ตอนที่ 144 ท่านเซียว vs คุณหมอถัง ออกหมัดกัน อย่างรุนแรง
ทางเดินในโรงพยาบาลที่เงียบสงบ มีขายสองคนนั่งอยู่บน ม้านั่ง การสนทนาเริ่มขึ้น อากาศเริ่มตึงเครียดเล็กน้อย ราวกับว่ามือที่มองไม่เห็นพยายามจับบางอย่างอยู่ จับไว้ อย่างแรงจนทำให้คนหายใจลำบาก
หลงเซียวหลับตาลงด้วยความเจ็บปวด โดยไม่อธิบาย อะไรสักคำ
ถังจิ้นเหยียนลดมือลง วางที่เท้าแขนอย่างอ่อนแรง และ หลับตาลงเช่นกัน “การตัดสินใจของบุคคลภายใต้ สัญชาตญาณนั้น มักจะเป็นการบ่งบอกถึงความคิดในหัวใจ อันแท้จริงของเขา คุณหลง ทำไมคุณไม่ลองถามใจตัวเองดู สำหรับเธอแล้ว คุณได้ใส่ใจจริงหรือไม่ รักเธอจริงหรือไม่ หรือเพียงแค่ยังปล่อยวางไม่ได้กับสามปีที่ผ่านมา”
คำพูดของถังจิ้นเหยียนนั้นจริงใจ โดยไม่มีความคิดที่ยุยง และเสียงของเขาก็ไม่ตั้ง
สายใยในใจของหลงเซียวถูกดึงออกมาด้วยคำพูดของเขา ปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณ? ตอนเมื่อกี้นี่เขาช่วย โม่หรูเฟย นี่เป็นความจริงที่เถียงไม่ได้ เขาคิดอะไรอยู่ใน ตอนนั้น?
เขาเห็นจู่สั่วหานก็อยู่ที่ไม่ไกล แต่เขากลับอุ้มโม่หรูเฟยขึ้น มา
นิ้วสีขาวธรรมดาถูกฝุ่นคาร์บอนดำคล้ำ หลงเชียววางมือ ของเขาลง วางไว้ที่ด้านข้างของเก้าอี้ แล้วหัวเราะเยาะ “ถัง จิ้นเหยียน ตอนนี้คุณรู้สึกภูมิใจมากใช่ไหม?”
ถังจิ้นเหยียนคอแห้งจนเจ็บแปลบ ไออย่างรุนแรง คาย ของเหลวออกมาเป็นสีดำ กำหน้าอกและไออีกหลายครั้ง และพูดว่า “ผมแค่อยากให้เธอมีความสุข และสามารถคบ กับคนที่ใส่ใจกับเธอจริงๆ แต่วันนี้เรื่องที่คุณทำไป ทำให้ผม รู้สึกไม่วางใจเลย”
ความหล่อเหลาของหลงเซียวที่ถูกทำลายด้วยฝุ่นคาร์บอน ยิ้มอย่างอ่อนโยนนิ่งๆ ด้วยความเย่อหยิ่งตามธรรมชาติ “ถัง จิ้นเหยียน อย่าฝันไปเลย เธอเป็นภรรยาของผม และจะเป็น ภรรยาของผมไปตลอดชีวิต”
เขาจะไม่ยอมปล่อยมือแน่นอน แม้ว่าตอนนี้จะอธิบายให้ฟังไม่ได้iตาม
ถังจิ้นเหยียนคว้าเน็คไทของหลงเที่ยว และมองไปที่หลง เชียวด้วยดวงตาสีเข้ม สีเดิมของใบหน้าทั้งสองนั้นแยกไม่ ออก อารมณ์ทั้งหมดช่อนอยู่ในดวงตา สายตาของถังขิ้นเหยี ยนก็เปลี่ยนไปอย่างดุร้ายและเย็นชาทันที “หลงเชียว คุณ ชอบทรมานเธอมากขนาดนี้เลยหรือ! สามปีที่ผ่านมายังไม่ พอเหรอ? คุณต้องการทำร้ายเธออย่างไรอีก? ที่เธอคบกับ คุณมา เธอเคยมีชีวิตที่ดีสักวันหรือไม่? หือ? มีหรือไม่!”
