหันกลับไปมองเธอด้วยความประหลาดเลย เขาหยิบบุหรี่ออกมาจากกล่อง คาบมันไว้และสูบอยู่หลายรอบ
เมื่อพบว่าเธอน่าจะมองเขาผิดไปผอ.เหม็งก็อดไม่ได้ที่จะเขินอายพร้อมทั้งพูดเบาๆว่าเธอกำลังอยู่ในปัญหาแล้ว ถึงแม้ว่าชายหนุ่มตรงหน้าจะดูไม่พอใจ แต่เอาจริงๆเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีสนใจอะไรในตัวเธอมาตั้งแต่ต้นจนถึงตอนนี้่แล้ว
เอาล่ะในเมื่อแม้แต่สถาบันวิจัยในตำนานฉันยังหาจนเจอ เพราะงั้นฉันจะไม่เปลี่ยนความคิดง่ายๆหรอกนะ
หลังจากที่สูบบุหรี่ไปพักใหย่ๆหลินเฉิงก็ใจเย็นลง แต่สิ่งที่ฉันสนใจก็คือ เธอเจอเจ้านี่ ‘ความสามารถเทียม’ ได้ยังไง? แล้วมันยังมีร่างทดลองอื่นแบบนี้อีกหรือเปล่า?
ไม่ไม่มีแล้ว!
เมื่อจู่ๆหลินเฉิงถามถึงร่างทดลองขึ้นมาผอ.เหม็งก็ตัวสั่นและส่ายหน้าเร็วๆเลย การค้นพบ ‘ความสามารถประดิษฐ์’ นั่นน่ะ เป็นผลงานของผู้อาวุโสเหม็ง นักวิจัยเก่าที่มาจากสถาบันวิจัยเหม็งไห่ เขาเป็นนักวิจัยคนแรกๆภายในสถาบันของพวกเราที่พลังตื่นขึ้นมา พลังของเขานั้นค่อนข้างจะโดดเด่นมากๆเราเรียกพลังที่น่ากลัวของเขาว่า ‘ความสามารถในการสกัด’
ความสามารถในการสกัด?
ได้ยินชื่อของพลังนั่นหลินเฉิงก็ขมวดคิ้วขึ้นมา เป็นชื่อที่หาฟังได้ยากจังเลยนะ?
ใช่มันไม่ใช่สิ่งที่จะได้เจอง่ายๆ มันไม่มีวันง่าย!
เธอส่ายหน้าช้าๆและพูดไปตรงๆ นายน่ะเป็นคนฉลาด เพราะงั้นน่าจะเดานิสัยของคนๆนั้นผ่านชื่อได้ใช่ไหมล่ะ? ใช่แล้ว ถึงแม้ว่าพลังนั่นจะไม่ได้ช่วยอะไรในการต่อสู้ได้ก็จริง แต่มันน่ากลัวกว่าพลังที่ใช้ในการต่อสู้ทุกแขนงเลยถ้าใช้มันเป็น!
เมื่อเห็นว่าเธอทำหน้าจริงจังหลินเฉิงก็ยิ้มและถาม เธอจะบอกว่าพลังของเจ้ามนุษย์หมาป่านั้นมาจากเธอสินะ? ผอ.เหม็งคนเก่า สกัดมันมาจากที่อื่นและฉีดให้คนๆนั้น? แล้วก็มีปัญหาตามมา…
ระหว่างที่พูดเขาก็หันหน้าไปมองมนุษย์หมาป่าที่นอนตัวเย็นอยู่ที่มุมด้วย ในเมื่อความสามารถของตาลุงช่างฝันนั่นมันไม่เหมือนปกติ รวมไปถึงอิทธิพลของสถาบันวิจัยของเธอก็กว้างใหญ่ เพราะงั้นมันไม่มีเหตุผลเลยที่จะมาสร้างพวกฟืนเปียกไร้ค่าพวกนี้ ถูกมั้ย?
