ตอนที่ 240 การปกป้องดูแลพิถีพิถันจนเข้าไขกระดูก ไปแล้ว
“คุณ..คุณคุณคุณคุณ..คุณเป็น..ลั่วลั่วจริงๆ
หรือ?”
สู่ซวงซวงยืนอยู่ในห้องผู้ป่วยของแอนน่าเป็นเวลาสาม นาที และใช้เวลาเกือบหนึ่งนาทีในการถามประโยคแรกออก มา ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากจะยอมรับความจริง แต่เธอคือมี ความสุขมากจนจะบ้าไปแล้ว!
แต่ว่าแต่ว่า นี่มันสอดคล้องกับตรรกะพื้นฐานจริงหรือ? มันเข้ากับพื้นฐานโลกมนุษย์จริงหรือ? นักเรียนลู่ชวงซวง เรียนน้อยไป!
แอนน่านั่งอยู่บนเตียงที่ถูกเขย่าขึ้นมา และแสร้งทำาเป็น มองลึกไปที่สีหน้าประหลาดใจของเพื่อนรัก เธอมีความสุข อย่างสุดจะพรรณนา เด็กผู้หญิงคนนี้ ในที่สุดเธอก็จำเธอได้ แล้ว “คุณลองเดาว่า ฉันใช่หรือไม่?”
ดวงตาที่ตกตะลึงของลู่ซวงซวงแทบจะหลุดออกจากขอบ ตาของเธอเมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนี้ ก็เริ่มเชื่อทันที นี่ก็คือ เทพธิดาของเธอนั่นเอง! ตอนที่ 240 การปกป้องดูแลพิถีพิถันจนเข้าไขกระดูก ไปแล้ว
“คุณ..คุณคุณคุณคุณ..คุณเป็น..ลั่วลั่วจริงๆ
หรือ?”
สู่ซวงซวงยืนอยู่ในห้องผู้ป่วยของแอนน่าเป็นเวลาสาม นาที และใช้เวลาเกือบหนึ่งนาทีในการถามประโยคแรกออก มา ไม่ใช่ว่าเธอไม่อยากจะยอมรับความจริง แต่เธอคือมี ความสุขมากจนจะบ้าไปแล้ว!
แต่ว่าแต่ว่า นี่มันสอดคล้องกับตรรกะพื้นฐานจริงหรือ? มันเข้ากับพื้นฐานโลกมนุษย์จริงหรือ? นักเรียนลู่ชวงซวง เรียนน้อยไป!
แอนน่านั่งอยู่บนเตียงที่ถูกเขย่าขึ้นมา และแสร้งทำาเป็น มองลึกไปที่สีหน้าประหลาดใจของเพื่อนรัก เธอมีความสุข อย่างสุดจะพรรณนา เด็กผู้หญิงคนนี้ ในที่สุดเธอก็จำเธอได้ แล้ว “คุณลองเดาว่า ฉันใช่หรือไม่?”
ดวงตาที่ตกตะลึงของลู่ซวงซวงแทบจะหลุดออกจากขอบ ตาของเธอเมื่อได้ยินเธอพูดเช่นนี้ ก็เริ่มเชื่อทันที นี่ก็คือ เทพธิดาของเธอนั่นเอง! นอกเหนือจากเทพธิดาของเธอแล้ว ใครจะมีความครอบงำ
มั่นใจและเลวนิดๆเช่นนี้
ลู่ซวงซวงก้าวไปที่หัวเตียงในสองสามก้าว และนั่งลงบน ขอบเตียง มือทั้งสองจับที่ไหล่ของฉู่ลั่วหานแน่นเหมือน อุ้งเท้าตุ๊กแก จ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอมองช้ายมองขวา มองขึ้นมองลง จากคิ้วถึงที่ดวงตา จากตั้งจมูกถึงริมฝีปาก คางถึงไหปลาร้า ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนเหมือน โรคระบบประสาทออกมา “ฉันรู้ว่าคุณจะต้องกลับมา คุณ เป็นเทพธิดาของฉัน! เทพธิดาจะเสียชีวิตตั้งแต่สาวได้ อย่างไร! อ๊ะ ไม่ใช่โชคชะตาของคนสวยมักอายุสั้น! ลั่วลั่ว ฉันคิดถึงคุณมาก! ฉันคิดถึงคุณมาก!”
ลู่ซวงซวงกอดจู่ลั่วหานแน่นเกินไป คู่ลั่วหานทำได้เพียง ต้องยิ้มและอดทนต่อความรู้สึกที่ร้อนแรงมากเกินไปของเธอ อันที่จริงมือเล็บของเธอแทบจะบดขยี้ไหล่ของเธอจนเสีย
ท่านเซียวที่ยืนอยู่ด้านข้างทนดูไม่ได้อีกแล้ว มือใหญ่ของ เขาดึงแขนของลู่ซวงซวงเบาๆ เสียงของเขาไม่เบาไม่หนัก
“คุณลู่”
เขาแค่เรียกชื่อเธอ และไม่ได้พูดอะไร ลู่ซวงชวงก็รีบปล่อย มือ จากนั้นก็หัวเราะเบาๆ นอกเหนือจากเทพธิดาของเธอแล้ว ใครจะมีความครอบงำ
มั่นใจและเลวนิดๆเช่นนี้
ลู่ซวงซวงก้าวไปที่หัวเตียงในสองสามก้าว และนั่งลงบน ขอบเตียง มือทั้งสองจับที่ไหล่ของฉู่ลั่วหานแน่นเหมือน อุ้งเท้าตุ๊กแก จ้องมองไปที่ใบหน้าของเธอมองช้ายมองขวา มองขึ้นมองลง จากคิ้วถึงที่ดวงตา จากตั้งจมูกถึงริมฝีปาก คางถึงไหปลาร้า ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนเหมือน โรคระบบประสาทออกมา “ฉันรู้ว่าคุณจะต้องกลับมา คุณ เป็นเทพธิดาของฉัน! เทพธิดาจะเสียชีวิตตั้งแต่สาวได้ อย่างไร! อ๊ะ ไม่ใช่โชคชะตาของคนสวยมักอายุสั้น! ลั่วลั่ว ฉันคิดถึงคุณมาก! ฉันคิดถึงคุณมาก!”
