ตอนที่ 54 คู่นั้นที่โอบไหล่
“พี่สะใภ้คุณแต่งตัวแล้วสวยมาก!”
ฉู่ลั่วหานกำลังเฝ้าดูแขก เสียงของหลงจื่อก็เข้าหูมาโดย ไม่มีการเตือนล่วงหน้า เธอขมวดคิ้วแน่น หันตัวมามองเขา ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “คุณมาอยู่นี่ได้ไง?”
หลงจื้อสั่นแก้วไวน์ นั่ง เอนบนเก้าอี้ตามอำเภอใจ แสยะ
ยิ้มชั่วร้าย “ได้ยินว่าคืนนี้จะมีสาวสวยมางาน ฉันก็เลยมา
เป็นการมาที่คุ้มค่าจริงๆ”
ดวงตาขี้เล่นนั้นมองสำรวจไปรอบๆ ขอบตาชำเลืองมอง มาที่ร่างกายเธออย่างไม่ซื่อสัตย์
ฉู่ลั่วหานเอามือหนึ่งบังหน้าอก อีกมือหนึ่งถือแก้วไวน์วาง ไว้ตรงศอก ยิ้มเหมือนไม่ยิ้ม “คุณชายหลงสองอารมณ์สุ นทรีย์จัง เล่นกับตัวเองไปแล้วกันนะ”
“เฮ้ๆๆ พี่สะใภ้ คุณนี่สุดยอดจริงๆ โม่หรูเฟยจัดการไม่ได้
ง่ายๆ แล้ว ที่บ้านก็มีอีกสอง ต้องการความช่วยเหลือไหม?
คนกันเอง ราคากันเอง”
“ไม่จำเป็น นายประพฤติตัวดีๆ หน่อย อย่าก่อเรื่อง”
“น่าเบื่อ ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัวเราไม่ยอมมา ฉันจะไม่ มายุ่งเลย ฉันว่านะพี่สะใภ้ ครอบครัวพ่อแม่คุณใช้ชีวิตล้ม เหลวมาก พ่อฉันเห็นบัตรเชิญก็พูดแค่คำเดียว–เส แสร้ง!”
ฉู่ลั่วหานกระชับนิ้วมือ “คุณชายหลงสอง หาเรื่องใช่
ไหม?”
“ใช่ที่ไหนล่ะ มาหาเรื่องอะไรกัน มาหาไวน์ดื่มต่างหาก!” หลงจื้อลากยาวกว่าจะพูดจบ ถือแก้วแล้วเดินออกไป
ฉู่ลั่วหานถอนหายใจอย่างหมดหนทาง ตอนนั้นตระกูลฉู่ เป็นครอบครัวที่มีชื่อเสียงในปักกิ่ง คุณพ่อคุณแม่เป็น บุคคลที่มีชื่อเสียงในธุรกิจ ตอนนี้ตระกูลฉู่ตกอยู่ในมือของ ฟางหลิงหยู้ สถานะก็ลดลง
ระหว่างการแลกเปลี่ยนแก้ว ทันใดนั้นห้องโถงงานเลี้ยงก็ เงียบลง
สายตาทุกคนมองไปทางเข้าห้องโถงใหญ่ ภายใต้แสง อันเจิดจ้านั้น ผู้ชายสวมสูทดำแฮนเมดและสาวเซ็กซี่ในชุด เลื่อมสีขาวปรากฏตัวขึ้นที่นี่
มีหลายคนกั้นอยู่ ฉู่ลั่วหานมองหลงเซียวที่สง่างามด้วย สายตาเหมือนคบเพลิง คอเหมือนถูกบีบ ทำไมเขามาที่นี่ ?!
เขาไม่รู้เหรอว่าคืนนี้คืองานอะไร!
