ตอนที่ 49 ผู้หญิงคนนี้ เป็นผู้หญิงที่ผมต้องการ
ณ จุดนี้ ฉู่ลั่วหานเข้าใจว่า เกาหยิ่งจือไม่ต้องการขับไล่ เธอเพื่อรักษาชื่อเสียงของโรงพยาบาล แต่เพียงแค่อยาก ขับไล่เธอออกไป
อะไรคือเหตุผลที่ทำให้เกาหยิ่งจือปฏิบัติต่อเธอเช่นนี้?
หลังจากคิดไปสักพักแล้ว ฉู่ลั่วหานไม่กล้าฟันต่อฟันต่อ เธอ เธอสังเกตสถานการณ์และยิ้มเล็กน้อย “รองผู้อำนวย การ แม้ว่าคุณต้องการขับไล่ฉันคุณต้องขออนุมัติจาก คณบดีก่อน เมื่อคุณได้รับใบอนุญาตจากคณบดีแล้วค่อย แจ้งให้ฉันนะ ฉันยังมีธุระต้องไปทำ ขอตัวก่อนนะ ”
เกาหยิ่งจือพูดเบาๆ “น้ำเสียงของคุณหมอฉู่ ฟังดูแล้ว เหมือนมีคนให้ท้ายแล้วไม่กลัวอะไรเลยนะ ทำไม คุณคิด ว่าคนที่อยู่ข้างบนจะยังคงปกป้องคุณต่อไปงั้นเหรอ?”
เธอพูดถึงเหตุการณ์ที่ถังจิ้นเหยียนปิดกั้นนักข่าวให้เธอ ฉู่ลั่วหานยิ้ม “คือฉันทำทุกอย่างถูกต้องเลยไม่กลัวอะไร”
เกาหยิ่งจือพูดอย่างเหน็บแนม “คุณมีหน้าพูดประโยคนี้ ออกมาได้อย่างไร? แอบทำร้ายผู้ป่วยวีไอพีของโรง พยาบาลอย่างลับๆ แอบมีความสัมพันธ์พิเศษกับผู้นำโรง พยาบาล ทำสิ่งไร้ยางอายแบบนี้ออกมา และพูดว่าคุณยัง มีหน้ามาบอกว่าคุณทำในสิ่งที่ถูก ไม่กลัวคำคน ในเมื่อคุณ 11 มั่นใจขนาดนี้ ฉันให้โอกาสนี้กับคุณ ”
ในขณะนั้น เธอเดินโซเซออกจากฉู่ลั่วหาน หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาจากบนโต๊ะ ยกคิ้วขึ้นมาแล้วกดเบอร์โทร “เก็บปากที่พูดเก่งและน้ำตาของคุณไว้ เดี่ยวมีที่ให้คุณ แสดงความสามารถ”
โทรศัพท์…. โทรติดแล้ว
“คณบดีเฉิน หนูเอง…แผนกโรคหัวใจกำลังยุ่งเหยิง
ใช่…ผู้ป่วยต้องการคำอธิบาย..คุณหมอฉู่….ฉัน แนะนำให้ไล่เธอออก มิฉะนั้นไม่เพียงแต่แผนกโรคหัวใจ แต่ทั้งโรงพยาบาลจะได้รับผลกระทบอย่างมาก
โอเค ฉันเข้าใจแล้ว ”
เธออธิบายถึงผลกระทบที่เกิดขึ้นในเวลาสั้นๆและทรง พลัง ดูเหมือนว่าการไม่ขับไล่เธอจะเป็นการก่อกบฏต่อโรง พยาบาลทั้งหมด
เกาหยิ่งจือวางโทรศัพท์ลง “คุณหมอฉู…. พบคุณในห้อง ทำงานของคณบดี”
ทิ้งประโยคนี้ไว้ แล้วเกาหยิ่งจือก็ยกขาของเธอแล้วเดิน ออกไป
คณบดี ….คู่ลั่วหานขมวดคิ้วและตามไป
เมื่อพวกเธอเดินออกจากลิฟต์ พวกเธอก็เห็นถังจิ้นเหยีย นที่ใส่เสื้อคลุมสีขาวสะอาด รางยาวเหยียด ในเวลา เดียวกัน ตรงด้านหลังของเขาตามมาด้วยผู้กำกับและรอง ผู้อำนวยการฝ่ายต่างๆ
รอยยิ้มบนใบหน้าของ เกาหยิ่งจือเปลี่ยนไปทันที “รองคณบดี สวัสดีค่ะ”
ถังจิ้นเหยียนพยักหน้าแล้วมองไปที่ฉู่ลั่วหาน”คุณหมอ ฉู….สุขภาพของคุณเป็นอย่างไรบ้าง?เมื่อวานพักผ่อน เพียงพอไหม?”
