ประธานหยิ่งยโสของฉัน – ตอนที่ 305

ตอนที่ 305

ตอนที่ 305 คนสวย จะสูบเงินกันหรือไง

ถังจีนเหยียนดูนาฬิกาข้อมือ เหลืออีก สิบนาทีก็จะถึงเวลานัด ในฐานะสุภาพบุรุษ จะ สายตั้งแต่เดทแรกก็คงไม่ค่อยดีนัก

ดังนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้น “เอางี้แล้วกัน คุณ โทรเรียกประกันมา เรื่องนี้ให้ประกันเป็นคน จัดการ ไหม? ผมมีธุระนิดหน่อย เสร็จธุระ แล้วผมจะกลับมาจัดการให้แน่นอน ได้ไหม ครับ?”

ผู้หญิงคนนั้นเห็นถึงจิ้นเหยียนพูดจา อ่อนโยนสุภาพ กลายเป็นยิ่งหงุดหงิด มือทั้ง สองข้างเท้าเอวส่งเสียงหึ “คนอะไร ชนรถคน อื่นแล้วยังคิดจะหนี? ไม่เกรงกลัวกฎหมาย บ้านเมืองเอาซะเลย! เหอะๆ!ชดใช้มา! ถ้าไม่ ชดใช้วันนี้อย่าหวังจะหนีไปได้

สายตาถังจิ้นเหยียนเหลไปมองนาฬิกา อีกครั้ง เรื่องชดใช้ผมชดใช้ให้อยู่แล้ว แต่ ต้องรอประกันมาเช็คสภาพรถก่อนผมถึงจะรู้ จํานวนเงิน” ขณะพูดเขาก็ล้วงไปหยิบนามบัตร ออกมาให้ “คุณรับ ไว้ ถ้าหลังจากนี้มีอะไรก็ โทรหาผมได้ตลอด”

หญิงคนนั้นมองนามบัตร ก่อนจะเบิก ตาโต ผู้ชายคนนี้เป็นถึงศัลยแพทย์! แถมยัง ตำแหน่งสูงกว่าหมอทั่วไปอีก! อาชีพประเภท หมอพวกนี้ นิสัยรักความสงบไม่ชอบมีปัญหา โอกาสแบบนี้จะปล่อยให้ผ่านไปง่ายๆไม่ได้

“เหอะ! นามบัตรจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ คุณ รีบฉันก็รับเหมือนกัน รีบๆชดใช้มาซะ รถฉันมัน รถใหม่ ไฟหน้าโดนชนแตกขนาดนี้ต้องรีบ ซ่อม คุณก็ดูน่าเชื่อถืออยู่หรอก เอางี้แล้วกัน จ่ายมาสี่หมื่น เรื่องจะได้จบๆ

สี่หมื่น?

หญิงสาวในรถเบนซ์สีขาวได้ยินคำว่าสี่ หมิ่น ก็หันไปดูสถานการณ์ของทั้งสองฝ่าย จากนั้นเปิดประตูรถเดินลงมา คนสวยคนนั้น น่ะ สี่หมื่น? คิดจะขูดรีดกันหรือไง?” เจ้าของเบนซ์สวมชุดกระโปรงยาวสีชมพู อ่อน คู่กับรองเท้าส้นสูงแหลมสีเข้าเซท ผิว ขาวนุ่มสะท้อนใต้แสงอาทิตย์ส่องประกาย สดมสยามเค้นเข้ามาใกล้ผิวขาวสว่างจ้าจน เหมือนเปล่งแสงได้กระทบสายดาคนมอง

หญิงวัยยืนอยู่มองเธอ ก็ขึ้นเสียงสูง คาทอทันที นั่งนี่! แสอะไรไม่ทราบ!

หญิงสาวที่ถูก หน้าตาไม่รู้สึกโกรธหรือ ทําตัวไม่ถูกแม้แต่น้อย น้ำเสียงของเธอยังคง สบายๆไม่เปลี่ยน “คนสวย ตอนนี้ผู้ชายคนนี้ กลับรถเขาเปิดไฟท้ายแล้ว อุบัติเหตุที่เกิดขึ้น ภายใต้สถานการณ์ที่เจ้าของรถเปิดไฟสูง สัญญาณ คุณว่าใครที่ต้องเป็นคนรับผิดชอบ ไม่ทราบ?