มันคืองานเลี้ยงของตระกูลฉู่ เขาเป็นลูกเขยของตระกูล ฉู่ หลงเซียวพาโม่หรูเฟยเข้ามาในงานต่อหน้าสองแม่ลูก จริงๆ นี่ไม่ได้ทำให้เธอลำบากใจ แต่นี่คือการตบหน้าเธอ! มุมปากฉู่ซีหรานยกขึ้นทีละนิด ถือแก้วไวน์ไว้ ของเหลวสี
แดงไหลเข้าปาก จากนั้นเธอก็ตั้งใจหาร่างฉู่ลั่วหานท่ามก
ลางฝูงชน
คืนนี้ ครึกครื้นจริงๆ
หลงเซียวได้มาถึงแล้ว ทั้งห้องโถงงานเลี้ยงก็วุ่นวายทันที หลายคนอยากมีความสัมพันธ์กับตระกูลหลงในโอกาสนี้ แต่ก็เป็นทุกข์จากการที่เขาปฏิเสธ มีใจแต่ไม่มีโอกาส
ในเวลาสั้นๆ หลงเซียวถูกล้อมรอบไปด้วยแขกครึ่งหนึ่ง เยินยอและประจบประแจง โม่หรูเฟยควงแขนเหมือนแฟน ตัวจริง หัวเราะเบาๆ ยอมรับความอิจฉาและความเคารพ ของทุกคน
ฟางหลิงหยู้หรี่ดวงตา “หรานหราน ลูกอธิบายให้แม่ฟังสิ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?!”
ฉู่ซีหรานหัวเราะเยาะ “แม่ ฉู่ลั่วหานคนหลายใจหนึ่งวันก็ ไม่เว้น ตำแหน่งของเราสองแม่ลูกก็ไม่มั่นคง เธอไม่ได้ พึ่งพากับหลงเซียวเหรอ? ฉันจะทำลายความฝันเธอ”
“ไม่มีสมอง! ลูกดึงหลงเซียวเข้ามา ถ้าเขาไม่ต้องการฉู่ลั่ วหานคนชั้นต่ำ จะทำยังไงกับหนี้สินของตระกูลฉู่? ฉู่ลั่วหา นเป็นเครื่องกดเงินสดของเรานะ”
“แม่! ฉู่ลั่วหานไม่ตาย ฉันจะมีโอกาสได้ไง? เครื่องกดเงิน
สำคัญหรือโกดังเก็บเงินสำคัญกันแน่?”
ปากแดงเข้มของฟางหลิงหยู้ ยิ้มเย็นๆ ออกมา “สมแล้วที่ เป็นลูกสาวที่ดีของฉัน ลูกคิดจะทำยังไง?”
“ดูละครสนุกกันเถอะ”
หลงเซียวเหนื่อยกับการติดต่อกับคนที่มาคุย ใบหน้า หล่อปกคลุมไปด้วยน้ำแข็ง ดวงตาที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้เหมือนน้ำวนจ้องไปที่ร่างสวยหนึ่งท่ามกลางฝูงชน
ชุดราตรีคอVลึก ระหว่างที่เดินเกือบเห็นภูเขาสองลูก ของเธอ ร่างผอมเพรียวถูกผู้ชายสูงใหญ่ไม่กี่คนล้อมรอบ ไว้ เธอกำลังสนทนาและหัวเราะกับผู้คน
เธอเคยบอกว่าไม่ชอบงานประเภทนี้ ดูเหมือนจะเป็นการ สร้างภาพที่บริสุทธิ์!
“พี่เซียว?” โม่หรูเฟยดึงแขนเสื้อของเขา เห็นแววตาเขา ตกอยู่ในภวังค์ก็เรียกออกมาเบาๆ
สิ่งที่เธอพูดขึ้นเมื่อครู่นี้ เขาไม่น่าได้ยินอะไรเลย
“เธอท้องอยู่ อย่าดื่มแอลกอฮอล์ ต้องให้ฉันเตือนอีกเห รอ?” เห็นได้ชัดว่าหลงเซียวพูดขึ้นลวกๆ อย่างไม่สนใจ สายตาลุ่มลึกผ่านร่างคนจ้องไปที่หญิงสาวในชุดสีดำ
โม่หรูเฟยมองตามสายตาเขา เห็นฉู่ลั่วหานแล้ว! ให้ตายเถอะ เธออีกแล้ว! ยัยผู้หญิงบ้าที่ก่อเรื่อง!
