ตอนที่ 274 ปลดล็อกสกิลใหม่ให้สามี
เขามาแล้ว เธอเหมือนกับจู่ๆ ก็มีโอกาบัง ที่เกิดขึ้นมาตามธรรมชาติอย่างไรอย่างนั้น ผ่อนคลายไปทั้งตัวเลย สบายแล้ว โดยเฉพาะ ตอนที่ได้ยินเสียงของเขา เธอรู้สึกเหมือนทั้ง โลกสว่างไสว น
ยิ้มเบาๆ มองไปที่ผู้ชายของตน พอร่าง สูงใหญ่มายืนโดดเด่นอยู่ในพื้นที่เสียงดัง เอะอะ ก็เหมือนกับตัดเสียงเอะอะพวกนั้นออก ไปจากโลกภายนอก สะอาดบริสุทธิ์ไร้รอยด่าง พร้อย
ช่างทําให้น่าใจเต้นจริงๆ !
“มาตั้งแต่เมื่อไหร่?”
หลงเขียวไม่หยุดคิดเลย พูดอย่างตรง ไปตรงมา พอคุณเริ่มถามเธอ ฉันก็มาถึงแล้ว
ล้วหานเบ้ปาก แสร้งทําเป็นระบาย อารมณ์อย่างโมโห “ในเมื่อมาถึงตั้งนานแล้ว ทําไมไม่เข้ามาช่วยล่ะ? เธอเป็นคนที่ตอนนั้น เกือบจะทําให้ภรรยาคุณตายเลยนะ”
หลงเขียวประคองแขนของเธอด้วยมือ ข้างหนึ่ง อีกข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง สหน้าจากสงสารเปลี่ยนเป็นโอตามใจ “เรื่องที่ ภรรยาของฉันรับมือได้อย่างสบาย ฉันไม่ รบกวนตีกว่า อีกทั้ง เมื่อกี้ฉันเห็นคุณไต่สวน เธอ ก็ถามอย่างสนุกสนาน ฉันจะช่วงชิงความ สุขของภรรยาได้ยังไง?”
ลัวหายหัวเราะห์หี “รู้นะว่าคุณเถียงเก่ง เถียงไม่ทันคุณหรอก เอาเถอะ เรื่องก็จัดการ เกือบเสร็จแล้ว พรุ่งนี้เช้าค่อยให้ตำรวจไปจับก็ พอ”
หลงเขียวขมวดคิ้ว “พรุ่งนี้?”
ลั่วหานหมุนตัวมามองหลงเซียวตรงๆ ใบหน้าขาวสวยรอยยิ้มพึงพอใจที่แผนสําเร็จ “ใช่แล้ว พรุ่งนี้ หลังจากนี้วันดีๆ ที่เป็นของ
เฉียว คงจะเหลือไม่มาก อย่างน้อยก็ให้เธอ ได้หลับสบายๆ สักครั้ง เป็นคน ก็ต้องใจกว้าง ลักหน่อย”
ท่านเขียวขมวดคิ้วแน่นกว่าเดิมเล็กน้อย มือก็ลูบไล้ผมของเธอ “คุณนายหลง ทําไมฉัน รู้สึกว่าตอนนี้คุณดูร้ายข้นมากเลยล่ะ?”
“คบคนพาล พาลพาไปหาผิด คบคุณ คุณพาร้าย”
รอยยิ้มมุมปากของเธอดูลําพองใจอย่าง ไม่มีใครเกิน พอร้ายแล้วก็ยังทำหน้าเหมือน เป็นเรื่องธรรมดา น้ำเสียงชัดเจนว่าฉันไร้ซึ่ง ความผิด
ช่าง…..ทําให้ท่านเขียวรู้สึกสุขใจจริงๆ!
“คบฉัน ฉันพาร้าย……..” หลงเขียว ม กับประโยคนี้ จากนั้นก็แนบชิดกับติ่งหูเธอก่อน พูด ดี ฉันจะทําให้เธอร้ายขึ้นกว่านี้อีกหน่อย
แขกในผับพากันอ้าปากค้าง!
หลงเขียว! ไม่นึกว่าเขามาที่นี่ด้วย!
อีกทั้ง ไม่นึกว่าจะทําตัวเหมือนไม่มีอะไร เกิดขึ้น พลอดรักกับภรรยาอยู่สองคนอยู่ ท่ามกลางฝูงชนแบบนี้!