“ไร้สาระ! รถฉันอยู่ข้างหลังฉันจะไปเห็น ได้ไง!” หญิงคนนั้นไม่พอใจมากขึ้นไปอีก เธอ แหกปากดังลั่น พร้อมหันกลับไปมองสามี เห็น เขากำลังจ้องหญิงสาวอีกคนตาลุกวาวจน นํ้าลายแทบจะไหลออกจากปาก หญิงคนนั้นเหยียบเท้าสามีแล้วบดขยี้ อย่างแรง “มองอะไร! นังจิ้งจอกนี่มีอะไรน่าดู!

ความเจ็บแปล๊บนที่ปลายเท้า เขาร้อง โอดโอยอยู่สักพัก ก็เด้งตัวขึ้น “ใช่! เมียผม มองไม่เห็นไฟท้ายของคุณ คุณนั่นแหละ ชัว ขับรถมาชนไฟหน้าผม นี่มันเมืองหลวงนะคุณ ทําผิดจะไม่รับผิดชอบได้ที่ไหน รีบๆชดใช้มา ซะดีกว่า จะได้รีบๆแยกย้ายกันไป จะได้ไม่ต้อง เสียเวลาทั้งสองฝ่าย”

ถังจิ้นเหยียนเห็นว่าเวลานัดใกล้จะเข้า มาทุกที ชายหนุ่มควักกระเป๋าตังค์ออกเตรียม จะจ่ายเงินชดใช้ แต่ทันทีที่ล้วงออกมาได้ไม่ ถึงวินาที กระเป๋าตังค์ก็ถูกมือเรียวแย่งไป หญิงสาวที่เข้ามาใหม่แสยะยิ้ม “คุณผู้หญิง เมื่อกี้บอกว่าไม่เห็นเขาเปิดไฟท้ายสินะ? ตรงนี้มีกล้องวงจรปิดพอดี งั้นพวกเราไปขอดู กล้องวงจรปิดหน่อยเป็นไง ถ้าเป็นความผิด ของผู้ชายคนนี้จริง ฉันรับประกันว่าเขาจะจ่าย ให้ไม่ขาดแม้แต่บาทเดียว แต่ถ้าคุณใส่ร้ายเขา งั้นขอโทษที ทีพวกคุณต้องชดใช้เกรงว่าจะ ไม่ใช่แค่ค่าขอโทษ แต่ต้องชดใช้ที่ทำให้เขา ต้องเสื่อมเสียชื่อเสียง เป็นไง?”

สองสามีภรรยารีบหันศีรษะมองตามไป แล้วก็เป็นอย่างที่เธอพูด แถวนี้มีกล้อง วงจรปิดอยู่ไม่น้อยทีเดียว

“หึ! ถือว่าฉันซวยแล้วกัน!”

ทั้งคู่กลับเข้าไปในรถแล้วเดินเกียร์ขับ ถอยออกไป ไม่นานเสียงเครื่องยนต์ก็หายไป พร้อมคว้นรถ

ถังจิ้นเหยียนหันกลับไปมองหญิงสาว แล้วก้มศีรษะให้เล็กน้อย เมื่อครูต้องขอบคุณ คุณมาก ผมลืมคิดเรื่องกล้องวงจรปิดไปเลย โชคดีที่คุณมาเตือนไว้ซะก่อน

หญิงสาวเขย่ากระเป๋าตังค์ในมือไปมา “ถ้าเมื่อกี้ฉันไม่เข้ามาก่อน คุณคงจะหยิบเงิน ให้เธอไปแล้ว? คุณขับรถราคาแพงๆสาม เสื้อผ้าแบรนด์เนม เงินสี่หมื่นคงเป็นแค่เศษ หน้าแข่ง แต่ว่านะคุณผู้ชาย จู่ๆก็ต้องมาจ่าย เงินสี่หมื่นทั้งที่ตัวเองไม่ผิดนี่คุณไม่คิดว่ามัน ไม่ยุติธรรมหรอ?”

ถังจิ้นเหยียนฟังที่เธอพูดก็หุบยิ้ม “ผม แค่อยากให้เรื่องมันจบๆ เลยไม่ได้คิดอะไร มากมาย เมื่อกี้ ขอบคุณมาก ว่าแต่คุณผู้หญิง จะเอากระเป๋าตังค์ผมคืนได้หรือยัง?”

