ตอนที่ 456 สมองเป็นสิ่งที่ดี คุณควรมีสักอัน
หลงเซียวค่อยๆเงยหน้าขึ้น สายตาเคร่งขรึมจ้องมองกู้เยนเซินที่กำลังทำตาโตพิจารณาดูตนเองอยู่ ยิ้มเหมือนดั่งไม่ยิ้มพูดว่า “คุณชายกู้ สมองเป็นสิ่งที่ดี”
กู้เยนเซินไม่เข้าใจว่าเขาหมายความว่าอะไร ยิ้มเบิกบานอย่างไร้เดียงสา “เป็นยังไงล่ะ? เป็นยังไงล่ะ? ท่านกำลังชื่นชมผมว่าฉลาดอยู่รึเปล่า? ถูกผมเดาถูกแล้วใช่ไหม? ท่านอยากจะยืมใช้เปลือกของบริษัทฉู่ซื่อมาเข้าซื้อกิจการบริษัท MBK หรือ? ทะเยอทะยานมากน่ะ!”
คิ้วกระบี่ของหลงเซียวถูกเขากระทบกระเทือนจนขยับหนึ่งที “คุณชายกู้ ในเมื่อสมองเป็นสิ่งที่ดี คุณทำไมไม่ใส่ให้ตนเองสักอัน”
ไป๋เวยไม่ทันระวัง พ่นเสียงหัวเราะ หวังเค่ยก็อดไม่ได้เช่นกัน พ่นเสียงหัวเราะตาม
กู้เยนเซินเชิดเสียงอย่างหงุดหงิด “ไอ้ควย ผมเป็นวัวเป็นม้าดูแลบริษัทให้ท่าน ท่านถึงขนาดเบียดเบียนผม ด่าผมไม่มีสมองหรือ? สิ้นสุดการเป็นเพื่อนกัน!”
ไป๋เวยจ้องมองไปยังกายกู้เยนเซินอย่างเห็นอกเห็นใจหนึ่งที ริมฝีปากสีแดงเข้ม งอแล้วงออีก หัวเราะเยาะเขาอย่างประชดประชัน “ประธานกู้ คุณติดตามอยู่ที่ข้างกายของท่านประธานหลงเรียนรู้ให้มากๆจะดีกว่า ไม่แน่ว่าวันหลังอาจจะสามารถมีสมองขึ้น”
ถูกแฟนสาวของตนเองแหย่บาดแผลในนั้น กู้เยนเซินจับหน้าผากอย่างจิตใจหดหู่ แอบส่งสายตาพูดว่า “เวยเวย ต่อหน้าคนอื่นน่ะ ไว้หน้าให้ผมสักหน่อยล่ะ”
ไป๋เวยยักคิ้วเรียวงดงาม มุมปากเบ้แล้วเบ้อีกอย่างงดงามและสูงส่ง ทุกกิริยาล้วนบ่งชี้ถึงความกังวลต่อไอคิวของกู้เยนเซิน “ประธานกู้ อยู่นี่มีคนนอกหรือ? ล้วนเป็นคนของบริษัทฉู่ซื่อ ฉันไม่เห็นคนนอกนะ ถ้าจะพูดว่ามี งั้นน่าจะเป็นตัวคุณเองมากกว่าล่ะ”
“ไอ้ควย เบียดเบียนคนนอกหรือ!”
