ตอนที่ 16 เขาอยู่ข้างหลัง เธอไม่รู้
“คุณหมอฉู่! รีบตามดิฉันมาเร็ว!” จางได้จุนจึงจับมือ เธอ แล้วลากตัวเธอเข้าไปในลิฟต์!
เมื่อประตูลิฟต์ปิดลงอย่างรวดเร็ว ในสายตาของฉู่ลั่ วหานยังคงมีภาพที่น่าสยดสยองของการโหยหวนและ โบกหมัดอย่างบ้าคลั่ง
ข้างหลังของเธอจึงได้ไปชิดกับผนังลิฟต์ ฉู่ลั่วหานที่ ยังคงตกใจและใจยังไม่นิ่งพอ ฉากที่เกิดขึ้นเมื่อกี้มันช่าง น่ากลัวจริงๆ เธอที่เป็นหมอมา ก็พึ่งได้เจอคนที่มา โวยวายที่โรงพยาบาลแบบนี้ ช่างบ้าคลั่งกันจริงๆ
จางได้จุนจึงมองฉู่ลั่วหานด้วยความเป็นห่วง จากนั้นก็ ปลอบโยนขึ้น “คุณ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?”
ฉู่ลั่วหานส่ายหัว “ขอบคุณคุณมากๆนะ”
จางได้จุนเห็นหยาดเหงื่อบนหน้าผากของฉู่ ลั่วหาน จึง รู้สึกไม่วางใจ “วันนี้คุณไม่ได้เข้าเวรหนิ ทำไมถึงต้องมา โรงพยาบาลด้วย? เวลานี้คุณอย่าได้โผล่หน้าออกมาถึง จะดีที่สุด รอให้มันผ่านช่วงที่อันตรายที่สุดไปก่อน พวก เขาเห็นว่าหมอประจำเป็นผู้หญิงเลยนึกว่ารังแกได้ง่าย”
“ไหนๆก็เป็นแบบนี้แล้ว งั้นก็คงทำได้เพียงพิสูจน์ให้ พวกเขาเห็นว่าแพทย์หญิงก็ไม่ทนกับการถูกรังแก
หรอก”
ลิฟต์ก็ค่อยๆลง สีหน้าของจางได้จุนก็เต็มไปด้วยความ สงสัย “คุณคงไม่คิดว่าจะไปหาเจอคนพวกนั้นอีกใช่ ไหม? คุณหมอฉู่ ผู้คนพวกนี้ที่พึ่งเสียญาติไป ยังไงก็ไม่มี สติอยู่แล้ว คุณจะไปพูดเหตุผลอะไรกับพวกเขาก็คง ไม่มีประโยชน์! เข้าใจไหม? คุณอย่าไปเสี่ยงเลย”
คู่ลั่วหานจึงหันไปมองคนที่สวมชุดกาวน์ไว้ จางได้จุน ที่ในมือยังจับสมุดบันทึกประวัติผู้ป่วยอยู่ ดูจากสีหน้าที่ ดูเคร่งเครียดของคุณหมอจาง ก็คงไม่คิดอยากจะให้ เรื่องมันบานปลายกันใหญ่อีก
“เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว ฉันไม่สามารถนั่งนิ่งดูดายได้ ฉันเป็นหมอประจำของผู้ป่วย ถึงเวลาไหนก็ไม่ควรหลบ หนีทั้งนั้น เมื่อกี้ขอบคุณคุณจริงๆ คุณไปตรวจผู้ป่วยต่อ
เถอะ”
ฉ่ลั่วหานจึงกดชั้นของลิฟต์เป็นหมายเลขหนึ่ง
“คุณหมอฉู่ คุณอย่าใจร้อน! ผอ.และหัวหน้าแผนก กำลังคิดหาวิธีอยู่!”
เสียงของจางได้จุนก็ได้ปิดลงพร้อมกับประตูลิฟต์ จากนั้นก็ได้ปิดกั้นอยู่ข้างใน
ลั่วหานจึงรีบไปออฟฟิศของผอ.โดยตรง
พอเห็นคนที่มาเป็นฉู่ ลั่วหาน ผอ.จึงดันแว่นที่ดั้งจมูก ขึ้นไป “คุณมาได้ยังไง? เวลานี้คุณมาที่โรงพยาบาล คุณ อยากโดนญาติผู้ป่วยตีให้ตายหรือไง?”