หญิงสาวถือกระเป๋าตังค์เขาไว้ เมื่อครู เผลอเหลือบไปเห็นบัตรประชาชนของเขาเข้า ทําให้เห็นชื่อถังจิ้นเหยียนชัดเต็มสองตา

ดังนั้นเธอจึงอดสํารวจชายหนุ่มตรงหน้า ไม่ได้ หน้าตาผ่าน ส่วนสูงผ่าน ออร่าผู้ดีมีเงิน แผ่ซ่านไปทั้งตัว โดยรวมนับว่าไม่เลว แถม ได้ยินว่าเป็นศัลยแพทย์ โปรไฟล์สะอาด เรียบร้อยไม่พบอะไรที่ไม่ดี ดูท่าผู้ชายคนนี้จะ ใช้ได้อยู่

“นี่คุณ ฉันช่วยคุณแก้สถานการณ์ จนคุณ ไม่ต้องเสียเงินสี่หมื่น ไม่คิดจะแสดงความ ขอบคุณสักหน่อยหรือไง? หญิงสาวยืนกอดอก พร้อมกับเหน็บ กระเป๋าตังค์ไว้ในซอกแขน ใบหน้ายิ้มๆเหมือน คนจะหาเรื่อง ผมสีน้ำตาลดัดลอนพาดอยู่ริม ดอสวยระหงส์ เครื่องแต่งกายจากแบรนด์ดัง ตั้งแต่หัวจรดเท้า

ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้ว “ตอนนี้ผมกำลัง รับ เอาแบบนี้ คุณเอานามบัตรผมไป รอผม จัดการธุระเสร็จเรียบร้อยค่อยหาวิธีขอบคุณ คุณอย่างเป็นทางการ เป็นไงครับ?”

หญิงสาวเดินเข้าไปพิงกับรถของเขา ดวงตากลมกรอกไปทางซ้ายทีขวาที “มาจอด รถหน้าร้านอาหารฝรั่งแบบนี้ ธุระที่ว่าคงเป็น เดทมากกว่า ง? ดูคุณรีบขนาดนี้ นัดแฟนไว้ หรอ? แคร์เธอมาเลยสินะ?”

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ คุณผู้หญิง โปรดค้นกระเป๋าตังค์ให้ผม แล้ววันหลังผมจะ มาขอบคุณคุณด้วยตัวเอง เป็นไง?”

“ไม่ยังไง ในเมื่ออยากจะขอบคุณ ก็ ขอบคุณซะวันนี้เลยสิ เราสองคนอยู่หน้าร้านนี้ พอดี ไมงั้นก็เลี้ยงข้าว น ก อ อาหารแค่มือ เคียวราคาไม่ถึงสี่หมื่นอยู่แล้ว คุณไม่ขาดทุน หรอก”

หญิงสาวเอากระเป๋าตังค์ในมือหมุนเล่น ไปมา ก่อนจะวางมันลงในกระเป๋าสะพายของ ตัวเอง เธอคบกระเป๋าเบาๆ “ในกระเป๋าตังค์คุณ คงมีบัตรสําคัญๆอยู่ใช่ไหม? ถ้ากลัวฉันจะทำ หายก็รีบมาเอากลับไป

ถังจิ้นเหยียนเหนื่อยหน่าย นิ้วเรียวกดลง ตรงขมับทั้งสองข้าง “คุณทำแบบนี้ต่างอะไร กับผู้หญิงคนเมื่อกี้?”

คนนึงจะเอาเงิน ส่วนอีกคนก็ดึงดันจะให้ เขาเลี้ยงข้าว ว่ากันตามหลักเหตุผลมันก็ไม่ได้ ต่างกัน

หญิงสาวกลับ มโปรยเสน่ห์ “โนโนโน ไม่เหมือนกันแน่ เพราะฉันสวยกว่าผู้หญิงคน น้นเยอะ หรือคุณจะบอกว่าไม่จริง?”

เหตุผลนี้ ถังจิ้นเหยียน…พูดไม่ออกเลย จริงๆ!

คนสมัยนี้มันเป็นอะไรกันไปหมด!

ถังจิ้นเหยียนผายมืออย่างหมดคําพูด คุณผู้หญิง ผมยังมีธุระต้องท่า ถ้าคุณชอบ กระเป๋าตังค์นั่นก็เอาไปเถอะ

พูดจบ ถึงจิ้นเหยียนก็ก้าวขายาวเดิน เข้าไปในรถ เตรียมจะเข้าเกียร์จอดให้ เรียบร้อย แต่หญิงสาวกลับวิ่งมายืนอยู่ด้าน หน้ารถ เธอกางแขนทั้งสองข้างออก พร้อมส่ง ยิ้มผ่านกระจกหน้ารถมาให้ “นี่คุณ ที่จอดรถ มันเหลืออยู่แค่ทีเดียว ในฐานะสุภาพบุรุษไม่ ควรจะเสียสละให้สุภาพสตรีหรือไง? ฉันก็ต้อง จอดรถเหมือนกัน”