ลู่ซวงซวงกอดจู่ลั่วหานแน่นเกินไป คู่ลั่วหานทำได้เพียง ต้องยิ้มและอดทนต่อความรู้สึกที่ร้อนแรงมากเกินไปของเธอ อันที่จริงมือเล็บของเธอแทบจะบดขยี้ไหล่ของเธอจนเสีย
ท่านเซียวที่ยืนอยู่ด้านข้างทนดูไม่ได้อีกแล้ว มือใหญ่ของ เขาดึงแขนของลู่ซวงซวงเบาๆ เสียงของเขาไม่เบาไม่หนัก
“คุณลู่”
เขาแค่เรียกชื่อเธอ และไม่ได้พูดอะไร ลู่ซวงชวงก็รีบปล่อย มือ จากนั้นก็หัวเราะเบาๆ “ลั่วลั่ว ฉันทำให้คุณเจ็บใช่หรือไม่?”
คู่ลั่วหานหัวเราะเยาะมองไปที่สู่ซวงชวงและสายทัว เป็นการปฏิเสธ จากนั้นสายตาก็เปลี่ยนไปที่บนร่างกายของ หลงเชียว เมื่อชายคนนี้ต้องการจะปกป้องคนๆหนึ่ง มัน พิถีพิถันจนเข้าไขกระดูกแล้วจริงๆ
เธอดีใจมาก พึงพอใจมาก และมีความสุขมาก
คู่ลั่วหานเบ้ปาก ไม่พอใจกับความรู้สึกช้าของลู่ซวงซวง “ซวงซวง คุณมองเห็นอะไร เมื่อกี้นี้ที่คุณมองใบหน้าของฉัน? ใบหน้านี้ คุณเคยมองเห็นมานานแล้ว อย่าบอกฉันตอนนี้ว่า เพิ่งพบบางอย่างผิดปกตินะ พี่สาวเตรียมพร้อมการลงโทษ ด้วยความทรมานนับสิบแปดชนิดอยู่นะ”
ลู่ซวงซวงหัวเราะเบาๆ ด้วยร่างเล็ก และใบหน้าเล็กๆ เข้า ใกล้ฉู่ลั่วหาน แต่ในครั้งนี้เธอไม่กล้าจับเธอแน่นอีกแล้ว “นี่….ไอไอ อันที่จริงฉันต้องยอมรับว่า ใบหน้าของคุณใน ปัจจุบัน ดูดีกว่าเดิมจริงๆ! ถึงฉันจะจำคุณไม่ได้มันก็ไม่ สามารถโทษฉันได้ใช่ไหม? การทำศัลยกรรมนี้ทำได้อย่าง สมบูรณ์มากนักใช่ไหม?”
“อยากโดนต่อยใช่ไหม?” คู่ลั่วหานพูดขณะ “ลั่วลั่ว ฉันทำให้คุณเจ็บใช่หรือไม่?”
คู่ลั่วหานหัวเราะเยาะมองไปที่สู่ซวงชวงและสายทัว เป็นการปฏิเสธ จากนั้นสายตาก็เปลี่ยนไปที่บนร่างกายของ หลงเชียว เมื่อชายคนนี้ต้องการจะปกป้องคนๆหนึ่ง มัน พิถีพิถันจนเข้าไขกระดูกแล้วจริงๆ
เธอดีใจมาก พึงพอใจมาก และมีความสุขมาก
คู่ลั่วหานเบ้ปาก ไม่พอใจกับความรู้สึกช้าของลู่ซวงซวง “ซวงซวง คุณมองเห็นอะไร เมื่อกี้นี้ที่คุณมองใบหน้าของฉัน? ใบหน้านี้ คุณเคยมองเห็นมานานแล้ว อย่าบอกฉันตอนนี้ว่า เพิ่งพบบางอย่างผิดปกตินะ พี่สาวเตรียมพร้อมการลงโทษ ด้วยความทรมานนับสิบแปดชนิดอยู่นะ”
ลู่ซวงซวงหัวเราะเบาๆ ด้วยร่างเล็ก และใบหน้าเล็กๆ เข้า ใกล้ฉู่ลั่วหาน แต่ในครั้งนี้เธอไม่กล้าจับเธอแน่นอีกแล้ว “นี่….ไอไอ อันที่จริงฉันต้องยอมรับว่า ใบหน้าของคุณใน ปัจจุบัน ดูดีกว่าเดิมจริงๆ! ถึงฉันจะจำคุณไม่ได้มันก็ไม่ สามารถโทษฉันได้ใช่ไหม? การทำศัลยกรรมนี้ทำได้อย่าง สมบูรณ์มากนักใช่ไหม?”
“อยากโดนต่อยใช่ไหม?” คู่ลั่วหานพูดขณะ ยกมือขึ้นและเตรียมตบเธอ ยิ้มให้เธอด้วยสีหน้าประหลาด ใจและตื่นเต้น พูดตรงๆเธอก็มีความสุขเช่นเดียวกับเธอ
“คุณเป็นคนบ้ากำลังเหรอ! อย่าลืมนะ ตอนนี้คุณนอนอยู่ บนเตียง คุณเป็นผู้ป่วย ร่างกายฉันแข็งแรง ไม่ได้กลัวคุณ เลยสักนิด!”