กลุ่มคนมองเธอพร้อมกันในเวลาเดียวกัน สีหน้านิ่งและ ไม่เปลี่ยนแปลง ในดวงตาของพวกเขาสื่อความหมายใน แบบของตนเอง
ฉ่ลั่วหานแอบตกใจ ตายละ เดิมทีชื่อเสียงของเธอก็ไม่ดี อยู่แล้ว ถังจิ้นเหยียนพูดแบบนี้ คนอื่นยิ่งเข้าใจผิดกันใหญ่
” ดีขึ้นมากแล้ว ขอบคุณรองคณบดีมากค่ะ”
เกาหยิ่งจือยิ้มจางๆ “รองคณบดีมีเรื่องมากมายต้อง จัดการในหนึ่งวัน คุณหมอฉู่เป็นกำลังหลักในแผนกโรค หัวใจ… ฉันจะดูแลเธออย่างดี”
สายตาของถังจิ้นเหยียนไม่ได้แบ่งไปที่เธอแม้แต่น้อย เขาก็ยังคงพูดอย่างไม่เกรงใจ(ไม่หลบๆซ่อนๆ) “คุณหมอ่ มาหาฉันหลังจากเขียนวิทยานิพนธ์เสร็จ มีปัญหาอะไรก็มา ถามผมได้นะ มาคุยกับผมได้ตลอดเวลา”
ฉู่ลั่วหานกัดริมฝีปากของเขา “ค่ะ รองคณบดี”
กว่าจะเดินออกมาจากความกดดันได้มันไม่ง่าย ฉู่ลั่วหาน ไม่กล้าประมาท และหวังว่าเขาจะไม่ปรากฏตัวในลักษณะ นี้อีก
เกาหยิ่งจือหัวเราะด้วยความเย็นชา “คุณหมอฉู่เก่งจริง ด้วย และแม้แต่ผู้ชายอย่างรองคณบดีก็สามารถสยบได้แต่ฉันก็หวังอย่างยิ่งนะ ว่าเขาจะรู้สึกอย่างไรถ้าเขารู้เรื่อง เลว ๆ ของคุณ”
วันนี้คำพูดของเธอมักจะมีการประชดประชัน ฟังแล้ว รู้สึกไม่ค่อยสบายเลย!
ถังจิ้นเหยียนที่ทางเข้าลิฟต์ ไม่รีบเดินจากไป เขามองไป ด้านข้างและดูทั้งสองคนค่อยๆเดินออกไปและเข้าห้อง คณบดีด้วยกัน
จากนั้นจึงค่อยเก็บสติกลับมา “นำบันทึกการผ่าตัด ประสาทศัลยศาสตร์ของเดือนนี้มาให้ผม ผู้อำนวยการหวัง จัดทำคู่มือการทำงานฉุกเฉินอย่างละเอียดและส่งมันให้ผม ก่อนวันหยุดสุดสัปดาห์”
หลังจากสั่งงานเสร็จแล้ว เขาไม่ลงไปชั้นล่างอีก กรรมการหลายคนมองดูเขา “รองคณบดีถัง ลิฟต์..