ไม่ใช่สิ ไม่ได้เหมือนคนทําตัวเหมือน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ท่าทางแบบนี้คือถือว่ารอบๆ นี้ไม่มีคนเลยเห็นๆ! ลูกค้าเป็นร้อยคนดูเหมือน ไม่มีบทบาทอะไรกับหลงเขียวเลย ทั้งโลก เหลือแค่ภรรยาของเขาคนเดียว
ยังพาลยังหาหยิ่งผยองได้อีกเหรอ?
ลู่วงซวงกลืนน้ำลาย “คือว่า คุณหลง ในเมื่อคุณก็มาแล้ว ฉันก็คือภรรยาคุณให้อย่าง ไม่มีรอยขีดข่วนไปเลยละกันนะ…
หลงเขียวพยักหน้า “ได้”
ล้วหานไม่วางใจให้ ซวงซวงกลับไปคน เตียว เธอยังคีมเหล่าด้วย ยากจะหลีกเลี่ยง ความไม่ปลอดภัยบนท้องถนน จึงพูดขึ้น “คุณ สามี ไปส่ง วงซวงกลับบ้านก่อนเถอะ”
ความหมายคือ พวกเราส่งเธอกลับบ้าน ไปก่อน แล้วค่อยกลับบ้านเรา แต่สิ่งที่หลงเซียวเข้าใจคือ “ได้ ฉันจะให้ หยังเขินมารับเธอ”
“เขาหมุนตัวพลางพูด “คุณลู่ คุณรอ อยู่ที่นี่สักครู่ อีกสักพักจะมีคนคนหนึ่งมารับ
ลู่วงซวงถลึงตา “หา ไม่ต้องไม่ต้อง ฉัน เรียกรถกลับไปได้! เหอะเหอะเหอะ ไม่รบกวน คนขับรถของคุณหลงหรอก”
เด็กดี คนขับรถของหลงเซียว แค่คิดก็ รู้สึกใจหยุดเต้นเอาดื้อๆ
หลงเขียวโอบเอวของล้วหาน ใบหน้า เรียบนิ่ง มีความน่าเกรงขาม คนอื่นยากจะ ปฏิเสธได้ “ไม่เป็นไร เพื่อนของคั่วถั่ว เป็น เรื่องควรแล้ว”
ลู่ซวงซวงถูกยัดอาหารหมาใส่ “เอ่อ ถ้า ……เหอะเหอะเหอะ งั้นฉันก็ขอพึ่งบารมีของ ลัวลั่วหน่อยนะ”
หลงเขียวก้มหน้าลงมองล้วทานที่หน้า แดงสดใสเล็กน้อย “มไปมากไหม?”
“มแค่แก้วเดียว ไม่เป็นไร พวกเราไป กันเถอะ” ถึงแม้ล้วหานจะไม่ใช่ผู้หญิงตัวเล็ก ออเซาะอะไรแบบนั้น แต่พอมาจู่ ต่อหน้าคน เยอะๆ ก็รู้สึกว่าไม่ค่อยเหมาะสมเท่าไหร่
“ได้”
ทั้งสองคนจับมือประสานนิ้วเดินออกไป คนทั้งโถงนี้ ล้วนแข่งกันจ้องตาโต
หลงเซียวดูแลภรรยา นี่มันช่าง……..างดี อะไรขนาดนี้!!
อยากทรมานพวกคนโสดจนตายเลย หรือไง!
ฮือฮือฮือ! ไม่อยากอยู่แล้ว!
ลู่ซวง วงมองตามหลังพวกเขาไป เงียบๆ สายหัวอย่างหดหู่ท้อแท้ “เฮ้อ เจ๊เองก็ อยากมีผู้ชายสักคนเหมือนกัน!
ออกมาจากผับ ลมกลางคืนด้านนอก ด ผ่านใบหน้าช้าๆ พัดกลิ่นเหล้าบนตัวจนจางไป อารมณ์พลันก็เบิกบานขึ้นมาทันที
มือหนึ่งของหลงเซียวจับมือของเธอ อีก มือหนึ่งถือกระเป๋าของเธอ “ให้คุณพกนมมา ด้วย เอามารีเปล่า?”
“หะ?” ล้วหานตกใจ “ฉันลืมไปเลย
ให้พกมาจริงๆ? ไม่ใช่ว่าพูดไปงั้นหรอก
หรือ?