ลู่ชวงชวงยึดเอวยืนขึ้น นี่เป็นจังหวะของการจะเริ่มต่อสู้
คู่ลั่วหานเกี่ยวมุมปากของเธอด้วยความร้ายกาจ และ สายตามองไปที่ท่านเซียวที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่บนโซฟา เสียงต่ำ ขู่ และยิ้มด้วยความชั่วร้าย “คุณแน่ใจหรือ?”
เอ่อ… เอาเถอะ!
“ไอไอไอ!” ลู่ซวงซวงกระแอมในลำคอ “ไม่เอาจริงกับผู้ หญิงของผู้ชายล่ะ รอให้ฉันพบเจอเจ้าชายรูปงามของฉัน ก่อน ยิ้มยิ้มฮ่ม!”
ฉู่ลั่วหานก็แปลกใจมากเช่นกัน “ในช่วงสองปีที่ผ่านมา คุณไม่ได้หาบ้านสามีให้กับตัวเองเลยหรือ? ไม่พบใครที่น่า ดึงดูดหรือ?ไม่ใช่แล้วมั้ง? คนสวยอย่างลู่ซวงชวงไม่เคยขาด ผู้ชายที่หล่อเหลาเลย” ยกมือขึ้นและเตรียมตบเธอ ยิ้มให้เธอด้วยสีหน้าประหลาด ใจและตื่นเต้น พูดตรงๆเธอก็มีความสุขเช่นเดียวกับเธอ
“คุณเป็นคนบ้ากำลังเหรอ! อย่าลืมนะ ตอนนี้คุณนอนอยู่ บนเตียง คุณเป็นผู้ป่วย ร่างกายฉันแข็งแรง ไม่ได้กลัวคุณ เลยสักนิด!”
ลู่ชวงชวงยึดเอวยืนขึ้น นี่เป็นจังหวะของการจะเริ่มต่อสู้
คู่ลั่วหานเกี่ยวมุมปากของเธอด้วยความร้ายกาจ และ สายตามองไปที่ท่านเซียวที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่บนโซฟา เสียงต่ำ ขู่ และยิ้มด้วยความชั่วร้าย “คุณแน่ใจหรือ?”
เอ่อ… เอาเถอะ!
“ไอไอไอ!” ลู่ซวงซวงกระแอมในลำคอ “ไม่เอาจริงกับผู้ หญิงของผู้ชายล่ะ รอให้ฉันพบเจอเจ้าชายรูปงามของฉัน ก่อน ยิ้มยิ้มฮ่ม!”
ฉู่ลั่วหานก็แปลกใจมากเช่นกัน “ในช่วงสองปีที่ผ่านมา คุณไม่ได้หาบ้านสามีให้กับตัวเองเลยหรือ? ไม่พบใครที่น่า ดึงดูดหรือ?ไม่ใช่แล้วมั้ง? คนสวยอย่างลู่ซวงชวงไม่เคยขาด ผู้ชายที่หล่อเหลาเลย” สู่ชวงชวงหัวเราะเบาๆ และชี้นิ้วไปที่หลงเชียวที่อยู่ข้าง หลัง จงใจล้อเล่นด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้เขานิยมแย่งผู้ชายจาก เพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ? ฉันคิดว่าผู้ชายของคุณดีมาก และ ควรค่าแก่การคว้าไว้”
“ฮ่าฮ่า!” คู่ลั่วหานอดไม่ได้ ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ “ไม่มี ปัญหา คุณชอบ ก็เอาไปได้เลย ไม่จำเป็นต้องบอกก่อน”
ในเรื่องตลก ผู้หญิงสองคนหัวเราะกันอย่างเมามัน แต่ ท่านเชียวที่นั่งอยู่บนโซฟา กลับขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่รู้ว่าน ท่านเชียวคิดมากเกินไป หรือว่าผู้หญิงตัวเล็กๆกำลังแอบ หมายถึงอะไรบางอย่างอยู่
คำว่าแย่งแฟนของเพื่อนสนิท มักมีความหมายบางอย่าง
ซ่อนอยู่เสมอ!
คิ้วของท่านเซียว ขมวดลึกขึ้นเรื่อยๆ และเรื่องระหว่างเขา กับ โม่หรูเฟย ดูเหมือนจะต้องคลี่คลายให้เร็วที่สุด
“เธอ..ฟื้นคืนความจำแล้วเหรอ?!” เกาหยิ่งจือนั่งอยู่ในรถ ที่ลานจอดรถชั้น สู่ชวงชวงหัวเราะเบาๆ และชี้นิ้วไปที่หลงเชียวที่อยู่ข้าง หลัง จงใจล้อเล่นด้วยรอยยิ้ม “ตอนนี้เขานิยมแย่งผู้ชายจาก เพื่อนสนิทกันไม่ใช่เหรอ? ฉันคิดว่าผู้ชายของคุณดีมาก และ ควรค่าแก่การคว้าไว้”
“ฮ่าฮ่า!” คู่ลั่วหานอดไม่ได้ ที่จะหัวเราะออกมาดังๆ “ไม่มี ปัญหา คุณชอบ ก็เอาไปได้เลย ไม่จำเป็นต้องบอกก่อน”
ในเรื่องตลก ผู้หญิงสองคนหัวเราะกันอย่างเมามัน แต่ ท่านเชียวที่นั่งอยู่บนโซฟา กลับขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่รู้ว่าน ท่านเชียวคิดมากเกินไป หรือว่าผู้หญิงตัวเล็กๆกำลังแอบ หมายถึงอะไรบางอย่างอยู่
คำว่าแย่งแฟนของเพื่อนสนิท มักมีความหมายบางอย่าง
ซ่อนอยู่เสมอ!