“ผมมีธุระอื่นที่ต้องทำ พวกคุณลงไปก่อน”
ห้องทำงานคณบดี
เมื่อได้ยินสิ่งที่เกาหยิ่งจือกล่าวแบบนี้ คณบดีเฉินรู้สึก ปวดหัว เขาชื่นฉู่ลั่วหานที่เป็นคนที่มีความสามารถ เขา ทำใจไม่ได้ที่จะไล่เธอออก แต่สถานการณ์ในปัจจุบันกลับ ไม่เอื้อต่อการอยู่ของเธอ
เมื่อเห็นคุณบดีลังเล เกาหยิ่งจือกล่าวว่า “คณบดี แผนก โรคหัวใจวุ่นวายไปหมดแล้ว ฉันไม่อยากเพิ่งเข้ารับ ตำแหน่งก็ตามใจผู้ทำผิด….ยิ่งไม่อยากเห็นสถานการณ์ เลวร้ายกว่านี้”
มือที่เต็มไปด้วยฝ้าคนชราของคณบดีวางอยู่บนโต๊ะ “ไล่ คุณหมอออก เป็นวิธีการที่แย่ที่สุด ไม่ได้แก้ปัญหาที่ปลาย เหตุ”
เกาหยิ่งจือพยายามเถียงกลับ “รากเหง้าของปัญหาคือ สิ่งต่าง ๆ ที่คุณหมอฉู่ทำเมื่อไม่นานมานี้ พฤติกรรมของเธอ กระตุ้นให้เกิดความสงสัยและความหวาดกลัวของผู้ป่วย ความไว้วางใจของผู้ป่วยที่มีต่อโรงพยาบาลก็ลดลงอย่าง รวดเร็ว ท่านคงเห็นแล้ว ผู้ป่วยในแผนกโรคหัวใจกำลังตื่น ตระหนก ”
คณบดีถอนหายใจและเงยหน้าขึ้นมอง ฉู่ลั่วหาน “คุณมี อะไรจะอธิบายไหม”
คณบดีให้โอกาสเธอ
ฉู่ลั่วหานคำนับอย่างมีมารยาท “คณบดี เพราะฉันได้ก่อ ให้เกิดปัญหาใหญ่แก่โรงพยาบาลและทำให้ท่านลำบากใจ ฉันขอโทษ อย่างไรก็ตาม ฉันไม่ได้ทำอะไรที่ผิดกับ จริยธรรมทางการแพทย์ สำหรับคนใส่ร้ายฉัน….หวังว่า คนฉลาดไม่ซื้อข่าวลือ(ข่าวลือจะหยุดที่คนมีสติปัญญา) ” 11
เกาหยิ่งจือจู่โจมอย่างรุนแรง “คุณหมอ…. ถอยหนึ่ง หมื่นก้าว แม้ว่าคุณจะไม่ได้ฆ่าคน แต่คนก็ตายเพราะคุณ คุณไม่ควรรับผิดชอบด้วยหรอ?”
แม่ง!
ความผิดที่อยากจะใส่ร้ายให้ ไม่ต้องกลัวว่าจะไม่มีคำใส่
ร้ายต่างๆ!