หลงเซียวพูดว่า “บริษัทฉู่ซื่อเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าซื้อกิจการบริษัท MBK เมื่อกี้ตอนที่คุณชายกู้พูดอยู่ อาจจะปล่อยให้สมองไปพักร้อนแล้วล่ะ”
ไป๋เวยรังเกียจจนเบ้ปาก “ใช่ บริษัท MBK กับบริษัทโม่ซื่อ เป็นวิสาหกิจทั้งสองที่ไม่เหมือนกันโดยสิ้นเชิง อีกทั้ง ห่วงโซ่กองทุนของบริษัท MBK มหาศาล บริษัทย่อยที่อยู่ภายใต้นับไม่ถ้วน เพียงแค่ป้ายชื่อของบริษัท MBK ก็สามารถทำให้วงกลมอสังหาริมทรัพย์ตัวสั่น บริษัทฉู่ซื่ออยากจะควบรวมกิจการบริษัท MBK ย่อมต้องติดคอตายอย่างแน่นอน”
หลงเซียวจ้องมองไปยังกู้เยนเซิน “คุณชายกู้ ไอคิวของคุณแม้ว่าไม่สูง แต่สายตาดีมาก หาแฟนสาวเก่งมาก”
ไป๋เวย ฮึ แล้ว ฮึ อีก “คุณชายหลง ฉันยังลังเลอยู่ล่ะ”
“ไอ้ควย ผมจึงเป็นแฟนของคุณ แค่คุณชายใหญ่หลงกลับมา แม้แต่คุณก็เปลี่ยนไป ชีวิตผ่านยากแล้วล่ะ” กู้เยนเซินอึดอัดใจจนตีอกชกหัว ไม่มีอาลัยอาวรณ์จนกระทืบเท้าอย่างแรง
ขาทั้งคู่ของหลงเซียวไขว้กัน นั่งอย่างสูงส่งงดงาม “คุณชายกู้ ประธานไป๋ พูดไม่ผิด”
“ไอ้ควย บริษัทโม่ซื่อฝั่งโน้นก็มีหุ้นส่วนของผมด้วยดีไหม? ผมก็เป็นคนกันเองเช่นกัน”
หวังเค่ยนั่งไม่อยู่เล็กน้อย เขาครุ่นคิดคำพูดที่หลงเซียวพูดเมื่อกี้มาโดยตลอด คราวนี้ได้เคลียร์ความคิดชัดเจนแล้วจึงเอ่ยปากพูดชัดเจนว่า “คุณหลง สภาพการณ์ของบริษัท MBK ในตอนนี้เร่งรีบมาก ดูแล้วท่านเหมือนว่าไม่ได้รับผลกระทบสักนิดเลย ผมรู้ได้รึเปล่า ว่าทำไมล่ะ?”
กู้เยนเซินกับไป๋เวยก็เหลียวมองหลงเซียวเช่นกัน “ใช่สิ ทำไมล่ะ? ตอนนี้บริษัท MBK กำลังอยู่ในท่ามกลางวิกฤตที่เป็นอันตรายอย่างใหญ่หลวง โครงการของเมืองเจียงเฉิงตายไปแล้ว การดำเนินงานในอเมริกาฝั่งโน้นถูกตัดทาง โครงการของเมืองหลวงตอนนี้ดูเหมือนก็ถูกตัดแล้วเช่นกัน ท่านยังนั่งอยู่นิ่งได้ยังไง?”
หลงเซียว
ไป๋เวยแยกเขี้ยวหัวเราะเบาๆเสียงหนึ่ง กู้เยนเซินก็ยังน่ารักดีนะ “ท่านประธานกู้ พวกเราจะไปดูความคืบหน้าของโครงการในบริษัทโม่ซื่อฝั่งโน้น ท่านคงไม่ลืมแล้วล่ะ?”
กู้เยนเซิน เปี๊ยะ ตบขาหนึ่งที “อีเหี้ยยยยย ผมลืมแล้วจริงๆ ตอนนี้กี่โมงแล้วล่ะ?”