หลงเขียวสูดหายใจเข้าปอด “ไม่เชื่อฟัง ขนาดนี้เลยนะ”
“ฉันคิดว่าไม่ค่อยจำเป็น แล้วฉันก็ดื่มไป แค่แก้วเดียวด้วย ไม่เป็นไรหรอก”
หลงเขียวกลับหรี่ตามองเธอ เห็นได้ชัด ว่ากําลังไม่สบอารมณ์อยู่ “รอฉันตรงนี้
ลั่วหานนิ่งงง “หือ?”
ไม่รอให้เธอถามชัดเจน ร่างสูงใหญ่ของ หลงเขียวก็ตรงไปร้านสะดวกซื้อข้างๆ ทันที ส วหานมองแผ่นหลังของเขา ก็ยกยิ้มอย่าง อน คลายทั้งกายและใจ
ผู้ชายคนนี้ พออบอุ่นขึ้นมาก็อบอุ่นจนน่า
กลัวเหลือเกิน!
ครู่หนึ่ง หลงเซียวก็ถือถุงพลาสติกถึง หนึ่งออกมา
เอ่อ……ให้พูดตรงๆ คุณชายหลงผู้สง่า งามถือถุงพลาสติกจากร้านสะดวกซื้อดูไม่ ค่อยจะเข้ากันสักเท่าไหร่จริงๆ แต่ว่าถ้าให้ บอกไม่ถูกว่าไม่เข้ากันตรงไหน รู้สึกแค่จู่ๆ มูลค่าของถุงพลาสติกราคาสองเหมาก็ดูสูง ขึ้นมาทันที คุณลักษณะเปลี่ยนแปลงไปมาก
บางทีอาจจะไม่ใช่คนงามเพราะแต่ง เสื้อผ้าอยู่บนร่างกายบางคน ผลก็ไม่ได้ออก มาเหมือนกันโดนสิ้นเชิง อย่างเช่นหลงเขียว
เขาเสียบหลอดลงไปที่ขวดนมแล้วส่ง ให้เธอ “อุณหภูมิปกติ ไม่มีผลกับกระเพาะ หลังจากนี้จําไว้ว่าหลังดื่มเหล้าต้องดื่มนมสัก ขวด แต่จะให้ดีที่สุดก็ไม่ต้องดื่มเหล้าแล้ว”
“คุณหลง คุณท่าเรื่องเล็กให้เป็นเรื่อง ใหญ่เกินไปแล้วรึเปล่า? ฉันโตแล้วนะ ไม่ใช่ เด็กเล็ก”
หลงเขียวเปิดขวดน้ำแร่ ทั้งคู่คนหนึ่งดื่ม นม คนหนึ่ง มน เดินไปลานจอดรถช้าๆ
“คุณภรรยาเคยได้ยินคำนี้ไหม ผู้หญิง เมื่อแตงกับสามีที่เหมาะสม ชีวิตนั้นทั้งชีวิตก็ ไม่จําเป็นต้องเติบโต ถ้าเกิดเธอเติบโตเป็น ผู้ใหญ่เรื่อย ก็แสดงว่าแต่งงานกับคนไม่ดี
ล้วหานมองสํารวจหลงเขียวอย่าง ก ตะลึง “ขอพูดหน่อยนะคุณหลง ไอพวกนี้คุณ ไปเลียนแบบใครมาเนี่ย? เดี๋ยวนะ ทำไมรู้สึก คุ้นๆ นิดหน่อย……ฉันคิดแบบ คุณ…….อ่าน นิยายเรื่องที่ฉันพูดถึงคราวที่แล้วใช่ไหม? เลียนแบบพระเอกมา?”
“ตลกน่า ฉันจําเป็นต้องไปเลียนแบบคน อีนด้วยเหรอ? รักและทะนุถนอมภรรยาเป็น สกิลที่มีมาตั้งแต่เกิด”
“หม? งั้นทําไมแต่ก่อนไม่เห็นคุณจะ กระตือรือร้นแบบนี้เลยล่ะ?”
นิ้วของหลงเขียวเกี่ยวพันมือของเธอ ผิว เนื้อสัมผัสติดกัน ช่องระหว่างนิ้วมือล้วนใกล้ ชิดแนบแน่น “สกิลนี้เพิ่งเริ่มเร็วๆ นี้ หลังจากนั้ จะเชี่ยวชาญขึ้นเรื่อยๆ
ล้วหานหมดคําจะพูด ยิ่งพูดหัวข้อนี้ต่อ ไป เธอก็รู้สึกว่าตัวเองจะถูกใครบางคนทำให้ ละลาย ใช่แล้ว เฉียว บอกว่า ตอนนั้นตัวการ ที่ลักพาตัวลู่ซวงซวงไปคือโม่หรูเฟีย เกี่ยวกับ เรื่องนี้ คุณคิดว่าไง?