“พี่เซียว–” โม่หรูเฟยเรียกเขาเสียงหวาน ต่อหน้าแขก มากมาย เธอเขย่งปลายเท้าและจูบริมฝีปากเย็นชืดของ เขาในเชิงรุก
แค่แตะเบาๆ อ่อนโยนเหมือนน้ำ มือของเธอสวมแหวน เพชร ประคองใบหน้าของหลงเซียว ล่อให้เขาจดจ่อ
“ว้าว! คุณชายหลงกับคุณโม่นี่รักกันมากจริงๆ!”
“หญิงสวยชายเก่ง เหมือนสวรรค์ได้บรรจงสร้างขึ้น!” “น่าอิจฉาจัง! คู่นี้รูปร่างหน้าตาดีอย่างมาก!”
“สร้อยบนคอคุณโม่เป็นรุ่นลิมิเต็ด คุณชายหลงใจดีกับ เธอจริงๆ”
คลื่นเสียงชื่นชมครั้งแล้วครั้งเล่า ฉู่ลั่วหานก็ถูกดึงดูดเช่น กัน เธอหันศีรษะกลับไป เห็นสองร่างซ้อนทับจูบกันอย่าง สมจริง
ใบหน้าเย็นชาของฉู่ลั่วหานไม่มีความสั่นไหวเลยสักนิด เธอยกแก้วขึ้นมาช้าๆ แล้วจิบ เหมือนกำลังดูเรื่องตลก
ตอนแรกหลงเซียวอยากจะผลักโม่หรูเฟยออก แต่การ ตอบสนองของฉู่ลั่วหานมันกระตุ้นให้เขาโกรธ มือใหญ่ของ เขาคว้าเอวเรียวโม่หรูเฟยไว้ โน้มตัวไปรุกเอง จูบนี้ลึกซึ้ง ยิ่งขึ้น!
“โหๆๆ!”
ที่นี้ก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้องทันที แม้แต่แขกที่ชิม
อาหารในต่างมุมก็ออกมาล้อมรอบสองคนนี้เป็นวงกลม งานเลี้ยงอาหารเย็นของฟางหลิง หยู้ กลายเป็นเวทีแสดง ความรักของหลงเซียวและโม่หรูเฟยอย่างสมบูรณ์
คู่ลั่วหานเงยศีรษะขึ้นดื่มไวน์แก้วใหญ่ลงท้อง แอลกอฮอล์ร้อนผ่าวแทงคอเธอจนเจ็บ
นิ้วเรียวของโม่หรูเฟยเกี่ยวในอ้อมแขนหลงเซียว ยิ้ม เหยียดหยามให้กับฉู่ลั่วหาน
สายตาของฉู่ลั่วหานไม่ได้เปลี่ยนสีจากเมื่อครู่ ราวกับ ว่าการมีอยู่ของโม่หรูเฟยเป็นอากาศสำหรับเธอ
ทั้งสองคุยกับแขกในแวดวงที่ต่างกัน เดินไปเดินมา ใน ขณะเดียวกันก็เดินมาถึงใต้โคมไฟระย้าคริสทัลกลางห้อง โถงใหญ่ หลงเซียวพูดคุยกับผู้บริหารระดับสูงในองค์กร หลายคน ทำเป็นประจำจนชินเลยไม่ใส่ใจ
ในระยะใกล้ โม่หรูเฟยเห็นสร้อยบนคอของฉู่ลั่วหาน เป็น แบบเดียวกับที่เธอใส่ในตอนนี้เลย!
มันคือสร้อยที่คุณแม่ของหลงเซียวให้มา! หรือเธอก็ให้ฉู่ลั่วหานเส้นหนึ่งด้วยเหมือนกัน?