คิ้วของท่านเซียว ขมวดลึกขึ้นเรื่อยๆ และเรื่องระหว่างเขา กับ โม่หรูเฟย ดูเหมือนจะต้องคลี่คลายให้เร็วที่สุด
“เธอ..ฟื้นคืนความจำแล้วเหรอ?!” เกาหยิ่งจือนั่งอยู่ในรถ ที่ลานจอดรถชั้น ได้ดินของโรงพยาบาลหวาเซี่ย และบอกไม่หรูเฟยถึงสิ่งที่ เธอได้ยิน และเห็นอยู่ในโรงพยาบาล
เหมือนที่คิดไว้ไม่ผิด โม่หรูเฟยที่อยู่ฝั่งนั้นไม่สามารถนั่ง นึ่งๆได้แล้ว เสียงในโทรศัพท์สั่นสะท้านไปด้วย สั่นอย่างน่า กลัว ความกลัวทำให้เสียงของเธอเหมือนจะถูกลมพัดจน แตกหักไปแล้ว
เกาหยิ่งจือถือพวงมาลัยไว้ในมือข้างหนึ่ง และโทรศัพท์อีก ข้างหนึ่ง เธอยังคงสวมเสื้อคลุมสีขาวอยู่บนร่างกาย หลับตา อย่างสง่างาม และฮัมว่าอิ่มเบาๆ “เป็นเวลาสองวันแล้ว ที่สติ ของฉู่ลั่วหานตื่นตัวเต็มที่ เธอจำทุกอย่างขึ้นมาได้แล้ว”
จู่ๆ โม่หรูเฟยก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้ในสำนักงาน มือที่ถือ ปากกาอยู่ กำหมัดแน่น ข้อต่อของเธอปูดโปนและขาว ราวกับหิมะ “เธอจําได้หมดแล้ว งั้น….เรื่องก่อนหน้านี้ เธอ จะไม่ปล่อยมันไปง่ายๆแน่นอน”
เกาหยิ่งมือพยักหน้า “เธอไม่มีหลักฐานโดยตรง แต่ด้วย นิสัยของฉู่ลั่วหาน และทัศนคติในปัจจุบันของหลงเชียวที่มี ต่อฉู่ลั่วหาน แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานก็ตาม หากอยากจะจัดการ ได้ดินของโรงพยาบาลหวาเซี่ย และบอกไม่หรูเฟยถึงสิ่งที่ เธอได้ยิน และเห็นอยู่ในโรงพยาบาล
เหมือนที่คิดไว้ไม่ผิด โม่หรูเฟยที่อยู่ฝั่งนั้นไม่สามารถนั่ง นึ่งๆได้แล้ว เสียงในโทรศัพท์สั่นสะท้านไปด้วย สั่นอย่างน่า กลัว ความกลัวทำให้เสียงของเธอเหมือนจะถูกลมพัดจน แตกหักไปแล้ว
เกาหยิ่งจือถือพวงมาลัยไว้ในมือข้างหนึ่ง และโทรศัพท์อีก ข้างหนึ่ง เธอยังคงสวมเสื้อคลุมสีขาวอยู่บนร่างกาย หลับตา อย่างสง่างาม และฮัมว่าอิ่มเบาๆ “เป็นเวลาสองวันแล้ว ที่สติ ของฉู่ลั่วหานตื่นตัวเต็มที่ เธอจำทุกอย่างขึ้นมาได้แล้ว”
จู่ๆ โม่หรูเฟยก็ทรุดตัวลงบนเก้าอี้ในสำนักงาน มือที่ถือ ปากกาอยู่ กำหมัดแน่น ข้อต่อของเธอปูดโปนและขาว ราวกับหิมะ “เธอจําได้หมดแล้ว งั้น….เรื่องก่อนหน้านี้ เธอ จะไม่ปล่อยมันไปง่ายๆแน่นอน”
เกาหยิ่งมือพยักหน้า “เธอไม่มีหลักฐานโดยตรง แต่ด้วย นิสัยของฉู่ลั่วหาน และทัศนคติในปัจจุบันของหลงเชียวที่มี ต่อฉู่ลั่วหาน แม้ว่าจะไม่มีหลักฐานก็ตาม หากอยากจะจัดการ กับใครก็จะลงมือทำอย่างแน่นอน”
โม่หรูเฟยรู้ดี เพราะเธอรู้เธอจึงรู้สึกกลัว เธอมีเหงื่อใหล ออกมาที่หน้าผากของเธอ ลดเสียงลง และลำคอเริ่มฝาด “พี่ สาว เราไม่สามารถที่จะหนีไปได้แล้ว เราทำได้แค่เผชิญหน้า กับมัน”
“ถูกต้อง”
โม่หรูเฟยหายใจเข้าลึกๆ ปรับการหายใจของเธอ แล้วพูด ว่า “จู่ลั่วหานทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่างไป และฉันก็ไม่คิดว่า จะปล่อยเธอไปเช่นกัน ฉันไม่เชื่อ ฉันจะเป็นได้เพียงผู้พ่ายแพ้ ของเธอในชีวิตนี้!”
