ตอนที่ 149 ลุงน้อยที่กลายเป็นผู้ชายอบอุ่น
ฝนของฤดูร้อนมาทันทีที่พูดถึง และมันก็กระเซ็นลงมาโดย ไม่มีสัญญาณเตือนล่วงหน้าใดๆเลย
คู่ลั่วหานกำลังเดินไปตามถนนด้วยความสิ้นหวัง ฝน ตกหนักลงมา และในที่สุดก็ล้างความสับสนวุ่นวายในหัว ของเธอออกไป
เธอไม่เร่งรีบที่จะหลบฝนเลย เพียงแค่เงยหน้าขึ้นและ ปล่อยให้ฝนชะล้างร่างกายของเธออย่างไม่เกรงใจ เธอไม่ ต้องการเวลาที่เหลืออีกต่อไป หรือจะตายไปเลยก็ยิ่งดี
แสงรถจากระยะไกลไปใกล้ แสงที่กำลังจะมาถึงทำให้ ขอบเขตการมองเห็นที่อยู่ตรงหน้ากลายเป็นสีขาวสว่างพราว และอาการวิงเวียนศีรษะที่เกิดจากแสงที่แตกออกอย่าง กะทันหัน ทำให้ฉู่ลั่วหาน ยื่นมือออกไปกั้น
จู่ๆรถก็หยุดอยู่ที่ข้างๆเธอ
กระจกรถค่อยๆลดลงมา และศีรษะก็โผล่ออกมาจากข้างใน “พี่สะใภ้ คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง!? ฉันไปโรงพยาบาล เพื่อไปหาคุณเมื่อกี่นี้ คุณไม่ได้อยู่ในโรงพยาบาล ทำไมมา อยู่ที่นี่?
ไปโรงพยาบาลเพื่อหาเธอกลางดึก? หลงจื้อก็ป่วยด้วยคน ใช่ไหม?
เสื้อผ้าของฉู่ลั่วหานเปียกโชกไปด้วยสายฝน และผ้าบางๆ ก็แนบชิดกับร่างกาย เส้นโค้งเต็มไปหมด รีบกอดแขนของ เธอเพื่อปิดกั้นส่วนโค้งของร่างกาย ฉู่ลั่วหานพูดอย่างเย็นชา “มาหาฉันทำไม?”
หลงจื้อเห็นเธอเป็นแบบนี้ต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ และไม่ สนใจอะไรมากมาย ลงจากรถก็ผลักคนไปที่เบาะหลัง “พี่ สะใภ้คุณขึ้นรถก่อน มีเรื่องอะไรเดี๋ยวค่อยคุยกันทีหลัง”
ทันทีที่ฉู่ลั่วหานขึ้นรถ เบาะก็เปียกน้ำที่ตัวเธอ สิ่งที่น่ากลัว ที่สุดคือ หลงจื้อเป็นลุงน้อยของเธอด้วย!
หลงจื้อไม่ได้สนใจอะไรมากมาย พี่สะใภ้กำลังมีปัญหาเขา ก็ต้องยื่นมือเข้ามาช่วย “พี่สะใภ้ คุณโกรธพี่ชายใช่หรือ เปล่า? ที่คุณโกรธนั้นมีเหตุผลมาก ถ้าเป็นผมผมก็โกรธเช่น กัน! พี่ชายคนโดของผมทำแบบนี้ไม่ได้ ผมจะช่วยคุณระนายความ โกรเอง! “
คู่สั่วหานกอดตัวเองอยู่ สีหน้าไร้ความรู้สึก ในดวงตาก็ มองไม่เห็นคลื่นแม้แต่น้อย “เขาเป็นพี่ชายของคุณนะ”
“เป็นพี่ชายแล้วยังไงล่ะ? ใครให้เขาทำให้คุณโกรธ? พี่ สะใภ้ ผมจะส่งคุณกลับบ้านพักไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ เสื้อผ้าของคุณเปียกอยู่เดี๋ยวจะไม่สบาย”
หลงจื้อหันหน้ากลับมา มองไปไม่เป็นไร “พี่สะใภ้ทำไมบน ร่างกายคุณมีเลือดเยอะจัง! ไม่ได้ไม่ได้ ผมจะต้องพาคุณไป โรงพยาบาล!คุณเป็นแบบนี้มันอันตรายเกินไป!”
โรงพยาบาล?
“ไม่ได้! ฉันจะไม่ไปโรงพยาบาล!”
