ตอนที่53โต้ตอบ
พี่นกขมวดคิ้วเดินไปพลิกดูก็โกรธมาก “เสื้อผ้าเรียบ ขนาดนี้ เข้ากล้องแล้วคงดูไร้ชีวิตชีวาชนิศาจงใจใช่ ไหม ? ฉันจะไปหาเธอ !
“พินักไม่ต้องหรอก”เสียงจิดาภาหยุดเธอไว้เธอ สายหัว”พวกเราอยู่ต่างประเทศอย่าเพิ่มความลำบาก ให้กับกองถ่ายเลยฉันว่าชุดนี้ก็ดูไม่เลว”
เธอชี้ไปที่เดรสสีฟ้าตัวหนึ่งการออกแบบที่เรียบง่าย ช่วยเสริมมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้น
“แบบนี้จะไหวหรอ ? “ถึงแม้ว่าพี่นัฏจะโมโห แต่ เธอก็เคารพในการตัดสินใจของจิดาภาและจิดาภาทำ แบบนี้ต้องมีแผนการอะไรอยู่แน่
ด้วยเหตุนี้พี่นัฏจึงปัดมือไปมาเพื่อให้พนักงานออก
ไป
“รายการ”เบื้องหลัง”เรียลลิตี้ไม่ใช่เพื่อแสดงให้เห็น ถึงความสวยของฉัน แต่ทว่าเพื่อเป็นการเปิดเผยให้ เห็นถึงระดับความเป็นมืออาชีพของฉันต่างหากใส่ เสื้อผ้าโอ่อ่าเว่อวังมี แต่จะทำให้คนเกิดความรู้สึก ไม่พอใจรบกวนไปตามช่าง แต่งหน้ามาเปลี่ยนทรง ผมให้ฉันหน่อยค่ะ
เนื่องจากชนิศาต้องการจะเป็นนกยูงที่เจิดจรัสเธอ จึงทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามนี้ไม่ใช่การแสดงเดินพรม แดงเสื้อผ้าก็เป็นเพียงแค่อุปกรณ์การแสดงเท่านั้น
ได้ยินคำของจิดาภาพี่น้ฏก็แจ้งกับฐานิสา
ก่อนถ่ายรายการช่วงที่สองชนิศาใส่กระโปรงยาว บนหัวโพกด้วยผ้าสวยหรูพอตัวอย่างไรก็ตามทำให้ผู้ กำกับหลายคนรวมถึงเจสันนั้นไม่พอใจ
พวกเขาใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารกัน”ที่เธอใส่อยู่นี่
คืออะไรล้อเล่นหรือไงกัน”
“ไม่มีคนบอกเธอหรือไงว่าถ่ายทำกลางแจ้ง นี่…รองเท้าส้นสูงขนาดนี้ เธอร่างกายเธอสามารถ ทนไหวหรอ ?”
เจสันส่ายหัวไปมาในขณะนั้นจิดาภาก็เดินเข้ามาบน ตัวสวมชุดที่ทีมงานเตรียมไว้ให้ทำผมทรงเรียบง่าย แต่งหน้าสะอาดสะอ้านดูเป็นธรรมชาติพร้อมกับรอย ยิ้มอ่อนโยนให้ความรู้สึกสดชื่นสวยงามแก่ผู้คนเมื่อ เทียบกับข้างๆที่ แต่งตัวเต็มอย่างชนิศายิ่งถูกทำให้ เด่นดั่งไข่มุกสีขาวไร้ที่ติ
พวกผู้กำกับพยักหน้าเล็กน้อยไม่ได้พูดอะไรมาก
ชนิศายังคงเข้าใจผิดคิดว่าตัวเองเหนือกว่าจิดาภา เชิดหน้าหยิ่งเดินออกไป
เพราะว่าสถานที่ถ่ายทำถูกจัดไว้กลางแจ้งเดินไป ได้สิบนาทีชนิศาแสดงอาการอ่อนเพลียมองไปที่ ฉากบนพื้นขมวดคิ้ว”ถ่ายที่นี่ ?”