หลงเชียวปล่อยให้เขาดึงเน็คไทตัวเองโดยไม่สู้ นั่งอยู่บน เก้าอี้แบบไม่ขยับ เงาร่างตรงเผยให้เห็นถึงความสง่างาม และการครอบงำ “ถังจิ้นเหยียน ไม่คิดว่าคุณก็เป็นผู้ชายที่ใช้ อารมณ์เหมือนกัน แต่ผมคิดไม่ออก ที่คุณอารมณ์เสียแบบนี้ คืออะไร? เรื่องระหว่างผมกับภรรยา คนนอกอย่างคุณมีสิทธิ์ อะไรมาก้าวก่าย? อย่าลืมนะ ตอนนี้เราเป็นคู่สามีภรรยาถูก ต้องตามกฎหมาย”
ความหมายของคำพูดก็คือ หากบุคคลที่สามเข้ามา แทรกแซง ควรมีการรับรู้ของบุคคลที่สาม สำหรับบางสิ่ง ควรดูว่าสถานะของตัวเองมีคุณสมบัติเหมาะสมหรือไม่!
เส้นเลือดสีฟ้าของถังจิ้นเหยียนปูดขึ้นที่หลังมือ ความ โกรธและความทุกข์ที่รุนแรงของเขาถูกบีบอัตไว้ที่หน้าอก แต่ในที่สุดก็สู้ไม่ได้กับคำพูดคำเดียวจากหลงเชียว
บ้าเอ่ย! เขาอยากจะพาตัวจู่ลั่วหานจากไปเตี๋ยวนี้เลย!
“ตูม!”
ถังจิ้นเหยียนกำหมัดแน่น เล็งไปที่แก้มซ้ายของหลงเชียว และโบกมืออย่างแรงหมัด ฟาดเข้าที่ใบหน้าของหลงเชียว และในทันใดที่มุมปากของชายคนนั้นก็เต็มไปด้วยเลือดสี แดงฉาน
หลงเชียวนึกไม่ถึงว่าถังจิ้นเหยียนจะต่อยคน ยิ่งนึกไม่ ถึงว่าจะต่อยเขา ค่อยๆเช็ดเลือดออกจากมุมปาก ดวงตาสี ตำของหลงเชียวยิ้มอย่างดูถูกเขา “ถังจิ้นเหยียน คุณเป็น หมอที่สิ้นสุดแล้ว การมีชีวิตก็สิ้นสุดแล้ว”
ถังจิ้นเหยียนไม่กลัวคำขู่ของเขา และปล่อยหมัดออกไป และตอบเขาด้วยน้ำเสียงเย็นชา “หลงเชียว ใครที่ทำร้ายเธอ ผมจะไม่ปล่อยไว้แน่ รวมถึงคุณด้วย คุณควรเตรียมพร้อมไว้
ทุกเวลา….ผมอาจจกพาเตกจากใบได้ทุกเมื่อ คุณก็ไม่มี คุณสมบัติพอที่จะเป็นสามีของเยอ
หมัดแรงของหลงเชียวฟาดเข้าที่ใบหน้าของถัขึ้นเหยียน และมุมปากข้างหนึ่งของเขามีเลือดใหลออกมา เลือดที่ผสม กับฝุ่นคาร์บอนสีดำ ติดอยู่ที่ใบหน้าของเขาและหล่นลงมา ข้างล่าง
ถังจิ้นเหยียนหัวเราะดังทันที “ฮ่าฮ่า! ฮ่าฮ่า! หลงเชียว คน อย่างคุณ ไม่สมควรถูกเธอรักหรอก!”
หลงเชียวเอนกายพิงพนักเก้าอี้อย่างเหนื่อยล้า ทั้งสองคน ก็เหยียดขายาวออก และขายาวของพวกเขาเกือบจะเต็มกับ ความกว้างของทางเดินทั้งหมด
หลงเชียวหัวเราะเยาะ “ถังจิ้นเหยียน คุณแน่มาก! แต่คุณ
ไม่ต้องหวังว่าจะได้เธอไป!”
“บอส! คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”
จี้ตงหมิงวิ่งเร็วมาตลอดทาง ในที่สุดก็พบเจ้านายตัวเอง
แต่ว่า……
เกิดอะไรขึ้นกับชุดนี้ และเลือดที่เต็มไปที่บนใบหน้าของเขา?
หลงเซียวหลับตาอยู่ และตอบว่า ยืม ตำหนึ่ง
จัดงหมิงหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมา เข็ดlต้าและสีแดงเลือด บนใบหน้าของหลงเชียว แต่ถูกหลงเชียวหยุดไว้ “ตำรวจพุด ว่าอะไรบ้าง?”