ในเวลาเดียวกัน ฉู่ลั่วหานก็เห็นคอเธอ ขมวดคิ้ว ชิ! ต้อง บังเอิญขนาดนี้ไหม!
เป็นรุ่นลิมิเต็ดทั่วโลก? เชี้ย โม่หรูเฟยผู้หญิงคนนี้ก็ชอบ ซื้อของลิมิเต็ดเหมือนกัน
“ว้าว คุณโม่ คุณฉู่ สร้อยคอของคุณสองคนเป็นแบบ เดียวกันจริงๆ ด้วยล่ะ นี่มันรุ่นล่าสุด ลิมิเต็ดทั่วโลก คนที่ เป็นเจ้าของล้วนมีโชค”
เหลวไหล! คนรวยล่ะสิไม่ว่า
โม่หรูเฟยเอานิ้วลูบผ่านสร้อยคอ ยิ้มอย่างนุ่มนวลและ
รื่นรมย์ “ฮ่าๆ อันนี้คุณแม่ของพี่เซียวให้มานะคะ แต่เส้น ของคุณฉู่ ฉันไม่รู้ว่ามาจากไหน” ฉู่ลั่วหานขมวดคิ้วแน่น เป็นของที่หยวนชูเฟินให้มา ไม่
แปลกใจที่ใส่แล้วจะภูมิใจขนาดนี้!
ทั้งสองคนอยู่ข้างกายหลงเซียว ได้ยินเนื้อหาบทสนทนาอย่างชัดเจน เหลือบมอง ฉู่ลั่วหาน เขากำลังรอคำตอบเธอ อยู่
ฉ่ลั่วหานหัวเราะเบาๆ “ฉันเหรอ? มีเครื่องประดับมากเกิน ไป เลือกๆ มาใส่สักเส้น จำไม่ได้ว่าใครให้มานะคะ”
โม่หรูเฟยกัดฟัน “คุณฉู่สมควรเป็นหญิงสาวที่มีชื่อเสียง มีคนจีบเยอะ!”
คำพูดนี้ จงใจพูดให้หลงเซียวได้ยิน
แต่หญิงสาวที่มีชื่อเสียง? คำนี้มันเกี่ยวข้องกับฉู่ลั่วหาน ไหม?
ฉู่ลั่วหานเหลือบมองแผ่นหลังของชายที่อยู่ข้างๆ “คนจีบ เหรอ มีเยอะก็น่ารำคาญใจจริงๆ แต่คุณโม่โชคดีมาก ได้ ครอบครองเพชรที่ทุกคนต้องการ ไม่ใช่เครื่องกดเงินสด เคลื่อนที่ กล่องของขวัญสำเร็จรูป! อยากได้อะไร แค่ พยายามนิดหน่อยก็ได้มันแล้ว”
คำพูดนี้ คนในงานก็เข้าใจ ท่านเซียวเล่นกับผู้หญิง ภาพ สดใหม่ ถ้าเขาพอใจ ของขวัญก็ไม่น้อยอยู่แล้ว
ชั่วขณะหนึ่ง เสียงหัวเราะทุ้มต่ำก็กระจายออกมา
ไม่หรูเฟยกำหมัด “คุณฉู่ แค่กลัวว่าบางคนต้องการ พี่ เซียวก็ยังไม่ชอบ!” ฉู่ลั่วหานจิบไวน์หนึ่งอีก พูดอย่างเหยียดหยาม “ก็ใช่ ฉัน ที่เป็นแบบนี้ หน้าไม่สวย งานก็ไม่ดี พี่เซียวของเธอไม่ชอบ
อยู่แล้วล่ะ ดังนั้นเธอก็จับเขาไว้ให้ดี มีนางแบบสาวทุกปี
ความเยาว์อยู่ได้ไม่กี่ปี”
ท่านเซียวขมวดคิ้วเล็กน้อย ผู้หญิงคนนี้!
“เธอ ฉู่ลั่วหานคนชั้นต่ำ!”