“ไม่หรูเฟียทําร้ายคุณหลายต่อหลายครั้ง ฉันจะไม่ให้โอกาสเธออีก”
ล้วหานหยุดเดินทันที “เธอใกล้จะหมั้น กับ นปิงเหวินแล้ว ตอนนี้ทั้งสองคนต้องความ สัมพันธ์แนบแน่นคอยช่วยเหลือกันและกัน แน่ๆ ถ้าคุณคิดจะแตะต้องไม่หรูเฟย ซุนป้งเห วันคงจะไม่นิ่งดูดาย เรื่อง พัวพันเยอะไป แล้ว”
“คุณหมายถึง ปล่อยเธอไปก่อน ชั่วคราว?” เสียงของหลงเขียวเย็นลงเล็กน้อย
ลัวหานพยักหน้า แล้วก็สายหน้าอีก “ใช่ แต่ก็ไม่ใช่ ต้องดูท่าทีของโม่หรูเฟย ตอนนี้ บริษัทฉ่ซือเพิ่งจะกลับมาอยู่ในมือฉัน ถ้าฉัน จัดการกับโม่หรูเฟยเสียเดี๋ยวนี้เลย จะต้องตก เป็นข้อพิพาทคนอื่นเขาแน่ๆ”
“ใครจะกล้า? ใครกล้าพูดว่าไม่กับเธอ ฉันก็จะทําให้เขาพูดไม่ได้ตลอดไป
ลั่วหามเงยหน้ามองท้องฟ้าที่เต็มไปด้วย ดวงดาว อมยิ้มมุมปาก “นม รสชาติไม่เลว เลย! คุณหลงเลือกเก่งมาก!!
“นี่คืออะไร?! ทําไมเฉียว ถึงปรากฏตัว ออกมาได้! ไม่หรูเฟยดูคอมเมนต์และคลิปมากมาย ไปหมดในโทรศัพท์ ดวงตาทั้งสองค้างเบิก กว้าง ร่างกายสั้นรุนแรงไม่หยุด เฉียว ยัยโง่
“เกินอะไร น?”
ซุนป้งเหงินดึงชุดนอนออกมามัดเชือกที่ เอว ก้มหน้าโอบไหล่เนียนใสของโม่หรูเฟย เห็นเธอจู่ๆ ก็เปลี่ยนสีหน้า ก็ถามไปประโยค
โม่หรูเฟยหาหน้าเหมือนเถ้ามอด “เฉียว ซีกลับมาแล้ว อีกทั้ง เธอเจอล้วหานจริงๆ”
ซุนปิงเหวินเลิกคิ้ว “เฉียวซี? เธอ เกี่ยวข้องอะไรกับคุณ?
โม่หรูเฟยสะบัดมือของซุนปิงเหวินออก ใจร้อนคันเสื้อผ้าเหมือนถูกไฟเผา “ยัยโง่นี่ เธอทําให้ฉันดับได้ ฉันจะไม่ให้เรื่องแบบนี้เกิด ข็นเด็ดขาด! ฉันออกไปก่อนนะ!”
“มีเรื่องอะไรกันแน่? ฉันไปกับคุณ”
ในใจไม่หรูเฟยกระดุกเล็กน้อย ถ้าเกิด ซุนปิงเหวินรู้เรื่องนี้ เขาจะยกเลิกการร่วมมือ หรือเปล่า?
คนที่เธอทําผิดด้วยคือหลงเซียว ถ้าเกิด จัดการไม่ดีอาจจะไม่มีที่ให้กลับมายืนก็ได้
ทํายังไง ?
“ไม่ต้อง ฉันจัดการเองได้”
ซุนปังเหวินหยิบโทรศัพท์จากมือเธอมา กดเปิดคลิป ยิ่งดูหน้าสีหน้าก็ยิ่งแย่ลงเรื่อยๆ ไม่นานก็หัวเราะออกมา “เรื่องแค่นี้ก็ท่าเธอตก อกตกใจแล้วเหรอ?”
โม่หรูเฟยชายตามอง “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่อง เล็กๆ เฉียวซีไม่ระวังเกินไป! ฉันมอบช่วงต่อให้ เธอไปแล้ว! แท้ๆ แม่งเอ๊ย!