หลงจื้อกำลังจะหมุนพวงมาลัยที่ข้างหน้าเพื่อกลับรถ แต่ ลั่วหานมีความมุ่งมั่นมาก และไม่ยอมไปโรงพยาบาลอย่าง กัดตาย
“แล้วจะทายังไงดีล่ะ? ต้องเอาผ้าพันแผล ไม่งั้นมันจะแย่ ลง พี่สะใภ้ คุณเป็นผู้ใหญ่แล้วอย่าเอาแต่ใจ?ข”
ไม่เข้าใจโลกของคนแบบพวกเขาจริงๆ ขอบทำให้เรื่อง มันซับซ้อนขนาดนี้
สถานการณ์ปัจจุบันของฉู่ลั่วหานไม่สามารถไปหาหมอได้ หากไม่ระวัง…
“คุณส่งฉันไปที่ที่หนึ่ง”
“ได้!”
เมื่อมองไปที่รูปลักษณ์ของฉู่ลั่วหาน หลงจื้อถอดเสื้อนอก และยื่นไปด้านหลัง “พี่สะใภ้ คุณคลุมตัวไว้”
แม้ว่าจะไม่ได้พูดอะไรตรงๆ แต่ความเอาใจใส่ของหลงจื้อ ก็ทำให้ฉู่ลั่วหานประหลาดใจมาก
“ทำไมคุณถึงมาหาฉันกลางดึกเช่นนี้?” จู่ลั่วหานพึ่งรู้สึก ถึง ความเจ็บแปลบที่หน้าอกของเธอ แผลที่ถูกหลงเชียวกัด
หลงจื่อเม้มริมฝีปาก “ตอนนี้ข่าวลือจากโลกภายนอก กำลังจะระเบิด ผมกลัวว่าถ้าคืนนี้ผมไม่ไปเยี่ยมพี่สะใภ้สัก หน่อย พรุ่งนี้พี่สะใภ้ จะโกรธจนตาย ผมก็จะไม่ได้เจอคุณอีก แล้ว”
ผู่ลั่วทานยิ้ม “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
หลงจื้อพูดอะไรไม่ออก เขาจึงยื่นโทรศัพท์ไห้เธอ “คุณดู
เอาเองเถอะ”
บนหน้าเพจข่าว รุมด่าเธออย่างล้นหลาม
พาดหัวข่าวเกือบทั้งหมดจากช่องต่างๆ เช่นบนเว็บไซต์ โพสต์ไว้ ฟอรัมเต็มไปด้วยเรื่องเกี่ยวกับเธอและโม่หรูเฟย ทั้งหมด
“คู่ลั่วหานทรงพลังมากจนใช้สิทธิพิเศษของภรรยาที่แท้ จริง จนเกือบจะบังคับให้โม่หรูเฟยตาย”
” โม่หรูเฟยรอดพ้นจากความยากลำบาก เพื่อลูกของเธอ”
หลังจากหัวข้อกระจายไปทั่วหน้าจอแสดงผลทั้งหมด ที่อยู่ เบื้องหลังโม่หรูเฟยกำลังช่วยโม่หรูเฟยโต้เถียงกลับ และ โจมตีฉู่ลั่วหานเพียงฝ่ายเดียว ว่าไม่มีเหตุผลมากเกินไป
ฉู่ลั่วหานหัวเราะเยาะสองสามครั้ง “ไม่เป็นไร แล้วแต่พวก เขาจะพูด”
หลงจื้อกัดฟัน “พี่สะได้..คุณอย่าเสียใจไปเลย พี่ชาย จะต้องจัดการกับขยะเหล่านี้อย่างแน่นอน ถึงเวลานั้นจะต้อง คืนความบริสุทธิ์ให้คุณเช่นกัน”
จ่าหลงจือก็แปลงร่างได้อย่างไร?
เธอยังคงชอบคุณชายเพลย์บอยที่ถากถางคนนั้นมากกว่า
รถสปอร์ตเฟอร์รารี่มาถึงใต้อาคารอพาร์ตเมนต์ที่ถังจิ้นเห ยียนอยู่ หลงจื่อหยุดรถ และพูดว่า “พี่สะใภ้ เพื่อนหมอของ คุณคนนี้ค่าตัวไม่ต่ำนัก คนที่ซื้อบ้านที่นี้ได้ไม่รวยก็มีระดับ”
“หยุดพูดเรื่องไร้สาระ มากับฉัน”
“โอเคพี่สะใภ้ คุณพูดยังไงผมก็เชื่อฟัง”
กดลิฟต์ เพื่อไปยังชั้นบนสุด
สำหรับอพาร์ทเมนต์ชั้นบนสุด หลงจื้อนึกถึงก่อนแล้วที่ ลิฟต์จะไปถึงชั้นบนสุด ที่นี่แปดสิบเปอร์เซนก็คือบ้านของถัง จิ้นเหยียน
แน่นอน ว่าเขาเป็นคนเปิดประตู
หลงจื้อช่วยประคองตัวลั่วหาน และขยิบตา “รองคณบดี ถัง พี่สะใภ้ของผมได้รับบาดเจ็บ คุณช่วยดูให้หน่อย”
เมื่อเห็นการปรากฏตัวของจู่สัวหาน หัวใจของถังขึ้นเหยีย นก็ถูกบีบรัดขึ้นมา “ทำไมถึงเป็นแบบนี้?”
“เกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย รบกวนคุณแล้ว”
ระหว่างพวกเขาไม่ต้องสุภาพเช่นนี้ ต่อหน้าหลงจื่อ ถังขิ้น เหยียนทำได้เพียงพยักหน้า “เข้ามาก่อน นั่งรอสักครู่ ผมจะ โปเอากล่องยา”
จู่ลั่วหานนั่งบนโซฟา และอ้าปากค้างด้วยความเจ็บปวด “หลงจื้อ คุณอย่าเข้าใจผิด ไม่มีอะไรระหว่างเรา”
หลงจื้อยักไหล่ “ผมเชื่อคุณนะ แต่ผมเกรงว่าพี่ใหญ่จะไม่
เชื่อ”
จะเชื่อหรือไม่ เธอก็ไม่ได้สนใจอะไรอีกแล้ว
ถังจิ้นเหยียนหยิบกล่องยามา และสวมถุงมือแพทย์ “เจ็บ ตรงไหน? ผมจะช่วยห้ามเลือดให้คุณก่อน”
จู่ลั่วหานตกตะลึงมาก และนึกขึ้นได้ “ไม่เป็นไร เอาของให้ ฉัน ฉันจะทำเอง..มีห้องว่างให้ฉันยืมใหม?”
ถังจิ้นเหยียนหยุดถามคำถามเพิ่มเติม และพาเธอตรงไปที่ห้องนอนใหญ่ เขาแทบจะไม่ได้ใช้ห้องอื่นๆเลย และไม่ได้ทำความสะอาดไว้ ห้องนอนใหญ่สะอาด และเป็น ระเบียบที่สุด
ปิดประตู ฉู่ลั่วหานดึงเสื้อผ้าออก รอยแผลเป็นบนหน้าอก ลึกมาก และมีเลือดไหล แต่ยังสามารถมองเห็นรอยฟันสอง แถวของชายคนนั้นได้ เลือดได้เปียกเสื้อผ้าทั้งหมดบน ร่างกายของเธอ และดูเหมือนว่าไม่สามารถกำจัดรอยฟันได้ แล้วจริงๆ
เขาเกลียดเธอมากแค่ไหน? ถึงเต็มใจที่จะโหดร้ายอย่าง หนักเช่นนี้?
หลงจื้อและถังจิ้นเหยียนนั่งอยู่ในห้องนั่งเล่น พวกเขาไม่ ได้พูดถึงฉู่ลั่วหานโดยปริยายทั้งคู่ และหลงจื้อก็สั่นสะท้าน “สถานที่ที่เลือกนั้นดี รองคณบดีถังมีทรัพยากรทางการเงินที่ ดี และมีรสนิยมที่ดี”
ถังจิ้นเหยียนยื่นน้ำให้เขา “ขอบคุณมาก”
ในเวลานี้ วิลล่า
จี้ตงหมิงให้ข่าวแก่หลงเชียวดู “บอส พวกนี้แพร่กระจาย อย่างรวดเร็วภายในเวลาเพียงสองสามชั่วโมง และพวกเขา ก็มีโมเมนตัมที่ยอดเยี่ยม”
“ผมว่า บริษัท อินเทอร์เน็ต เหล่านี้ไม่อยากท่าอีกต่อไป แล้ว โทรหาท่านประธานของทั้งสาม บริษัท โดยตรงใช้ใน นามผม หากยังมีข่าวดังกล่าวแพร่ออกมาภายในสามสิบ นาที ผมจะเชิญพวกเขาไปดื่มหาเป็นการส่วนตัว!”
“ครับ บอส!”