ด้วยคำพูดที่โกรธ เธอคลายนิ้วออกอย่างรุนแรง และโยน ปากกาเซ็นชื่อลงบนโต๊ะ พร้อมกับเสียงสะท้อนที่ดังก้อง
เกาหยิ่งจือพยักหน้า “เธอยังไม่ได้เริ่มลงมือดำเนินการ ใดๆ เราอย่าพึ่งวิตกกังวลไปเอง…” หลังจากคิดเรื่องนี้ แล้ว เกาหยิ่งจือกล่าวว่า ” คุณอยากจะร่วมมือกับซุนปิงเหวิน หรือ? คุณต้องคิดให้ดีๆนะ ชุนปิงเหวินไม่ใช่ผู้ดีอะไรนะ”
โม่หรูเฟยยิ้มเยาะ มองไปที่ทิวทัศน์นอก กับใครก็จะลงมือทำอย่างแน่นอน”
โม่หรูเฟยรู้ดี เพราะเธอรู้เธอจึงรู้สึกกลัว เธอมีเหงื่อใหล ออกมาที่หน้าผากของเธอ ลดเสียงลง และลำคอเริ่มฝาด “พี่ สาว เราไม่สามารถที่จะหนีไปได้แล้ว เราทำได้แค่เผชิญหน้า กับมัน”
“ถูกต้อง”
โม่หรูเฟยหายใจเข้าลึกๆ ปรับการหายใจของเธอ แล้วพูด ว่า “จู่ลั่วหานทำให้ฉันสูญเสียทุกอย่างไป และฉันก็ไม่คิดว่า จะปล่อยเธอไปเช่นกัน ฉันไม่เชื่อ ฉันจะเป็นได้เพียงผู้พ่ายแพ้ ของเธอในชีวิตนี้!”
ด้วยคำพูดที่โกรธ เธอคลายนิ้วออกอย่างรุนแรง และโยน ปากกาเซ็นชื่อลงบนโต๊ะ พร้อมกับเสียงสะท้อนที่ดังก้อง
เกาหยิ่งจือพยักหน้า “เธอยังไม่ได้เริ่มลงมือดำเนินการ ใดๆ เราอย่าพึ่งวิตกกังวลไปเอง…” หลังจากคิดเรื่องนี้ แล้ว เกาหยิ่งจือกล่าวว่า ” คุณอยากจะร่วมมือกับซุนปิงเหวิน หรือ? คุณต้องคิดให้ดีๆนะ ชุนปิงเหวินไม่ใช่ผู้ดีอะไรนะ”
โม่หรูเฟยยิ้มเยาะ มองไปที่ทิวทัศน์นอก หน้าต่าง ในสายตาที่มีตครึ่มของเธอกำลังวางแผนอะไรบาง อย่างอยู่ “พี่สาว ในวงการนี้ ใครเป็นคนดีหล่ะ? ทุกคนต่างก็ แค่ใช้กันและกัน ซุนปิงเหวินมาหาฉัน และต้องการใช้ฉัน มัน ก็บ่งบอกได้ว่าฉันมีบางอย่างที่ควรค่าแก่การใช้ของเขา และ ส่วนที่เขา ก็มีสิ่งที่ฉันต้องการจะใช้เช่นกัน”
การมีค่าถูกใช้ของคนอื่น นั่นหมายความว่าตัวเองมีทุนที่ จะหมุนเวียน เกิดมาจากในโลกของนักธุรกิจ โม่หรูเฟยจะ ไม่รู้ได้อย่างไร?
เกาหยิ่งจือรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “หรูเฟย ในที่สุดคุณ ก็เข้าใจจนได้”
โม่หรูเฟยหัวเราะเยาะ เสียงหัวเราะของเธอท่าอะไรไม่ถูก และขมขึ้นเล็กน้อย “ถ้าฉันยังไม่เข้าใจแล้วจะทำอะไรได้อีก? คนที่ฉันรัก จะไม่มีวันรักฉันอีกต่อไปแล้ว และสิ่งที่ฉัน ต้องการพึ่งพา ก็จะไม่มีวันให้ฉันพึ่งพาอีกต่อไปแล้ว! งั้นฉันก็
ทำได้เพียงเปลี่ยนเป็นคนละคนแทน!”
และซุนปิงเหวิน มาได้เป็นเวลามาก
“แน่นอนว่า ถ้ามีคนให้เลือกที่ดีกว่านี้ ฉัน หน้าต่าง ในสายตาที่มีตครึ่มของเธอกำลังวางแผนอะไรบาง อย่างอยู่ “พี่สาว ในวงการนี้ ใครเป็นคนดีหล่ะ? ทุกคนต่างก็ แค่ใช้กันและกัน ซุนปิงเหวินมาหาฉัน และต้องการใช้ฉัน มัน ก็บ่งบอกได้ว่าฉันมีบางอย่างที่ควรค่าแก่การใช้ของเขา และ ส่วนที่เขา ก็มีสิ่งที่ฉันต้องการจะใช้เช่นกัน”
การมีค่าถูกใช้ของคนอื่น นั่นหมายความว่าตัวเองมีทุนที่ จะหมุนเวียน เกิดมาจากในโลกของนักธุรกิจ โม่หรูเฟยจะ ไม่รู้ได้อย่างไร?
เกาหยิ่งจือรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย “หรูเฟย ในที่สุดคุณ ก็เข้าใจจนได้”
โม่หรูเฟยหัวเราะเยาะ เสียงหัวเราะของเธอท่าอะไรไม่ถูก และขมขึ้นเล็กน้อย “ถ้าฉันยังไม่เข้าใจแล้วจะทำอะไรได้อีก? คนที่ฉันรัก จะไม่มีวันรักฉันอีกต่อไปแล้ว และสิ่งที่ฉัน ต้องการพึ่งพา ก็จะไม่มีวันให้ฉันพึ่งพาอีกต่อไปแล้ว! งั้นฉันก็
ทำได้เพียงเปลี่ยนเป็นคนละคนแทน!”