ถังจิ้นเหยียนประคองพวงมาลัย จากที่ อารมณ์ดีๆ แต่ผู้หญิงคนนี้เกาะแกะไม่เลิกจน เขาชักหงุดหงิด กระเป๋าตังค์ผมก็ให้คุณไป แล้ว คงจะหาที่จอดที่อื่นได้อยู่หรอก”

ตอนนี้เขาสายมาสิบนาที ถังจิ้นเหยียนที่ เป็นคนตรงต่อเวลามาตลอดชักเริ่มอารมณ์เสีย

“ก็ฉันชอบที่จอดรถตรงนี้วันนี้ฉันจะต้อง จอดตรงนี้ให้ได้ คุณไปจอดที่อื่นเถอะ”

พูดจบเธอก็รีบสอดตัวเข้าไปในรถ แล้ว เกินเกียร์ กะว่าหากด้านข้างไม่มีคนเธอก็ พร้อมจะเบียดเสียดเข้าไปในซอกแคบๆ ใน ขณะที่ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้วอย่างหมดความ อดทน ได้!”

ต่อล้อต่อเถียงไปก็ไม่ช่วยอะไร ถึงจิ้นเห ยียนเลือกที่จะถอยออกมา แถวๆนี้จะต้องมีที่ จอดรถอยู่อีกแน่ ผู้หญิงคนนี้ขืนคุยต่อไปก็มี แต่จะคุยไม่รู้เรื่อง

หญิงสาวเห็นชายหนุ่มเตรียมจะขับรถ ออกไป ก็รีบเปลี่ยนทิศทางพวงมาลัยตามถัง จิ้นเหยียนไป “นายนี่น่าเบื่อชะมัด! ไอทีม!

ถังจิ้นเหยียนขมวดคิ้ว “ไอทีม?”

“นี่! จะไปไหนน่ะ? ไม่ไปเดทแล้วหรือ ไง?!”

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับคุณ

“นี่! ถัง มเหยียบ!”

หญิงสาวร้อนรนเธอตะโกนเรียกชื่อเขา ชายหนุ่มนิ่งไปทันที “คุณรู้จักผม?”

หญิงสาวทุ่มหมดลงบนพวงมาลัย ถัง จิ้นเหยียน ไม่แปลกใจว่าทำไมนายถึงโดน บังคับให้มาดูตัว นายมันสมควรแล้ว! ทำไมไม่ เข้าใจอะไรบ้างเลยนะ เมื่อกี้นี้ฉันอุตส่าห์ชวน กินข้าว แต่นายกลับปฏิเสธฉัน นายเข้าใจหรือ เปล่าเนียการที่ผู้หญิงชวนกินข้าวมันหมายถึง อะไร?”

แววตาของถังจีนเหยียบสงบ ทั้งเวลา สถานที่ บุคคล ทุกอย่างล้วนเหมาะเจาะเข้า ด้วยกัน วินาทีนั้นถึงจิ้นเหยียนเข้าใจในทันท์ ผู้ หญิงคนนี้ก็คือคนที่ครอบครัวเขาจัดการให้มา ดูตัว

“คุณคือเจิ้งซิ่วหยา?” “ใช่! ฉันเองแหละ ถึงจิ้นเหยียน ก่อนจะ มาดูตัวนายไม่คิดจะดูรูปถ่ายของอีกฝ่ายเลย หรอ! ประสาทหรือเปล่าเนี่ย!

เจิ้งซิ่วหยาโมโหจนหน้าแดง เธอ หงุดหงิด ถึงจิ้นเหยียนจำเธอไม่ได้ ในขณะที่ เธอเองก็จําเขาไม่ได้เช่นกัน

แต่ที่ทำให้เจิ้งซิ่วหยารู้สึกเซอร์ไพรส์ก็ คือ เธอผ่านการดูตัวมาหลายครั้ง ทุกครั้งที่ เธอดูรูปถ่ายของอีกฝ่ายไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ แต่ พอเจอตัวจริงกลับไม่ตรงปกทุกทีไป พอมา ครั้งนี้ที่เธอไม่ได้ดูรูปแต่คนตรงหน้ากลับสร้าง ความเซอร์ไพรส์ให้เธอได้อยู่ไม่น้อย

“ในเมื่อคุณคือคุณจิ้ง งั้นเรามาคุยกัน อย่างตรงไปตรงมาเลยดีกว่า ผมไม่คิดจะ แต่งงาน เพราะงั้นไม่คิดจะดูตัวในตอนนี้ ที่ผม ต้องมาตามนัดเป็นเพราะครอบครัวจัดการให้ แต่ตอนนี้เราก็เจอกันแล้ว งั้นแยกย้ายกันให้ จบๆไปเลยดีกว่าจริงไหมคุณเจิ้ง?”