“ไม่มีหลักฐานใดๆหลงเหลือไว้ในที่เกิดเหตุ ไม่มีแม้แต่ ลายนิ้วมือ ดูเหมือนว่าเราต้องรอให้คุณหญิงแลคุณโม่ตื่น ก่อนจึงจะสอบสวนได้”
หลงเชียวจับเก้าอี้แล้วลุกขึ้นยืน “ยังมีอะไรอีก?”
จี้ตงหมิงเหลือบมองไปที่ถังจิ้นเหยียน เสียงของเขาลดลง เล็กน้อย และสีหน้าของเขาก็ดูน่าเกลียดเล็กน้อย “บอส ทั้ง สองคนและท่านผู้หญิงของตระกูลโม่ได้ข่าวนี้แล้ว พวกเขา ทั้งหมดกำลังมาที่นี่ ผมเกรงว่าอีกสักพักจะ.
เชีย!
นี่คือสิ่งที่หลงเซียวเกลียดที่สุด
“รู้แล้ว”
การช่วยเหลือยังคงดำเนินต่อไป เวลาผ่านไปเรื่อยๆ และ ประตูของห้องผ่าตัดทั้งสามก็ยังคงถูกปิดอยู่อย่างแน่นหนา
ผ่านไปไม่นาน พ่อแม่ของสู่ชวงชวงก็มาถึงก่อน เมื่อเห็น หลงเชียว สู่เจิงหลินก็พยักหน้า “ประธานหลง”
หลงเสียงพยักหน้าเป็นการตอบกลับ “ลูกสาวที่รักของ พวกคุณยังอยู่ข้างใน”
คู่เฉิงหลินเช็ตเหงื่อออกจากใบหน้าของเขา “ขอบคุณ ประธานที่ช่วยชีวิตไว้รอให้ขวงชวงตื่นขึ้นมาแล้ว ผมจะไป ขอบคุณที่บ้านอย่างเป็นทางการ”
“ไม่จำเป็น”
ในขณะที่คุยกันอยู่ฝั่งนี้ กลุ่มคนเสียงดังก็ได้เดินออกจาก ลิฟต์ ยังไม่ทันได้เห็นคนเลยก็ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงคน
หนึ่ง
“เฟยเฟย! เฟยเฟยของฉัน!”
หลงเชียวขมวดคิ้ว
ภายในเวลาไม่ถึงหนึ่งนาที หน้าห้องฉุกเฉินของโม่หรูเฟ ยก็เต็มไปด้วยผู้มาเยี่ยมแล้ว
ไม่ล่างคุน ฟูเหวินฟาง หยวนซูเฟ้น และผู้ช่วยของผู้ใหญ่ ทั้งสองคน คนขับรถ ฯลฯ รวมทั้งหมดแปดคน ตำไปหมดเลย
สู่เฉิงหลินและภรรยาของเขายืนอยู่นอกห้องฉุกเฉินของสู่ช วงวง และถังจิ้นเหยียนนั่งอยู่ที่ประตูฉุกเฉินของจู่ลั่วหาน ดู โดดเดี่ยวมาก
“เซียวเอ๋อ เกิดอะไรขึ้น? หรูเฟยถูกลักพาตัวไปได้ อย่างไร?” หยวนซูเฟินเรียกลูกชายของเธอด้วยเสียงเข้ม ต่อ หน้าผู้ใหญ่และแม่หลายคน หลงเชียวเดินเข้าใกล้ด้วยความ รู้สึกเสียใจ
“เรื่องนี้ยังอยู่ระหว่างการสอบสวน และเจ้าหน้าที่ตำรวจจะ ให้คำตอบเอง”
โม่ล่างคุนจับปลอกคอเสื้อของหลงเชียวไว้ ดวงตาที่ดุร้าย ของเขาเกือบจะหลุดออกจากขอบตา “ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับ เฟยเฟย ผมจะฆ่าฆาตกรด้วยมือเอง!”
อา! คุณกำลังจะฆ่าฆาตกรหรือคุณจะฆ่าเขา?
หลงเชียวรู้สึกเย็นชา และเอามือโม่ล่างคุนออกด้วยมือ ใหญ่ “ทุกอย่างยังไม่แน่นอน อย่าพึ่งสรุปเร็วเกินไป”
ฟูเหวินฟางซ่อนใบหน้าของเธอไว้ในอ้อมกอดของสามี และร้องให้สะอึกสะอื้น “ตอนนี้เฟยเฟยตั้งครรภ์อยู่ หญิงมีครรภ์จะทนเช่นนี้ได้อย่างไร? เฟยเฟย ลูก ผู้น่าสงสารของฉัน”
หยวนซูเฟ็นถามลูกชายของเธอด้วยเสียงต่ำ “เด็กในท้อง
ของเฟยเฟยเป็นอย่างไร? หมอพูดว่าอย่างไรบ้าง?” หลงเชียวเช็ดเลือดจากมุมปากของเขา “เดี๋ยวก็จะได้รู้
แล้ว”
หยวนชูเฟินรู้สึกเป็นห่วงลูกชายของเธอ และก็เป็นห่วง หลานชายของเธออีกด้วย เขาจ้องมองไปที่ห้องฉุกเฉินที่อยู่ ข้างๆ และถามอย่างเย็นชา “ฉู่ลั่วหานอยู่ข้างในหรือ?”