และซุนปิงเหวิน มาได้เป็นเวลามาก
“แน่นอนว่า ถ้ามีคนให้เลือกที่ดีกว่านี้ ฉัน ก็จะพิจารณาเช่นกัน”
ในเมื่อถูกลิขิดไว้แล้วว่าจะไม่ได้แต่งงานกับความรัก งั้น โม่หรูเฟยจึงเลือกที่จะแต่งงานกับคนที่มีอำนาจแทน หนึ่งใน สองสิ่งนี้ เธอต้องยึดไว้ให้ได้อย่างน้อยหนึ่งอย่าง
ทันใดนั้น เกาหยิ่งจือก็ตระหนักว่า น้องสาวลูกพี่ลูกน้องที่ อยู่เคียงข้างเธอ เพื่อขอความช่วยเหลือ และขอให้เธอให้คำ แนะนำ และอ่อนแอเป็นครั้งคราว ได้เติบโตขึ้น และเปลี่ยน ไปแล้ว
ก่อนหน้านี้เธอปกปิดมาดี หรือว่าเธอเรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้น หลังจากได้ผ่านพบกับหลงเชียวมาแล้ว?
ในห้องผู้ป่วย มีการพูดคุยล้อเล่นกันอย่างมีชีวิตชีวา และ พูดคุยถึงประสบการณ์ชีวิตของกันและกันในช่วงเวลาสองปี ที่ผ่านมา หลงลื้อมาแล้ว
หลงจือถือช่อดอกลิลลี่ไว้ในมือ พิงอยู่ที่ประตูมองไปที่พี่ ชายคนโตของเขา จากนั้นก็มองไปที่ฉู่ลั่วหานที่อยู่บนเตียง และเกาเส้นผมของเขา “พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ ผมมาแล้ว” ก็จะพิจารณาเช่นกัน”
ในเมื่อถูกลิขิดไว้แล้วว่าจะไม่ได้แต่งงานกับความรัก งั้น โม่หรูเฟยจึงเลือกที่จะแต่งงานกับคนที่มีอำนาจแทน หนึ่งใน สองสิ่งนี้ เธอต้องยึดไว้ให้ได้อย่างน้อยหนึ่งอย่าง
ทันใดนั้น เกาหยิ่งจือก็ตระหนักว่า น้องสาวลูกพี่ลูกน้องที่ อยู่เคียงข้างเธอ เพื่อขอความช่วยเหลือ และขอให้เธอให้คำ แนะนำ และอ่อนแอเป็นครั้งคราว ได้เติบโตขึ้น และเปลี่ยน ไปแล้ว
ก่อนหน้านี้เธอปกปิดมาดี หรือว่าเธอเรียนรู้ที่จะฉลาดขึ้น หลังจากได้ผ่านพบกับหลงเชียวมาแล้ว?
ในห้องผู้ป่วย มีการพูดคุยล้อเล่นกันอย่างมีชีวิตชีวา และ พูดคุยถึงประสบการณ์ชีวิตของกันและกันในช่วงเวลาสองปี ที่ผ่านมา หลงลื้อมาแล้ว
หลงจือถือช่อดอกลิลลี่ไว้ในมือ พิงอยู่ที่ประตูมองไปที่พี่ ชายคนโตของเขา จากนั้นก็มองไปที่ฉู่ลั่วหานที่อยู่บนเตียง และเกาเส้นผมของเขา “พี่ใหญ่ พี่สะใภ้ ผมมาแล้ว” มุมปากของจู่สั่วหานยิ้มกว้างขึ้น และหลงจื้อยังไม่รู้ความ จริงในตอนนี้ เธออยากจะแกล้งเขาเล่นสักหน่อย
“คุณชายรองหลง เชิญเข้ามา”
หลงจื้อเพิ่งทำให้รถของฉู่ลั่วหานไปชนกับคนอื่นจนเป็น เศษเหล็ก ตอนนี้เขายังไม่ได้ไตร่ตรองเรื่องนี้ให้ดี เขาจึงเข้า มาด้วยความอายเล็กน้อย และวางดอกไม้ลงในแจกัน “พี่ สะใภ้..อันนั้น หัวดีขึ้นบ้างหรือยัง?”
คู่ลั่วหานมองไปที่หลงจื้อ คราวนี้เธอกำลังมองดูเขาใน ฐานะคู่ลั่วหาน เด็กคนนี้ทำเรื่องบ้าๆขึ้นมาสองครั้ง แต่ก็ต้อง ยอมรับว่า เขาจริงใจและดีกับเธอจริงๆ ก่อนหน้านี้ก็ใช่ ตอน นี้ก็ใช่ ไม่ได้เจอกันมานานแล้วหลงจื้อ
หลงจื้อถูกเธอมองดูจนเขินอาย และบีบจมูกตัวเอง “พี่ สะใภ้ มีอะไรอยู่บนใบหน้าของผมเหรอ? คุณมองผมแบบนี้ ผมก็เขินอายแย่เลย?”
ฉู่ลั่วหานเอียงศีรษะเล็กน้อย “ฉันดูอยู่ ตอนนี้คุณหล่อขึ้น หรือเปล่า ดูเหมือนว่าคุณจะหล่อขึ้นเล็กน้อยและสูงขึ้นมาก และร่างกายได้พัฒนาดีมากนะ” มุมปากของจู่สั่วหานยิ้มกว้างขึ้น และหลงจื้อยังไม่รู้ความ จริงในตอนนี้ เธออยากจะแกล้งเขาเล่นสักหน่อย
“คุณชายรองหลง เชิญเข้ามา”
หลงจื้อเพิ่งทำให้รถของฉู่ลั่วหานไปชนกับคนอื่นจนเป็น เศษเหล็ก ตอนนี้เขายังไม่ได้ไตร่ตรองเรื่องนี้ให้ดี เขาจึงเข้า มาด้วยความอายเล็กน้อย และวางดอกไม้ลงในแจกัน “พี่ สะใภ้..อันนั้น หัวดีขึ้นบ้างหรือยัง?”