ถังจิ้นเหยียนที่ยืนอยู่ข้างนอกประตู ไม่สามารถทนฟังได้ อีกต่อไปแล้ว เคาะประตู “คณบดี”
คณบดีเฉินเห็นว่าเขากำลังมา และเขาก็โล่งใจ “รอง คณบดีถัง รีบเข้ามาเร็ว”
ถังจิ้นเหยียนยิ้มจางๆ สายลมในฤดูใบไม้ผลิลอยผ่าน ใบหน้าที่สะอาดสง่างามของเขา “เมื่อกี้ผมได้ยินสิ่งที่รองผู้ อำนวยการเกาได้พูดบางส่วน ผมมีความคิดเห็นที่แตกต่าง ในเรื่องของคุณหมอฉู่”
คณบดีพยักหน้าและอนุญาตให้เขาพูดต่อ
“ถ้าโรงพยาบาลเสียสละแพทย์ดีเด่นเพราะไม่ประสบ ความสำเร็จในการตรวจสอบผล มันจะทำให้แพทย์หลีก เลี่ยงไม่ได้และทำให้พวกเขาหมดความไว้วางใจของโรง พยาบาล”
“นอกจากนี้ คุณโม่ได้ออกแถลงการณ์แล้วว่าเธอกิน อาหารผิดโดยไม่ตั้งใจจึงทำให้เกิดความรู้สึกไม่สบาย เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับคุณหมอฉู่”
“เรื่องสุดท้าย รองผู้อำนวยการเกา คำพูดเมื่อกี้ของคุณ ทำให้ผมนึกถึงเยว่เฟย ฮ่า ๆ โศกนาฏกรรมทาง ประวัติศาสตร์ คุณต้องการทำซ้ำในวันนี้หรือไม่?”
ถังจิ้นเหยียนพยายามที่จะเปลี่ยนกระแสน้ำให้มันกลับมา และทำให้เกาหยิ่งจือพูดไม่ออก เธอกัดฟันของเธอ แต่ไม่ กล้าที่จะโมโห “ตอนนี้ควรทำยังไง? แผนกภายในโรค หัวใจวุ่นวายไปหมดแล้ว”
ถังจิ้นเหยียนมองลงไปที่เธอ เหมือนยิ้มไม่ยิ้ม “รองผู้ อำนวยการเกา แผนกภายในโรคหัวใจอยู่ภายใต้เขต อำนาจของคุณ เมื่อเกิดปัญหาถามผมว่าทำยังไงดี?คุณพูด สิ ผมควรทำยังไง?”
พวกเขาทั้งสามเงยหน้าขึ้นมองถังจิ้นเหยียน สิ่งที่เขา หมายถึงตอนนี้ชัดเจนมาก เธอเป็นรองผู้อำนวยการ นี่คือ งานของเธอ ถ้าสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้ไม่สามารถจัดการมันได้ ก็ไม่ต้องเป็นรองผู้อำนวยการแล้ว
เรื่องของการขับไล่สิ้นสุดลง ความสัมพันธ์ที่ผิดปกติของ
ฉลูรั่วหานกับถังจิ้นเหยียนนั้นได้รับการยืนยันและขยาย
ออกไป ความสัมพันธ์ที่เป็นศัตรูกับเกาหยิ่งจือก็ลึกซึ้งยิ่ง
ขึ้น
เกาหยิ่งจือเดินไปข้างหน้าเพื่อสงบปัญหาในห้องผู้ป่วย และเดินไปที่แผนกวีไอพีอย่างโกรธแค้น ฉู่ลั่วหานทำงาน ของตนเสร็จ ก็ถึงเวลาอาหารกลางวัน
โทรศัพท์สั่นเมื่อเธอกำลังจะไปกินข้าว
สายจากถังจิ้นเหยียน
“คุณหมอฉู่ตอนนี้….คุณจะปฏิเสธที่จะเลี้ยงข้าวผมอีก หรือไม่? ผมเพิ่งช่วยคุณรักษาตำแหน่งไว้”
ในใจฉู่ลั่วหานลังเล ไป ดูท่าแล้วต้องเห็นแน่นอน และ ความเข้าใจผิดก็ยิ่งบานปลายไปใหญ่ ไม่ไป ถังจิ้นเหยียน ช่วยเธอหลายครั้ง ไม่ว่าจะส่วนตัวหรือส่วนตัวก็ควรไป ขอบคุณ
“โอเค ร้านเซียงเจียง เป็นยังไง?”