ดวงตาที่ดุร้ายของหลงเชียวรวบรวมความโกรธ “แม่ เธอ
เป็นภรรยาของผม!”
หยวนชูเฟินเพิกเฉย “สภาพหน้าตาของคุณเป็นอย่างนี้มัน แย่มาก? คุณเป็นถึงท่านประธานของ MBKนะ! ” สั่งจี้ตงหมิง โดยตรง “ยืนงุนงงทำอะไรอยู่ที่นี่? ยังไม่ส่งเขาไปเปลี่ยน เสื้อผ้า ผู้สื่อข่าวปิดกั้นอยู่ที่ประตู คุณจะรับการสัมภาษณ์ ด้วยสภาพนี้หรือ?”
หลงเชียวเดินไปที่ประตูห้องฉุกเฉินของฉู่ลั่วหาน “ถังจิ้นเห ยียน ผมไว้ใจคุณได้ไหม?”
ถังจิ้นเหยียนลุกขึ้นจากม้านั่ง “มอบให้ผมเลอะ”
ในฐานะท่านประธานของ MBK และลูกชายคนโดของ ตระกูลหลง หลงเชียวมีหลายสิ่งหลายอย่างที่ต้องทำ และสั่ง ไปคำหนึ่งอย่างไม่ได้ออกจากใจ เขาออกจากทางเดินกับ ดงหมิงชั่วคราว
ถังจิ้นเหยียนมองไปที่กลุ่มคนที่แออัดอยู่หน้าห้องของโม่ หรูเฟยด้วยสายตาเย็นชา และรู้สึกไม่สบายมากยิ่งขึ้น
ถ้าเขาไม่อยู่ที่นี่ คู่สั่งหารก็จะไม่มีใครให้พึ่งพาได้จริง หรือ? คนในครอบครัว ไม่มีใครสนใจความเป็นตายของเธอ เพื่อนคนเดียวก็นอนอยู่ห้องข้างๆ ผู้หญิงคนนี้ใช้ชีวิตอยู่ยัง ไง?
สู่เฉิงหลินพยักหน้าให้ถังจิ้นเหยียน “คุณต้องใช่รอง คณบดีถังแน่ๆ เคยได้ยินวงซวงพูดถึงหลายครั้งอยู่”
“ใช่ผม”
คู่เฉิงหลินดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้ ถอนหายใจ และไม่พูดอะไรอีกเลย
ผ่านไปไม่นาน ลู่ทางทางก็ถูกส่งตัวออกมาก่อนคนแรก และคู่เจิงหลินก็เดินตามเปลไปที่ห้องผู้ป่วย
หยวนเฟินมองถังจิ้นเหยียนอย่างเป็นชา และเดินใปต่อ หน้าเขา และพูดว่า “รองคณบดีถัง คุณคงเป็นห่วงลูกสะใต้ ของฉันมากจริงๆ”
ยังจิ้นเหยียนกล่าวสวัสดี “คุณหมอผู้เป็นเพื่อนร่วมงาน ของผม และก็เพื่อนของผมด้วย มันควรจะทาเช่นนี้”
“ฮ่าฮ่า ฉันว่าไม่ได้เป็นแค่นั้นมั้ง?”
ถังจิ้นเหยียนเป็นครั้งแรกที่เผชิญหน้ากับท่านผู้หญิงของ ตระกูลหลงต่อหน้าต่อตา ต้องบอกว่า ผู้หญิงคนนี้มีบทบาทที่ ทรงพลังมาก โหดเหี้ยม เจ้าเล่ห์ ฉลาด และการใช้ชีวิตที่ ร่ำรวยมานานกว่าหลายสิบปี ได้มีการฝึกฝนอย่างเพรียวบาง คนเรียบง่ายเหมือนฉู่ลั่วหานนั้น จะเป็นคู่ต่อสู้ของเธอได้สัก ที่ไหน
“ท่านผู้หญิงหลงอยากจะพูดอะไร?”