เจสันมองเธอแวบหนึ่งไม่ได้ตอบอะไร
แผนการถ่ายทำถูกส่งไปให้พวกเธอตั้งนานแล้วนัก แสดงมืออาชีพจะไม่มาถามคำถามโง่เขลาในตอนนี้
“ทั้งสองท่านเตรียมพร้อมพวกคุณจะได้สคริปต์ที่ แตกต่างกันเดินก่อนหนึ่งรอบขั้นแรกให้ถ่ายตามขั้น ตอนทั้งหมดที่พวกคุณเตรียมมาอย่างละเอียด หลัง จากนั้นเปลี่ยนเป็นชุดในละครแล้วค่อยเดินอย่างเป็น ทางการอีกรอบ”
“อีกรอบ ? “ชนิศาเบะปากแสดงออกว่าไม่ค่อย
พอใจ
พนักงานส่ายกลับตัวเดินห่างออกไป
“เธอแสดงเป็นตัวละครอะไรในเรื่อง ? “ชนิศาด สคริปต์ในมือตัวเองนึกไม่ถึงว่าจะให้เธอเป็นนัก แสดงนำในบทน้าสาวตัวละครแก่ขนาดนั้นเธอไม่
อยากแสดง
“นักแสดงนำนิพาดา”
“เรามาแลกกัน ! “ชนิศาไม่รอให้จิดาภาตอบรับ ก็แย่งสคริปต์ไปจากมือเธอเดินไปท่องที่ข้างใต้ ต้นไม้ ! ”
จิดาภายิ้มเบาๆไม่โต้ตอบอะไรทีมงานเริ่มถ่ายทำ ตั้งแต่ที่ให้สคริปต์บทละครกับพวกเธอแล้วเหมือน ว่าชนิศาจะไม่ได้อ่านแพลนการถ่ายทำและก็ไม่รู้ว่า ใบหน้าบูดบึงของเธอถูกถ่ายทำไปแล้ว
บทไม่เยอะ แต่บทบาทนี้ไม่ค่อยนาสนใจนี่เป็น คลิปตัดตอนจากภาพยนตร์คลาสสิคตัวละครน้าสาว มีชื่อว่าเมธินีเพื่อให้บทนักแสดงนำนิพาดามีความสุข ทุ่มเททุกอย่างที่ตัวเองมีแม้ว่าจะต้องแบกรับหนี้สิน จำนวนมาก หลังจากที่นักแสดงสาวรู้ก็รู้สึกขอบคุณ เธอเป็นอย่างมากรับเธอกลับไปอยู่ด้วยกันให้เธอมี ชีวิตที่สุขสบาย
จิดาภารู้สึกว่าตัวละครนี้มีความท้าทายมากรอเวลา ให้ผู้กำกับพูดว่าเริ่มเธอได้เข้าถึงบทบาทของตัวละครนี้แล้ว
เมื่อกล้องเริ่มถ่ายชนิศาสวมบทบาทเดินออกมา หลังจากที่มองเห็นจิดาภาในสายตาไม่มีเสน่ห์เลย แม้แต่นิดเดียว”คุณน้า…
จิดาภาเดินไปได้สองก้าวสวมบทบาทท่าทางของ ตัวละครที่สำคัญที่สุดคือสายตาที่ลังเลใจ
“นิพาดาเธอมาได้ยังไง ?”
พวกผู้กำกับมองที่หน้าจอมอนิเตอร์เฝ้ารอดูการ แสดงของชนิศาถึงอย่างไรเธอก็คือนักแสดงเบอร์ หนึ่งของบริษัทs.jยังได้เข้าร่วมการแข่งขันนักแสดง นำหญิงยอดนิยมไม่ควรมองข้ามศักยภาพนี้
แต่ทว่า…
ชนิศาไม่ได้เข้าถึงบทบาทตัวละครอย่างแท้จริงยัง คงมองว่าจิดาภาเป็นคู่แข่งของตัวเองเวลาพูดบทสนทนาในการแสดงก็แข็งมากทำให้พวกผู้ กำกับขมวดคิ้วซ้ำแล้วซ้ำอีก
สิ่งนี้ยังสามารถเรียกว่าการแสดงได้อีกไหม ?
อย่างไรก็ตามตัวละครของนางเอกนั้นยากที่จะ เข้าใจบางทีชนิศายังปรับอารมณ์ไม่ได้พวกเขายังไม่ หยุดการถ่ายทำ
ชนิศาไม่ได้ตระหนักถึงปัญหาของตัวเองก่อนจะเริ่ม ถ่ายก็ท่องบทสนทนาในการแสดงไปแล้วหนึ่งรอบ ยังมีจุดที่ไม่ได้คำนึงถึงตำแหน่งของปัญหามัว แต่ ดูแลความสวยของตัวเอง….