“ทำไม? อยากตบฉันเหรอ?”
โม่หรูเฟยอยากตบเธอ แต่ต่อหน้าแขก เธอต้องรักษา ภาพลักษณ์ผู้หญิงไว้ อดทน “ฉู่ ลั่วหาน รอฉันก่อนเถอะ! เรายังไม่จบกัน!”
ฉู่ลั่วหานยักไหล่ “ฉันOKทุกเมื่อแหละ คุณแม่วัยใส”
คราวนี้ เหล่าหญิงงามก็ปิดปาก เห็นได้ชัดว่ากำลัง หัวเราะเยาะโม่หรูเฟย แต่เพราะสถานะของโม่หรูเฟย พวก เธอจึงทำโจ่งแจ้งไม่ได้
ฉู่ซีหรานเดินไปบนเวที ยิ้มหวานพูด “แขกที่มางานทุก ท่าน งานเลี้ยงได้เตรียมพร้อมด้านนอกแล้ว เชิญทุกท่าน ย้ายไปด้านนอกประตูค่ะ”
บุฟเฟต์ทั้งแถว หอแชมเปญสูง เอาสระว่ายน้ำเป็น ศูนย์กลางล้อมรอบ แสงนีออนบนต้นไม้ทำให้ค่ำคืนนี้ร้อน
แรง
นักไวโอลินเล่นดนตรีสด หญิงสาวงดงาม ทำให้ค่ำคืนนี้ ร้อนแรง
“คุณหญิง ฉู่ เป็นเกียรติเต้นรำกับผมได้ไหม?”
ชายรูปงามคนหนึ่งเอื้อมมือออกไปชวนเธอเต้นรำ ฉู่ลั่ วหานถึงได้รู้ตัวว่าได้เข้าสู่ช่วงต่อนี้แล้ว
“ขอโทษค่ะ” เธอยืนยันปฏิเสธ ชายคนนั้นก็ออกไป
หลงจื่อกำแก้วไวน์แน่น เหลือบมองร่างผอมเพรียวภาย ใต้แสงและเงา เงยหน้าขึ้นกระดูกรวดเดียวหมดแก้ว! มือ ใหญ่จับมือฉู่ลั่วหานไว้ เกือบจะบดขยี้นิ้วของผู้หญิงคนนั้น ทีละนิ้ว
“พี่สะใภ้ คุณแค่มองพวกเขาแบบนี้? โม่หรูเฟยและพี่ชาย ใหญ่ของฉันนี่มัน ยุ่งวุ่นวายจริง!”
“แบบนี้ทำไม? ฉันคิดว่ามันดีมาก พี่ชายใหญ่ของนายมี เสน่ห์ เป็นที่ชื่นชอบ แม้แต่ดาราภาพยนตร์นานาชาติก็ยัง อุทิศตัวให้ มีอะไรไม่ดีเหรอ?”
ฉู่ลั่วหานทำให้หลงลื่อโกรธจนมองไปบนท้องฟ้า “ได้ พี่ สะใภ้คุณสุดยอดมาก คุณใจกว้างแกล้งเป็นหญิงชู้ได้ เจตนาดีของฉันกลายเป็นของไร้ค่าไปแล้ว หัวใจกระจก ฉันเปราะบาง!”
เห็นหลงจื้อออกไปแล้ว ฉู่ลั่วหานก็หัวเราะเยาะตัวเอง ดี จริงๆ ไม่มีอะไรเกิดขึ้นอย่างไร้เหตุผล
ถอดแหวนที่นิ้วนางแล้วใส่เข้าไปในกระเป๋า ตอนแรกเธอ อยากใช้แหวนแต่งงานในการหนีคนเจ้าชู้ ตอนนี้ดูเหมือน ไม่จำเป็นแล้ว
ฉู่ลั่วหานเงยศีรษะขึ้นดื่มไวน์ไปมากกว่าครึ่งแก้ว ใบหน้า ขาวแดงก่ำทันที สายตาพร่ามัว นวดขมับ เธอเตรียมจะลุก ขึ้น
“คุณฉู่ ชวนคุณเต้นรำได้ไหมครับ?” ครั้งนี้ ชายในชุดสูทคนหนึ่งโน้มตัวมาเชิญชวน ฉู่ลั่วหานเบนสายตาขึ้น “เอาสิคะ!”