คู่ลั่วหานจึงโน้มตัวเพื่อทำท่าทางที่รู้สึกขอบคุณ “ผอ.คะ เมื่อครู่ต้องขอบคุณท่านที่ช่วยดิฉันอธิบายแทน แต่ว่าคนที่เสียชีวิตเป็นผู้ป่วยของดิฉัน ดิฉันก็ไม่สามารถ ผลักไสหน้าที่ไปให้ผู้ป่วยได้ ดิฉันก็มีหน้าที่ที่จะต้อง ชี้แจงในความจริงที่เกิดขึ้น ถ้าดิฉันไม่ออกหน้าออกตา กลับทำให้โรงพยาบาลต้องปิดบังเกี่ยวกับเรื่องนี้มากกว่า อีก ดังนั้นดิฉันจะขอให้ชันสูตรศพของผู้ป่วยค่ะ”
ผอ. จึงหรี่ตาลงด้วยอารมณ์ที่สับสน เขาใช้มือหนึ่งข้าง จับแว่นไว้ แล้วจ้องมองฉู่ลั่วหานเหมือนเห็นผี ” เธอบ้า ไปแล้วใช่ไหม? จะชั้นสูตร? ผมเคยเจอเคสผู้ป่วยแบบนี้ เขาได้เข้าโรงพยาบาลเพราะว่าเป็นโรคหัวใจขาดเลือด อีกอย่างยังไม่เคยมีประวัติอะไรอย่างอื่น”
ฉู่ลั่วหานจึงพยักหน้า “ฉันรู้ แต่ว่าฉันไม่สามารถค้ำ ประกันอะไรได้ว่าก่อนที่อาการของผู้ป่วยจะกำเริบมันไม่ ได้เกิดอาการอย่างอื่นขึ้น”
เวลานี้ หัวหน้าแผนกที่ญาติผู้ป่วยไปโวยวายจึงได้วิ่ง มาอย่างเร่งรีบ แล้วเห็นฉู่ลั่วหานก็อยู่ในห้องของผอ.ด้วย จึงได้เช็ดเหงื่อของตัวเองแล้วพูดขึ้น “ผอ. ญาติของผู้ ป่วยกำลังเผาเงินปลอมตรงหน้าประตูใหญ่ของโรง พยาบาล! นี่กำลังแสดงให้เห็นว่าพวกเขาต้องการ ฉ้อโกง”
ทั้งสามก็ได้ยืนอยู่ตรงหน้าต่าง จากนั้นก็เห็นตรงหน้า ประตูกำลังดึงป้ายประท้วงขึ้น และตรงหน้าประตูก็มีเงินกระดาษกองไว้เยอะๆ และญาติผู้ป่วยต่างก็สวมใส่ชุดสี ขาวที่อาภัพผู้ที่จากไป แล้วคุกเข่าร้องไห้อยู่ตรงหน้า ประตู การโจมตีครั้งนี้ใหญ่หลวงมาก
ฉ่ลั่วหานจึงขมวดคิ้วขึ้น “ดูๆแล้ว พวกเขาต้องการ
เรียกค่าเสียหายจริงๆ ผอ.คะ หัวหน้าคะ ถ้าพวกเรา
ยอมรับ แล้วให้เงินพวกเขาไปจัดงานศพ ก็คงไม่ได้ผลดี
อะไร ปัญหานี้ ยิ่งกว่าก็เหมือนจะยิ่งแย่”
ผอ.จึงได้ถอดแว่นออก จากนั้นก็จับขมับของตัวเอง “เธอมีวิธีจะจัดการยังไง? ลองพูดมาดูสิ”
ในหัวสมองของฉู่ลั่วหานจู่ๆก็มีหน้าของฉู่ซีหรานและ แม่ของเธอปรากฏขึ้น เพราะตอนนั้นเธอก็ไม่ได้แก่งแย่ง อะไร พวกเธอจึงได้เหยียบไหล่ของเธอแล้วปืนขึ้นมาอยู่ ในตำแหน่งที่มีอำนาจสูงสุดของตระกูลฉู่
ให้ตายเถอะ!