เธอมั่นใจว่าเธอ แต่งตัวสวยมาก แต่นี่คือการ แสดงละครไม่ใช่เดินพรหมแดงเธอยืนอยู่ตรงนั้นเป็น เพียงแจกันดอกไม้ที่พูดได้ก็เท่านั้น
มองกลับกันจิดาภาไม่เพียง แต่เข้าถึงตัวละครได้ ดีมากยังคงใส่ประสบการณ์ความเข้าใจของตัวเอง เข้าไปด้วยทำให้ผู้ชมสามารถรับรู้ถึงตัวละครนั้นและ ทำให้คนเชื่อว่าเธอคือตัวละครนั้นจริงๆ
เธอใส่ชุดอย่างไรไม่สำคัญแววตาของเธอดีความ วิญญาณของตัวละครนี้ได้อย่างสมบูรณ์แบบ
นี่ถึงจะเป็นนักแสดงตัวจริง
เธอยังควบคุมการหายใจได้ดีมากๆเมื่อหมุนเพียง พริบตาเดียวน้ำตาก็ไหลลง
กล้องถูกผลักไปข้างหน้าถ่ายน้ำตาของจิดาภา หลังจากนั้นก็รีบถ่ายไปที่ชนิศาในเวลานี้เธอควรจะ มีกริยาตอบโต้ แต่เธอตกตะลึงความเหยียดหยาม เต็มไปทั่วทั้งหน้า หลังจากพบว่ากล้องกำลังถ่ายที่ เธออยู่ก็ค่อยๆพูดบทของตัวเอง
ณเวลานี้สีหน้าของพวกผู้กำกับได้อับอายเป็นอย่าง
มาก
เจสันดูบทละครแวบหนึ่ง หลังจากนี้สองถึงสามนาทีเป็นบทพูดของชนิศาทั้งหมดพวกเขาไม่ สนใจที่ดูอีกต่อไปแล้ว
สิ่งสำคัญที่สุดของนักแสดงไม่ใช่ว่าจะแสดงสีหน้า อะไรออกมาก็ได้ แต่ทว่าต้องเปลี่ยนตัวเองให้ เหมือนดั่งน้ำที่สามารถปั้นตัวเองให้เป็นจิตวิญญาณ ของตัวละครนั้นชนิศาเข้าใจผิดว่าตัวเองแสดงสีหน้า ได้ดีแล้ว แต่ทว่าละเลยสิ่งสำคัญไปกลายเป็นว่าขับ ให้จิดาภาเด่นขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบ
แถมตอนที่ชนิศากำลังพูดบทจิดาภายังคงรักษา สภาวะของตัวเองไว้ได้ไม่ไดลังเลใจเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่ากล้องจะกำลังถ่านเธออยู่ก็ตามเธอก็ยังคงเป็น ตัวละครคุณน้าเมธินี
อากัปกิริยาและอารมณ์ความรู้สึกที่แสดงออกมาถูก เธอตีความออกมาให้เห็นเต็มตา
ไม่ได้รับงานการแสดงหลายปี แต่ก็หาได้มี ผลกระทบต่อจิดาภาตรงกันข้ามกับทำให้เธอเพิ่ม ประสบการณ์โดยตรงลงไปในการแสดง
“พอ ! นักแสดงเปลี่ยนเสื้อผ้า”
หลังจากที่พวกผู้กำกับพูดออกมาจิดาภาก็โค้ง คำนับเอ่ยขอบคุณช่างภาพและพวกผู้กำกับถึงค่อย หันไปรับน้ำดื่มจากพี่นัฏ แต่ชนิศานั้นไม่เธอผ่อน คลายในชั่วพริบตาโพกพัดด้วยท่าทางหยิ่งยโสและ เดินไปที่ห้องพัก
ระหว่างที่พวกเธอกำลังเปลี่ยนเสื้อผ้ากล้องก็เริ่ม ถ่ายพวกผู้กำลังแสดงความคิดเห็นต่อนักแสดง แสดงถึงการทำงานร่วมกันการแสดงของชนิศานั้น แย่มากเพียงแค่ง่ายๆให้ผ่านไป แต่เวลาที่พูดถึงจิ ดาภาดูจริงจังเป็นพิเศษ
“การแสดงของเธอเกินความคาดหมายของผม ผมรอคอยการแสดงของเธออยู่ที่ด้านหลัง”
“เวลาที่จิดาภาแสดงราวกับว่าผมมองเห็นปีศาจ ตกลงมาที่โลกมนุษย์เธอมีเหมือนเป็นเทวรูปและมี เอกลักษณ์โดดเด่นสูงมากทั้งยังเข้าถึงตัวละครได้ อย่างลึกซึ้งเป็นนักแสดงที่ดีที่หายากคนหนึ่งฉันเชื่อ ว่าเส้นทางนักแสดงของเธอต้องไปได้ไกล”
ได้รับการประเมินสูงจากผู้กำกับเช่นนี้นับเป็นครั้ง แรกในประวัติศาสตร์ของรายการนี้