เขาจะดูเวลา ไม่ได้ดูนาฬิกาข้อมือของตนเองโดยตรงเลย แต่คว้าข้อมือที่เรียวเล็กของไป๋เวย ก็จ้องมองนาฬิกาข้อมือของเธอหนึ่งที “ไอ้ควย บ่ายสามกว่าแล้ว ให้คนขับรถเตรียมรถ”
หลงเซียวขมวดคิ้วอย่างปรือๆ ไม่พิจารณาอะไร
ไป๋เวย เหอะๆๆๆ “ประธานกู้ สมองอ่า……ท่านใส่สักอันให้ตนเองดีกว่ามั้งใช้ดีมากๆนะ”
“อยากจะทะเลาะกันพวกเราขึ้นรถแล้วก็ค่อยทะเลาะ เด็กดี มามามา” กู้เยนเซินคว้ากระเป๋าของไป๋เวยขึ้นมา หยิบผ้าพันคอไหมแท้ของเธอจากไม้แขวนเสื้อด้วยท่าทางช่ำชอง ออกจากประตูสามขั้นตอนเขาทำจนลื่นมือมาก แค่เห็นก็รู้ว่าเขาเคยทำมาหลายครั้งแล้ว
หลงเซียวจ้องมองทั้งหมดอย่างเงียบๆ แค่ยิ้มไม่พูด
“ใช่แล้วคุณชายหลง ผมได้ยินว่าโครงการประชาสงเคราะห์ด้านการแพทย์ของโรงพยาบาลหวาเซี่ยถูกบริษัท MBK สั่งหยุดแล้ว เรื่องของภรรยาท่าน ท่านไม่สนหรือ?”
“อู้ ลั่วลั่วเพิ่งพักร้อนกลับมา ให้เธอมีเรื่องเล็กน้อยปรับแต่งชีวิตก็ดีเช่นกันนะ”
กู้เยนเซินเช็ดเหงื่อ “ไอ้ควย! ท่านช่างจริงๆนะ ช่างจริงๆนะท่าน อย่างน้อยก็ยังเป็นโครงการที่หนึ่งปีหนึ่งพันล้าน”
หนึ่งพันล้านหรือ?
ลองคิดดูแล้วเงินที่ใช้จ่ายให้แก่ภรรยาตนเอง หนึ่งพันล้านไม่มีค่าควรแก่การเอ่ยถึงจริงๆ
“อืม ช่วงนี้ไม่ได้ส่งของขวัญอะไรให้เธอ ให้เงินโดยตรงก็อาจจะดีมากเช่นกัน” หลงเซียวเบ้ริมฝีปากหนึ่งที ริ้วรอยตื้นๆบนหน้าผากขึ้นมาหลายเส้น สีหน้าเซ็กซี่งดงาม
กู้เยนเซิน “…….เหอะๆ เหอะๆๆ”
ทั้งสองออกจากออฟฟิศ เหลือแค่ หวังเค่ยคนเดียว หลงเซียวนี่จึงพูดว่า “เรื่องของลูกจัดการเรียบร้อยหรือยัง?”
หวังเค่ยก้มตัวขอบพระคุณอย่างมาก “ขอบพระคุณความช่วยเหลือของคุณหลง จัดการให้เรียบร้อยแล้ว อดีตภรรยาผมสละสิทธิ์การเลี้ยงดูลูกเอง อีกทั้งรับปากว่าจากนี้ไปล้วนไม่แย่งชิงอีก ผมนึกไม่ถึงจะมีจุดจบแบบนี้จริงๆ หมอฉู่ช่วยรักษาโรคให้กับลูกสาวผม ผมพอใจมากแล้ว นึกไม่ถึงว่าท่านยัง…….”