เพื่อที่จะได้รับอัตราการคลิกผ่าน เขายังกล้าที่จะปลุก ระดมเรื่องของพวกเขา ดูเหมือนว่าชีวิตของพวกเขาจะราบ รื่นเกินไป
คนรับใช้เตรียมผ้าขนหนูสะอาดและชาร้อน วางลงและ
ออกจากห้องนั่งเล่น
จางหมิงยื่นโทรศัพท์มือถือที่เขาขโมยมาจากรปภให้หลง เชียว “บอส โทรศัพท์ของคุณ”
“สำนักตำรวจว่าอย่างไรบ้าง? มีความคืบหน้าอย่างไร?”
จี้ตงหมิงยุ่งอยู่เกือบทั้งวัน แต่เขาบอกว่ามีหลักฐานไม่ เพียงพอ และไม่พบลายนิ้วมือในที่เกิดเหตุ
“ยิ่งไปกว่านั้น วิลล่านี้ถูกทิ้งร้างมานาน และไม่มีใคร
อาศัยอยู่เลย เจ้าของไปต่างประเทศเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้ทำได้แต่ถามคุณนายหญิงกับคุณไม่”
ฝนตกหนักอยู่ข้างนอก ฉู่ลั่วหานจะไปไหนได้
ผมที่เปียกของหลงเขียว น้ำหยดลงมาทำให้เสือ และ
โซฟาของเขาเปียก
เครื่องระบุตำแหน่ง!
ท่านเขียวเปิดโทรศัพท์ และแน่นอนว่า คู่ลั่วหานยังคงมี นาฬิกาอยู่ในมือ แต่ว่า เมื่อเห็นตำแหน่งที่เธออยู่ ท่านเชียว ก็แทบจะบ้าตายอีกครั้ง!
ผู้หญิงโง่คนนี้! ไปหาเขาได้เพียงคนเดียวหรือ!
“เตรียมรถ แล้วไปโรงพยาบาล”
“ตอนนี้เหรอ? บอส คุณควรพักก่อน ฝนที่ตกอยู่ข้าง
van.. .”
” หยุดพูดเรื่องไร้สาระไปโรงพยาบาล!”
จู่ลั่วหานเพียงแค่พันแผลแบบเรียบง่าย และออกมาโดย สวมเสื้อผ้าของหลงจื้อ “ให้ฉันยืมโทรศัพท์หน่อย”
ถังจิ้นเหยียนและหลงจื่อถือโทรศัพท์ของพวกเขายื่นให้ต่อ หน้าเธอในเวลาเดียวกัน คู่ลั่วหานหยิบของถังจิ้นเหยียน “ในนี้มีหมายเลขที่ฉันต้องการ”
หลงจื้อยิ้มอย่างเฉยเมย “พี่สะใภ้ไม่จำเป็นต้องอธิบาย” ถังจิ้นเหยียนยิ้ม และปกปิดความลำบากใจของเขา “คุณ
จะโทรหาคุณลู่ใช่หรือไม่?”
หลงจื้อขมวดคิ้ว ก็คือพี่สาวที่ร้อนแรงคนนั้นใช้ไหม? ผู้ หญิงที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับพี่สะใภ้ของเขา ทำไมถังจิ้นเหยี ยนตูเหมือนจะมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอ?
พี่ชายอยู่ในสถานการณ์เสียเปรียบมากตอนนี้!
ห้านาทีต่อมา ฉู่ลั่วหานวางสายและกลับมา “ขอบคุณมาก ฉันจะไปแล้ว”
ถังจิ้นเหยียนลุกขึ้นยืนอย่างรีบร้อน “คุณจะไปไหน ดีก ขนาดนี้แล้ว?”
ลองคิดดูแล้ว ก็จริงนะ ไม่มีที่ไปเลยแม้แต่ที่เดียว “หลงจื้อ คุณพกบัตรประชาชนมาด้วยไหม?”
“พกมาอยู่”
“ไปที่โรงแรม และเปิดห้องให้ฉัน”
อ๊ะ?
ข้า?
“โอเค.”
ถังจิ้นเหยียนหยุดเธอก่อนที่พวกเขาจะออกไป “คืนนี้คุณก็ พักที่บ้านผม ผมจะไปพักที่โรงแรม สถานะของคุณตอนนี้ มัน ไม่ปลอดภัยที่คุณจะไปพักในโรงแรม คุณชายรองหลง ถ้า คุณไม่วางใจ คุณสามารถไปพักกับผมที่โรงแรมได้”
หลงจื้อยืนงงอยู่หลายวินาที ในที่สุดก็พบความสัมพันธ์ เชิงตรรกะ และรู้สึกถึงความละเอียดรอบคอบ และความอ่อน โยนของถังจิ้นเหยียน และเขาเป็นผู้ชายที่ดีจริงๆ
ถุย!