คู่ลั่วหานมองไปที่หลงจื้อ คราวนี้เธอกำลังมองดูเขาใน ฐานะคู่ลั่วหาน เด็กคนนี้ทำเรื่องบ้าๆขึ้นมาสองครั้ง แต่ก็ต้อง ยอมรับว่า เขาจริงใจและดีกับเธอจริงๆ ก่อนหน้านี้ก็ใช่ ตอน นี้ก็ใช่ ไม่ได้เจอกันมานานแล้วหลงจื้อ
หลงจื้อถูกเธอมองดูจนเขินอาย และบีบจมูกตัวเอง “พี่ สะใภ้ มีอะไรอยู่บนใบหน้าของผมเหรอ? คุณมองผมแบบนี้ ผมก็เขินอายแย่เลย?”
ฉู่ลั่วหานเอียงศีรษะเล็กน้อย “ฉันดูอยู่ ตอนนี้คุณหล่อขึ้น หรือเปล่า ดูเหมือนว่าคุณจะหล่อขึ้นเล็กน้อยและสูงขึ้นมาก และร่างกายได้พัฒนาดีมากนะ” หลงจื้อยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ “พี่สะใภ้ อย่าแซวเล่นเลย เรา ไม่ได้เจอกันมาแค่ไม่กี่วันเอง แม้ว่าผมจะกินยาเร่งการ เติบโตก็ไม่สามารถเติบโตได้เร็วขนาดนี้”
หลงเชียวพลิกดูเอกสารในมือ และยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ลั่วลั่ว ไม่เพียงแต่ร้ายกาจขึ้น แต่ยังหัวเราะเยาะผู้อื่นเป็นแล้ว ด้วย
“นี่พึ่งผ่านไปแค่ไม่กี่วันเหรอ? ไม่ใช่แล้วมั้ง ฉันจำได้ว่า เราไม่ได้เจอกันมานานกว่าสองปีแล้ว ตอนนั้น คุณยังเรียน มหาวิทยาลัยอยู่ไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ก็ไปทำงานเป็นผู้จัดการ ใน บริษัท แล้ว ห่างกันสักพักก็ควรเปลี่ยนสายตาชื่นชมแล้ว คุณลองว่ามาสิ พี่สะใภ้จะต้องชื่นชมกี่ครั้ง?”
หลังจากที่ฉู่ลั่วหานกล่าวคำเหล่านี้เต็มไปด้วยความตลก อย่างเต็มที่ ระหว่างรอการตอบสนองของหลงจื้อ รอยยิ้มที่ มุมปากของเธอดูเหมือนจะไม่สามารถปิดบังได้แล้ว จะหลุด ออกมาได้ตลอดเวลา
ลู่ชวงซวงกำลังกลั้นยิ้ม กลั้นจนกล้ามเนื้อบนใบหน้าของ เธอแทบจะเมื่อยไปหมดแล้ว หลงจื้อยิ่งเขินเข้าไปใหญ่ “พี่สะใภ้ อย่าแซวเล่นเลย เรา ไม่ได้เจอกันมาแค่ไม่กี่วันเอง แม้ว่าผมจะกินยาเร่งการ เติบโตก็ไม่สามารถเติบโตได้เร็วขนาดนี้”
หลงเชียวพลิกดูเอกสารในมือ และยิ้มอย่างช่วยไม่ได้ ลั่วลั่ว ไม่เพียงแต่ร้ายกาจขึ้น แต่ยังหัวเราะเยาะผู้อื่นเป็นแล้ว ด้วย
“นี่พึ่งผ่านไปแค่ไม่กี่วันเหรอ? ไม่ใช่แล้วมั้ง ฉันจำได้ว่า เราไม่ได้เจอกันมานานกว่าสองปีแล้ว ตอนนั้น คุณยังเรียน มหาวิทยาลัยอยู่ไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้ก็ไปทำงานเป็นผู้จัดการ ใน บริษัท แล้ว ห่างกันสักพักก็ควรเปลี่ยนสายตาชื่นชมแล้ว คุณลองว่ามาสิ พี่สะใภ้จะต้องชื่นชมกี่ครั้ง?”
หลังจากที่ฉู่ลั่วหานกล่าวคำเหล่านี้เต็มไปด้วยความตลก อย่างเต็มที่ ระหว่างรอการตอบสนองของหลงจื้อ รอยยิ้มที่ มุมปากของเธอดูเหมือนจะไม่สามารถปิดบังได้แล้ว จะหลุด ออกมาได้ตลอดเวลา
ลู่ชวงซวงกำลังกลั้นยิ้ม กลั้นจนกล้ามเนื้อบนใบหน้าของ เธอแทบจะเมื่อยไปหมดแล้ว ในที่สุดหลงจือก็ตอบสนองจากงุนงง!
“พี่สะใภ้! คุณ.คุณ.จำได้แล้ว? คุณจ่าผมได้แล้ว ว่าผมเป็นใคร! จริงเหรอ? ! จริงด้วย!”
หลงจื่อตะโกนด้วยความตื่นเต้น มือของเขากลายเป็นกรง เล็บ และก้าวไปข้างหน้าจะไปกอดฉู่สั่วหาน ขายาวของท่าน เซียวก้าวข้ามเข้ามา ความเร็วนั้นเร็วมาก จนไม่มีใครเห็นว่า เขาเคลื่อนไหวอย่างไร!