“ฮ่าฮ่า!” คำพูดของหยวนซูเฟินกลายเป็นการเยาะเย้ย เธอคิดว่า เขาจะเข้าใจ
หลังจากนั้นไม่นาน จู่ลั่วหานก็ถูกส่งตัวออกมาเช่นกัน หมอบอกว่าเขาพ้นขีดอันตรายแล้ว แต่ในขณะนี้ยังไม่ สามารถตื่นขึ้นมาได้ ต้องเฝ้าระวังดูอาการ
ใครจะรู้ว่าฉู่ลั่วหานเพิ่งออกมา และฟูเหวินฟางก็เข้ามา
และตะโกนใส่เธอ “ทั้งหมดนี้เป็นเพราะเธอ! สถานะอย่าง
เฟยเฟยของเราใครจะกล้าทำอะไร! ต้องลามมาจากเธอ แน่ๆ! ยัยตัวแสบนี่!” ถังจิ้นเหยียนปกป้องอยู่ข้างๆคู่ลั่วหาน และปิดกั้นกรงเล็บ ของฟูเหวินฟางด้วยร่างกายของเขา “ท่านผู้หญิง โม่ โปรด เคารพตัวเองด้วย! คุณต้องรับผิดชอบทางกฎหมายเมื่อ
จำเป็น หากใส่ร้ายและหมิ่นประมาท!”
“กฎหมาย! ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับลูกสาวของฉัน ฉันจะฆ่า เธอ!”
จากมุมหนึ่งของดวงตาของถังจิ้นเหยียนมองไปที่หยวนซู เฟิน เธอยืนอยู่ข้างๆอย่างสง่างาม และยังคงรักษาอารมณ์ อันสูงส่งไว้ เช่นเดียวกับเป็นเรื่องของคนนอก
ตัดออกอย่างสะอาดหมดจดจริงๆ
คนของตระกูลหลง ฮ่าฮ่า!
“ท่านผู้หญิง หยุด!” ถังจิ้นเหยียนคว้าข้อมือของฟูเหวิน ฟาง และกดการบีบของเธอลง!
ถังจิ้นเหยียนดันเปลของคู่ลั่วหานออกจากทางเดิน และ เดินเข้าไปในลิฟต์ และปิดกั้นเรื่องตลกที่น่าเกลียอยู่นอก ประตู
ฟูเหวินฟางเช็ดน้ำตาออกจากมุมตาของเธอ “ชูเฟิน หลง เขียวทำให้เฟยเฟยอับอายขายหน้าต่อผู้สื่อข่าว และแขกรับ เชิญ ตอนนี้ลั่วหานทำให้เฟยเฟยเกือบจะตาย แล้วตระกูล หลงพวกคุณ ไม่ควรให้คำอธิบายแก่เราหน่อยหรือ?
หยวนชูเฟินหัวเราะ ไม่อ่อนน้อมถ่อมตนไม่หยิ่งผยองหรือ ไม่เร่งไม่รีบ “คุณลืมสิ่งที่ฉู่ลั่วหานพูดแล้วหรือ คุณสนใจอะไร กับคนที่กำลังจะตาย? หลังจากที่เธอเสียชีวิต ตำแหน่งของ คุณนายหญิงตระกูลหลงก็จะเป็นของหรูเฟยอย่างธรรมชาติ”
สายตาเจ้าเล่ห์นั้นมืดมน และปิดผนึกแผนการทั้งหมดและ รัฐบาลเมืองด้วยรอยยิ้มบางๆ
“คุณพูดจริงหรือไม่? สิ่งที่เธอพูดในวันนั้น ไม่ใช่ข้ออ้างที่ จะเอาชนะสื่อเหรอ? ในความคิดของฉัน เธอดูไม่เหมือนคนที่ กำลังจะตายเลย”
หยวนซูเฟินเหลือบมองโม่ล่างคุน “มิตรภาพระหว่าง ตระกูลโม่และตระกูลหลงที่มีมานานกว่าหลายสิบปี จะถูก ทำลายโดยผู้หญิงคนหนึ่งหรือ? ฉันไม่เคยยอมรับว่าจู่ลั้วหา นเป็นลูกสะใภ้ของตระกูลหลงเลย หรือว่าคุณมองไม่ออก หรือ?”
โม่ล่างคุนและฟูเหวินฟางมองหน้ากัน และทั้งสามคนไม่ ได้พูดด้วยความเข้าใจโดยปริยายอีกต่อไป มีเพียงควันตำ พวยพุ่งขึ้นมาจากช่วงขา และหมอกก็เต็มทางเดินไป