หลงเซียวชูนิ้วหนึ่งขึ้นมาตัดคำพูดเขา เสียงขรึมต่ำเปลี่ยนนิสัยตามใจของเมื่อกี้ไป “อดีตภรรยาของคุณอยู่ข้างกายเสิ่นคั่วจุดมุ่งหมายไม่ธรรมดา เป็นไปได้มากที่เธออาจจะมาหลอกใช้คุณอีก คุณระมัดระวังตนเองด้วย”
“ได้ครับ ผมจะพยายามรักษาระยะห่างกับเธอ จะไม่ติดต่อเธอเอง”
“อืม ไม่มีอะไรแล้ว ไปทำงานเถอะ”
หวังเค่ยพยักหน้า ก็เป็นการขอบพระคุณที่ไร้ขีดจำกัดอีก “คุณหลง ตอนนี้ท่านงานยุ่งมาก ยังสามารถนึกถึงเรื่องเล็กๆเรื่องนั้นของผม ผมไม่รู้ว่าควรจะพูดยังไงดีแล้วจริงๆ”
“คุณไม่ต้องพูดอะไรสักนิด ผมมีแผนไว้ให้คุณได้ลงมืออยู่แล้ว”
“ให้บริการท่านได้ทุกเวลา ร่างกายจะแหลกลาญไร้ตัดพ้อไร้เสียใจภายหลัง!”
หลงเซียวขยับริมฝีปากหนึ่งที ไม่มีอารมณ์ใดๆ
——
“จนถึงวันนี้ คุณหลงจื๋อรับปากไว้ว่าหลงเซียวจะกลับมาประเทศควบคุมสถานการณ์โดยรวมเป็นวันที่หกแล้ว ความอดทนของผู้ถือหุ้นถึงขีดสูงสุดแล้ว มีคนสงสัยว่าบริษัท MBK แอบกดดันทีมหลงเซียวที่ถือคุณหลงเซียวเป็นหัวข้อหลัก…….”
“ทีมหัวใจสำคัญของคุณหลงเซียวเช้าวันนี้รวมชื่อออกแถลงการณ์ พวกเขาสาบานป้องกันผลประโยชน์ทีมที่ถือคุณหลงเซียวเป็นหัวข้อหลัก ไม่ยอมแพ้เจตนาร้ายกดดันจากผู้บริหารระดับสูงของบริษัท MBK และเช้าวันนี้ ราคาหุ้นของบริษัท MBK เปิดตลาดแล้วก็ตกเกินขีดจำกัดเหมือนเดิม นี่คือหนึ่งอาทิตย์ที่มืดมิดในประวัติศาสตร์ของบริษัท MBK…….”
“แวดวงการเงินความมืดมิดหกวันยิ่งแสดงยิ่งรุนแรง วันนี่ทีมประท้วงที่เกินกว่าสามพันคน จากทั่วประเทศจนกระทั่งถึงทุกมุมโลกรวบรวมมาอยู่นอกประตูอาคารบริษัท MBK พวกเขายืนหยัดเฝ้าอยู่หน้าอาคารบริษัท MBK จนกว่าคุณหลงเซียวออกมา”
น้ำหนักที่เพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ ความขัดแย้งที่ยกระดับไปเรื่อยๆ การถกเถียงที่แย่ลงไปเรื่อยๆ บริษัท MBK ถูกผู้ถือหุ้นกับหุ้นส่วนเปิดคลื่นยักษ์ใหญ่คลื่นสุดท้ายขึ้นมาแล้ว
ชั้นลอยของบริษัท MBK ออฟฟิศประธานกรรมการ
หลงจื๋อเอารายงานข่าวของการเงินให้หลงถิง “พ่อ พี่ชายใหญ่บริหารบริษัท MBK เป็นเรื่องที่ทุกคนเฝ้ารอ เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลง คือผู้นำที่ดีที่สุดนำพาบริษัท MBK เดินมาทีละก้าวๆ จุดนี้ใครๆล้วนไม่ต้องสงสัย!”
หลงถิง ฉั๊ก ฉีกรายงานข่าวจนเลอะ “แกเข้าใจอะไร! ลูกชายคนโตของตระกูลหลงหรือ? เขาไม่คู่ควร!”