.เธอเลือกอาหารจีน
“ผมรอคุณ”
ร้านเซียงเจียง อยู่ห่างจากโรงพยาบาลประมาณสี่ถึงห้า ร้อยเมตร ฉู่ลั่วหานเปลี่ยนเสื้อผ้าหยิบกระเป๋าของเธอแล้ว เดินออกจากโรงพยาบาล หลังจากที่เธอมาถึงถังจิ้นเหยียน ได้นั่งอยู่ตรงนั้นแล้ว
มีผู้คนจำนวนมากในช่วงอาหารกลางวัน ฉู่ลั่วหานเน้นย้ำ ซ้ำ ๆ ว่าทั้งสองคนย้ายไปที่ที่นั่งส่วนตัวบนชั้นสอง ซึ่งมี ฉากกั้นอยู่ถัดจากหน้าต่างและค่อนข้างเป็นพื้นที่ส่วนตัว
ถังจิ้นเหยียนส่งเมนูอาหารให้เธอ “คุณเลี้ยง คุณเป็นคน สั่ง….วันนี้ผมจะรับผิดชอบเฉพาะการกิน”
ลั่วหานเปิดเมนู โดยไม่หลบเลี่ยง และดูมันอย่างตั้งใจ
ผัก เนื้อ ซุป ของหวานและเครื่องดื่มต่าง ๆ ถูกอ่านไปทั่ว เธอคิดอย่างจริงจังว่า “อาหารแบบไหนที่คุณชอบ?ถังจิ้นเหยียนพันมือของเขาวางข้อศอกของเขาไว้บน โต๊ะ มองดูเธอ มีเส้นผมเส้นหนึ่งที่ลอยอยู่บนแก้มของเธอ
เปื้อนด้วยความน่ารัก
“ผมไม่ใช่คนที่จู้จี้จุกจิก คุณชอบกินก็พอแล้ว”
“รองคณบดีปรนนิบัติง่ายแบบนี้เลยเหรอ งั้นฉันสั่งแบบ
ง่ายๆนะ”
ถังจิ้นเหยียนเอาฝาพลาสติกออกจากภาชนะฆ่าเชื้อ และวางชาม ถ้วย ช้อนวางอย่างเป็นระเบียบตรงหน้าเธอ จาก
นั้นเขาก็พูดว่า “นี่ไม่ใช่โรงพยาบาล คุณไม่จำเป็นต้องเรียก ตำแหน่งของผมก็ได้”
นิ้วที่เรียวของฉ่ลั่วหานหยุดอยู่ที่รูปปลาตุ่น “งั้น คุณหมอ ถัง กินปลาเป็นไง?”
ถังจิ้นเหยียนยิ้ม “ดูเหมือนว่ายังมีอีกยาว ที่จะให้คุณ
เรียกชื่อผม”
เธอไม่สนใจเขา แล้วพูดต่อว่า “คุณชอบปลาอะไร?ปลา ไน?ปลาดาบเงินใหญ่? ปลาทอง?”