“ฉันอุตส่าห์ยืนหยัดที่จะร้องขอให้ชันสูตรศพ อีกอย่าง เพื่อที่จะเรียกความเป็นธรรมกับผู้ที่รู้กฎหมายทางการ แพทย์ ถ้าการรักษาของฉันเปิดข้อผิดพลาดจริงๆ ดิฉันก็ ต้องรับผิดชอบแน่นอน ไม่มีทางทำให้โรงพยาบาลต้อง เดือดร้อน แต่ถ้าผู้ป่วยมีปัญหา ฉันก็จะขอให้ญาติผู้ป่วย ขอโทษกับทางโรงพยาบาล จะไม่มีทางปล่อยให้พวก เขาทำอะไรอย่างเรื่อยเปื่อยแน่นอน”
คำพูดของฉู่ลั่วหานนั้นสมเหตุสมผลจริงๆ ผอ.และ หัวหน้าก็ได้มองหน้ากัน จากนั้นก็ได้สมยอมด้วย แต่ปัญหาคือ “ญาติผู้ป่วยพวกนั้นคงไม่ยอมให้ผู้ป่วยต้อง
ผ่าตัดชันสูตรศพแน่นอน… เสี่ยวฉู่ ทางที่ดีที่สุด เธอ ต้องเตรียมใจไว้ด้วย” ฉู่ลั่วหานจึงพยักหน้า ต่อให้ลำบากแค่ไหน เธอก็จะไม่
ยอมให้คนอื่นมาใส่ร้ายป้ายสีเธอแน่นอน
ผู้อำนวยการจึงพูดขึ้น “คุณหมอฉู่เกลียดสิ่งที่ชั่วร้าย มากที่สุด ไม่เคยยอมให้ใครเป็นหนามในตาแน่นอน นี่ก็ เป็นสิ่งดี แต่…สถานการณ์ตอนนี้ คุณดู..”
“ผู้อำนวยการคะ ถ้าเรายืนตัวตรงก็คงไม่กลัวว่าเงาจะ เบี้ยว คุณวางใจเถอะค่ะ ฉันจะเป็นคนจัดการเอง”
ผอ.จึงได้โทรหาใครบางคน “ทีมรูปภ. พวกคุณส่งคน มาสิบกว่าคน มาส่งคุณหมอฉู่ลั่วหานหน่อย”
“คุณหมอสารเลว ทำให้คนๆหนึ่งต้องเสียชีวิต!”
“คืนชีวิตมาให้เรา! คืนเงินมาให้เรา!”
ฉู่ลั่วหานและเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทุกคน ก็ได้เดินไปตรงหน้าประตูตึกใหญ่ด้วยกัน ป้ายที่ชูเป็นสี ขาวนั้น ทำให้สวนของทั้งโรงพยาบาลมีใบปลิวสีขาว ตัว หนังสือสีดำเต็มไปหมด และยังมีหมึกสีแดงสดที่สาดขึ้น ไปแปดเปื้อนกับใบปลิวร้องทุกข์ด้วย
ตอนแรกญาติผู้ป่วยแค่เจ็ดแปดคนนี้ ตอนนี้ เยอะมาก เจ็ดแปดสิบคน!
ผู้ป่วยเป็นคนในเมืองหลวง นี่จึงได้พาคนที่รู้จักมาด้วย
“ปีก!”
ไข่หนึ่งฟองขว้างมาบนลำคอของฉู่ ลั่วหาน ไข่เหลือง จึงไปแปดเปื้อนกับเสื้อเชิ้ตสีขาวของเธอ ทำให้เลอะตรง ส่วนบริเวณหน้าอกไปทั้งหมด!
“คืนชีวิตมาให้เรา!”
“ไอ้หมอสารเลว ไสหัวออกจากโรงพยาบาลซะ!” “โรงพยาบาลที่มีจิตใจที่อำมหิต คืนเงินพวกเราเดี่ยว
นี้!”
ญาติผู้ป่วยก็ได้ตะคอกออกมาอย่างโมโหและควบคุม ตัวเองไม่ได้อีกครั้ง ไข่ฟองที่สอง จึงได้ขว้างมาอีก จาก นั้นจึงถูกเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งยืนขวาง อยู่ข้างหน้าให้
“คุณหมอฉู่ ครั้งนี้คงไม่ได้แล้ว คุณรีบเข้าไปเถอะ ที่นี่ ปล่อยให้พวกเราได้จัดการเอง”
ฉู่ลั่วหานจึงได้เอาปัดคราบไข่เหลืองออกจากตัว จาก นั้นก็มองคนที่อยากได้เงินและอยากทำตัวเป็นคนบ้า ด้วยสีหน้าที่ไม่เปลี่ยนแปลง..