“ตอนนี้พ่อพูดสิ่งเหล่านี้ยังมีประโยชน์ไหม? ท่านจ้องมองราคาหุ้นเองสิ ท่านจ้องมองคนข้างล่างสิ ท่านจ้องเองเถอะ!” หลงจื๋อทิ้งประโยคหนึ่งไว้ นั่งลงไปบนโซฟาโดยตรงไม่เอ่ยอะไรอีกเลย
หลงถิงโมโหจนเนื้อบนใบหน้าล้วนสั่นอยู่ เรื่องไม่ได้คืบหน้าตามทิศทางที่ตนเองวางแผนไว้เลย หลุดออกจากแผนการของเขาหมดเลย
ให้ตายสิ!
“แกออกไปก่อน”
“พ่อ เชิญท่านตัดสินใจทันที!”
“ไสหัวออกไป!”
หลงจื๋อถูกหลงถิงด่าไล่ออกจากออฟฟิศ ปั้ง ปิดประตูลง นี่จึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา
หลังจากหน้าอกขึ้นลงอย่างรุนแรง หลงถิงควบคุมอารมณ์ไว้ “ดูแล้ว แผนการนี้ใช้ไม่ได้แล้ว”
คนที่อยู่ฝั่งโน้นพูดอะไรสักประโยคหนึ่ง หลงถิงกัดฟันพูดว่า “ผมอยากจะใช้โอกาสนี้เตะเขาออกไป ถ้าหากว่าเขากลับมาอีก คราวหน้าจะให้เขาไสหัวออกไปอีก ยิ่งจะยากแล้ว”
คนที่อยู่ฝั่งโน้นพูดว่า “คุณมีวิธีอื่นหรือ? ถ้าหากว่าตอนนี้ไม่ให้เขากลับมา คุณจะสูญเสียบริษัท MBK ไป”
“แต่ว่า……” หลงถิงไม่มีเรี่ยวแรงจนนั่งลงไป “ถ้าให้เขารู้ความจริง ผมจะสูญเสียบริษัท MBK ไปเช่นกัน ไม่ว่าทำยังไง ล้วนไม่ปลอดภัย”
คนที่อยู่ฝั่งโน้นยิ้มเบาๆหนึ่งที “พี่ชายใหญ่ อยู่บนโลกใบนี้ มีเพียงแค่คนตายจึงปลอดภัยที่สุด”
“เหอะๆคนตาย……ย่อมปลอดภัยที่สุดอยู่แล้ว” ตาที่อึมครึมเต็มเปี่ยมด้วยความอาฆาตของหลงถิงจ้องมองสัญญาลักษณ์ที่เป็นแพลตตินั่มของบริษัท MBK บนกำแพง ความอาฆาตกระจายจากนัยน์ตาออกมา โหดเหี้ยม เด็ดขาด…….เย็นชาเช่นดั่งงูพิษ!
“ให้เขากลับมาควบคุมสถานการณ์ก่อน พี่ชายใหญ่ลองคิดดูสิ ให้เขากลับมาอยู่ที่สูงสุด ค่อยเหยียบเขาตายด้วยเท้าเดียว รสชาติแบบนี้ดีขนาดไหน”
หลงถิง ฮ่าฮ่าฮ่า หัวเราะเสียงดังสามเสียง “ไม่ผิดหวังที่เป็นน้องชายที่ดีของผม! แกเหมือนกับปีนั้น! เข้าใจความคิดของผมมากที่สุด”
“แน่นอน วางแผนเรื่องใหญ่ด้วยกัน จะต้องพร้อมใจร่วมแรงกันอย่างแน่นอน”
จบการคุยโทรศัพท์สายหนึ่ง หลงถิงให้ เหลียงจ้งซุนเข้ามา “เขาอยู่ที่ไหนหรือ?”
เหลียงจ้งซุนพูดว่า “คุณชายใหญ่กลับมาประเทศแล้ว ปัจจุบันนี้กำลังอยู่ที่คฤหาสน์ของเขา สองวันนี้ล้วนไม่ได้ออกจากเมืองหลวง ท่านประธานกรรมการจะให้เขากลับมาตอนนี้หรือไม่?”