วางมือลงไปในฝ่ามือผู้ชายคนนั้น ฉู่ลั่วหานเต้นรำ ปลาย กระโปรงสีดำแผ่ออกเหมือนปีกจักจั่น ภายใต้การบรรเลง ของไวโอลิน ใบหน้าแดงของฉู่ลั่วหานผสมกับแสงจันทร์ งดงามเกินความคาดหมาย
แม้แต่โม่หรูเฟยที่รุ่งโรจน์ก็ถูกบดบังในพริบตาเดียว
กำลังของหลงเซียวที่กำแก้วเปล่าอยู่นั่นยิ่งแรงขึ้นเรื่อยๆ แก้วกำลังจะถูกเขาบีบแตก
หญิงบนเวทีเต้นรำ เอวอ่อนนุ่มอรชร ภายใต้มือใหญ่ของ ผู้ชาย ผู้ชายคนนั้นสูดดมกลิ่นหอมบนร่างกายเธอ “คุณฉู่ คุณสวยมาก”
เธอรู้สึกถึงสายตาโกรธแค้นมองมาที่ตน ยิ้มเล็กน้อย “ขอบคุณมากค่ะ คุณก็หล่อมากเหมือนกัน”
มือใหญ่ของหลงเซียวสะบัดโม่หรูเฟยออก ความโกรธที่ กระทบเข้ามาทำให้เขาอยากจะเดินไปบีบคอผู้หญิงคนนั้น! เขาก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าว–
“คุณชายหลง ไม่เจอกันนานเลยนะคะ!”
ฉู่ซีหรานเดินเข้ามาอย่างยั่วยวนใจ ชุดราตรีเปลือยหลัง สีแดงสด เผยหน้าอกและลำคอ หุ่นของหญิงสาวยื่นออก มาด้านหน้า
หลงเซียวหรี่ดวงตาเย็นชา “ทำไม?”
เธอหัวเราะ “นิสัยยั่วยวนของพี่สาวฉัน ดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงไม่ได้ แม้ชีวิตส่วนตัวก่อนแต่งงานจะวุ่นวาย หลังแต่งงานก็ไม่รู้จะเก็บตัวไปบ้าง” ทันใดนั้นเธอก็เขย่ง ปลายเท้าเข้าไปใกล้หูขวาของเขา “พี่เขย แต่งงานกับผู้ หญิงที่ไม่เชื่อฟัง โดนสวมเขาจนสูงเท่าภูเขาแล้วมั้ง?”
“พรึ่บ–”
มือใหญ่ของหลงเซียวจับแขนเธอไว้แน่น “ไสหัวไป”
ผู้หญิงของเขา เธอไม่ต้องมาชี้แนะ
เธอเจ็บจนเกือบร้องไห้ คร่ำครวญอย่างน้อยใจ “พี่เขย ฉันพูดความจริง ถ้าพี่ไม่ทิ้งเธอไป ไม่ช้าก็เร็ว….
“ฉันบอกว่าให้ไสหัวไป!”
เหยี่ยวแหลมคมดุจมืด ไม่มีความสุภาพอีกต่อไป ทำให้่ ซีหรานตกใจกลัวจนปิดปากถอยหลังกลับด้วยความสิ้น หวังทันที
“พี่เซียว ฉู่ลั่วหานคนนี้ แม้แต่น้องสาวตัวเองก็ยังรำคาญ พี่เซียว เพื่อชื่อเสียงของพี่ในอนาคต ไม่คิดจะหย่าตอนนี้ จริงๆ เหรอ?”