ท่าทีไม่เชื่อของหลินเฉิงนั้นผอ.เหม็งก็โบกมือและให้เขาฟังเธอพูด ของพวกนี้ไม่ได้ทำกันง่ายๆอย่างที่นายคิดหรอกนะ! ถึงแม้ว่าผู้อาวุโสเหม็งจะสกัดเอาพลังมาจากคนอื่นได้ แต่เมื่อพลังนั้นๆถูกสกัดออกมาแล้ว ประสิทธิภาพของมันก็จะลดลงไปเหลือ 1 ใน 3 ทันทีเลย แต่เดิมแล้วถ้าสกัดพลังออกมาจากคนที่มีพลังถึง 4 อย่าง แต่จากการพยายามของผู้อาวุโสเหม็ง ท้ายสุดแล้วเขาก็สามารถถ่ายทอดพลังที่สกัดมาใส่คนๆหนึ่งได้สุดๆก็แค่ 1 – 2 อย่างเท่านั้น…
เพราะงั้นนี่น่ะ…
หลังจากที่ฟังผอ.เหม็งอธิบายแล้วหลินเฉิงก็ตระหนักได้ในทันที แต่ครู่เดียว เขาก็รู้สึกถึงความสงสัยเต็มไปหมด งั้นเหรอ? ถ้าเป็นแบบนี้ ทำไมเธอถึงยังปล่อยให้เขาทำแบบนี้ล่ะ? มันไม่เห็นง่ายหรือเร็วกว่าถ้าจะรับสมัครเข้ามาดีๆเลย เพราะถ้าทำแบบนั้นเราจะยังรักษาไว้ได้ซึ่งความแข็งแกร่ง…
นี่น่ะ…
หลินเฉิงนั้นสามารถหาทางออกได้อย่างรวดเร็วผอ.เหม็งก็หัวเราะออกมาและพูดอธิบายด้วยเสียงเบา ถ้าพวกผู้มีพลังพวกนั้นยอมเห็นด้วย มันก็ดี แต่…
แต่ไม่มีใครที่มีพลังจะยอมเจรจาด้วยสินะ?
เมื่อเห็นว่าผอ.เหม็งลังเลที่จะพูดหลินเฉิงก็อดไม่ได้ที่จะแสยะยิ้มและต่อคำให้เธอ เพราะงั้นทางที่ดีที่สุดก็คือริบพลังพวกนั้นมาซะ จากนั้นก็ส่งต่อให้ทหารที่เชือฟัง ถ้าทำแบบนี้ แม้ว่าพลังจะอ่อนลง แต่ก็จะปกป้องความจงรักภักดีไว้ได้ ฉันพูดถูกมั้ย?
ไม่…ก-ก็ใช่…
หลินเฉิงสามารถอธิบายทุกอย่างได้ในไม่กี่คำมันทำให้สีหน้าของ ผอ.เหม็งดูน่าเกลียดขึ้นมา แต่กระนั้นเธอก็ต้องพยักหน้ารับ
เมื่อเห็นว่าเธอพยักหน้าหลินเฉิงก็พูดต่อ เพราะงั้น เธอก็ควรจะมีความสามารถมากมายเพื่อจับพวกนั้น ถูกมั้ย? มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ในขณะที่คนอื่นๆนั้นยุ่งยากกับการหาสาวๆ หาสิ่งดีๆต่างๆที่กระจัดกระจายอยู่ รวมไปถึงหาวัตถุดิบจากที่ต่างๆ เธอดันมีทุกอย่างอยู่แล้วตั้งแต่ต้น มันหลุดโลกมากๆ หลุดโลกสุดๆ…
ได้ฟังคำเหน็บแนวจากหลินเฉิงผอ.เหม็งก็แสดงสีหน้ารังเกียจออกมาเรื่อยๆแต่เธอไม่รู้จะปฏิเสธอย่างไรดี นั่นเพราะว่าถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะพูดไม่ดีอย่างไร แต่ทั้งหมดนั้นล้วนเป็นเรื่องจริง!
ลืมมันไป…
ด้วยการหายใจเข้าลึกๆหลินเฉิงส่ายหน้าเบาๆ ถึงแม้ว่าสิ่งเหล่านั้นจะดูโหดร้าย แต่เชื่อเถอะว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอโดนพูดแบบนี้ใส่หรอก เพราะงั้นเขาจึงเลิกพูดต่อและถามไปตรงๆ เลิกพูดเรื่องนี้กันซักพักดีกว่า ผู้อาวุโสที่เธอพูดเมื่อครู่ชื่ออะไรนะ?
เหม็งไห่
เมื่อหลินเฉิงจู่ๆถามเรื่องนี้ขึ้นมาผอ.เหม็งก็ตกใจ แต่เธอสีหน้าเธอก็ยังคงเดิม
เหม็งไห่…
ฟังเธอตอบหลิินเฉิงก็พยักหน้าเบาๆและถามต่อ แล้วเธอล่ะ?
ครั้นเมื่อหลินเฉิงถามชื่อเธออีกครั้งเธอก็จิบปากก่อนจะพูดเบาๆ เหม็ง เหม็งหยี่…
เหม็งไห่เหม็งหยี่…..
หลังจากรู้ชื่อของผอ.เหม็งหลินเฉิงก็พูดชื่อเธอซ้ำๆสลับไปมาระหว่าง 2 คนนี้ ทันใดนั้นก็ยิ้มออกมาและถาม ถ้างั้น คุณเหม็งหยี่ เธอบอกฉันได้ไหมว่าระหว่างเธอกับผู้อาวุโสเหม็งไห่นั่น มีความสัมพันธ์กันแบบไหน?