นปิงเหวินไดมีอไปที่หลังของเธอ “ให้ ฉันจัดการ ในเมื่อฉันเลือกคุณ ก็ต้องช่วยคุณ อยู่แล้ว ผู้หญิงคนนี้ ฉันจะจัดการให้คุณเอง”
“หือ? ” โม่หรูเฟียไม่อยากจะเชื่อค่า สัญญาของซุนป้งเหวินนัก “อีกฝ่ายคือหลง เชียวเลยนะ”
ซุนปิงเหวินปลายลิ่นเลียดิ่งหูของเธอ หัวเราะพูดเสียงเย็บ “ฉันไม่จัดการกับหลง เขียวตรงๆ แน่ แต่ผู้หญิงคน…..เหอะ!”
“อ๊า!!!”
เสียงกรีดร้องสะเทือนแผ่นดินดังออกมา จากห้องสวีทของโรงแรม เฉียว รีบคว้าผ้าห่ม เหมือนเจอลูกระเบิดอย่างไรอย่างนั้น ใบหน้า ขาวซีดราวกับเห็นผี
ทําไมถึงเป็นแบบนี้?! ทําไมเธอถึง………
ปวดหัวจั๋ง! ปวดเนื้อเมื่อยตัวเหมือนกับ ถูกคนทุบตีมา
เฉียว พยายามนึกก็เหมือนจะนึกอะไร ออก แต่จู่ๆ สมองกลับว่างเปล่า ไม่มีอะไรอยู่ ในหัว นึกเรื่องอะไรไม่ออกเลย
ทําไมข้างๆ เธอถึงมีผู้ชายไม่สวมเสื้อผ้า ลัก มอยู่สองคนได้! และร่างกายของเธอเอง ก็เป็นแบบนี้ ทําไมถึงเป็นแบบนี้!
เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้น?
เธอได้พบฉู่ลั่วหานและลู่ซวงซวงตรงๆ ด้วยตัวเอง หลังจากนั้นก็ยกมไม่จบไม่สิ้น หลังจาก ………
เฉียว ตบตีหัวตัวเอง เรื่องหลังจากนั้น เธอนึกไม่ออกเลย เธอไม่มีความทรงจําดอน นั่นเลยสักนิด!
“ลุกเดี๋ยวนี้! คุณเป็นใคร !
เฉียว เตะต่อยผู้ชายบนเตียง หนึ่งในนั้น ที่อยู่ใต้ผ้าห่มลืมตาขึ้นมาท่าทางเอื่อยเฉื่อย “อืมพวกเราเร็วขนาดนี้เลยเหรอ?”
“ฉันไม่รู้จักคุณ! ทําไมคุณมาอยู่บนเตียง
ฉันได้!”
“คุณเฉียว คุณเป็นคนบอกให้พวกเรามา เฉียว หน้าถอดสี สันเทิ้มไปทั้งตัว “ฉัน?”
“ออกไปเดี๋ยวนี้!”
เฉียว กล่าวค่าเสียงดัง ผู้ชายบนเตียง ทั้งสองคนพากันลุกขึ้นยืนเสื้อผ้าหลุดลุ่ย “คุณ เฉียว จะให้พวกเราไปก็ได้ แต่ต้องจ่ายเงิน ด้วย
จ่ายเงิน?”
ขณะพูด ประตูห้องน้ำก็เปิดออก ผู้ชาย เมื่อคืนเดินออกมาจากห้องน้ำ และยังคง เปลือยกาย!
“เฉียว ในที่สุดเธอก็ดีน เยี่ยมมาก อธิบายมาเดี๋ยวนี้ ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้น?”
“ฉันไม่รู้! พวกเขามาได้ยังไง!
“ปัง!!”
จู่ๆ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นขัดเสียงโต้ เถียงภายในห้อง ทั้งสี่คนตกใจพร้อมกัน
“เปิดประตู!!” เฉียว กอดผ้าห่มมาบดบังตัวเองไว้ “………. ไปดู!”
ผู้ชายยั้มเย็บ “ฉัน?”
เฉียวซิกัดฟัน “ไม่ใช่คุณ แล้วให้ฉันไป เหรอ?!”
“คนข้างในฟังนะ พวกเราคือตำรวจ เปิด ประตูเดี๋ยวนี้!”
คนในนั้นโต้เถียงกันไม่จบ ก็มีเสียงดังใส่ หน้าโครมๆ
ตำรวจ!!
“หามีถึงมีตำรวจได้!!