หลงเซียวเหล่มองเธอ “เธอก็อยากไสหัวไปเหมือนกันเห รอ?”
“ฉัน….ฉันแค่พูดเอง พี่เซียวอย่าโกรธนะ ฉันรู้ว่าที่พี่เก็บ เธอไว้เพราะอยากทรมานเธอ พี่เซียว ฉันสนับสนุนทุกการ ตัดสินใจของพี่”
หลงเซียวสะบัดมือเธอออก “วันนี้เธอพูดมากเกินไปแล้ว”
ทั้งสองเพิ่งแยกกันไม่กี่เซนติเมตร ฝูงเจ้าของกิจการวัย กลางคนก็รวมตัวกันเข้ามา “คุณหลง….
โม่หรูเฟยถูกเมิน กัดฟันกรอดอย่างไม่เต็มใจ! บทเพลงหนึ่งจบแล้ว ฉู่ลั่วหานย่อตัวขอบคุณอย่างสง่า งาม และได้รับเสียงปรบมือมากมาย
ฉู่ซีหรานกอดอก หัวเราะอย่างยั่วยุ “โอ้ สามีตัวเองกุ๊กกิ๊ก สนิทสนมผู้หญิงคนอื่น เธอยังมีอารมณ์เต้นรำอีก? ฉู่ลั่วหา น เธอไม่มีหัวใจ หรือไม่มีเกียรติกันแน่?”
ฉู่ลั่วหานดึงทิชชูเปียกออกมาหลายแผ่น เช็ดมือที่ชาย คนนั้นแตะต้องอย่างรุนแรง “อยากใช้คำพูดต่ำๆ ของเธอ มาเหยียดหยามฉัน หยุดเถอะ!”
เธอทิ้งทิชชูเปียก ดื่มน้ำบริสุทธิ์สองสามอีกใหญ่
“เหอะ! ฉันคิดว่าเธอถูกแทงจนเจ็บ? จๆ แต่งงานกับคน เจ้าชู้ อ้อยอิ่งกับคนอื่นบนเตียงทุกวัน รสชาติแย่มาก จริงๆ!”
ฉู่ลั่วหานไม่ไหวติง “เธออยากให้เขาเจ้าชู้ใส่เธอ อยาก ให้ผู้หญิงบนเตียงเขาเป็นเธอ เธออยากได้พี่เขยของตัวเอง อยากแต่งเข้าตระกูลหลง อยากบังคับให้ฉันพูดมันใช่ไหม? ฉู่ซีหราน!”
“คนชั้นต่ำ เกินไปแล้วนะ!”
ฟางหลิงหยู้เข้าไปใกล้ฉู่ลั่วหานด้วยความโกรธ ยกมือ ขึ้นจะตบเธอ ฉู่ซีหรานมาขวางมือเธอไว้ “แม่ ตบมัน มือแม่ จะสกปรกนะ”
ฉู่ซีหรานเดินเข้าไปใกล้สระน้ำทีละก้าว “ฉู่ลั่วหาน เรา เปลี่ยนวิธีการเล่นกันเถอะ ว่าไง?”
ฉู่ลั่วหานขมวดคิ้ว เธอคิดจะทำอะไร? ผลักเธอให้ตกน้ำ? กลอุบายเดิมๆ ถูกใช้กับเธออีกแล้ว ไอคิวต่ำจริงๆ!
“ไร้สมอง!”
เธอพูดและกำลังจะเดินไป จู่ๆ ฉ่ซีหรานก็เหยียดแขน เข้าหาเธอ มือเรียวขาวจับแขนเธอสุดชีวิต ดวงตาที่ติด ขนตาปลอมเบิกกว้าง “เธอว่า ถ้าแขกทั้งหลายเห็นว่าพี่สาว แท้ๆ ของฉันผลักน้องสาวตกน้ำ จะรู้สึกยังไง?”
“ฉู่ซีหรานเธอจะทำอะไร? ปล่อยมือ!”
“เหอะ–ทำอะไรเหรอ มานี่!”