เจิ้งซิ่วหยาหัวเราะ “ถังจิ้นเหยียน นาย มันกล้ามาก รู้ไหมว่าที่ผ่านมาฉันต่างหากที่ เป็นฝ่ายปฏิเสธคนอื่น ไม่เคยมีผู้ชายคนไหน กล้าปฏิเสธฉันมาก่อน ต่อให้เขาจะไม่ชอบฉัน แต่ฉันจะต้องเป็นฝ่ายชิงพูดก่อน!”

“ได้ คุณพูด ”

ทั้งคู่สบตากันผ่านกระจกรถสองคัน ซึ่ง ทิ้งระยะห่างแค่ไม่กี่เซนติเมตร

“ให้ฉันพูดก็ได้ แต่นายต้องแข่งกับฉัน ถ้านายชนะ ฉันรับรองว่าฉันจะกลับไปบอกที่ บ้านให้ยุติการดูตัวในวันนี้ แต่ถ้านายแพ้ ต้อง ทําตามที่ฉันพูด”

ช่างเป็นผู้หญิงที่ไม่มีเหตุไม่มีผลสักนิด

“คุณจะแข่งอะไร? แข่งรถ?” ถังจิ้นเหยีย นขมวดคิ้ว จินตนาการไม่ออกว่าผู้หญิงที่สวม ชุดกระโปรงเป็นเจ้าหญิงมาแข่งรถจะเป็นยัง ไง

“แน่นอนว่าไม่ใช่

รู้อยู่แล้วว่าไม่ใช่ เจ๋งซิ่วหยา มอ่อน ก่อนจะน าปั้นใส ดังจนเหยียน เราไปเจอกันที่ศูนย์กีฬาเทควัน โด แข่งเทควันโดกันเป็นไง?”

“ว่าไงนะ?”

ถังจิ้นเหยียมอึ้ง “เธอพูดว่าแข่งอะไร

นะ?”

ผู้หญิงอย่างเจ๋งซิ่วหยาดูยังไงก็น้ำหนัก ไม่ถึงห้าสิบโล คิดจะมาแข่งเทควันโดกับ ผู้ชายตัวโตๆอย่างเขา

“ฉันจะพูดให้เคลียร์ นายก็ฟังให้ชัดๆล่ะ ฉันจะแข่งเทควันโตกับนาย ทั้งหมดสามรอบ ถ้านายสามารถเอาชนะฉันได้แค่รอบเดียวจะ ถือว่านายเป็นฝ่ายชนะ เรื่องดูตัววันนี้ฉันจะคิด ซะว่ามันไม่เคยเกิดขึ้น เป็นไง?”

ถังจิ้นเหยียนถอนหายใจส่ายหน้า “คุณ เจิ้ง นี่มันไร้สาระมาก

‘ไร้สาระหรือเปล่า แข่งเสร็จก็รู้ กลับรถ ไปศูนย์กีฬาเทควันโด

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

ประธานหยิ่งยโสของฉัน

Status: Ongoing

คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป / ประธานหยิ่งยโสของฉัน หมออายุรศาสตร์มือหนึ่งฉู่ ลั่วหาน แต่งงานมาสามปีแล้ว กลับ ไม่มีใครสักคนรู้ว่าสามีเธอเป็นคุณชายใหญ่ของตระกูลหลง ตระกูลร่ำรวยอันดับแรกของเมืองเจียงตู ซึ่งเป็นคุณชาย เซียวที่ใครๆได้ยินชื่อก็ต้องหวาดกลัว ตลอดสามปีมาทั้งสอง ไม่เคยมีอะไรกัน เธอต้องทนดูรูปภาพหวานๆของเขากับเมีย น้อยโชว์บนหน้าจอ เธอหัวเราะ “หลงเซียว เราหย่ากันเถอะ” ” เห้อ หย่าเหรอ คุณผู้หญิง คุณคิดว่าผมเป็นอะไร? ” เธอเซ็น ใบหย่าอย่างไม่ลังเล ทิ้งแหวนแต่งงาน ดีมาก! เธอกล้ามาก คอยดูแล้วกันว่าผมจะจับคุณกลับมายังไง!

แสดงความคิดเห็น

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

ปรับฟอนต์

**ถ้าปรับโหมดมืดอยู่** ให้เปลี่ยนเป็นโหมดสว่าง ก่อนจะปรับสีพื้นหลัง
รีเซ็ท