เวลานี้ ณ ออฟฟิศชั้นสูงสุดที่อยู่ในตึกMKBอินเต อร์เนชั่นเนอร์ หลงเซียวได้กลับออฟฟิศของตัวเองหลัง จากประชุมเสร็จสิ้นไป จากนั้นเขาก็บังเอิญเห็นจอทีวีที่
แขวนอยู่บนผนัง เขากำลังจะเลื่อนเปลี่ยนช่องเป็นช่องฝ่ายการเงิน แต่ก็เห็นหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง จึงทำให้ ท่าทีของเขาหยุดชะงักลงไปทันที
คู่ลั่วหานที่ถูกคนอื่นปาไข่ใส่กำลังมองหน้าพวกคนที่ กำลังโวยวายและโจมตีอยู่ น้ำเสียงที่เย็นชาและ เคร่งขรึมของเธอทำให้ฟังแล้วมันเย็นไปจนถึงกระดูก “ฉันเป็นหมอประจำของหวังเพิง ฉู่ลั่วหานเอง…” %3D
จากนั้น คู่ลั่วหานก็ได้เปิดอาการต่างๆของคนไข้และ อธิบายออกมาอย่างชัดเจน เธอยังคงเป็นคนที่มีสติ ปัญญาและชาญฉลาด ไม่มีแม้แต่ความหวาดกลัวและ รู้สึกขี้ขลาดแม้แต่นิดเดียว
และคุณชายหลงที่อยู่นอกจอ กลับใช้นิ้วมืออันเรียว ยาวของตัวเองจับรีโมตไว้แน่นๆ นักข่าวกำลังรายงาน ข่าวสดและอยู่ในเหตุการณ์ ภาพที่เห็นก็คือฉู่ลั่วหานก็ กำลังอธิบายเรื่องทุกอย่างขึ้น แต่ดูออกว่าคนข้างล่าง ไม่มีใครอยากฟังแม้แต่คนเดียว
ผมอันยุ่งเหยิงของเธอไปพาดอยู่บนไหล่ของเธอ สีหน้าที่ขาวซีดเล็กน้อย และพอเขากวาดสายตามองลง ไปก็เห็นเสื้อที่สกปรก คุณชายหลงยังคงมองเข่าของ เธอไว้ เข่าข้างที่รับบาดเจ็บสั่นเทาเล็กน้อย
“ดังนั้น ฉันหวังว่าพวกคุณจะยินยอมให้ทางโรง พยาบาลผ่าศพและทำการชันสูตรว่าผู้ป่วยตายเพราะ เหตุผลใด ถ้าได้ตรวจเช็คอย่างชัดเจนแล้ว ดิฉันจะให้ คำตอบที่พึงพอใจแก่พวกท่านเอง ถ้าเป็นความผิดของดิฉัน ดิฉันก็ยินดีที่จะขอโทษและชดเชยสิ่งที่เสียหายไป ทั้งหมด”
พอเห็นแบบนี้ หลงเซียวจึงได้โทรหาเบอร์ในองค์กร
“เข้ามาหน่อย”
หลงเซียวใช้สายตาที่ลุ่มลึกจับจ้องฉู่ลั่วหานไว้ไม่ ปล่อย ข้อคิดเห็นของเธอถูกปฏิเสธหน้างานขึ้นมาทันที อีกอย่างเธอยังทำให้ญาติผู้ป่วยโมโหเป็นไฟแล้วด้วย
สถานการณ์ตอนนี้มันเหนือการควบคุมจริงๆ เจ้าหน้าที่ รักษาความปลอดภัยที่มีจำนวนจำกัดก็ไม่สามารถต่อ ต้านการโจมตีของญาติผู้ป่วยที่มากันจำนวนมาก และไม่ กล้าใช้กำลังที่แท้จริงที่มีอยู่ไปต่อต้านคนพวกนั้น จึง ทำได้เพียงถอยทีละก้าวไป!
“ฉู่ลั่วหาน! ลูกชายฉันถูกเธอทำให้ตาย! เธอรีบลุกเข่า แล้วขอโทษเดี่ยวนี้!”
“คุกเข่า! กราบเท้า! ยอมรับผิด!”
“ฉู่ ลั่วหาน เธอมันฆาตกร! เธอฆ่าคนแล้ว!”