หลงถิงพยักหน้า “อืม ติดต่อเขา ให้เขากลับมาบริษัททันที”
“ได้ครับ ผมจะไปตอนนี้”
หลงถิงพยักหน้า “เขาอาจจะไม่รับปากคุณอย่างง่ายดาย ลองทำดูก่อนเถอะ”
“ได้ครับ ท่านประธานกรรมการ ผมลองไปดูท่าทีของคุณชายใหญ่ก่อน”
“อืม”
อย่างที่หลงถิงคาดเดาไว้ เหลียงจ้งซุนโทรหาต่อกันสามสาย ล้วนถูกหลงเซียวตัดสายด้วยประโยคหนึ่ง
เหลียงจ้งซุนเป็นผู้ช่วยหัวหน้าของหลงถิง ยังไม่เคยถูกปิดประตูไม่รับแขกแบบนี้มาก่อน แต่ว่าทั้งสามสายตบหน้าอาวุโส เหลียงจ้งซุนจนหมดจด
“ท่านประธานกรรมการ ผมโทรหาคุณชายใหญ่แล้ว แต่ว่าเขาไม่ยอมมา” สีหน้าของเหลียงจ้งซุนไม่ใช่ดูแย่ธรรมดา คือดูแย่มากๆ
หลงถิงคาดเดาว่าจะต้องเป็นแบบนี้ “เขาว่ายังไงล่ะ”
เหลียงจ้งซุนลำบากใจพูดว่า “คุณชายใหญ่พูดว่า…….เรื่องของบริษัท MBK เขาไม่ฟังแม้แต่คำเดียว”
“พูดให้ผมฟังตามฉบับเดิม”
สีหน้า เหลียงจ้งซุนเสียวขึ้นมา “ได้ครับ…….คุณชายใหญ่พูดว่า ……. หมากัดหมา…….ขนเต็มปาก”
หมากัดหมาหรือ? ขนเต็มปากหรือ?!
เขาคือลืมฐานะของตนเองแล้ว!
“เลวทรามชั่วช้า! เอาโทรศัพท์ให้ผม!”
“ได้ครับ”
หลงถิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา โทรออกไปโดยตรง กริ่งดังขึ้นหนึ่งที ถูกตัดสายแล้ว!
ตัดสาย โดยตรงแล้ว
“ไอ้สัตว์! ตัดสายผม!”
เหลียงจ้งซุนรีบพูดว่า “อาจจะเป็นคุณชายใหญ่เห็นเบอร์ของผม ดังนั้นจึงตัดสาย ท่านใช้มือถือของตนเองลองโทรไปดูสิ”
หลงถิง ฮึ หยาบๆหนึ่งที “ช่างกล้าจริงๆนะ!”
เขาใช้มือถือของตนเองโทรไป กริ่งเพิ่งดังขึ้น ก็ถูกตัดสายเลย เร็วกว่าเมื่อกี้อีก
“ให้ตายสิ!” หลงถิง เพี๊ยงพล้าง โยนมือถือไปบนโซฟา “เขาอยากจะต่อต้านแล้วหรือ!”
และในเวลานี้ อยู่ดีๆประตูของออฟฟิศถูกผลักออก เลขาของหลงถิงตะโกนพูดว่า “ท่านประธานกรรมการ แย่แล้ว ข้างล่างตีกันแล้ว เมื่อกี้คนของกรมประชาสัมพันธ์ลงไปเจรจากับสื่อมวลชน ถูกผู้ถือหุ้นตีแล้ว อีกทั้งผู้ถือหุ้นทะลุวงล้อมของบริษัทแล้ว มีผู้ถือหุ้นหลายร้อยคนบุกเข้ามาห้องโถงใหญ่ของบริษัทแล้ว! ทำยังไงดีล่ะ?”
อะไรนะ?!
“ทำยังไงดีหรือ? แจ้งตำรวจทันที ขับไล่พวกเขาออกไป!”