ยื่นมือออกไป ก็จับแขนของหลงจื้อ และดึงกลับอย่างแรง หลงจื่อเข้าใจในทันที ฮ่าฮ่าฮ่าแสยะยิ้มสองสามครั้ง ใบหน้าอันหล่อใสของเขา ก็เจื่อนและมีชัย “พี่สะใภ้ คุณจำ ได้แล้วดีจัง!”
หลงเชียวรู้สึกว่า ตัวเองควรเฝ้าอยู่ที่หัวเตียงจะดีกว่า
ลู่ซวงซวงก็นึกบางอย่างได้ขึ้นมา และก็กระโดดขึ้น “ใช่ แล้ว! ลั่วลั่ว ฉันจำได้ว่า ก่อนที่คุณจะไปแอฟริกาในครั้งนั้น ที่ คุณให้ฉันมอบบางสิ่งให้กับหลงเชียว ในนั้น มันเป็นแหวน แต่งงานของคุณเหรอ!” ในที่สุดหลงจือก็ตอบสนองจากงุนงง!
“พี่สะใภ้! คุณ.คุณ.จำได้แล้ว? คุณจ่าผมได้แล้ว ว่าผมเป็นใคร! จริงเหรอ? ! จริงด้วย!”
หลงจื่อตะโกนด้วยความตื่นเต้น มือของเขากลายเป็นกรง เล็บ และก้าวไปข้างหน้าจะไปกอดฉู่สั่วหาน ขายาวของท่าน เซียวก้าวข้ามเข้ามา ความเร็วนั้นเร็วมาก จนไม่มีใครเห็นว่า เขาเคลื่อนไหวอย่างไร!
ยื่นมือออกไป ก็จับแขนของหลงจื้อ และดึงกลับอย่างแรง หลงจื่อเข้าใจในทันที ฮ่าฮ่าฮ่าแสยะยิ้มสองสามครั้ง ใบหน้าอันหล่อใสของเขา ก็เจื่อนและมีชัย “พี่สะใภ้ คุณจำ ได้แล้วดีจัง!”
หลงเชียวรู้สึกว่า ตัวเองควรเฝ้าอยู่ที่หัวเตียงจะดีกว่า
ลู่ซวงซวงก็นึกบางอย่างได้ขึ้นมา และก็กระโดดขึ้น “ใช่ แล้ว! ลั่วลั่ว ฉันจำได้ว่า ก่อนที่คุณจะไปแอฟริกาในครั้งนั้น ที่ คุณให้ฉันมอบบางสิ่งให้กับหลงเชียว ในนั้น มันเป็นแหวน แต่งงานของคุณเหรอ!” คู่ลั่วหานพยักหน้า อย่างไม่แปลกใจ “เป็นอะไรเหรอ?”
ลู่ชวงชวงหรี่ตา และมองไปที่หลงเชียว “คุณหลง ในเมื่อ ลั่วลั่วจำได้แล้วตอนนี้ แหวนที่เป็นของเธอนั้น คุณจะสามารถ คืนให้กับเธอได้หรือยัง?”
กลัวเสมอว่าลั่วลั่วจะถูกคนอื่นแย่งไป อย่างไรก็ตามอยาก จะปกป้องเธอด้วยทุกวิธีทาง
หลงเชียวยืนตัวสูงอยู่ตรงหน้าเตียง สงบนิ่งเหมือนปกติ ไม่มีคลื่นที่คิ้วใดๆ “แหวน..หายไปแล้ว”
ทุกคนมองเขาพร้อมกัน “ไม่มีแล้ว!”
หลงเซียวพยักหน้า “ตอนนั้นยังไม่พบศพของลั่วลั่ว ผมฝัง แหวนทั้งสองวงไปแล้ว แหวนทั้งสองวงของเรา น่าจะอยู่ใน มหาสมุทรแปซิฟิกไปแล้ว”
“อ๊ะ?! ถ้าอย่างนั้น พวกคุณไม่มีแม้แต่แหวนแต่งงานแล้ว! มหาสมุทรแปซิฟิก.คุณก็โยนทิ้งไกลเกินไปหน่อยหรือ เปล่า?!”
นี่….นี่ยังมีโอกาสที่จะตามหามันกลับมาได้ คู่ลั่วหานพยักหน้า อย่างไม่แปลกใจ “เป็นอะไรเหรอ?”
ลู่ชวงชวงหรี่ตา และมองไปที่หลงเชียว “คุณหลง ในเมื่อ ลั่วลั่วจำได้แล้วตอนนี้ แหวนที่เป็นของเธอนั้น คุณจะสามารถ คืนให้กับเธอได้หรือยัง?”
กลัวเสมอว่าลั่วลั่วจะถูกคนอื่นแย่งไป อย่างไรก็ตามอยาก จะปกป้องเธอด้วยทุกวิธีทาง
หลงเชียวยืนตัวสูงอยู่ตรงหน้าเตียง สงบนิ่งเหมือนปกติ ไม่มีคลื่นที่คิ้วใดๆ “แหวน..หายไปแล้ว”
ทุกคนมองเขาพร้อมกัน “ไม่มีแล้ว!”
หลงเซียวพยักหน้า “ตอนนั้นยังไม่พบศพของลั่วลั่ว ผมฝัง แหวนทั้งสองวงไปแล้ว แหวนทั้งสองวงของเรา น่าจะอยู่ใน มหาสมุทรแปซิฟิกไปแล้ว”
“อ๊ะ?! ถ้าอย่างนั้น พวกคุณไม่มีแม้แต่แหวนแต่งงานแล้ว! มหาสมุทรแปซิฟิก.คุณก็โยนทิ้งไกลเกินไปหน่อยหรือ เปล่า?!”
นี่….นี่ยังมีโอกาสที่จะตามหามันกลับมาได้