“สั่งสิ่งที่คุณชอบ”
เรียกพนักงานเสิร์ฟมา ฉู่ลั่วหานเอาอาหารที่เธอเลือกไว้ ล่วงหน้าบอกให้กับพนักงานเสิร์ฟ พนักงานเสิร์ฟยืนยัน อาหารซ้ำอีกรอบ ถังจิ้นเหยียนตั้งใจฟังเมนูอาหารของเธอ อาหารมังสวิรัติ 3 จานปลาดาบเงินใหญ่หนึ่งอย่าง เนื้อหนึ่ง อย่างและซุปเนื้อวัวตุ๋น เครื่องดื่มเธอเลือกซุปบ๊วยเปรี้ยว สำหรับช่วยย่อย
โดยรวมแล้ว มันค่อนข้างจืดและเหมาะกับนิสัยการกิน
ของเขา
“คุณหมอถังวันนี้ฉันเลี้ยงคุณ สิ่งแรกคืออยากขอ ขอบคุณที่ช่วยฉันผ่านความยากลำบากหลายอย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้…ประการที่สองฉันอยากจะบอกคุณอย่างชัดเจน เกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง…บริกรนำอาหารยำมาเสิร์ฟ อย่างรวดเร็วและขัดจังหวะเธอ
คุณต้องการบอกอะไรกับผม?บอกผมว่าคุณแต่งงาน แล้ว และคุณมีสามี ให้ผมอยู่ห่าง ๆ เหรอ?” คำพูดของถัง จิ้นเหยียนได้บอกสิ่งที่เธออยากพูด ถึงแม้จะพูดตรงไป หน่อย แต่เขาก็หัวเราะตลอด ไม่น่ารำคาญ
“ใช่ ฉันอยากจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้แหละ”
ถังจิ้นเหยียนเทน้ำซุปลูกบ๊วยรสเปรี้ยวให้เธอ “คุณไม่ ต้องรีบตัดขาดความสัมพันธ์กับผมอย่างชัดเจนแบบนี้ก็ได้ คนที่บริสุทธิ์ใจ ไม่ต้องกลัวอะไร คุณพูดด้วยตัวเอง ผม ชอบคุณ มั่นไม่ใช่ปัญหาของคุณ”
เธอหยิบซุปบ๊วยเปรี้ยวซดเล็กน้อยและขมวดคิ้วอย่าง ขมขึ้น “เช่นนี้ แสดงว่าคุณวางแผนที่จะทำต่อไปเหรอ?”
ถังจิ้นเหยียนยักไหล่ คืบผักใบเขียว “ทำไมไม่ล่ะ? แม้ว่า คุณจะแต่งงานแล้ว แต่ ผมยังไม่ได้แต่งงาน ผมมีสิทธิ์ที่จะ ไล่ตามผู้หญิงที่ผมชอบ อีกอย่าง ผมรับรองว่าผมสามารถ ให้ชีวิตที่มีความสุขให้คุณ ช่วยคุณออกจากชีวิตคู่ที่ไม่มี ความสุขแบบ ผมเป็นมือที่สามก็ไม่เป็นไร ให้ผมได้มาช่วย คุณ “ฉู่ลั่วหานอดไม่ได้ที่จะหัวเราะ “คุณหมอถัง คุณพูด เล่นเก่ง”
เธอรู้ว่าเขาจริงจัง แต่เธอต้องหัวเราะออกมาเหมือนไม่มี อะไร
“มันเป็นเรื่องตลกหรือไม่ ผมจะพิสูจน์ให้คุณดู”
เขาถือตะเกียบและไม่รีบใช้ “ถ้าผมเดาไม่ผิด ต่อมาเป็นเวลานานที่คุณจะหลบผม อยู่รอบตัวผม หลีกเลี่ยงการพบปะกับผมโดยตรงและไม่สนใจ ผม เย็นชาใส่ผม แต่ก็ไม่เป็นไร ผมรับได้ คุณสามารถ ดำเนินชีวิตของตัวเองต่อไปได้ ไม่ต้องสนใจความรู้สึกของ ผม “เขาลองชิมผักสีเขียวอย่างช้าๆ ในเวลานี้ อาหารทุก จานเสิร์ฟครบ มองดูปลาดาบเงินใหญ่ตุ่น เขาพูดสอด แทรก “ปลาดาบเงินใหญ่ในทะเลจีนตะวันออก มีรสชาติที่ ละเอียดอ่อนกว่าปลาในต่างประเทศ คุณเก่งในการสั่ง อาหารจัง”
คู่ลั่วหานพูดไม่ออกจริงๆ
ถังจิ้นเหยียนหยิบตะเกียบอันสะอาด แยกปลาออกจาก กระดูก และคีบมันให้เธอ “เชื่อผม โลกมันกลม สิ่งที่เป็น ของผม มันต้องได้แน่นอน”