พี่ใหญ่ถึงเป็นคนที่ดีที่สุด!
“ผมเชื่อในตัวละครของรองคณบดีถัง และผมจะไม่ไปพักที่ในโรงแรม”
เขาไม่กล้าที่จะไม่กลับบ้านทั้งคืน ถ้าเช่นนั้นหลงถึงจะสอบ ปากคำเขาจนกว่าเขาจะอาเจียนเป็นเลือด
รอยแผลเป็นแส้บนร่างกายของเขายังไม่หายดีเลย
หลังจากที่ผู้ชายทั้งสองคนจากไป ฉู่สั่วหานก็ยืนอยู่หน้า หน้าต่างสูงจากพื้นจรดเพดาน และสามารถมองเห็นทิวทัศน์ ส่วนใหญ่ของเมืองได้ แม่งเอ๋ย ตอนนี้เธอกำลังจะตระหนักถึง ชีวิตของเธอแล้ว
หลงเชียวไปถึงโรงพยาบาลตอนดึก และโทรหาโม่หรูเฟย และลู่ซวงซวงที่หลับลึกไปแล้วตื่นมาพร้อมกัน และสอบ ปากคำพวกเธอในชั่วข้ามคืน
แต่ที่น่าประหลาดใจคือ ปากค่าทั้งสองมีความสอดคล้อง กันอย่างน่าประหลาดใจ!
“ฉันไม่รู้ว่าใครคือคนร้าย ตอนที่ไปเขาสวมหน้ากากอยู่ เสียงของอีกฝ่ายก็ถูกจัดการเรียบร้อยแล้ว และไม่เคยเห็น ใบหน้าของเขาตั้งแต่ต้นจนจบ”
หลงเชียวอาจไม่เชื่อคำให้การของโม่หรูเฟยเพียงคน เดียว แต่ลู่ของวงก็พูดเช่นเดียวกัน เขาต้องให้ความสำคัญ แล้ว
ใครคือคนร้ายในครั้งนี้กันแน่!
จี้ตงหมิงมองดูเวลาที่เป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว “บอส ปล่อยให้ พวกเขาพักผ่อนเถอะ และค่อยหาหลักฐานในคดีนี้ โชคดีที่ ตอนนี้พวกเขาทั้งสามคนไม่เป็นไรแล้ว”
บ้านถูกไฟไหม้หมดทั้งหลัง ไม่มีหลักฐานใดๆ ในที่เกิดเหตุ หากคู่กรณีก็ไม่รู้ด้วย คดีนี้ก็จะกลายเป็นคดีที่ค้างอยู่ตลอด
ไป
แต่ลู่ซวงชวงไม่สามารถเข้าใจได้ว่า ทำไมฉู่ลั่วหานจึงโทร หาเธอโดยเฉพาะ เพื่อบอกเธอว่าอย่าบอกความจริง
ฝนที่ตกหนักก็ยิ่งโหมกระหน่ำ และลมก็ไม่มีที่สิ้นสุด ถนน สายหลักทั้งหมดในเมืองหลวงเต็มไปด้วยน้ำ และน้ำสูง มากกว่าหลายสิบเซนติเมตร ถนนถูกปิดกั้น และการจราจร
ติดขาด
“บอส ผมส่งคุณกลับไปที่วิลล่าไหม?”
จี้ตงหมิงเปิดร่มสีดำในมือ ลมแรงเกินไปและไม่สามารถกางร่มได้ สายฝนก็พัดมาตามร่างกายและ ใบหน้า และเสื้อผ้าของทั้งคู่ก็เปียก โชก
หลงเชียวมองไปที่ต้นกำเนิดสีแดงบนหน้าจอโทรศัพท์ ตำแหน่งของฉู่ลั่วหานยังคงไม่ขยับ เธอยังอยู่ที่บ้านของถัง จิ้นเหยียน มันดึกมากแล้ว เธอไม่คิดว่ามันมีอะไรผิดปกติ?
“ไม่ต้อง เอารถไว้แล้ว ให้หยังเซินมารับคุณไป ผมจะไป ในที่แห่งหนึ่ง”
“แต่ว่า…”
“ลบข่าวบนอินเทอร์เน็ตออก และใช้วิธีการใดๆก็ได้เมื่อ จำเป็น โดยไม่ต้องรายงานให้ผมทราบ”
หลังพูดจบ หลงเชียวก็ครอบครองตัวเองและเข้าไปในรถ เงาสีต่าของรถกลิ้งคลื่นน้ำขนาดใหญ่สองลูก และหายไปบน ถนนที่เต็มไปด้วยน้ำ!