ชายคนหนึ่งที่มีรูปร่างที่สูงใหญ่ก็ได้ชกหน้าของเจ้า หน้าที่รักษาความปลอดภัยคนหนึ่งจนไปทรุดลงบนพื้น มือใหญ่ๆของเขาที่เหมือนเหล็กกล้าก็ได้จับข้อมือของฉู่ ลั่วหานไว้ จากนั้นก็ดันเธอให้ล้มลงบนพื้น!
“เพี้ยะ!” เพียะ!
ฉู่ลั่วหานรู้สึกยืนไม่นิ่ง จากนั้นเธอก็ไปล้มลงบนพื้น อย่างรุนแรง!
พื้นสีขาวและเข่าทั้งสองข้างของเธอกระแทกกัน “ปิ๋ง” และเสียดสีกันด้วย ทำให้เกิดแรงสั่นสะเทือน ทันทีนั้นก็ ทำให้ฉู่ลั่วหานเจ็บจนลุกไม่ขึ้น
แผลใหม่และแผลเก่ารวมกัน ทำให้ใบหน้าอันเรียวเล็ก ของฉู่ลั่วหานจึงขาวซีดมากยิ่งขึ้น แค่รู้สึกข้างหูของเธอ มีเสียงวุ่นวะวุ่นวายเกิดขึ้น คนข้างๆพูดอะไรออกมา เธอ ไม่ได้อะไรทั้งนั้น!
“ตำรวจมาแล้ว!”
“ตำรวจ! มาเร็ว! ตำรวจ!”
เสียงของรถตำรวจค่อยๆฟังได้อย่างชัดเจนมากขึ้น ฉู่ ลั่วหานจึงถูกพยุงขึ้นมา พอเงยหน้าขึ้นก็เห็นทหารที่เป็น ผู้ชายหลายๆคนก็เดินผ่าน จากนั้นก็ยืนอยู่ข้างหน้าเธอ โดยตรง
“คุณฉู่ลั่วหานครับ ทางเราเห็นรับแจ้งมาว่าที่นี่มีการ โวยวายที่โรงพยาบาลเกิดขึ้น หวังว่าคุณจะให้ความร่วม มือพวกเรา”
อิ้ม?
ตำรวจรู้ตัวว่าเรื่องนี้มันเป็นการเกิดเรื่องโวยวายกับโรง พยาบาลงั้นหรอ?
ชีวิตนี้ที่ฉู่ลั่วหานต้องให้ปากคำเป็นครั้งนี้ อารมณ์ของเธอแย่กว่าครั้งอื่นๆอยู่แล้ว
การให้ปากคำ ฉู่ลั่วหานเอาสัญญาที่เซ็นยินยอมให้ผ่า ศพเพื่อชันสูตรศพ ญาติผู้ป่วยที่มากันสิบกว่าคนต่างก็ เพ่งตามองช่ลั่วหานไว้อย่างโหดเหี้ยม “คุณรอไว้! ถ้าเพิง เพิ่งถูกคุณรักษาจนตาย ฉันจะไม่ยอมปล่อยคุณไป แน่นอน!”
ผู้ชายที่สวมใส่หมวกใบหน้าจึงว่ากล่าวตำหนิขึ้น “ต่อ หน้าตำรวจ คุณยังกล้าข่มขู่คนอื่นแบบนี้หรอ?”
กลุ่มคนสิบกว่าคนนั้นจึงได้เงียบและไม่พูดอะไรใดๆ
ทันที
ฉู่ลั่วหานพยักหน้า “ขอบคุณคุณตำรวจมากๆเลยค่ะ”
“โอ้ย! นี่ไม่มีอะไรต้องขอบคุณหรอกครับ นี่มันเป็น หน้าที่ของเราอยู่แล้ว ตอนนี้ทางเราได้ส่งทนายทางการ แพทย์โดยเฉพาะมาที่โรงพยาบาลแล้ว ผลสรุปที่ได้จาก ชั้นสูตรศพ เรื่องมันก็ได้ถูกเผยออกมาอย่างชัดเจนเอง”
ฉ่ลั่วหานที่พึ่งได้รับบาดเจ็บ จึงมีสิทธิพิเศษที่ไม่ต้อง ร่วมชันสูตร ฉู่ลั่วหานที่รู้สึกเจ็บจนนัยน์ตาเปล่งประกาย เป็นสีทองออกมานั้น ก็ได้เดินออกจากสถานีตำรวจ อย่างไม่นิ่ง จากนั้นก็เงยหน้าขึ้นพลางมองท้องฟ้าที่ สดใส ในใจจึงได้ถอนหายใจออกมาเป็นหมื่นเป็นพัน ครั้ง
ช่วงนี้ชีวิตของเธอครบรสจริงๆ
จากนั้นเธอก็ถูกจัดไปอยู่ในห้องที่มีไว้ต้อนรับแขกที่ อยู่ข้างๆ
จี้ตงหมิงจับมือของตำรวจไว้ “ขอบคุณมากๆนะครับ! ตำรวจเพื่อประชาชนก็คงต้องลำบากหน่อย!”
ผู้กองหวังจึงได้น้อมคำนับ แล้วยิ้มพลางพูดขึ้น “ไม่ ลำบาก ไม่ลำบากครับ เรื่องของคุณชายใหญ่ตระกูล หลง ทางเราก็คงต้องจัดการอย่างเป็นธรรมอยู่แล้ว คุณ จี้ไปแจ้งให้คุณชายใหญ่ตระกูลหลงวางใจได้ เรื่องการ มาโวยวายในโรงพยาบาลยังไงก็จะไม่มีทางเกิดขึ้นอีก แน่นอน?”
จี้ตงหมิงจึงพูดขึ้น งั้นก็ดีที่สุดแล้ว โรงพยาบาลกลาง ถือเป็นโรงพยาบาลต้นๆของเมืองหลวง ใครก็ไม่หวังว่า จะเกิดเรื่องโวยวายแล้วทำให้คนอื่นไม่มีความสุขหรอก ครับ”
“ใช่ๆๆ
จี้ตงหมิงก็ได้เดินออกจากสถานีตำรวจ จากนั้นก็เห็นฉู่ ลั่วหานที่กำลังควักมือเรียกรถ สายที่กำลังโทรออกใน มือก็มีคนรับสาย
“ท่านประธานครับ จัดการเสร็จเรียบร้อย คุณผู้หญิง ไม่ได้เกิดเรื่องใหญ่อะไร…น่องขา ขาของคุณผู้หญิง เหมือน….ครับ ตอนนี้ผมจะรีบไป..
จี้ตงหมิงที่กำลังจะไปรับฉู่ลั่วหาน จู่ๆก็มีรถแอสตันมาร์ตินคันสีขาวจอดอยู่ตรงหน้าเธอ พอค่อยๆลดกระจกลง นั่นคือหลงจื่อ!
“พี่สะใภ้ใหญ่ ศึกสงครามไปหนึ่งรอบถึงกับโด่งดังเลย ทีเดียว! คลิปในเน็ต ครึ่งหนึ่งของแผ่นดินในประเทศจีน ก็คงได้ดูแล้ว”
ฉู่ลั่วหานจึงบ่นพึมพำเสียงเบา “นายมาหัวเราะเยาะ
หรอ?”
“แน่นอนว่าไม่ใช่! ผมมารับนางฟ้าใส่เสื้อสีขาวกลับ
บ้านโดยเฉพาะต่างหาก ขึ้นรถเถอะ เมื่อกี้คนๆนั้นทำให้ พี่สะใภ้ล้มและบาดเจ็บไม่เบา พี่สะใภ้ใหญ่วางใจเถอะ ผมจะไปทำให้เขาตายแทนพี่เอง”
ฉู่ลั่วหานเห็นว่าไม่ง่ายเลยที่จะเรียกรถ จึงได้เปิด ประตูรถแล้วนั่งไปข้างหลัง
“เป็นอะไรไป?”
พอเห็นจี้ตงหมิงไม่พูดไม่จา หลงเซียวจึงถามขึ้นอย่าง ทนไม่ไหว
จี้ตงหมิงจึงกลืนน้ำลายด้วยความลำบากใจ “นั่น…..ท่านประธาน เมื่อกี้คุณผู้หญิงเธอ….เธอถูกคน อื่นพาไปแล้ว”
“ใคร?” คุณชายหลงพูดขึ้น ถึงแม้จะพูดผ่านลำโพง แต่ก็สัมผัสได้ถึงความเย็นชา
จี้ตงหมิง ..ถูก..ถูกคุณชายสองครับ”
